Heimskringla - 06.11.1902, Blaðsíða 3

Heimskringla - 06.11.1902, Blaðsíða 3
HEIM8KKINGLA 6. NÓVEMHER 1202. vörnin byrjar fyrst hjá f>ér. Þegar loft í logum flýtur löndin nötra eins og strá, Heimdallur sitt homið peytir Hæstu jöklum f>fnum frá. Sittu heil á segulstóli sem í norðurhöfum rís, Oddleifssonar aldna móðir Ingimundar heilla dis. Þegar ég að þrotnum degi þreyttur hnfg og málið dvfn, íinst mér, vitji andinn aftur æskustöðva heim til þfn! S. S. Ísfeld. Minni íslands 2. Ágst 1902. Margt er það, sem muna klökkan vekur er minnumst vér þfn, ísland, feðra storð. Margt er það, sem tárum ekki tekur og tilfært ekki geta mannleg orð, þvf hjá þér stóð und hlfðum fanna- fjalla fátæklegt, f æsku, vina borð. Vér þá nutum vista fúnna gláðir, og varla sást á okkar himni ský; okkur bar á höndum himna-faðir og heilög von, í brjóstum jafnan ný, því ómur þinn frá instu fanna-fjöll- um færði’ oss ávalt vona ljóðin hlý. Guö, hver stund, er gafstu oss að njóta, er gleði saklaus krýndi okkar líf, minning helga megi’ í brjóstum hljóta, vor máttar-stoð og sanna veri hlff, þvl bemska vor er breytt í dýra drauma, dregið fyrir sólu, meira kíf. ísland þú, sem út í höfum stynur, þvf einlægt flytja menn í burt frá þér, trúðu f>ví, að margur villþinn vinur vera hjá þér, halla þreyttum sér f anda þar sem æskufjaðrir féllu, feginn gráta það sem liðið er. Sjóli hár, er sér of alla heima, æ, sjáðu til að Island geymist vel, lát þinn anda lifa þar og sveima og líf þar glæddu, stryka burtu hel, og láttu f>angað lífsins strauma streyma, fltoð þvf vertu, ísland f>ér ég fel. X & X Þau tvö Islands minni, sem birt «ru í blaðinu, voru send íslendinga- dagsnefndinni I sumar, sem verð launakvæði. Haustkvöld. Nú hvílir sig náttúran hljóð'aus og köld, því haust fylgir sumrinu, deginum kvöld og árstíðin óðfluga lfður, og dagurinn orðinn að nýju er nár og nóttin f geiminn með flaksandi hftr & skugganna reiðhjóli rlður. Thomas Blaek, 131 Bannatyne Ave. WINNIPEG MAN- Head quarters for Metallic Roofing Siding and Sei/ing Plates. Vér hðfum alskyns birgðir af málra-srautskffum til að þekja loít og veggi hösa, atan og innan. \ ?r “Flor de Albani.” y* NÝIR YINDLAR. J Vel tilbúnir, ljúfir og heilsustyrkj- andi, úr Havanblöðum og Sumatia- umbúðum.—Allir vel þektir kaup- menn hafa þá til sölu. Prófið þessa ágætu vindla. WESTERN CIGAR FACTORY Tho.- I.ee, olgan.li, ‘Wliq'lSI IPEG. flANITOBA. Kynnið yður kosti þess á<'ur en þér ákveðið að taka yður bólfestu annarstaðar. íbúatalan i Manitoba er nú............................... 250,000 Tala bænda i Manitoba er................................. 85,000 Hveitiuppskeran i Manitoba 1889 var bushels............... 7.201,519 “ “ “ 1894 " " 17,172.888 “ ‘ “ 1899 " “ . ............2'i .922,280 Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar.................. 102.700 Nautgripir................ 280.075 Sauðfé..................... 85.000 Svin....................... 70.000 Afurðir af kúabúum í Mar itoba 1899 voru................. 8470.559 Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var..... 81,402,800 Framfðrin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af autntm afurðum lau.isins, af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna, af va t- andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi vell i Vn almennings. f síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum........... 50 000 Upp i ekrur......................... ............................2,500 000 og þó er sið&stnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi i fylkinu . Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innfivténdur, þar er enn þá mesta gnægðaf ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg uppvaxandi blómieg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir karla og konur. í Manitoba eru ágætir (rískólarfyrir æskulýðinn. í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast. í bæjunum Winnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú vera vfir 6,000 tslendingar. og f sjð aðal-nýlendum þeirra i Manitoba, eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum og British Columbia um 2,000 fslendingar. Vfir ÍO millionír ekrur af landi í ýlauitoha. sem enn þá hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá 82.50 til 88.00 hver ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilm&lum. Þjóðeignarlðnd i ðllum pðrtum fylkisins. og járnbrautarlðnd með fram M&nitoba og North iTestern járnbrautinni eru til sölu. Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tii HUN R. P ROKLIM Minister of Agriculture and Immigration, WINNIPEG, MANITOBA. Eða til: Joaeph B. Skaptason, innflutninga og landnáms umboðsmaðnr. Hinn bnrtliðni síðasti kvöldg'eisla- krans, sem kveðjandi röðnlbros deyjandi manns, til ráðþrota viknaudi vina, nú minnir mig á það, sem mist er og týnt, og margt, sem mór eínatt er geflð og sýnt, er sortnar sem brennandi sina. Og no'ðljósa eimur við útloftið blátt ber yflr vort kyrðsæla jarðríki hátt, sem mókar í myrkranna kafl. Af torskild' i útsýn eg töfraðnr er. það titrar hver strengur í brjóstinu’ á mér, sem ritsimi snertur af rafl. Og verða mun eins þegar hel ber að hönd, ogheimtir að ráðningum spyrjandi önd á manplífsins myrkustu gátum, svo æfin vor veg ailrar veraldar fer, vér vitum ei hvað það í sannleika er sem vanrækt á leið vorri lfttum. G. J. G. Prestur Unitarasafnaðarins í Winnipeg, Mr. J. P. Sólmundsson, sem um nokkum undanfarinn tfma hefir messað f Unitarakyrkjunni hér, benti á það meðal annars f ræðu sinni sfðastl. sunnudag hví- líkri vitfirringu sumar kenningar um Krist gætu valdið, þegar menn tryðu peim einlæglega. Því til sönnunar benti hann á hið ískyggi- lega ástand, sem þessar kenningar hafa nú valdið meðal hinna rúss- nesku Dokhobora hér í landi, og tilfinnanlegt fanst honum það mundi vera fyrir “trinitariska“ stjórnarembættismenn að þurfa nú að gera sitt ýtrasta til að sannfæra þessa fáráðlinga um það, hversu heimskuleg trú það sé, að vænta afturkomu Krists í skýjum him- ins til þess að dæma lifendur og dauða. Fyrir stjómarembættis- mönnunum f Canada liggur nú ná- kvæmlega hinn sami starfi í ]>essu tilliti, sem hinum “heiðnu“ stjórn- arembættismönnnm rómverska rfk- isins misheppnaðist að leysa af hendi á dögum hinnar fyrstu kristnu safnaða. Það var á þeim dögum að Jóhannesar Opinberun- arbók var skrifuð. Höfundur hennar þóttist sjá himnana opna og hverja kynja sjónina eftir aðra bera sbr fyrir augu. Samkynja hálfvitaháttur kemur nú daglega í ljós f flokki Doukhabora, sem eru ekki einungis bókstafs trúarmenn, heldur líka mjög hreinskilnir bók- stafstrúarmenn, eftir þvf sem séð verður. Skyldi þá “kristnum“ yf- irvöldum heppnast betur að bæla niður þessa vitfirringa nú, heldur en “heiðnum“ yfirvöldum í fymd- inni, sem misheppnaðist J>að? Ræðan, sem flutt var í sam- bandi við ofangreindan atburð, og önnur trúarbragðaleg atriði, var ef- laust einhver sú eftirtektaverðasta ræða, sem flutt hefir verið í Winni- peg í seinni tíð. Unitari. Umræðuefnið í Unitarakyrkj- unni næsta sunnudagskviild er “Trúarástand íslendinga f Winni- peg“. Betra væri að heyra það sjálfur, heldur en að byggja dóm sinn á eftir, á annara sögusögn. YFIRLÝSING. Ég heft heyrt það haft eftir 9 nefridam löndum mínum, að þá eg flutti frá N. Dak. hingað til Ma nitoba, hafi ég fengið lftnaðan hest til Gretna hjá móður minni. En að ég hafi gleymt að skila honum til baka, lýsi ég heilber ósannindi, og alla þá, sem slikt hera út, ósann- indamenn. Enn fremur iæt ég tess hér getið, að ég mun framvegis elita landsréttar gegn hverjum þeim, sem ég fæ sönnun fyrir að heri út þessa ærumeiðandi sakargift. Narows, Man., I Okt. 1902. J. H. Jónasson. Dr. Olafur Stephensen, Ross Ave. 563, ætfð heima frá kl. —3^ e. m. og 6—8^ e. m. Tele phone Nr. 1498. 8agan: Lögregluspœjarinn, sem endaði í Heimskringiu I Febrú- armánuði síðastl., er nú iunheft f kápu og til sölu á skrífstofu Hkr; eint. 50c. Er hún send af skrifstofu blaðsins hvert 6em kaupandi vill, þá borgunin er meðtekiu. Hr. H. S. Bardal, 558 Elgin Ave., heflr hana líka til sölu. Þeir sem vi'ja eiga eiga hana, eða senda hana til ís- lands, ættu að kaupa hana sem fyrst. Hefurðu gull-úr, gimsteinshring, gleraugu eða brjóstnál ? Tliordnr JoliiiHon fíiMÍ Nain St, hefír fulla búð af alskyus gull og silfur vamiugi, og selur þaðmeð lægra verði en að ir. Hreinsar úr fyrir 81.00 og gefur eina árs ébyrgð. Komið, sjáið, skoðið og sannfær- ist. Staðurin er: 292 niAIN STRKET. Thordur Johnson. Wmnipeg Fish Co. 229 Portage Ave. verzlar með flestar tegundir af fiski ÚR SJÓ OQ VÖTNU/Vl, NÝJAN, FROSIN, SALTAÐAN og REYKTAN.—ísiendnin>;ar ættu að muna eftir þessum stað, þegar þá langar í fisk.—Allar pantanir fljótt af hendi leystar. Þeir eru aðlaðandi, Ég legg áherzlu á að gera brjóst sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti og að gæðum, GÓMSŒTIR “CREAMS" EFNISRÍKT “CHOCLATE. HOLLIR “TAFFIES“, HREINN “BRJÓSTSYKUR“. Selt í stór- eða smákanpum, í skrautkössum. Munið að sérhver inoli er gerður af beztu tegundum og hreinasta efni. Takiðeinn kassa heim. Bezta brauð f borginni og ódýrt, IV. J. BOYD. 422 og 579 Main St. D. hV F/eury & Co. UPPBOÐSHALDARAR. 24» POKT «K AVK. selur og kaopir nýja og ga.nla hús- rauni og aðra hluti. einnig skiftir hús- raunum við þá sem þess þurfa. Verzlar einnie meðlönfl. grip' og alskonar vörur. TELEPHONE 1457. — Oskar eftir viðskiftum Islendinga, Bonner & Hartley, ijögfræðingar og landskjalasemjarar 4»4 Jlain St, ... Winnipeg R. A. BONNBR. T. L. HARTLEY. Bústaður séra Bjama Þórarins- sonar er nú nr. 527 Yong Street. (Janadian Pacific [{ailway Fljotusta og skemtilegusta leidi AUSTUR VESTUR TORONTO, MOTREAL, VAL’OUVEK, SEATTLE. CALIFORNIA KÍNA. og til hvers annarfstaðar á hnettinum sem vera vill. Allar npplýsingar fást hjá Wm. STITT C. E. McHPERSON aðstoðar uraboðs- aðal uraboðamaðut maður farþega farþegalestanna. lestanna. WINNIPEG. 276 Mr. Potter frá Texas ol. ef'ir að þeir höfdu heilsast, og hann skoðaði S>n sinn hálf efablaudiuu. * Þú ert gréinn sára þinna K«il?" "Já ég ei eir 8 og i'ýslegirn gallpeningur", og haua teiði nokkraafiraun ura leið. Siðan mnlti hann við föður sinu, þegar hann hafðí litiðgagn- rýniilega á bann: “Þú hefir ekki elzt um eina minútu s(ð*n seinast, þú wrt sá sarai góði, kæri pnbbi. Veistu það, að eitt sinu hélt ég að ég sæi þik ekki aftur audliti til acdliiis”. "Já, ég veit það. Eg heíði komíð strax, þegarég vissi ura það, en ég fekk fregnina um sár þitt nieð biéfi, og þnðkom ekki fyrrien löngu á eftir tfmanum. I sama mnrid fekk ég hrað- skeyti um að þér væri farið mikið að bstna.ogþú væiir úrallri hættu” raælti Errol eldri nokkuð ibyggiun. Siðan klappaði hann á herðarnar á syiii sinum og hólt áfrara: “Mér þykir vænt um »ð þú gerðir þá skyid i, sera þér bar, þegar hættan var uiest. Blöðin í Ástralíu eru búin að búa til hetju úr þér. Lafði Sirah Annerley, sem þú fielsaðir. er dóttir þess p’-úðmennis, sera eitt- sinn var mér n jög vænn á lifsleiðinni. Fólk segir að hún sé töfiandi fögur kona, Er hún frúin sera------”■ Við þes'i orð stökk Karl A fætur ov kom með myudaf E'hel sem hún gaf honum i Vanice, og hélt henni upp að augunum á gamla manninum. “Nú nú. Hvað «r þetta?” spurði hann um leið og hann fór að þurka gleraugun sín. ‘Þessi mynd er af stúlkunni, sem égelska". “ Jæja þá. Ef ég á að sjá hana. þá er betur að þú útvegir ljós. Það er líklega sólsetrið, sem Mr. Potter frá Texas 277 setur þenna óþægiiega glampa i augun á henni”. “Pabbi, þér hefir ætíð verið yndi í þvi að stríða mér”, hrópaði Karl, um lejð og hann skip- aði Lubbins að lýsa upp herbergið. Þegar ljósið var komið notaði hann tækifær- ið að skoða föður sinn, og stríða houum i staðinn fyrir, að hann var að *rta soninn á myndinni af E hel. Hann talaði um hann, sem einnhinn helzta mann i heirainum, og mintist á hans löugu dvöl i Ástraliu. H&nn leit hór um bil út fyrir að vera tiu árum eldri en Sampson Potter, og var ellin í þann veginn að beygja hann, enda var hann hartnær sextiu ára gamall. en jafu- kátur og framgöugu grúður, eins og þegar son- ur hans skildi við hann síðast. Samt tók hann eftir því, að augu hans voru venju fremur hvik- ul, eine og hann ætti von á eiuhverju þá og þeg- ar. Hann hafði ekki tima tiiað hugsa um þetta, þvi garali maðurinn hélt áfram að tala: “Svo þetta er sú sem þú seudir mér hraðskeyti um Hún er frekar snotur”. "Frekar suotur?” tók K&rl upp óánægður. "Frekar snotur. Er þer annars ekki að fara aftur með sjónina nú upp á siðkastið”. “Nei ég hefi eins > óða >-jón og ég hafði fyrir tuttugu áruin síðan". svaraði f&óir hans, ou hló kuldahlátur, eu bætti svo þurlega við: “Húa hefir iaglegt nef”. “Laglegt nef?” “Nú, hefir hún það ekki?” mælti Erroleldri og hló niðri sér. 280 Mr. Potter frá Texas ingasöknm? Segðu mér góði gamli pabbi. Ég skalstanda uppi með þér”.' Hann rauk á fætur oglagði heudina um háL’nn á föður sinurn. “Nriviðerum ríkari en nokkru sinni áðnr”, "Þá skil ég þig okki. Útskýrðu méi hvað þú átt við”, mælti Karl hálf graraur. 1 Við borðura fyrst", sagði garali maðurÍQn raæðulega. "Við getura rætt um það á morg- un”. Það var auðfundið að hann vildi ekkert um leyndarmál sin tala. "Nei, nei, mig langar svo mikið til að vita það. Gerðu svo vel og útskýrðu það nú”, og hann reyndi aðhlæja. “Ég get ekki útskýrt það fyrri en eftir fá- eina daga—eftir nokkurn tíma”. ‘ Hlustaðu nú á faðir minn. ég hefi heitið Því að biðja föður hennar um hana á morgun; ann- ars heldur hún að ég sé skálkur, góði pabbí”, og færði sig attur t’l hans meðan hann var að t&la. “Þaðer sama; þú mátt ekki taia um það á morgun”. “Hvl þá ekki? Ef þú ert f vandræðum, þá er ég, sem sonur þinn. reiðubúinn að hjálpa þér, Segðu hvað gengur að: ég hefi rétt til að heimta það, þegar þú biður mig að aðhafast það, sera stúlkan sem ég&nn. hefir orsök til að vantreysta mór fyrir. í haroingju bænura segðu mér þetta, sem komið hefir fyrir þig, góði g&mli pabbi”. og hann ætlaði að halda áfrain. en faðir hans leit til hans og mælti hálf hastur: “Eg æt.la að gara þ&ð". Hann var svo svart- nr ásýudum, að Karl hræddist að horfa framan i haun. ‘ Ég hefi komið alla leið fra Ástraliu að Mr. Potter frá Texas 273 veitti iodælt útsýni yfir sundið, sem nú var stilt og Uyrt ihaust andvaranum. og þakið skip- uin utidir seglum, og hér og hvar sást brunai di einiskip. en sær og laud var Sveip&ði eldrauðum roða k veld>ólarinnar, Vecalengdin var ura eina mílu, og undu þau sér vel þá leið, Arthur, og Ida, og hjöluðu aim- an þHngað til þau koinu i gHrðaDa, sein eru ut&n við innganginn við sumaihöil Loid Lincolus, næstum niður við sund.ð. Úisýnin var þar ljóraandi fulleg. Við eitt hliðiðsat drengur á að gizka tólf ára. Hann var skritilega klæddur og hafði Et- 011 húfu á höfði. Haun hafði stór og fHÍleg auga og nikið fluksai.di hár, og andlitsdrættir Ethels voru diegnir um andlits hans. “Hvað þá? Þarna er Teddy. Stanzaðu Arthur. Teddy er hórna”, hrópadi Ethel, þegar ungi bróðír heunar Teddy kom hlacpandi á móti þeim “Eg hefi beðið ykkar meira en klukkutima hér”, mælti drnngur hýr og brosandi. “Hvi þá. Teddy? Þú hefir ald ei gert þ&ð fyrri”, sagði Ethel um leið og hún kysti hann, ei'da þótt hann sýndist eiginlega ekki vera að horfa eftir henni, ' Ó. hvað barnið er fallegt!’’ í þessu gerði drengur nn alla hálfhissa, þvi að tárin runnu ofau kinnarnar á honum um leið og hann sagði með vonhrigðum i látæði og mal* róm: "Hvar er Potter frá Texas. Eg er búinn að biða hér klukkutima til aö sjá hann, Crabbe, vinkjailaravörðurinn okkar, sa banni dag niður

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.