Heimskringla - 16.04.1908, Blaðsíða 2

ÍWINNrPEO, 16. APRlL 1908
HEIMSERINGLA
HEIMSKRINGU
Published eTery Thursday by
The Heimskrin^la News 4 Fublisbiog Co.
Verö blaGsiup f Canada og Handar
$2.00 um AriÖ (fyrir fram borgaÁ).
Sent til islands $2X0 (fyrir fram
borgaOaf kaupendum blaðsins hér$l.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor A kfanagrer
Otiice:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P. O BOX 1 1«.
'Phone 3512.
Lesið bréfið.
KIvTCHIKAN, alaska,
4. aipríl 1908.
Kitn ritstj. B. L. Bahiwinson!
Ég las í ‘þinu heáðraíjia Blaöi,
dags 26. fyrra mánaöar, aS þú
óskjaAir •eftir línmn frá okkur liár
úiti, sem gwfu fmhv«rj.i.r upplýsing-
ar uin Micah North'inan, sem dó
hri-r í ‘bænum þann 9. janáiar sl.
Sí5an heíi ég gert þa'S ítrasta,
siöm mór hefir venð mögulegt, til
að komast eftir >því rétrba naíni
þess látoa, en þ,aö hefir nev’nst ó-
•nögiulegit, því hann gekk jafnan
-undir og skrifaði sig þessu nafm,
að því er séð vterður af skjöhwn
þeiim, er hann lót eftir sig. En að
því hcfi ég komist, að hann var
faeddur á Akrancsi á Suður ls-
iaiKÍi árið 1859. Svo hefir hann
fluzt hingað út á ungdiónisárum
síiuiin, því hann pvkk í landher
Baiidj.iríkjmna fvrst þ?gwr hann
var 19 ára, og þá skrifaöi hann sig
sem bókbindara að iðn. Svo gekk
hann aftur síðar í heirinn og út-
ernti allan sinn trmti í honum í
bœði skiftin.
Hér úti í K'atchikan hvfir hann
verið um 5 eða 6 ára bil, og hefir
stnnda fiskiveiðar að mestu leyti
Hann sagöist eiga skyldmcmni í
Ballard, Wash., og emnig í Rvík á
ískendi.
Bæjarstjórnin.
það var nokkuð erjusamt á baej-
arráðsfundum í febrúar mánuði.
Ashdown viidi engar umÍKttur og
barðisrt á móti öllum umbótum og
iántökimi. Saant varð það úr, að
Sauford Evans, yfirbæjarráðsmað-
ur, og ökiurmaður Reilly fóru
austur til Montreal íyrir hönd
'btejarins, til að útvega honum pen-
ingalán. Samdist þá svo með
þeám og banka-stjóranum yfir Mon-
treal bankanum, að hann lofaði að
lána bi'nirm 2 miljónir dollara þá
um nokkrar ekrur af landi í St.
Boniface og borgaði $10,000 fyrir
•þær, og bendir J>að á, að land
sitígi ini þegar í verði í kring um
Winnipeg.
K.Ásg.Iienedikfáson.
Smá pistlar
ÚE FYK1RLF..ÍTRAR FER» L.(R-
USAE GUÐMUNDSSONAR.
ARGYLE-BYGÐIN. — UM þá
bygð má segja, að hnn er gömnl
og gróin og fullþroska. Og er ekk-
ert ofisagt um >þá gömht og góðu
íslenzku landnema, sem þar reistu
fyrir-
vest-
btessuð lötvdin min geía af sér. Eg
si ekkert eftiir því”, sagði Markús.
Einnig komi ég til Friðbjörns
Friðrikssonar. þar eru góð efni og
Ijómandi fagurt heihnili, gestrisni
og góðvild, eins og fyigir öllum
þoim bræðrum.
Eg hei'msóttii einndg Guðnmnd
Simoniirson, bróður Dr. Valtýs.
II já þeikn hjónum er hdð mesta
Yíirlýsing og áskorun.
áfeð því að “Canada Suffrage
Association” hefir góðfúslega boð-
ið ístenzka kveinfreksis kvenfédag-
inu í Ameríku upptöku í telag sitt,
niieð því, að tneð slíkri sa'in-
ciining- gerist það meðlnmur í Alls-
herj.tr kvettifrelsis félaginu (‘-The
•myndarheittiild, og höfðum við þar ImiteriKi'tional Womans Suffrage
sértega góðar viðtökur og alúðtóg-
an greiða og skeantun.
Alliancej,
Og með því að slíkri s.un.'.iiiiiig
Að eins varð óg var við eina | fylgir bókimmtakg hlunnindi
°g
skuggahldð á fraawtíð _ þessarar margfaldaðir vinmikraítar, —
fögru bygðar, sem tslendinigar Auglýsist hér mieð, ’ «ð Hið
I hafa nneð sannd og prýði gert að j fyrsta ístenzka kvenírelsis kv-.enfé-
unaðsdal í sínu landmiáimi. En ský- j lag í Anneríku, faefir ákveðið að
ið, æm er að dra/gast upp á fagra j sæta tilboði þessu, og tiilhcyrir
vona og fraantíðar
að útbneiða nppfysing og fróðteik
tengra og lengra inm í jx-gniélags-
lífið, ekki að eins hið trúfræðiskga
hieldur og hið •borgaratega. því má
það jxikka, að löpin ná jafnt til
'dllra fflaiuia, að rétitindi borga og
sveeta og jahivcl lan<lstjórna ihafa
aukist nieir og tncir, að þgdr
j menn, scm oft var farið inieð fretti-
ur setti dýr en litenn, náðu mainns-
tigniutid, lærðu að b'er.a virðingu
fyrir sjálfum sér, og gafst kostur
á, að afla sér æðri hugsjóna ; að
áþyrgðar tilfinning Norðurálfunn-
ar haíði vaknað gagnvart þeiin
nxannf'éilagsflokkum, sem lægstir
stíuida, og heiir knúð þjóðimar til
að afnettia }>rældóm'iun smátit og
siiuátt í öllum nýtenduni Norður-
þar eru fjölda-
' ntktrgir af gömlu bændnnum, seun
að i
jx-hn er þa/iinig,
j ]x\s.sir efnilegu synir
1 latKÍn'áttusttian'nanma til
og dætnr ! styrk þess.
að se.t jast j Enníremur
á löndiin, og haldia Jxumig íslienzkri
þegar, svo bærinn gæti borgað á-
fallnar skuldir. Vextirnir eru 5(2 | s^r óygð og bú, að þeir eru
prósent, og tryggiugin eru skattar I ^ynd og prýði fýrir vorn
, . . * . T. ræna þjóðflokk.
bæjarms nœsta ar. Ennfrettuur tok *
saina maður að sér að selja skulda I ég brúka <-kki það orð V'fir h.u 1 ( K
btteí fynr bæinn a penin'ga«iaTkað- siegia storefnaðir, þotr eru stómk- . , . . 1 -,
J . Ihvterta- ur sogu Lstendunga.og' þann- ! trua
jntirn í Lundunimi á Englandi, alt lr «ga morg lond hver þeirra, . j^,r a6
að 5 miljónum, og taka þar fyrir , aW» f 8 ltíl IO‘ reku4-^ hús °g
hiimán'iiin hjá því niefndu fsTagi framvegis, og ! álfumnar og í V'esturhieimi.
að nú 4á«t varla j vinnnr í mnboði þess og mcð til- ! þassá uttibneyting á,
skiluingi
! la gð áíram. Löndin og heittiilin
hlöður, sem eru fleiri þúsund doll-
j ara virði,
vcrkfæri og alla
og iiunan, seim
þessar upiplýsingar
herm F. M. Loomis,
maöur sjúkrahússins
stundaði liinn látna
var þar.
fékk ég hjá
sem er yfir-
hcr, og seitt
meðan hann
sanngjöm umboðskmn. Bæiarráðið 1 . v. ....
ara virðt, og oll
hefir samþykt þessa peningaút\x-g- utan huss
un ttieð sárlitlutn breyfcittgum. j góörnn bónda og ríkislivimili hæfir,
j og er nauðsvntegt að eiiga,
Uni þessar mutKÍir voru nokkur- j jKir í hygð er friður og eining
ar róstur 4 bæjarráðsfundum. — j rniilli manna og stjóm góð, enda
Ashdown og Árm Eggertsson 1 margir vel hygnir og gætmr rnenn,
teiddu þá sarnan besta sína af htlfa sívakandi auga á því, sem
kappi niiklu, og beið Asbdown ó-
sigur í li vevetna. Blaðið ‘‘Frcte
Priess
lausu flokksfvfgi, dwndi
JVl
einn af sex, er það hcfir rétt
lokittti;, ef unga j-tdl að senda — undir sinmn merkj-
kynslóðin ekki fæst til að taka við j um — á nœsta allshcrjarþing
nna, sem haldið verður í Am-
bneðraþelsins befir ennfremur vak-
íö .eJdtegan áhugia manna á hjálp-
Að með því að “C. S. A.” hcfir | fysi' A vorum dög-um ganga meim
sýnt teki'gi voru þann sómia, að , m-,'> ttnikilli ósérplægni í baráttu
bjóða því að senda íslenzkan fttll- |fyrir 'á'iKtuðii'ga mieatn og réttlausa
bæði niii.inlaiids og utan, sem að
miklu kyti jaínast á við sjálfsfórn
þar, sein hinir enda. jnetta beyrði ; kvt
ég 'þá gömlu og merku búandur sterdam i júní næstk.
| þar kvarte uni og kvíða fyrir. Eg ! Og með því, að vér álítum, að
kveð svo Argyte bygð mieð óskuni j slíkt yrði Lsteiidiuguin til ómeitan-
alfs 'góðs, og kærri þökk íyýr vel- fegS gagns og sótna, höfum vér
vild og greiða.
píslarvottanua fyrir trú sína. Á
Rússli.ndi endurtekur sig að vjssu
lieyti framför Norðurálfunnar sam-
andregin í eifct. j>ar sjánm vér það
bezt. Ilvað það eitia orð Síbcria'
rúttiar af hugprýði og ósérplægni
■frattifer í stjórnmiá'lum þessa lands
j — J>að varð ég hvervetna var við.
1 Eg dvaldi stut'ten tíma í þessari
, setti allir þekkja., að stjóm fijgru bygð, og fór lljótt yfir. Hr.
fiokksfylgi, dwndi á prent ; Ami Sveiinsson . kom til C.tenboro
á fætur ! sama daginn, sem é-g kom þan'gað,
hverri skainttiagre'ininni
Eggertsson, en lofs- | eítir að «ÍI haföi fyrirtest-
, , . . urmn, tók hann niw beim til sín.
bki'ium utan um , , , v
DagMin eftir for hann mcð mtg að
Ashd-ov n. En aJt kom fyrir þaö ^ .prUi 0g eftir að ég hafði flutt fyr-
saima. A. Eggertsson átti að hafa irlesturinn Jmr,
boð hjá herra
anniari um A.
og hyHniinga
Óvæ ð í herbúðum Góð-
templara.
náð í óteyfi og óþökk apin.beruni
skjöluin úr skrifstofu bæjarstj., og
hafa prenteð smnt af þeim, og , . , , , v
1 ■ ‘ . elztu frtunherjutti bygðariinnar,
gefið efni þeirra út í blaðagTeimim sinnar stétitar og niiasti
í “Telegram”, og var hcl'lnr entt sómattiaður, og er nú að hugsa
þedr eru farnir að vakma (Vood-
tomplararnir, eftir blöðunum að
dæmi. Mætti uan það segja, að' vel
væri að sjá J>á edns knáa að starfl
bimlindismá'la. En því ver, ber
|þar litið á 'þedttii. Ekki svo að
þáðutti við hcini- j skilja, að þeir ekki starfi, því þeir
Bj. Waltier, swn á jgera ýmdslegt. Halda marga fundi,-
úkveðið að gera alt, swn í voru j'tif að afstýra kúgun og raiiigsledtni
| valdi stondur, til að sæte þe.ssu — það vijit enginn nciina guð einn.
j boði, Hjá hinuin kúguðu mannflokk-
Itn fyrir þá sök, að telag vcrt j u'm hefir það vakið til lífs þrá til
;er- tingt og fátækt, SKORUM 'að hafja manugildið, sómatilfinn-
{\ER HIÍK MK» A ALLA KVEN ! itt'guna og viröinguna fyrir sjálfum
I'RELSISVJNI, að hjáJjm oss til js-ri ■S!-m ekki má án væra, til þess
! Jx'ss, með samskotmn, er swidist ! menmirnir nái æðri ákvörðun.
til 1/ögb.ergs eða Hoimskringlit, I Vel veit ég, að hreyfingu þeissari
seni' gefa viðttrkcnningu fvrir pen- j cr sainfara mikil vonzka og hatur ;
inginnnti' á venjulegan hátt. j«n ]xið er þó saiuileikur, scm ekki
lvn.nfnettiur skal þess hér með 1 verður út skafidin, -að hT'eyfinigiii
steándr að hinu æösta og dýrðteg-
asta jarðnieska markmiði, að ella
bræðra]>elið ttianma á mifli.
Már þykir mjög teitt, ,að gefca
t-kki gefið gredndleigri upplýsingar
ttm þennan látna Lsl'ending, og er
það vegna þess, að hann vildd ald-
reí kannast við þ«ð, við okkur
bræðttr, að hann væri íslcndingtir,
svo við héJdum hanu væri annað-
hvort sv-enskur eða norskur. En á
banadægri hans, sagði hann herra
L,oomds, að hann væri íslending-
tir, og bað, að við værtun sóttir,
svo hann gæfci 'talað við okkttr
bræður. En það var of seinfc.
Hanu var látinn þegar ég kom á
spítalann.
J>ess er óskandi, að svona fcil-
fclli komi, ekki oftar fyrir, aö land-
ar vorir Jeynd nöfnum sínttm og
þjóðerni alt til síðustu stundar.
það getur engutti gert gott en get-
úr bakað eftirlifandi erfingjum
ýims óþœgimii og fjártjón, þegar
svo stiandur á aö sá látni skilur
eétir fastar eða aðrar eignir.
Vinsamlegast,
C. J. Clwnenson.
ekki mikið upp í “Free l’rcss”,
hvað fyið þýddi fyrir hann. En
svo sefaðlst þessi ójöfnuður nokk-
uð. A bæjarráöshtndi bar Á. K.
upp þrjár uppástun-gur, sem Ash-
down mælti á rnótd liarðlega.
A. Kgge.rts.son ’ vann allar uppá-
stuugumar með atkvæðamun. Sá
Ashdown, aö bæjarráðið fylgdd
! Kggertsson fratnar en sér. A. Ivgg-
ertsson þráðtalaðd tiJ Choaties
Bros. peningahússins í I.undúnum,
og spurði það, hvort ósafct væri,
að Ashdown heföi ge’tað fettgið
peningaléin írá því* í fyrra, þagar
hann var á Englandi í peningaút-
vegun f)'rir bæinn.
nieiiteð því fram í A.
ráösifundi, að liann
fengið ixmingalánið.
son
stónedguir og fagurt l»aimiji þar | samkonvur og þing, hhnna að bág
skatnit frá. Haiwi er einn af hinutn stöddum og bvggja hállir.
En hvað græðir bindindismálið
við aJt þeimi umstan'g ? Um það
verðttr aðalspursmálið. Og svarið
gægist óvart úfc úr dcilttm þassara
tveggja bræbra, sem nýtega hafa
sprieifct sig á rifcvallinuttii. Annar
j finnur að við bræður sína, þykir
Ilann liafði
K. á bæ jar-
hcfði gatað
uin, að setjast í helgan stcin ' að
alloknu góðu dagsverki, og Hfa i
ró og næði lijá einkadóbtur sinni
Valgarði (Mrs. I/. Hallgríttisson),
sem .er nýgidt, og búa þau hjón í
Winnipeg. Svo tók Arni inig heitti
lin j'til sin aftttr og næsta dag til hr.
Markúsar Jónssonar á lialdur. —
þannig var ég lijá Arn.a míntvm
Stteinssynd tvær nættir í góðu vfir-
Jæti og liann var í þrjá daga að
'íeröast mieð mig uin bygðina. Ilr.
Svieinsson er stórríktir maður, og
efaJaust einhver mfkilhæf'asti inað-
ttr, sent hægt er að bcnda á í röð
bænida.. Hanu er listalniaður á
hvað settl er, forsjáll og hvgginn
mæta vel. það mun verða löng
teit úr því, að finna heimili að öllu
j.ifn-fullkotttið, sein hjá Arn.v.
Hann hefir 8 lönd til ábúðar oc
alnota, byggingar allar i
myndarstil og stórbú. Kn það hef
getið, að' fulltrtii til farariti'nar
verður ckki kosinn fyrir fyrst.i
sunnudag í maí nastk., og að all-
ir, sein ertt félagiívr í félagd ]>es.stt 1 það er oss kristtnn mönnum að
nú, eða gerast féJagar þess initan kenna, að þessd ánauðar-lausnar
of.tnniefnds sttnntidags, hafa jafut I hreyfwig oft er rekin af ókristnum
'tækifari til að ná fullfcrúa kosn- j mönntwn.
Hieifðu krístnu kirkjuféJögdn tek-
isfc ú hendnr sterf þette, í steð
þess að þrátta um trúarjáfcndngar,
já, í steð þess á sínuni tíma að
ingtt til þesstirar farar.
Að síðttstu skal þess gefcið, að
fáist ckki nóg fé til fararinnar, —
eða ettginn til að fara í þefcta sinn.
— vwötir fé Jvað, sem inn kann að
hafa komíð, — mikið eða lífcið, —
1 þair láte kjánafega á fundum og j lagt á banka og geymfc, þar til
sbamda lágt siöterðistega, vinna | vcr höftnn næst fcækifæri til að
slætega að bindindismáluin, etc. I secida fuHtrúa, —• annaðhvort
A. Eggerfcs- ! ír banu fram yfir ÍJesfca bændttr,
En liiiiítt 'ber á mót-i þcssu og hefir
scr . til varnar, að J>essi hr. sé
“prófessor”. Helir prófessorsnafn-
'bótina fvrir brígsl, eins og S.B.
forðum á séra Friðrik, og þaðekki
ástæðulausu. S©gir að hann
drekki á kiun tvpp á Fttrby st. og
lýsir honum háJflúak'ga. Tekttr
svo aJt affcttr í næsfca blaði, og
staðfeslir með ltainm á'httrðinn ú
góðtwniplara. Svona bla'sir Jiessi
kómiedía við ed«s og stondur. Kr
Jx-tta stórt gTwnjuafni fvrir sanna
fvrir- jbinddind'isv'ini, seim Jiaíia fulla á-
stæðu til að efa, að hægt sé að
fciel ja góðbeimplara m«ð bittdindd.s-
Svo heiir þrtðji maiður
las siinskcytdð frá félagim. að ha-nu hefir smiðj.t og trésmíða-, nei'rt pnop maour
C f' Svtrið o~Tði A^h vcrkstæði svo fullkomdð á allan sk«í“ð «>*«« °8 vaWJ afcjtygh a
a fundi. Svanð gerði Ash-, sljkt getur ekki veriö !'aögwðalaysi og doða sío.rstukunit-
npp
down að missagnatnanni. Eftir
þessair útneáðir brá hann scr burtu
úr borgintti, og suður utti ríki, er
sa'ittt komd'ttn haim affcur. Kn sið-
am hefÍT hann verið viðráðantegtir,
cntki vvit ltann, að ha«« hefir ekki ^ ^ ^ ha,ns og lær6ur
fylg'i á móti meiri hluta bæjarráðs- ; stljhr;
itts, seitn A. E. -er kiötogi fyrir. j Argytebygð er vfir
Hefir A. Eggertsson rniest fylgi fögttr, og ótæmandi mtðle'gð,
g'etur ______ _____,
beitra hjá þcdm miimnim, s.-m reka ar' f*'r l1‘-t't'1 a 1 t] salnans ' l>. nr
þá iön. Arni á 10 hörn á lífi, rnanu- i a« bi.MJttMlisal.ugi e.nstoku
væniag og vel gefin. J>ar af eru j góðteiinpJara sé að vaxa ttfc fynr
Hin eru flest j^túkuruar. Mttn það og
sonur Ama, er I vwöa- almenn skoðt.n
hvað sem ,-r, jmanna að góðtwivplarar
fcvær dætur giftar.
heima. Jón, elztd
sarni iistasiniöur i\
vara að
hugsattdi
yfirledtt
séu injo'g 1-inur og létegur bindiimlds-
Jver. Og þaö er frá ttiíttir sjtTnar-
miði vnLtlaust Jxirft verk, að
þjóðþdtvg kvenna 1
allslt.Tjarþing k veiitta..
f íiafiin félagsiits.
/m. Jr BENKDICTSSON,
forseti.
H. JJJÖKNSSON,
varaforsoti.
G. 1’ltTUKSSON,
gjaldkeri.
II. KRISTJÁNSSQN,
«—---*----«■
X y t s e m i vísindanna
fyrir þroska tiú-
arlífsíns.
Fyrirlestur haldinn á málfundi t
KristÍHiisanti 1905.
Eftir IIANNA ISAACIISEN.
(Tekiö úr “Eiqareiðiuni*’).
hofuð in-jög olnk a fót cdnhverri endttrbót
ATHS. — Hierra Clemenson a
þökk skylda fyrir bréf Jxitta. Á
því gcta erfingjar og skyldrnenni
þessa látna Mioah Northmans, er
búa í Ballard, Wa>sh., og í Reykja-
vík, rakdð feril lians frá vöggunni
til graiarinnar, ef þeÓT hafa vilja
til þess. J>að ætti að vera mögu-
legt af kirkjtvbókum þeirrar sókn-
ar, san hanit var íæddtir í, og af
útflu'tttingsskýrslum í Reykjavik,
að fara nærri um hið rétta nafn
þessa manns. Svo eru og eflaust
eitthver jir J>eir rneðal landa vorra
hér vestra, er eimhver kynni hafa
af honum haft eöa, fólki hans. Og
þar sein J»að er af ‘þessu bréfi vist,
að hinn látni hefvr gwigið í
Jiandaríkja lverintt árið 1878, þá
Heftr hatitt að líkimdum ÍJuzt vestur
vfir hafið á fyrstu útflutningsárun-
nm, eöa um eða fyrir þjóðhátíðar-
órið. það hvílir siðíorðisteg og
crfða'tökuleg skylda á skyjdinenn-
unum í Ballard og Reykjavík, að
revna að fkomast eftir því rétta i
^xsssu máli. Ritsfcj.
'Jjæjftrmaiina af ölJum öldtirinönn-
unum, og Jxið að verðungu. Hann
fór austur til Ottewa um* þassi
mániaðaniót, að h-eiinte af stjórn-
innfc þar, að hún leiggi fram fó til
brúargiröar yfir Rauðána ttndan
Lombard St. hér í bæ. Svnir j>að
hvaða traust lvann hefir hjá )>æjar-
ráð'WHL
Bærinn
Jxtr helir legið í löndtim, sem dttgn,
'aður og atorka ma.ttna hefir upp-
grafið. Sem lífcið dænvi ,skal ép
gcite ]>ess, að Markús Jótisson, er
]>ar hifir búið aö eins í fcíu ár og
flutiti Jxui'gað frá Winndpeig, hefir
nú tvö lönd aJyrkt nndir hvedfci og
öðrtvm korinteguttdii'tn, og þriðja
la'ttdið fyrir eldivið og kvikfjárrækl
Hantt hefir ágæfcar lyyggingiar.
ætlar að
j bæði íverulnis og önnur hús fyrir
I gei'inslu og liían<Ji peuding, 6 vittnn-
gcra toluverð- . hross> uln 2o maufcgripi, 30 fjár.
ar umibætur á þessu sumri, og er ! fUKi,a a,{ ý,nsuin sorttwri, swn skift
vottandi, að bærtnn g.eri Jxstur við ir að ég held httndTuðum, nokkur
verkamenn cnn í fvrra. Að mmsta ' svín, jarðyrkjuverkfæri <>11, vaigna,
kosti má fullyrða, að bærinn get- ! flerr’ir °K si“ða, og h\að < ina sjm
. . ! meö þarf. þessi maður for anðvit
ur seft skuldaibrcf, a þessu art, að o{urlít,il «*hvi 4 sto6 tii ^
svo miklu leyttd sem hann þarl til hyrj;a nveð, en hann sagöi mér, aö
nattösynja fyrirtækja, því nú situr eifct vorið hieJði haun orðiö að
ekki Ashdown viö stýriö, að selja 1 taka til láns 900 doUara, eri næsta
skttldabréf bæjardns. Má þvi búast j ^nst, hef*« meíí *W****"™'
vdð, aö bærinn íari ekki afturábak, I 'x>rffai'> a hl i>a
’ ’ ] annitun kostnao,
'sern síðaste ár.
jmiaðal þsirra sjálfra. Nú hefi ég
! fré*tt, að kosnir hafi verið sex
j munn að hálfu .stúkivauna íslwi/.ku
Itiil að svara þessum Sigtryggi,
1 þar eð óhæfa Jiykir að li'ggja und-
! jr sköinmtim hans. Kn jafnframfc
| Ii'cfir frét/.t, að Jxtð hafi ma'fct mót-
! sipyrnu í stúkunum og þótfc skömm
kotna niSur maktega'. Kr þetfca alt
jvotfcur ttm óein'ingaranda í her-
'lyúðum góðtemplara.
Ufcaiiifiélragsmwiii vakfca þette mál
■mcð atJiygli, og hafa ga'man af að
sjá, hverni'g þessuni skrípaledk lýk-
ur.
Ivg f\ ri r mdifct leytd óska
vona, að 'b'itKlind'ismálið græði
Jjessari rumskun.
Bindiittddsvinur.
h\|e
°C
á
Alltir fijöJdiiiin af
vill fá aflstöðdna sem
einda er líf.sspurstnál
En svo mikið ólag er AsMown
skuld, og allan
og nú væri langt
siöan hann hefði skttldiað nokkrum
! mannd noifct, og sá maðttr er þanr
boigarbúum gerður, að bann langar -ekJci fcil
allra fyrsfc, j.að sýnaist annað en hanm er. En
fyrir bætuu ' hann elskar löndin sin <>g heimilið,
og saijföi við mig : ‘H'éðan ætla ég
hvorki að fara lifandi eða dauður,
búittn «ð korna á það nanðsy.nja- j ^ ^ ^ ?jr5a hír a.{ gralrrit
mál, að óvíst er, hvenær hægt j {vrir mi.g Qg mina”. Hann w líka
verður að byrja á verkinu. ; maðtir, swn finnur, hvers virði
! landiið og löndin eru, og þtikkar
Síðán bamkastjórinn í Montreal „l6i (>}r náttúruttm framlaiðslttnia
'Jxmkanum tók að sér að sjá um <j£ auðlegðina. "Hvað heldur þú
penittgaúfcvegun Jxcjarins, befir að ég borgi i skafct’ , sagði lvarin
stræx aukist eftirspurn eftdr land- j ' iö «"*• “Svo »em 40 Cil 50 d°U*
spilduin kring um liatvn
Kveðja til Mrs. S. Sölvasoar :
0, stu.ttdin er komin, við kveðj-
tvm þig öll
með kærkikans heitustti vomtm.
þú hverfttr os\s heini, þ«r swn
fcðr.atina f.jöll
þér fagna,með dœtrtwn og sonum.
■Vor hugur þér fvlgir um haf-
rasterhvel,
og helg sé ]>ín minndng. Og far
]>ú nú vel!
Mrs. J. S. Crawford, j
Westboitrne, Man.
ara' , sagði ég. ‘■‘Ned, ég borga 75
dollara”. “J>að er æðimdkiö”, varð
Um þsssi mánaðamót keyptd verk- ,n,;ir a,6 . “Omed, það er a'ð
smiðjuíéla.g suntian úr Bandaríkj- eáns ofurlífcill parfcur af því, sam
Jónas Pálsson
PIANO KENNARI
729 Sherbrooke St.
(Nidurlvij frá nr. 28)
<Fra enskumi djúphyggj't:n.'i>n'tm
Jxifði Voltaire og lærisveinar lians
frumhiigtök þau, sein kollvörtiuðti
hitttti 'hlóðttgu liarðstjórn katólsku
kÍTkjunttar á Frakklandd, og ruddi
hrau't anda tt mbur ðar lynddsin s.
ltnsku djúpliyggjmnie'ttttirnir hiifðvt
stórfengk'g áhrif á frakknesku
spekiji'gana yfirteifct, og af þessum
á'hrifum spratt frákktteska stjórn-
arbyl tingin. Menn liafa sagt, að
þar sem stjómarbyltittgdn á Eng-
l'Hiidi hafi faldð í sér írelsi Eng-
lands, hafi sfcj ó rtta rl»y I táttgin 4
Frakklandi falið í sér fr.elsi heiims-
ins. þráfcfc fyrir alla árás frakk-
neskra spekinga 18. aldarinnar 4
krisfcittdóminn, verður þó ekki af
þeim skafið, að þeir voru hinir
fyrstu, er kröfðust jafnréitfcds fyrir
alla menn, cinnig í hdmi borgara-
lega og ótjórnfræðislega lífi- þúr
létu sér 'skki Jynfía, að göfga bróð-
urhu'gsunina, sein fagra fræðikenn-
ing, og nveð gl'amviryrðum frá pré-
ddkuttarstólnum, er engu að síðttt
mætfci troða' ttndir fófcum, þá er ,i
skyldi tórða, *Öa léfcu sér næg'ja
framkvæmd heiwtar í öðru Íífi.
Mieð jafnnðarkröf.u ]>essard cr
grundvöllurinn lagður «ð alþjóð- |
tegtt frielsi, sem 19. öldin lvefir svo
mjög borið fyrdr Ivrjó.sti, og smúin
saman valdið gersanilegri brcyfc-
iingu 4 skihvwvgi Norð'urálfunnar á, ,
bróðurhugsuii kristindómsitts. Alt ')'f?/r:
til þessa fcwna Já nærri, að 'bróður- j
hugmyndin væri Jyygö á miskunn- j
semantt;. Frá þessum fcíma fær hún !
fastari stöðvar, sem, réttlæfcis- j
kra.fa.
Hið siöíerðisle'ga víðtæki á ‘
breyitingunni, sem þaitndg varð 4 j
skilningi bróðerndsins, verður ó- j
{ m.e'fca.nlegt. ]>að befir ledfct til víð- .
W innipeg tækari og víðtækari starfscimd til |
risa an'dstæð móti lausndTini og
i jafntvttimmt, mundn þau hafa
j haJ'dið uppi heiðri krisfcittdómisitts.
iEn.nú hafa þau svdkist um þeitfca
í j æjlutmrverk 'sitt. En þroskakmft-
Caivada, eða ur k'ristiktdómsdns varð ekki sfcöðv-
| aður. Bróðurhugsttnin hlaufc að ttá
j sér niðri á annan háfct, þottgað fcil
j kristivir inenn vöknuðu fcil skiln-
ings 4 skammsýtti siiini, og könn-
uðivsfc við skyld-u sílki.
Á 18. öld gerði Adotti ' Smitli
þjóðttiieigunarfræðin.a að samnar-
tegn vísMKlagttedn. Eftir hans daga
tók 'liún miklum framfpruttv í höncl
ttm framúrskarandí íianna, sem ó-
sjaldan voru ekki-kristnir mienn,
eða þá ákveðnir guðleysittgjar.
Alkdðingin af því varð, að úr
krisfcinni áfcfc Jettfci á sjúlfa vísinda-
greinina nokkiið af óvild þeirri,.
scm fríhyggjttnveii.nirnir vöktu.
g skal nieð öllu láfca ósagt, að
miklu k'vti óvild Jjesst var
verðskuJdtið í ■eiinstöku gTeinuni -
Tdlgatt'giur minn uneð því, að gerai
þjó'önvaguiiarfræöitta að um'tals-
efni, er að eins sá, að benda á
þann gróða, seirn kris'timdómurinn
hefir náð í af tilrauiium hennar til
þess að koinast í skilning mn nafct
úr 111 ög ]»já'öfélagsins.
Hin óvísindalega þjóönvagimar-
fræðd fyrir tíma gckk úfc frá því,
að alltir attður væn GULL, og sú
settting varð aðalatriðið í verzlun-
arlöggjöfin.nd. )>að leiddi til þess,
að búskapsbagsimunir fcveggjcn
þjóða komu geirsamte’ga í bága
hvjorir vdð aðra, þannig að auður
og vaífarnan hvers lands var kom-
iö undir ófarnian og tortímittg
hins, ím&ð þvi, að á Jxittn háitt
háfct ttrðtt færri tdl að ski.fte auð
heimsins mdlli sín. (‘‘Auðsæfct a’ð
ekloaat fand græðir, ncina attnað
tortimis”, hyggur Voltairie'). Lífs-
skdfyrði hvcrrar ]>jóðar var, að
sölsa tindir sig sem tmfc var, af
gó ðmáhmi n u m, og að milli sem
fæsfcra væri að skiffca. Mdlli þjóð-
anna var því sitelt ólgandi öfund-
sýki og ítve'tttaður, og hið minsfcia
tilcifnd gafc kveikt í öllu sanvatt og
valddð ófriði. Móti þessari við-
loðandi ófriðarkvienkju, sem gtill-
sófctdn orsakaðd, var þjóðmcgu.n.ar-
fræðin btezte vömdtt., óx fram atf á-
hrifum fræðikettttingarinnar um
“sjálfsha.gsmjundna”, ledns <>g henui
]>ó var misbeitfc og hún mdsskildn.
því þessi vísinda'grein kendi, að
j hver þjóð lieíði bcdnlínis hag af vcl
gengnd þdrra þjóða, cr hún ætiti
| viðskiftd við, og ennfremur að hún
I hefði ímesfc'an lia'gnaðinn af, . ao
í standa í satmbandii við sem ílester
Ekki þarf að gera gredn fyrir,
hve vel þetta hafi stufct <>g eflt
friðarliii'gsun ]>á, er Kristur hafði
k'ifct” inn í fraamþróuttina, og um
leið aukið samkiepnina.
ICftir því, sem þjóðmegunarfræð-
iniii fer fram setn visittdagrain,
stuðlar hún mcir og meir að því,
að úitryma teifum þeirrar trúar, að
Framh. <í 5. bls.