Heimskringla - 11.03.1909, Page 2
bls 2 WINNIPEG, 11. MARZ 1909.
heimskeingla
Heimskringla
Pablished every Thnrsday by The
Heimskringla News 4 Puhlisbiog Co. Ltd
Verö blaösios f Cacada oft liandar
$2.00 nm Ariö (fyrir fram boeeRÖ).
tient til islbDds $200 (fyrir frem
borgaC af kaapeudum blaösius hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor A Manacrer
Ottice:
729 Sherhrooke Street, Wiunipeg
P.O, BOX 3083.
Talsími 3512.
Nýju taisíma gjöldin.
Talsíma gjöld hér í fylkinu eru
nú lækkuíýjjð nokkrum mun, eink-
anlega í pru at fjölskylduhúsum í
bæjum og sveitum.
þjóðeign talþráöa hefir nú verið
í gildi um eins árs tíma, og aíleiö-
ingin af ársstarfinu er sú, aö tals-
verður gróði hefir orðið af því. —
Talþráðanefndin, sem i umboði
stjórnarinnar hefir annast um alla
starfsemi lútandi að talþráðakerf-
inu á árinu, hefir a'fhent stjórninni
reikning yfir útgjöld og inntektir
á árinu, eða öllu heldur yfir lll/í
mánaða starf. Skýrslan sýnir að á
þessu ári, hinu fyrsta undir þjóð-
stjórn, hafa útgjöldin orðið alls
$356,111.57, en inntektirnar alls
$722,612.67. — Kvrir hália mánuð-
inn, sem eftir var af árinu þegar
skýrslurnar voru samdar, er áætl-
aður gróði $27,003.00, svo að árs-
inntektirnar mega teljast alls
$749,612.6 7. Frá þessu verð-
ur að draga útgjöldin $366,111.57,
og einnig vexti af kaupskuldabréf-
um talsíma kerfisins $161,000.00,
eða alls $517.111.57. þessa upphæð
verður að draga frá tekjum árs-
ins, og er þá tek juaígang-
u r i n n $2 3 2 , 5 0 1 . .1 0.
það verður ekki annað sagt, en
að þetta sé viöunanlega góöur
hagnaður á fvrsta starfsárinu.
Hann gefur ekki aö eins ‘von held-
ur ftdla vissu um miklu stórfengi-
fegri gróða á komandi árum.
gerö á “Business Phones”, heldur
sé niöurfærsla sú, sem gcrð hefir
veriö, aðallega til hagsmuna fyrir
alþýöu manna í prívat fjölskyldu-
húsum og íbúðum, og fyrir land-
bændur. Og sú lækkun er vitan-
lega mikils viröi nú þegar, og verð
ur væntanlega meiri síðar, eftir
því, sem talsímakerfið útbreiöist
u m fylkiö og notendafjöldinn
eykst og margfaldast.
Ilve mikilli upphæö niöurfærslan
kann að nema, veröur ekki sagt
að svo stöddu, og ekki fyr en
þetta nýja fyrirkomulag hefir ver-
ið hér í gildi um eins árs tíma.
Verðmætur gasfundur
þann 13. janúar sl. kom það fyr-
'ir, að verkamenn C.P.R. félagsins,
sem um nokkurn undanfarinn tíma
hafa verið að bora eftir olíu á
svo nefndri “Boga ey.u" í Alberta
fylkinu, komu niður á svo mikið
gas-gos, að þaö tók langt fram
öllum vonum þeirra. Gasbrunnur
þessi hefir verið skírður “Dýrðar-
briinnur’’. Ilann var grafinn undir
nmsjón W. R. Martin, sem hefir
verið að kanna hérað þetta fyrir
C. P. R. félagið, meö því augna-
miði, að komast eftir, hvort þar
væri gas eða olía í jörðu. Ilerra
Martin fcinn fyrsta vott um gas,
þegar hami var búinn að bora
670 fet niður í jörðina. þá fann
hann svo mikinn gasstraum, að
nam 1500 kúbic fetum á sólar-
hring. þegar búið var að grafa
niður 1080 fet, kom annar gas-
straumtir jafnmfkill og sá fyr-
nefndi. þetta var sama æðin, sem
fylt hefir þá tvo gasbrunna, sem
nú eru í Medicine Ilat bæ. þegar
kom niður á 1525 feta dýpi, þá
var straumurinn orðinn svo megn,
að hann gaf 30,000 kúbic fet á sól-
arhring. En á 1884 feta dýpi gekk
borinn gegn um tjörusandlag, sem
j^ifnan finst þar, sem gasmagn er
rnikið í jörðu. Eftir það jókst gas-
straumurinn og varð yfir 115,000
fet. Og á 1909 feta dýpi, þegar
mennirnir urðu að hætta að bora
af því þeir gátu ekki nógu fijótt
Samkvæmt þessum fyrsta árs náð til sín nægílega sterkum véla-
hagnaði, getur lækkun talsíma-
gjaldanna hér í fvlkinu ekki orðið
svo mikil strax í stað, að þau
verði að eins helfingur þess, er
þau voru undir eign Bell félagsins.
En samt er lækkunin mjög mikils-
verð til að byrja með. Vafalaust
hefði stjórnin kosið, að gera lækk-
unina strax nú enn þá meiri enn
hún hefir séð sér fært að gera. En
hún mun kjósa, að fara hér var-
lega, þar til enn þá fvllri reynd er
á það komin, hver gróði verður af
talsíma starfseminni á næsta ári,
með vaxandi þráö-mílna og not-
enda fjölda.
Meðan Bell félagið átti talsíma-
útbúnaði, þá var gasstraumurinn
orðinn svo megn, að natn 4,500,000
kúbic fetum á sólarhring. En það
gefur sama hitamagn, hvert held-
ur er til framleiðslu ljósa eða afls,
eins og 3200 tons af kolum, og get-
ur framleitt 21,000 hestaafl á dag.
þegar kveikt var á gasinu við
brunnopið, þá skaut loganum
meira en 80 fet í loft upp. Sá logi
heldur áfram, þar til vélarnar
koma, sem til þess þurfa að beizla
gasstrauininn.
þeir tveir gasbrunnar, sem bær-
inn Medieine Hat á og notar til
lýsingar, hitunar og afls í bænum,
gefa báðir tfl satnaiis 3 milíónir
— því að þessi gas fundur tryggir
ódýrt afl til knúnings verkvéla og
annarar aflframleiðslu.
Alberta fylkið á áreiðanlega
fagra framtíð fyrir sér, og er þó
minst af því í Ijós leitt, minst af
þeim auSæfum, sem menn gera sér
von um, að felist þar 'í skauti
jarðar. Sennilegt er, að fundur
þessi hafi og mikil og bráð áhrif á
innflutning fólks í fylkið, bæði
þeirra inanna, sem hafa peninga-
legt afl, og ekki siður hinna, sem
hafa áhuga á, að leita sér varan-
legrar atvinnn og að leggja grúnd-
I völl fyrir heimili sín og afkomend-
' ur sína í náttúru auðugasta hér-
j aðinu, sem enn er þekt í canadiska
j Norðvesturlandinti.
Fregnin um þennan fund gefur
j íslendingum tilefni til umhugsun-
ar um það, hvort ekki muni hugs-
j anlegt, að gas felist í jörðu á Is-
landi. Fátækt er það landj en af
j engu þó fátækara en eldsneyti, eft-
, ir því, sem enn er þekt. En hugs-
j anlegt er, að eldsneytis fátæktin
í þar sé að miklu leyti sprottin af
framkvæmdarleysi þjóðarinnar til
I að leita eftir því. það virðist ekki
ólíklegt, að þar sem eru eldgos og
. liverir, þar kunni að vera gas tind-
I ir, — að minsta kosti er þar hiti í
jjörðu. Gæti þjóðin bei/.lað þann
| hita, þá ætti að mega hafa gagn
| af honum til . ýmsra hluta. — það
! væri áreiðanlega þarft verk af
stjórn íslands, ef hún gengist fyrir
I því, að fá þangað heim æíðan sér-
| fræðing til þess að rannsaka þetta.
‘ það mundi kosta talsvert fé. En
j allar þarfar íramkvæmdir, sem
unnar eru í löndunttm, krefjast
1 fjárútláta, og það er einhvers virði
j að vita, hvað landið felur í sér. —
. Findist þar jarðgas, þá er fengin
ævarandi auðsuppspretta, sem
margborgaði tilkostnaðinn við að
leita hennar og finna hana. En
íindist hún ekki, þá er þó fétiu til
j leitarinnar varið i góðttm tilgangi
I og að ölht levti réttmæt vitgjöld.
■ Slíkra framkvæmda verður ekki
j vænst af einstakltngum eöa félög-
j um, vegna fjárskorts þeirra. En
öllu þjóðfélaginu í heild sinni ætti
ekki að vera ofvaxið, að gera á-
kveðna og nokkurnveginn ítarlega
j tilraun í þessa átt.
það væri og verkefni fyrir 5 eða
6 unga Islendittga, að koma hing-
að vesttir til Ameriku, til þess að
kynna sér námafræði og vélaút-
búnað þann, sem notaður er við
þess konar starfsemi. Vera mætti,
að sl'kir menn gætu siðar orðið
‘ættjörð sinni að einhverju liði með
fundi málma og annara atiðæfa, ef
þau eru þar til.
aðsrík, svo að börnin gætu fttndið
til }>ess, að þau væri bezti staður-
inn í borginni. Ilann kvaðst sjálf-
ur þekkja margar stúlkur, sem
hefðu verið hraktar frá heimilum
sínttm aí mæðrum þeirra, sem alt
af væru þrungnar af ólund og
gerðu heitnilin að stöðum tómlæt-
is og leiðinda. Börn verða að ,hafa
skemtanir, og það verður að full-
nægja þeirri skemtanaþrá þeirra
heima á heimilum þeirra, undir
umsjón foreldranna. Ilundruð
barna hér i bæ hefðu ekki það
heimilisatlæti, sem þait þyrftu og
ættu að ltafa í húsum efna-
fólksins. það væri nauðsynlegt,
að haía leiksvæði og opinbera
skemtistaði í öllum deildum borg-
arinnar. Mörg bæ jarbörn vissu
tæpast, hvernig ætti að leika sér.
: það þyrfti að kenna þeim að leika
j sér, og rækta og annast um
skrautblóm. Ef feður og mæður
hér í borg vildu hafa samtök til
þess, að líta almennilega eftir
börnttm sínum á heimihtm þeirra,
þá mttndi mikil breyting til batn-
aðar koma á þennan bæ innan
næstu 5 ára.
Ekki er þess getið, að Fort
Rouge mæðurmir hafi klappaö fyr-
ir Daly, þegar hann endaði ræðu
sína, en alment þykir hún orð i
ttma talað.
Frá austri til vesturs.
R®ÐA FLllTT Á MŒI.SKUSAiVlKEPNIS-SAM.
KOMU ÍSL. STIjDENTAFÉLAOSINS,
15. FEHRtAR S. L., AF
Miss Th. S. JACKSON
íslands fréttir.
Ungu stúlkurnar í
Winnipeg.
kerfið, voru gjöldin þannig, að prí- j^úbic fet á sólarhring. þessi nýi
vat fjölskylduhús urðu að borga brunnttr er því fullttm þriðjungi
$30.00 á ári, en nú — utvdir þjóö, j aflmeiri en báðir hinir brunnarnir
stjórn — borga þau $25.00 á ári, samans.
eða rúma $2.00 á mánuði. þetta
gildir í bæjum. Ett úti á lands-
bygðinni borga menn um $18.00 á
ári, í stað $24.00 meðan Rell fc-
lag sat við stýrið. Iljá bændum í
íylkintt er því afslátturinn fullur
fjórðungur við það, sem áður var.
“Business” talsímagjöld voru
hér í borg áður $50.00 á ári, en
nú er þeim gjöldum breytt svo,
að þau eru $25.00 á ári og að auk
2c fyrir hvert skifti, sem notandi
það þykir alveg áreiðanlegt, að
enn þá neðar í jörðunni sé meira
' gas, og að magn þess sé algerlega
óþrjótandi. það er reynsla jarð-
fræðinga, að hvar sem tjörusand-
lögin finnast djúpt í jörðu. þar er
^óþrjótandi gasmagn og oft einnig
olía.
| I Californíu hafa gas og olitt-
brunnar verið notaðir um 20 ára
1 tíma, og gefa ein.stnikinti afrakst-
ttr nú, eins og þeir hafa gefið á
kallar einhvern til viðtals Hvei^ lindangengnu ári. I Arm
stor npphæ'Ö þetta kann aÖ veröa i ^______ uxH.. :
á ári, er að sjálfsögðtt komið und-
ir því, hve oft notandinn þarf að
kalla menn til viðtals. þau starfs-
hús, sem sjaldan þurfa að kalla
menn til viðtals, borga að sjálf-
sögðtt talsvert minna framvegis,
en þau hafa borgað að undan-
strong héraðinu t þvt ríki eru
brunnar, sem stöðugt hafa verið
ausnir í sl. 25 ár, en gefa samt
daglega um 60 milíón fet af gasi
fram á þennan dag.
það er talið áreiöanlegt, af
praktískum námafræðingum, að
förnu. En hin, sem mjög oft þurfa Alberta héraðið sé fullkomið ígildi
að kalla menn til viðtals, borga (beztu héraða í Californíu til fram-
tilsvarandi hærra aukagjald. Svo | leiðslu gas og olíu. því að það er
að í raun réttri borga menn fyrir | sannreynt, að hvar í heimi, sem
t.alsimann nokkttrn veginn eftir j gas hefir fundist í jörðu í tjoru-
því, hve rnikið þeir nota hann. | sandsteinslögum, þar heítr jaínan
þannig, að hver sá starfsmaður, fundist gnægð af oliu, þegar neðar
sem á 300 dögttm ársins verður að , hefir verið borað. það er þvt tahð
kalla 5 sinnum til viðtals, hann áreiðanlegt, að t Alberta heraötnu
verður að borga $30.00 aukagjald. • sé gnægð af olíu, allstaðar þar,
t slíkum tilfellum verðttr gjaldið á I sem gas hefir fundist í þessttm og-
sltkttm mönnum framvegis hærra, ;um. Herra Martin er sannter ur
en það hefir verið að ttndanförnu. um, að þegar hann fær velautbun-
Við þetta er þó það að athuga, að tilþess að bora mður 50 fet
að “Business Phones” fást með , dýpra en hann er þegar
sama gjáldi framvegis, sem þeir
hafa verið hingað til, nefnilega
$50.00 á ári, fyrir ótakmarkaða
aotkun. Svo að þeir, sem heldur
vilja hafa síma sína nndir núgild-
andi reglum og árgjaldi, heldur en
að lúta nýjtt reglugerðinni, sem
gengur í gildi 1. apríl næstk., eiga
kost á, að gera það. Með öðrum
orðum : Notendur “Business Tele-
eiga kost á að borga hér
kominn,
þá finni hann hina eiginlegu oliu-
uppsprettu.
Með þessum fttndi er þá fengið
alt það efni, sem Alberta fylki
þarf til ljósa, hitunar og afls. —
Mælt er, að auðmenn víðsvegar
um heim, sem jafnan hafa opin
augu og skarpa sjón fyrir öllu því,
er gefur von ttm mikil og varanleg
anðsuppgrip, séu þegar farnte að
r_____ „ | rita eftir upplýsingum um hérað
eftir $50.00 á ári eins og að undan- | þetta og þennan mikla gas-fund.
förnu, eða að borga fast gjald $25 r.P.K. félagið efnr ekki, að attð-
á ári, og 2c fyrir hvert viðtal, j safn muni bráðlega fljóta í stór-
sem þeir sjálfir hefja. — Yfirleitt straumum inn í fylkið. Verkstæði
mun mega fullyrða, að engin sett á stoín og rafmagnsbrautir
lækkun, sem um sé getandi, sé ^bygðar um það þvert og endilangt
Lögreghidómari Daly hélt ræðu
á samkomu Kristilega Bindindis
Kvenfélagsins (W.C.T.U.) í Grace
kirkjunni, að kveldi 2. þ.m., sem
| vakið hefir talsveröa eftirtekt
meðal bæjarbúa af öllttm stéttum.
j Herra Daly talaði um uppeldi
, og framferðd ttngra stúlkna hér í
borg. Meðal annars kvaðst hann
ekki geta httgsað sér neitt við-
bjóðslegra, en að sjá velbúnar
stúlkur, dætur háttstandandi
manna, hér í borg vera að tyggja
! “Gum” í strætisvögnunum, og
reyna að vekja athygli karlmanna
á sér. þessar stúlkur kvað hann
ekki vera af “óæðri” hluta borg-
aranna, heldttr værtt þær dætur
auðugra fólksins í Fort Rouge. En
gallinn væri sá, að mæðttr þeirra
hugsuðtt mikht meira ttm fínait
íatnuð fyrir sig og dætur sínar,
í heldur en að ala þær upp siðsam-
lega.
“Eg vildi óska", sagði dómar-
inn, “að Eaton félagið vildi flvtja
inn í bæinn eitt vagnhlass aí birki-
renglum, svo að hægt yrði að
kenna þessttm ttngtt stúlkum,
hvernig þa-r dga að hegða sér. Ef
þér vissitð, hvað ég hefi orðið að
hlusta á, á síðastliðnum 30 dög-
, um, í sambandi við málaferli við-
víkjandi 20 til 25 ungum stúlkum,
frá 14 til 18 ára, sem hafa komið
fyrir mig sem lögregludómara, og
sem allar höfðtt verið aívegaleidd-
ar af því þær höfðtt ekki notið
I rcttrar tilsagnar, þó þær væru all-
ar frá “góðum” heimilum, — þá
munduð þér ekki undrast yfir því,
I sem ég segi. ]>ér mundiið lita bet-
ur eftir dætfitm yðar, ef þér j>ekt-
ttð hættuna. þér mttndttð þá rcyna
að sýna þeim fram á, að þœr væru
á leið til glötunar, og telja þeim
afturhvarf”.
Ilerra Daly hclt því fram, aö
prestar ættu að prédika, að minsta
kosti einu sinni á mánuði ttm þær
skyldur, sem foreldrttm ber að
að inna af hendi við börn sín. —
það væri gott og blessað, að
hal-da ttppi kirkjum og þess kyns
stofnumtm, en fyrsta sporið yrði
að stíga á sjálfum heimilunum.
það þyrfti að gera heimilin un-
(Eítir ísafold dags. 17. febr.)
Alþingi sett 15. febrúar. Allir
Júngmettn viðstaddir. Séra Ilálf-
dán prófastur Guðjónsson, fyrri
þingmaðttr Húnvretninga, sté í stól
inn og lagði út af Ivúk. XI., 34.-
35. — Kjörbréf voru Jtar næst
skoðuð og öll tekin gild, nema Dr.
Valtýs Guðmundssonar, sem var
írestað til rannsóknar lögmætri 5
manna nefnd, er lauk starfi sam-
dægurs, en klofnaði. Kristjánjóús-
son, Jón Magnússon og Lártis
1 Bjarnason vildu telja Valtý kos-
inn, en Bjarni Jónsson og Skúli
I Thoroddsen vortt móti, og Jrað
■ varð ofait á t sameinuðu Jiitigi, að
j kosking hans væri ógild, með 21
atk\r. móti 17. — Séra Björn ]>or-
láksson frá Seyðisfirði, gagnsækj-
andi 'Dr. Valtýs, var kominn til
I Reyk javíkur, og skyldi sama nefnd
ákveoa utn kosningtt hatts 18. febr.
j^þá \rar gengið til kosninga þing-
^Wsetanim, sem féll þannig :
I samtinuðtt Jtiugi Björn Jóns-
! son, og til vara Skúli Thoroddsett.
j Skrifarar þar Sigurður Stefánsson
: og Eggert I’álsson.
Forsetar neðri deildar voru kostt
ir: Hannes þorsteinsson og til
| vara Ölafttr Brietn og Sigurður
Gunnarsson. Skrifarar Jjar kosnir:
[Jón Ólafsson og Bjarni frá Vogi.
Forseti kosimt í efri deild Krist-
ján Jónsson, og til vara: Jens
l’álsson og Sigttrður Stefánsson.
Skrifarar Jrar: Kristinn Daníelsson
og Steingrimur Jónsson.
I efri deild eru Jx'ssir Jjjóökjörnir
Jtingmenn : Ari Jónsson, Gunnar
Olafssott, Jens Pálsson, Jóscf
Björnsson, Kristinn Daníelsson,
Kristján Jónsson, Sigurðttr Hjör-
leifsson og Sigurður Stefánsson.
Minni hluta Jnttgmenn (stjórnar-
liðar) skiluðu allir auÖuiii kjör-
miðum í embæ'ttismanna kosning-
unum, nema J>ar sem var hlutfalls-
kosning, þ.e. á skrifurunum. Etnn
]>eirra katts þó Kristján Jónsson
forseta í efri deild.
þiessir kosnir í fjárlaganefnd í
neðri deild 17. íebr.: Björn Jóns-
son (skrifari), Björn Sigfússon,
Eggert Pálsson, Jón Jónssott frá
Múla, Pétur Jónsson, Sigurður
j Sigurðsson og Skúli Thoroddsen
(formaður).
Um kosningtt Björns þorláksson-
! ar ákveður sameinað þing, hvort
lvann skuli teljast kosinn eða hvort
ný kosning skuli fara þar fram.
Ef ný kosning Jwrí fram að fara,
þá verður það svo fljótt, sem lög
leyfa frekast'.
Skrifstoíustjóri aljúngis er Eitt-
ar Hjörleifsson. Skrifarar hjá hon-
um : Séra Hafsteeinn Pétursson,
Einar þorkelsson og stúd. Vilh.
Knudsen.
iRæðuritarar í neðri deild ertt
stúdentarnir Páll E. Olason og
Páll Sveinsson. En i efri cfeild
kandídatarnir Gitöm. T. Hall-
grímsson og Björn þórðarson.
Flokkstjórn sjálfstæðismanna
skipa : Rjörn Jónsson (formaður),
Sigurðttr Stefánsson (skrifari),
Bjarni Jónsson frá Vogi, Sigttrður
Gunnarsson og Skúli Thoroddsen.
Búist er við, að “Bricklayers”
hér í bænum muni heimta á kom-
andi sttmri 8 khikknstunda vinnu-
tíma á dag, og 65c í kaup fyrir
fyrir hverja klukkustund, í stað 9
klukkustunda dag tneð 60c kaupi
á klukkustund eins og nú er.
Vér munum öll viðurkenna, að
það hefir ávalt verið mikill mun-
ttr á J>eim hluta heimsins, scm vér
nefnutn þann austari og þess vest-
ari. Mannkynssagan sannar, að
lifnaðarhættir og menning austur-
þjóðanna hefir verið á alt annan
hátt, en þeirra vestari. það er al-
mcnt álitið, að Grikkir hafi náð
hærra tnentastigi, en nokkrar aðr-
ar fornþjóðir, bæði hvað bók-
mentir og listir snertir. Ettn þann
dag í dag eru ntörg af grísktt forn-
ritunum álitin að vera markverð-
ustti dýrgripirnir í hókmentaheim-
inum. Ilin mikla frægð Aþcnu-
borgar var ekki innifalin í her-
kænsku íbúa hennar, heldur í hin-
mn andfega þroska ]>eirra og lista-
verkum.
En sá tíitii kom, að Grikkir
urðu að lúta í lægra haldi fyrir
himim ómentuðu þjóðflokkum að
vestan, sem ruddust ittn í landið.
Og um tíma leit svo út, sem sið-
menning þeirra yrði afmáð og að
engu í hinum mikla straumi þækk-
ingarleysisins. Rómverjar, sem að
miklu leyti voru ósiðaðir, komust
t;l valda. lín með tímanum fór
menning Grikkja að hafa áhrif á
þá. Jþað þó'tti hin mesta frægð, að
vera vel að sér í grísku bókment-
ttnum. Afleiðingarnar af því urðu,
að með tímanum fóru Rómverjar
að taka sér snið eftir Grikkjum.
þannig vann gríska þjóðin með
menning sinni og listum sigur yfir
sigiirvinnurum sínum.
Rómaborg varð nteð timanum
bústaður menningar og lista, og
hið traustasta virki lvins mentaða
heims. En jafnvel hún gat ekki
staðist árásir hinna harðfengu í-
biia vestur Evrópu. þegar Róma-
borg féll í hendur barbarisku þjóð-
flokkanna að vestan árið 410 eftir
Krist, }>á leit út fyrir, að öll sið-
menning myndi kollvarpast. En
J>að varð ölinttr reynd á. Fall
Rómaborgar, í staðinn fyrir aö
verða hindrun fyrir útbreiðslu
menningarinnar, varð einmitt
stærsti punkturinn í, að breiða
hana út um alla vestur Evrópu.
þannig hafa vísindi og meiitir á-
valt komið frá austri til vesturs.
Og þó olt hafi litió svo út, sem
öll siðmenning yrði aftnáð og að
engu, }>á hefir hún samt rutt sér
til rúms og orðið ofan á með tím-
anum. Ilervald og atiðæft hafa oft
tim tíma reist þjóðir eða einstakl-
inga til tnikilla valda, en hinir
einu varanlegu kostir einnar þjóð-
ar eru nienniug hennar og visindi.
Vér höftim ntikið heyrt utn tnenn,
.st'iii unnið hafa stórvirki, og jafn-
vel lagt tittdir sig heilar Jjjóðir,
svo sem eins og Alexander mikli,
Napoleon Bonaparte og fleiri ; en
þegar kemttr til áhrifanna, sem
þeir hafa haft á eftirkomandi kyn-
slóðir, þá mttnu Jjeir ekki þola
samanburð við Plato, Shakespeare
og Lúter o. s. frv. J>essir síðar-
nefndit hafa tneð sínum andlegu
hæfileikum náð því takmarki, sem
hinir hreptu ekki. Vér getum svo
bezt leyst úr öllum gátum yfir-
standandi titnans, að vér athug-
um sögu Jjjóðanna á liðnum öld-
ttm ; því andi mannsins er f sjálfu
sér ekkert breyttur frá því í forn-
öld, heldttr er það afstaða og um-
mál þjóðanna, sem er breytt.
Vér erum í mikilli þakklæti.s-
skuld við litlu grísku fylkin á
ströndnm Miðjarðarhafsins, þó
þekking þeirra stæði í sínum
mesta blóma ívrir tvö þúsund ár
um, þá ei'gttm vér þeim að þakka
mörg af helztu listaverkum vorra
tíma, og líka margar hinar göfug-
ustu hugsanir og kenningar, sem
hriía mannssálina. Einnig Róm-
verjar, með sínum markverðu lög-
gjöfum og siðttm, lögðu grundvöll-
inn að hinni ftillkomnari tnenning
seinni tíma. þannig breiddu Jtessar
tvær þjóðir menning sína út um
alla vestur Evrópu, og þann hluta
Afríku og Asíu, sem þá var kunn-
ttr.
Vér spyrjum sjálf oss ef til vill
hver sé afstaða þessarar heims-
álftt í samanburöi vjð sögu hins
hltrta heimsins. Vér mtimim sann-
færast um, að hún er í mjög nánu 1
sambandi við hana. Menning og
rramfarir þessa lands haía haft 1
nppruna sinn i atistrinu. Framfar-
irnar hafa verið mjög hraðgjörar,
þegar vér hugsum oss, að það eru
að eins nokkur ár stðan ekki voru |
nema eyðisléttur og myrkvir skóg-
ar þar sem nú eru blómlegar borg- ,
ir og bygðir. En þrátt fyrir það, 1
þá vantar þetta vesturland mikið
til að ná því framfarastigi, sem |
svo margir aðrir hlutar heimsins 1
eru btinir að ná. En hugsnnin, að ,
J>etta er svo, á ekki að koma oss '
til að hugfallast, heldttr á meðvit- j
ttndin ttm, að svo mikið er enn ó- '
unnið, að auka oss þrek og þrótt.
Sparið
Línið Yðar.
Ef þér ðskið ekki að fá
þvottinn yðar rifinn og slit-
inn, þá sendið hann .til þess-
arar fullkomnu stofnunar.
Nýtfzku aðferðir, nýr véla-
útbúnaður, en gamalt og æft
verkafólk.
LITIJN, HREINSUN
0(1 I’RESSUN
SÉRLEGA VANDAÐ
Modern Laundry &
Dye Works Co.,Ltd.
307—315 Hari'i'Hve St.
WINNIPEQ, MANITOBA
Phones : 2300 og 2301
ÍK--------------------------Á
S. R. HUNTER&CO
Skraddarar,
189 Lombard Street
Búa til ný-móðins karl-
mnnnafatnaði eftir mfili.—
Efni og vinnubrögð afbeztu
tegund, og alt fibyrgst að
vera jafngildi þess bezta
sem ffianlegt er I borginni.
Verðið er við allra hæfi. —
S. R. Hunter & Co.
189 Lombard St.
Telephone 1395.
YFIRLÝSING.
Að gefnu tilefni lýsi ég yfir því,
að bréfkafiar héðan að vestan,
sem birtast kunna, eða birst hafa,
í íslenzku blöðunum, eru því að
eins frá mér, að nafn mitt sé und-
ir þeim.
Seattle, Wash., febr. 24, '09.
Sigttrður Magnússon.
það er sagt, að hvert sinn, sem
einhver framgjarn ttngur maður
fór að leita ráða viðvíkjaitdi lífs-
starfi síiiu hjá fræga New York
ritstjóranum Ilorace Greely, J>á
var svar hans ávalt : “Far þú
vestur, ungi maður”. Hann sá, að
í hinu ntikið til óunna vesturlandi
hafði ungi maðurinn tækifæri á að
beita hæfilegleikum sínum sér og
öðrum til gagns. þar var vegur-
iim ekki rttddur af öðrttm, uttgling-
urinn þurfti algerlega að reiða sig
á sjálfan sig, með því móti m\rndi
hann verða sjálfstæður maður, og
sá eiginlegleiki er fyrsta sporið £
fullkomniin hvers einstaklings.
E'ftir því, sem auðsuppsprettur
}>essa lands ertt lætur framleiddar,
verður meiri aitður i landinu. Etr
með auðvaldinu kemur mikil á-
bj'rgð. það er ekki nóg að vera.
auðugur, heldur er líka nauðsyn-
legt, að brúka auðinn sem bezt
sér og öðrum til nota. En svo að
eins geta menn náð J)ví fullkomn-
unarstigi, að ástin á hinu fagra
og góða, sem lífiS hefir að bjóða,
verði J>eim tilhneigingum yfirsterk-
ari, sem miðttr fara.
Vér heyrum mikla kvörtun yfir
því, hvað lítill sé tíminn ; mcnti
hafa engan tíma til að lesa bækur
og því um lík't. En eins og mál-
tækið segir, “mikið má ef gott
vill”, J)á er ég sannfærö um, að
hver sem hefir einlæga löngun á,
að íullkomna sjálfan sig, munt
finna tnarga stund, sem verja má
til þess, og sá tími -er ekki tapað-
ttr. Mér dettur ekki í hug, að
halda því fram, að hver einstakl-
ingur geti náð háu mentastigi, en
•ef hver og einn setur sér það
markmið, að fullkomna sjálfan sig
eins vel og ástæður og hæfilegleik-
ar leyía, þá er hann með því ekki
að eins að vinna að sinni eigin
hagsæld, heldur líka þjóðarinnar £
heild sinni. Vér megum ekki láta
hngfallast, þó áformttm vorum
liggi oft við skipbroti, þvi allar
hinar markverðustu íramfarir
mannkynssögunnar sanna, að sigr-
inum er sjaldan náð fyr en menn
ertt oftsinnis btinir að bera ósigur.
þess vegna er ekki ráðlegt, að gef-
ast upp, þó óvænlega horfist á f
fyrstu. það getur verið, að um-
mál vort sé að eins lítið, og vér
höfum engin áhrif á hin yfirgrips-
miklu mál í mannfélaginu. En vér
getum öll á cinhvern hátt látið
aðra njóta góðs af tækifærum vor-
ttm, og þó í smáum stíl sé, stutt
að því, að mannkynið nái full-
komttara stigi. Hugsunin, að }>etta
er svo, mun oft ef til vill létta
hina daglegtt byrði vora, og styrk ja
oss, þegar oss liggur við að hug-
fallast.