Heimskringla - 18.11.1909, Blaðsíða 2

Bl». 2.
WINTÍIPEG, 18. NÖV. 1909.
HEIMSKKIN U JvA
Heimskringla
Pablished every Thursday by The
Heimskriri^la Newsi Puhlishing Co. l.td
VerO blaösins I Canada o* Handar
$2.0U am Ariö (fyrir fram boraaö),
Beut til islaDds $2*0 (íyrir fram
tkoriraö af kaupendam blaösina hér$1.50.)
B. L. BALDWINBON
Editor 6l Manairer
Otiice:
729 Sherbrooke Street, Winnipeí
P.O BOX 3083. Talaími 3512.
Auðsafnshraðinn
í Ameríku.
Herra G«orge Paish, ritstjóri
WaÖMtivS Ixjrwlon St-aúst, Hefir um
nokknrn undanfarinn titrvi veriö
a8 saína skýrslum um þaö, hvc
fljótt Bandarík jamöntvum takist
báng-ðum, og umbótum á bygg-
ittgalóöum, svo sem vaitn og gas-
leiðslu, og öðru þess háttar, sem
alt kostar stóríé, o.g er því verö-
maet aukning landverðsins.
Nú, tsl þess að sýna, að hackkun
auðsafns í Bandarikjunum sé ár-
lega 5 þúsund milíónir dollara, þá
yrði gróðinn að vcrða $ðO.C<) á
mann aö jaínia/ði, ef talið er að
109 milíónir manna séu í ríkjun-
um, on það er að jafnaði 250 til
300 dollara á hwerja fjölskyldu,
eða sem nœ-st ein,n dollar á dag
fyrir hvert heimili í landinu. J>að
virðist engan veginn oíi-tlað, að
þelta geti verið rétt, því vitan-
lega eru milíómr manna, sem edga
lang.t um meira en þetta, og þá
aftur aðTar milíónir, sem eíga
langt um minna, eða se'm næst
alls ekkert. Og mun óhœtt áð
telja með þeim flokká svertingjana
í Stiötirríkjunum, sem yfirleitt eru
væruksÉrir og hafast lítið aö um-
fram það, sem þarf til þess að
haf.i í munn og maga. Etwla mun
árlegt auðsaín þttr a£ar-lítáð. Sú
r-egla er gdldandi ttm beim allan'
að þcss latari og værukíErari og
»ð auka auðsaín sitt, og yfirleitt
um þjóðíélagsski.pun þar í latvdi. j sérhlífnari, sem mennirnir eru,
ITm þetta hefir hann hirt rdtgerðdr j þ*ss minna er nnnið til umbóta
í bfaði sinu, og hafa þt r orsakað í framtara f bygðt.m þeirra, og
þess miaiva, sem unnao ert þcss
allmiklar umræður í ýmsi.m bloö-; minni;l verfiur auSsafná8 OR {ram.
um. j farirnar. En nú er það vitanksgt,
Yfirluitt má segja, að vöxtur I Bandaríkjtt.þjóðin er ein. sú vitr-
v i i i i astíi, ötulasba, fra-m-irrarnasta,
auofceíroar »e mælir |x*ss, hve iruk- . ’ ’
^ l framfarasamastíi Ofr men-mnfTar-
ið þjóðin spari t.míram l>að, sem j mesla OR au8ugasta þjóð i heimi,
htin þarf til eágin framfœrsltt
sinnnr, en þó er þessi skoðun við
ýmsar undantekningar bundin og
ýms auka-atriði, sem tnka verður
til greitta, svo komist vcrði að
sannri niðurstöðu í þesstt efni.
Herra Paish telur að liandiiríkja-
þjóðin auki fjártnagu sitt árlega
utn 5 þúsund milíónir dollara.—
Hann styðst í þessari áætlun að
mestu lej-ti við opitvborar skýrslur,
sem sýna, að árið 1900 var auð-
og að land bennar í heild sinni er
ígildi )>ess, scm bezt er á hrvetti
vortitn, og þar sem það tv-ont er
satnfara, 1-and.gæði.n og framlciðslu
möguleikarnír á eina lvlið og fram-
sóknarþrá, dugnaðnr og starfsvit
þjóðarinnar á hina, þá þarf ongan
að tindra það, þó attðsafn þjóðar-
inntir fari árlega vaxsandi með
ttndra hraða.
Gróðinn liggttr ekki oingöngu í
því, sem grocðist heima fyrir, held-
ttr ednnig í því, som graeðdst er-
lendis æ innstæðufé Bandaríkja-
Alvarleg bending.
Sir James Whitney, stjórnaríor-
maður í Ontario fylki, sagði ný-
lega í ræðtt, sem hann hélt í Tor-
onto borg, meðal annars þetta :
" það er nú komdð yfir mig,
sem flcstir menn mtutu haía fttndið
til, er þeir fóru að eldast, — löng-
un til þess að gera eitthvað eða
styrkja oitthvort það fyrirtæki,
sem geti orðið heiminum til var-
anJogs haignaðar.. þaö er minn ein-
lægur vilji, sem eins ai borgurum
Ontario fylkis, að styrkja ltverja
þá hreyfingu, som gerð verður á
saitngjörnum grundvelli, til f>ess
að minka hánar hrylHlogu aíleið-
ingar drykkjuvanaits.
" Mér hefir verið sagt, að menn
í opinberum embæittum ættu aÖ
varast aö sogýt álit sitt í öllum
tilfoUum, af ótta fyrir aíledðingun-
um. þetta heyrið þér á stræta-
hornttm, og vér le.^tm um það í
blöðunum. Vera má, að þessi
stefna sé afsakanlog og hyggdleg
fram að vissti takmarki. En niér
hefir aldrei verið borið það, að ég
hikaði viö að segja sanníseringu
mina í nokkru máli, hvort sem
sú skoðun hefir verið álitin rétt-
mæt eða ekki.
“ þcss v,egna sogi óg yðnr nú í
allri einlæ-gni, að ég er við því bú-
inn, að styrkja hverja þá sann-
gjarna hreyfingu, sem ég er sann-
færður um, að hafi bað markmið,
að minka og að lokum algerlega
í afnema drykk juskapinn. Og haf-
| andi sagt þetta, leyfið mér að
bæta við því, moð þeirrd ©inlægni
sem þoim einum er mög.uleg', som
hefir séð cg vedt hvað h i nn er að
tal-a ttm, að ef sá tími kemur, að
| hinn á'hugamesti vtnbannsmaður
'I il .skáldsins Stephans G.
Mephanssouar.
Andvökttm það olli mér
"A ndvöknrnar” lesa þínar ;
hoftið fyrsta hjá mér er, —
hafðu he7.ttt þakkjr minar.
Bragðlaust ekkert býður þú,
Beitt og snörp er harpan góða.
Af uppf/ll:ng on ekki trú
Ertu talinn kóntrur ljóða.
Ntimer anntið tiæst ég fa*,
nafri þol.inmaeði brestur.
þegar hinu þriðja næ
þakkarattgtim renni vestur.
Margur djúp þitt mældi vilt
— rnjög á hálsi Legið, —
þó hefir enginn stælt né stilt
streng, eða betitr slegið.
Gef mitt svarið greitt og satt:
Gull er í hverri Iínu.
Ljóðaharpan gélur glatt
geym<l í skauti þínu.
S k ú t a.
Tvö dauðsföll
á sain i heimiii i æstiun á
saina sóiai hriug. i
íslen/.kum mælikvarða að dæma.—
Aðallyndiseinkenni hen-nar voru
glaðlyndí, brjóstgæði og fogurðar-
tilfinning, — tiginleikar, sem eru
hi^utr 'fegiirstu perlur mannl'egrar
sáltr, þegar þeir fá að njóta sjti.
J*eir, setn Jektu Elíná á yngrt
árum, scgjt að hún hafi verið sí-
ká't og glöð, næstum hvernig setn
lifskjörin voru. Hún var mjög
hitiei'gð fyrir að lesa baekur, ednk-
um fxer, sem hún fann .gleði og
fegurð í. A söng httfði hún miklar
mtelur, og unni fögrum ljóðum af
lijarta.
þrátt fyrir )>að, þó aö nvargs-
konar reynsla og lífsstríð hefðu
sett mark sitt á lundaríar tumnar
á síðari ármn, komu oft i ljós
hennar fornu eðliseinkenni. En
broyt't var lundin frá þvi sem áð-
tir var. En hv.er er sá, sem þunga
byrði ber og ekki þreytist ?—því :
"Ef fá mcnn steinti fyrir brauð,
og fyrir rósir þyrna,
og hamli dáðum harðbýl nauð
kann hugur þrátt aö stiröna".
Elns og tnargar fleiri var Elíná
misskilin, og mttn það hafa verið
dimmasti skuggtnn,. sem dapraði
hina meðfteddu Hfsgleðd hennar. —
Já, hún var þreytt og þurfti
hvildar við, og þessa hvíld hún
hlaut í grafarfrið. Með söknuði og
Ixakklæ.tistilfinningii kveðja hana í
anda ástmenn hotmar og vinir í
sælli von tim endurfundi.
Sparið
Línið Yðar.
Ef þér öskið ekki að fá
þvottinn yðar rifinn og slit-
inn, þá sendið Hann til þess-
arar fullkounm stofnui.ar.
Nýtfzku aðferðir, nýr véla-
fitbiinaður, en gamalt og æft
verkafólk.
LITUN, HREINSUN
OG PRESSUN
SÉRIÆGA VANDAÐ
Modern Laundry &
Dye Works Co.,Ltd.
3«7-S 15 Ui>rgi«ve ðt.
wiNNipea, :manitoba
Phont'8 : 2Ö00 og 2301
Samskot.
legð Bandarík janna tnetin $88,ól'7,- , tnanna í námttm, járn.brautum,
306,77f>, en árið 1904 var hún orðin ! a.J,s kon,ílr iðnaðarstofnunum og í
lúndum og húseignum.
S1Ú7,104,211,917, eða með öðrum
orðtim : Tölurnar sýna, að auð-
Ghæ.tt mun að fnllyrða, að í á-
œtlun blaðsins Ixindon Sta.tist séu
legöin hafði aukist á 4 árttm um , ekki taWa; }>ær 226 mUi6ná.r doU.
þusiind milíónir dollara, sem|ara) ^m Bandarík.jamenn hafa á
laetur nærri að gera 5 þús. milíón síðustu árum lag.t í kanadiskar
dollara gróða á ári. Og ági/.kun
ritstjórans styðst ennfremur við
það, að vöxtur auðsins hefir orðið
Jangt um mciri á árttnum síðan
1904, heldtir cn á nokkru tíma>bili
eignir, samkvæmt áætlttn blaðsins
Monetary Tirnes i Toronto, eftir
aö ritstjóri }>ess blaðs haf ðd varið
ítillum 4 mánuðum til þess að
safna skýrslum um það mál. Hon-
telst svo tiJ, að Bandaríkjamemn
ve.rði ftis til þess, að taka hönd-
ttm saman við *þá meö'bræðnr sína,
sem ekki ertt algerðir Wndindis-
mcntt, en ertt þó fúsir til að vinna
að minkun vínnautnar, — þá
verður það sambtnd fengið, sem
gerir vínbannsmönnttm mögnliegt,
að vinna mále.fni sínti meiri fram-
gang á einu ári, .ett nokkru sinni
hefir verið álitið mömuleg.t’’.
t þessari bendingu feslst hngsun,
sem allir sannir hófscmdar o? vín-
bannsvinir ge.rðu vel í að Hiuga
ratkilega. íslenzkir Góðtemplarar
í Wínn.ipeg og ar.narsstaðar gaattt
sér til hagnaðar haft mál þotta
til umra-Öti á fundtim. sínum.
þar á undan. Allar slíkar ági/kíui- eigi hér í Cattada eignir svo sem
ir er.i þó háðar tolsverðri óvissti, her se«ir : 168 Bandarikja verk-
og aldrei er nákvætnlega frá því
skýrt, hvernig vexti auðsins sé
smiðjur edga útibús verksmiðjur í
Caruida, sem séu að jafnaði 600
þúsund dollara virði hver, að
yarið. J>að er því talið líkleg.t, aðjmeðtöldum fasteignum, vélum og
vöxturinn, sem getið er um á
tfmabilinu frá 1900 til 1904, geti
á parti verið til orðinn fyrir vax-
aadc verðlag á fösíttm edgnum og
lausum, fremur en af því, að þá
vörttm, eða bafa alls höfuðstól, er
nemur $100,800,000; innstæðufé
Bandarikjarnanna í British Colttm-
bia tim.burtökustof.minum $50,-
000,000 ; innstæðufé þedrra t nám-
ttm $50,000,000 ; innstæðttfé þeirra
Holdsveikislæknafund-
urinn í Noregi.
hafi. verið svo mikhi trvedra af þedtn ;í landefgnum i British Columbia
en áðtir var j fylki $2,000.000; í niöursuðu verk-
! stæðutn $2,000,000 ; innstæðufé
þar sem urn lausar edgnir er að j þeirra í ttm.burlötKlum og námum
ræða, þá sýna Dtrnn's iðnaðar- í Alberta og Saskatchewan íylkj-
skýrslurtuir, að f.risteigndr landsins ’1171 i'5i000,000:: akuryrkjuvéla söltt-
voru sem næst 5 próseut mcdra
, s-toðvar $4,000,000-, og í búlöndum
í slétttifylkjunum $10,.000,000. Og
virðd árið 1904 en þ*r voru árið j nemur )>etta alls .$-226,800,000, eins
1900. En þær skýrslur eru háðar j 0g, áður er sagt.
sömti óvisstt og allar aðrar slíkar j Nú er þíið vitnnlegt, að það er
skýrslnr, og þær nægja eingöngu j að edns á allra síðustu árum, sem
til þess, að gefa nokkurnvegdnn I Banderikjamenn hafa lagt nokkra
ljóst yfirlit vfir ástandið eins og verul^1 ví«. að verí<1, fé
. ... .- a- ■. • .... stnti hcr í Vestur-Canada, þó þeir
það við fljáta yfirvegun virðist j
þó þedr
hafi um lengri tíma haft timráð
líta út að vera. 'yfir laxvedðum á Kyrrahafsströnd-
Sennilegt virðist, að mest afjinni. Ekkd heldtir mun í innstæðu-
auðvextinum l'.ggi í atiknu verði ífe lxirrA fnkin vera þau búlönd,
, , . , , , . ... j sem Bandaríkianienn hafa íest sér
fasteagna, landa og httsa. Ofan- . .. , „ ■' ...
| t \Vestur-Canada itn-dtr heimilisrett-
neíndar skýrslur sýna þá \erð- arlögum Canada, því að þar er
hækkun að hata numdð 10 þúsund : ekki um "Investment” að ræðít,—
milíónum dollara á framangredndu ! cmla er veiting eignarbréía fyrir I
fjögra ára tímabili. En það er 1 löndum háð þvi, að land-
,, , .r- _ [nenijítrnir gcrist kanadiskir borgttr-
nokkru tnetra en helfingur af oll ! , - ■ , , . ..
i ar, og þa vitanlega um le«ð hætti
nm gróöanum, eins og skýrslurnar | ag vera ,.^nar ]{andarík.janna. í
sýna hann. Líklega Hggur þessi j edgnurn Bandaríkjamanna er því
írainför í nýjtim hústim og viöbót- j hér talið etngöngu það fé, st-tti
um við gömul hús, og veröur sá j þeir haía lagt fram í stofnandr, í
vöxtur að teljast verulegur. En gróðaskynd, svo sem fiskivedðar,
við þetta aithugar ritstjórinn það, náma, timhurtekju, landfláka/ til
að vcðskuldabréfa upphaeð sú, setn | eigiwtr, |xir t.il það hækkar svo í
árlega sé keypt í Bandaríkjunum, ; verði, að þeir hafa verulcgan hag
jaínist hvergi nærri á við auð- I af þvf. Vdtanlega er edgna-tipphæð
safnsgróðann. Enda sé það ekki Bandiaríkjamanna hér í Canada
eðlilegt, þar sem svo ntikdð sc smáræði oitt í samanburði við ár-
lagt í attkinn húsastofn, til þessjlegan eignagróöa þeirra hedma fyr- |
að hýsa vaxandi ibúatöln lands- j ir, — svo lítiJ, að ekki verðttr séö, |
ins og alls kotutr vaxandd vöru- j að þeir lutíi nedtt þttrft að taka
birgðir, sem slik manníjölgun út- ; nærri sér, cða jafnvel að finna til
bedmtir. ]>að sýna skýrslttr meðal
annars, að á lvngland.i er árlega
varið 300 milíótvum dollara til
nvrra húsítbvgginga, og þaö er á-
staeða tdl að ætla, að margfalt
þedrri ttpphæð sé varið í Banda-
ríkjnnttm til sömtt þarfa, þar sem
á hinn bóginn nálega engu er var-
ið til þess á Frakklandi, af þvi
]>ar er fólksfjölgttn engin. Við
auknar byggingar má bæ-to attkn-
jjm húsbúnaði og auknum vöru-
þess, setn þeir hafa látdð af hendi
hingað norðtrr ívrir línuna. Og
víst er óhætt að ætla, að þoir
mutM toka drjúgum öflugri þátt í
tippbygging landsins og atvdnnu-
greinnm þess á komandd ártint.
Eftfr því sem atðsafn þei-rra vex
hraðara bedma fyrir, eftir því
verðttr jwitn brýnni þörf að verja
ágóðíinum þar sem hann ávaxtast
fljótast. Og það verðttr óeíað í
Vestur-Camada.
Sæm. Bjarnhéðinsson læknir er
i nýlega komdnn heim úr íör til
j Noregs, til að vera á holdsveikis-
læknafundi, sem haldinn var í
! Björgvin. þarna vortt samankomn-
; ir holdsveikdslœknar úr öllttm
hedmd, til þess að bera ráð sin
sanuin og scgja frá rcynslu sdnn>i.
Holdsveikin. finst nálega í hverjtt
landi heimsin.s, cn mjög mismun-
andd, og víöast hvar fer hún þverr-
attdi ve.gna þess, að nú er all-
staðar barist mjög á inóti henni,
og fundtirinn taldi nauðsynlegt, að
halda þedrri baráttn áiram af al-
efli og hins vegar, að kekningatil-
raunir vdð sjúkdóminn, jxtr eð lik-
indi væru til, að hann væri ekki
ólæknanlegur, ef hann er tekinn t
tíirui. ]xtð eru nægar sannattir Lil
víðsvegar um jwð, að til erti nieð-
öl, sem hafa að minsta kosti V>æt-
andd áhrif á sjtikdóminn.
þarnt vorti f.jórir laknar írá
Japa.n, jvir á meðal ednni htdms-
frægtir, prófessor Kitosató, cdnn
kínversktir, fjörugur og fyndinn
tiáungi. þessir menn töliiðu ýmdst
þý/.ktt eða etisku. Armauer Han-
sen, holdsveikislækndr Norðmanita
og frægnstur núlifandi ltoldsvcdkis-
læknir hcdmsins, var forsetd fund-
arins. Aðalskrifari og .s'torfstnaðttr
ftindarins var yfirlæknir dr. Lie,
og er hann ednnig mj<>g nafnifrægiir
holdsvedkislækndr. í byrjun ftindar-
ins var útbýtt niieðíil fumlítrtnanna
riti, en í því vortt ritgerðir tim
útbreiðslu hi ldsveikinnar í hedmin-
um og sögu hennar á Norðurlönd-
um : i Noregi, Svíjijóð, tslandd og
Finnlandi. Sæniundur Bjarnhéðins-
son hafði samið lýsingmia frá ts-
1 irtdi. Ritdð er skrifað á Norður-
álftt stórmálunum þremur: ensktt,
þý/.ku og. frönsku.
Sæmttndur læknir fór einnig tnn
Danmörkti, kom meðal antutrs á
svningtina í Arósitm og lætur vel
af hennj.
— Lögrétta.
Hefir þú borgað
Hehnskringlti ?
þ-ann 11. október ' sl. andaðist
PALJ/ GRÍMSSON, 63. ára gam-
all, á hedmdli sonar sins Óla, smdðs
°g byggdngamedstara í Pembina
N.D. Dauða hans bar að snögg-
lega : Ilatin gekk til svefns að
kveldi, heilbrigður að því er séð
varð, en fiansit liðinn í rúmd sínu
að morgnd, og áledt lækndrinn að
hann hefði dádð af hjartalhlun, að
öllum líkum í sveítvd.
Páll var kynjaður af Snæfells-
ncsi á Islarwid, fæddtir og uppvax-
inn á Knör í Breiðuvík, og þar
bjó hann allan sinn btiskap, nema
limm síöustu árin setrt hann var á
íslandi bjó hann á SeJi í Mikla-
ho-Itshrepi>i. Ilann flnttist til Ame-
ríku árið 1890, ásamt kontt sintvi,
sem er dám fyrir 10 árum, og
I settdst að í Petnibina hjá ■Ó'la syni
síntim, sem kominn var vestur
; þremur árum áðnr, og hjá hontim
j var hann til dauðadags.
| Páll var merktir maður að
i mörgu leytd, enda vel metdnn í Viér-
aðá sínti á meðan hann var heima.
Hann var vel gredndttr maður og
upplýstur i góðit meðallagd, vat
hversdagslega hægntr og fáskiftinn,
en totki hann þá-tt i samræöum
mantta, var hann áhtigamdkdll í því
að verja skoðanir sinar og sann-
færingu, pg vildi ógjarnan láta
hlut sinn fyrir öðrnm.
Hann var mikill trúma-ður og
mun j>að einkttm hafa kcrmdð í ljós
er skuggar lífsins stækkuðu. Sálm-
ar Hallgrims og orðsnild Vídalíns
voru anda , Vtans hiaar sætustu
svalalinddr.
Páll var einn af þeim mörgu,
sem ekki finst þeir eiga heima í
þesstt Iandi, jafnvel þó jwdtn liði
allvel. Hann mttn alla tíð haía
saknað ættjarðar sinnar, þó hann
léti Htið á því bera. Og víst er
ttm það, að æfinlega hýrnaði yfir
gamla maiiniinum, þegar nidnst var
á þjóölif tslands, atvinnuvegi og
Iifnaðarhætti frá ungdómstiö bans.
En sérstakletra átti við hann að
tala tim sjóferðir, og aðrar mann-
raunir í harðvdðrum fjallaland.sd.ns.
Alt. sem laut að hrevsti og þrek-
lvndi, samstemdi lniga hans og
hjarto, enda var hann tippalditn
við öldtir hafsins og hamra.hrjóst
jöktilsins. Flcstir, setn nokkuð
kvntust hinum lá'tna inanni, muntt
minnast ltarts með hlvjttm huga.
IvdÖtigtim sólarhrfng efitir lát
Páls, eða Jxtnn 12. október sl.,
andaðist á sama hedmddi eftir
þunga Tegtt ekk jan KLINÁ SIG-
URDARDÓTTIR REINIIÖLT, 63.
ára gömtil, eða því sem næst. —
Htin var móðir Sigttrjónu konu
Óla Pálssonar, og höfðu þa*r
mæðgtir alla tíö satnan verdÖ.
Elíná sáluga flnttist ásamt
manni sínum Jóni Rednholt, sent
dáinn cr fyrir nokkrum árum, tdl
Vesturheims árið 1878, og dvöldu
Jiait hjón fyrst um hríð i Canada,
fluttust siðatt til Bamlaríkjanna,
og voru lengstan titnanu i bæ.mitn
Pemibdna, N.D., og þar mistu j>au
tippkotnna dótfur sína, góða og
efmilcga stúlkti. Var þá Jón sálugi
allareiðu oröinn attmingd, sem
hann var ntjög síðnstti ár æfi sinn-
ar. jraiutig er það auðsætt, að hin
lá'tna kona hefir oft mátt drekka
af hjeiskjti-bikar lífsins á Iangfcrð
sinni, þar sem hún einnig oftast
ntti við þrönga kosti að búa alla
æfi, og margskotvar stríð, sem
efttaleysinu er samfara.
Klittá sál. liafiði verið sérlega
frið kona, nett og vel vaxin, eftir
Bæöi þessi ofinivfndu gamal-
menni voru jarðsett sd'itn daginn
hvort, og hélt séra Fr. J. lierg-
mami líkræðurnar, og taJaðd fagur-
lega.
óskað er eftdr, að edtthvert ís-
k'D/.ku hJaðuntta hedtna taki upp
þessar dánarfregndr.
Thor. Bjarnurson.
ATHBGASEMD.
• Kæri ritstjóri : —
í Ilkr. af 21. f.m. er. frétta-
bréf frá herra E. H. Johnson i
Spanish Fork, Utah*. og stendnr
þar meðal ann-ars : "Mikiö er
! rætt hér um fniwl norðtirpólsdns.
| En fáir vilja trúa því, að hann sé
j fundinn, úr því þar fanst ekkert
land og ekkert fólk. ILefir því
lettgi víriö haldið fratn og i>rédik-
að hér, að tíu af hinum svokölluðu
ísracls ættkvíslum hafi flutt sdg
jxingaö í fornöldinnd, þegar vegdr
þaJigað vortt góðir og greiöfærari
en j>eir oru nú, og se/.t jxtr að, og
aukið kyn sitt og margíaldast írá
fiáeinum hundruðtim og upp í .bilí-
óndr, eða hver veit hvað".
:‘ltg ætla ckki að endurrito
meira a.f áðurtéðri groin hr. Ein-
ars, né segja tdl hverru baiin mein-
ar þetto, eða í hverjn skyn-i )>að
er skrifað, og læt <g aðra dæma
um }>að eftir etgin vild og j>ekk-
ingu. Kn ef hann meinar j>að tdl
! Mortnóna, )>á er annaðhvort að
j jiet'ta "hér" tnednar sérstaklega
lítinn ummálshring, eða hann seg-
'ir ófuitt.
"Deseret News”, aðalkirkju-
blað Mormóna, var tncð fyrstu
blöðum hér vestra, að segja frá
afturkomu dr. Cooks, og sagði
j>að fyrir satt. ]xtð blað hefir aft-
ur og aXtur fullyrt, að bæði hann
og I’eary mund hafa komisi þang-
að. Og eftir því, sem ég kemst
næst, j>á er oJlur fjölcli Mortnóiiíi,
sem liefir sömtt skoðttn. YTiðkom-
andi hvaö sérstakir menn og kon-
ttr hafa trúað, eða trúa þesstt vdð-
komandi, veit ég ekkd, en }»að veit
ég, a'ð jxetta, setn Einar segdr, hef-
ir ekki verið prédikað hér nú mdk-
ið lengi, og liklega aldred. Kn
Jiað er til, bæði á prettti c>g skrif-
að, að Brigham YToung hafi fyrir
40 (fjörutíu) eða fleiri árum síðan
sagt fortakslaust (unqualifiedly),
að jwer tíu kynkvíslir ísraels væru j
þar hrcdnt ekki, og því findust ]>ar
aldrei, og sötnti skoðun hafa allir,
sem ég hefi talað við um þetta,
látið í Ijós. Ritstjórnargrein, scm
hdrtdst í “Deseret Ntws" á laugar-
dagskvölddð var, gefur gott yttrlit
yfir skoðanir vísindamanna og
sagnfræðinga um þetta efui, og
skal cg innan skatns senda þá
grcin til Hkr.
Með virðdngti,
John Thorgeirsson.
Thistle, Utoh, 4. nóv. 1909.
Djáknaneind Tjaldbúðar safnaö-
ar hefir saínað eftirfylgjandi gjöf-
ttm til arðs fyrir Mrs. Jón Helga-
son, sem fyrir fáttm vikum misti
tnann sinn af slysi hér í borg. —
John T. Bergmantt og Sigfús-
Brynjólfsson hvor $10.00 ; Albert
Johnson og I.índal Hallgrimsson,
hvor $5.00 ; Kristján Skagfjörð
$3.00 ; Páll Sigfússon, G.L.Steph-
ansou, Th. Nclson, Kr. Ólafsson,
Tli. Sólmundsson, Jónas Jónasson,
Agústína Sigurðai'dóttdr og N.
Ottenson hvert- $2.00 ; Joseph
Stephanson og Oddný Anderson
hvort $1.50 ; VaJgerður Oddson,
S'tedngr. þórarinsson, Fr. Friðriks-
son, B. Oíeigsson, G. A. Jóhanns-
son, M. Skaftfeld, II. Skaftfeld,
Sigfús P'álsson, Björg Hallson,
Ingibjörg ILaJlson, ÓJafur Bjarna-
son, Björn Ilallson, Björn I.índal,
G. Guðjónsson, Sigurjón Björns-
son, John Sigfússonj Y’dgdís Gríms-
son, Jónina Auðtmnsdóttir, Sig-
ríðtir Sigfúsdóttir, Friðrik John-
son og Bergþór Kjartansson ltvert
$1.00; Mrs. S. Anderson, Anna
Cameron, Arni Pálsson, Si'gttrlaug
Líndal, Guðriður Gilfcert, Stephan
Jósephsson, U>. Bergþórsson, J-
llergþórsson, Th. Thorsteinsson,
J. M. Goodntan, J0hann.es John-
son og II. S. Bárdal hvert 50c;
Th. Thorgeirsson, Th. Reykdal,
John Johnson, H. W. Jóhannsson,.
Kristín Johnson og Mrs. S. Ög-
nntndsson hvert 25c. — Samtols-
$80.50.
þKGAR ]>ú ert að fá hósta,
áttu að reyna að verjast honum
eins og þú getur, halda honuin
niðri í j>ér. Og takdst J>ér það,-
verötir hd/.t aldred nedtt úr hóst-
anutn. ]>egar sHmhimnurnar bólgna
| geía þær frá sér mikið af slími, ti!
j þess að verja sig áhrifttm lofts—
j ins, sem orsakar bólguna, og ef
j þú hóstar ekki }>essu slími upp,-
getur loftið ekki komist að slítn-
himnunttm og hóstdnn verður eng-
inn.
MÝSNAR forðast kamfórulykt-
itía að sögu. ]>ví ættd að vera
gott að haía kamfóru tdl að verj-
ast þeim, en ekki má kamáóra
koma í loðskinn.
TKRPENTiíNA hrekttr mýs á
brott, sé hennd h<4t í holurnar. —
Gegn innkulsi og hósta í börnum,
cr gott að láta jxatt lykta af liennd,
nudda henni um brjóst þedrro. og
væta ullarstrimil í henni og v>efja
honmn um hálsinn. Til að koma í
vog íyrdr kláðafiðringinn, sem húnt
orsakar, skal fciera. Sweet Oil á á
eftdr. — Terpcntína varnar möl í
föt. Iltitt gerir hvít föt hvítari, ef
látdn er matskeið í þvottovatndð.
Saman við 2 hluta af Swest Oi.1,
er hún góð að fægja með húsmund,
og hún er góð við gigt og verkjttm.
KKNV4UA VaXTAR
við The Narrows skóla No. 1450
fyrir 3 mánttði. Kensla byrjar 3.
jan. 1910. Umsókndr tiltaki kaup-
hæð og mentastig. Y7erða að vera
kotnnar til undirskrifaös fyrir 1.
des. næstk.
Thc Narrows P.O., man.,
7. okt. 1909.
J. R . JOIINSON,
Sec’y-Treas.
I
JB_■
Skrifið yður
fyrir HEÍMS-
KRINGLU syo
að þér getið æ-
tíð fylgst með
aðal málum
íslendinga hér
og heima. ^
I