Heimskringla - 15.07.1909, Side 2

Bl*. Í4 WINNIPEG, 15. JÚLÍ 1909.
HEIM5KRINGEÆ
Heimskringla
Poblisbed every Thursday by The
Heimskringla News 4 Poblisbing Co. Ltd
VerO blaösius I Canada og Bandar
|2.00 um áriö (fyrir fram borgaö),
Sent til Islands S2 M) (fyrir fram
borgaöaf kaupendum blaösins hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON
Editor & Manacrer
Otfice:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P.O.BOX 3083. Talsími 3512,
Transcontinental
brautin.
Austanblööin eru í alt annaö en
góðu skapi yfir ástandinu, sem
orðið hefir viö byggingu eystri
hlutans af Grand Trunk Pacific
brautinni. paö er á allra vitund,
aö sú braut verður margfalt dýr-
ari en upphaflega var ætlað, og
þaö hefir verið sýnt, bæði í þing-
inu og viö rannsóknir, sem fram
hafa farið í Ottawa, að mjö.g ó-
sparlega — svo ekki sé meira sagt
— hefir verið farið með fé lands-
ins við lagningu þeirrar brautar.
það var upphaflega áætlað, að
sá hluti brautarinnar, sem lagður
er algerlega á kostnað ríkisins,
mundi kosta þjóðina 28 þúsund
dollara á míluna að jafnaði. þetta
var áætlun stjórnarinnar, eins og
hún kom fram á þingi uppruna-
lega. Alt gekk sæmilega í næstu 2
ár, erf þá gat járnbrauta ráðgjaf-
inn þess í þinginu, að kostnaður-
inn mundi verða nokkru hærri en
áætlað hefði verið, og að hann
mundi verða $52,409 á hverja mílu
eða hartnær tvisvar sinnum meiri
en áætlað hefði verið.
þetta þótti illar fréttir, og kur
nokkur gerðist í þinginu yfir þvi,
hve eyðsltisemin væri mikil við
þetta fyrirtæki.
Svo liðu enn 2 ár, og þá sagði
járnbrauta ráðgjafinn þinginu, að
hinar fyrri áætlanir væru báðar
rangar, og að kostnaðurinn mundi
verða alt að 85 þús. dollars á milu
hverja.
Nú fór marga margt að gruna,
og ýmsir þingmenn létu þá skoð-
un í ljós, að fé þjóðarinnar væri
kastað út til beggja handa í al-
gerðri óreiðu, og í því skyni ein-
göngu, að auðga vini stjórnarinn-
ar, sem hefðu “akkorðs”-vinnu við
brautina.
Kn nú fyrir fáum vikum hefir
komið fram ný áætlun um braut-
arkostnaðinn, og nú er hann talinn
að verða hátt upp í 125 þúsund
dollars á míluna, eða hátt upp í
_ 5 sinnum meiri enn upphaflega var
áaetlað. Tveir verkfræðingar hafa
þegar sagt af sér starfi við þessa
braut, áf þyí að samvizka þeírra
leyfði þeíln ekki að vera befldlaðir
við þessa óhóflegu eyðslusemi..
Sá hluti brautarinnar, sem ligg-
ur milli Lake Superior Junction
og Winnipeg, átti upprunalega að
kosta rúmar 6 tnilíónir dollara.
Síðar var auglýst, að kostnaður-
inn við þennan spotta yrði rúmar
12 milíónir dollara. Og næst var
þjóðinni skýrt frá, að hann mundi
kosta 21 milíón dollara. lín nú er
henni tilkynt, að 30 milíónir doll-
ara nægi ekki algerlega til að full-
gera þennan stúf, sem uppruna-
lega átti að kosta 6 milíónir.
þessi sífelda hækkun í bygging-
ar áætlunum stjórnarinnar er
meira enn grunsöm. Ilún sýnir í
fvrsta lagi, ' að þeir menn, sem
höfðu undirbúning þessa verks
með höndum, voru hvergi nærri
því, að vera starfi sínu vaxnir, —
annars hefðu þeir farfð ofurlítið
nær réttu lagi í byrjun. Áætlana-
hækkunin sýnir í öðru lagi, að eng
in vissa er enn þá fengin fyrir þvi,
hve mikið brautin muni kosta.
því að það er full ástæða til að
ætla, að enn kunni að verða breytt
um áætlanir, og þær hækkaðar
langt fram yfir 125 þús. dollara
á hverja mílu. Enginn veit, hver
endirinn verður.
En eitt er það, sem allir vita,
í þessu sambandi, og það er, að
engu orði stjórnarinnar er trúandi
um þetta mál, og að hún hefir
engan mann í þjónustu sinni, sem
getur sagt með nokkurri vissu,
hvað brautin muni kosta, því að
kostnaðurinn veröur vitanlega
kominn undir því, hve mikið akk-
orðsmönnum kann að verða borg-
að umfram það, sem þeir hafa
réttmæta kröíu til að fá fyrir verk
sin.
Major Hodgins varð fyrsti mað-
urinn t'l þess að opinbera þjóð-
eignaránið í þessu sambandi, og
hann varð að yfirgefa stöðu sína
þess vegna, og nú hefir hr. Lums-
den, aðal verkfræðingur brautar-
innar, sagt af sér embætti, af því
að honum hefir verið gert ómögu-
legt, sökum áhrifa frá “æðri”
stöðum, að hafa þá tilsjón með
útgjöldunum, sem hann sam-
kvæmt stöðu sinni átti að hafa.
þegar Major Hodgins fyrst
hreyfði þessu máli, þá var hann
blátt áfram talað ofsóttur og
rægður við þjóðina. því var bald-
ið fram, að hann væri óhæfur ívr-
ir þá stöðu, sem hann haíði, og
að þess vegna væri ekki mark tak-
andi á’framburði hans. En þjóðin
þekkir manninn svo, að hún veit,
að hánn er með allra hæfustu
verkfræðingum í þessu landi.
Næst var því haldið ft.itn,
hann hefði aíturkallað allan íram-
burð sinn, og að með því vxri
sýnt og sannað, að alt V'cn eins
og það ætti að vera, og óaðfi’in-
anlegt í alla staði. En verkfræð-
ingar Grand Trunk félagsins komu
þá fram og stafófestu alt, sem
hann hafði sagt um yfirborganir
og óhóflegan fjáraustur. þeir
gerðu beina umkvörtun til stjórn-
arinnar um kostnaðar óhófið, og
það mál var sett í hendur rann-
sóknarnefndar. Herra Lumsden
var einn í nefnd þeirri, og nefndin
hefir komist að þeirri niðurstöðu,
að ákærurnar um óhóflega fjár-
eyðslu væru á rökum bygðar.
En þegar “akkorðs”-menn braut-
arinnar komust að þessu, gerðu
þeir umkvörtun og héldu því
fram, að dómur nefndarinnar væri
ranglátur, og kröfðust þess, að
önnur rannsóknarnefnd væri sett f
málið, og það var gert. þá sagði
herra Lumsden af sér embætti. —
Við þetta situr að svo stöddu. En
mælt er, að G.T.P. félagdð muni
láta til sín heyra áður enn málinu
er lokið, með því að svo er um-
samið,’ að það borgi stjórninni 3
prósent um 50 ára tíma af öllum
brautarkostnaðinum. En nú er í
orði, að félagið muni ekki kæra
sig um, að borga árlega stórar
vaxtaupphæðir af íé, sem sýnt er,
að aldrei hefir verið varið til b.ygg-
ingar brautarinnar.
það er talið líklegt, að mál
þetta alt muní nerða ítarlega rætt
á næsta þingi. En um það, hvort
þjóðin verði nokkru nær um hið
sanna ástand, er ekki hægt að
segja. Líklegt þó, að stjórnin
dylji þá sannleikans og allra upp-
lýsinga, svo sem henni er frekast
unt, sem borga eiga allan kostn-
aðinn með vöxtum að lokum.
Minni íslands.
Tala flutt af ,TÓH. EINARSSYNT A Djóöminu-
ingardegi íslendinga 1 P ngvallaný-
lendu, 17. júnl 1909.
“•Fjör kenni oss eldurinn,
frostið oss herði”. o.s.frv.
þetta stórfelda setti
á okkur Islendinga.
skýr
það
Háttvirti
koma
forseti, heiðraða sam-
i
Ég býst við, að mörgum finnist,
svona í hasti, að það hljóti að
vera létt verk og ljúft, að tala
fyrir minni Islands. Okkur þykir
öllum svo vænt um Fjallkonuna
ag gömlu, móðir margra hérstaddra
1 og ættmóður okkar allra. En það
er ekki létt, að tala öfgalaust, en
með viðeigandi ást og virðingu
um þá, sem nánastir eru og kær-
astir. En svo býst ég tæplega við
glöggri athygli eldra fólksins. Erf-
iðismenn* önnum kafnir fara tæp-
lega frá nýbyrjuðum eða hálfunn-
um nauðsynjaverkum tfl þess að
Alt
mörk
| gerði þjóðina þrautseiga, skýra og
jháfleyga í hugsun, en því miður
| stirða og óþjála í viðskiftum. þið,
[ sem alist hér upp á sléttlendinu,
j takið kjarkinn og skýrleikann að
, erfð. Náttúra þessa lands sléttar
j af ykkur nibburnar og hnjúkana,
jsem gerðu okkur svo ósamfelda og ast er, en um leið yfirgripsmesta
j ert Ölafsson, Bjarni og Jónas,
J Matthías og Steingrímur, og
þeirra nótar aðrir, sem ég ekki
kann að nefna.
Og svo er máli mínu lokið. Ég
I veit, að þessi fáu árnaðarorð eru
! að eins partur af því hugarþeli,
sem hjá ykkur býr í dag, og mig
brestur mælsku til að lýsa, svo ég
! ætla að bdðja ykkur, að kyrja það
íslands minni, sem einna óbrotn-
að sjá, sem lögreglan ætli' að sker-
ast í leikinn og rétta hluta þeirra
kvenna, sem beittar eru ranglæti
af bændum sínum, ef þær kvarta
um það fyrir lögreglunni.
oft illa viðbúðar. þið hafið and-
ans arf Fjallkonunnar, reynið að
halda honum "og ávaxta. Hver
samkoma eins og þessi minnir
vkkur á þann arf. þess vegna eig-
ið þið að mæta á þjóðminningar-
dögum Islendinga hér og árna ætt-
móður ykkar alls góðs.
þetta minnir mig á sögu, sem
þið máske . öll kunnið : Gamall
fjölskyldumaður, sem bjó við góð
er kveðið hefir verið, þ.e.
gamla ísafold”, o.s.frv.
‘Eld-
hlusta á andlegt léttmeti mitt eða ebú fyrri hluta. æfi sinnar, en varð
fyrir
liðu.
titlir
ýmsum óhöppum, er arm
Synir hans voru framtaks-
akrar gamla mannsins féllu
annara. Heldur get ég mér til og
óska, að þar hafi innra afl ráðið,
afl sem þeim var ljúft að hlýða,
og sem kallaði þá saman til að
lifa upp og dvelja í gömlum end-
urminningum einn dag á ári, eða j banaleguna. Hann kallaði, synina
hvenær, sem vér Islendingar kom- j til sln, og gaf þeim ráð fyrir lífið.
um saman sem slíkir. Rosknu þar næst gat hann um, að þegar
konurnar minnast grasaheiðaferða j reyndust lakar en hann hefði
eða þegar þær voru uppáfærðar j kosið, þá hefði hann grafið fé sitt
að ríða í kaupstað eða réttirnar á
Lengi lifi
hennar góða
Fjallkonan !’ Megi
nafn aldrei flekkast !
Fréttabréf.
(Frá fréttaritara Hkr.).
MARKERVILLE, AI.TA.
2. júlí 1909.
Síðan um miðjan maímánuð sl.
í órækt og efnin gengu til þurðar. i J’e’br verið hér góð og bagstæð tíð
Loks lagðist gamli maiðuririn J Úalvert úrfelli fram eftir sl. mán-
uði og nœgir hitar, svo alt gréri
fljótt. Nú um tíma hafa verið hér
helzt til mikil þurviðri og hitar.
þó hafa'nú nýlega komið skúrir til
mikilla bóta, en samt fer nú öllu
Söguleg samþykt.
Eins og getið er um á öðrum
stað í blaðinu, sagði Tjalbúðpr-
söfnuður skilið við kirkjufélagið á
íundi þann 8. þ.m. Samþykt fund-
arins þessu viðvíkjandi er þanmg :
“Með því Tjaldbúðarsöfnuði
skilst af samþyktum síðasta
hausum. Við karlmennirnir mun-
um fossana, sem látlaust kváðu
það er oss skildist að vera gamlir
hetjusöngvar.
Sjómennirnir minnast margs úr
siglingum og róðraferðum, hvort
heldur þegar þeir sigldu ljúfvindi
eða þreyttu kapp við Egir upp á
líf og dauða, þá var eitthvað töfr-
andi og heillandi við sjóferðirnar,
sem gerði þær ógleymanlegar.
Sveitamennirnir minnast margs
úr lesta- eða kaupstað-ferðum,
fjallgöngum, eða þegar þeir voru í
frístundum að reyna gæðingana
og hugsuðu eins og Hannes Haf-
stein kveður :
“það er sem fjöllin fljúgi móti
mér
og kólfur loftið kljúfi klárinn
fer,
og lund mín er svo létt,
eins og gæti’ ég gjörvalt lífið
geisað fram í einum sprett”.
Og þó einstöku kunni að kveða
með Jónasi : “Sáuð þið hana
systur mína”, o.s.frv., þá minn-
umst við alls þessa með gleði eða
að minsta kosti með angurblíðu.
Og því vil ég ekki trufla liina eldri
heldur láta þá njóta sinna dag-
drauma.
nu
lítið fram, einkum á hálendi, og
| komi ekki bráðlega meira regn,
[ verður litill grasvöxtur á þurlendi
I og gamlir akrar á hálendi lélegir.
T v , ........ Lítils frosts hefir orðið vart nú
það var eins og drengirmr vokn- j nýle^ en sem ekkert hefir skemt.
1 einum akrinum. En áður en
gamli maðurinn gat greinilega
skýrt frá staðnum, þar sem féð
var fólgið, gaf hann upp andann.
Á trínitatishátíð 6. júní voru
þessi börn fermd í Foam Lake
bygð, Sask., a,f undirrituðum :
1. Páll Valdimarsson.
2. Jódís Bjarnadóttir Davíðsson.
3. Gyða Bjarnadóttir Davíðsson.
4. Kristín Charlötta Benedikts-
dóttir.
Bjarni Thorarinsson.
DANARFREQN.
Sunnudaginn þann 27. þ.m. and-
aðist hér að Lögberg P.O. ekkjan
Ovída Jónasdóttir Loftsson. Hún
bjó síðast á íslandi í Hvammi í
Höfðahverfi í þingeyjarsýslu. Hún
var jarðsungin af presti safnaðar-
ins séra II. I.eó. — Akureyrarblöð
eru vinsamlega beðin að flytja
dánarfregn þessa.
Lögberg P.O., 30. júní 1999.
J. Einarsson.

uðu af svefni. Fjárþörfin dreif
dugnaðinn af stað. Drengirnir I
unnu baki brotnu við að stinga
upp akrana og leita fjárins, og áð-
ur en þá varði, •. fengu þeir góða
uppskeru af vinnu sinni. Hvort
þeir hafi nokkurntíma fundið pen- I
ingaskrínnr í ökrunum, er ekki
getið um.
Fjallkonan hefir dýran auð eftir-
skilið börnum sínum, ef þau að
eins vilja grafa. Allmörg ung-
menni íslenzk hafa grafið og fund-
ið, — ef ekki sjóð, þá þess ígildi,
frægð og frama. það er ekki af
liendingu einni, að íslendingar
standa annara þjóða mönnum
framar við mentastofnanir þessa I
lands, heldur að þeir eru að moða I
úr arfi gömlu Fjallkonunnar, eða j
Ieita fjárins. Og ég vona, að, allir i
þeir minnist gömlu Fjallkonunnar
með viðeigandi hugsunum og orð-
um.
Hér um pláss var sáningu lokið
um miðjan maí mánuð. Akuryrkja
er nú óðum að aukast, en svo eru
margir að auka grasra;kt og tekst
það hér yfirkitt vel. Með mesta
móti mun verða plægt hér á þessu
vori.
Heilsa og velliðan hér yfirleitt í
góðu lagi.
Bændur þeir, sem geymdu sölu-
En hinum ungu vildi ég benda á
hvers vegna enda þeir og þær hafa
hina sterkustu skyldu til að árna
Fiallkonunni alls hins bezta, er , , , „
, , . , vopnabrákið
hugur þeirra getur gripið. Eg vu |
|reyna að skýra fyrir þeim, sem !
i það kann að vera óljóst, að þið I
kirkjuþings, að engir þeir, er eigi j sækiS svona samkomnr af því það
fallast á trúmálaskoðanir þær, er er skylt, en ekki til að þóknast
Sameiningin flytur, og kirkjuIegÆ [okkur hinum eldri, eins og já-syst-
í dag þinga unglingafélög víðs- I
vegar á Islandi, í því skyni .að
vekja fornan iþróttaframa, Ég j
óska þeir framleiði sem flesta I
! maka þeirra Gunnars á Hlíðar-
j enda, Kjartans ólafssonar, Kára
Sölmundarsonar og Bjarnar Hít-
Idælakappa.
All-hátf kveður við pólitiska
hjá frændum vorum,
börnum Fjallkonunnar heima. —
Mér finst stundum ég heyri hana
kveða :
stefnu, hafi hér eftir rétt á sér í
kirkjufélaginu, en sé óbeinlínis
en se
hrundiið út úr því, og
með því söfnuðurinn álítur, að
hann sé um leið sviftur því sam-
vizkufrelsi, sem ávalt hefir verið
sögulegt einkenni lúterskrar kirkju
j og hv'ergi bannað í grundvallar-
; lögum kirkjufélagsins, og
með því söfnuðinum virðist
þröngur skilningur á gildi biblí-
unnar og játninganna lögleiddur í
kirkjufélaginu af síðasta kirkju-
þingi gagnólíkur þeim, sem mótað
hefir íslenzkt þjóðerni og krisvin-
dóm hingað til,
lýsir Tjaldbúðarsöfnuður yfir
því, að hann segir sig úr sam-
bandi við kirkjufélagið,
en lætur um leið þá von í ljós,
að það umburðarleysi í trúarefn-
um af hálfu kirkjufélagsins, sem
þessari úrsögn veldur, hverfi í ná-
lægri framtíö, svo alfir Vestur-
íslendingar, er leggja vilja rækt
við sannan kristindóm, fái starfað
saman í bróðurlegri eindrægni, þó
skoðanir þeirra sé eigi steyptar
nákvæmlega sama móti”.
segir
Gardar-söfauður
úr kirkjulélagiau.
sig
það gerðist á almennum og af-
ar fjölsóttum safnaðarfundi þar
syðra í fyrradag. Nokkuð á annað
hundrað atkvæði voru greidd með
því, að ganga úr félaginu, en nær
70 á móti. Séra Kristinn K. Ólafs-
son sagði söfnuðinum upp þjón-
ustu sinni, eftir að úrslitin urðu
kunn.
! kin.
J>að er ekki að ætlast til, að þið
unglingarnir skiljið tilfinningar
okkar hinna eldri við svona tæki-
færi. En trúið mér til : Sú tíð
kemur, þegar aldur og reynsla hef-
ir kælt æskufjörið, að þið skiljið,
hvað við hugsum nú. þá munuð
þið skilja, hvaða bönd tengja okk-
ur við Fjallkonuna, bönd, sem
geta tognað, en engin vegalengd
slitið. Myndir í htiga vorum, sem
hyljast í bili, og oft, en sem ó-
mögulegt er að afmá.
En í augnablikinu skttluð þið
hugsa, sem þið værtið í fjarlægu
landi öll saman komin, sem kan-
adiskt fólk, hér fætt og uppalið,
og hug^ið ykkur þá, hv'ert hugur-
inn mundi helzt stefna.
Allir kannast við, að sú bezta
arfleifð, sem oss geti hlotnast, sé
gott ætterni. það er ólíkt léttara,
að seilast aftur fyrir sig eftir því,
sem maður veit að þar er til, enn
að afla sér slíks að nýju. þann arf
hefir Fjallkonan skilið ykkur eftir.
Elztu börnin hennar voru af mjög
göfugu bergi brotin, og þó að auð-
vitað sé “orðið blandað vort kon-
ungablóð”, þá eru enn allmiklar
dreggjar eftir, ef við að eins vilj-
um hrista þær upp.
En Fjallkonan hefir átt við
margt að stríða. Náttúra hennar
er hrikalegri, ef svo mætti að orði
kveða, enn flestra annara þjóð-
mæðra, og eðlilega mótast börnin
allmikið af náttúru þess lands,
sem þau fæðast og alast upp við.
Eins og St. G. Stephansson kveð-
ur : w %
“þótt þú langförull leggir hvert
land undir fót,
ber samt hugur og hjarta þíns
heimalands mót”.
Fjallkonan er stórlynd og stirð-
lynd. þó hiti sé í dölum, er is á
fjöllum. Eldur í fjöllum, þó ís við
sjávarströndina ógni lífi og eign-
um. TJm þetta kváðu Islands
skáld :
Ég hefi heyrt slík undur af
harki og skvaldri,
gripi yfir veturinn, seldu þá seint
j í apríl á fæti fyrir 4J4c pd. í þeim,
I og mun verðið hafa orðið á göml-
um stírum 65;—75 dalir. Geldar
kýr og kvígur voru seldar 4c pd. á
fæti. — Svín seljast nú : Ldfandi
6— 7c pd. Kjöt af ungum svínum
mun vera 8c pd. — Kindakjöt 12)4
pd. Gripakjöt 4J4—5c pd.
Egg erti 18—20c dúsin, smjör 17c
pd., kartöflur 85c bush., hafrar 50c
hush., hveitf B. 7’5e, hygg 45c, ull
7— 9c pd ; Timothy hey 17 dollara
Tonnið. — þetta er þaö réttasta,
sem ég veit að segja um verö á
þessum vörum.
Skemtisamkoma var haldin í
gærdag á Markerville, að tilhlutun
I bindindisstúkunnar Fjallkonan.
Sagt er, að tólf manna nefnd
J eigi að starfa að undirbúningi
I þjóðhátíðarhalds hér annan ágúst,
j og er vonandi, að nefnd sú gæti
þess ttú, að þetta cr íslenzkur
I minningardagur, helgaður að eins
Islandi og íslenzku þjóðerni. Hér
ætti að vera ekki síður mögulegt
en í öðrum íslenzkum bygðum, að
sýna og sanna, í allri athöfn og
framkomu, þann dag, að “íslend-
Sparið
Línið Yðar.
Ef þér óskið ekki að fá
þvottinn yðar ritínn og slit-
inn, þá sendið hann til þess-
arar fullkomnu stofnur.ar.
Nýtízku aðferðir, nýr véla-
útbúnaður, en gamalt og æft
verkafólk.
LITUN, HREINSUN
OG PRESSUN
SÉRLEGA VANDAÐ
Modern Laundry &
Dye Works Co.,Ltd.
307—315 llnrgrnve St.
WINNIPEO, CMANITOBA
Phones : 2300 og 2301
FYRIR
sem hávaða í börnum á sjötugs- [ ingar viljum vér allir vera. þeim
a'dri”, degi tilheyra al-íslenzkar skemt-
anir.
En á hinn bóginn getur vér í fjar-
lægðinni tæplega heyrt orðaskil,
svo varhugavert er, að gera á-
kveðnar yfirlýsingar um þau mál.
En sjálfsagt óskum við öll, að
Fjallkonan njóti alls þess frelsis,
sem börnin hennar eru fær um að
nota. En umfram alt, að hún
megi ala þá syni og dætur, er fylt
geti trúverðuglega um komandi
aldir allar þær ábyrgðarstöður, i
sem landsstjórn og héraðsstjórn I ekkl llfkra hlS andlega lif, og sem
krefja. Ekki sérhlífna pólitiska íf>’rr e5a síðar híjota að rytna fyr-
leikfimismenn, sem leitast tnest : ir 1Josi sattnleikaiis. þaði er omogu-
við að þóknast, heldur kjarkmikla • aS allta ÞaS oðruvtst enn
stjórnmálamenn, sem reiðubúmr ska5a f>'rir kirkjufélagtð, að senda
séu að bera ábyrgð sinna gerða |séra h'r’ J- Bergmann burtu, enda
og þreyta sannfæringarmál með | kannske rothogg a þaö. þetr eru
dugnaði og staðfestu, sem “hvorki kannske n°kkuð margar vtðsvegar
fyrir lof né last líti til Jtliðar”.
degi
anir.
Eftir því sem síðustu.blöð Hkr.
og Lögb. skýra írá, hefir eigi dreg-
ið til betra samkomulags á síð-
asta kirkjuþingi út af ágreindngs-
atriðum þeim, setn valdið hafa
dedlum milli séra Fr. J. Berg-
manns og hinna presta kirkjufé-
lagsins, sem halda dauðahaldi í
hinar úreltu og óviðurkvæmilegu
bókstafkenningar, sem deyða enn
Mér skilst, að Fjallkonan sé í
ment með að koma upp lagaskóla.
það er gömul ósk og göfug. Megi
Fjallkonan ala sem flesta dómara
líka Úlfljóti, þorgeiri og Skapta.
Vér vonum, að á þessu ári verði
hætt af Dana hálfu að hlutast til
um innanlands löggjöf íslands þá
er alþingi semur. þá óskum vér,
að Fjallkonan sendi á löggjafar-
þing sín slíka mcnn og að fortm .
Einar þveræing, Njál, Halldór
Snorrason, Bjarna Broddhelgason,
og að nýju: Jón Sigurðsson, Is-
lands skjöld, og bœndurna Jón á
Gautlöndum og Einar í Nesi. þá
trúum vér því, að framtíöin verðt
happasæl, og að fólkið syngi um
ísland sem ‘farsælda frón” og end
urnýjun fornrar frægðar með nú-
tíðar siðfágun.
Megi Fjallkonan ala klerka sem
Sæmund fróða, Jón Loptsson,
Gissur byskup og Vidalín.
Ég óska, að þar verði svem flest
skáld, sem snerti tilfinningar fjöld-
ans, máli náttúrur.a eins frábær-
lega og yfir höfuð sýni Fjallkon-
unni, hvernig hún skautar, eins og
t. d. Ilallgrímur Pétursson, Egg-
um bygðir Islendinga, sem hik-
laust fylgja séra Fr. J. B. og skoð-
unum hans, svo víst myndi fvlk-
ing hinna rétt-trúuðu þynnast, ef
þeir væru teknir frá.
Fréttir úr bœnum.
12 Alberta Special
Cabinet Ljósmyndir
og Ein Stór 10x20
þuml. Líf-stærðar
Ljósmynd gefin með
HverjuDúsíni. —0 g
Hvert Dúsín Kostar
Aðeins —
$7.00
Skattskyldar eignir í Winnipeg
horg eru taldar 108 miliónir doll-
ara. Attk þess er skattskyld starf-
semi, sem áætlað er þriggja milí-
ón dollara virði, eöa rúmlega það.
Skattmælinn er þetta ár 15 mills
á dollarinn, og á að gefa bænum
alls hátt upp í 2 milión-ir dollara i
tekjur, eða nákvæmlega $1,826,-
211.40.
;>ETTA TILBOÐ OILD-
IR AÐEINS í MYNDA-
STOFU VOERI /
PORTAGE AVENUE.
Bréf eiga að Heimskringlu :
E. Sumarliðason.
Sigurður J. Austman.
Mrs. Margrét Einarsson.
Mrs. Margrét Benediktsson.
■Nýlega var maður hér í borg
dæmdur í tólf mánaða fangelsi
fyrir að yfirgefa konu sina íyrir
þremur vikum og taka tafarlaust
saman við aðra konu. — Svo er
Wm. A. MARTEL,
MYNDASMIÐUR.
2551/2 PORTAGE AVE.
Phone: Maln 7764