Heimskringla - 03.03.1910, Blaðsíða 5

Heimskringla - 03.03.1910, Blaðsíða 5
HE1M.SK Ri> ULa WINNIPEG, 3. MARZ 1910. Blg. 5 LEIÐBEINING AR ~ SKRA YFIR ÁREIÐANLEGA VERZLUNARMENN í WINNIPEG MUSIC OG HLJÓÐFÆRI VlNvSÓLUMENN GEO VELIE He? dsölu Vínsali. 185. 187 l\)rtage Ave. E Smó-sölu talsími 352. Stór-söln talsími 464 CROSS, GOULDINO & SKINNER, LTD. Pianos; Player Pianos; Orffans; “VlCTOR“ ok “EDISON “ Phonoprraphs; T. H. Harprtive, íslenzkur umboösmaOur. 323 Portage Ave. Talslmi 4413 STOCKS & BOND8 W. SANEORD EVANS CO. 32 6 Nýja Grain Exchange Talslmi 369 BYGGINGA- OK ELDIVIÐUR. ACCOUNTANTS a AUDITORs Ð J. D. McAHTHUH CO , LTD. Rygginga-og Eldiviöur 1 heildsölu og smásöla. Sölust: Princess og Higgins Tals. 5060,5061,5062 A. A. JACKSON. Accountant and Auaitor Skrifst.— 28 Merchants Bank. Tals.: 5701 MYNDAÍá.MIDlIv. OLÍA, HJÓLÁÖ FEITI OG FL. VVINNIPEG OIL COMPANY, LTD. Búa til SteinOltu, Gasoline og hjólés-éburö Talsími 15 90 611 Ashdown Hloct G. H. LLEWELLIN, “Meda]lions“ og Myndarammar Starfstofa Horni Park St. og Logan Avenue SKÓTAU í HEILDSÖLU. TIMBUR og BULOND ^ AMES HOLDEN, LIM TED Princess McDermott. Winnipeg. THOS. OYSTAD, 208 Kennedv Bldg. Viöur 1 vagnhlössun til notenda, bálönd til sölt THOS. RYAN & CO.. Allskonar bkótau. 44 Princess St. PIIÆ & BOILEK COVÉRING THE Wm. A. MARSH CO. WESTERN LTD. * ramleiöendur af Jblnu Skótaui. Talslmi: 3710 Princess St. “High Merit“ Marsh Skór GREAT WEST PIPE COVERING CO. 132 Lombard Street. VÍKGIRÐINOAK. " Ráfmagnsvélar og áhöld THE GREAT WEST WIRE FENCE CO., LTD Alskonar vírgiröingar fyrir bændur og borgara 76 Lombard St. Winnipeg. JAMES STUART ELECTRIC CO. 324 Smith St. Tahímar: «447 og 7802 Fullar byrgöir af ulskonar vélum. ELDAVÉLAR O. FL. GOODYEAR ELECTRIC CO. Kellogg’s Talsímar og öll þaraölát. Ahöld Talslmi 3023. 56 Albert St. McCLARY’S, Winnipeg. Stœrstu framleiöendur í Canada af Stóm, Steinvöru [GrauitewaresJ og fl. kafmagns akkokðsmenn MODERN ELECTHIC CO 412 Portage Ave Talslmi: 5658 Viögjörö og Vlr-lagning — allskonar. ÁLNAVARA í HEILDSÖLU7 R. J. WHITLA & CO., LIMITED 264 McDermott Ave Winnipeg “Kiug of the Road” OVERALLS. BYGGINGA- EFNI. ^ JOHN GUNN & SONS Talstmi 1277 266 Jarvis Ave. Höfum bezta Stein, Kalk, Cement, Saud o. fl. BILLIARD & FOOL TABLES. W. A. C A R S O N P. O. Box 225 Room 4 1 Molson Banka. öll nauösynleg éhöld. Ég pjöri viö Pool-borÖ THOMAS BLACK Selur Jérnvöru og Hyggiuga-efni allskonar 76—82 Lombard St. Talstmi 6 00 N A L A R. THE WINNIPEG SUPPLY CO., LTD. •í»8 Rietta St. Talsímar: 1986 & 2187 Kalk, Steinn, Cemont, Sand og Möl JOHN KANTON 203 Hammond Block Talslmi 4070 Sendiö strax eftir Verölista og Sýnishornum MATHESON AND GAY Husasmiöir, snikkarar og viögeröarmenn GASOLINE Vélar og Brunnl)orar 221 Higgins Ave. Winnipeg ONTARIO VVIND ENGINE and PUMP CO. LTD 301 Chamber St. Sími: 2988 Vmdmillur—Pumpur— Agætar Vélar. byggingameistarar. J. H. G RISSELL f Hyggingaineistari. 1 ^dvester-Willsou byggingunni. Tals; 1068 BLÓM OG SÖNGFUGLAR JAME5 BIRCII 442 Notre Dame Ave. Talstmi 2 6 3 8 BLOM - allskonar. Söng fuglar o. fl. ^ PAUL M. CLEMENS °y?ginga - Meistari, 443 Marylaud St. aarifst.: Argyle Bldg., Garry st. Talslmi 5997 BÁN K AKA K GI IFUSKIPA AGENTH BRas- og RUBBER STIMPLAR ALLOWAY & CHAMPION North End Branch: 667 Maiu street Vér seljum Avfsanir borganlegar é Islandi '. MANiTOBA STENCIL & STAMP VVORKS ír! Main St. Talslmi lmO P. O. Hox 244. ÖQum til allskonar Stimpla ár mélmi ogtogleöri LÆKNA OG SPÍTALAÁHÖLD CHANDLER & FISIIER, LIMITED Lækna og Dýralækna éhöld, og hospltala éhöló 185 Lombard St., W’innipeg, Mau. . Ct VOEBANK S.VLMA VT-ILA ADQEROAR- "^AÐUR. Brákaöar vélar seldar tré $5.00 og yflr 564 Notre Dame Phoue, Maiu 86 2 4 á O “1" A \/ í DAG er bezt að GERAST KAUP- k 1 1 YX' X ANDI AÐ HEIMSKRINGLU. — 1 ■ ■ \/',X ÞAÐEREKKI SEINNA VÆNNA. | Ekkjan á Akranesi við fyrstu ben.tugleika þœr upplýs- ingar viðvíkjandi skjólstæðdngi *najiniiöar og veglyndis Vestur- Islendinga, aö þeir mundi fúsir til þess, að rétta sér svo öfluga fjár- ^agslega hjálparhönd, að hún af því fé, sem þeir geía henni, geti komist hiingað vestur til Canada a næsta sumri, með sín 4 munað- arlausu börn, — virðist ætla aö *á ósk sína uppfylta. Kn nokkuð seint gengur söfnunin, — seinna en vera ætti. þegar vér hugsum til þess, að ef hver einasti Vestur-íslendingur Mldi gefa citt einasta cent í sjóð þennan, þá fengi ekkjan þúsund kr. * peningum héðan að vestan. En "®Si er það, að ekki má vænta I*88, að hver einasti Vestur- slendingur gefi í sjóð þennan, né neldur er það æskilegt, að þeir ytðu svo stnátækir, að gefa að e'ns 1 cent hver. En dæmið cr hér til að sýna, hver upphæð engist, ef allir yröu samtaka. — Petta hafa og landar vorir skilið, Pvi að ein kona hefir gefið fyrir tnanns, önnur (ónefnd) úr Sas- atchewan fylki fyrir 800 manns kvenfélagið “Frækorn” í tunnavatnsbygð hefir gefið fyrir þusund manns. . ^er höfum orðið þess varir, að ytnsir, Sem annars hefðu viljað ^a, hafa látið það ógert af því að Heimskringla hefir ekki getað fa'S't þeim nafn og áritun þessarar °nu, og vér viðurkennum, að það Var ilaufaskapur, að hafa ekki í t'iTia gert það að skilyrði fyrir Sarnskotasöfnun hcr í blaðinu, að nafn ekkjunnar og nafn látins nianns henuar, og núverandi heim- tsfong hennar á íslandi væri til- ynt hér á skrifstofunni, — bœði eRna þess, að almenningur hefir a *s enga tryggingu fyrir því, að Pcningunum sé ekki á þennan hátt safnað undir röngu yfirskyni, og Sv° geta margir verið svo gerðir, a® þeir vildu senda ekkjunni gjafir Slnar beint í bréfi til hennar. ^u hefir þó blað þetta gert ráð- ftofun til þess, að fá þœr upplýs- 'ngar t,m ekkju þessa, sem vér . -'um að gefendurndr eigi heimt- ,n«« á að mega vita, án þess þó, a° nafn hennar verfK að svo stoddu opinberað í blaðinu. Konu . rri í Pipestone bygð hér í fylk- lnn> sem stendur fyrir hjálp til -kjunnar, tdlkynnist því hér með, a Heámskringla ætlast til þess að Un sendi hingað á skrifstofuna eiga sanngjarna heimtingu á að fá ef þeir óska þess. það hefir verið auglýst, að ekkj- an þurfi að tfá $145 tdl fargjalds- þarfa. En Vestur-íslendingar mega ekkd gleyma því, að þarfirnar í sambandi við vesturferð eru fleiri en að edns fargjddin. Úr því ekkj- unni er á annað borð hjálpað, þá þarf að gera það svo drengilega, að hún geti ekkt að eins borgað fargjöldin, heldur einnig fatað sig oig börn sín til ferðarinnar, og að hún hafi nægan fjárforða fyrir sig og 'þau til ferðarinnar, — að þvi ógleymdu, að innflutndngalög Can- ada hedmta, að hver innflytjandi hafi í peningum, er hann lendir af skipi hér, að minsta kosti 25 fyrir hvern farþegja. Að öðrum kosti hefir stjórnin vald tíl þess, að senda þá beint til baka til síns heimalands, ef þeir hafa ekki lög- ákveðna upphæð. Vér lítum svo á mál þetta, að ekkjan þurfi talsvert ntedra fé en 145 dollara, ef vel á að vera, og vér erum þess fullvissdr, að Vest- ur-lslendingar verða fúsir til þess af allsnægt sinni, að veita henni nauðsynlega fjárupphæð, sem vér teljum að ætti að vera ekki minna en 250 dollarar Hedmskringla óskar, að landar vorir vildu hraða samskotuniun, og gera þau svo rífleg, að ekkj- unni megi verða þau að fullum notum. TJpphœðin, sem um er beð- ið, er svo lítil, að þá munar sama og ekkert um, að láta þá upphœð af mörkum. Vér setjum hér útdrátt úr 3 bréfum, sem sýna, hve hjartanleg- an þátt sumir getendur taka í þessu máli : 1) —“Hér með fylgja Átta Doll- ars til styrktar ekkjunni fátæku á Akranesi,'svo hún geti komist með börn sín hingað vestur komandi sumri. En þess bið ég, að nafns míns sé ekki gietið”. 2) —“Eg hefi lesið hjálparledtunar- gredn í Heimskringlu 10. ftebrúar og sendi hér með $2.00 i hjálpar- sjóðinn, með þeirri ósk, að sem fiestir vildu gera líkt, eftir ástæð- um. Mér finst blóðið renna til skyldunnar, að hjálpa þessari fá- tæku ekkju á Akranesi til þess að flytja hingað vestur á komandi sumri, og eihkanlega þegar ég sá, að hún var úr Borgarfjarðarsýslu, því þar dvaldi ég þau 33 ár, sem ég lifði á gamla landinu, og þekti margt fólk að góðu á Akranesi”. 3)—“1 tilefni af hjálparleitun til fátækrar ekkju á Akranesj á Is- landi, sem blað þetta flytur, var fundur haldinn í kveníélaginu •‘Frækorn” við Grunnavatn, Man. Á fundinum var 1 ákveðið að gefa ekkju þessari $10.00, og var mér falið á hendur, að senda þér pen- ingana, og tilkynna þér, að á- kvörðun félagsins er, að ef næg upphœð er komin til fargjalds fyrir noítnda fjölskyldu, þá bdður félagið þdg að geyma þessa peninga, þar til ekkjan er komin hSngað vestur, og að afhenda henni þá þessa Utlu upphæð. Ennfremur óskast, að þú minnist þessarar litlu upphæðar á- samt öðrum peningum, er þú veit- ir móttöku í sama tilgangi” þet/ta síðasta bréf sýnir, að gef- endumir hafa haft það á meðvit- undinni, að ekkjan þyrfti meira £é en farggjöldunum nemur, og er það rétt athugað. En það er of seint, að fá benni skildingana, þeg- ar hún kemur hingað vestur. Iiún þarf að hafa þá, þegar hún lendir i Quebec. ]>ess vegna vonar Hkr. og tiður, að Vestur-íslendingar hraði samskotunum, og geri þau svo ríf- leg, að þau verði að fullu gagni. Menningarfélagsfundur A fundi, sem haldinn var 12. jan- úar sl., flutti forsetd félagsins, hr. Stefán Thorson, erindi “Um glæpa- menn”. Meðhöndlun glæpamanna kvað hann vera eitt af stórmálum heimsins. Síðastliðna hálfa öld hefði tala glæpamanna hækkað að ntikluin mun í Canada og Banda- ríkjunum. Sumum virtdst, að hér væri að ræða um vaixandi /K ó- læknandi sjúkdóm á þjóðlíkaman- um. Ekki kvað ræðumaðtir svo vera, en meðhöndlun glæpamanna væri mjög svo ábótavant. það þutfti að ráða bót á þessari mein- semd á vísindalegan hátt, en ekki með þeim hætti, sem tiðkast hefði. Síðan skilgreindi ræðum. kvað glæpatnenn væri. Glæpamaðurinn værd hjáróma því mannfélagi, sem hann væri í. Skýrði svo nokkuð flokkun þá, er mannfræðingar gera á glæpamönnum. Pólitiskir glæpamenn væru þeir, sem væru andstæðir því fyrirkomu lagi, sem hefðin helgaðd, — af þvi þeim findist það ilt. þeir væru lýð- hollir, findu tdl þess, að alþýðan væri sárt leiliin, væru meðlíðunar- samir og geðríkir. í þessum flokki glæpamanna hefðu verið sumir hedmsins mestu umbótamanna. Svo væru þeir, sem rofið hefðu stjórnarskrár (Nap. 3.), og þeir, sem fremdu ódáðaverk með til- styrk þeirra, er völdin hefðu (t.d. Jos. Chamberlain). Svo væru geðríkir glæpamenn eða glæpamenn af slysum. þeir, sem fremdu glácp af því, að gert er á hluta þeirra, og af því að aðrir drýgja glæp (t.d. Harry K. Thaw) þess konar glæpamenn bæri ekki að óttast. Einnig miutist hann nokkuð á “occasionial”, “habitual” og “pro- fessional” glæpamenn, en aðallega talaði hann um “instinctive” glæpamenn, eða glæpamenn af eðl- isfari, sem væru fæddir glæpamenn — annaðhvort '“atavistic” for- kynjungar) eða “degenerates”(ætt- lerar). Skyrði þýðingu þessara orða með dæmi. “Atavism” for- kynjun) væri það, er eftthvað væri sótt langt fram í ættir. þeir menn, er væru forkynjungar, svipuðu til forféðra vorra, er þedr voru á villimannastigdnu. Forkynjungarnir fæddust mörgum öldum of seint. Hjá oss nú væru þeir taldir glæpa- menn, en hctfðu þeir verið uppi á því tímabili í fyrndinnd, sem þeir réttdlega tilheyrðu, hefðu þedr ef til vill verið taldfr hetjur. Venjulega væru forkynjungar líkamlega hraustir. “Degenerates”, eða ættlerar, væru aftur á móti líkamlega veikl- aðir. Siðan lýsti ræðum. all-ítarlega og skýrði með myndum líkamlegu útlitfi og ýmsumi sérkennum, er mannfræðingar hefðu tekið eftdr á glæpamönnum, er þedr hef-ðu skoð- að á fangahúsum. Ræðum. tók það fram, að myndir þœr, er hann beíði til sýnis, ættu ekkert skylt við höfuðkúpufræði eða heila- (spuna) fræði þá er “Phrenology” nefnist, sem væri alls ekkert við- urkend sem vísindagrein, og ekk- ert tillit tekið til bennar a£ vís- índalegum mannfræðingum. Skyldleika kvað ræðumaður vera á milli glæpamanna, villimanna, vitfirringa og flogaveikra. Ræðum. kóm með ýms dæmi úr æflsögum naíntogaðra glæpamanna til skýringar á sálarástandi þeirra — samvizkuleysi, hjátrú, hrotta- skap og guðhræðslu. Nokkuð mintist ræðum. á Hebr- ea til forna og glæpaskrá þíirra. Sumt af því, sem hjá þeim lieíði v-erið taldir glæpir, og sem grimmi leg dauðahegning lá við, kvað hann nú alls ekki vera talið glæp- ur hjá hinitm siðaðri þjóðurn, og sýndi þetta á hve miklu lægra stð- ferðisstigi Hebrear hefðu verið þ.i. Til dæmis, árás á konu ,eins ir.anns var hjá þeim talinn glæpur móti edgn. Slíkt væri nú ætíð talinn glæpur móti persónu. þær þjóðir, sem taka harðara á glæp móti persónu en glæp móti edgn, eru á miklu hærra siðferðisstigd. þá gerði ræðum. nokkurn sam- anburð á glæpum karla og kvenna. Kvenmenn sagði hann að stœði nœr frummanndnum (Primitive Man) en karlmenn, en “atavism” • ætti sér miklu sjaldnar stað milli kvenna enn karla. Hvað glæpaeðl- ið áhrærði, áleit ræðum. að líkt myndi á komið með konum og körlum, þó glæpaskýrslur bæru með sér, að þeir síðarnefndu drýgðu fledttf glæþi. Með vaxandi frelsi fyrir konur myndi glæpatil- felli fjölga meðal þeirra. Minst bæri á glæpum meðal kvenna, sem lítið frelsi befðu og væru fastastar við heimilið, t.d. á Spáni ogGrikk- landi. Með þessu kvaðst ræðum. alls ekki vera að mœla á móti kvenfrelsi eða jafnrétti kvenna við karla. Fyrirlesarinn kvaðst að miklu leyti hafa stuðst við rit hinna nafnkendari mannfræðinga við samning þessa erindis, svo sem I.ombroso, Ferri, Travis, Dosto- jeffski, Havelock Ellis o.fl. Síðari hluta þessa erindis kvaðst hann myndi flytja í apríl, og gerði þá ráð fyrir að tala um glæpamenn, setn framledddir eru af ríkinu og heimilunum. * Að erindinu loknu var flytjanda greitt þakklætisatkvæði. Talsverðar umræður ttrðu á eft- 1 ir, og tóku þátt í þeim : Séra Guðm. Árnason, Skapti B. Brynj- ólfsson, Sigfús B. Benedictsson, séra Rögnv. Pétursson, Mrs. Mar- grét Benedictsson, Halltir Magnús- son, Mrs. Ingibjörg Goodman og Mrs. Sigríður Swanson. Innii mynd mannsins. Long fer líkt og sumum öðrttm, sem glepsað hafa í hælinn á mér, hann gín við beitunni. það er ó- brigðult , meðal við hrokadrjúga ednf.ldninga að hirta þá með eigin afglöpum þeirra. Eg sýndd Long hógværlega fram á framhleypni hans og kerlingasögu-mas. það dettur honum heldur ekki í hug að verja. Enj beint til Akureyrar þýt- ur hann og úðar þar í vísnabing úr meira enn hálfrar aldar sorp- haugi, og á hvínandi fartinni vest- ur á skrifstofu Hkr. og spúir þar sálarfæðu sinni á svæfla og sœngur blaðsins, og ætlar að steindrepa mig með ólyktinni. Snyrtimennið! En ólyktin fylgir sál Longs, en berst mér ekki. Heldur eru tómir varasjóðir vits og þekkingar hjá öðrum eins kerlingarbelgjum og þessum vesalingi. Búast hefði mátt við hjá manni, sem fer með annað enn kerlingar- sögur, að hann nefndi eitthvað af þessum orðljótu verkveitendum, sem hann er að bakbíta, m.fl. sem stóð í keringarsögu-stíl í “aths.” hans. Hann, sem búinn er að hús- ganga á milli þeirra um 20> ár, ætti að geta það. Hann má sjálf- sagt drjúgt um tala, að hann hefir ekki verið oft verkveitandi sjálfum sér né öðrum. En lúalegt er það, að bakbíta velgjörðamenn sína upp til liópa, því að það er sannarlega þakkavert, að fá atvinnu hjá öðr- um, þegar hún er ekki til af sjálfs- dáðum. þá skoðun hefi ég og fleiri gððir menn. Og eðlilegt er það, að verkveitandi finni að missmíðum þeirra, sein eru hroðvirkir og hálf- gierðir “fúskarar”, að minsta kosti annað voifið. Long þykist ætla að taka ráð- leggingu minni, að gœta betur að sér næst. Hann sýnir það líka. Aldrei hefir hann orðíð sér medr til minkunar enn í síðasta blaði, og hefir þó sumt verið krumfengdð, sem hann hefir ekið á tún í blöð- um áður. Og enginn hefir ataðHkr. fábjánalegar enn hann. Og svo eru góð loforð um áframhaldandi sál- arástands myndir hans. Ég ætla að láta þetta nœgja þar til þriðja útgáfan af sálarmynd Longs birtist, sem vonandi er, að ekki verði langt að bíða, því nú er niyndaöld mikil í landi. —» Ég verð ekki með öllu óvarbúinn við Long. það stendur svoleiðis á gömlum tímum og viðburðum. K. Ásg. Benediktsson. selur þau. Ef kaupmaður yður hef- ir þau ekki, þá skrifið eftir enska frsé-lista vorum, og pantið beint frá oss, Þyggið engar eftirlfkingar,— heimtið McKenzie’s fræ. Hrein- Fyrir Vesturlandið Hver framtakssamur kaupmáður leiki þeirra er óviðjafnanlegur og I lífsafl þeirra hið sterkasta. BKANDON, MAN. A. E. McKenzie Co., Ltd., VESTUHLANDSINS MESTU FRŒSALAR. CALOARY, ALTA. McKenzie’s ÍJRVALS KENNARA VANTAR að Diana S.D. No. 1355, Manitoha, helzt frá 1. apríl næstk. til 1. des. Umsækjandi þarf að hafa 3. eða 2. stigs kennarapróf, og helzt fær um að leáðbeima börnum í söng. Gott kaup borgað góðum og ástundun- arsömum kennara. Skólinn þægi- legur, staðan létt, skilvís laun.. Sendið umsókn fyrir 30 marz til undirritaðs. MAGNUS TAIT, Sec.-Treas. P.O.Bckx l4b, Antler, Sask. KENNARA VANTAR fyrir Swan Creek skóla, No. 744, um sjö mánaða tíma, frá 1. maí til 1. desember. Umsækjendur til- gretni mentastig og kaup, sem vænst er eftir, og sendi tilboð Mn til JOHN LINDAL, Sec’y-Treas. Lundar, Man. Sendið Heimskringlu til vina yðar á Islandi. JÓNAS HALLDÓRSSON, SJNTIIKIKI^VIR, r. Fxsddur 20. júní, 1839. Ddinn 2. nóvember, 1909. þú fæddist í dalnum, með gróandi grund, við gilið og hamrana svarta. þar brosti fyrst sólin við barnsglaðri lund og brimhvítur fossinn um árdegtisstund þar hilti við brúnina bjarta. Hann heillaði hjartað með seiðandi söng og svásúða glitrandi stjörnum, en niður frá honum, sem línflétta löng, rann líðandi áin um dalbúans göng, með eyrum og álftsetnum tjörnum. þar saztu við árbakkans úðaþung blóm i algleymi barnslegrar sælu und himninum biáa og háfossins róm og hlustaðir dreymandi’ á bergmálsins óm i kveldúðans svalandi kælu. Svo fölnuðu blómin á bakkanum þeim, og bernskan varð ettir í dalnum. þá iagóirðu út i þann alvörugeim, sem eindr þeir vita, er langa mest heim að bernskunnar bláfjaila salnum. En hamingjan skein þér úr hádegisstað, að hjarta sér ungmennið vrtfði, og benti því áfram á einstigi það, hvar einstaklings vegurinn liggur í hlað. þar hlaustu hvað hugur þinn krafði. það er sem óg sj i þig sveinunum hjá og siðprúðum verkstjórnar herra, með .gleðina í auga og brosið á brá og bairtuna mannúðarspeglinum frá, sem eítir það aldrei nam þverra. þá vaknaði starfsþráin, styrkur og þor, •þú sfcefndir í áttbagann forna-. þar steigstu til mynja þau menningarspor, •að minning þin lifir, sem skínandi vor, tii arðs fyrir ófædda og borna. þin httfmilisiðja var ástúðar gljúp, og ávalt var starfandi muntJin, en föðurleg umhyggja eilifðar djúp, seon aldrei var^búin í hátíða hjúp, en hversdags í fötunum fundin. Slík dæmalaus iðja og edlífðar starf mér oft verður torráðin gáta. Og gLeðdlegt væri, etf gengju i arf þœr guðlegu dygðir, þó viki í hvarf sá maður, er megvim nú gráta. þín samvizka aidrei tiL óþreyju fann, hún alt af var hvít eins og mjöliin, þvi snemma í æsku hún friðarland fann ; og fleira þú áttir, sem gjörði þig mann, já, — trúna, — sem flutt getur fjöllin. Úg ætla’ ekki að tala um viðskifti vor, það verður að bíða síns tíma, — en þú gekst oft fyrir mig þreytuleg spor, og þin vegna Liföi’ ég mitt fegursta vor, þó hyldi það liausthélu gríma. þ-ú talaðir eitt sinn, í einrúmi þó, um indæla íossinn í dalnum, — og langt er ei síðan. þá hugur þinn hló og hljóp eins og drengur um grundir og mó í bernskunnar bláfjaiia salnum. Nú heyri’ ég þig tala við brosandi blóm, þar’s bernskan varð eftir í dalnum, und hamrinum bratta og háfossins róm, þú hlustar enu dreymandi á bergmálsins óm í blíðhimins bláfjalla saimim. Jón Jónatansson. ísafold er vinsamlega beðin að birta þetta.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.