Heimskringla - 18.04.1907, Side 3

HEIMSKRINGLA
Winmipeg, 18. apríl 1907.
D«ttá nokkrum þaS í hug, þá höf-
um vér ætíS nóg gögn til aÖ sýna
fram á/, aö slík krafa sé sprottin
af skammsýni. Vér mumum halda
því fast f-ram, að hieimurinn hefir
á®tæöu til aÖ gleðjast í hvert
skiftii, sem einhver heild rís upp,
sem setur ttaust sitt til menning-
ar og mannúðar réttarins, en eigi
til vopnafargansins, sem nú þjakar
framförum lnins mentaða hoims. —
Hvert fyrirkomulag smáríkin, San
'Marinó og hin önnur hafa lijá sér,
kemur oss á norðurhjara heims
ekki við, viér getnm fátt af þeim
lært. Eitt er víst, að vér þurfum
að hafai góða lögreglu til varnar
mót öllum ránskap bœði á sjó og
landi. En þess þurfum vér jafnt,
hvort vér erum sjálfstæðir eða
ekki. Af Dönum getum vér engan
veginn haldið áfram að þiggja
gæzfu vorra eigin laga. (H. í “Ing-
ólfi”).
Verzlunarmál.
armenn. Ljóst eða óljóst ímynda
þeir sér að aðrir, einkmn þeir,
sem einhver völd hafa, eigi þá í
raun og veru að mestu leyti. J>eir
geta ekki trúað því, að þeir eigi
sig sjálfir, séu sjálfsedgnarmenn.
Og þá finst þeim ekki ósanngjarnt
að eigendurnir fái einhverja vexti
af ítökum sínum. þá vexti verða
þeir að borga smátt og smátt
nveð því litla, sem þeir eiga eflit
af sjálfum sér. Innan l'ítils títna ir
sjál'fseignin þrotin. þ'á eru þeir
annara eign, og ganga kaupum og
sölurn, sem verzlunarvara. Eg
þekki marga þtiirra, þó ég nefiii þá
ekki núna. En nú getur hver og
ednn skygnst um í sinnd sveit.
(Unnar-Steinn í “Ingólfi”).
-<$>-
Spurningar og Svör.
Nú er auglýsingaöld. Allir aug-
lýsa. Smiákatipmenn, sem ekki eiga
hurð fyrir dyrnar eða eldspýtu til
að kveikja í búðinni, þedr aitglýsa
líka. Og verði þeir gjaildþrota,
þrjóti það sem aldrei var til, þá
er það líka auglýst. Mannlegar
þarfir eru margar og þó eru full-
næginigarnar flairi. Alt er það aug-
lýst, allar vörur og verð þeirra,
nema ein : mannsálir eru ekki aug-
lýstar. Og samt seljast þær, ganga
kauputn og sölum, eru veðsettar
með fyrsta, öðrttm, þriðja — já,
guð einn veit, hve margur veðrétt-
urinn er. þoim kaupum er aldrei
þinglýst. Um verðlagið vita fæstir
og sjaldan ertt þar vitni viðhöfð.
Stjórnin gefur út Vierzlunarskýrsl-
ur, en ekkert er þar um sálna-
verzlun, — því miiður. þær skýrsl-
ur væru þó engu ó'ftóðlegri eða ó-
þarfari. þaö værd ekki ófróðlegt
að vita, hve margar sáfir væru ó-
veðsettar í landinu, hve margir
sjálfseiignarmenn, menn seim ráða
sjáffir hugsunttm síntim, orðum og
gjörð’um, og geta því fylgt þedm
máfstaðnttm, sem þeim er hug-
fjúfast, án þess að fara að amara
vild. ■ því 'þetita er munurinn á
sjáffseignarmönnivm og sefdum
mönnum eða veðsattum : Sjálfs-
eignarmaðurinn getur taiið hvitt
hvítt og svart svart, lvann getur
kaiiað guliið guil og skítinn skít.
það geta binir ekki, sem mist
haía leiignarhald á sálu sinni. And-
legt sjáUwtæð'i eöa sjáffsedign er
valdið tiil að veija orS sín og at-
hafndr á sjáifs síns ábyrgð. það
gietur enginn sefdur maður eða
veðseittur. þess vegna eru sálir
annara svo dýrmæt edgn hverjum
þaim, seim vill vera voidugur í
íandinu. 1 sálunum býr fratit-
kvæmdarvald hverrar þjóðar, þar
og hviergii annarstaðar. Sá, sem á
sáiirnar, á farmkvæmdarvaldiiði, og
sá, sem á framkvæmdarvaldd'ð, - á
framkvæmdirnar. það er einfalt
má’l. Hvað gagnar auðkýfingmim
auiðæfi sín, ef hann hefir iþetta
fra'mkvæmdarvald á mó'ti sér ?
Hann gatur ekkert. Framkvæmit
getur sá einn, sem befir vf.ld yfir
S'áil'unutn. þess vegna verða sálir
sú vara, sem nnest er eftir sótit.
En svo ketnur gátan : Hvernig
dettur nokkrum manni í hug, að
afsala sér eignarhaldi á þeirri eign-
inni, sem gefur öllum öðrum eign-
um gdildi þedrra ? Svörin eru ó tel j-
and'i, en hér er ei'tt : Margir vita
ekki, að þeir eru fæddir sjálfseign-
Herra ritstjóri!,
ViJitú gera svo vel, að gefa mér
áreiðan'l'Cgt svar upp á það, hvort
sé réttara, orðið miálsaðilar eða
MÁI,SAÐILJAR yfir þá hugsun,
sem i þessu orði felst. Ég hefi séð
í 2. tbl. af “Breiðabiik”, ®ð kienn-
arinn í íslenzku við Wesley ColJege
séra Fr. J. Bergmann ritar þatta
orð “málsaði'ijar”, en ekki máls-
aðilar, eins og ég befi þó æfinJaga
séð það ritað, og hugsað að rétt
væri að ri'ta það. Mér væri því
þökk á að fá að vita, hvort er
réttara, því ég er að læra.íslenzku.
Islenzku nemandi.
SVAR. '— Hvorttveggja orð-
myndin er rétt, þó nú sé orðið
málsaðiljar fátíðara í rithætti, af
því það er eldri orðmynd. Guð-
brandur Vigfússon segir það lvafa
verið upprunalegu orðmyndina, og
Wimmers málfræði segir það rétti-
Jega notað í eignarfalli flairtölu,
þótt V'anaJeigra sé að nota orðið
m'áJsaðilar í nefnifalli fieirtölu.
það virðist iþví engum vafa
bundið, að báðar orðmyndirnar
séu jafn ráttar, þótt sú, er spyrj-
aiKÍi getur um, sé eldri en hin,
sem nú er afmenruara notuð. Rit.
FYRIRSPURN.
Ilver setn kann að vita um
hedtn i'Idsfang Bergs Hredöarssonar,
ættaðs úr Vestnr-Skaftafáflssýslu,
og setn sagðtir er að viera kominn
til Ameríku, geri svo. vef að tif-
kytvna það Hreiiðari SkaftfeJI, 666
Maryland st., Winnipeg.
Biblíulegt bónorð.
Eg undirskrifaður hefi keypt
kjötvierzlun þeirra Sigurdsson &
Jof.nson, að 666 Notre Dame av®.,
og óska eftir vi’ðskiftum íslend-
inga. Ekkert nema bezta kjöt
verður haft á boðstólum. Fljót
afgredðsla. Sent beiim tiif aflra, er
þess óska.
Christian Olafson
það var á sabbatsdagi seint á
síðasta ári, að ungvtr maður gekk
til kirkju sinnar. Hann settdst i
sitt vanafega sæti og hmeigði höf-
uðið fram á bríkina á næsta saeti
framundan sér og gerði bæn sína.
Að henni fokinni settist hann upp-
réttur í sæti sitt, og kom þá auga
á yndisfagra stivfku, sem sest
hafði í næsta sæti við bamm. Hon-
um þótti stúfkan svo fögur, að
hann varð tafarlaust ástfangdnn í
henni. Honum fiaug í hug, að
biðja hennar þegar í stað, en fann
þó að það gæti vafdið hneyxfi,
þar sem þau voru í kirkju undir
opinberri guðsþjónustu, og fult af
fólki umhverfis þiau. Hann tók því
það ráð, að rétta konu þessari
opna bibdíu, og haíði hann merkt
5. viers í öðrum pistli sánkti Jó-
hannesar, með því að stiniga títu-
prjóni í það. Iíonan tók við tdblí-
unni og fas : “Og niú bið ég þág,
— ekki svo sem ég skrifi þér nýtt
boðorð, beldur það er vér b;yrt
höfum frá upphafi, að vér skulvvm
elska hver annan.” — Hún blað-
aði nokkuð í bókinni, stakk síðan
prjóninum í 10. yersið i 2. kap.
Rutsbókar, og rétti honum svo
'bókima aftur. — Hann fas : “þá
féff bún á síma ásjómi og beygði
sdg 'tdf jarðar og mæfti: ‘Hvers
vegna.' hefi ég ná.ð fundið í þínum
augum, að þú fiðsinnir mér, sem
er þó útknd’.” — Hann rétti kon-1
unnii bókina aftur, og nú stóð
prjónniinn í 12. versi 2. pistli St.
Jóhannesar, og hún fas : “Margt
hefi ég áð vísu að skrifa yður, en
éig vildi ekki gera það með pappír
og bJeki, því ég vona að koma tif
yðar og tafa munmfega vdð yður,
svo að vor gleði verði fuflkomin".
— Ekki er gatið um, að bóki»ni
helgu hafi framar verið bedtt til
samræðu í kirkjunni af þessum
persónum, en sagam geitur þess,
að í næstu viku eftir að þetta
skeði, hafi prestur safn'aðarins gef-
ið þau saman í hjónaband.
Þaðborgarsig
fyrir yður að hafa ritvél við
við starf yðar. Það borgar
sig einnig að fá
OLIVER-----
----TYPEWRITER
Það eru þær beztu vélar.
Biðjið um bœkling — sendur frítt.
L. H, Qordon, Agent
P. 0. Box 151 — — Winnipeg
| Ilagnadar aœtlanir 1
^ sem hluthafar í Great We st Ldfe Assurance félaginu yrðu að-
JK njó'tandi hafa jafnan verið báar, og árangiurinn hefir verið W
jjk eins hár eða hærri en áætfanirnar, gróðdnn medri. þessi
ik vdssa ásamt mieð Jágum iðgjöfdum í Great West Lifie félaginu
aK hefir orsakað viðgang þess. Gróði félagsmanna er svo áríð-
sL andd, að bækfingur um hann hefir nýJega verið saminn tdl að
skýra það mál fyrir hluthöfum féJagsins. Biðjið nm hann. A
® THE CREAT-WEST LIFE ASSURANCE COMPANY 1
£Agy Aðaf skvifstofa, Winnipeg. ^
------ -
KENNARA
vantar aið Haland skóla, No. 1227.
Kensfutími 5 mánuðir, byrjar 15.
maí. Fjögra vikna frí að sumrinu
frá 25. júií. Umsækjendur tiltiaki
menitastdg og kaup ásamit fleiiru
til undirskrifaös fiyrir síöasta apríf
þessa árs.
Veistfold, 20. marz 1907.
S. EYJÓLFSSON,
Sec’y Treas.
r
Islenzkur Plumber
G. L. STEPHENSON,
Rétt noröan viÖ Fyrstu lút. kirkju.
I 1» Nena St. Tel. 5730
A. S. BAROAI.
Selur líkkistur og annast'um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Enfremur
selur h8nn alJskonar minnisvaröa og
legst^ina.
121 Nena St. Phone 806
J. Strarag, 542 Marylarad st.,
fjefir bynjaö Ivxpress keyrslu. Hann
ínælist t-il viöskifta Isleradinga og
lof'ar greiöri afgroiðsfu með sann-
g'jörmi veröi'.
Electrical CoiistriictiOD Co.
Allskona- Rafœagns verk
af hendi leyst.
96 King St. Tel. 2422.
Fnézt hefir, að svæsin tauga-
veiki sé á nokkrum heimilum í
Argylebygð og að hún lvafi ný'lega
orðið tveimur eða þremur mann- I
eskjum að bana. Sama veikd er og
ailvíða hér í bœ um þessar mundir
Þeir sem vilja fá þa8 eina og besta
Svenska Snuss
sem búiö er til 1 Canada-veldi. œttu at>
heimta þcssa tegund, sem er búin til af
Canada
Snuff
Eldur kom upp í járnvöru- j
gaymsluhúsi þeirra Robertson &
Co., á Pacific ave. hér í bænum, á !
i laugardaginn var. þrjár eidvélar
í reyradu að slökkva, en tókst ekki. \
Húsið eyðilagðist og 'taJsvert af j
vörum, sem inni voru. Skaðinn er 1
metinn 150 þús. doll.
Co’y
249 Fountain
St., Wiunipeg.
\ Öruinerki.
'Tlly LElGUf — Sv'efnhterbergi
npp'bújið, hjá lítilli fjöilskyldu. Fæði
fæst ief óskast. Ritstj vísar á.
BiÖjiö kaupmann yöar um þaö og hafi
hann þaö ekki, þá sendiö $1.25 beint til
verksmiöjuunar og fáiö þaðan fullvegiö
pnnd. Vér borgum buröargjald til allra
innanríkis staöa. Fœst hjá H.S.Bardal,
172 Nena St. Winnipeg.
Nefnið Heimskr.lu or þér ritiö.
The Bon Ton
BAKERS & CONFECTIONERS
Cor. Sherbrooke & Sargent Avenue.
Verzlar Aeö allskonar brauö og pœ, ald.
ini, vindla ogtóbak. Mjólk og rjóma.
Lunch Counter. Allskonar‘Candies.’
Reykpfpur af öilum sortum. Tel. 6298.
FRANK DELUCA
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦>♦♦#♦♦
♦
♦
+ sem hefir búö aö 589 Notre Dame hefir 4
+ nú opnaö nýja búö aö 7 14 Maryland •
♦ St. Hann verzlar meö allskonar uldini 4
♦ og sætiudi, tóbak og vindla. Heittteog 4
4 kafii fœst á öllum tlmum. 4
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦#♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦#
TleDomiiiion Bauk
XOTRE DAMEAve. RRAXCH Cor. Nena St.
Vér seljum peningai vlssnir borg-
anlegar á íslandi og öðrum löud.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARISJÓDS-DEILDIN
teur $1.00 innlag og yfir og gefur hæztu
gildandi vexti. sem leggjast viö mn-
stœöuféö tvisvar á ári, 1 lo
júnl og desember.

Rfiiw ooð Lager ;tra Porter
Heitir sá oezti bjór som
búin er tíl í Canada.
Hann er alveg eins góð-
ur og hann sýnist.
Ef þér viljið fá það sem
bezt er og hollast þá
er það þessi bjór. Ætti
að vera á hvers manns
heimili.
Commercial Centre
[ Viðskifta Miðja ]
Rannsakaðu kortið, og þú muntlsannfœrast um, aö þú heflr
tœkifæri til aö eignast auöfjár. Staðurinn er rétt norður af C. P. R
verkstæöunum, og Jim Hill skíftisporinu,og einnig þessum verkstæö-
um, sem nú eru í þessu nágrenni, (og fleiri væntanleg); The Dominion
Bridge Co., Sherwin Williams Paint Co., McGregor Wire Fence Co.,
Northwestern Foundry Co., Western Canneries Co., og þegar C. P. R.
stækkar verkstæöi sln, munu aö minsta kosti 20,000 manns hafa þar
atvinnu. í þægilegri fjarlægö frá “Commerciál Centre.'” Er þaö ekki
makalaust! aö eftir 19 mánuöi hefir þú eignarbréf fyrir eign þinni,
m»ö því aö borga aöeins $2.00 á mánuöi, og sem aö minsta kosti verður
helmingi meira viröi en þájborgaöir fyrir hana.
FARMERS’ COLONIZATION AND SUPPLY 00.
6ðl Mai.i St Boom 6, Stauley Blk. Phone 665S
?»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»co»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»3
CQRN. EPP <5 CO.,
854 Unin St.
Winnipeg.
Gufuskiþa-farbréf fást hér, til og frá Evrðpu. Útlendar peningavfxli. Nót-
■MU ur og peninga&vfsanir seldar, sem borg-
aidegar eru hvar sem er á hnettinum. ' Allar pðst-piantanir og bréfaviðskifti afgreitt fljðt.t. Reynið viðskifti við oss.
P. ð. BOX 19. ’PHONK 52 4G
ÖK8»»»»»»»»»»»»»»»»»»»2£8»»»»»»»*C8»»»»»»»»»»»5
■an
T.L.
Heitir sá vindill sem allir -eykje. “Hversvegn8?’\
af þvi hann er þnð bcsta sem meni) g«»ta reykt.
íslendingar! munið eftir aö biöja um rr
(UNION MADE)
Western Clg«r Foetory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
147
SVIPURINN HENNAR.
148
SVIPURINN HENNAR.
149
SVIPURINN HENNAR.
150
SVIPURINN HENNAR.
Veran breiddi rat íaðminn eins og hún vildi draga
Roy til sín, svipurinn henraar varð sorgþruraginn, og
svo gckk hún i burtu og hvarf.
XXIV.
SkeJkaða samsærishyskið.
þegur verara var horfin, var sem Roy vaknaði afi
svefni. Hann hrinti Sylviu írá sét og þaut inn í
hljóðfærasc.linn.
Eins óg briálaður miaður þaut Roy í giegnum
salinn og að glerhuröd'nni í hinum enda hans, sem
var opiu, þaðan var giengið út í skiemtigarðinn, og
nú stóð Roy þar og skimaði út í myrkrið.
Gilbert stóð í raárad við dyrraar og hafði séð, þeg-
ar Verenika koj.i og fór, æitlaði svo að elta haraa, en
varð að hætta við það, þegar Roy kom.
“Góði Roy, hvað er að?” spurði Gilbert, “því
hlevpurðu svoua?”
“Sástu liana?” spurði Roy, “Hefir raokkur
íarið lit hériia?”
“Hérna •* Ekki nokkur maður. 'Að hverjum
leitarðu — Sylviu?”
“það var Vitrenika! ’ Éig sá hana eiins glögt og
þig. Komdtt og hjálpaðu mér að leiita í skemti-
garðinum ”
“Góði Clynord minnt’ Hefirðu glievmt því, að
Verenika er dáin ? Hverraig getur þér dottið í hug,
að þú sjáir hana hér?”
Lávarðurinn þaut frá Gilbert og fór <tð kita
milli ’blóniar.na i salraum og síðan í ga'rðinum, en sá
þar heldur ekkert. þeigar hann kom iran aítur, var
hann fcdur og hugsaradi.
það er ómögulegt, »ð þú Lafir séð konu þína,
I C ynord, eða heldurðu »ð það hafi verið aradi henn-
ar ‘ ~ Trúir þú á arada?”
•® k'efi aidrei trúað á anda, en þetta hefir hlot-
tð að vera andi bennar, því lifandi Lefir hún ekki j
stigið upp ttr gröfinrai”.
þetta hafa hloitið að vera sjónhverfiragar, sem
orsakast af ofreyndum taugum”.
“það vor.i engar sjónhverfiragar, Gilbert, og Syl-
via sa hana lika. Við skulmn vita, hvað hún sagir”
þeir gengn aftnr inn í salinn. 7
Sylvia sat v ið ofninn og mátti enn sjá óttann í
andliti hennar. Ilún ímyndaði sér, að Verenika
væri risin upp til að hefna sín á sér. í fyrsta
hræðslrabrjalinu, sem yfir haraa kom, þaut hún til
herbergja sinua, en þar gaf Iéoggy bennd sefandi lyf,
og hughíeysti hana.
Enda þótt Sylvia væri hjátrúarfull, var hún
jafuhamt viljasterk, og ásetti sér nú, að láta enga
veru, lifandi eða dauða, svifta sig manrai þeim, er
hún á'feit sína eign. Að þessu áformi staðráðnu,
fór hún aftur inn í salirara, rétt áður en þ©ir gengu
inu.
Ilún leit á Clynord með ásakaradi svip, en sraeri
scr svo að lioimm og saigði blíðlega :
“R ov, af liverju hrinituröu mér frá þér ? Hvers
vcgna þaustu svo skyradileiga fcurt ? þú igerðir mig
lirædda”.
Clynord horfði á haraa alveg hissa.
“Sástu ekki Verendku? Horfðir þú ekki á oprau
dyrnar ?”
"Jú, ég horfðj þangað, en ég sá engan þar. En
hvað meinarðu með að raefna Viereniku ? ímynd- j
arðu 'þér að þú hafir séð haii'a?”
“Já, í Sannleika sagt, Sylvia. Ég er viss um,
að ég sá bana. Sástu bana ekki ? Gotur það
iu.fy. verið ímyndun ? Gilbert stóð við útidyrnar,
oir segir sig 'eragan hafa séð beldur”.
Sylvia leit hvössum augtim á hróður sinn, en |
honutn brá hvergi. Hún ásetti sér, að tala við J
hann ttm þetta seinraa.
“þetta hefir áreiðanlega verið sjónhverfing”, 1
sagöt Sylvia, “sem orsakast befir af æsing'i huga
þíns".
“Er það möguJegt, að það hafi verið sjónhverf- j
ing, ssr.t orsakast luefir af tau.gaáreyraslu og hugar-
æsingi. það er hæ.gra að trúa því, lteldur en að 1
Jieir dauðu rísi upp úr gröfunum. — En hvað hun
Var 'framú: skaiandi fögur og yrtdisleg! ”
Hann hallaði sér upp að ariragrindinni, og var 1
efa um, hverjti hann ætti að trúa.
Sylvia stndtli sig blíðlega við J.ann.
“Gilbtrt”. sagði liún hrev’kin, “frá þessari stund
er vcrustaður minn við hliöina á Roy. A ég að
segju liomtm það, Roy? — þú segir já. Heyrðtt
þá, Gilbert. Roy og ég ertim heitbundin í annað
sinn, og atltitn bráðum að gifta okkur”.
“Má ég óska þér til hamingju, Clynord”, sagði
Gilbert, og rétti báðar hendttr' að lávarðinum.
“Ég er ekki ledns og ég hefi áður verið”, sagði
R.ov og t.rosti raunaliega, “ég er alt í einu orðinm
þess var, að ég hefi tauigar. Ég bið þig ag afsaka
mig, kæra Sylvia, mér finst ég vera þreyttur, og ég
ætla þvi að fara að Lvíla mig”.
“Ég befi látið búa út uokkttr turnherberg.i handa
þér”, sagði Sylvia, “<5! þú viJt þau heldur en gömlu
herliergin þín, sem líka eru íbúðarfær”.
“Ég kv.-ý heldur gömlu herbergin mín. Góða
nótt, tíylvia. Góða raótt, Gilbart.
Svlvia rétti fram kiirarainia til þess að Iá:ta kyssa
hana, eri R oy virtist ekki sjá það, hann rétti henrai
hendina og fór.
Gilbert stteri sér við og ætlaöi inn í hljóðfæra-
salinn, tu Sylvia kaJl'aði á hann.
‘Tlvað v:ltu mér?” spurði lvann.
“Eg vil fa að viita, hvort þú varst búinn aÖ
vrra i.S mtnuttir i hJjóðfærasalmim, þegar Roy sá
svipÍRn”.
Gilbert kinkaði kolli.
Ég sá svipinn — ef
Hvaða
“Nei".
I‘ú lýgnr, ég þekki þig.
þ.tð var svipnr — og þú hefir séð hann líka.
ástaeðu htíirðti til að neita því?”
“h.nga, ég hefi engaran svip eða vofu séð”.
‘þ'Vaður'. Ef þessi veira hefir ekki verið svipur,
hyað er húit þa ? Er þetta eitt af heimskttpörum
'þínum, eðá er einnver stelpa að laika vofu laifði Cly-
nords ?"
“Ég eudurtel- það, 'að ég hefi enga vofu séð”.
“Og ég eudurtek, að þú hefir séð haraa", sagði
Sylvia og stappaði á gólfið t.f vonsku, “ég sá hana,
og þú hlýtiir að hafa séð hana ; ef þti heldur áfratn
að raeita því, þá hefirðu einhverja ástæðu til þess.
Ei ýkki Jjetra fyrir okkur að vera snmráða í fyrir-
tækjitm c.kkai ? Með því móti viranum við miarg-
falt á móts vtð þaö, að garaga sína götuna hvert”.
‘‘Ef ég hefði eitthvað fyrir stafni, götur þú reitt
þig á, að ég skyldi fara svo dult með það, að ekk-
crt: uiannlegt attga skyldi sjá það, ekki einu sinni
þitt. þú brcyttir byggiJegar í því, að reyraa að
nota þenna nýju sigur þiran og hraða brúðkaupimt
sem mest. I’að er farið að garaga á þessi þúsurad