Heimskringla - 13.01.1910, Síða 5

HEIMSKRINGEA
WINNIPEG, 13. JANtlAR 1910 Bls. S
Menningarfélagsfundur
var baldinn 15. dies. Umraeðuefni
lundarins var : Prestaíundurinn á
Jnngvöllum í sumar sem leið.
'Kyrst talaði séra Guðm. Árna-
son. Vék liann aðallega máli sinu
að íyrirlestrum þeim,. er þe'r
fluttu séra Jón Helgason (“Prest- j lestur þann, er séra Sigurður Sí-
kvaðst ræðumaður álíta það rétt,
sem baldið væri fram aí séra J.H.,
að konungar eða verzlega valdið
hefði neytt trúarjátningunum upp
á Norðurlönd. Sökin í þessu efnt
myndi lig.gja lijá guðfræðingunum.
Næst talaði séra Rögnv. Péturs- j
son, og ræddi hann einkum fyrir- |
arnir og játningarritin”) og sera
Böðvar Bjarnason (“Um aðskilnrð
ríkis og kirkju”). — Tdllögur séra
Böðvars fanst honum ekki vera
heppilegar eða eins frjálslyndar og
æskilegt væri, — óheppilegt, að
hlanda kirkjumálum inij í stjórn-
mál. “Frjáls þjóðkirkja” væri mót-
sögn í orðutn, — til þess að ná
vertsen flutti “um fyrirkomulag
kirkjunnar í framtíðinni”. Ræðu-
j maður kvaðst þeirrar skoðunar,
að kirkjan ætti að réttu fagi að !
! vera þjóðkirkja. það væri sú eitia !
I virkilega eða mögulega aístaða '
hénnar, en ekki með því fyrir- |
|komulagi, sem séra S.S. mœlti
! mcð. Sé kirkjan nauðsynleg stofn- |
því þyrftu allir menn að vera sam- | nn, ætti lutn að vera ríkiskirkja.
huga, annars yrðu menn ófrjálsir. I,aö hefði verið bent á Congrega-
Frjálsast kirkjufyrirkomulag væri j tionalista kirkjuna sem fyrirmynd,
líklega hjá Congregationalistum, !en kirkjan setn ríkiskirkja, gæti
þar sem hver söfnuður er óháð
stofnun, sjálfum sér ráðandi í öll-
um málum. þar væri pr.estur og
söfnuður alveg frjálsir. þegar
kirkjan er háð landsstjórninni, eru
söfnuðurnir ekki frjálsir. Eitt nauð
synlegt skilyrði fyrir lifandi trúar-
lífi er það, að í hverjum trúar-
bragðalegum félagsskap séu aðeins
þeir, sem þar eiga réttiiega heima.
í þjóðkirkju hljóti ætíð að vera
svo og svo margir, sem eru þar
með hangandi hendi. Ríkiskirkju-
íyrirkomulagið lilýtur þess vegna
að leiða af sér hræsni. Einar Hjör-
leifsson hefði látið í ljósi þá skoð-
un, að nokkur hætta gæti verið af
því á íslandi, að aðskdlja kirkjuna
frá ríkinu, að hún þá yrði aftur-
haldssamari, ofstækisfyllri og
þröngsýnni — svipuð ev. lúterskri
kirkju landa vorra í Vesturhedmi
— og að skóli hennar myndi þá
líka verið frjáls. Um leið og ríkið
leggur niður þá stofmin, sem kenn-
ir trúfræði, heimspeki og siðfræði,
kemur úlfúð og fj.-indskapur upp á
milli hinna. ýmsu trúarllokka. —
kirkjan verður þá sníkjusveppur,
lifir þá á hræsni — á því að viðra
sig upp við aðra. En hvernig á
að tryggja kenningarfrelsi í ríkis-
kirkju ? Til dæmis með því, að
við þá uppfræðslu, sem kirkjan
veitir, séu viðurkend þau allsherj-
arlög, að söguvísándin fái að
njóta sín, — hærri kriitikin. þá
yrði engum dogmum viðltaldið, og
þá ekki hægt að úttroða nemendur
með partisku. Ivirkjan kendi tri.-
fræði, siðfræði og heinispeki. — í |
öðru lagi til að tryggja frelsið
mætti leysa þau bönd, sem nú eru
á þrjóðkirkjunni. Menn cru eðlilega
skiftir í skoðttnum, — ekki hægt,
að steypa alla í einu móti, — en
verða svipaður afturhaldsskóla | hverri sókn mætti veita heimild til
þeim í Chicago, er hinir yngri ' að semja sína trúarjátningu. Séra
prestar kirk jufélagsins hafa fengið | S.S. vill, að þjóðkirkjan haldi á-
á sína trúarlegu uppfræðslii, og tram að yera sú santa og hún hef-
sem væri, svo mikltt þröngsýnni j 'r verið, í aðalatriðunum, en að
heldur en þjóðkirkju prestaskólinn hún verði að ýmsu leyti færð und
heima á íslandi. Nokkur ástæða
gœti verið fyrir þessum kvíða E.
H., en ekki virtist ræðumanni
þetta samt vera gild ástæða móti
aðskifnaði ríkis og kirkjtt heima.
Öfrelsis og afturhaldsandi magnað-
ist ef til vildi, slíkt væri hugsan-
legf i en svo liefði frjálslyndis og
an yfirráðum hittnar borgaralegtt
stjórnar, og að alþingi skili af sér
þeirri heimild, að hlutast til uin
kirkjumálin, til prestastéttarinnar,
og prestarnir og einn leikmaður
úr hverri sókn hafi kirkjumálin
með höndum. Svona fyrirkomulag
myndaði ríki innan ríkis. þessi
framfara-andinn líka tækifæri að j tillaga væri varhugaverð. A jxtnn-
þroskast og útbreiðast. Ekki | ig löguðu þingi yrðu prestar ölltt
kvaðst ræðttmaður vera í nokkr- ! ráðandi, og þá enginn hlutur hæg-
um vafit tint það, að aðskilnaður
ríkis og kirkjtt yrði affarasælast
fyrir föðurland vort.
Nœst tók ræðumaður til íhugtin-
ar fyrirlestur séra Jóns Ilelgason-
ar “Prestarnir og játningarritin”.
Séra J.H. vill ekki, að prestarnir
séu skyldaðir til að kenna sam-
kvæmt játningarritunum. Til að
verða nýtir menn, þurfi menn að
vera frjálsir, einstrengingslegt að-
bald að játningarritunum leiði til
hræsni. Hann rekur sögu trúarl
játninganna og sýnir fram á, að
Ágsborgar trúarjátningin hafi ekki
verdð ætluð af I.úter eðá Melank-
ton til að vera gildandi um aldur
og æfi, en hún ha.fi svo verið gerð
bindandi af eftirmönnum þeirra.
En hvað er það þá, sem á að
vera bindalidi ? Biblían. Bendir á.
að I.úter hafi mótmælt valdi kat-
ólsku kirkjunnar, en sett ritning-
una í hásætið. Biblían sé eini
mælikvarðinn. Prestarnir eigi að
lofa að kenna samkvæmt guðs
°rði í ritningunni. í þessari aí-
stöðu séra J.H. virtist ræðumanni
hrapalleg mótsögn. þeigar hann
er búinn að rekja sögu og skýra
frá tildrögum trúarjátninganna, þá
tiga þær ekki að vera bindandi, en
hvaðan tekur hann sér þann rétt,
fið dæma þær ógildar en biblíuna
gilda ? því vart mun það hafa ver-
tð meining guðspjallahöfundanna,
an og visan en trúbraigðalegar of-
sóknir. Ástæður þær, sem séra S.
S. færði fyrir þessari tillögu væru,
að þá myndi vakna andlegur á-
hug.i, kirkjulöggjöf verða betur
borgið og vænlegri til uppbygging-
ar, — en ræðumaður kvað sína
! skoðun, að það yrði til niður-
| dreps. Séra S.S. kvartaði um, að
| prestar færi^ alt af fækkandi á al-
i bingi, og taldi það óhapp. Ekki
j kvaðst ræðumaður geta samsint
! þvt, — það væri naumast eftir-
sóknarvert, að fara að mynda kat-
ólskt vald á íslandi nú á tímnm.
Næst talaði hr. Sig. Vigfússon.
Hann kvaðst hafa nokkuð að at-
huga við ræðu málshefjanda (G.
Á.). Trúarjátningar hafa ekki
myndast á sama hátt og biblían,
þær væru undirliðir hennar og
bygðar á henni. Rétt væri það og
hrósvert af séra J.II., að halda
fast við biblíuna, sem trúarheim-
ild. Að hafa presta ábyrgðarlausa
nær engri átt, einhver mælisnúra
hlýtur að vera til. Að vissu leyti
hefir Nýjatestamentið orðið til á
svipaðan hátt og trúarjátningarn-
ar, en Nýjatestamentið, vel að
merkjíi, stendur á eða vex upp af
Gamlatestamentinu, og bækur
Gamlatestamentisins urðu ekki til
á neitt svipaðan hátt og trúar-
játningarnar, og væru ekki til að
tryggja nokkuð, sem var til á
mjög eindregið nokkru sambandi
milli ríkis og kirkju, og P. M.
Clemens sömuleiðis.
Séra Rögnv. Pétursson talaði
aitur. Hann kvað kirkjuna eina af
menningartilraunum mannsandans,
og með sama rétti á sér og skólar
og ætti skilið sömu . virðingar-
stöðu, en þá virðing misti hún, ef
hún þyrfti að sníkja — þá legöi
hún sig undir kvöð. Ameríkönsku
kirkjurnar væru stólpar undir auð-
valdi, — gjafirnar yrðu að borg-
ast, kirkjan væri mýld. Viðvikj-
andi þeirri mótbáru, að kirkjan
flytti kenningar, sem værit sundur-
leitar og ósannanlegar, þá mætti
benda á, að til væru ýmsar stofn-
anir eða skólar í heimsspeki, einn-
ig í læknisfræði. Congregational-
ista kirkjan, með sínu frjálsa fyrir-
komulagd, væri á flótta í Banila-
ríkjunum.
Séra G. Á. talaði síðast. Ilann
gat ekki séð, að nokkur umbót
væri væntanleg með sameining rík-
is og kirkju. þar sem kirkjan væn
háð ríkintt, eins og t.d. á þý/.ka-
landi, væri hún næstum nauð-
beygð til að dansa eftdr píptt þtss
flokks, er völdin hefði, og þetta
findi fólkið í kirkjunni svo vel, að
nú væru stórhópar af verkalýðn-
um og jafnaðarmönnum að yfir-
gefa kirkjuna, vegna þess að hún
gerði þeim lægra undir höfði, léti
sig ekki varða þeirra inálefni.
Á næsta fundi 12. janúar flytur
herra Stefán Thorson erindi “Um
glæpamenn”.
• Friðrik Sveinsson, ritari.
Sendið Heimskringflu til
vina yðar á Islandi
Bréf úr south Cvpress sveit
Glcnboro, 27. des. 1909.
fremur en höfunda trúarjátning-1 undan þeim. Gamlatestamentið
anna, að það, sem þeir færðu í væri lögmál, mannkynssaga, spá-
!etur, yrði bindandi um aldur og ] dómar og prédikanir,, — sagan rit-
æfi. Ef háheimspekilegar athuganir ruð af sannleiksfróðum mönnum.
við Nikeu trúarjátninguna eru ekki
bindandi, hvers vegna ætti þá há-
h’eimspeki 4. guðspjallsins að vera
bdndandi ? Eða Opinberitnarbókin,
LíkLega haía höf. í fyrstu ekki
ætlast til, að rit sín yrðu bind-
andi, eða mælisnúra, en svo reynd-
ust þau svo ágœt, að þau voru
þann 21. des. sl. samfara sveit-
arkosningum vortt háðar hér kosn-
ingar um vínsölubann (Local Op-
tion), og unnu bindindismenn sigur
í sveitinni meö 28 atkvæðum. í
medri hluta. Er það í fyrsta sinn,
sem vínsölubantt hefir komist á
hér. Eftir 1. júní næstk. gefst
mönnum því kostur á, að reyna,
hvort ledðir meiri blessun yfir fólk-
fð vínsala eða vínsölubann. Vín-
sala heldur áfram í öllum næst-
liggjandi sveitum, sem kosið var í,
og halda þær svedtir því áfram að
vera “svartar” á landabréfi bind-
indismanna.
Hr. Kristán Jónsson., kaupmað-
ttr á Baldur, var kosittn oddviti
sveitarráðs Argyle-sveitar við
kosningarnar þar þann 21., með
miklum atkvæðamun. Hann muu
vera fyrstur Islendingur, sem það
em.bætti skipar í sveitinni.
þann 7. janúar næstk. ætla Con-
servativar að útnefna þiitigmanns-
efni fyrir Cypress kjördæmið til
Manitoba þdngsins. Hr. George
Steele, núverandi þingm. kjördæm-
isins, hefir reynst mjög vel kjör-
dæmi sínu, og er þvi viss að fá
útnefnittgu flokksins á ný, ef hann
vill gefa kost á sér. í móti sækir
F. H. Mitchell, lögmaður í Glen-
boro, fyrir ltönd I.iberala.
Nýdádn er í Glenboro konan
María Jónsdóttir, kona hr. Kr.
Sigttrðssonar, 75 ára gömul, þing-
eysk að uppruna.
Veðurátta hefir verið býsna hörð
hér það sem af er vetrinum. Mikill
snjór yfir alt.
Gleðilegt og farsælt nýtt ár til
allra! i
G. J. OLESON.
Kæru
V estur- íslendingar.
Gleðilegt nýtt ár í nafnd alls
þess góða, sanna, háa, göfuga,
sem hvorki er við stað né stund
bundið.
því hefir verið haldið fram, að
við með tímanum mundtim hverfa
inn í þessa lands þjóðlíf eins og
dropi í hafið. iSg býst við, að ein-
hver innvortis ónot fylgd þeirri til-
htigsun hjá öllum þorra eldra
fólks, og mætti benda á dæmi í þá
átt. Enda sýnist áhugi vera að
vakna fyrir því, að koma í veg
fyrir, að afkomendur vorir í fyrsta
lið glevmi ætterni sínu, eða þyki
minkun við það að kannast.
Bræðtir vorir og systur eru að
vakna til sjálfstæðis meðvitundar
heima á íslandi, því enn þá köll-
tim við heim. Er ekki þetta ein-
mitt liinn hentugi tími til að
styrkja þjóðerni vort. Spursmálið
er : Á öll íslenzka þjóðin að
hverfa eins og dropi í hafið, eða á
hún að lifa ? Og ef hún á að lifa,
þá þarf hún að taka öllum þeim
framförttm, andlegum og líkamleg-
um, sem bæfileikar hennar leyfa,
og þá er verkefnið orðtð stórt.
Vilja vantar okkur sjálfsagt ekki
og er hann góður, þó með því
móti, að han-n í framkvæmd kom-
ist. H'éimskringla lætur ekbert
tækifœri ónotað til að sýna efna-
leg.t sjálfstæði Vestur-ísler^dinga.
það á því vel við, að hún flytji
hugmvnd mína, sem er þessi, að
Vestur-íslendingar myndd félag,
sem b'úi sig undir að taka til
staría með samgöngur til íslands,
þegar hin fyrirhugaða Hudsonsflóa
jirnbraut er búin. Eg httgsa mér
fvrirtœkdð framkvæmanlegt, og
þætti vænt un», að sjá álit mér
færari manna um þetta mál.
Á jóladaginn 1909.
V estur-lslendingur.
LEIÐBEININGAR « SKRA
átFIR ÁREIÐANLEGA VERZLUNARMENN í WINNIPEG
MUSIC OG HLJÓÐFÆRI
CROSS, QOULDINQ & SKINNER, LTD. 323 Portape Ave. Talslmi 4413
MASON & RISCH PIANO CO , LTD. 356 Main Stree Talstmi 4 80 W. Alfred Albert, lsleuzkur umboðsmaöur
WHALEY ROYCE & CO. 3 56 Main St. Phone 263 W. Alfred Albert, búöarþjónn.
BYGGINGA- og ELDIVIÐUR.
J. D. McARTHUK CO , LTD. By«t?iuf?a-OK EldiviÓur í heildsölu og smásöla. Sölust: Princess og Hiff«ins Tals. 5060,5061,5062
MYNDASMIDIK.
Q. H. LLEWELLIN, “Medallions” og Myndarammar St arfstofa Horni Park St. ok Logan Avenue
SKt)TAU í HEILDSÖLU.
AMES HOLDEN, LIM TED Princess & McDermott. Winnipeg.
THOS. RYAN & CO. Allskonar Skótau. 44 Princess St.
THE Wm. A. MARSH CO. WESTERN LTD. FramleiÖendur af Fínu Skótaui. Talsími: 3710 88 Princess St. “Hiprh Merit” Marsh Skór
RAFMAGNSVÉLAR OG ÁHÖLD
JAMES STUART ELECTRIC CO.
3 24 Smith St Talslmar: 3447 og 7802
Fullar byrgöir af alskonar vélom.
GOODYEAR ELECTRIC CO.
Kellogg's Talsímar og öll Þaraölút. áhöld
Talslmi 8023.______S6 Alben St.
HAFMaGNö akkokðsmenn
MODERN ELECTRIC CO
412 PortaRe Ave Talsími: 5658
Vif>í:jörö og Vír-lapning — allskonar.
BYGGINGA- EFNI.

Til kaupenda
Heimskringlu.
JOHN QUNN & SONS
Talsimi 1277 266 Jarvis Ave.
Höfom bezta Stein, Kalk, Cemont, Sand o. fl,
THOMAS BLACK
Selur Járnvöru og Bygginga-efni allskonar
76—82 Lombard St. Talsími 600
THE WINNIPEG SUPPLY CO., LTD.
298 Rietta St. Talsímar: 1936 & 2187
Kalk, Steiun, Cement, Sand og Möl
BYGGINGAMEI8TARAR
J. H. Q
ringameistari.
Tals: 1068
R U S S E L L
. _ Hyggingameislari.
I Silvester-Willson byggingunui.
VÍNSÖLUMENN
QEo V E LIE
lei’dsöln Vlnsali. 185,187 ^ortasre Ave. K.
Smé-sölu talsími 852. Stör-sÖlu talslmi 464.
8TOCKS & BONDS
W. SANEORD EVANS CO.
a Grain Exchauge Talsimi 8 69
ACCOUNTANTS & AUDITORS
Skrifst.-
A. A. JACKSON.
Account.ant and Aucíitor
-28 Merchants Bank. Tals.: 5 7 02
OLÍA, HJQLÁS FEITI OG FL.
/WINNIPEG OIL COMPANY, LTD.
Búa til SteinOllu, Gasoline og hjólás-AburÖ
’alsimi 15 90 611 Áshdown Hlock
TIMBUR og BULOND
THOS. OYSTAD, 208 KonnedyBldg.
Viöur í vagnhlössum til notenda, balönd ti
til sölti
PIBE & BOILEK COVERING
GREAT WEST PIPE COVERINO CO.
132 Lombard Street.
VIKGIRÐINGAR.
THE GREAT WEST WIRE FENCB CO., LTD
Alskonar virgiröingar fyrir bændur og borgara.
76 Lombard St. Winnipeg.
ELDAVELAR O. FL.
McCLARY’S, Winnipeg.
Stœrstu framleiöondur i Canada af Stóm,
Steinvöru [Granitewares] og fl.
ALNAVARA I HEILDSOLU
R. J. WHITLA & CO., LIMITED
264 McDermott Ave Winnipeg
“King of tho Road” OVERALLS.
BILLIARD & POOL TABLES.
W. A. C A R S O N
P. O. Box 225 Room 4 í Molson Banka.
öll nauösynleg áhöld. 6g gjöri viö Pool-borÖ
N A L A R.
JOHN RANTON
203 Hammond Block Talslmi 4670
Sendiö strax eftir Verölista og Sýnishornum,
GA80LINE Vélar og Brunnborar
ONTARIO WIND ENt.INB and PUMP CO. LTD
301 Chamber St. Sími: 2988
Vindmillur—Putnpur— /igætar Vélar.
P\UL M. CLEMENS
By trginga - Aieistari, 443 Maryland St.
Skrifst.: Argyle Bldg., Garry st. Talsími 5997
BRAS- ugRUBBER STIMPLAR
MANITOBA STENGIL & STAMP VVORKS
421 Mam St. Talsimi 1880 P. O. Box 244.
Búura til allskonar Stinipla úr málmiogtogleöri
CLYDEBANK SAUMAVÉLA AÐGERÐAR-
MAÐUK. Brúkaönr vélnr seldar liá $5.uo og yfir
5 64 Notre Dume Phoue, Main 862 4
BLOM OG SONGKUGLAR
JAMES BlRCll
442 Notre Dame Ave. TalsimJ 2 6 38
BLÓM - allskonar. Söng fuglar o. fl.
BANKARAH.Gl i FUSKIUA A(í KNTR
ALLOWAY & CHAMPION
North End Branch: 667 Maiu sfeet
Vér seljum Avlsauir borganlrgar A Islandi
LÆKNA OG hPITALAAHÖLD
CHANDLER RSIILR, LIMITED
Lækna og Dýralækna áhöld, ok hospítala áhöld
185 Lombard St., Winuipeg, Man.
Byrjið nýja árið með því að kaupa Heimskringlu
þessir menn hafa tekið að sér
umboðsstöðu fj’rir Heimskringlu.
þeir taka á móti nýjum áskriftum
að blaðinu, og veita móttöku and-
virði þess frá kaupendum í þeirra
bv’gðarlögum.
KRISTMUNDUR S.KMUNDS-
SON, að Gimli, fyrir Gimli
og Nes P.O.
SIGURÐUR SIGURÐSSON, að
Husawick, fyrir Husawick og
Winnipeg Beach P. O.
RÖGNVALDUR S. VIDAL, að
Hnausa, fyrir Hnausa, Geys-
ir, Árdal og Framnes P.O.
FINNBOGI FINNBOGASON, að
Arnes, fyrir Arnes P.O.
JÖN SIGVALDASON, að Iceland-
ic River, fyrir þá bygð.
BJARNI STEFÁNSSON, að
Hecla, fyrir Mikley.
G, ELÍAS GUÐMUNDSSON, að
Bertdale, Sask., fyrir það
bygðarlag.
JÖNAS J. HUNFJORD, Marker-
ville, Alta., fyrir Albertabygð
ina.
Kaupendur eru beðnir að beina
borgunum sínum til þessara ofan-
greindu manna.
urinn varð ]>ess vís, hver maður
þessi var, fór hann að gráta.
“Herra keásari”, sagði hann, “þú
mátt ekki reiðast mér — ég hélt
! ekki —”
‘■‘Hugsaðu ekkert um það, fáðu
þér nú brauöbita og vinsopa,. þá
geturðu sagt, að þú hafir borðað
við sama borð og keisarinn”.
þegar drengurinn íór, hclt hann
á nýjum tíu gyl.ina pening í lóí-
antim.
FJARLjBGD jarðar frá sólu er
að jafiiaði hér ttm lil 140 milíón
kílómetrar. Járiibrauearlest með
60 km. hraða á klukkustund,
þyrfti 270 ár til að komast til
sólarinnar. Farseðillinn mundi
kosta um 7 milíónir króna, ef mið-
að er við 5 au. fyrir hvert km.
3,400 miliónir ára álítur hinn
franski vísindamaður Remond
vera liðnar síðan vatnið byrjaði
starfsemi sína á jörðttnni.
“ritverk vitfirringsins á Patmos j gerð að mælisnúru. Gildi G'amla-
eyju”, sem Ingersoll kallaði, — og J testamentisins grundvallast eink-
ekki að ástœöulausu. Á sama hátt janlega á spádómtinum og Nýja-
og trúarjátningarnar voru gerðar | testamentið er rit, sem vitnar um
hindandi, voru rit Nýjatestament- 1 það, að spádómarnir hafi komið
isins gerð bindandi á 1., 2., 3. og fram.
4- öld. Mótsögnin hjá séra J.H. . ...
li’ggur i því, að beita ekki sömtt Næst talaði ntan. Kvaðst ekk,
aðferðimti við Nýjatestamentið og sJa, að mog.degt yrði að breyta
játningarritin. Útskýringin cr sanngjarnlega v.ð alla’undtr nkts-
náttúrlega sú, að hér sé um lút- | kirkjufynrkomula'gmu, þar
erska menn í lúterskri kirkju aö i skoðanir 1 truarefnnm
ræða. Lúter setti bihlíttna i hásæt-
rð, en þess ber að gœta, að þannig
bibl'udýrkun getur leitt af sér
sama þröngsýni og ófrelsi eins og
páfi og kirkjuvald. Stór framför
v®ri þaö hjá þeim kirkjuleiðtogttn-
11 m heima, ef þeir vildu viður-
kenita hma liærri kritik, ekki að
ems í orði, heldur á borði, með
Wí að taka afldðingunum, sem af
henni fljóta. Engin von væri um
yeruleg framför fyr en hreinskiln-
tslega væri gengið frá þessum mál-
um. Bezt að kirkjan yrði frjáls,
Þá lifnaði heil og lifandi trú, — eru
ekki skoðana blendingur, sundur-
leitur og ósamrýmanlegur. Ekki
sem
væru sund-
urleitar og allar ósannanlegar.
Naumast rétt, að jaína kirkjunni
við skólana, sem jafn-réttháa til
að ttjóta styrks ríkisins. í skóltin-
um værtt keitd vísindaleg sannindi,
sem ölltim kæmi samatt ttm, þar
væri ekki tim nokkra ka'tólska eða
lúterska reikningsfræSi að gera,
eða laitdafræði. Sanngiarnara virt-
ist það, að kirkjan lifði á “sníkj-
um”, þ.e.a.s. því sem fólk leggur
til hennar af frjálsmn vilja, heldur
enn að ríkið taki með valdi fé til
viðhalds kirkjttnni frá þeim — sem
eigi allfáir — sem enga kfrkjtt
vilja styrkja.
S. B.’ B.enedictsson andmælti
ÞaÖ kostar
minna en 4
cent á yiku
að fá hf.imskrinoi r heim
til þfn vikuleea árið um
kring. Það gerir engan
mismun hvar í heimin-
um þú ert, — þ v í
nFiMSKRiNoi.A mun rata
til þfn. Þú hefir máske
heyrtað “blindurer bók-
laus maður”, en ef þú
m tt missa 4c. á viku
fyrir IIFIMSK RTNOLU þá
verður þú hvoruet. 4c.
á viku eða $2 um árið.
Skrifið eftir Hkr. uú
þegar. til P. O. B<>x 3083
Winnipeg, Man.
KINDARSKINN þarf f.yrst að
þvo afbragðsvel úr sterku sápu-
vaitni og svo úr hreinii vatni. Tak
svo hálft pund af salti og liálft
pund ai álúni og leys það upp í
sjóðandi vatni, legg svo skinníð í
þetta vatn í 12 stundir, tak það
svo upp og hengdu það yfir ás,
svo að vatnið sigi af því, spyttu
það svo á þil, eða helzt á gólfið ;
áöur en þaS er alveg þurt, skal
strá einni únzu af álúni og einni
únzu af saltpótri í holdrosann,
smámuldu og vel blönduðu, legg
svo skinnið saman og hengdu það
upp í skugga í 2 cða 3 daga og
hafðu hliðaskifti á hverj im morgni
Taktu það nú ofan og skafðu
holdrosann með sljófum hnif, uns
það er hreint, og eltu það svo.

Smávegis.
Einu sinni var Franz Jósef á veið-
um í Týról og viltdst. Seint um
kvöldið kom hann að kofa í skóg-
inum og gekk inn. Fólkið í kofan-
um sat að kvöldverði. Keisarinn
spurði til vegar að næsta smábæ,
þar sem hann átti litla veiðihöll.
Fólkið þektd ekki keisarann, og á-
leit hann vera emhvern ferðamann,
og hálfvaxinn unglingur svaraði
honum : “Settu þig þarna á bekk-
inn við ofninn, þegar ég er búinn
að borða, skal ég ganga með þér”.
Keisarinn settist á bekkinn, og
þegar drengurinn hafði matast,
fóru þedr af stað, og þegar þeir
komu til bæjarins sagöi drengur-
inn :
“Áttu liérna h'eima ?”
“Já, í þessu húsi þarna”, og
bentí á höllina.
“þaS getur ekki verið. þú ætl-
ar þó ekki aS telja mér érú um,
aö þú sért keisarinn?’1
“þii getur nú komiS meS mér og
sannfærst um það”. þegar dreng-
Ski ítlfl.
Kennarinn : Skrikiði Shake-
speare öll sín leikrit ? ?
Drengurinn : Eg veit ekki..
Kennarinn : Hvernig gætir þú
vitað það ?
Drengnrinn : þegar ég dey skal
ég fara til himnaríkis og spyrja
hann.
Kennarinn : En nú, ef hann
væri þar ekki ?
Drengurinn : þá getur þú spurt.
hann.
GOUST' heitir minsta þjóðveldi
heimsins. það er í Frakklandi í
héraSinu Basses-Pyrenees, er 1
ferh. km. aS stærS mieö 120 íbúum,
sem aðallega lifa af því, að vefa
ull og silki. Elztu menn ríkisins
stjórna því, og þar eru engir
skattar. Máske það sé orsök þess,
að þar verða allir svo æfagamlir.
KALDABRAS, eða köld kveik-
ing á járni verður að gerast með
miklum þrýstingi. Á brotdn, sem
kvedkja á saman, er borið : 6
hlutar af brennisteini, 6 hlutar af
blýhvítu og 1 hluti af borax, —
blandað saman og hrært út í
sterkri brennisteinssýru. Að viku
liðinni er járnið heilt.
Friðrik Sveinsson,
MlLART,
befir verkstæði sitt nú að 245
Portage Ave. — herbergi nr. 43
Spencer Block — beint á móti
pósthúsinu. Hann málar myndir,
leiktjöld, auglýsingaskilti af öllum
tegundum, o. s. frv. — Heimili :
618 Agnes St.
Almanakið
1910
er útkomið og verðttr sent nm-
boðsmönnum til sölu eins fijótt og
hægt er.
AÐAL-INNIHALD þESS ER :
—Mynd af Almannagjá. — Gísli
Ölafsson, með mynd. Eítir F.J.B.
— Mynd af íslenzkri baðstofu. —
Hvað er föðurlandiö ? — Islenzkur
Sherlock Holmes. Saga. Eftir J.
M. Bjarnason. — Safn til land-
námssögu Isl. í Vesturhedmi. I.
ÁlftavatnsbygS. Eftir Jón J ónsson
frá Sleðbrjót. — Skógareldurinn.
Sönn saga hetjuskapar og mann-
rauna. Blaðsíða tir lífsbók hinna
harðsnúnu frumbúa Norðvestur-
landsins er orðið hafa á hinum
voðalegu vegttm skógareldanna.
Jón Runólfsson þýddi. — Helztu
viðburðir og mannalát meðal Isl.
í Vesturheimi, — og margt fleira
smávegis, — 118 blaðsíður lesmál.
Kostar 25 cent.
Pantanir afgreiddar strax.
O. S. Thorgeirsson„
678 Sherbrooke St., Winnipeg
Talsími 4342.