Heimskringla - 16.04.1908, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGLA
WINSTIPEG, 16. APRÍI. 19jS 5 bls.
Jvyfsemi vísindanna fyrir proska
trúarlfsins. — [Frh frá 2. bls.]
Hír var það hinn enski ' þs'.ssia Lag&gildds hefir verið sú, að fiessor Marshall). ]>?tta er viður- að allir verði eitit, samansafnaíýir
]>að vaeri hagsmnnafeg og þjóðfú-
fagsleg þörf, að haia ánauðugan
og 'þrælbundinn flokk iiiaraia í
þjóðí'élaginu, er haía þyrfti sein
fótaskinn í anrnara 'þarfir. þiss
kyns trú, og þess kvns þrældómur
hefir? haldist við lvöi í mótsögn
við krisbindóminn, einmibt af því,
*ð hann hefir aldrei tileinkað sér
bróðurhugsunina sem réttlætis-
kröfu. -Mót kifum þessa heiöin-
dóms er verkamannahrevfingin enn
að berjas't.
Knn á öndverðri 19. öld var sú
tniarsétniing drotnandi í hagfræð-
inni, að verzlun og iðnaður gæti
ekki þrifist á annan veg, en að
halda vinnulauminum svo lágum,
sem unt væri. Nú er það balin
sta'ðreynd, aö sú vinna, sem borg-
uð er hæstu verði, 'borgi sig 1»zt.
•Prófessor Marshall talar um ]>essa
staðreyud þannig', “aö hún fe von-
arríkari fyrir mannkynið, en hvað
anniað, er vér nti þekkjum”. Má
það og auðsætt vera, hvc lvdtandi
verkanir þessi skilningur má hafa
á lífskjör og þróunarkjör tiiaiui-
lífsins.
Og þjóðmeigunarfra’ðin kannast
við, að 'það sé hin skaövænlpg>asta
eyðslusemi nwðal þjóðannu, að
líða, “að menn, snillingar að vits-
munum, slíti sér út í lágri stööu,
af því jicir séu af lágu bergi brotn-
ir. ICngiu breyting mundi stuðla
svo mjög aö fljótum ve.vti í þjóð-
rnegun, sem endurbæitur á skólvnn
Ivorum” (prófessor Marshall).
. Á hinn bóginn er þetta stórskref
I áfraim til að kannast fyllilega við
hina kristilegu bróöurhugsun. Og
þatta stórstig hafa vísmdin stigið.
Á vnieðan trúvillan — með öðr-
urn orðum: m«ðan hugvitsfrelsið
, — var stiærst allra glæpa, og kirkj-
jVan tók U’pp þykkjuna og hafði
wdómsvaldið, var h.'gningin í orðs-
ins fylsitu mcrkingu djöfulleg. S.-m
eitt da-mi má teJja þið, að Jxið
var talin vielgerð við trúvillumienn
að S'teikja þá við hægan eld, svo
þeir luefðu uægan tíma til að aft-
urkalla. ICn ef þeir gerðu þaö,
v’oru laundu æfilangt varðhald (til-
skipun Friðriks II. 1224). þeiwv
viðbjóðsk'ga skilningi var blátt á-
fram haidið franv af kaitólskum
kkrkum, að trúvilhnviaður væri
svo mikill glaepamaður, að IIANN
HKFÐI KNGAN SIDFKRDIS-
KEGAN RltTT. ICkki var að bú-
•ast við viueiri mannúð hjá verald-
legu valdd. Allar miðalddruar út
drotnaði þanniig skrælingja-griivnd
í nueðfcrð á ghæpamönnum og alt
t'i'l loka 18. aldar, þá er nokkuð
fór að 'breytast til bátvviaöar.
An dsty ggilegast i “skrældngja-
hátturinn var pyndiin’garnar, lCkki
Jvarf aivniað en niefna þær. Hrylling-
ar þeirra kaunast alldr við. Að
því ég frekast veit, var Kngland
edna fanddö, sem aldrei lögledddi
pynddngar. ]>ó var þeim oftsinnis
heit't þar, lúnkmn í kirkjiMiiálum.
Sláand'i sönnun þess, hve afar-
lamgit kirkjan og k risti ndómurinn
át'ti i land til ]>ess aö skilja Krist,
getu-m vér séð 4 þeim guðiníðings-
sdð, að í fangakkfántim stóð hinn
krossfe.vtd Kristur við pislarfæfdð.
•Frá katólsku kirkjunni var því
ekki að væivta eftdr baráttu gegn
py.nddngum t»ða hdnunv skrælings-
lagu begningarlö'gum. ICkki varð
heldur búdst vdð því, aö mótuvvæl-
enda kirkjtirnar legðtv ut í þanti
bardaga. ]>v.ert á lvvóti. Siðbóta-
ivvanitvdrii'ir sjálfvr voru logandi
hræddir viö galdran'ornir og töfra-
vvvenin, og ofsóknum laust því upp
gegn stórveldum þe.ssum. Að Kal-
vín lét 'breuna Servetus á báli, og
•það samþykki, er þetta níðings-
verk fékk hjá Mielankton og öðrum
— 'hvemig John Knox og inargir
nveð honum rét'tlæ't'tu það, svnir
ijóslegíi, að framför i maninúð og
umburöarlyndii varð að koma aini-
ar.s'taðar að. ]>að varö að koma
frá mönnuini, sean ekki vortt brivl-
butidnír í hugsun sinni, samvizku
og liugarþedi, hvorki áf hiuni
drotnand'i trú né hjátrúnnd.
Kiinn hinna fyrstu, er barðist
giegn pyndingunum, var hinu frakk
iveski efiinarnvaður Mon'tadgiije, og
sakir barát'tu Mowtiesquiieu og eiuk
um Voltadres og frakkmesku stjóru
arbyltiin’garmaunanna var það, að
þi.iin var útrýmt á Frakklandi.
íitalskur maður, Beccaria, mikill
dáandd Hosseaus, samdi ri tling 11111
“glæpi og heguingair", scm kc/ni af
stað mdkilli lireyfingu tim alla
Norðurálfuna, og ledddi þáð smatt
og snvátt tdl afnánis pynd ngavvniíi.
í Daívnvörku tókst Strúensee, að
fá þær ntvmdar úr lögumi. Kn eftir
fevll hans voru þær aftur löglieidd-
ar. ]>ó ótrúlegt sé, voru þær þar
tyrst úr lögum numdar fvnr fnlt.
<>g alt árið 1837.
Ileccaria barðist ckki aö eins fvr
ir afná'ind pyndingan'na. Hann k'it-
aðist og við, að fá hegndngarlögin
yfir).eitit gerö mannúðkgri. Ser-
stakkga .?r hann frægur .irðiniv
fyrir baráttn sína geon da.viða-
hiegningu. þes-si viðfcitni til að
draga úr hegningvtnnd, vdkti menii
tdl leftártektar á ástandinu í íang-
tbumim.
fráhvarfs prestur Howard • ig 1 guð hefir losnað við gömlu ger- 1 kenning og imddr.skrift vísindatvna ' í kristindómdnum.
kvakarakonan Elísabet Fry, setn : ræðisfrægðdna, að skelfa fólk, og I undir orð Jcsú : “Hver sám vill I Oft heyrist það meðal kristinna
nveð óþrotlegri stiarfscavvi feugu j kiemst í savnband vvð hið raglu-jvera nvestur vneöal yðar, verður mamva, að vísindiak'^a. starfsamd
bæbt kjör fanganna, að kalla má i bundna og skaplcga skfpulag {að vera þjónn allra”. jvterðd að rek-a í “kristilegum anda”
allri Norðurálfuinni. | heimsins. Heinvur, sem stjórnað er Á meðan vö.vtur hins vonda er i “'á kristiieguin grundvielli”. Kg íæ
j Araingurinn af huuiin Kravitseigu |i snváaitriðum eftir fast niöurskip- aðalatriðið i franvtíöarhugfciöing- ! ekki 'betiir séð, cn að þetta sé að
j og öflugu nýrri ratvnsóktvum á- lög- ! uðum lögum, opinberar .margfalt uvn kristinna msiMia, á meöan get- j cins nýtízkvi fornv á liinu gamla
um ná't'túrunnar og lifsuns ívciir j háleitari speki, umhyggju og al- ur sá á'burður á kristindóminn, að j vantrausts-atkvæði til sjálfs krist-
smámsamam varpað nýju ljósi .Tvr [ mæ'tti, en sá hedtntvr gat gert, þir Klnn leiði tdl eigingirui, sé fremur ! indómsin^.
hin fedknamiklu áhrif, senv alt vtm- s.wit gitð stöðugt var að sjá sfnar úil að lcitaist við að frelsa sjálfan
hverfið, lífskjörin, 'þagnfélagsstað-þfgin ráðsta.fan.ir að engu hafðar, j sl'g. hægkága komdð möivnúm svo
an o. 11. hefir á manninn'. Knnfrem- og fyrir því þurfti á hverri stundu jfyrir sjónir, að bann sé alls ekki
ur bafa þœr skilgneint álvrif fikanv- ! 4 yfirnáttúrlegum kraí'tavterkum j tdlhæif'ulaus. þegar nú vísdnddn hafa
ans á þroska sáJarlífsiivs, dregtð > að hafda, til þess, að alt færv ekki sýnt oss, að svgnr hins góða só
firam í bdrtuna mdkilsvirði ætt-]aílaga og mönnunum yrði í skefj- •skild'agabundinin heámsreghwini, er
genginnar, og vanbailsu-emkenni j um baldið. Guðshwgmyndin missdr j fyrir oss kristna nvonn nýju ljósi
! sálarlífsin's o.s.frv. Alt þebta stuðljviö lagagdldið ednkenni hegningar- '• '’nfpað yfir líf 'Krists og vsrk
I ar snvát't og smátt að því, að við | innar, hins harðdræga og skugga- J h;|ns. fcíf Krisfcs og verk verður
fávwvv aðra skoðun 4 “sekt” >g jlega endurgjalds, þaö cinkenni, kraftur, sem seittur er inn i alla
'hdnum. sieka manm. ]>að sem. menn j’seavi allir hdnir gerræðisþrungnu og j fravn'þróun lífsins. Fyrir .því'verð-
fyr nveir töldu sjálfsagt að væri j skelfilegu hegningardómar höfðu j ur gddi þessa verks haus ekki inn-
1 iflverk, það þykir nú eins vel á- ieignað honum. Og enivfremur — J«« svo- þrön'gra vébanda, að það
, stæða til að ætla, að Sitafi af sjúku þá speki, sem hefir niðurskipað öll- . n'á' að eins til trúarlífsin®, eða
' ástandi sálarlífsins, eða af ætt-j um þessum lögum, .ge<tur ítvannfcg j snerti AD KINS kristna meö trú-
gengu eðli.sfari mannsins, eða af j hugsan ekki .fravnar saineinað við j arjátning, heldur opinberar það
siðspilland'i lífskjörum og beianilis- ! koWivannleg ' ■
lífskjörum og heimilis- j kotfnivnnliegar ástriður, t. d. hatur
báttmn. ]>á er svo á stendur, j heifndeirgirni og grinvmúðlega gleði
sýna ítK'n.n línkind í stað sakfell- ! af þjáningum lians sköpuðu skepna
j'ingar, og viöhafa tilraiimr tvl að j Nú er ekki frainar hægt, að saurga
frrisa og bctra, i stað hagningar I guðshugmynddna nveð þvi, aðeigna
eða saumh'li'öa beign'inguinnii. Nú jlvennd mannlega vonzku í stórkost-
sig í allri konvandi framþróun lífs-
ins, og ledðir hana áfram sem út-
va ln’ingairinna r k ra f t nr.
Kkki þarf orðum að því að eyða
að með þessairi víðsýnu öruggu
vissu um ónvótstæðilegan. mát't
Sannarleg vísindi verða að eins
iðkuð í ein.uin anda, og á einnm
grundvelli, gTundvelli saunleikans
og sannleiksástar. ]>au vísindi,
seim vneð trúrnensku eru vðkuð á
þsssum grundvell'i, geta ekki, er til
nlls kevnur, verið óvinveitt kristan-
dóminum — NEMA SVO SIv,
AD KRI STINDOMURINN SÍ5
KKKI SANNLKIKI.
]*að verður ]>ess vegna gavnla
vantraustið, sem^liggur á bak við
þetta tal um “kristileg vísindi”.
Kf vér setjum annað nafn í stað-
iwn fvrir vísindi, t.d. efnafræði eða
Hffræði, þá fámvv vér út “kristi-
lega líffræði”, “eínafræði á kristi-
legum grumdvelli”. - ]>að lætur í Sa,nivllnla, e1l sundrung ekki
eyrum sem hað og skop að
Kristi! 1
Ót'ti kristinina manna við
FRJÁLSA VÍSINDARANN
ur að fylgjtt' alt anuað þrek og j INS Á KRIST OG KENNING-
játa iiK'iin, að brenuimark hegn-l legum mæli (sbr. “Fyrsti trúvdllu- frainfaranna, sent hedmsreglu, Iilýrt- j SÓKN KR NKITUN TRAUSTS-
iitgarimuar sv siðspillandd i stað dómvirinit")
þ-’ss, ssm 'áður, að láta eitthvað j Knda þótt laga'gildið væri við- | kraftur í baráttunni fyrir hdnu
ægilegt, “öðrum lynddsHkum til j urkent í hinnd líflausu sköpun,urðu góða og gegn hinu vonda, en orðið
skelfingar og viðvörunar”, eða mann þó jafn skelkaðÍT við kenn-j gat í þessari baráttu, meðan vnenin
sam í emdurgjaldsskynd, koma í ;'ingu Darwíns sem Kóperníkusar. j ráðþrota trúðu, að ékkert á, jörð-
stað glæpsins, er það nú nvedr og ! Fra'm'þróunarkann'inguna í haild j nnnd nctna dómsdagur einn gæti'
á [Sinn.i skoða víst margdr enn óvin- fc'tt í ljós sigur hins góða.
nreir takmark föggjafarinnar
| aðra hliðina, að reyna að sdðbæta | ved'tta kristvndómdu-mni. En að svo j Með því að vísindin' haf v ttpp-
I Jægnfélagsástandið, sem leiðir nviklu Lyti, sem ég fæ séð, kemur götvað, að framþrómvin væri nátt
i beint til glæpsins eða freistar til j'þetta til af þvv, að íivcim hafa úriilöginál og saniiað með liffræð-
hans, og hinsvegar nvieð' ýmsum hausa víxl á árangri náttúrurann- j ■nui, aö alt lífið yfirleitt er háð
hæ-tti, aö ha£a áhrif á viðreisn sóknanna og ágizk'unum og fræði- akveðnuin löguin, er grundvc'lli
hins fallna, svo aö hanu gefist ætt- kenningmn.. — persónnleginn trú- siðfræði vorrar lyft svo upp, að
ingjurn og þjóðfélagdnu sem betri, arskiln".ngi þeim, sem margir fram- him skoðast ekki lengur sem sér-
nutður. j'þróii'Har kennondur hafa sjálfir ! stök 'hoðorð, sem þeir einir hlýdöu
Al þessum nýjii áhrifuin vísitul- tnyndað sér. j sem trúðu því, að guð hefði boðið
auua á löggjöf vora (Norömanna) ! þiet'ta er þó ólögleg aðferð viö joss þ«ö, heldnr senv náttúrulög-
vil ég ivefna begningardótna ivveð vísindin. Yísindin geta ekki haft 1 mál — gnðs löginál ti! fullkomnnn-
skildögwm, lavisn ur funigelsi til j ábyrgð á fræðikenniwgum eða trú- í,r vorrar. jMeðau boðorðin stóðu
j reyiishi og lögráðalögin, senv , arskoðunwm iSkenda þeirra. i£f senv á stangli, litu þau út sem ger
jiii. vða bæði til aö frelsa börn frá j vér að eins höldvtm oss við Ivann ræðisboð, sem köstuðu skugga á
j vonduni áhrifum siðspiltra for- ' árangur, se.m smátt og smátt ! guð sjálfan. Fyrir því var það, að
AR HANS.
Röks'tyðji orð Krists sig sem
“orö eilífs lífs”, þá' getum vdð ekki
annað en reitt oss á það ljós, sem
fcllur yfir líf mannaima frá stað-
rej’nd náttúrunnar og lífsins. ]>að
eildra, og láta fóstur koma í stað- vinst og áreiðanlega hlýtur viður- j nvönnwm gat komið til httgar, aö
inn fvrir bagmngu á barns- og j kienn'inini, ímiiumv vér brátt sjá, j lTKTA VII) boðorðin, og það ekki
sem
getnr ekki slökt það ljós,
Leggur af krossd Krists.
]>ýtt befir
HJÖRLEIFUR EINARSSON
l'a'Sku«klri.nwm, sem og aö forðast,
'að •brenniiiverk j,i börn íweð lægj-
jandd og sdðspillawdi hegningn. ]>að
,er viðurkenndng þ.ss, aö IIID
jCÓÐA sé sterkara vald en HID
■ VONDA, S'terkara en hegning, háð
j og fyrirlitning, sem er andinn í
| dómsköpum og löggjöf vorrar ald-
ar. Takið eftir indsmuni'n'imv á
skilningi Kalvíns, er hann sagði :
j “]>að er betra, að nvörgwm sak-
j laiistim verði
sekttr sleppi
að a’thinarvrerk hans er að veita nvniwa
en því, að,það væri svnd,
j söfmiöunuin saunari og dvpri tök j nv-iklu stærri en syud á íwóti 6.
já kristindómiiium, með því ví-sind- i hoðorðin'U, að éta kjöt 4 föstndög-
in varpa nvju og skærara og j'«»»'•» )•
jdýpra Ijósd c fir kenniwgiar Krists. j Kkki var það heldiir ncinn ógern-
Hin fvrsta áþreijfanlega vérknn, j ingur, að láta sér koma til hwgar,
sem fra'mþróiinarken'ning>iii befir 1 a’ð hltðra sér hjá boðorðvmwm með
jhaftáalt aildfcgt ]íf Norðurálf- j hártogun'afskýrin'gliln á
junnar er, að hvin hefir vakið til j boðorðabroitanna. 2)
1 l'ifs tnVna á franvför og frain-| bdíkt krinst ekki að gagnvart
} kvæmt han.a verkfaga. j lögum uin iramþróun mannkvns-
liegnt, eti að einn ! Franiþróuiiarkienn'ingin er kenn- lns °g framtför. ]>■. 1 r búa vnenn sér
Til minnis.
Meawv greinir á uvn það, hvað ég
hafi nvieiwt i yfirlýsiingw okkar S.
Ágústssonar í síövi'Stu Heims-
kringlu, er ég se.gi : “að suvn at-
riðd í ritgerð hans séu ekki langt
frá þvi rctta”,
FCg skal fúslega skýra það, svo
rnn það þurfi cnginn að ofast fram
vegis. ]xið er Jvet'ta : Kg cr hon-
u'Wi, og hverjwm öðrunv, sam segdr
það, sa'inþy’kkur í þvi, að áhug-
Leysið er alt of nvikið lijá fjölda
fólks innan vébanda G. T. reglunn-
ar, fyrir svo góðu máfetfnd.
ALt annað, er ég áður lns.fi vnót-
mæLt í grevn li-ans, stendnr óhagg-
tvlgatvigi að. þar hefi. ég engu úr að draga.
R. Tli. Newl.ind.
Minni^Goodtemplar Regl-
unnar 1908.
(Flnt't á samkoimi Goodtcanplars
að Brú P.O. 26. Marz.
]>ú dýta hjálp, sem drotnar víða.
drótt ísLenzkri hjá,
lifðu meðan Ijósið bjarta
lý-sa öllu íná.
]>ú reglan sjálf átt loíið líka,
lofiö þúsuwdfalt,
]>ú gerir hrund og guma sæla,
etf gista þig ávaLt.
]>ú lýðsins bezta Iriðarstjarna
lengi verður vís-t,
stefnan réitta, starfið mikla,
stofn af sináwnv kvist.
gjafir þínar gista víða,
guð veit það er sat't.
Minniug geyvna munu þvna
margdr geð vnieð glatt.
Að fyrinnyndin fái sigur,
fjöldons er í grwn,
og völd Bakkusar verðd brotin,
víst það sannast mwn.
sftur að völdum, þá
nvinkar sorgin, magiviast gleðin
nnengi öUu h já.
þú ert wng hjá okkar þjóðflokk,,
ert saint fjöLmi&nn veJ,
þú leiðtoeiin.ir þeimi'vil'ta atf vegir
ef vill þín koma til'.
þú neglan Goodtiemplara góða
göfugt stundar starf,
þú fraimsókn viljans, vcgleg reigta,,
vmnwr það sem þarf.
A. St. Johnson.
og á lagabót
“Ilver einu
borningi v vil’
um dómiendu
við hegningu”, — j ingin' um stöðwga framför frá hi
vorri, s.un segir :
efi skal v.röa sak-
, og af 10 atkvæð-
jiarf lleiri en 6 til að
pessi
dæmia mann sekan.
I Kn þeir vrnenn, sem barist hafá
fyrir, að þissi nvawnúö — mií-r
li'ggwr vjö að segjv þessi uppeldis-
fræöi í nveöfcrð ghepamaniva — j feröislegit tilliti. Alt í eiwii er loku
Hæri sigurinn úr býtmn, hafa svo j h-rir skotið, að hið lélega ge-td til
oft oröiö fyrir hrakvrðum af í- | fengdar staðið hi-nw betra á sporði
mieira viðfangs og n.ámsefni,
ckki til ná ttúrU'lögnvál, og ekki
sitja Ihenn heldwr á svdkráðwm við
það. Og ekki er það 'síöur tiLtæki-
Legt, að ætla guði þær skipawir,
j séffl siðíerðislogrd wvsðvHwnd vorri
j hryllir við. “Sakargdftir” krist-
j inna Manna á fvrri tínnum gegn
j guði fvrir fvrirski'panir han's um
staðrevnd cr ákaffcga víðtæk \ sið- ! nvorð <>g morðbrennur, og að strá-
dnepa ndðvvr varnarlawst fólk o. s.
frv., ern nú skoðaðir sem við-
lægra til hins hærra, frá liinn ó-
fiillkomiia til hiws fnllkominara og
fwHkoninara. Hið miður góöa gct-
nr r‘kki þrifi'St gagnvart hinw bctra
Hdð lakasta, þróttminsta, verður
fyr eða siðar að rýma sæti fvrir
hinii botra og Jirótitmeira. Kn
Hangikjöt
Kf yður vantar—gott hangdkjöt:
tdl páskanna, þá nvtinið eftir, ai»
pawta það hjá Kggertson & Hin-
rickson.
Eins og kuunwgt er reynvst sú
vörutetgund betri, etf hwn kemur
frá þeim, en frá nokkrum öðrrnn í
borginni,
Glevmið ekki, að fá yður gott
hangikjöt fyrir páskana, — og fá
það hjá oss.
Eggertson & Hinrickson
Cor. Victor og Wellington St.
Teletfón : 3827.
halds- og rétttrúnaðar stefmin'ivi,
'ha!a verið titlaðir vinir glæpa-
jinatiiiia ás.imit flairi nafnbótum!
j Meinn hafa glsytvnt því, að það var
j stofnaindi kristindönisins, sean varð
j fyrsitur að þola brígsl fvrir þéss
ikyns vináttnbrögð og var nefndur
vitiur tollhedim'tumaniia og toer-
syndugra. Kndwrgjalds lögmálGvð-
“Hver, seivv úthellir nvaiins-
l»vi
setú'
ur,
Likle'rt <>g gott í slíku
kemur ckki síðwr til greinia
wm siðferðisle'ga hetTm' en í
msnnirnir og manulífið verð-
vví toetnr kermir ]>að í ljós, að
og gott í slikvi samtoandi
í hin-
ná 11-
>að
er
með öðrum orð-
b'jóðslegt giiðlrtst af liimvi mient-
uðu kvnslóð vorra daga.
Dagfált mnndi mér verða, að
uppgötvun liáttúriivísi'iid'anU'.v hefir
veilt lvarát'tunni fvrir framtförum
mHW'iiiamva í liiiui góöa öflugan
1 stuðii.in'g. Kg vil að eius benda á,
hve mnbætur á öllu eru ríkar í
Til sölu
meD hálfvirDi. 2 ný.jar akreD-
ara samnavélar. í herberci
408 McGreevy Block. 258 ‘ L>
Portaue Ave. Eirhver ísl
ætti að nota þetta sjaldgæfa
tækifæri.
DR. A. E K E R N___—
Sérfræðingur í Augna-. Nef-,
Eyrna- og líoldssjúkdðmum.
Grand Forks, N. Dak.
Matur er
mannsms megnv.
Me.vi
Eg sel fæði og húsnæði,
Tickets” og “Furnished Rooms’
Öll þægindi eru í húsinu.
SWAIN SWAINSSON,
438 Agnes st.
úruliíinu.
um, að hið vonda fa’r ekki til 1 hugwnn manu'a, eigi aö eiivs mvvbæt-
þmgda.r staðið himi góða á sporðd, nr á li Iskjörutn manna, heldiir
nvga . tiver, sein úthellir mann'S- j ,því síðnr sdgrað það. Við ljós vvs- | þanttig fagaðar nnv'bætur, að nvenn
l 'b’lóði', lia tvs blóði skal af möiMwm fnd'annia sést það þá, <vð hið góða ! irnir sjálfir og mannkvndð taki
i'nthel't verða’
kristnir I s.i.<rur hvílir eigi að
svgrar
sem 'þann griindvöll, er kristndr | sd'gwr
m. niv ættu að byggja á. j tovltiwgu — befði étg merri
Unii'bwrðarlyndis og írelsisaiulan- j drottius vors, heídur á allri heim-
twn er þu'ð að þakka, að «lt, sem , skipun guðs. Óll skoðun vor á
niefnist góðgeröasemi og miskuivar-| sögU niiaunkynsins og framtvÖ
wik, — sem viðwrkent he'fir verið -j v<erðnr fvrir ga'gngwðri toneytinigu
að væri sérskylda kris-tinna manna 1 af áhritftnn þekkingariimár 'á
— 1,lcll'r ná#* s:’r wiðri 'rftir sk'i,lningi FHAAIþHÓUNINNI SKM NÁTT-
Jesú, Sern þ'að verk, ,cr ölhnvv heri | CruLÖGMÁLI. Áður var Iram-
jifnt að sýina an wndaníaranddrétt-jtíöin 1 augwm kristniivmir, sem
arprófs imv, hvort nin Gyðdwg eða hræðdtfegt skrímsM, senv nvagnaðist
að lokum, og að þessi lok,i- fravnförum. “]>jóðkynja framför
eins á stjórnar- (Raœ^vrogress) er takivvarkiö, sem
ág wærri sagt —j stiewdivr á Ivak við eigi ednungis alt
trúboðsverk
ATLAS LUMBER CO.
Backoo, -■ ■■ ■ •■ ==== North Dakota
j mieir og meir og varð verra og
h'eljdur og toak við J
toará'ttu. liffræðinga, þrgnfélags- j
fræðinga, la’kna og lögtfræðinga <>g j
nvargra awiiiarra fvrir fram'þróun-J
inwd. O'g það er lvátt markmið. í
Itfa’stvi nvarkiö, sem m .nnirnir hafa i
nokknrn tínva sctt sér.
Anðsa'tt er, hve hwgmvndir vor-
ar 41111 guð hljóta «ð vaxa og
ha’kka á þessari þeWkvngu á eilíf-
4 '
4>
♦
♦
4:
«r
4:
4:
4
4t
4r
4
4:
4í
4
4;
4p
4
4-
4
4
4
4.
4

I—I vergi er betra að kaujva bygginga e-fni, en lijá okkur. því
* vér höfum stðrt uppltig A re’ðum h'indum af ðHum þetm
vöruni. Okknr er 6erlega annt unv að ná seni mestu af við-
skiftum ÍSLENDINGA, svo aö þegar ]>ér (ísl.) þurtið að
by«g.F* eitlhvað, þá óskuin vér' eftirað fá tæki'æri t.il að selja
yður EFNIÐ. Yér reynum til að gera sein bezt við alla,:—
hvort seui reikningurinn er lítill eða stór
iii'élí1 S. GUDMUNDSON, ráðsmaðnr.
>
*
>•
>-
►
1
>
*■
>
■*-
>
>
♦*
>
>
>•
>•
>■
>
>
>
I Samverja, truiarjátning pða ekki
truarjatning \ a ri að ræSa. J vsrra viðureign'ar. Hins góða, hins j um 111 i'tti hins góðn, sem ná'ttúru
“]>ú á'tt að clska drottiiwn gnö : etftirsóknarverða — ]x\ss var alla lögnniáli í heitnsskipun haivs. Og
'v'inu”. ]>að er Ivrists fyrsta og jafna að fefta í fortíðiivnij “Skelfi- , jafn auðvelt er að skilja, hve þetta
stóra boðorð. 1 ilraiin vil eg gcra Legir tímar cru það, sem vér liíum
til að saniva, livern stuðning hinarjá! ’’ — “og hverndg a'tli þítta
frjálsu sawnleikselskandi rannsókn- ^ fari? ” þiatta giekk itwnn frá ínanwi
ir hatfa veftt, til hrainsa og — Og það er ewn viðkvfcfti margra
Ivetfja g.uðshwgmynddna, og með því kristinwa manna. Meovn urðn að
að læra að
giert mónnunivm auðið,
elska guð, í stað ]>ess aö 'þrælka i
hrœðslunni og ót'tanuni íyrir hon-
um..
Viðu rkicii ningin vun, að ná'tturan
sé niöurskipuð eftdr ákveðnwm Jög j Og því er það djúp kristifeg hugs- indafcgrar þekkingar, er fjöLdi ó
wtiVi, sem tók «ð rvðia sér til rúms J un hja Herbert- Spencer, að lywdds- bednna áhritfa. Yil ég þar til nsfna
Hta wtftwr fyrlr sig, til að linnn «1-
mwitit'i guðs, góða tiina og góöa
moivn'.
1 hedmis'lvróuninni er falið göf-
ugra traust til valds lvins góöa.
Ijós vísiudanna greiðir fvrir því
tmwsti og þeiim kærledka til.guðs,
sem Kristur hefir. kallaö “liið
fvrsta stóra boðorð”.
Kg lnefi wú reynt, að sVna í
s'tórivm dráttivm, hvernig verk vis-
inda.n.iva, þrátt fyrir alt, befir farið
eftir guðs veguni, og rueð því
grei'tt fyrir triierlegri framþróun.
Auk ]x\ssara hciLtvu álirifa vís-

rMLÍDl'X MKÐ BORGl'N.
Allskonar Fatnadur
1 ■ -« . -----
Menn og Konur!
rinkuTin
eiinlæg't le-ngra ; mn framiförum af
ttieg stjörnwu'ppgötvviniiín á 16. og jemKmin mannsins íiiuni taka slik-1 — <si til vill hin mestu þe.irra —
áhrifimv fram- , bin bættn samgötvgu.færi, fvrst og
17. öldnnni, kemst D
og lengra^ unz hún nucð tv'ed'mur 'þrómvari'nmar
NÍsindagre'inivm vorra tima, jarð-
tr.eóiiivni og Hffra'ðinm, wæir til
sjálfs lifsins. Nú vituvn vér, aö frá
því fy-rst að lífs varð vart á
hinieit'td vorivm, alt og til Jvess, að
það hafði náð síminv æðsta þroska
mcð mann'iimim, þá er lif 'þatta háð
ákveðíium lögum. Já, nú erum vér
farniir að skilja, • að sjálft mann-
kynslífið, gegmvin inannkynssög-
uwa. er háð löguni -- þróunarlög-
mium.
Hdu fyrstá náttúrlega afleiðing
útvalnd'Wgarlög- j fremsit hdn •eigdnLegu, og ínieð h jálp
máLiinu —, að hwgsawlegt sé, að j þedrra öll hin audlttgii, sern á þaun
almiíinn frainla'gsfýsi komist svo j hátt, cr hugsanL. gur var f\'rir öld
Langt, að h'úw líkist hjálpfýsi ! s-úNin, bewdir t'il ]>ess, að veirða
foreldra við börn sín. j niuni “ein hjörð og einn hiröir” —
Og við sainia traustið til sigurs j----------------
liins góða verðum vér varir í þjóð 1) Arið 1.339 bremdu yfirvöldin í
'megunarfrœðkini, sem aftur hefir j Angers þá, sem borðuðw kjöt á
gengdð í skola li já líffræðinnd. — ! fösrtudögii'm, en lvewgdu þá, sem
“]>'annig mun baráttan fyrir til- 1 iðruðust þess að hafa horðað það.
verunni, ]>á er til lvwgdar lætur, j 2) Allir hinir svo wefudw.
giera þá meun lifseigasta, sein fús-
astir erit til að fórufæra sjálfum
Þvf skylduð þér ekki klseðast
vel. þegar þér getið kevpt £fn-
ustu föt, hvort helilur eftir máli eda með verksmiðju-gerð,—
með va-guui viku eða mánaðar afborgunum.
Allir vorirklœðadökar eru af fínustu tegund,og fötin tneð
nýjasta New York sniði. Vér höfum kvenfatnaði, skyrtur og
treyjur. Einnig karlm. fatnaði, treyjur og buxur, með væg-
um afborgunarskilmálum. Vér seljum ódýrar en aðrir gera
fyrir peminga. Karla fatnaðir frá $9.00 og yfir. Kvenmanna
fatnaðir og treyjnr frá $12.00. og þar yfir,
Komið! skoðið vörurnar og sannfærist !!
sér fyrir nvieðbræður sina” (pró-
mean-1
lawsu prettdr” styðjast ed'gi síöur1
en k'enn.iti'g Kristmunkanina við
“'tilg'angdnn”. J
EMPIRE CREDIT CO’Y
Sal 13 f Traders Bankanum, — MAIN STREET
3^-8