Heimskringla - 11.11.1909, Blaðsíða 2

Heimskringla - 11.11.1909, Blaðsíða 2
Bls. 2. WINNIPEG, 11. NÖV. 1909. HEIMBKRINGLA Heimskringla Pablished every Thursday by The fieiniskriiigla News & Poblishing C«. Ltd VerO blaðsÍDS 1 Canada ok Haudar $2.00 am áriö (fyrir fram borjra©), Öeat til islaDds $2*4) (fyrir fram borgaCaf kaupeudum blaðsius hér$1.50.) B. L. BALDWINSON Editor & Mana«rer teisi en þetta mál. Á eina liliö eru aö hann er ekki neljandd í saman- þeir 9tra B. II. Jónsson, forseti buröi við þann h>aí; ’af aukinni kirkjufclagsins, séra K. K. Ólafs- son, prestur Gardar-safnaöar, dr. B. J. Brandson og herra Friðjón Friðriksson, — allir viÖurkendir i gáfu og mentamenn. Á hina hlið- ina eru þeir séra Fr. J. Bergmann, prestur T jaldbúðarsafniaöar og kennari við Wesley Collegie hér i b°rJÍ, <>y þeir löggfræðingarnir þekkíngu, sem náminu fylgir. Office: 129 Sherbrooke Street, Winnipeg P.O BOX 3083. Talsíml 3512, Svona lítum vér á málið Nokkur bréf hafa Fanga-vmna. Fangavinna er eitt af þeim mál- um, sem mjög heíir verið deilt um í öllum löndum. þjóðirnar hala HjáJmar A. Bergman og George fundáö til þess, að það er eitt- Beterson. Ilinn fyrmefnidi lögfræð- hvað rangt við það fyrirkomulag, urjnn fæddur og uppalinn hér í setn gerir það nauðsynlegt, að ala landi, og þó svo ritfær á íslenzka 4rjg um kring þúsundir .glæpa- tungu, að þeir dást að, sem skyn nxanina aðgierðalausa og innilukta bera á slík mál. í fangelsum, þegar öll þörf er á Vér fáum ekki betur séð, en að vinnuafli þeirra til nytsamra fyrir- Iledmskringla sé fullsæmd af, að tækja, og það kostar engu mieira, flytja ritger'ðir allra þessara að feeða þá við vinnu en við iðju- lleimskr no-lu ' manna’ °K aö leselKÍur ættu 614111 Ieysi’ °K liUu sem engu m,oira aö borist með umkvörtunum yfir því, í a» alita neitt móðgunareíni gfta þoirra þó þeár séu við hve miklu rúmi hafi verið vanð l>ð þeim sé bofhð að lesa- þær nt- vmmu.. Bandankm eru i þvi sem fyrir ritgerðir um deilumál það, I Kerðir’ ^ ckkl Sizt’ War Þær sem orsakað hefir sundrung í í fÍalla allar 11111 Þaðmal’ sem Vestur-lslendinga, og I Oeatxa. hugi hefir hnfið og mestu I umtali haía valdið með I.sleiKling- ekki að eins hér vestra, held- mörgu öðru á undan öðrum þjóð- um, að þau nota vinnukraft fanga sinna til arðs þjóðinni. Colorado, New Mexico og Wyoming rikin nota fanga sína tdl þess að byggja íslandi, þar I mikla braut, sem á að leggja tim kirkjufélagi ekistöku þeirra, sem ritað hafa, hafa jafnvel hótað, að segja blað- j um’ inu upp, ef þeim ritgjörðum yrði í ur °K lika hwma a ... .... , ... „• • , f ... , . íramvegis leyfVrúm iblaðmu. ‘ í S6m fil1 klðð hafa talsvert makið | oUþaujnka. F,nn g h^a Washmg- rætt mál þetta og eru en aÖ ræða , ton, Oregon, North Carolma og I tileíni af þessu finnum vér oss * i Gieorgia ríkin mikil not aí vinnu skylt, að benda lcsendum og kaup- | . , . , , „ „ . fanga sinna. end-um blaðsins á eftirfarandi at- j ð mslr haía kvartað um’ að 1 . | greinum þesstim værtt of mtklar | persónukgar hnippingar og hnútu- í þau 11 ár, sem Ileimskringla kast_ En 4 þetta höfum vér ckki i hefir verið undir núverandi rit- st jórn, h-efir hún haldið faSt vdð þá steínu, að láta trúmálin ofskifta- laus að inestit leyti. Hún tók að vísu nokkuð ómjúklega í .lurginn á “tíundarkenmngunni” hérna um árið, af ástæðum, sem. töldust Á einum stað í Suðttr-Colorado er hópur fanga stöðugt við ak- brautalagningti. 1 þtám hóp eru 88 manns. komið auga, éða ckki skilið það á j 88 manns. þ«r bera engan fanga- samtt hátt og þeir, sem undan því j búning og engir vopnaðir gteslu- kvarta. tlr því að tnálið er j menn eru settir yfir þá, svo sjáan- d e i 1 u m á 1, þannig, að sntt sýn- j legt sé. það litur svo út, að hverj- ist hvérjum, þá virðist það ekkert I um sé hægt að strjúka úr þeifc tiltökumál, þófct komið geti fyrir setningar í greinum bcggja máls- vera fullgildar og grundaðar. —! aSila) hvor mn sig finnur á- Kinnig hefir blaðið nokkrum sinn- um fundið sig knúð til, að stjaka vitund frá sér, þegar of mjö.g hefir hóp, sem langar til þess. En eins víst er líka það, að honum mundi síðar verða náð aftur, og þá verið ýtt við því í kirkjoþingsfyr- irlestrum eða öðrum ritgerðum, og það ætlar að gera það fram- vegis, þegar þörf gerist. Kn um smáhnippingar, sem að blaðinu herast frá einstaklingum viðsvegar úr bygðum landa vorra, er það að segja, að þaer hafa örsjaldan verið fceknar til greina í dálkum blaðsins, og verða ekki framvegis teknar til gneina, nema þægar þær koma frá mönnum, sem ætla má að hafi áhrií á hugi k-sendinna.. Vestur-íslenzku prestarnir haki ekki á liðnum árum ónáðað blaðiö með ritgerðum um áhugamál sin. Kn þeir hafa þó að sjálfsögðu átt sama aðgíingsrétt með ritgeröir í hlaðiö eins og allir aðrir menn, sem í það haia viljað rita. það hefði því verið meira en rangláfct, ef Ileimskringla hefði nú, í það eáaa skifti á 11 ára tímaibili, sem j>eir hafa fundið nauðsvn til að rifca í blaðið, íarið að neita þeim Jiess réttar, sem öllum öðrum hef- ir verið veittur á liðnum árum. Sundrung sú, sem orðið hefir í kirkjufélaginu hér vestra, cr við- burðaríkasta og merkik-gasta mál- iS, sein komið hefir á dagskrá hjá þjóðflokki vorum hér síöan kirkju- stæðn til að rengja. En það verð- j mundi hann verða lokaður inni i um vér að segja, að vér minnumst klcfa sínum það sem eftir væri ekki að bata áður séð umræður í ; hegningartimafcilsins. þau aídrif vestur-islenzku fclöðnnum um noitt1 ottast fangarnir meira en nokkuð ágmningsmál, þar sem ritað var með jain-gætikgum orðum og jafn-laust við alla ásetta ár'eitni af fceggja hálfu. Vér lítum svo á, að almenningur, sem í blöðin rit- ar, geti haft þann stóra hag af að lesa allar þcssar deilugreinar, að af þeim megi læra velsæmi í rit- hætfci og virðingu fyrir skoðunum andstæðiuga. Hvað uppsögn að hlaðiiiu við- víkur, þá heldur Heimskringla ó- frávíkjanlega við þá stefnu, sem hún hefir jaínan haft, að vedta öll- um jafnré-tti til að rita í blaðið, og þeim helzt, sem hezt rita og kurteisast. j>eir, sem ekki þola það jafnrétti, verða að senda sín- ar uppsagnir. Frá því vér tókum annað — næst lífláti — og þess vegna kjósa þeir heldur að eira við útivinnu sina. Að eins 5 gæzlumenn eða verk- stjórar eru settir }-fir þennan hóp. Fangarnir sofa í einu stóru tjaldi. Á daginti er þeim skift í 5 flokka, og er þá emn gæslumaður yfir hverjum flokki. Dagvinnan er 8 kl.stundir. Fangarnir verða aö leggjast til hvíldar stundvíst kl. 9 á hverju kveldi nema á laugar- dagskveldum, þá kl. 10. Skemtan- j ir mega fara fram í tjöldum fang- anna, og sumif þvirra eiga sín eig- in hljóðfæri. Kinnág er þejm leyft að spila á spil. Aðrir æfa bolta- leik og hringakast á kveldin áður en diinmir. í Washington ríkinu einu er }>ó nokkuð strangari gæzla vinnutímunum, cn við ritstjórn blaðsins, höfum vér annast hana eftir beztu þekkingu j á íöngunum i og lxæfileikum, og þó meira megi skemtanir hafa þeir þær sömu. heimta, þá er ekki á voru valdi aS nppfylla þær kröfur. Búnaðarskólinn. StjórnartK-fnd Manitoba Búnað- arskólans hefir nýlega stofnað hús- felagið og Goodtemplarafélagið haldsdeild í sambandi við skólann, sérstaklega ætlað fyrir bændadæt- ur, sem kynnu að vilja sinna því námi. þar er kend öll matreiðsla, kvenfatasnið og saumur, þvottur og strauing, hjúkrun sjúklinga, og annað það, sem hver sú kona þarf að bera skyn á, sem ætlar að geta sint húsmóðurstörfum. — Kensla í þessari deild byrjar þann j 3. maí næstk. og varir til 19. ág. þær stúlkur, sem vildu stunda þetta nám geta haft aðsetur á .skólanum. Yfir þsssari deild verður kona, sem að öllu leyti er vaxin kenslu- fitörfum. Henni til aðstoðar verða .ættar konur, sem útskriíast Jiafa crá slíkum skólum, og eru því vel næfar til þess að kenna öll hús- naldsstörf. / Svo margar fyrirspurruir um ' þessa nýju deild haía }>egar borist .skólanum, að vissa er fvrir því, að aðsóknin verður þar mikil, pegar kenslin byrjar. ' F.imm íslenzkir piltar ganga nú á búnaðarskólann og von á fleir- j nnii þangað innan skams. Stjórn- 1 arnefnd skólans hefir beöið Heims- ! kringlu að geta þess, að henni er mt. um, að sem flestir íslenzkir piltar vildu sækja búnaðarskólann og einnig að íslenzkar stúlkur v'ildu sækja þá kenslu, sem þeim er sérstaklega ætluð. En það er, dlik þess sem að framan er getið, sérstök kensla í smjörgerð, sem j ætluð er fciændakonum og dæirum. ! (>essi kensla byrjar 3. jan. næstk., | og varir tveggja vikna tíma I fsmjörgerðar kenslan að eins), — j eða eins mikið lengur og hver ósk- . , , , ! ar. iþað ætti að vera heill herskari hefir emkert Heitnskrmglu ef hnn i, íslenzkurtl konnm 0fr hænda- ivei'taði þe.m áheyrnar í þessu a- ; dætrum ^ ^ætu Uomiö h,in>?aS htigamali þeirra. aö afstöðnu nýári og dvalið hér Kkkert mál, sem rætt hefir ver- | þær 2 vikur, sem til námsins eru ið í vestur-íslenzku blöðunum, hef- ætlaðar. Og skólastjórnin óskar, ir verið rætt af jafnmörgum ment- I að sem flestar þeirra vildu koma voru mynduð. það virðist því ekk ert fciltökumál, þó þessi atburður sé gerður að umræðuefni í fclöðun- nm, og satt að segja höftim vér engan skilning á því, hvaða teg- und mála það getur verið, sem þjóðflokk vorn varðar nokkru, ef hann varðar þetta stindrungarmál engu, eða ekki svo miklu, að það m-egi ræðast. Nokkrir jæirra manna, sem kvarta um deilugreinarnar, halda (rani því, að þar sem þær séu um kirkju- og trúarleg efni, þá eigi þær að réttu lagi heima í kirkju- blöðunum, svo sem Sameiningunni og Breiðablikum. Jjetta er satt. En þar með er j>að ekki sýnt eða sannað, að hin önnur íslenzku fclöðin hafi ekki sama rétt til að flytja þær ritgerðir eins og kirkju- blöðin hafa. Sannleikurinn i þessu máli er sá, að kirkjutimaritin eru alt of lítil til að geta rúmað um- ræður um málið, og þó jxui hefðu nóg rúm fyrir þær, þá haía j>ati ekki þá útbreiðslu, sem nauðsyn- leg er til þess, að þœr umræður komi almenn.ingi fyrir sjónir. Frestunum er það eins kunnugt eins og öðrum Vestur-íslending- iim, að }>ó þeir legðu allir saman í, að gtfa út eifct kirkjulegt tírna- rit, 'þá eiga þeir þaö ekki á valdi sínu, að tryggja því rití jafnvíð- tæka útbreiðslu eða áhrif eins og HeimskringJa hefir náð, og þess vegna er það blátt á.fram eðlilegt, að J>eir kjósi að nota dálka hJaðs- ins til þess að fræða almenning tim j>au atriði, sem j>oim eru helg- ust áhugamál. Og það væri brot móti þvi frjálslyndi, sem jafnan uðum og rithæfum mönnum, oins og ágreiningsmál kirkjufélagsins. Og ekkert mál hefir rætt verið með meiri gætni, stillingu og kur- og njóta kenslunnar {æssar um- getnu 2 vikur eða lengur eítir því sem á stendur. Kostnaðurinn við slíkt nám er ívo smávægilegur, þessi fangavinna á héraösvegum var löglesdd í Washington rikinu árið 1907, og samkvætnt Jæim lög- um var vinna byrjuð í héraöi, sem fjærst var fangelsinu. þctta var gert til jæss, að reyna til hlýtar, hvernig lögin mundu gef- ast. það var byrjað á að byggja akbraut i nær þvi þverhnýptu bjargi. Til þess að ger-a veginn }>arna efst í klettasnösunum, varð að nota niikið af sprengiefni, og það varð alt að gerast af föng- unuin. Kletturinn, sem sprengja varð, til að geta búið til veginti, var afarharður, svo að borunin gekk seint. En svo reyndist þó, að meðal dagsverk hvers faniga var að losa um 21$ kúhik vards af hörðum kletti og eitt kúfcfk yard af mold og möl. I.ægsta tilboð, sem fengist hafði fyrir að sprengja kletfcinn, var $1.50 fyrir hvert kú- bik yard og fyrir mold og möl 49c livert yard, svo að dagsverk hvers íanga var að meðaltali met- ið $4.05 við Jsessa vegagerð. Veg- tirinn var í alla staði vel gerður. Vinnan gekk vel og slysalaust, og ríkið hafði talsverðan hagnað af, að nota fangana til þessa starfa. Svipuð mannvirki hafa gerð ver- ið með fangavjnnu á öðrum stöð- um í ríkinu og í öörutn ríkjum. Hér cr að ræða um varanleg þjóðþarfa fvrirtæki, og það sýnist ólíkt hyggilegra, að nota g.læpa- seggi landsins til þess að vinna fyrir mat sínum mefjan þeár eru að úttaka hegningu fyrir drýgða glæpi, heldur enn að hneppa Jiá inii í fangaklefum og aJa j>á þar á landsins kostnað. Flestum mönnum er svo varið, að }»eir kjósa frelsið, og það er fcetra fvrir sjálfa fangana, að fá að starfa við útivinnu, heldur en að vera hneptir inni í þröngum og loftillum og misjafnlega þriflegum klefum. Við útivinnuna finna J>eir til Jæss, að j>eim er sýnd mannúð, og flestir munu meta J>að að nokkru. Eftir |>ví, sem fanginn er af- kastameiri og ríkið hefir rneiri hag af starfi hans, eftir því mælir sanngirnin meira með því, að hæði sé hegn.ingartíminn styttur, og hitt eigi síður, að bann sé lát- inn njóta viss arðs af starfi sínu, sem liann fái útborgaðan, þcgar hann liefir útent hegningartímabil i sitt. j K veðj a. J>AÐ liggja brautir hjarta frá til hjarta Um heim og geim, Þær brautir góðs, hins göfga, hreina, bjarta - Til guðs í þeim. Þar tálmar enginn vegfarendum veginn, Né villir frá Því ljósi, sem að lýsir öllumegin Að lffsius j>rá. Og j>ár á minning mannsins dýpstar rætur, Sem mest gott var, Og sörhvert tár, sem tilfinningin grætur, Er tærast þar. f Minn hugur drúpir yfir auðu skarði Við ein’rúm stillt. Eg lát þitt frétti, er gengið var frá garði Og gröf J>fn fyllt. Ég fyrirgef. — En þvf var þögnin kalda A þeirri slóð Með svefnsins ró og ekki nokkur alda 8em átti hljóð? Ég þakka fyrir æskuleiki alla Á ungdómstfð, Það sólskin dags, þó skuggar fari að falla í fjallahlíð. Hver gleðistund, sem ldúði að okkar högum, Mér hreim sinn ber. Og systir mfn, f liðnum lífsins dögum Þú lifir mér. Ég þakka fyrir samferð, bros og blómin, Sem bastu’ úr krans, Og fegurð þá, sem faðminn rétti f hljóminn Til foss slagans. Þá stund, er gast þú hug j>inn liefjast látið Við hæstan dag, Með söknuðinum síðar fékkst þú grátið Um sólarlag. Þó horfin sért og sjáanleg mi’-r eigi, Og svali um völl, Þfn morgunstjarna birtu ber á vegi, En bak við fjöll. Og vertu sæl! Þ<’r sendi’ ég kveðju mfna Um svifrúmsspöl. Og hægt og rótt á hvllu legg cg þfna Mín haustlauf föl. Kristinn Stefdnsson. byrjuðu hinir nýju emhæt tó smetm að gcgna störfum sínum. Stúkan Skuld telur jnemia ársfj. 2l0_póöa og gilda meðlimi. Bræður og systur í stúkunní Skuld! Látið nti sannast sem fyrv þar sem veturinn er nú hyrjaður, “mientunar, fróðleiks og skemtana- tími árstíðarinnar”, — þá bedtið nti áhriíum yðar í íullkomlegledk- anum íyrir stúkuna okkar, og lát- ið hana verða fjcllmennustu og framkvæmdarsömustu stúkuna í Winnipeg-borg á komandi tíð. J>að er okkur líka auövelt, vdð erum svo mörg. Yðar í trú, von og kærle.ika. Sigurður Oddleiifsson, rit. Sparið Línið Yðar. Ef þér óskið ekki að fá þvottinn yðar rifinn og slit- inn, þá sendið hann til þess- arar fullkomnu stofnui.ar. Nýtízku aðferðir, nýr véla- útbúnaður, en gamalt og æft verkafólk. LITÍJN, HREINSUN OG l’RESSUN SÉRLEGA VANDAÐ Modern Laundry & Dye Works Co.,Ltd. 3«7—315 Hitrtr>i>e 8t. winmpeo, ;manitoba Phoues : 2000 og 2301 V EITIÐ ATHYGLI! Þessarjprentvillur í Jnæklingmim “Jón Austfirðingur” eru menn beönir að Ieiðréfcta : Bls. 21—“láta til skiiftis skclla”, á að vera : 1 æ t u r til skiítis skella, o.s.frv. “ 22—“hungeltið háróma við”, á að vera : hundgeltið h j á - r ó m a viö, o.s.frv. “ 26—“hrtiii't og frítt”, á að vera : hreint og p r ý t t. “ 30—“kvalavein”, á að vera : kvala k v e i n, o.s.frv. “ 33—“engan hlett tttidan”, á að vcra : engan blett a u ð- a 11 , o.s.frv. | “ 49—“frá elskanda kyssandi vörum”, á að vera : e 1 s k - it ð u m kyssandi, o.s.frv. j “ 63—“augnaibJiks tilfinmng”, á að vera : augnablik til- finni/ng, o.s.frv. I “ 64—neðsta línan á að vera : á svipstund fer, o.s.frv. j “ 65—“eilifdjúpan heim”, á að vera : eilífdjúpan h r e i m, o. s. frv. 1 78—“bónleit hún fóf”, á að vera : b ó 11 1 e i ð hún fór, o. s. frv. G. J. G. I O G T þessir embaettismenn í stúkunni Ileklu nr. 33 voru settir í ombætti sín J>ann ó.þ.in., fvrir ársfjórðung- inn frá 1. nóv. 1909 til 1. febr. 1910, af umboðsmanni Kristjáni ötefánssyni : Æ.T.—öéra Guðni. Arnason. V.T.—Mrs. Valgerður Jósefsson. Ritarí—B. Magnússon (683 Bev- erly St.). F.R.-B. M. Long (620 Mary- Jan d öt.). Gk.—Ólafur Bjarnaon. Kap.—Miss Guöfinna Jóhaimsson D.—Miss Guðbjörg Sigurðsson. V.—Matúsalem Jósefsson. Ú.V.—Eyvindur Sigurðsson. A.R.—Svb. Árnason. A.I).—Miss Sfgurveig Christde. F..E.T.—Mrs. Nanna Benson. Gœslumaður Ungtemplara er sem kunnugt er af hdnum góða á- rangri undanfarita tíð, Mrs. Guð- rún Skaptason. Meðlimir stúkunnar Heklu við byrjun þessa ársfjórðungs 312. Fundir stúkunnar eru hvert föstudagskveld kl. 8 í I.O.G.T. Hall, Cor. Sargent Av. og McGee Street. Nýjir meðlimir, menn og konur, velkomnir. Winnipeg, 6. nóv. 1909. B. -Magnússon. Nú gefst yður tækiiæri á, aÖ. eignast hedmili og bújarðir með sanngjörnu verði. IIús og bæjarlóðir til sölu og skift fyrir bújarðir. Etnnig seljum við og skiftum bújörðum fyrir fcæjíireignir, útvegum kaupendur fyrir eignir vðar, og önnumst um alls konar sölu og skifti. Við útvegum peningalán með' rýmilegum skilmálum, tökum hús og muni í eldsábyrgð, og séljum lifsábyrgðar skírteini með sérstök- um hagsmunum fyrir hluthafa fyrir bezta og áreiðanlegasta Bajularíkýifélag. Komdð og finniÖ- oss að máJi, og. skrásetjið eignir yðar hjá oss. Fljótum og áreiöan- Iegum viðskiítum lofað. The M0NTG0MERY Co. K.B. Skagfjörð, ráðsmaður. Rm. 12 Bank of Hamiltort Cor. Main & McDermott. Skrifstofu talslmi, Maiu 8317. Heimilis talslmi. Main 5 2 23. KENNAKaVaNTAB við The Narrows skóla No. 1450 fyrir 3 mánuði. Kensla byrjar 3. jan. 1910. Umsókpír tiltaki kaup- hæð og mentastig. Verða að vera komnar til undirskrifaðs fyrir 1». des. næstk. The Narrows P.O., man., 7. okt. 1909. J. R . JOIINSON, Sec’y-Treas. Stúkan Skuld nr. 34 hélt sdnn fvrsta ársfj. fund 3. nóv. 1909. A fundi }>essum fór íram innsetndng embæ t tismanna stúkunnar fyrir ársf’jórðunginn frá 1. nóv. 1909 til 1. íefcr. 1910., og setti umboðsm. ! 23-J2-9 O. S. Thorgeirsson þá í eml/ætti, sem greinir : — F..K.T.—Ásbjörn Eggertsson. Æi.T.—Jónína Jóhannsson. V.T.—Christiana Thorarensen. F. R.—Gunnl. Jóhannsson. Gk.—Guðjón Hjaltalín. R.—Sigurður Oddledfsson. I).—Jórunn Sigurðsson. Kap.—Guðrún Thorsteinsson. A.R.—Guðm. Bjarnason. A.I).—þóra þorvaröarson. V.—Jónns Bergmann. U.V.—Sigurður Sigurðsson. G. U.T.—Jóna Björnsson. Mrs.Williams er nýkomin til baka úr ferð sinni um gamla landiö. Ilún fór þangaÖ til að skoða beztu kvenhatta verk- stæðiu og valdi þar mesta úrval af alls konar kvenhöfuðbúnaðar- skrauti og höttum. Ilún óskar, að ísl. konur vildu skoða vörur sínar sem hún er viss um }>eim mundi geðjast að. Verðiö sanmgjarnt. 704 N0TRE DAWIE AVE. TheALBERTA Hreinsunar Húsið Að lokinni in.nsetningarathöfn Skraddarar, Litarar og Ilreinsar- ar. Frönsk þttr- og gufuhreinsun(. Fjaðrir hreinsaðar og gerðar hrokn ar. Kvenfatnaði veitt sérstakt at* hygli. Sótt hedm til yðar og skil* að aftur. Allskonar aðgerðir. Fljófc afgredðsla. Verð sanngjarnt. Opið á kveldin. FÖN : Madn 3466. 660 Notre Dame A re.,' WinmpeQ 23-9-10

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.