Heimskringla - 10.03.1910, Blaðsíða 5

d b 1 Mi>K k i K ULA
WINNIPEG, 10. MARZ, 1910. Bl*. 5
Góði kunningi John
S. Laxdal.
J>n kaust heldur aS senda þínar
andríkn hugleiöingar dagblööunum
þó máliS sé svo gott sem v!S mig
einan^ heldur en aS tala viS mig
faeima lyrir, þó fundum okkar beri
nokkrum sinnum saman. Aí hvaSa
ástœ-Su ? Ivangar þig svona mikiS
til aS víÖfrægja mín skoöanaskifti,
liShlaup og fleSuhátt, eins og þú
beinir aS mér ? Er þetta þaS
sama, sem þú krefst af þínum fé-
lagsbræSrum ? Ertu viss um, aS
þú hafir þekt og skiliö máliS, þeg-
ar þú býSur því þitt fóstur ?
þú talar um fund, sem haldinn
var hjá mér í sumar, en ekki inn-
færöur í gjöröabók sainaöarins, og
skoöar þetta sem ódæöi, og hefir
þetta fyrir ástæSu til aS ákveSa,
aö ég hafi skift um skoöandr. þú
upplýsir almenriing um, aS ég sé
samd maöurinn, sem hafi ritaS
Ijómandi1 fallega grein í Lögberg í
fyrra um vald og skyldu alþýSunn-
ar til aS taka þátt í trúmáladeil-
um til upp'byggingar fyrir nýju
guöfræöina. En svo bregSist kross-
tré, sem önnur tré. Nú sé komiS
atnnaS hljóS í strokkdnn, sem miöi
til sundrungar fyrir SléttusöfnuS.
þegiar ég sem fulltrúi safnaSar-
ins boSa til almenns fundar, þá
er þaS eitt af tvennu, aS ég gjöri
slíkt í samkomulagi viS safnaöar-
nefndina, eSa samkvæmt áskorun
frá' minsta kosti 10 meölimum
safnaSarins. En svo hefi ég þar
fyrir utan máske leyfi til aS boöa
til fundar, hvenœr sem ég þykist
faafa ástæSu til þess, sem meS-
borgari míns sveitarfélags.
þannig var þaS, aS ég óskoraö-
ur og einn boSaSi til almenns fund
ar hjá mér í sumar, af þeirri á-
stæSu, aö ég skoöaSi þaS nauö-
synlegt, aS kirkjuþingiS, sem
hlaut aS meShöndla trúmáladeil-
una, — heföi sem flestar yfirlýs-
ingar þeirra manna, er slíkt léti
sig varöa, svo aS þingiS gaeti bet-
ur áttaS sig á, hver afstaöa alþýS-
unnar væri í því máli.
þar af leiSandi hafSi þessi fundar-
gerS ekkert aS gera í geröarbók
safnaSarins.
AS ég sé kominn í mótsögn viS
mína eigin skoSun og yfirlýsing á
fundi þessum, því neita ég. Enda
er þér þaS sjálfum og fleári ná-
grönnum mínum kunnugt, a>S ég
hefi ekki g,etaS felt mig viS gerSir
meirihlutans á síöasta kirkjuþingi,
þó ég ekki álíti þaS sigurvænleg-
ustu aöferöina, hvorki í þessu né
nokkru ööru máli, aS hliöra aldrei
til um hársbreidd, og hika aldrei á
fyrstu mínútu, aS framkvæma
vanhugsuS loftkastalasmíöd.
ÁstæSan fyrir því, aö söfnuSur-
inn í heild sinni neitaSi aö ákveöa
með atkvæÖagreiSslu, hverjum
megdn í trúmáladeilunni hann
stœSi, var skýrt tekin fram, nefnil.
sú, aS slíkt hlyti aS ledöa til
sundrungar, aS meiru eöa minna
leyti, vegna þess aS í söfinuSinum
mundu vera menn af báSum flokk-
um, sem væru meS slíkri aSferS
eins og manaöir saman tdl óupp-
byggilegra og þýöingarlausra
þráttana.
þetta heíöir þú átt aS geta sett
þig inn í. sem ætlaðir í næstsedn-
asta blaði Heimskringlu aS sam-
eina og sætta helzt alla ísléndiinga
i Ameríku.
Eins og nú standa sakir, lá held-
ur engin brýn ástæSa til aS á-
kveöa neitt um þetta, nema ef
vera skyldi sú, aS fá þig í söfnuð-
inn, sem aö nokkurra manna áliti
var þó grát-hlægilégt, og kannske
efni í dálitla skáldsögu, aS þú
skyldir vera aö sækja um inn-
göngu í lúterskan söfnuö. þú, sem
á fundi í þessum söfnuöi haföir
lýst því yfir, að þú vœrir edngyS-
istriiarmaður. þú, sem ekki varst
fáanlegur til- þess, á þessum um-
rædda fundi, aS mótmæla því, aÖ
þú værir Énítari.
Skyldi nú engum detta í hug,
aö á bak viö þessi afskifti þín lægi
sú ástæða, aö reyna til aS sundra
þessum söfnuöi ?
Ég hefði ótilneyddur ekki kosið
aö gera úr þessu opinbera dedlu.
Enda svara ég ekki í þetta sinn
öSru en því, sem miðaSi tál lítils,
virðingar fyrir mig í grein þinni.
Ég kann aö hafa meitt sómatil-
finning þína. En því varstu að
gera þetta aS blaðamáli?
þinn einl. kunningi,
Friörik GuSmundsson.
DÁNARFREGN.
ÖP. Fork, Utah, 26. febr. ’IO.
Herra ritstj. Ilkr.
Hjálmar bóndi Bjarnason, ætt-
aður af Vatnsnesi í Húnavatns-
sýslu, 66 ára að aldri, andaöist aÖ
lieimili sinu hér í bænum þann 21.
þ.m., kl. 4.30 e.m. Hann var jarö-
sUnginn í dag. Væntanlega veröur
hans og helztu æfiatriöa hans get-
ið í þessu blaði, þegar hentugledk-
ar leyfa.
E. H. Johnson.
LEIÐBEININGAR—SKRA YFIR AREIÐANLEGA VERZLUNARMENN í WINNIPEG
MUSIC OG HLJÓÐFÆRI VlNSÖLUMENN
G g V E L 1 E Hei'dsöln Vlnsali. 185, 187 I^ortage Ave. E. Smá-sölu talsimi 352. Stór-söln talsími 464.
CR0S5, OOULDING & 5KINNER, LTD. Pianos; Player Pianos; Organs; VICTOR “ og “ KDISON “ Phonographs; T. H. Hargrave, íslenzkur umboðsmaöur. 323 Portage Ave. Talsími 4413
STOCKS& BONDS
W. SANEORD EVANS CO. 32 6 Nýja Grain Exchange Talsími 369
BYGGING A- og ELDIVIÐUR.
ACCOUNTANTS & AUDITORS
J. D. McARTHUR CO , LTD. Hygginga-og Eldiviöur 1 heildsölu og smásölu. Sölust: Princess og Higgins Tals. 5060,5061,5062
A. A. JACKSON. Accountant and Auaitor Skrifst.— 28 Merchants Bank. Tals.: 5702
MYNDASMIDIR. OLÍA, HJÓLÁS-FEITI OG FL,
G. H. LLEWELLIN, “Medallions” og Myndarammar Starfstofa Horni Park St. og Logan Avenue WINNIPEG oil company, ltd. Búa til Stein Ollu, Gasoline og hjólás-áburö Talsími 15 90 611 Ashdown Klock
SKÓTAU í REILDSÖLU. TIMBUR og BÚLÓND
AMES HOLDEN, LIM TED Princess & McDermott. Winnipeg. THOS. OYSTAD, 208 Kennedj Hldg. Viöur 1 vagnhlössuno til uotenda, bulönd til söln
TIIOS. RYAN & CO.. Allskonar Skótau. 44 Princess St. PIRE & BOILER COVERING
THE Wm. A. MARSH CO. WESTERN LTD. Kramleiöendur af Flnu Skótaui. Talsími: 3710 88 Princess St. “High Merit” Marsh Skór GREAT WEST PIPE COVBRING CO. 132 Lombard Street.
VÍRGÍRÐÍNGAR
Rafmagnsvélar og áhöld THE GREAT WEST WIRE FENCE CO., LTD Alskonar vlrgiröingar fyrir bwndur og borgara. 76 Lombard St. Winnipeg.
. JAMES STUART ELECTRIC CO. 824 Smith St. Talslmar: 3447 og 7802 Fullar byrgöir af alskonar vélam.
ELDAVÉLAR O. FL.
QOODYEAR ELECTRIC CO. Kellogtt'ö Talslmar og öll þaraölút. áhöld falslmi 3023. S6 Albert 8t. McCLARY’S, Winnipeg. Stcerstu framleiöendur í Canada af Stóm, Steinvöru [Granitewares] og fl.
RAFMaGNS AKKOKÐ8MENN MODERN ELECTRIC CO 412 Portago Avo Talsími: 5658 Viögjörö og Vír-lagning — allskonar. ÁLNAVARA í HEILDSÖLU.
R. J. WHITLA & CO., LIMITED 264 McDorinott Ave Winnipeg “King of the Road” OVERALLS.
BYGGINGA - EFNI.
BILLIARD & I’OOL TABLES.
Talslmi 1277 266 Jarvis Ave. Höfum bezta Stein, Kalk, Oement, Sando. fl. „ _ „ W. A. CARSON P. O. Box 225 Room 4 í MolsonBanka. Öll nauösynleg áhöld. Ég gjöri viö Pool-borö
0 THOMAS BLACK _rtSelur Járnvöru og Byggiuga-efni allskonar ^6—82 Lombard St. Talsími 6 00
NÁLA R.
„ thb winnipeg supply co.. ltd. 298 Rietta «t. THÍslmar: 1936 & 21H7 Kalk, bteinn, Cement, Sand og Mðl JOHN RANTON 203 Hammond Block Talslmi 4670 Sendiö strax eftir Verölista og Sýnishornum
MATHESON AND GAY Hásasmiöir, snikkarur og viógeröarmenn GASOLINE Völar og Brtinnborar
221 Higgins Avo. Winnipeg ONTARIO WIND ENGINE and PUMP CO. LTD 301 Chamber St. Sími: 2P88 Vindmillur—• Pumpur — /igmtar Vélar.
BYGGINGAMEISTARAR.
J. H. Q RU SS Efa L BLÓM OG SÖNGFUGLAR
1 Silvester-Willsou byggiugunni. Tals: 1068 n PAUL M. CLEMENS «7y.ígingn Moistari, 443 Maryland St. ^krifst.: Argyle Bldg., Garry st. Talsími 5997 JAMES BIRCII 442 ^Notre Dame Ave. Tnlslmi 2 6 3 ► BLOM - allskonar. Söng fuglar o. fl
BANKARAR.GUFUSKIFA ÁGKNTR
mAS. og RUBBER 8TIMPLAR MANITOBA SI ENCIL & STAMP WORKS Main St,. Talslmi 1XS() P. O. ltox 244. Qnm til allskonnr Stimpla úr málmi ogtogleöri ALLOWAY Aí CHAMPION North End Branch: 667 Main st>eet Vór seljum Avlsanir borganl« gar á Islandi
LÆKNA OG SPÍTALAÁHÖLD
joSIJ'DEBANK saumavíla ADOERDAR- AtíU K. Hrúkaöar vólar soldar frá $5.00 og yíir 5 64 Notre Dame Phone, Main 862 4 CHANDIfER &' FISIIER, LIMITED Læknn og Dýralmkna áhöld, o« hospítala áhölo 185 Lombard StM Winnipeg, Man.
Bændamál.
þlóöedgnastefnan er mjö,g aS
ryöja sér til rúms. AöalástœSan
fyrir því er, hve stór-mikill hluti
auðs-£ramleiðslunnar lendir hjá til-
tölulega sárfáum mönnum, og al-
menningi blöskrar, hve dregiö er
úr arSd bónda og verkamanns, svo
hinn ríki verði æ ríkajri. 1 því
landi, sem náttúruafuröir eru
miklar, ber auövitaö lang-mest á
verzlunarfélagslegum samtökum
auömanna og fjárhættu spdlara, til
aö draga til sín sem beztan hluta
af gróöa hvers fyrirtækds. Ekki aö
eins, aÖ fyrirtæki eru stoínsetT,
sem eingöngu eru af gróöahvöt,
heldur og líka er krækt í allar æö-
ar verzlunarinhar, til að gerast
milldmenn érá fyrsta framleiöanda
til notendanna. þietta hefir aS
heita má til þessa tíma gengdö vel
fyrir slungna gróöamenn. Alþýöan
hefir lítiS skift sér af, en fundist í
bráödna, aS hún hafi haft gott af.
Atvinna hefir aukist, landssva-Si
bygst, iðnaSur fullkomnast og ný-
ar iðngreinir komiö tipp. Að sönnu
eru þetta þýðingarmikil atriöi í
sjálfu sér fyrir þjóöfélagiö, en án
þedrra var eigi mögulegt fyrir ,fjár-
plógsmenn, að leiöa auSinn í sína
vasa, þar eð ekkert kemur af
sjálfu sér. Eitthvaö varS aö að-
hafast til aö gera umsetning og
veltu á samlagsauölegð gróða-
manna. Og til aö tryggja það sem
bezt og gera þaö sem varanlegast,
var leitað til löggjaíarinnar hjá
bæja eöa héraðsstjórn, hjá íylkis-
eöa ríkisstjórn, eöa þá, og aðal-
lega, hjá landsstjórn. Viö viljvim
fá styrk, peningagjöf eöa landa-
gjöf. ViS viljum fá sérréttindi, t.
d., að enginn megi keppa á móti
okkur um ákveðinn tíma. — þetta
sögðu peninga-samlagsmenn. Og
við viljum fá vernd, undanþágu
skaitta og önnur hlunnindi, er viÖ
uppástöndum, ef viS edgum aö
taka aö oss til bygginga og starf-
rækslu þetta eöa hitt opinfaera verk
efni, sem um er aö ræSa. 1 stuttu
máli, löggjöfin skal vera þannig
samin, aö gróöi vor verSi sem
mestur og varanlegastur um lt&Ö.
En svo fór almenningi að finnast
nóg um. Peningamennirnir voru
búndr, þá vel var aS gáS, aS
flækja net, sem flestir borgarar
lentu í. Fyrst vortt járnbrautafé-
lögin, bæöi sunnan línu og norð-
an, er óskabörn voru hdnna ýmsu
stjórna. Bar mjög á auðlegS nokk-
ura manna fyrtr sitnnan, er viS
þann félagsskap vortt riönir, t.d.
Vanderbilt, Gould, Harriman, Mor-
gan, Hill og margir fltiri. Flutn-
ingsgjöld, styrkv'eitingar, undan-
þágur, sérréttindi gerött menn
þessa ríka. Hví bvgði ekki lands-
stjórnin þessar járnbrautir, svo
gróödnn lenti allttr hjá þjóöinni
sjálfri, heldur en í höndum fárra
manna ? Er ekki faetra, að tíu
menn eigi sina 10 dalina hver, held
ur en aö oinn eigi 100 dali en Hinir
níu ekki eitt cent ? Eöa hvaö hann
Rockefeller og hans íélagar hafa
grætt á olíueinokuninni, sumpart
á lagalegan en líka mjög svo á ó-
löglegan hátt, eSa á opinberan og
sviksamlegan hátt! IIví stemdi
ekki stjórnin stigu viö öðru eins
gróöafyrirtæki og gerðd olíuverzl-
un að þjóöeign? Var ekki betra,
aS fólkiS í landinu sparaöi svo og
svo mikla upphæö árlega á olíu-
kattpum, en borga það út í vasa
Rockefellers og nokkura annara ?•
Hví bygött eigi borgir, sér til af-
nota, sínar edgin rafurmagns og
gasstöSvar, og gefa þannig íbúun-
um mil'íónir þær, er árlega fara í
vasa eigenda þessara fyrirtækja ?
Hví eru hin stóru slátrunar og
niðursuöuhús fyrir löngu búin aS
gera eigendur sína aS marg-mdlíón-
crum ? Af því aðallega, aS þeir
eru milliliSsmenn, kaupa meS sam-
tökum aif framleiöanda eins lágt
og hann má til að selja fyrir, en
selja svo aftur notendum — meö
samtökum — meS eins háu verði
eins og fólk vill borga fremur en
án vera. Hví stofnsettu ekki borg-
irnar sín eigin slátrunarhús, svo
kjöt fengist meS sanngjörnu veröi
og milíónirnar, sem fara í vasa
Swifts, Armours og annara kjöt-
mangara sunnan línu og horöan,
væru eign fólktíns í landinu ?
þessi sósíaliska stefna- -samedgn
þjóSarinnar á ýmsum nauðsynja-
stofnunum—er eina úrlausnin. Pr'í-
vat f'élagsskapur, er á aö gcra
fjöldanum verulegt gagn, myndast
aö eins annaðhvort til að devja af
kraftleysi eSa lenda í klónum, aS
maSur svo segir, á auðfélagasam-
steypunni, er kreistir lífið úr öll-
um óháöum eÖa gegnstríðandi fé-
lagsskap.
þetta veit kornyrkjumanna íé-
lagiö mjög vel (Grain Growers’
Assooiation). þessi félagsskapur
bænda í Manitoba og Saskatche-
wan, og “Hinir samednuöu bœnd-
ur’’ í Alberta, hefir verdð eins og
kunnugt er, við lýði í nokkur und-
anfarin ár. þeSm hefir með hvc,rju
árinu verið að vaxa fiskur um
hrygg, og fá lagfæring á ýmislegu,
er hveittverzlun er samfara. Bænd-
ur sáu, aS auðfélagssamsteypa
haföi dregiö net sín fyrir. þeir
1 (auðmennirnir) svifust ednskis til
þess að draga sem mest til sín,
bæöi meö yfirhilming laganna, og
meö beinni óráövendni. þessir
| milliliöir voru ekki aS eins ónauS-
synlegir, heldur og bændastéttinni
fjárhagslega til hnekkis. Bœndur í
j Vesturfylkjunum settu því á
’ sbefnuskrá sína : þjóðeign korn-
hlaða. þeir fóru því þess á leit viö
j stjórnarformennina, aö fylkin tæku
j aö sér að koma stofnuninni á fót,
en eins og kunnugt er, komu for-
j menn stjórnanna sér samon um, að
j þitSr heföu ekkert lagalegt vald til
! að færast slíkt í fang, nema ef
j samþykki sambandsstjórnarinnar
j fengist. Svo það virtist, aö d bráÖ
væri loku skotið fyrir frekari að-
gerðir.
Bœndur voru yfirleitt ekki á
j sama máli. þeir báru fram kröfur
j sínar við hvert vi'ðedgandi tæki-
j færi, um leið og unnið var kapp-
samlega að, að auka meðlimatölu
félagsins meðal bændanna. DedJdir
j k ornyrkju mannafélagsins voru á
j stofn settar svo að segja í hverj-
i um smábæ meðfram öllum járn-
j brautum Vesturlandsins. Ársþing
félagsins sérílagi í Manitoba voru
j fjölmenn og mörg nauðsynjamál
rædd og yfirveguð, netndir kosnar
j til aö frétta um og fá lagfæring á
i ýmsum atriðum, er snertd korn-
rækt, flutningsgjöld jámbrauta,
1 gripaverzlun o.s.frv., er annmörk-
um var háð að einhverju leyti.
Stjórndrnar, sem sáu, hve sterk-
ur og áhrifamikill félagsskiapur
j bændanna var að verða—bolmagn
þedrra til hvers er þeir vildu beita
sér allir í einu var meira en fylkis-
stjórnirnar vildu hafa á móti sér
—komu sér því saman um, að
kröfum bændanna vrði nú að sinna
Á þingi bænda í desember sl.
áttu bændur ekki von á, að Cold-
well ráðgjafi hefði nokkurn fagn-
aðarboðskap að bera fram. það
kom kur í bændaflokkinn, því þeir
hugsuðu, að ráðgjafinn væri kom-
inn til að biðja og lofa í flokks
síns þarfir, en ekki> bænda, en svo
var þó beinlínis ekki. “Ég var
kjörinri’, sagði Mr. Coldw'ell, “til
að tilkvnna yður, að Manitoba-
stjórndu er fús til, að verða viö
kröfum yðar og koma í fram-
kvæmd þjóðeign kornhlaða’’. Hví-
lík þó sigurvinning! hrópuðu
bændur.
ŒT1 ZR ÆP,
FYEtK VEiTtJR-
LANDIÐ.
McKenzies
FEÆ eru BEZT
McKENZIE’S
ÚRVALS FRCE
Lítið eftir McKENZIE’S sýniskössum með
ÚTSÆÐI ÞEIRRA í, SEM ERU í HVERRI BÚÐ.
EF KAUPMAÐUR YKKAR HEFIR ÞAU EKKI, ÞÁ
SKRIFIÐ EFTIR VORUM ENSKA BÆKLINGI SEM
VEITIR YKKUR ALLAR UPPLÝSINGAR. —
VALIÐ FYRIR VESTURLANDIÐ — RÆKTAÐ
FYRIR VESTURLANDIÐ OG ÞVÍ VIÐ-
EIQANDI. ÚRVALS LÍFSÞRÓUN.
MUNIDI
Við erum EINU ALLRA FRÆ TEG-
UNDA SALAR í Vesturlandinu
Vér stúdéruui jarðveginn og selj
um f ræ f yrir hann.
lA A.E.MS.KENZIE Co i™ l/íðj
mW BRRNDONmah CfíLOfl RYaita m
See.dsmen to Western Canada.
TILLÖGim UM þJÓÐRIGN
kornhlaða í MANITOBA.
Nefnd sii, sem kjörin var af
kornyrkjumannafélaginu., saman-
! stóð af 14 færustu mönnum félags-
ins, og þar að auki R. A. Bonnar,
málfærslumanni Grain Growerrs’
, Grain félagsins. Nefnd þessi hitti
ráðgjafa Manitoha stjórnar aö
máli 5. jan. sl. Ráðgjafarndr tóku
nefndarmönnum mjög vel, og
gerðu alls engar athugasemdir við
eftirfarandi tillögur bennar :
“.Ktlast er til, að fylkið taki þá
j áb\rr*gð á sig, að reiða fram fé
það er þarf til að koma nýju kerfi
kornhlaða á fót, sem í því er innir
falið, aö kaupa þær hlööur, sem
j nú eru til, eöa byggja nýjar, eða
hvorttveggja’’.
“það er ekk4 ætlast til, aÖ
stjórnin taki lán þetta upp á
gjaldþol fylkisins, eða- að hún taki
!lán til að starfrækja og viðhalda
! fyrirtœkinu, heldur hitt, að stjórn-
in gefi út skuldafaréf, borgianleg á
svo sem 40 árum. Sá tími er ekki
álitinn of langur, því spursmáls-
laust er fyrirtækiið álitið varanlegt
— og sérstaklega,, að þar sem
gjald á korn það, er í kornhlöðurn
ar ketnur, á ekki að eins að borga
vinnuna og viðhaldskostnað, held-
ur og líka til að mynda fúlgu eða
sjóð (Sinking Fund) til afiborgun-
ar skuldafaréfunum, þegar þau
, falla í gjalddaga”.
“Álit um tilkostnað.— Tekjur
! þær, er fást við að starfrækja
! kerfið, yrði lagt tdl grunvallar t'yr-
| ir því, hve mikið fé þyrfti til að
borga vinnulaun, viðhaldskostnað,
rentu á skuldahréfum og árlega
upphœð í fúlgu til afborgunar
skttldinni, — sem þjóðedgnar fyrir-
tæki, en ekki gróðafyrirtæki, — en
að edns aö það borgi tdlkostnað.
j Er álitiö, að allar hlöður verði
I “það er álitið, að þrjár milíóndr
dollara þurfi til að byggja nýtt
kerfi, eftir þörfum fylkisins nú. En
ef þær kornhlöður, sem nú eru til,
væru keyptar eftir virðdngarverði
I þeirra, mundi minna en tvær milí-
ónir þurfa til þess. En allmikil
upphæð væri nattösynleg til aö
endurbyggja og breyta hinum
ýmsu kornhlööum. þegar búiö er
að lögleiða nýja fyrirkomulagið, á
þingið að leyfa útgáfu skuldabréf-
anna ttpp á reikning fylkisins, og
þegar skuldabréfin eru seld, á
stjórniti að veita féö eftir því, sem
þörf krefðist”.
“Tekjur kornhlaðanna vœru : —
Fyrir að taka á tnótd, hreinsa og
geyma 15 íyrstu dagana—hveati
l>4c (satna og nú er), hafra lc,
byKK l^c °K hörfræ 2c á livert
bushel. E/ftir 15 fyrstu da.gana :
einn þrítugasti úr centi á dag fyr-
ih hvert bushel korns. Með þessu
gjaldi á umsjónarnefnddn (Ivxoecut-
ive Committee) að borga ábyrgð.
Aðrar tekjur eru og tnögulegar”.
“Stjórnarnefnd skal kosin, er
veiti fyrirtækinu forstöðu. ’ Hún
skal samanstanda af 3 mönnum,
kosnum til lifstíðar, svo framar-
lega, að hver nefndarmaður sé
starfi síitu vaxinn og hegði sér vel
að öllu leyti. Neíndarmennina skal
st jórnarnefnd kornræktarfélagsins
velja, en stjórnin skipar þá í em-
bættd. Ef nefndarmanni verður vik-
ið úr stöðu, eða segir af sér, eða
| deyr, skal útneíning í auöa skarð-
ið eða sköröin, fara fram eins og í
'fyrsta skftftið. Starfrækslu eftirlit
á gerðum neíndarinnar, og burt-
rekstur edns eða fleiri tnaatna úr
henni, má gera mcð tvennu móti :
1) Fylkisþingið hefir vald til að
láta rannsaka starf nefndarinnar,
og ennfremur, að með tveim þriðju
atkvæða þutgmanna getur þdngiö
vikið mönnttm úr nefndinni. 2)
þegar eiðfest umkvörtun hefir
send verið fratnkvætndarn'efnd korn
yrkjumannafélagsins og sú nefnd
getur ekki kontið lagfæring á við
stjórnarnefnd kornhlaöanna, þá
skal umkvörtunin lögð fvrir áfrýj-
unarrétt fvlkisins (Court of Ap-
peal) eða þrjá menn, sem skdpa
hann, og skal dómstóll sá hafa
vald tdl, að víkja nefndítrmanni—
eða mönnum—úr embætti, eí nœgd-
legar ástæður eru sýndar éyrir því,
að svo sé rctt að gera. Allir reikn-
ingar og bókhuld nefndarinnar,
faæðí á aðalskrifvtofunni og allstað-
ar annarsstaðar, skal vera háð
rannsókn og skýrslugerð endur-
skoðara íylkisins (Prov. Auditor).
Ilann sé skvldugur að rannsaka
fjármála ráðsfag nefnda'rinnar við
enda hvers starfstímaháls, og færa
þinginu skýrslu þar ttm, er sé sér-
stök pg óbáð öðrum opinberum
reikningum fylkisins. 1 Sú skýrsla
skal sýna : Nákvæmt yfirlit yfir
tekjur og gjöld fyrirtækisins ; hve
margar hlöður hafi bygöar verið á
árinu I hvr starfsmenn sétt margir,
og allar aðrar upplýsingar, sem
almenningur á lieimtingu á að
vita um ’.
(Niðurlag).
Sinn bresi 1 ir hver mest.
það er ekki þrotabú af þussa-
skapnum hjá þér Kr. Á. Benedikts-
son, enda sýnist þú að vilja nú
borga alt með honum, en það
gengur ekki drengur. Öll þín fram-
koma í þessum bæ er svo áþreifan-
lega á móti þér, að allar þessar
daunillu hnútur, sem þú ert að
reytta aö kasta í mig, komast ald-
rei þangaö, sem þú ætlar þeim.
þú hefir átt þær svo lengi, unnað
þeim svo mikið, að þær vilja nú
ekki við þig skilja.
Fjórar slíkar hnútur reyndr þú
að senda mér í síðustu Ilkr. En
ég finn ekki, að nokkur þeirra
hitti mig. Allir þeir íslendingar,
sem þekkja okkur báða, og þeir
eru margir, vita, að þær eiga
hvergi betur heima en hjá sjálfum
þér. Með öðrum orðum, þú varst
í öllum fjórum atriðum að rýsa
sjálfum þér. það skal ég með ó-
hrekjandi rökum sanna, etf ég þarf
að skrifa af þér nákvæma lýsingu,
svo þú þekkist víðar enn í heima-
högum.
En áður enn ég geri það, vil ég
mælast til, að þú kastir til mín
þessari gömlu hnútu, sem þú gefur
í skyn að mupdi hitta mig illa.
Ég get þá tekið hana til yfirveg-
unar á sama tíma.
B. M. LONG.
Ólína Guðrún
Guðmundsdóttijr.
þann 21. nóvember sl. þóknaðist
hinni alráðandi forsjón, að burt-
kalla til annars lífs mína lijart-
kæru eiginkonu Ölínu Guðrúnu
Guðmundsdóttur. Húu dó á heittt-
ili okkar, Vita, Man., eftir stutta
legti, að eins tvo sólarhringa.
Batutmein hennar var “Obstruc-
tfon of the Bowels”.
Ölína sál. var fœdd á íslandi 1.
september 18-67. Fluttist til Can-
ada, er hún var 11 ára. Giftdst eft-
irlifandi manni síntim Jóhanni
Gíslasyni árið 1884. þedm varð 9
barna attðið, þar af eru 7 á lífi, 2
mjög ung, það yngsta að eins-
tæpra 11 mánaða.
'Ólína sál. var vel gáfuð og-
tryggur vinur vSna sinna. Htiti
stundaði alt, setn í hennar verka-
hring var, með staikri titnhyggjii.
Hér finst sem viða undtr svdpuð-
um krinigumstæðum, að heimilið
sé lítilsvirði án móðurinnar, 1
augitm syrgjendanna er alt dintt,
sem áður var bjart.
Friður hins algóða, sem fvlgdi
henni gegn tint lífið, fylgi henni át
vfir takmörk lifsins, út yfir gröf
og dattða.
Líkið var fiutt til Argyfc til for-
eldra hennar. Hún var jaröstingin
af séra Friðrik Hallgrímssyni t
graírtit eystri hluta bygðarinniar.
Jóhanuies Gíslason.
ÞAKKARÁVARP.
Á samkomu, setn lestrarfélagið1
“Dagsbrún” hélt 4. des. sl., gaf
herra N. Ottenson 'i River Park,
Winnipeg, félagintt $10.90 virði í
bókttm, sem komnar ertt til félags-
ins. Fyrir þessa höfðingle.gu gjöf
þakkar félagið herra N. Ottenson,
og óskar honttm allra heilla á
ferðalagi hans til ættjarðarinnar.
Víðir P.O., 28. febr. 1910.
Forseti félagsiirs.
710 miljóndr af eggjum er árlega
borðað í Paris. Meðalverð á hverri
tvlft er ttm 20c.
Tuttngasta Öldin
er nú vöknuð og kemur endur-
hrest, glöð og kát til áskrifend-
anna og langar til að komast inn
J á hvert íslenzkt beimili.
Hún kemur nú sigri hrósandi,
! full af framtíðarvonum, þó hún sé
smá vexti að sdnni, nveö þeim til-
! ffangi að gleðja og fræða, og ætl-
ar að kappkosta, að verða gatt
$1.00 virði á ari. llún hefir góðan:
tilgang og h 1 ý t u r því að sigra.
Oss vantar umboðsmenn víöa,
skrifið oss um kostaboð fyrir nýja
áskrifendur.
I Aritun til blaðsins er : —
“ Tuttugasta Öldin”
Wfnnipep-, ■= - Man.