Heimskringla - 28.02.1907, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA
•Z061 '8E 'Jqaj 'JSadnnn^
Samanburður á breytni fyrverandi stjómar
og núverandi stjórnar, að því ersnert-
ir þetta stóra velferðarmál
Mikil Ojj g6S eias og breytingin er oröin á fjárhag fylkisins á
sáöastliönutn 7 árum, þá er þó sú breyting tdl batnaöar enda mein,
þegar kemur til þeirra mála, sem snerta viöskifti RobJin stjórnarinn-
ax og jarnibrauta félaga. þar er breytingin til bwtnaÖar svo stórfeld,
9VO augsýiwleg og áþreifanilog fyrir hvern einasta í’tma í fylkinu, aö
<mgum heilvita manni blandast hugur um ágoeti ráösmenskunnar í
því ofni.
Mieö samndngi sínum viö Canadiian Northern felagiö og meö
járnboawta löggjöf sinni yfir höfuö, heíir stjórndn áunnið þaö :
x) Að á siöastl. 7 árum cr samlagöur GRÓÐI Manitobamiannia
fytdr NIÐURSETT vöruflutnings-gjald og ndöursett farþegja-gjald,
akt að 10 millíón-um dollars, — K^tur en.da verdö meiri, því skýrslur
yfir þaö eru hvergi fáanlegar, nema að edns að því er snertdr vissar
vörubegundir, inn og út fluttar, og á þeam vörutegundum einum var
gróðinn á síöastl. ári einu (1906) tullar 2 millíónir dollars.
2) Að framvegds veröa öll járnbrautaleyfi fylkisins háð þeitn skil-
yrðutn, að fylkisstjórnin ráði flutningsgijaldinu innan fylkisdns. þedm
skilyröum er Great Nortbern íél. háö, aö því er snertir nllar til-
vonamfi brautir þess télags í fylkinu, aí þvd fylkisstjórn en ekki sam-
bandsstjórn, vedtti leyfi til að byggja þaer brawtir.
3) Aö á undanförnum 7 árum og fra-mvegis í það óendanlega
gneiöa öll járnbra'utarfédög ákveðna uppbseð af árstekjum símmi í
fylkissjóö á ári hverju, — upphæö, sem veix óöfluga ár írá ári, aö
sanna skapi og umferð og flutndngur vex og mílnatal brautanna
eykst.
þessi þrjú atriði eru þýðingar medri- en svo, aö nokkur getd gert
sér grein fyrir i fljótu bragði. Timinn og reynslan er nú þegar, á
þessutn fáu árum, búin að sýnta, hve viturlag þessi ráðsmenska er,
j>6 á tíminn og reynslan á ókomnutn úrum eítdr aö sýna þaö svo
iniklu betur.
Á 11 stjórnarármn sínum streybtist Greenway stjórniin við að
fá bygöí-r 544 mílur af járniLrautum í fylkinu og gaf millíón doll. úr
fyikissjóöi fyrir. Að fá járnbraut bygða án styrks úr fylkissjóöi,
þaÖ datt stjórn Greenways ekki í huig. því síöur kom hans stjórn í
hug sú óhaefia að láta járnbrautafélög borga skatt. Að fá lækkað far-
gjald með farþegjafestum innan fylkisins, það datt Greenway
stjóminnii heldur ekki í hug. * Að nndanskildum aðalbrau'tunum, var
farþogjagjaldið með járnbrautum, hviarvietna í fylkitvu, 4 oenits íyrir
míluna, þegar hans stjórn tók við völdnm, og þegar hans stjórn
var hrundið, eiftir meira en 11 ár, var farþegjagjaildiö það sama, —
var enn 4 cents fyrir míluna. En satt er það, að Groenway karlinn
aunstraöist ósöpin öll viö að tá vöruflu'tning-gjald lækkaö, eða svo
sagöi hann sjálfur fná. Árangurinn aí’ öllu því amstri var samt æöi
lítdll. Hatin gaf brauta-féilögunum óspart aif fylkisfé, en þau gáfu
honum (aö minsta kosti ekki fylkinu) ekki neit-t í staöinn, aö járn-
brantarsporimi unidanteknu. Vöruflutningsgjaldið sat við það sama
ár eftir ár, og farþegjagjaldið eins. Á n ártnn hafði stjórn hans
gefiö rúma mdljón dollara til járnbrautageröa, og ekki tengdö nein
hlunnindi á mótd, — ekker nema 544 milur af járnbr.spori. Af því
liveftii og kornmatttr var og er enn aöal afurö fylkisins, var lífsspnrs-
mál f.yrir bændur, aö fá korn flutt íyrir setn allra lægs't gjald auStiir
Jjéowu til haifna við Superior vatn. þessa þörf viðurkendi Greenway
ekki síður en aörir, og 'talaöi hann margt um það efni, og allir vtnir
hans og mieöbaldsmenn'. Hann og hians stjórn haföi fengi haldið því
fram, að korn mætti flytja austnr að Superior vatni fyrir 10 Cents
hundrað p'undin. En með allrd þeirri mæ-lgi ha.föi 'þó stjórn hans
ekki oröiið miedra ágengt í því efni, en þaö, að í “ávarpi" tdl fylkis-
búa', í kosnungunium 1899, sagðdst hann vera sann&erður um, aö til-
taek'idegt væri, að flytja korn til Superiorvatins fyrir 10 oents hundr-
aöfö, og að fengist su tilslökun ekki hjá .þed>m 'brantum, setn tvú
vœru til, væri bann hlyntur þeirri hnvgmynd, aö feita þá annarsstaöar
fyrir sér. Ijengra var þessu ínáli ekki kotniö eftrir 11 ára amst'ur,
þrátt’ fyrir allan málarekstur og þúsundum dollara eytt í þann
íttálskostnaÖ. Midjónin, sem hann haifðd gefiö bra'utunum, var geíin
tdd ednskds. Alt sat við sama kcdp. EN SVO VILDI HANN þÁ
GEFA MEIRA, — AÐRA MILJÓNINA TIL. 1 ræöu, sem Green-
iway sjádfur flutti í Portaga la Pradrie, i kosninga-sókninni 1899, —
skýrði h'ann frá viötali sínti viö Mr. Mackesvz.ie, formann Canadian
Northern bratttarfiédagsdns, er þedr eitt siun voru staddir í Russell hó-
telirni í Ottawa : “Ég sagðd viðMr. Mackenzde” (sagði Greienway)
“Ef þú vilt ábyrgjast tnér t'ítt centa f.utnin,gsgjald, er ég vdöbúinn að
ráöa Manitoba stjórninni til að GICFA þER KINA MILJÓN
DOLLARA FYRIR ”. þannig fórust Greenway orð nálægt árslok-
um 1899, og sannar það fyrst og fremst, að mi'ljóndu, swi hann þá
var búinn að ausa út, var fé kasta.Wi glæöur, og anniað það, að
hann var viöbúiatn1 aö gefa aðra m iljmúna til. A5 hann fékk því
ekki fram komið, aö þeir peningat ern 'enn eign fvlkisins, er þvi einu
aö þakka, og engu öðru, að honum var brtMi’diö, • en conservative-
stjórn hafitt til valda.
|>annvg stóÖtt jáni'bratita-m'álin, þegar hdn nýja stjórn tók viö.
Var þá fyrir hana aö taka vdö þar sem Greenway hætti, útvega
faegra flntningsgjald með jámbrauitudn og útvega mieiri og fleiri járn-
brautrir, því 540 mílna viöbót Greenways náðd skamt til að mæta sí-
vanoamdi kröfum fylkdsins. þá var og að ráöa úr, hvort halda skyldi
Gneeitwaiy-reglunni. þeirri, að GICFA brautafélögmn svo mikið fyrir
mílu hvierja, í það óendaufega og gafa að auki þessa miljón, sem
Gnaemway bauö Macken/.ie fyrir járnbraut austur héöan til Port Ar-
t'hup. Endirinn á þeirri yfirvegttn varð sá, að stjórnin hélt viö
stefnuskrá conservative flokksins i fiydkimu, er var þess efnis, aö það
væsi æskilegt iyrir hið opinhera að ná haldi á járn'brautum sem pjóð-
edgn, beinlínis eöa óbeinliríds, og að' tími væri kominu að biuda enda
á FÉGJAFIR til járn'brautafélaga.
Samkvæmt þessari fyrirætlun fór tni hiin nýja stjórn að semja
viö Canadian Northern' félagið, sem þá vnr i bernsktt og undireins í
fjárþröng, og því líkfegfa en nokkurt anttaö félag aö ganga að kost-
urn eatda þótt þröngir væru. þaö neyndist Hka nétt. Félagdö gekk
að þedm kostum, sem stjómin bauö, en þeir kostir voru í stuttn
máli þessir :
Félagiö skyldi tafarlaust byrja að byggja og keppa vdö að fá
fullgerða óslitna járnbraut béöan austur til Port Arthur við Super-
ior-vatn.
Til þess, að félagdð getd tafarlaust IÍIGNAST ÓSLITIÐ brauta-
kierfi VESTUR um fylkið, frá landamærutn að sttnnan og Winnipeg
að austan, skyldi stjórnin útvega þvi til kaups járnbra'U'tir Northern
Pacific fié'lagsins í Manitoba, í þeim tilgangi, að Cam. Nor. fél. væri
þá í standi til, að keppa að gagmi gegn C. P. R. félaginu og fá flutn-
ingsgjald alt lækkað.
Félagið skyldi ætíð redöbúiö til aö leggja járnbrautir, hvar og
hvienær sem þörf krefðd og stjómdn segöi íyrir, innan fylkisins.
Ekki ednn dollar í pemingum, latndi eöa öðrum eignum, skyldi fé-
lagiö iá, fyrir eina eða aðra braut, en í þess stað skvldi stjómin á-
byrgjast vexti af skuldabréfum félagsin's upp á $10,000.00 fyrir hverja
*
tnílti brautanna.
Hér voru tveir feitir bitar fvrir “liherala” að stinga í. þedm
þótti hróplegt, að kanpa brautir Nortbern Pac. féd. og hróplegra
þó, að ábyrgjast vexti ai skuldaibréfum félagsins. þeir spáöit því,
aö innan fárra ára steyjrtd þaö fylkdnu í ókfeyíar skuldir, að brauta-
kerfi þetta gæti með engu móti borið sig og borgað hluthöfum veixiti
í næstu tín, tólf ár, að miusta kostd. það væri ómögufegt, af
reynslunni að dæma.
Ef ekki heiföu verið aörir kostir scttir, þá ljeföi verið létt fjrrir
félagdö aö ganga að þedm, en þyngstu kostirnimir, sem st jórnin settd,
eru ótaldir enn, en þeir eint :
1) Aö Manitoba stjórn bafi FYRSTA VEÐRETT í öllum braut-
um (og tiltje'yraindi gögnum) félagsins innan Manitoba fylkis og aust-
ttr þaöan til Port Arthur.
2) Aö Manitoba stjórn hafi EINDÆMI TIL AÐ ÁKVEÐA
V'ÖRUFLUTNINGS GJALD með brautnm félagsdns itman Mani-
to<ba og austur til Port Arthur.
3) AÖ árið 1930, eöa þar eftir, hafi Manitoba stjóra rétt til að
TAKA ALLAR BRAUT-EIGNIR FÉLAGSINS innan Manitoba
SEM þJÓÐEIGN, með sanngjörnu virðimgarverði.
þetta er kjarnánn úr þedm kostum, sem félagimi voru settir, og
kjaminn sá er hvorki bragðlaus né krafitlatis. Fyrsti veðréttnrúnn
þýðir þaö, að stjómin hefir alt br autarkerfið í hendi sér, ettda þegar
það nær frá hafi til hafs og fyrrir þar af' Ledöandi fylkið allri haettu í
samibandd við vaxta-ábyrgöina. Eind'æmið sem stjórnin hefir fcil að
ráöa vöruflutnings gjaldi, þýðrir það, aö gjaldið veröur aldrei hærra
en svo, aö brautaJél. geti gnedrbt vöixifcu af skuldabrófum og sæmilegt
afgjald af höfuðstóhnim, til hluthafa, og dkkent medra. þetta tneð
öðrum orðum, gengur sem næst því aö vera þjóðeign, og er i
bráðina mikið heppilegra, en alger þjóðeign, því fylkið hiefir ekki bol-
magn.til aö gera eins mikið aJ eigin ramfeik, eins og félagið með til-
hjálp fylkisms, hefir afkastað á síðastl. 6 árum. þotta sá stjómin
fyrir og tók því þennan veginn, setn þann greiðasta og bezta, að því
fcakmarki, sem hún vill ná, þ.e., VALDI YFIR FLUTNINGS-
GJALDI og brautalagtiing, hvar og hvenær sem þyrfti og ÁN
EINS DOLLARS KOSTNAÐAR.
þriöja atriöið, það, um rétt stjórimrinnar fcil að fcaía við öllu
bríurtakerfinu árið 1930 (eöa þar eftir) og eiga það og stjórna því
þaðan í frá seim þjóðedgn, — þaö atriðd þarf ekki að skýra. það
skýrir sig sjálft. þó fylkiö sé itiú fcrauiðlega fært til að takast á
hendur járbrautastjórn að öllu leyti, í stórum stíl, þá eru samt mikl
ar líkur til, að efnd þsss og kríngumstæður leyfi það, að 23 árurn
ldönum. Reynist þaö svo, og hafi þjóðedgnamtálið vaxiö svo aö á-
Titi í inilli'tíðannd, þá gefst fylkisbúum 'tœkifærið, að reyna sig í því
efuri, vandræða og málareksturslaust. Að svo falfega er umibúiö, er
Robiin st jóminind og benni' ednnd að þakka.
það er ómö'gitfegt aö hugsa sér mieiri tnttn, eöa tvær ólíkard
stjórnarstefnur í járnbrautam'áli, en þær, setn hér hefir veriö bent á.
þungaimriðjain bjá báöum stjórnilokkum hlaut að vera hin sama í öll-
utn samningum vdð járnhrauibaitftJög, sú, aö fá vörur fluttar fyrir
sem mdnst gjald, og aö fá braiutir lagðar um fylkiö aö þörfum án
kostnaiðar, eöa fyrir sem mdnsta peninga úr fylkissjóöi. Fylgjauidi
dá'Ikar sýma bezit, bverri stjómimii befir gemgrið botur, aö fullnægja
þöríuiin fylkdsbúa í þessu tillitn :
m
Samningar Greenway’s
•I’ samningi sírnttn við Nor.
Pacific félagið haíði Greeiv-
way stjórnin fylgjandi á-
kvæði áhrærandá yömflutn-
ingsgjald :
‘‘Fluitnrings gjald ■félagsins
(Nor. Piac.) SKAL EKKI
VERA HÆRRA haldur
ein það er með brantum C.
P. R. féiiagsnis’.’.
(Ekki hærra en meö C. P.
R.! Sér er nú hver niður-
fœrslan, hjá félaigi sem áitti
aö hrjóifca ednvaldsgjakj C.
P. R. fédagsins. þaö má kdta
feingd og feita vdöa, áöur en
futidinn verður annar slikur
samningatr. Sétt fylkisbúiar
ekki bér sviknir í trygöuan,
þá eru trygðarof e.kkt fcdl! )
Járnbr.gerð Greenway’s
Á 11 árum fékk Greenway
stjórnin hry.gðar 544 mílur af
°g gaf fyrir úr fylkissjóöt,
sem fvlgir:
N. P. R. fekk
tyrir 309 mílur $666,625.12
C. P. R. fékk
fyrir 235 mílur.., 297,157.50
Alls $963,782.12
Veitt sveitastj •
fci'l járnbrauta-
sfcyrky .... ....... 128,311.60
Gefið járnbraut-
um alls ... ...... $1.092,094.22
Vöruflutnings gjald EKKI
HERRA en l.já C. P. R.l
Farþegjagjald 4 cemts fyrir
míluna!,
Samningar Roblins
1 samningi sínum viö Can.
Norfchern felagiö haföi Robfin
stjórnin fylgjandi ákvæöi á-
hrærandi vörufl utningsgjahii:
‘■‘Félagiö lofer hér með, aö
alt til 30. júni 1930 skal
Manótoba stjórn ráða því
gjaldi, sam hedintað verður
fyrir vörivfltttnrng með braufc
utn fiél. frá öllum sfcö&tvm t
Manitoba til Port Arthur og
frá Port Anthur fcdl allra
staða í Manitoba, og enn-
freimur t il og frá milVi allra
stöðva félagsins í Mauitoba.
En bektvar skultt þarfir fél.
fcil greina, áður en gjaldið er
ákveöiö. Félagið lofar, aö
heimfca aldnei liarra verö fyr-
>ir fllrtning á vöru, heldur en
Mandtoba stjórn hefir þannig
ákveöið".
Járnbrantngerð Roblins
Á 7 árum »ékk ROBLIN
stjóruin bygðar 1140 mihir af
járnbraiitum, og gal íyrir úr
fylkissjóöi, sem tylgir:
Canadian Northern félagið
fiékk EKKERT fyrir 1144
mihtr.
Síöastl. sumar bygði G.R.
íé'lagið rútufega 140 m’lur af
járnbraut í Manitoba og fékk
engan styrk tdl. þœr brautir
eru bygðar tindir VE.'ldi og
feyfi fylkisstjórnar. Er það
feyfi HAI) þVÍ SKILYRÐI,
aö ÁKVjEDI UM FLUTN-
INGSGJALD tneð þeiin
brautuni verður að hafa
SAMþYKKI MANITOBA-
STjGRNAR áðttr en þaÖ
öðlasit laga gildi. — Öll járn-
braufcafeyfi f Manitoba háö
þedm skilyröum nú.
Farþegjagjald 3 cents fyrir
mdlima.
Útkoman þá
Á II ármn Greenways
bygðar 544 mílur fyrir $963,-
782.62 úr fylkissjó'ði.
Jámbrauta fclög öll unOan-
þegin tekjuskatt'i.
Canadian Northern félagdð
einnig undanþegið öllu skatfc-
gjaldi.
Útkoman |>á
Á 7 árttm Roblins bygðar
alls 1284 milur fyrir $000,-
000.00 úr fylkissjóði.
J árnibraufcafélög öll rni Jiáð
tekjuskatti. Sá skattur nú
þegar orðinn yfir $350,000.00.
Can. Northern félagið einn-
ig skattaö, frá I. jan. 1906.
Fyrsta árs skattur þcss var
$10,698.90.
Viö þetta'þarf engar afchugasiemdir aö gera. Hedlbrigö skynsemi
sýnir hverjum manni á sjónhiending, hver stjórniarstiefnan í járn-
brautamálum er rétfcari, hagkvæm ari og lýöhollari.
Aö emdingtt er réfcfc aö gefcia þess, að síðan Laurier ltleyipfci Grand
Trunk málinu ai stokkunum, hefir mrikið sljákkað ofsi “liberafa”, er
fyrrum spáött að öllum skelfiugum hlyfci aö rigna yfir fylkiö, að þv*
ekki yrði nóg að gera fyrir boeði járnibraufcafélögin í mörg komandi
ár, og aö fylkið þess vegna þyrfti í mörg ár aö borga bekjuhalla
Can. Nortbern félagsins. Og það eru til einstöku merm svo ofsafull-
ir og ttndireáns svo skilningslausir i flokki ‘‘liberala”, að þeár eru enn
aö burðasfc með sömu volæðis spádómana, enn að ávdta stjómina
fyrir aö ábyrgjast vexti af svona hárrd upp.hœð á mdlu hverri, þ. e.,
$10,000.00, að meðtöldum vélum og öllum starfsbúningi félagsins.
En þeir menn eru fáir, sem vilja giera sig seka í svo miktlli lnedmsku, t
því heimskufegt er það vdssukga, að hallmæla Roblin stjórndnni fyr-
ir að ábyrgjast vextd af TlU þtJSUNDUM á míluna, en hrósa Lattr-
ier sfcjómimtd fyrir aö ábyrgjast vexti af þRETTÁN þÚSUNDUM
DOLLARS á míJutta á sléttfendinu frá Rauðá vestur að Klefctafjöll-
um. Að skifta þannig skoðun á saffia máli, í sömu andránnd, lýsir
annaiötveggja grunnhygni eða hóflausri partisku, en hreint ekki löng-
un til að vinna landi eða lýð í n ag.
En af því til eru ednstöku menn, sem enn em að glamra með
þessa lokleysu, er þarflegt, til .v.'.nianburöar, aö ienda á, hvað l.aur-
ier stjórnin gerir fyrir Qskabarn sitt, Grand Trunk Pacific lélagið.
I það er í stutfcn máli þetta :’
Laurier stjórnin byggir brautdna algerkga 4 kostnað þjóða'rinn'ar,
tun 1700 mílur vegar, frá Moneton í New Brunswick til Winnápeg, og
ljær síðan félagimt hana EFTIRGJ ALDSLAUST ALVEG í 15 ár. og
lengur, ef þarf.
Laurier stjórnin ábyrgisfc vöxtu af skuld'abréfum félagsitns upp k
þRETTÁN þÚSUND doflars á míluna frá Wimvipcg vestur aö fjöll-
um, vestnr frá Edmonfcon ; — og
Laurier stjórndn ábyrgist vöxit u aá skuldabréfum féJagsiffls upp á
þRJÁ-FjORDU þess, er brawtin kostar, frá vesturjaðri sléfctunniar,
gegnutn Kfettafjöllin, vestur að bafi. Á þeim kafla er ætáað, að
brautin kosti aö minsta kosfci $30,000.00 mtlan, svo eftir því getur
vaxfca-ábyrgöin á þeÍTri fedö ekki oröið miuni en á $22,500.00 á míl-
una.
þetta gerir LiUtrier stjórna’n fyrir Graud Trunk Pacific féfejgiö.
En svo gerir nú Laurier stjórnin ögn fyrir Canadáan N ortliern íé
lagiö lika, — fclagið satnn, er Ro'bl’in stjórnin samdi við.
Frá vestatrtaktnörkum Manitotoa (á C. N. R. braufcinnt) eru til
Edmonfcon BEINA LEIÐ um 620 tViíIur, — sama landslag og engtt
erfiöara en í Mandtoba. Á ’þedrri feiö ábyrgist Lawricr stjórmin
voxifci af skuldabréftt'm Canadian N orthern félagsins upp á þRKTTÁN
þÚSUNDIR doUara 4 milttmn. Og hún ábyrgist einnig vexti at
sömu ttpphæö á míluna fyrir 100 mílur niöur nm Saskartcbewatt-
dalinn til Prdnee AJbert, er íélagið átti.eftir ógerðar, þegar það bað
Líyuriei stjómiua um lið.
það sér l.ver tnaður meö opin a'Ugu og tneft öbrjáJaöa. sJt\ nsenn
að sé RoliJin stjqrnin vítaverð fyrir aö útvega fylkisbtVmti .ylt setft
hútt útvegaiði þeim með samningi símwn við Caniadiati Nortl jrn fé'-
fegiö gegri þvi cnna loforði af hennar háJfu, að ábyrgjast vexti af títr
þúsund'imi dollars á míluna, þá iilvnr fe.uirfer stjóriwn að vera mtkl
um tmm vitaveröari fyrir afi ábyrgjast satna íipfngin'i vé' tii aí
þRRTTÁN þÚSUNDUM dollars a mílttna og heitnta •niga.n sérsta);
an hagnaö eða hlwnnindi á tnóti,— ekJwrt nciru. aö félagiö ems og
öfl önnur féiög hlýði hrinum almennu jámbratrtalögtim rikisius. Satm-
arlegia er munur rnikiU á þessnm tvwrnur savnnmgum vvö þefcfcia satna
fékig, og allur sá munur Robfiu stjórnitvni í vvl.
Hv*að sneirtir þá hræðslu þossara sömn, fau ofstækis “lilverafa”
aö Iwefcta sú vofi alfc af yfir, að tylkdð þttrfi þegar invnst varir, afi
borgia þá voxti, seim áJiyrgfiir eru, þá or sá ófcti á jafniniklinn rokum
■bygönr, eins og sá ótfci vitlirringains, aö þriggja feta þykkttr ís á
Rattðá brofcni í roiðsvetrargadidá undan &ins nnéða'l-fcnantts ‘þttnga.
Til þess að sjá hve mdkil fjarstæöa það er, þarf ekki ainnafi en
l.eivda á þettuv :
1) FólksíjiiJgun og landrækt ifeygar svo trym í “sléfc'tu”-fylkjumim
þntumir, afi járnbrairtafélögin hala með enginn ráfittm itnðau aö
byggja brantir eans ört og bráð nauðsyn landsmanna hfiitntar.
2) það væri ekki lagt jafnmikið k;iípp á(. öins og gert er, aö flýta
I sem tnest' byggitvg Grand Trunk Pacific brautarinní r, el hhtfcaöedg-
I endttr aJlir ekki sæu fratn á, aið þessi vöxfcur er varanfegur og lteJdur
< áfram, æ meiri og tnrári.
3. James J. HiU er viönrkenditr einn framsýnasti járnbratita-jöt-
nnn í öUu landinu. þegar hanu þá aiíræður, að byggja ekki aö eins
jþverbraut frá Winniiveg V'estur aö hafi, heldur einnig JvúsuudÍT milita
af aukabraut utn ttm sléttufylkin jvver og endilöng, og þaö vitanlí 'a
sityrklausfc algerfega, þá er það sönnun fyrir, að einnig hann, Banda-
ríkjamaður edns og hann er, álítur þessi þrjú “slóttu”-fylki hætfcu-.
laust feiksv ið fyrir gróðafélög, — og járivbrautafélög eru gróðafélóg
í fylsta skdlningi. þaö eáar etigiv n.
4. ) J'arnbra'ivtafriögin eru ekki enn búin að færa til tnarkaðat
líkt því helming af uppskerti og afttrð “slóttu"-fylkjanna á síðastl.
| sumri. Samt var uppskera ckki nteiri en í m.eðítllagi, og járnbr.-
| íelögin bafa svikalaust reynt að koma vörunni til markaðar. Að
I vændmm verftur tippskeran Jvó mikift meiri næsta sumar. Hvernig
| £er þá ?
Nei, þaö er ómögulegt afi hugsa sér svo mdkið harðærí, að Mani-
! toba fylkd þurfi nokkumtíma afi borga einn einasta eyri af vöxfcun-
ttm, seim ábyrgðir eru.
Abyrgðar-þtinginn er nafnið tómt og ekkert annað.
Fyrir járnbrawta löggjö! sína veröskuldar Roblin stjórwiu ein-
dregdð íylgi allra þjóðvina í Maifitoba.