Heimskringla - 28.02.1907, Blaðsíða 2

Witttupeg, fiubr. 28. 1907.
HEIMSKRINGLA
TELEFÖN MALIÐ
Sýndur mismunurinn á framkvæmdum
Roblins ogr framkomu Browirs
Meö telofión loggjöf sititti í ftyrra
(1906) liofit' Roblitt stjórnin stigiÖ
stórt spor í áttitta til þjóöeignar
á telefóu og be-Iefón kerfunt. j>að
ertt ekki mörg ár síÖan sú skoðun
var almen-M, aið tekfón í heimahús-
ttm væri munaöur, en ekki nauð-
syn, muna<Öur, sem rikismenn gwtii
veitt sér, ef þeir vildu, en sem
hændur og verkalýður að sjálf-
sögðu sttéru baki við, eins og öllu
öðru óþarfa giysi og óhófi. En ár
frá ári voru umbætur gerðar á tel-
efón ttpp fundniittgutttti, og ár frá
ári sást þá æ betur og bettir, hve
* mikið gagri má ltaia af telefión.
Menn fóru að geta taiað saman í
Jtundrað uvílna fjarlægð og að síð-
iistu í tnörg hundruð milna fjar-
lægð, og hieyrt hvor annars orð
t itts skýrt eins og báðir væru í
sama lierbergimi'.
þegar svona var komið haetti
telefótt samstundis að vera mun-
-aðttr, — ttmhverfðist þá undir eins
í nauðsyn. Bændttr sáu þá, að
hefðtt j>eir telefón í húsi sínu, gátu
jtedr á hverju kvöldi fengið fréttir
úr fjarlægmn i>æjitm nm verð þeirr
ar vöru, er þeir höfðu að seija. Ef
slys bar að hendi, eða ef einhver
varð snöggiega veikttr, þá var gef-
ið að ná í læknishjálp í tæka tíð,
ef telcfótt var í húsimt. þetta, og
svo ótal margt fleira varð auð-
saett, jafitiharöati ög tafefón áhöld-
in færðust nær fttllkomnun. Aö
sama sk-aj>i óx j*á Iöngutt tnaitita á
öUurn stöðuni, að kotnast í tciefón
samibatid við' umltioiminn. En þar
var j>te[>skjuldtn- stór í vegimum.
Eitit einasta félag hafiði í fyrstti al-
gert eittvwJdi yfir öllum telefótis í
stllri Norðitr Anteríku. það er Bell
Teksfióu félagið, heitið eftir Gra-
ham JleH, er lyrstur fann upp tele-
fón. Stt-ftta 'jsess félags var og er
sú, að viga öll telefón áhöld, en
I j á þau viðskifitamönmim sínttm
gegn ákveðitii gjaldi fyrir árið, og
það gjahl svo hátt, að' ekki væri
við litcli nerna ríktsmanna, að
1>orga. [k-smi undu menn ekki til
lengdar efitir að kunnitigt varð, hve
gagttleg t var að bafa telofón í hús-
imt. Bell félagimt var sagt strið á
hendur. í Battdaríkjtinum myndtrð-1 það gert
tist ótal sniá teleíón-félög, setn nú *
e.ru á fámn árrnu orðin sönn tele- 1
ræk sönnun fyrir því, að Bell-ein-
.veld'ið hefði þar beizla-ð sambands-
stjórninia, en borið vilja og þartir
þjóðati'iiatar fyrir borð.
Bandalag sveitanna
Itíkur við.
þannig fór jtetta mál í höndnm
“ltberal” stjórnarinnar í Obtavva.
Von bennar og Bell félagsins var
auðvibað sú, að tneð þessu væri
tekið fyrir allar tilraunir í stóruni
stýl. að httekkja- oinveldinti. En nú
vildi svo til, að um þessar mundir
var komittn á fót stór og sterkur
félagsskapttr, þar sem var “Banda-
lag beejastjórna" í Canada, og
“Bandalag bæja og sveibastjórna”
í hittum ýmsu fylkjum. þiett&
bandalag hefir eitt þing á hverju
ári fyrir alt ríkið og annað á ári
hverjti fyrir fylkin. Á þingunum eru
rædd öll aðal velferðarmál bæja
og svaita. það segir sig sjálft, að
í svona félagsskaip hlaut stórmá)
edtts og teiefón tnálið aö komást á
df.gskrá. Á fundi bandalagsins í
Manitoba komst j>etta tnál á dag-
skrá í nóv. 1905. Var þar sam-
jyykt áskorun til fylkisstjórttarinn-
ar í Manitoba, að taka befeíón-
málið til meðferðar, og skuld-
Imttdu meðtnnir bandalaigsins sig
satntimis til að fylgja stjórmtini
eindregið i þesstt máli, ef hún hlut-
aðist til ttnt, að wpp yrði komið
tcfefón keríi settt þjóðtign, og j>að
setn alka fyrst.
þanniig stóð telefón málið við
árslok 1905.
Roblin tekur við
Samkvæmt jtessari úskorun frá
“bandalagi baeja og sveitastjórna”
t Mattitoba, bar svo stjórniarfof-
maiður Roblin frarn fmmvarp til
laga tnn j>etta efni á þtttgi stttttu
eftir nýár (1906), og var það sítttt-
j>ykt og stít'ðfest. Eftti þeirra la-ga
er i stiittu málí það, aö fylkis-
stjórtriii skal tafarfaust konta ttpp
teifefón kerfi á kostnað fylkisins og
skal það kerfi ætíð síðan 'eign fylk-
isttts. Kf sveita eða bæjastjórnir
kjósa, mega þær byggja sín sér-
stöku sveitakerfi og sameina jxnt
svo einitverjtt-tii ADAIrþRílÐIN-
UM, og þannig kotnast í fult sam-
band við kerfi fýlkisins. Kjósi ein
eða önntir sv.eit lieldur, að fylkis-
stjóririn sjáff byggi og aitnist trm
alla jrræði í sveititmi, þá verðttr
Svona stórt stig í betma þjóð-'
eign-a át't Itteftr engin fylkisstjórn í
Canada stigrð, og engin ríkisstjórn
í Battdaríkjumtm. Og búar gerði
nreira, — brieyttii enn meir út aá al-
mennum stjórnreglum í j>essu
landti. Efbir að lögin voru satn-
þykt á þingi og staðícst af gover-
nor fylkisins, vísaði stjórmin tefe-
fón lögunum til aljrýðudóms, —
skyldu kjósendur þar sjálfir segja,
hvort Jteir vildu, að stjórnin legði
irt í a-ð koma ttpp teleíónkerfi mn
fylkið eða ekki. Atkva&ðagpeiiðsla
tun þetta fór fram 'á bæja og
svetita kjörþittgum í síðastl. dtes.,
og urðu úrslittin þau, eins og vænta
mátti, að 'játeud'iir urðti íriiklum
Iivaið á að seyja um stjórtwnála-
flokk, sem igengur á Lönd slíku fié-
lagi, og leggur fram aHa sina
krafiba, alt si'tt vit til að bindra j
framga'ttg Jties.s máls, sem tilþýöu 1 haust béfit hann upj>i
eititti, ett' etrgum öðrum, er lragnað-
ttr að að ha.fi framgang, L&gnaður
svo nrikill, að 111*1 nttr að míusta
kost'i í 12.00 á ári fyrir hvern
bónda, hveru familíu-nnann, sem
befefótt viil bafa í Irtisi sínu ? —
Ilvaiða lauti 4 sá stjóriiflokknr
skiilið hjá kjósendttnuin, sem þcjnti-
ig fer að ? — þetba gerði “liberal”
flokkurittn í Mæntitoba, ettts víst
eitis og “libexal” stjórmin í Ott-
áwa kæfði þá hreyfingti í fæðing-
utttti 4 sambatidstþinigi, að losfc
mttn ffeiri en neitendur, jrrátt fyrir . þjóðitta iindan ánauðaroki Ifell fé-
bamremtttis átök “liberala”, er i
þaitiri sókn unnu í “KININGU
ANOANS” MKD BEI/I, TEI,E-
FÓN EINVKLDINU.
lagsitis. Svona langt eru ‘‘liberal-
ar” genigttir út frá sittni fornu
þjóðræknisbraut. Svo lágt bafia
hafa j>eir lotið, að þeir hafia skrið-
ið utrdir jarðarmen og svarist í
fóstbræðralag með einokuirarfé-
lagi, sem ósví'fnast er talið um
þvera og endtlanga Norður-Ante-
kosnar ati gngnsoknar og þar aí ,k
Nokkr&r sveitir greiddit etkki at-
kvæði í þessu máli, af þvi sveitar-
sbjónt/ir þar voru að mesttt endtf-
Skttldabréf fylkisins, sem gefin
verða trt til &.&’ borga iyrir telefión-
fón stórveldi, og sem lækkað hafa' |>ra.ðii utttbúmug og áht'.ld, Lvíla
tefefón gjaldið trm helming eða ekki á öðrmn en þeim, sem befefón
rrieir' j vilja nota. þetta gerist þan-nig, að
f Canada var óánægjan meö enSim* telefón þráður verðtir lagð-
Bell Tefefón fél. orðin svo mikiL j ur fyTr- en fettgnir eru svo tnargir
að sambandssbjórn tók það til f-'teleéón áskrifendur > gren<1 viö
huguttar nú fyrir 3 árutrt, og skip- ; lwnn Þrá®i a'Ö s&ttilagt ársgjald
aði mefird til að rannsaka það mál
ait. Sir William Mulock var þá
póstmálastjóri í stjórn Lauriers.
Var haii'tt hvatamaður þess, að
miálitttt var hreyft á þingi, og mun
I.elzt hafia haft í huga, að sattnedna
öll tefiegraf og befefón kcrfi í Can-
ada, og yera að þjóðeign, og í edn-
hverjtt sítirtvinnitbandi við; pósttnál
rikisins, — t líkrttgu við það fyrir-
komtrfiag á Ettgiandi. Að Mulock
var eitrlægur og að hatttt var hlynt
ur þjóðoign á þessum gögnum, er
ekkd að efa, en samvinnunteitn hans
í ráðaneytitnt vortt það ekki. Rann
sókttarnefndin vann sittj verk á
eht-n eða annan veg, en iteíndarálit-
ið htefir ekki enn komið fyrir þing,
Og endir þessa máls hjá Laurier
varð sá, að Mulock vék úr ráða-
neytinu, en í hans stað tók þ?.r
sæti nafttfræ-gur lögmaður frá Tor-
ottto, A. B. Aylesworth að trafini,
en ramttr fjandmaður jyjóðeigna á
eintt og öHu. £pssi maðttr hafði í
mörg ár verið aðalTögtnaður Bell
Telefón íél. í Cattada, og afi þvd
hann eittmit't á jjessum tíma gekk
þedrra verði nóg tii að mæta viö-
halds og vinnukostmtði, vöxitum af
stoíttfé og fyrsta árs afborguu :ii
höfuðstóltvum sjálfunt. þegar svyit-
arstjórttir vilja byggja svoitarkierfi,
sent eign sveitariivnar og gefia út
skttldaibréf sveitarinnar fyrir, þá
gildir sama regla. Fylkisstjórniin á-
byrgist þati sknldabréf ekki fyrr en
svedbarstjóruin hefir sýnt tvogifiega
nvarga tcfefótv áskrvfendur.
þessi aðferð sýnir og sannar, að
jveir, setn ekki þttrf:. eða vilja ckki
befcfón i húsi sínti, eru undanjvegn-
ir öllu gjaldi í j>esstt sanvbatvdi. —
Telefón skufidabréf, hvort heldur er
fylkis eða svei'ta, GET.A EKKI,
beinlínis eða óbeinlítti.s, attkið ttm
ednti' eyri gjaldbyrði ANNAR EN
þEIRRA, SEM SKRIFA SfG
FYRIR TET/EFÓN.
Allar sagnir “Hlxrala” um þebta
atriði, eins og allar aðrar sagnir
þvetrra ttm telcfión lög stjórnarinn-
ar, eru ósannar og framsettar t
þeim tilgangi eintvm, að blekkja
kjósendur og írveð því móbi afla
stjórndnni ámælis fyrir framkvæmd ,
ledðandi engitt almentt atkvæða-
greiðsla nauðsynfeg. í einstöku
sveibum reytKÍust jábendt^- of fáiv
til að fullnægja ákvæðutrt lagattna.
Var það eiukum í Jvedm • hlutum
fylkdsins, j>ar sem bygðtn er striál,
búnaðttr í bernsku og því ltbH þörf
á tel'ef'óns í bráðitta vegtva búnað-
ar j>arfa. Ett allur þorri attðugu og
þéttbygðu sveibanna IveiitTvtnðu bel-
efón laguingu tafarlaust mcð stór-
miiklum atkvæðatnuu.
Atkvæðagroiðslu jtessa skilur
stjórnm að sé bein skijviin frá fylk-
isbúuttt sjálfum til (>ess að t-aka til
sbarfia bafiarlaust, end a hefir htvn
nú jx-gar bútð' svo utn, að iva-sta
sumar verða lagðar að minsta
kosbi 1000 mílur ai ADAL tckfión-
[tráðuttt ttm fylk'ið. Veröur það
góð l>yrjtin, en svo helir stjórnin
lofiað, a-ð halda kfiram því starfi
ttppihaldslaust þattgað til allar
sveitir í fylkintt, SIiM VII/JA, eru
komtvar í óslitið tefefión satnband
við umlvednvittn.
stofntin á fót, að því er telcfión
snerti. Hvað ednlægur maðurinn
var í þesstt sést bezt á þvi, að í
fleiri mámiði síðastl. snmar og
látl.i’.isri
Fréttabréf.
það er ekki ttltækilegt, f-ð fara
ítarl'Oga út í jtebta mál í stwttri
gnedin. í stað þess þá, að Jýsa
reytvslu óháðra telefón félaga, að
því er snertit byggtttgar kostuað,
viðhalds og sbarfskostnað, o.s.frv.,
vfið tefcfiónþræðt, látum vér nægja,
að draga frant setn sýtvishorn
reyuslu litla telefón félagsins í Nec- | tefefióu viöskifitu
pawa, hér í fyikimi. lbú>ar ]>ess
jxtrj>s eru ekki yfir 2000 talsins, en
fyrir 6 eða 7 árum keypti hin litla
bæjarstjórn beilefión áitöld og lagði
jvræði tuu bæinn og iim i hús þedrra
er viildu..þar crtt nú 100 tefefóu á-
skrifcttdm og kostuðu þræöirnir
titioð öllu'tn á'hölduin óg j/ráðskiftn
stöð (Ex'change) alls S6,200.00,
eða I62.00 fyrir hvem beleíón i
hrúki. Gjitldtð fyrir ýefefón í Nee-
pawa er : fyrir búðir, skrifstofur,
o.s.frv, $20.00 á ári, en fyrir prí-
vat hús $10.00 á ári. Fyrit
ttokkrtt báðu níu bændttr í grend
við þorpið mn tefefón. Til jvess að
fá jwiáðiun fagðan tdl jvcirra ailra,
þtirfbi 8 milna lattgan jvráð, og
ítveö öllu tilheyrandi kostuðn þeir,
tncið auþa-þræðijnti i 9 hús, rétt
$800.00. Að samlögðtMn viðhalds
og sturfskosttvaði, vöxtum, og afi-
borgntt af höfuðstól' ætttt þessir 9
Ivæmlur ekki að þttrfa að borga
íTiieirn en $10.00 eða $11.00 hver
ttni 'árið, fyrir belefón t húsdntt,
jxgnr fylkið eða sveitarst’jórn á
ilt samatt. Fyrir þessa 9 tekfióna
tæki Bell téla’gfið firá $24 <k> tfil $30
á ári fyrir hviertt.
Af j>vi alla reynslu vairtar, vx-rð-
ttr ckki sagt með sönnu, að þetta
sé sanngjarnt meðalverð á tefefión-
jtráð míltt, í Manfitoha, en álit
þairra, setn vit hafia á því verki,
er sarnt að það sé, — að fullgera
itt’egi mílttna fyrir $100.00 að með-
afitaii. Rcynist það svo, þá sér
hver maðttr, hve hóflaust er bele-
fóngjaldið, sem Bell félagið boimt-
ar, — afit að $30.00 fyrir hvern
tcfiefón, eðn meira ett helm'ingi
meira en þörf cr 4.
það er þýöingarlaust, að rekja
afifian þann sóða-feril “liberafia”.
Framkoffla þeirra í þtessu máli á
siðasti. hausti er ö’llunt í fersku j
mdttni. En vér viljum í stttttu
máli benda á íramkomu farand-
leiðtogans í jx-ssu máli.
Á “Battdaiags” futtdinum í Bran-
don í uóv. 1905 mætti F.dward
Brown, sem bæjairáðsformaðtir í
Portiage la Prairie. Flutti haiui
þar iattgt erindi um telefón miálið,
— rrtgterð en ekki ræðti, og þá attð
vd'ba'ð vattdfega yflrvegað tnál. —
Rúmleysts vegna er ekki liægt, að
gefa nákvætnt yíirlit yíir svo langt
inúl, en eí’tirfyfigjamH málsatriði
sýna, að j>ur mætti hafln sem mál-
fltttititvgsttiaðttr líefil félagsins :
Tvö telefón kcríi ertt óhepjvife'g
fyrir ltvaða bygði.rlag sem er og
tntindu attka ett ekki rýra kostniað-
inn.
Bell tefefóu félagið fullgerði tnjög
yfirgripsmikið tefefón kerli og um-
lntndngur jvess ullur er svo góður,
að jxið getur veitt mönnttm ágæt-
is telefón samband g-egn lægsta
gjaldfi.
f ht’iild siuni er tefefóu þjónusta
félagsiits góð.
sókn á MOTI FRAMICV/EMI UM
stijórnarinnar i þJÖÐEIGNAR-
ÁTl'INA, framk væmdittti, st’tt
teknar vortt samkvæmt vdfija og á-
skorun “Bandailagsins”, — SAM-
ICVEMT þEIM ÁLYKTUNUM,
er jvessi SAMI BROWN flutti á
Bratvdon-furwHnitiii.
A einutn sólaritring umhverffeist
hattn úr einokunar-vdtt í þjóðaigttar-
titt. Sex mámtðttm síðár er hann
umhverfðnr aftur í eihokutvac-vin,
og í Jxjim bam var hattn jnatigað
td'l atkvæða úrsli'tin í tefefótt mál-
inu urðu opinbor. þá, ttmsviifa-
iaiist <>g í einti vetfiangi, umhvierfð-
ist lianii í þjóðeigttar-vin afitur.
þar við situr nú, og vfið j>að sátur
að vættdutn, þanga’ð til þtessari
kosmngasó'ku er lokið. Hvaða gerfi
hann tekur á sig þá, er óvíst, en
víst er það, að í stjórmnálasögu
Cattada er ltvergi get'ið uni stjórn-
múlaflórt, er j.Juis't á við Jxennan
Portage-Móra.
I ávarpi sittu til kjósenda í Maiíi
taba, ávarpd, sam -af cyrria-mark-
init að dætna, er ekki smiðisgr.ipur
Browns sjálfs, lofar þessd ham-
skiftingur svo mdklti, að íurðu
gegndr. öktrnmr menn, er fesa J>að
ávarp, komast varla hjá þrirri á-
lyktun, að }>essi maður sé einn
hinn merkasti þjóðvinur, er nokk-
uru sitttti hafi tippi verið. En tmd-
ir eitrs og jxssir ókunnu menn
rettna httga yiir framkomu bans i
telefótt ittáfimt, [>;i hlý’bur fyrsta á-
lykttniin að •breytast. Eftir J>á vf-
irvegun komast }>edr ekki hjá, að
sjvyrjti sjáfifa sig, hvort j>cssi tnað-
ttr sé meið óskertn vfiti?
Efinstöku tnenn ertt máske til
svo góðgjarnir, aö jteir vilji af-
saka jxssa ibreytni, þenn&tt marg-
falda hringsnútting Browns, og
trúfi J>ví, í emfieldni hjarta síns, að
ivf ávarpitnt að dæma sé maðttrinn
c’iit'Ia-gur nú, að liaivn dyrfðist ekki
;.'ð lofa e.ins mör.gtt og miklu, ef
Itattn væri ckki fastráðinri í að
eiftta öll þau heit,. að hamt virki-
lega æ'tli nú íramvegis að verja
Eiiis <>g nú er ástatt, er skoðutt öllunt simrm ’Tífs og sálar kröft-
míit', að ógerlegt
m,
sé að sbjórna
eins og st’jórn-
að er vaitnsfeiðsln, og rafljósa-
gerð.
* þetta er nákvæmtegn rétt efni
aðal-atriðamia í þessari ritgerð
Mr. Browns, og sýndr, hvort ekki
er hér haldið tt|>[>i svörtvm fyrir ein
okiitvarfélag'ið.
Nokkru síð&r, á satvta ftimfiinum,
GKRDIST SAMI MAÐURINN,
Mr. Brown, UPPÁSTUNGUMAÐ-
Uli aö tveimttr fundar-ályktunum.
Var önitur sú ályktun þess efnis
aö “liamlalagið” sé Iilynt því, að
Væja og sveitastjórnir eignist öll
altneini gögn. svo sem vatnsleiðslu
og raf og gasljós og telefióna, og
að siá tími sé kominn, að hætt
skuli að veita einstaklingtim eða
félögutn leyfi til að eignast Og
linfa tvmráð yfir slíkum gögnttm.
Hitt ti'pjvástungan var jtcss efnis,
að "Bamlafii.g'ið” skivli með ánægju
vitnta að því með fyfikisstjórnittni,
uð' fá kotnið á fót tcfefón kieríi í
Matvitobit, og að bygðir verði sem
fylkiseigii AÐAL-TELfi7.FÓN ]>R.E-
DIR út mn fvlkfið.
filvcrttig Mzt kjósettdtt mttit á
■frautkomu jxss miinns, er nú sækir
tun að verða st'jórttarform&ður i
Manitoba? fivinn dagimi mælir
liaira eitis vel og ltatm hcfir vit til
með frattthaTdatKH einveldi lfell té-
lagsins. Næsta dag mældr hann
hi.nit eitts eiudreigið •með' þjóðeign
á sömtt gögtiufli. það er ekki til-
tökunvál, j>ó niicnti skifti skoðun á
einhverjtt ákveðiin máfii, og engin
nýtvttg. En jxið er nýstárfegt, 'að
sjá maim skifta skoðtin á mali
mn” t'il að útvega fylkisbúmn edgit
arrét’t og umráö yfir öllum hiiiuin
helzt'ti vdðskifta gögnttm.
það miá ófivætt ftvllyrða, aö slík
von er ástæðtilatts- alveg. Til að
sjá jííið, jvarf ckki annað ett at-
huga, aö jvessi saitti fiídwarð
Brown er rni (í fCTagfi með öðrtmi)
EIGANDI AD MEIRA KN þRJÁ-
TÍU EINKAI.KYl’TS BRÉ'FUM,
til ivö reka afils konar iðnað og
verzlun og til að KIGNAST og
haifa AI/GER UMRAD YFIR ÖLL-
UM þKIM VIDSKIFTAGÖGN-
UM, sem huitn í ávarpi sími lofar
að h'jáfipa fylkisbúum til að eign-
ast. Haivn bcJir þnmtig lagafega
heimild til að BYGGJA og IIAG-
NÍTA TKLKFÓN KERFI í Ont-
ario, Munitoba, Saskatchewan og
Alberta, og iagalega heimfild til að
hyggja KORNFORDABÚR (Efe-
vators), og til að KAUPA OG
SIÍT.J A KOIíN TEGUNl) IK.
það segir sig sjálft, að Mr.
Brown hcíir ekki kastafí út ærnu
fé fyric Jx-ssi lcyíisbréf rétt afí
gamtii smu. Lvins og aðrfir befir
hann aflað sér jteirra í gróðaskyni
ICr [>á nokkttr ástæða til aö trúa,
að hamt tvú ttpp úr Jntrru, með
jtcssfi nýfengntt hyfisbré-f öfifi í vas-
amtm, ætfii nti i alvörtt og»einlægtti
iið vfinmi á móti “privat”-ei'g'n á
jxssutti gögnfivm, afí viivna á móti
og fletta félagsbruefíur st’na allri
gróðavon, _ Al) FEFLETTA
KDWARI) BR-OWN SJÁLFAN?
Heiðrtiðii kjósetvdttr! þér hafið
breytivi og loforð Browtvs fyrfir
augiim. Vcröskttltlar hann biltrú
vðar og atkvteði ?
Piiie Vatlfey, Man., 31. jam, '07,
Kæra Heimskritvgla!
Iléðan frá Pinte V-aUey ec lítið
fróðfegt að skrfifa um, alt rófiegt
og viðburðalítið felagslíf hér, ein.->
daubt og dofiö og hugsast getur.
Samt má telja með framförtim, að
iiorður hliiti bygðariuttiar hefir
myndað skólahéirað, og bekið eitt
þúsunttl dollara lán bil aö byggju.
skólah'ús, og er það í smíðum ttít,
og 'bráðum fullgert. S. ICymunds-
son smfiður tók akkord á því, fyrút
hvað mikið veit ég ekki. Samtt er
víst að $1000 (látt’ið) hrökk ekM
nœrni firil, að gera húsið alt i stamá
Mig fiangar til að spyrja jjdg spurx,-
ingu: Er jxvð samkvæmt heifibrfg#-
isrtegilmn Mattitobafylkis, jxgtMC
seibt er uj>j> skólahús, að haifa hú»-
iö sett svo niðttr, afí hvergi gettK’
sólajrljósdð komist imv í húsfið, nS.
allir glttggar á móti norðri ?
Ég held sá eða þtcdr, setn téðu
þossu fyrirkomttlagi hafi hngsað
tfifi að koma á fót Svarbaskófia í
líkinigu við jxann, sem Sa-ttwmdur
fróði og félagar lvans ábtu aið bafai
hai't alla sítta nK’ttttin friá.
Dálítill rígur ec hér á mfilli Lib-
erafia og Consecvafidva, og cc J«/>
feitt. þi'ttgmamtii okkar er fundi4
}>að tifi forát’tu, að hann hafi verið
á tmóti héraðsmyndun, og hefi ég,
sean skrifa þessár límir, oft haklið
uppi vörn fyrir hann í jies.su tmáfii.
Ég var einn af jx'iin fyrstu, setn
var J>ví meðmaTtur, að héraðs -
stjórn kæmdst á, og ég lield því
fram enn. Sanvt det'tur tnér ekki í
hug, að saka þingmann okkar fyr-
ir áðttr ámfinst niáleíni. Við, sem
vortun þvi meðmæltfir, að hérafís-
stjórn kæmfist á, vorttm alt af í
sbórutn mtintii hluta, hvað vfilja
fjöldans áltrærði, — og jtegar svo
var, áfiit ég samkvæmt öllum veuý
ttlegum og santtgjörmtm reglum,
að Dr. McFadden bafi í alla staði
gert rótt, að fylgja frekar beiðni
ijöldans.
Ég vildi óska, að á meðan ég ec
hér í Pittc V all'iy, að Dr. McFadden
héldi sæti sínu, l.vafí sem twn afícr
Conservatjva verður.
Ég er bú'iim að vera hér í landi
(Ameríku) í 20 ár, og hefi alla tið
verið strangur Republikun, aldrefi
hfiaupáð svm fiiðhlawpd úr edtttwn
ílokknum í anman, edns og mörg-
um afi sainlöndnin mínum í Norð-
ur Dakota og Minnesota hæbtir
vifí. þeir, sem svoleiðis haga sér,
eru ekki niteð nefina santtfæringn í
brjósti, og jxsic ættu helzt skilfið,
að myllystainn væri buttdinu um
h'áls 'þeirra og þeiin hfiit'um sötnu
sökt niður í póiitiskan gramt, svo
afidnefi sæist ntema efri parturinn af
höfðittiu, 'jxví J>á vtvri afí líkitwlum
loku fyrfir skotfið, að þeir yrðtt
framvegis sjálfum sér og lötwlum
sinum tifi skamntur.
Hvar ég kem tid að sbanda i pói-
itfik, jxigar vfið höfum fenigdð fult
frels'i (stjórn), get eg ekki sagt, pk
svo mikifí get ég sagt, að sá flokk-
ur hér í Manfitoltt (Canada), se*w
tncira hallar sér að sbefnuskrá
Rcpú'bHkana, er nifinn flokkur, eti
unt það get ég ekki sagt entt.
S. A. Anderson.
* *
Vér höíinn birt þieit'ta af því, að
fttlt ivafn er undfir því, En oss j>yk-
tr höfnndurimi alt of hvassorður i
garð landr. sinna í Norður Dtukotu
og Miúnesata, og efmnst um, að
það sén rét’t eða santigjörti um-
tnæli. Iiitstj.
cins og Jtesstt á etittttm einasta sol-1
arhrittg, og svo grefittilega, að hon-j þér hafið fiíka FliAM.KV.EMDIR
ntn í dag her ekki saman við sjálf- j Roblin st'jórnariiinar fyrir £.ugum.
í einii einasta atriði. Verðsktildar hún ekki rniklu frem-
i ráðattey ti Lauricrs, jvótti J/aö ó-i ir, sem verðskulda þökk og heiður.
f 1
j>á er fiíka auðsætt og enda af
sakaitdi, þó félag það bgrjist f&st |an s’>í ’ J'*r . , ,,
og beitfi öfilttm vopitum, fieynt og j Nú var hattn J>á orðittn eindreg- j UI 1 r <>k a*-kv<L'®i •
ljóst, }>egar á það er ráðis't jafn-j inn þjóðe'ignarmaður og skultl- 1
óþyrmtlega eins og Roblin stjórn- j Imndinn fylgismaðttr Roblin stjórit
in hefiv gert og er að gera. E11 j arintiar við að koma J;jóðetgnar- ;
Islands saga
á ensku (“Concisie History of Ice-
land”) er bil sölu hjá undirrituöum
Sagan byrjar 86x <>g endar 1903.
Með iiokUritin niyttdntn af inerk-
ustu túöntiium, sem við sögutva
j koma, ásamt nokkttð stóru korti
tnieð fjórutn litmn, og gömlu fjórð>
ungaski'ftumnn, sem brotið er intt
í bókiua. Einnig ágrip áf verzlun-
ar og landsli'agsskýTslum, ásamt
fólkstaH á íslandi. — Hver setm
scnddr $1.00 tifi undirritaös, ásaint
utamáskrift sinnd, fær bókinia senda
tnefí [>ósti S'ér að kostnafíarla'usii.
J. G. PÁLMASON,
475 Sttsseix st., Ottawa, Out.