Heimskringla - 06.11.1902, Blaðsíða 3

HEIM8KKINGLA 6. NÓVEMHER 1202.
vörnin byrjar fyrst hjá f>ér.
Þegar loft í logum flýtur
löndin nötra eins og strá,
Heimdallur sitt homið peytir
Hæstu jöklum f>fnum frá.
Sittu heil á segulstóli
sem í norðurhöfum rís,
Oddleifssonar aldna móðir
Ingimundar heilla dis.
Þegar ég að þrotnum degi
þreyttur hnfg og málið dvfn,
íinst mér, vitji andinn aftur
æskustöðva heim til þfn!
S. S. Ísfeld.
Minni íslands
2. Ágst 1902.
Margt er það, sem muna klökkan
vekur
er minnumst vér þfn, ísland, feðra
storð.
Margt er það, sem tárum ekki tekur
og tilfært ekki geta mannleg orð,
þvf hjá þér stóð und hlfðum fanna-
fjalla
fátæklegt, f æsku, vina borð.
Vér þá nutum vista fúnna gláðir,
og varla sást á okkar himni ský;
okkur bar á höndum himna-faðir
og heilög von, í brjóstum jafnan ný,
því ómur þinn frá instu fanna-fjöll-
um
færði’ oss ávalt vona ljóðin hlý.
Guö, hver stund, er gafstu oss að
njóta,
er gleði saklaus krýndi okkar líf,
minning helga megi’ í brjóstum
hljóta,
vor máttar-stoð og sanna veri hlff,
þvl bemska vor er breytt í dýra
drauma,
dregið fyrir sólu, meira kíf.
ísland þú, sem út í höfum stynur,
þvf einlægt flytja menn í burt frá
þér,
trúðu f>ví, að margur villþinn vinur
vera hjá þér, halla þreyttum sér
f anda þar sem æskufjaðrir féllu,
feginn gráta það sem liðið er.
Sjóli hár, er sér of alla heima,
æ, sjáðu til að Island geymist vel,
lát þinn anda lifa þar og sveima
og líf þar glæddu, stryka burtu hel,
og láttu f>angað lífsins strauma
streyma,
fltoð þvf vertu, ísland f>ér ég fel.
X & X
Þau tvö Islands minni, sem birt
«ru í blaðinu, voru send íslendinga-
dagsnefndinni I sumar, sem verð
launakvæði.
Haustkvöld.
Nú hvílir sig náttúran hljóð'aus og
köld,
því haust fylgir sumrinu, deginum
kvöld
og árstíðin óðfluga lfður,
og dagurinn orðinn að nýju er nár
og nóttin f geiminn með flaksandi
hftr
& skugganna reiðhjóli rlður.
Thomas
Blaek,
131 Bannatyne Ave.
WINNIPEG MAN-
Head quarters for
Metallic Roofing
Siding and
Sei/ing Plates.
Vér hðfum alskyns birgðir af
málra-srautskffum til að þekja
loít og veggi hösa, atan og innan.

\
?r
“Flor de Albani.”
y* NÝIR YINDLAR.
J Vel tilbúnir, ljúfir og heilsustyrkj-
andi, úr Havanblöðum og Sumatia-
umbúðum.—Allir vel þektir kaup-
menn hafa þá til sölu. Prófið þessa
ágætu vindla.
WESTERN CIGAR FACTORY
Tho.- I.ee, olgan.li, ‘Wliq'lSI IPEG.
flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess á<'ur en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan i Manitoba er nú............................... 250,000
Tala bænda i Manitoba er................................. 85,000
Hveitiuppskeran i Manitoba 1889 var bushels............... 7.201,519
“ “ “ 1894 " " 17,172.888
“ ‘ “ 1899 " “ . ............2'i .922,280
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar.................. 102.700
Nautgripir................ 280.075
Sauðfé..................... 85.000
Svin....................... 70.000
Afurðir af kúabúum í Mar itoba 1899 voru................. 8470.559
Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var..... 81,402,800
Framfðrin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af autntm
afurðum lau.isins, af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna, af va t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi vell i Vn
almennings.
f síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum........... 50 000
Upp i ekrur......................... ............................2,500 000
og þó er sið&stnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innfivténdur, þar er
enn þá mesta gnægðaf ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómieg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir (rískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum Winnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 6,000 tslendingar. og f sjð aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 fslendingar.
Vfir ÍO millionír ekrur af landi í ýlauitoha. sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá 82.50 til 88.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilm&lum.
Þjóðeignarlðnd i ðllum pðrtum fylkisins. og járnbrautarlðnd með
fram M&nitoba og North iTestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tii
HUN R. P ROKLIM
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Joaeph B. Skaptason, innflutninga og landnáms umboðsmaðnr.
Hinn bnrtliðni síðasti kvöldg'eisla-
krans,
sem kveðjandi röðnlbros deyjandi
manns,
til ráðþrota viknaudi vina,
nú minnir mig á það, sem mist er
og týnt,
og margt, sem mór eínatt er geflð og
sýnt,
er sortnar sem brennandi sina.
Og no'ðljósa eimur við útloftið blátt
ber yflr vort kyrðsæla jarðríki hátt,
sem mókar í myrkranna kafl.
Af torskild' i útsýn eg töfraðnr er.
það titrar hver strengur í brjóstinu’
á mér,
sem ritsimi snertur af rafl.
Og verða mun eins þegar hel ber að
hönd,
ogheimtir að ráðningum spyrjandi
önd
á manplífsins myrkustu gátum,
svo æfin vor veg ailrar veraldar fer,
vér vitum ei hvað það í sannleika er
sem vanrækt á leið vorri lfttum.
G. J. G.
Prestur Unitarasafnaðarins í
Winnipeg, Mr. J. P. Sólmundsson,
sem um nokkum undanfarinn tfma
hefir messað f Unitarakyrkjunni
hér, benti á það meðal annars f
ræðu sinni sfðastl. sunnudag hví-
líkri vitfirringu sumar kenningar
um Krist gætu valdið, þegar menn
tryðu peim einlæglega. Því til
sönnunar benti hann á hið ískyggi-
lega ástand, sem þessar kenningar
hafa nú valdið meðal hinna rúss-
nesku Dokhobora hér í landi, og
tilfinnanlegt fanst honum það
mundi vera fyrir “trinitariska“
stjórnarembættismenn að þurfa nú
að gera sitt ýtrasta til að sannfæra
þessa fáráðlinga um það, hversu
heimskuleg trú það sé, að vænta
afturkomu Krists í skýjum him-
ins til þess að dæma lifendur og
dauða. Fyrir stjómarembættis-
mönnunum f Canada liggur nú ná-
kvæmlega hinn sami starfi í ]>essu
tilliti, sem hinum “heiðnu“ stjórn-
arembættismönnnm rómverska rfk-
isins misheppnaðist að leysa af
hendi á dögum hinnar fyrstu
kristnu safnaða. Það var á þeim
dögum að Jóhannesar Opinberun-
arbók var skrifuð. Höfundur
hennar þóttist sjá himnana opna
og hverja kynja sjónina eftir aðra
bera sbr fyrir augu. Samkynja
hálfvitaháttur kemur nú daglega í
ljós f flokki Doukhabora, sem eru
ekki einungis bókstafs trúarmenn,
heldur líka mjög hreinskilnir bók-
stafstrúarmenn, eftir þvf sem séð
verður. Skyldi þá “kristnum“ yf-
irvöldum heppnast betur að bæla
niður þessa vitfirringa nú, heldur
en “heiðnum“ yfirvöldum í fymd-
inni, sem misheppnaðist J>að?
Ræðan, sem flutt var í sam-
bandi við ofangreindan atburð, og
önnur trúarbragðaleg atriði, var ef-
laust einhver sú eftirtektaverðasta
ræða, sem flutt hefir verið í Winni-
peg í seinni tíð.
Unitari.
Umræðuefnið í Unitarakyrkj-
unni næsta sunnudagskviild er
“Trúarástand íslendinga f Winni-
peg“. Betra væri að heyra það
sjálfur, heldur en að byggja dóm
sinn á eftir, á annara sögusögn.
YFIRLÝSING.
Ég heft heyrt það haft eftir 9
nefridam löndum mínum, að þá eg
flutti frá N. Dak. hingað til Ma
nitoba, hafi ég fengið lftnaðan hest
til Gretna hjá móður minni. En
að ég hafi gleymt að skila honum til
baka, lýsi ég heilber ósannindi, og
alla þá, sem slikt hera út, ósann-
indamenn. Enn fremur iæt ég tess
hér getið, að ég mun framvegis elita
landsréttar gegn hverjum þeim, sem
ég fæ sönnun fyrir að heri út þessa
ærumeiðandi sakargift.
Narows, Man., I Okt. 1902.
J. H. Jónasson.
Dr. Olafur Stephensen,
Ross Ave. 563, ætfð heima frá kl.
—3^ e. m. og 6—8^ e. m. Tele
phone Nr. 1498.
8agan: Lögregluspœjarinn,
sem endaði í Heimskringiu I Febrú-
armánuði síðastl., er nú iunheft f
kápu og til sölu á skrífstofu Hkr;
eint. 50c. Er hún send af skrifstofu
blaðsins hvert 6em kaupandi vill, þá
borgunin er meðtekiu. Hr. H. S.
Bardal, 558 Elgin Ave., heflr hana
líka til sölu. Þeir sem vi'ja eiga
eiga hana, eða senda hana til ís-
lands, ættu að kaupa hana sem fyrst.
Hefurðu gull-úr, gimsteinshring,
gleraugu eða brjóstnál ? Tliordnr
JoliiiHon fíiMÍ Nain St, hefír fulla
búð af alskyus gull og silfur vamiugi,
og selur þaðmeð lægra verði en að ir.
Hreinsar úr fyrir 81.00 og gefur eina
árs ébyrgð.
Komið, sjáið, skoðið og sannfær-
ist. Staðurin er:
292 niAIN STRKET.
Thordur Johnson.
Wmnipeg Fish Co.
229 Portage Ave.
verzlar með flestar tegundir af fiski
ÚR SJÓ OQ VÖTNU/Vl,
NÝJAN, FROSIN, SALTAÐAN
og REYKTAN.—ísiendnin>;ar ættu
að muna eftir þessum stað, þegar þá
langar í fisk.—Allar pantanir fljótt
af hendi leystar.
Þeir eru aðlaðandi,
Ég legg áherzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti
og að gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS"
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR“.
Selt í stór- eða smákanpum, í
skrautkössum. Munið að sérhver
inoli er gerður af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takiðeinn kassa heim.
Bezta brauð f borginni og ódýrt,
IV. J. BOYD.
422 og 579 Main St.
D. hV F/eury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
24» POKT «K AVK.
selur og kaopir nýja og ga.nla hús-
rauni og aðra hluti. einnig skiftir hús-
raunum við þá sem þess þurfa. Verzlar
einnie meðlönfl. grip' og alskonar vörur.
TELEPHONE 1457. — Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
Bonner & Hartley,
ijögfræðingar og landskjalasemjarar
4»4 Jlain St, ... Winnipeg
R. A. BONNBR. T. L. HARTLEY.
Bústaður séra Bjama Þórarins-
sonar er nú nr. 527 Yong Street.
(Janadian Pacific [{ailway
Fljotusta og
skemtilegusta leidi
AUSTUR
VESTUR
TORONTO, MOTREAL,
VAL’OUVEK,
SEATTLE.
CALIFORNIA
KÍNA.
og til hvers annarfstaðar á hnettinum
sem vera vill.
Allar npplýsingar fást hjá
Wm. STITT C. E. McHPERSON
aðstoðar uraboðs- aðal uraboðamaðut
maður farþega farþegalestanna.
lestanna.
WINNIPEG.
276 Mr. Potter frá Texas
ol. ef'ir að þeir höfdu heilsast, og hann skoðaði
S>n sinn hálf efablaudiuu. * Þú ert gréinn sára
þinna K«il?"
"Já ég ei eir 8 og i'ýslegirn gallpeningur", og
haua teiði nokkraafiraun ura leið. Siðan mnlti
hann við föður sinu, þegar hann hafðí litiðgagn-
rýniilega á bann: “Þú hefir ekki elzt um eina
minútu s(ð*n seinast, þú wrt sá sarai góði, kæri
pnbbi. Veistu það, að eitt sinu hélt ég að ég
sæi þik ekki aftur audliti til acdliiis”.
"Já, ég veit það. Eg heíði komíð strax,
þegarég vissi ura það, en ég fekk fregnina um
sár þitt nieð biéfi, og þnðkom ekki fyrrien löngu
á eftir tfmanum. I sama mnrid fekk ég hrað-
skeyti um að þér væri farið mikið að bstna.ogþú
væiir úrallri hættu” raælti Errol eldri nokkuð
ibyggiun. Siðan klappaði hann á herðarnar á
syiii sinum og hólt áfrara: “Mér þykir vænt
um »ð þú gerðir þá skyid i, sera þér bar, þegar
hættan var uiest. Blöðin í Ástralíu eru búin að
búa til hetju úr þér. Lafði Sirah Annerley, sem
þú fielsaðir. er dóttir þess p’-úðmennis, sera eitt-
sinn var mér n jög vænn á lifsleiðinni. Fólk segir
að hún sé töfiandi fögur kona, Er hún frúin
sera------”■
Við þes'i orð stökk Karl A fætur ov kom með
myudaf E'hel sem hún gaf honum i Vanice, og
hélt henni upp að augunum á gamla manninum.
“Nú nú. Hvað «r þetta?” spurði hann um
leið og hann fór að þurka gleraugun sín.
‘Þessi mynd er af stúlkunni, sem égelska".
“ Jæja þá. Ef ég á að sjá hana. þá er betur
að þú útvegir ljós. Það er líklega sólsetrið, sem
Mr. Potter frá Texas 277
setur þenna óþægiiega glampa i augun á
henni”.
“Pabbi, þér hefir ætíð verið yndi í þvi að
stríða mér”, hrópaði Karl, um lejð og hann skip-
aði Lubbins að lýsa upp herbergið.
Þegar ljósið var komið notaði hann tækifær-
ið að skoða föður sinn, og stríða houum i staðinn
fyrir, að hann var að *rta soninn á myndinni af
E hel. Hann talaði um hann, sem einnhinn
helzta mann i heirainum, og mintist á hans
löugu dvöl i Ástraliu. H&nn leit hór um bil út
fyrir að vera tiu árum eldri en Sampson Potter,
og var ellin í þann veginn að beygja hann, enda
var hann hartnær sextiu ára gamall. en jafu-
kátur og framgöugu grúður, eins og þegar son-
ur hans skildi við hann síðast. Samt tók hann
eftir því, að augu hans voru venju fremur hvik-
ul, eine og hann ætti von á eiuhverju þá og þeg-
ar.
Hann hafði ekki tima tiiað hugsa um þetta,
þvi garali maðurinn hélt áfram að tala: “Svo
þetta er sú sem þú seudir mér hraðskeyti um
Hún er frekar snotur”.
"Frekar suotur?” tók K&rl upp óánægður.
"Frekar snotur. Er þer annars ekki að fara
aftur með sjónina nú upp á siðkastið”.
“Nei ég hefi eins > óða >-jón og ég hafði fyrir
tuttugu áruin síðan". svaraði f&óir hans, ou hló
kuldahlátur, eu bætti svo þurlega við: “Húa
hefir iaglegt nef”.
“Laglegt nef?”
“Nú, hefir hún það ekki?” mælti Erroleldri
og hló niðri sér.
280 Mr. Potter frá Texas
ingasöknm? Segðu mér góði gamli pabbi. Ég
skalstanda uppi með þér”.' Hann rauk á fætur
oglagði heudina um háL’nn á föður sinurn.
“Nriviðerum ríkari en nokkru sinni áðnr”,
"Þá skil ég þig okki. Útskýrðu méi hvað
þú átt við”, mælti Karl hálf graraur.
1 Við borðura fyrst", sagði garali maðurÍQn
raæðulega. "Við getura rætt um það á morg-
un”. Það var auðfundið að hann vildi ekkert
um leyndarmál sin tala.
"Nei, nei, mig langar svo mikið til að vita
það. Gerðu svo vel og útskýrðu það nú”, og
hann reyndi aðhlæja.
“Ég get ekki útskýrt það fyrri en eftir fá-
eina daga—eftir nokkurn tíma”.
‘ Hlustaðu nú á faðir minn. ég hefi heitið Því
að biðja föður hennar um hana á morgun; ann-
ars heldur hún að ég sé skálkur, góði pabbí”, og
færði sig attur t’l hans meðan hann var að t&la.
“Þaðer sama; þú mátt ekki taia um það á
morgun”.
“Hvl þá ekki? Ef þú ert f vandræðum, þá
er ég, sem sonur þinn. reiðubúinn að hjálpa þér,
Segðu hvað gengur að: ég hefi rétt til að heimta
það, þegar þú biður mig að aðhafast það, sera
stúlkan sem ég&nn. hefir orsök til að vantreysta
mór fyrir. í haroingju bænura segðu mér þetta,
sem komið hefir fyrir þig, góði g&mli pabbi”. og
hann ætlaði að halda áfrain. en faðir hans leit
til hans og mælti hálf hastur:
“Eg æt.la að gara þ&ð". Hann var svo svart-
nr ásýudum, að Karl hræddist að horfa framan
i haun. ‘ Ég hefi komið alla leið fra Ástraliu að
Mr. Potter frá Texas 273
veitti iodælt útsýni yfir sundið, sem nú var
stilt og Uyrt ihaust andvaranum. og þakið skip-
uin utidir seglum, og hér og hvar sást brunai di
einiskip. en sær og laud var Sveip&ði eldrauðum
roða k veld>ólarinnar,
Vecalengdin var ura eina mílu, og undu þau
sér vel þá leið, Arthur, og Ida, og hjöluðu aim-
an þHngað til þau koinu i gHrðaDa, sein eru ut&n
við innganginn við sumaihöil Loid Lincolus,
næstum niður við sund.ð. Úisýnin var þar
ljóraandi fulleg.
Við eitt hliðiðsat drengur á að gizka tólf
ára. Hann var skritilega klæddur og hafði Et-
011 húfu á höfði. Haun hafði stór og fHÍleg auga
og nikið fluksai.di hár, og andlitsdrættir
Ethels voru diegnir um andlits hans.
“Hvað þá? Þarna er Teddy. Stanzaðu
Arthur. Teddy er hórna”, hrópadi Ethel, þegar
ungi bróðír heunar Teddy kom hlacpandi á móti
þeim
“Eg hefi beðið ykkar meira en klukkutima
hér”, mælti drnngur hýr og brosandi.
“Hvi þá. Teddy? Þú hefir ald ei gert þ&ð
fyrri”, sagði Ethel um leið og hún kysti hann,
ei'da þótt hann sýndist eiginlega ekki vera að
horfa eftir henni,
' Ó. hvað barnið er fallegt!’’
í þessu gerði drengur nn alla hálfhissa, þvi
að tárin runnu ofau kinnarnar á honum um leið
og hann sagði með vonhrigðum i látæði og mal*
róm: "Hvar er Potter frá Texas. Eg er búinn
að biða hér klukkutima til aö sjá hann, Crabbe,
vinkjailaravörðurinn okkar, sa banni dag niður