Heimskringla - 31.12.1903, Qupperneq 2

HEIMSKRINGLA 31. DESEMBER 1903
fleiniskringla.
PUBLISHED Blf
Tho HeimRkriagla N’ews k Pahlishicg Co.
Yerö blaÐsins í Canada og Bandar. $2.00 um ériö
(fyrir fram borgaö). Sent til íslands (fyrir fram
borgaö af kaupendum blaösins hér) $1.50.
Peningar sendist 1 P. O. Money Order Registered
Letter eöa Express Money Order. Bankaávls-
anir á aðra banka en í Winnipeg aö eins tekhar
meö afföllum-.
B. L. BALDWINSON.
_ Editor Sc Manager__
OFFTCE:
219 McDermot Ave.
P. O. BOX I 16.
Winnipeg.
ísl. raentamál.
Það er eitt atriði f grein vin-
ar vors B. Brynjólfssouar f Hkr.
dags. 17. Des. þ. á., sem Heims-
kringla finnur ástæðu til að athuga.
Það er sú staðhæfing að mikill
hluti af ísl. námsmíinnum hafi
legið flatir undir prófborði Wesley-
skólans í vor er leið, Þetta mun
alment verða.skilið svo að náms-
hæfileikar norður-íslendinga séu
ekki eins skarpir eða öflugir eins
og peir ættu að vera eða sanngjörn
ástæða væri að ætlast til að f>eir
væru. Nokkrir eru f>eir einnig
sem lesa það milli lfnanna að norð-
an námsmenn standi sig ekki eins
vel við námið eins og sunnanmenn
og má vel veia að svo sé, vér lát-
um ósagt um f>að. Sunnanmenn
hafa á liðnum árum staðið sig
prýðilega við nám sitt, en olveg
hið sama hefir verið sagt og sjálf-
sagt með réttu, um norðanmehn.
Það má óhætt fullyrða að hvar f
landi þessu sem íslendingar hafa
komið f námskepni við hérlenda
menn á liðnum árum, hafi þeir
yfirieitt aldrei borið lægra hlut við
prófin, enda hafa f>eir fengið al-
menna viðurkenningu fyrir að
vera í fremstu námsmannaröð. En
f>að virðist sem sumir skoði 9voaðjþau hefðu áður fengið fllllnægj.
í fyrra hafi fsl. nemendum á
Wesley College ekki tekist
að halda hlut sfnum óskert-
um við prófin, og fara enda
tóku og báðir há verðlaun fyrir
framúrskarandi námshæfileikasína.
Vér minnum lesenduma á að allir
f>essir efnismenn em frá Nýja Is-
landi, og f>aðan munu fleiri á eftir
koma.
Fólk vort má óraögulega missa
sjónar á peim mikilsvarðandi sann- um-
leika að eftir því sem æðri skóla-
ganga verður almennari, hvort
heldur f>að er hjá einum sérstök-
um þjóðflokki, eða hjá einni þjóð-
arheild, eftir f>vf verða f>eir jafnan
færri—miðað við fjöldann— sem
hægt er að gera sér von um að
skafi fram úr. Það er jafnan svo
þegar einn þjóðflokkur er að brjót-
ast til menta, að þeir ganga á vað-
ið sem gæddir eru þeim hæfileik-
um sem syrirfram tryggja f>eim
sæti f fremstu nemenda röð. En
eftir þvf sem þeim fjölgar sem
otað er út á æðri námsbrautir eftir
því má búast við misjafnari náms-
hæfileikum, misjafnlega góðum
undirbúningsskilyrðum. misjafn-
ari ástundun við námið og f>ess
vegna misjafnlega frægum prófs-
úrslitum. Þetta er svo með hverri
f>jóð sem sögur fara af. Til stuðn
ings f>essari skoðun má nægja að
benda vini vórum Brynjólfi á stað
hæúng hinnar helgu bókar, sem
vér vitum að hann kannast við
að “Margir eru kallaðir eu fáir
útvaldir”. Þessi setning er sér
staklega viðeigandi mál það sem
hér liggur til umrœðu. Þegar
landar vorir— hér nyrðra að minsta
kosti—byrjuðu að ryðja sér braut
til æðri mentunar, þá var þeím ein
um hleypt á vaðið sem í héraði
höfðu s/nt, þess merki að vera gœdd
ir framúrskarandi nánisgáfu, löng
un til náms og stakri ástundun við
það. Það voru hinir út-
v ö 1 d u . Síðar, þegar mentaþrá
ar-aldan meðal fólks vors reis svo
hátt að sem flestir fundu köllun
hjá sér til þess að láta börn sín
ganga æðrf skólaveginn og í all-
mörgum tilfellum án þess að nægi
legt tillit væri til þess haft hvort
! f>au væru gœdd þeim námshæfi-
' J leikum sem gæfi von um góðan á
9vo I rangur við jirófin f samkepni við
langt að halda kennara þeirra eða allraþj(}ða 8ambekkinga, þá varð
kennurum þeirra ábyrgðarfullum það að hœtt var að ganga t valið>
fyrir- þessu falli. Heimskringla heldur tekið upp Qg ofan úr ung.
lítur nokkuð öðruvísi á f>etta. Hún mennah(5pnum< og þeir sendir á
heldur þvf fram að Isl. á Wesley skólana.8em höfðu peningaleg ráð
Collegehafif fyrrastaðið sigmiklu 6 að hakla sér við námið-eða frá
betur að jafnaðið en hérlendir nem- þvf Þetta voru p e i r k ö 11 -
endur og sumir þeirra f>á, eins og u ð u _ og þeir yoru f fleirtðlu En
fyrri árum,algerlegaskarað fram úr við fjölda ^ÍTTa kðlluðu fækkaði
þeim. Skýrslurnar s/na að við alla að tilUílu fjdlda þeirra út.
æðri skólanahernyrðra voruum 800 j vðldUi ,Svona stendur málið. Það
nemendur sem gengu undir próf,
og að 185 þeirra féllu við prófln;
f>að er 23 per cent. A sama tíma
gengu um 25 Islendingarjá W'esley
College og af fæiin féllu 4 við próf-
in, f>að er 16 per cent. Það er því
sjáanlegt að þessi ímyndan ^fólks
um afturför ísl. nemenda er ekki
bygð á gildum rökum. Það má ó-
hætt fullyrða að þeir sem sköruðu
fram úr á fyrri árum., hafi einn-
ig skarað fram úr í fyrra, og eins
það að Islendingar f heild sinni
hafa skarað fram úr hérlendum
nemendum, eins og per centa tala
þeirra er stóðu.st prófin sýnir. Á
liðnu árunum hafa fsl. nemend-
ur gleypt mikinn skerf af beztu
verðlaununum sem skólarnir hafa
veitt og hið sama gerðu þeir f
fyrra. Einn landi vor, Stefán
Guttormsson, skaraði svo langt
fram úr í sinni sérstöku fræði-
grein að enginn nemandi, hvorki
er í f>essu sem öðru að þeir sem
skara fram úr verða jafnan færri f
tiltölu við fjöldann og þeim mun
færri sem fjöldinn er stærri. Eu
þyf að eins vekur Hcimskringla
máls á f>essu að hún skoðar f>að al-
varlega varhugavert að gera minna
úr námsárangri vorraangu nemenda
heldur en réttmætt er Ef ofmikið
verður að þvf gert, þá getur |>að
orðið til þess að draga úr áhuga
/msra foreldra og aðstandenda
barna að láta börn sfn og skjól-
stæðinga leita sér æðri mentunar.
Hkr. er ant um að komið sé í veg
fyrir þetta. Miklu fremur teljum
vér f>að nauðsynlegt að örfa menta-
löngun pjóðarinnar og að sem flest
hæfileika ungmenni séu hvött til
f>ess að afla sér allrar mentalegrar
þekkingar sem hæfileikar |>eirra
; K(‘fa von um að þau séu móttæki-
leg fyrir; og þó það sé fyrir-
fram vitanlegt að ýmsir kunni að
uggrar framsóknar að sem hæstu*
markmiði. Því enginn getur fyr-
irfram sagt hve mikið gott geti af
þvf hlotist. Það eykur göfgi þeirra
og byggir upp og fágar alt fæirra
manngildi oa: verðurf>eim áreiðan-
lega að miklum og góðum notum á
lífsins liálu og þyrnumstráðu braut
Hver einasti sannur fróð
lýiksmoli sem festist f hugum
þeirra, cr sálarsaðning og gerir þá
að fullkomnari og göfugri —
æðri verum. Enda þarfenginn
að leita út fyrir takmörk vorrar
litlu þjóðar á íslandi til að
sannfærast um að ýmsir menn þar
sem ýmist hafa fallið undir próf-
borð skóla þeirra er þeir gengu á,
eða als ekki gengið undir próf,
ha’fa verið og eru enn í flokki göf-
ugustu og áhrifamestu manna þar,
og mættum vér til þeirra nefna Jón
Sigurðsson, frelsishetju Islands,
Jens rector bróðir hans, Gísla
Magnússon, Haldór Kr. Friðriks-
son, Þorv. Thoroddsen, Stefán
kennara Stefánsson, Þorstein Er-
lingsson o. fl. Söm mun verða
reynsla hjá oss hér vestra er fram-
lfða stundir. Þess vegna er nauð-
synlegt að varast sem mest að
brýna um of nemenduma á próf-
föllum þeirra; en leggja 1 stað þess
alla stund á að hvetja þá til frek-
ari framsóknar í von um sigursælan
árangur af námsviðleitni þeirra.
Fylkis-uppskeran,
fsl. né hérlendur komst nokkuð i falla neðan við ásett markmið i á
* . . . ’ '
nálægt honnm. í tölvfsindum má
hmu ineð réttu nefnast Björn
Gunnl igsson annar. Þeir Runólf-
ur Feldsted og Bergur Þonaldsson
teljum vör bráðnauðsynlegt að
glæða mentafýsn vorrar uppvax-
andi kynslóðar í landi þessu og
hveta hana til einbeittrar og ör-
Að þvf, þess vegna, er snertir
notkun skólasjóðsins, þá teljum
vér að honum sé vel varið til styrkt-
ar nemendum á Wesley-skólanum,
og það þvf fremur sem að eins
nokkur hluti af vöxtum hans er
nauðsynlegur til viðhalds kensl-
unni þar, en sjóðurinn sjálfur ekki
að eins ósnertur, heldur hefir hann
aukist um $500 sfðan hann flutt-
ist hingað norður. Þess má og
vænta að fyrir notkun þessa sjóðg
fari nemendafjöldi Islendinga vax-
andi með hverju lfðandi ári, og að
hópur vorra ungu mentamanna og
kvenna vaxi að sama skapi, og
teljum vér þá vel varið því litla fé
sem gengur til kenslunnar og sem
ekki nemur nema nokkrum hluta
af vöxtum sjóðsins. Það ætti og
að mega vænta svo mikils göfug-
lyndis hjá þeim nemendum sem
njóta ’góðs af sjóði þessum við
nám þeirra á skólanum, að þeir
meti ^hagsmuni þá sem þeir hafa
orðið aðnjótandi fyrir hann, svo
mikils að þeir síðar meir, þegar
þeir eru komnir f sæmilegar stöð-
ur, leggi til hans eins mikið fé og
)eir hafa af honum þegið, að við-
lögðum vöxtum eða rúmlega það.
Og teljuin vér að þá sé sæmilega
að verið. Það er sannfæring vor
að skólasjóðnuin sé stórum betur
og réttilegar varið á þenna hátt
sem nú er gert, og sem er sam-
kvæmt þeirri stefnu sem Heiins-
íringla hefir frá fyrstu upptökum
málsins haldið fram; heldur en
rneð þvf að halda honum ónotuð-
um til kenslustarfs þar til hann
væri orðinn svo stór að nægði til
að byggja og útbúa al-íslenzkan
láskóla og halda honum við; en
sem sjáanlega ekki hefði geta
comist f framkvæmd á æfiskeiði
vorrar núlifandi kynslóðar. En hitt
teljum vér og siálfsagt, að Norður
Dakota búar njóti sömu hlynn-
inda af sjóði þes9um til stuðnings
kenslu í ísl. fræðum við Grand-
;?orks háskólann, ef þeir æskja
æss, eins on norðanmenn njóta
við W’esley College f W'innipeg.
Þá væri notkun sjóðsins skift
bróðurlega milli sunnan og norð-
anmanna. Enginn flokkur íslend-
inga yrði þá afskiftur og ávöxtur-
inn yrði vaxandi hópur fsl. náms-
manna, vaxandi lærdómsþekking
þjóðflokksins, og með henni vax-
andi vissa fyrir framtfðar vel-; sumir sem víst má segja að ekki
farnan þjóðflokks vors f Vestur- geti það, margir, ef til vill lang
heimi. flestir byggja af lánsfé, en sú er
I bót f þvf máli að aignirnar standa
j í verði fyrir skuldunum og víð-
I ast betur, því einatt ganga húsin
---- ; út fyrir hærra verð en byggingar-
Miklö hefir hveitiuppskeran í kostnaði og lóðarverði nemur. Ut-
Manitoba orðið minni á þessu arlega f bænum má ennþá fá leigu-
hausti en hún var I fyrrahaust, þeg- j hús með þolanlegum kjörum frá
ar miðað er við ekru fjölda. í fyrra J 12—25 dollars um mánuðinn eftir
varð uppskeran ;2fl bush. af ekru að > stærð og gæðum, en engin kofi er
jafnaði. En á þessu
hún orðið 16^ bush.
hausti hefir j svo ljelegur að hann ekki leigist
í fyrra var j fyrir sannkallað afarverð. Því satt
öll uppskrran rúmar hundrað miilf í að segja er einna mest eftirspurn
ónir (100,052.343) bush., en f haust j eftjr minstu og ljelegustu húsunum
hefir hún orðið als 82,576,519 bush., af þvf leigan er lægst á þeim. Eldi
eða nálega 17£ millíón minna en í viður er og orðin afardýr, 6—7doll
íyria, af öllum korntegundum sam- ars feðmingurinn af góðum við og
anlögðum. Afiur var sáð 1 tæpar við það má bæta $1.50—$2.00 fyrir
403 þús. ekrur meíra á þessu en á sögun og klofning. Kol góð eru
síðastl. árl, En svo hefir verð á $1100 tonnið—2000 pund, og er
öllum korntegundum verið talsvert Það ódýrasti eldiviður sem nú er
hærra í ár en það var í fyrra; sura fáanlegur f borginni. Yfir sumar
staðar sem næst lOc. á bush. hveitis, tfman, meðan atvinna er nægleg
og auk þess hefir flutningsgjaldið j og kaupið hátt, finnur fólkið ekki
verið talsvert lægra nú en þá. Þeg
ar sérstaklega er rætt um hveiti,
8em er arðmesta korntegund sem
framleidd er f Manitoba, þá heflr sú
tegund gefið fyikisbúum á þessu ári
40.116.878 bush., sem er 12,960‘389
bush, minna en á árinu 1902 og
10.385,207 bush. minna en á árinu
1901. 'Als voru 2$ millfón ekrur
undir korntegundum í Manitoba á
þessu ári. Af höfrum fengu fylkia-
búar rúmlega 33 millíónir busheU,
og er það rúmlega millíón bushels
minna en á síðastl. ári. Aftur er
bygg míklu minna í ár en í fyrra.
Uppskera þess í haust heflr orðið
8J millíón bush. en í fyrra
varð hún Il^ millíón. Svo að hún
er fullum 3 miilfónum bush. minni f
ár en í fyrra. Hör, rúgur og baunir
urðu í ár algerlega eins og í fvrra
að uppskerunni til. Að eins var
þessum tegundum sáð í fieíri ekrur
nú en f fyrra.
Húsaleiga í Winnipeg.
Það er ekki orðið neinna smæl-
ingja meðfæri að leigja sæmilega
góð hús á góðum stað f Winnipeg-
borg. Hér eru nú búseett'ir um
70 þúsundir manna, nálega eins
margt fólk eins og b/r á öllu ís-
landi, og innflutningurinn heldur
stöðugt áfram og fólkstalann fer
að sama skapi vaxandi. Það mun
vera áreiðanlegt að húsaleiga hér
hefir tvöfaldast f s. 1. 3 árum, og
fyrir þá sem búa í miðparti borg-
arinnar er hún orðin afar há. Það
mun óhætt að fullyrða að 3. 4. 6 til
8 herbergja íbúð á góðum stað hér
kosti frá 45 til 100 dollars um mán-
uðinn með hitun, en vanalega með-
alstór fveruhús kosta frá 12 til 30
dollars á mánuði. Hvert herbergi
f sæmilega góðu húsi f miðbiki
bæjarins kostar fjiá 5 til 8 dollars
þegar þau oru leigð sjerstök en þá
fylgir jafnaðarlega hfti, þvf flest
hús eru nú útbúinn með miðflótta
hitun frá kjallaranum. Hús með
6 til 8 herbergjum í góðum stað í
bænum kosta frá 25 til 35 dollars
á mánuði og stundum meira.
Hvergi í Amerfku er húseleiga að
jafnaði hærri en hún er nú orðin f
þessum bæ, og hvergi er eldiviður
dýrari, eða þarf meira af honum en
einmitt her, I stórhýsum þar sem
margar fjölskyldúr búa, leigjast 3
herbergi vfða fyrir 30—35 um mán-
uðinn og eftir því hærra sem her-
bergin eru fleiri. Nær 2000 hús á
öllum stærðum hafa verið bygð hér
í snmar, en þrátt fyrir það er húsa
sárlega til þessa, en yfir vetrar tfm
an þegar atvinna er lítil og hjá
sumum engin, verður húsaleiga og
eldiviðar útlátin þung byrði. Ann-
ars er fatnaður, að undantekmmi
loðkápum, ekki dýrt hér í bæ,
samanburði við kaupgjaldið, og
matvara yfirleitt ódýr að undan-
skildu kjöti mjólk og smjöri. Alt
má þetta heita hóflegt, en húsaleig
an hóflauslega há eins og nú stend
ur og líklegt er að verði f nokkur
komandi ár.
Hver sveik?
Hra. Ritstjóri Hkr.
Það hl/tur að hafa verið hast
ur á þér, þegar þú last yfir handrit
þitt og próförk af “Foresters mál
inu á Gimli” í Hkr. 10. þ. m.
Hefðir [>ú haft góðan tfma til yfir-
vegunar þess efnis þá hefði grein
þín sjálfsagt komist öll í einn
dálk eða minna rúm, og sparað
pláss fyrir annað efni jafn þarft,
eða auglýsingu eða eittbvað og
eitthvað. Eg er því miður ekki
vel kunnugur þessu máli. Eg tel
það þvf sem gefið, að saga þfn f
Hkr., sé rétt sögð, þótt sumir aðrir
Þykist þekkja málið A annan veg.
Mér éru líka málspartarnir á Gimli
með öllu ókunnugir pcrsónuloga,
enda liggur ekki fvrir að ræða
nema málið sjálft og það f stuttu
máli.
I hverri eiuustu stúku þessa
félags og í hverju öðru lífsábyrgð.
arfélagi sem um er að rœða er fjár-
málafærzlan hin mest varðandi
staða f félaginu fyrir tryggingn
meðlimanna. I það embætti þarf
maðurinn að hafa fleira en n á m -
fengna þekkingu og tíma
til að geta leyst verk sitt sæmi-
lega af hendi. I slfk embætti ætti
ekki að kjósa undir neinum kring-
umstæðum nokkurn mann, sem
þektur er að því að prútta lftið
um siðferðislegar hliðar starfa eða
málefna þeirra sem þeir hafa tekið
sér á hendur til að framkvœma.
Það eru lfka til “tégundir manna”
8em ranglega hafa verið teknir f
þetta félag eins og |>ú munt vita,
sem kunnugur gamall meðlimur
þess: Engiun hefir rétt til að
bera upp eða mæla með til iun-
göngu í félagið nokkurn mann,
sem bægt er að hafa nokkuð á
móti siðferðislega (morally). Og
Þú manst það, að f skuldbindingu
þeirri, sem allir “fore6ters” játast
uiulir að viðlögðum drengskap
sínum, |>á iofa þeir að “gera
aldrei öðrum bróður rangt til né
lfða að honum sé gert rangt til af
öðrum sé það f þeirra valdi að af-
st/ra því”. En [>ú veizt það eins
vel og ég að í flestum góðum fé-
lagsskap fianast sauðir af annari
ætt, sem svo með sérverkum sfnum
koma oft öorði á fél. f heild þess.
leigan stöðugt að þokast upp og er aJsen@l 1 kristindómsmál-
kkki enn sjáanlegt hve hátt húii
um, “pólitfk” o. fl. o. fl.
kann að fara, hitt er víst, að hún j
Það er f Forestérs félögunum
. ., ... , , , * I eins og hinum öðrum ábyrgðarfél.,
lækkar ekkx um nokkur komandi bránauðsynlegt nð reyna að velja
ár. Allir byggja sem bygt geta og úr langb e z t a manninn f. nefnt
embætti og allir fél.mennirnir hafa
jafnan rétt til að mæla með sínu
úrvali, En svo er það algengast
að tala um það heima hjá sér, en
sækja ekki kosningafundinn, eða
þá að kjósa þann sein fúsastur er
til starfsins. Embætti Þetta er
ekkert sældarbrauð. Því fylgir
vanþakklæti allra þeirra sem trassa
skyldur sfnur, emb.maðurinn verð-
ur sí og æ að ganga eftir meðlim-
um með gjöld þeirra, þeim finst
mörgum eins og það hljfcti að vera
fjármálaritara þægðin að þefr
(meðlimir) séu “ih good standing”.
Megi ég. nokkurt á 1 i t hafa á
þessu máli þá er það f fæstum orð-
um það, að stukunni áGimli
með fjármáaritara sinn í broddi
framkvæmda hafi stórkostlega orð-
ið á í áminstu sambandi. Ég gæti
trúað, að meðlimir stúkunnar sé
flestir Iftið eitt meðsekir í því með
þvf að hafa ekki sótt vel næsta
fund eftir andlát fél. bróðor þeirra.
Þvf hefðu þeir mætt þar, þá gátu
þeil auðvitað ráðið úrslitum með
atkvæðum sfnum. Hafi fjármála-
ritari lofað (eins og þú segir) að
láta Jón sáluga vera “in good
standing” undir nefndum skilyrð-
um þá er hann vitanlega sekur um
samningsrof. Hefir hann gert al-
gerlega rangt að víxla ekki “ávfsan
upp á nokkra dollara”, þegar hún
var framboðin; hefir gert alveg
rangt haft hunn skrffað Jón
sál. f “good standinfi” á skýrsl-
unni til stórstúkunnar en neitað
því við sendingu ábyrgðarkröfunn-
ar, þegar hlutaðeigandi var dáinn.
Ég trúi naumast að málið sé rétt
lagt fyrir f blaðinu. 8é sagan í
Hkr. sönn, þá veit ég það, að stúk-
unni Isafold hefir boðist brattara
heldur en þessi aðstoðaskilyrði til
að fá borgaðar ábyrgðir meðlima
sinna. Ég mætti t. d. að ósekju
nefna Stefán sálr Oddleifsson úr
sama bygðarlagi og Jón sál. var.
I sambandi við kröfu hans var
margt óaðgengilegra og athuga-
verðara en áminst mál. og var þó
krafan borguð umyrðalaust með
öllu, eins og allar kröfur sem farið
hafa f gegnum stúkuna ísafold,
Ég, sem sjálfur hefi verið f átta ár
ritari Isafoldar veit nokkurnvegin
um það, hvað erfitt er að fá gengt
kröfum þeim sem félaginu ber að
mæta. Ég beini þvf sök þessari
frá aðalfélaginu og til deildarinnar
á Gimli unz hún lætur frekar til
sfn heyra og færir rök fyrir starfa
sfnum f málinu. Ég bæti þvf enn-
fremur við, að |>að sé stakur klaufa-
skapur af stúkunni í heild sinni, ef
hún tæki nú alvarlega upp þetta
mál aftur, að geta ekki ráðið því til
lykta á æskilegan hátt, og mig
skyldi enn fremur ekki furða á [>ví
þótt fjármálaritari á eftir mætti
hafa sig allan við að geta sjálfur
verið félagslimur framvegis. En
sem sagt, stúkan 1 heild sinni virð-
íst ekki kæra sig mikið um úrslitin,
Ég þarf ekki nema að benda
þér, hra. ritstj., á það, hve bráð-
nauðsynlegt það er fyrir meðlimi
að standa í skilum með gjöld sfna
f tæka tfð bæði f Forestestersfél.
og öðrum lffsábyrgðum. Þú sér
það svo vel þegar j>ér er bent á það,
að ég veit að þú segir eða skrifar
aldrei oftar að “tectnicality” þ/ði
f þessu eða nokkru ððru sambandi
“óveruleiki”; nær myndi sanni að
nefna Það “veruleik” en einkum
“reglufestu” f þessu sambandi.
Forestersfélagið er reglufélag.
Það vfkur aldrei frá lögum sfnum
né gerir einstaklinga mun,
6 greininni í ásökuhum þinum
eða rökum neita ég algarlega unz
ég fæ frekari sönnun fyrir því að
hún sé rétt sfigð. Ég þekki mál
þessa fél. of vel til þess og það
hvað stórstúkan f Toronto er fús
að mæta öllum kröfum, sem rétt
eru fœrðar; enda segir J>ú sjálfur
rétt á eftir: i “en inálið hefir tjáun-
lega verið rekið með svo mikilli
deyfð....T. d. virðist engin á-
herzla vera lögð á það af Gimli-
stúkunni að skýra ljóslega það at-
riði að iðgjaldaborgunin til stúk-
unnar var boðin fram f gjalddaga”
.. Þ e 11 a muntu segja satt, og
þetta hygg ég að flestir skilji, jafn-
vel óhygnari menn en þú, að er
gild ástæða fyrir félagið að byggja
á- þessi staðhæfing þín étur lfka
upp til agna að mér skilst kaflaiín