Heimskringla - 31.03.1910, Síða 5

HBIMSKRINGLA
WINNIPEG, 31. MARZ 1910. Bl*. 5
Fundar-yfirlýsing.
og sálin í felagsskap manna i Petn- inga en Einar heitinn Asmundar-
jbina. Maöurinn er líka svo ógnar son frá Nesi, móðurbróöir Sigurð-
------1 I skýr, bera deilugreinar hans þess ar, enda hefir systursonur haus
Ár 16'99, hinn 15. dajr júnímán- ljósan vott, sem hann ritaöi í fengið marpa fróöa kostá að erfð-
aðar, var fundur haldinn í Sól- Hkr. út af kirkjumálaþrætuhni ; um. — Vart mundu þó demókrat-
heimasöfnuði á heimili Friiðriks svo voru þaer þrunjrnar af speki ojí ar vilja leggja mikið í sölurnar til
Guðmundssonar. Fundarstjóri var rökfærslu. Haía þær óeíað aflað að fá þessa rnenn kosna, enda hafa
honum mikils fylgis og vinsælda, I þeir nú dálítið að moða úr, sem
því þar haia margir lært að eðlilegt er. I.íkk’gastan mann úr
þekkja hans góðu mannkosti og þedrra hópi teljum vér óeíað herra
gáiur. Vonandi líka, að árans Gamalíel Thorleifsson á Gardar ;
enskurinn” verði lika “réttur" ,öllu íærari mann gæti flokkurinn
kosinn Friðrik Guðmundsson vog
skrifari Páll Tómasson.
gagnvart honum á degi dómsins. | ekki fengdð til að taka sæti
Meðal annara mála var rætt
um, hvort söínuðurinn ætti að
beiðast inngöngu í kirkjuféalgið á
kirkjuþingi því, sem nú væri aug- , .
lýst 24. þ.m. Og ettir talsverðar Marga mundi óefað langa til, að bingi, Maðurinn er mesti skyrleiks-
umræður var samþykkt svofeld s.ia Islending sækja um þmgmensku maður og hefir nog aí þeim hygg-
fundarályklun • í ríkisþittginu í Bismarck nœsta mdum, sem 1 hag koma. Ilann er
vetur, en nœsta erfitt er að sækja hka talinn mælskastur af Dakota-
“ Fundurinn litur svo a, að h(-,r um sióí5dr, því svo margt af at- , f slendmgum næst B. Skúlasyni, og
sameigmlegur félagsskapur með hvæðum þarf að sækja til ensku- skæður keppinautur yrði hann í
öllum íslenzkum, réttkristnum lut- taiandi manna, A meðal repúblnka , kosningunum. Einnig búast sumir
erskum söfnuðum sé lífsnauðsynja- muni(ju margir kjósa að sjá herra 1 við, að ef Bandaríkjastjórnin vildi
missioner hr. Sig. Sigurðssonar á
mál, en að núverandi ástand
kirkjufélagsáns bendi meira til
sundrungar, en ákjósanlegrar
kristilegrar samvinnu, og þar af
leiðandi, að hinum lofsveröa tii-
gangi með slíkum félagsskap, verði Gardar.' Ilann hafir margoft áður
ekkí náð, rneðan svo standa sakir. ha|t ýmsar opinberar stöður á
“ Hins vegar vill fundurinn taka hendi, og ætíð stundað jrær með
það sameiginlegt álit sitt fram, stakri alúð. Hann hefir verið for-
að hin svo nefnda nýja guðfræði seti Gardar safnaðar undanfarin
sé ekki annað en eðlileg afleiðing ár, og stýrt safnaðarmálum þar
Elís Thorvaldsson á Mountain gefa «u fljótlega útnefna konsúl til
kost á sér, hann hefir almennings •Kcvkjavíkur, þá mundi hann
álit og traust. Næst honurn horfa hljóta þá útnefning sakir framúr
þeir til fyrverandi County Com
tain ; en þó ótrúlegt megi virðast,
þá vann Sigurjón, Einnig sótti
Friðrik Ólafsson á Eyford um
vegabótastjórn, en varð léttvægur
fundinn. Blöskraði mörgum slikt,
því fjölhæfari verkstjóri yrði naum
ast fundinn, og hann líklegastur til
forustu meðal yngri manna hér
um slóðir.
Dakota-búi.
F1 lý J3H
FYRIR VESTUR-
LANDIÐ.
löcKeMies
FRÆ eru BEZT
skarandi ]>ekkingar á landsmálum
austan liafs og vestan.
Talið er sjálfsagt, að herra
Magnús Brynjó'lfsson verði endur-
kosinn, enda á hann það skilið,
því enginn fyrirrennari hans hefir
fylt þá stöðu neitt líkt honum.
og útlistun hins eldra rétt-trúnað-
ar, þegar ofstæki, staðlausar ó-
frægingar og getsakir fær engu í
spilt.
“ Af framangreindum ástæðum
sér söfnuðurinn sér ekki fært, að
ganga í kirkjufélagið að svo
stöddu, en óskar jafnframt og
vonar, að þetta kirkjuþing sé skip-
að þeim mönnum, sem með viti
og djörfung ráði þessum málum
til heppilegrar niðurstöðu fyrir
framtíð kirkjuíclagsins, svo allir
íslenzkir söfnuðir finni sér huggun,
vernd og traust í skjóli þess á ó-
tal ókomnum árum”.
FRIDRIK GUDMUNDSSON, |
fundarstjóri.
pAll tómasson, i
skrifari.
Minn góði Friðrik Guðmunds- ]
son.
Hér með fylgir endurprentuð |
fundar-yfirlýsing þin frá 15. júní.
þar með gefst öllum kostur á að
sjá, hvort hún kemur Sólheima-
söfnuði nokkuð viö, og ennfremur,
öllum gleymnum aðstandendum
kostur á að nýju að átta sig á
því, að þann dag (15. júní) geröir
þú Sólheimasöfnuð að móðir. —
Hvort það skeði á löglegan hátt,
leikur nokkur vafi á, en hdtt vita
allir og skilja, að eftir lögum
landsins ert þú og móðirin skyld-
ug til að ala króann upp.
það er nokkuð óræktarlegt að
breyta um nafn og flýja, þótt
svona tækist nú til. þó er hitt
verra, að koma móðirinni til þess
líka, og firra þannig afkvæmið
móðurlegri hjúkrun og umönnun.
Hvor okkar er hæfilegri til að
edga heima í lúterskum siifnuði,
moga lesendurnir sjálfir daeffia um.
Annar er Únítari og eingyðistrúar-
maður, alt svo ekki hjáguðadýTk-
andd, — en hinn fylgir hvorki séra
Jóni né séra Friðriki, eins og þú
sjálfur lýstir yfir á ársfundi Sól-
heimasafnaðar í vetur.
Svo hefi ég útrætt um málið.
Með vinsemd,
Nú eru afstaðnar hreppajkosning-
vel og viturlega, og vita þó marg- ar á Mountain og Gardar. Sóttu
ir, að þar hefir verið fremur þeir hvor á mót.i öðrum um odd-
stormasamt upp á síðkastið, og vitastöðuna Ólafur ólafsson, hinn
ekki fyrir alla, að halda þar um mesti greindarmaður og annálaður
stjórnvölinn. Vart mun öllu drýgri fvrir höfðingsskap og gestrisni, og
maður hafa setið á alþingi íslend- ■ herra Sdgurjón Gestsson á Moun-
Aðvörun.
Hér með eru bændur þeir, sem
búa meðfram Islendingafljóti (Ice-
landic River) í Biiröst sveit, að-
varaðir um, að flytja ekki mykju
eða annan óþverra í fljótið, eða
svo nærri því, að straumurinn taki
það með sér, þegar fljótið leysir i
vor.
Ennfremur er þeim, sem hafa nú
þegar gert sig seka í þessu, hér
i með gefið til kynna, að þedr verða
að draga á burt það, sem líkindi
| eru til að fljótið nái í, þogar það
Leysir eða hækkar.
Ef einhver eða einhverjir trass-
ast við að gera sein hér er fyrir-
lagt, verður heilbrigðisnefnd fylkis-
ins tilkynt það samkvæmt 47. gr.
I’ublic Health Act Manito-ba fylkis.
Icl. River, 4. rnarz 1919.
J. P. PÁLSSON, M.D.
(Health Officer).
S. THORVALDSSON
(Reeve).
McKENZIE’S
ÚRVALS FRŒ
Lítiðeftir McKENZIE’S sýniskössum með
ÚTSÆÐI ÞEIRRA í, SEM ERU í HVERRI BÚÐ.
EF KAUPMAÐUR YKKAR HEFIR ÞAU EKKI, ÞÁ
SKRIFIÐ EFTIR VORUM ENSKA BÆKLINGI SEM
VEITIR YKKUR ALLAR UPPLÝSINUAR. —
VALIÐ FYRIR V ESTURLANDIÐ — RÆKTAÐ
FYRIR VESTURLANDIÐ OG ÞVÍ VIÐ-
EIGANDI. ÚRVALS LÍFSÞRÓUN.
MUNID!
Við erum EINU ALLRA FRÆ-TEG-
LTNDA SALAR 1 Vesturlandinu
Vér stúdéruai jarðveginn og selj
um fræ fyrir hann.
J o h n S. L axdal.
FÁEIN ORÐ FRÁ
Islendingum í Pembina
County í N. Dak.
“Voríð kemur, kvaka fuglar,
kvistir grænka, sunna lilær, ísinn
þdðnar, elfur dansa, ofan þar til
dunar sær”, — svo mega flestir ís-
Lendingar í Norður Dakota syngja
Vorið er komið, aldrei hefir það
komið eins snemma í manna minn-
um hér um sLóðir. Veturinn hefir
liðið hjá, einhver sá bezti, sem
elztu menn muna eftir, ekki cr því
að íurða, þótt vor og leysiug sé í
huga all-margra.
Á cftir kirkjumálastappinu, sem
nú er farið að dofna all-mikið yfir
og færast í meiri kyrð, hefir póli-
tikin náð haldi á huga flestra ís-
Lenzkra kjósenda hér í Countv.
Lögtnaður Barði Skúlason í Grand
Forks sækir nú um þdngmensku á
sambandsþingi Bandaríkjanna í
Washington. Væri það ekki lítill
sómi fyrir IsLendinga, ef edns fjöl-
hæfur maður eins og hann skyldi
ná þar sæti. Hefir hann án alls
efa eindregið fylgi alira ísienzkra
kjósenda, án tiLIits tdl flokkaskift-
ingar.
Annað ekki lítið gleðiefni fyrir
íslenzka kjósendur er það, að níi
ætlar herra Geo. Peterson í Pem-
bina, að gcfa kost á sér og sækja
um sömu stöðu, sem hann um
undanfarin ár hefir haít á hendi og
gegnt með sóma og stakri regl’.i-
semi. Hanu er og befir verið lifið
T.
Vorsins á stundu vaknar líf,
vaknar af blund í fögnuð tómum ;
beygist það undir ok og kíf,
engin er fundin vörn né hlíf
fyr en að grundin grær í blómum.
þá er alt breytt um loft og láð,
ljósið skín heitt um foldarvanga.
Alt er þá skreytt og frítt og fáð,
flestum tilreitt það hafa þráð, —
drjúgum er veitt um daga langa.
Ljómandi sunna lýsir skær,
ljúkast upp munnar fuglaskara,
lögin sem kunna lýðum kærl;
ljúft er i runni fjær og nær
þeim, sem að unnast—indælt bara'.í
II.
í laufgum skógar leynistað, —
ef leyfist mér að nefna það, —
nú situr íslenzk yngismey,
svo tillits-blíð, svo björt um
hvarm, —
svo brosleit, þýð og laus við harm,
því það hið stríða þekkir ei.
Og nú er eitthvað, sem hún sér
og sem nú fyrir augun ber,
svo barnsleg,mild og björt og hrein.
Hún sér ei nema næsta tréð,
en nú i anda fær hún séð
einn einkarfríðan yngissvedn.
Hún sér er hún svo fús og frjáls
sinn fagra vafði arm um háls
á þessum unga e n s k a svedn,
og lagði vangann við hans barm
og var þá laus við allan harm,
en blærinn lék við laufga grein.
Og ein þau saman sátu þar,
er sólin blíð að hníga var
og vöfðust gullnum geisla-hjúp.
það lítur seljan sauma rjóð
og setnja tekur ástar-ljóð,
svo vandasmá, en vizku-djúp ;
það er þá sit ég hans við hlið,
að beimur sýnist brosa viö
og lífið sýnist ljúft og bjart.
Mér finst ég vera flutt á grund,
þar frelsið ríkir alla stund
og engra harma verður vart.
Og þar 6g eygi annan heim,
sem ekki neitt er líkur þeim,
er áður þekt ég hefi hér. —
Og þjóðin mín er þá svo smá
og þetta land, sem komum frá,
að alt hið gamla gleymist mér.
því þegar orðin heyri hans,
hins hugumstóra, vaska manns,
mér sýnt er inn á æðra svið,
þar æðri þjóð við annað land
með eining knýtir ræktarband, —
und kærri stjórn berst kcippcilið
þar engin sundrung aftrar þess,
að ættjörð skipi fremsta sess
í öllum dýrðar-draumum manns,—
í allri von um auð og völd,
því án þess nokkur bjóðist gjöld
er fylkst und merkjum föðurla-nds.
Ég sé í anda sonu þá,
er saman ætíð höndum ná,
ef ættjörð þeirra einhvers krefst ;
með hjartað fult af heLgri þrá
þeir hniga sumir vígvölL á, —
því sýnt er ei ef sigur gefst.
Og þessi rækt við þjóð og Land
er það hið eina trausta band,
sem bundið getur sál við sál,
og glætt í brjóstum þessa þrá,
að þjóðin megi orðstír ná
og henuar eflast lielztu mái.
það gerir menn að mönnum þeim,
sem mest víðfrægja þjóð í heim,
°K fiyfji hana’ á fremstu svið. —
Og einn í þeirra hóp er hanr.,
sem heitast nú mín sáia ann,
og ljúft er að dvelja hans víð hlið.
Mín eigdn þjóð á engin mái,
sem örfað geta hvers manns sái
og leitt oss saman sundrung frá.—
það sést á því að þjóðin h é r
nú þannig skift og sundruð er,
að engu lengur orka tná. —
þó einstaklingum vegni vel
og vinni hrós, ég minna tei
en þjóð ef öll í samhug sátt
að helztu máium hlúdð fær,
sem hugum flestra eru kær,
og þannig merkin hafið hátt.
Við eigum margt, en ekkert það,
sem okkur getur fært á stað —
til samlyndis f sókn og vörn.
Vor rækt við Island óðum deyr,
við alt af tvístrumst medr ogmeir,
því öll á nýjung erum gjörn.
Við eigum fagurt eldheitt mál,
sem alira getur vakið sál,
en það ei neitt sín notið tfær i
þó klerkar þrefi’ um kristindóm
og kveði skáld með sterkum róm,
er verkleg eining öliu fjær.
Svo ekkert þjóðlegt verk hér vinst,
og varia nokkur byrjun finst,
sem starfsieg eining stuðli að,
því þegar annar flokkur íer
af fundi þegar út af ber,
tii Lofs hjá mönnum ieiðir það.
Og því er ljúft að Losna við
hin ieiðu, þröngu, gömlu svið
og teagjast þjóðum þroska hér, —
og æskan vafin vonar-hjúp
á vorsins stundu glcðst við djúp,
sem staðfest miili manna er. — —
Og augun bláu biika skær,
er bíður nú hin unga mær
og út í skóginn starir stilt.
það nánar skýra skai ég ei, —
mig skiiur sérhver íslenzk mey,
sem eignast hefir cnskan pilt !
O. T. JOHNSOX,
A A.E.M9KENZIE Co.L™ j
BRANDON m*n CfiLGfl RY M
u Se.e.dsmen to Western Can&da. |
I
|
>
>
>
*
>
>>
>
>
•>
i
i
X
->
1>
>
>
>
>
>
>
I
X
z
yr
X
>
>
>
>
>
>
>
X
X
Minnisvarðar
úr málmi, sein neíndur er “White
Bronze”, eru fallegustu, varanleg-
ustu og um leið ódýrustu mánnis-
varðar, sem nú þekkjast. þedr eru
óbrjótaniegir, ryðga ekki og geta
aldrei orðið mosavaxndr, eins og
steinar ; ekki heldur hefir frost
nein áhrif á þá. þeir eru bókstaf-
Lega óbiiandi og mikiu fegurri en
hægt er að gera minnisvarða úr
steini (Marmara eða Granit). Ait
letur er upphleypt, sem aldrei má-
ist eða aflagast. þeir eru jafn dýr-
ir, hvort sem þdir eru óletraðir
eða alsettir letri, nefnilega alt
letur, og myndir og merki, sem
óskað er cftir, er sett á frítt. —
Kosta frá fáeinum dollurum upp
til þúsunda. Fleiri hundruð teg-
undir og mismunancli stærðir úr
að velja.
þessir minnisvarðar eru búnir til
af T II Ií M O N U M lí N T A I.
BRONZE CÓ., Bridgeport, Conn.
þeir, sem vilja fá nákvæmar upp-
lvsingar um þessa ágætu minnis-
varða, skrifi til undirritaðs, sem
er umboðsinaður fyrir nefnt félag.
Thor. Bjarnarson,
B O X 3 0 4
Pembina - - N. Dak.
eins og hans var vegur og vandi í
hvívetna.
Hjálmar var skýr og greindur í
betra Lagd og unni bókum og öllu
bókmentaiogu umfram marga
aðra. í öllu sínu dagfari var hann
hinn viðkynnilegasti maður, og
viðbrugðið af öllum fyrir ráð-
vendni' bæði til orða og verka. —
! Hann var bezti húsfaðir og ástrík-
ur eiginmaður. Er hans því, sem
von er, sárt saknað ai eftirliíandi
| ekkju og einkasyni, og mörgum
| vdnum bæði fjær og nær.
Jarðarförin fór fram 26. s.m. og
! fylgdu flestir landar og margir aðr
jir Líkinu til grafar. Fjórir af
; prestum mormóna—því hinn Látni
i tilbeyrði |>eirri kirkju— töluðu yfir
| moldum hans, og luku allir, sem
töluðu, lofsorði á' líf og æfiferil
liins franiliðna.
Friður sé með homim.
E. H. J o h n s o ir.
Spanfsh Fork, 12. ffiarz 1910.
P.S. — Lögherg er vinsamlega
beðið, aö birta dánarfregn þessa.

Dánarfregn.
Eins og áður er umgetið hér í
þessu blaöi, andaðist Hjálmar
Björnsson að heitnili sínu hér í
bænum hinn 21. íebr. sl., eítir
langa og þjáningarfulla 1-egu af
lungnatæriugu í fullar 15 vikur.
Hjálmar sál. var fæddur að þór-
eyjarnúpi í Húnaþingi í Húna-
vatnsssýslu 5. dag febrúar 1844 ;
])ví 66 ára og 16 daga gamall, þá
er hann lézt. Ilann var sonur
Björns bónda, sem lengi bjó á
Akri. Hjálmarssonar bónda á Sig-
ríðarstöðum í Vesturhópi, Guð-
mundssonar á Akri. Móðir Hjálm-
ars hét Guðrún Símonardóttir,
ættuð úr sömu sýslu, en um ætt
hennar vitum vér ekki. Foreldrar
hans munu bæði látin fyrir nokkr-
um árum. En 2 bræður og 4 syst-
ur mun hann hafa átt á lífi, svo
framt vér vitum, og búa öll syst-
kini hans á íslandi.
Iljálmar var tvíkvæntur. Hét
fyrri kona hans Eygerður Eyjólfs-
dóttir bónda Guðmundssonar frá
Eyjabakka í Húnavatnssýslu. Með
henni átti hann 3 börn, en ekki
Lifa af þeim nema einn sonur,Agn-
ar að naíni, og býr hann hér í
Utah, mestd dugnaðar og myndar-
maður. Sednni kona Hjálmars
hedtir Auðbjörg B.jarnadóttdr, ætt-
uð úr Gullbringusýslu. þedm hjón-
um varð engra barna auðið.
Hjálmar flutti til Ameríku árið
1883, og dvaldi hann fyrsta árið í
Pembina, N. D. þaðan flutti hann
til Utah, og hefir búið hér síðan.
Mestan hluta æíi sinnar mun
Hjálmar hafa verið frekar heilsu-
tæpur maður. Llann bar kreptan
hægri fót og þurfti þar af leiðandi
að ganga við hækju. Á yngri ár-
um sínum, eða þegar hann var á
Islandi, fckst liann talsvert við
smáskamtalækningar og hepnaðist
það vel. En eftir að hann kom
hingað hætti hann því, en lagði
fyrir sig skóara-iðn, og hélt hann
því starfi á meðan heilsa og kraft-
ar entust. Hann gengdi líka um-
boðsstörfuiti fyrir blöðin Heiims-
kringlu og Lögberg, hér í umdæm-
inu, og leysti hann þann staría af
hendi með dygð og trúmensku.
The
Farmer’s
Trading1 Co.
(Ki.Ai L & bOI.E)
H AFA EINUfíGlS
BESTU VÖRUTEGUNDIR.
Einu umboðsmenn fyrir :—
“SLATKR” Skdna pddu.
“FIT-RITE” Fatnaðinn.
“H.B. K.” prjónafelngið.
“HELENA” pils og •waist’
kvenfatnaði.
Bestu matvörutegundir.
“ DEERING ” akuryrkju
verkfæri o, s. frv.
Beztuvörur Lágtverð
Fljót og nákvæm afgreiðsla.
Farmer’s Trading Co.,
TIIE QUALITY STOKB
Wynyard, Sask.
Sherwia-wniiams PAINT
fyrir alskonar húsmálningu.
Prýðingar-tfmi nálgast nú.
Dálítið af Sherwin-Williams
hú8máli getur prýtt húsið yð-
ar utan og innan. — B r ú k i ð
ekker annað mál en þetta. —
S.-W. húsmálið málar mest,
endist lengur, og er áforðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið,—
Cameron &
Carscadden
QUALITY HARDWARE
Wynyard, - Sask.