Heimskringla - 09.06.1910, Blaðsíða 3

HEIMSKRIN GEA
WINNIPEG, 9. MAl 1910, WkU 8

Skrimslið versta
I>Ú lastianna sonur me'5 ltinderni kalt
ert land-pláiga þessum á döjrtim,
sem leiitar,, og skimar, og læöist um alt,
ag lifir á h víslinga sögum.
Þorskabítur
ÍmI
Hvaö netndur er óvættur nútíöar sá,
tr nœstum öll íélagsbönd slítur,
sem kveikir upp mannhaturs kveljandi þrá,
og kœrlcikans írjóangia brýtur ?
Sem gjöreyöir samhygS og eitrar hvert orS,
og eánbenni’ er spillingar mesta ?
^það skrýmsli er hanu Rógur, sem margt íremur moi S
og mannkynsins bölvun ©r vcrsta.
því varla’ er til nokkur, sem varast hann má,
hann voSann í blíSmælum dylttr.
Og hann er þaS blindskier, sem brýtur ei -á, —
sín bölverk í djúpinu hylur.
Já, þeir eru margir, sem mannlíts um haf
þedm myrkranna sbeytt haía’ á boöa,
og hjálpvana aS síSustu sokkiS í kaf, —
þau sjórek má allstaöar skoSa.
IIvc margir þeim óvætt hafa’ orSiS aS bráS
í algleymi tímans er faliS.
Svo gamall yrSi’ enginn, þó glögt væri skráS,
aS gæti þær miljónir taliS.
Aí völdum lians margur, som fullhuga fyrst
sínu framþráar stryl i hélt heinu,
hefir sókninni slept og alt sjálfstæSi mist
og síSan ei orSiS aö nednu.
Ilann rænir þeim blómum, sem bezt voru geymd
í brjósti ]>ess varliyggju snauöa,
ag honum svo steypir í óreglu’ og eymd,
í örvænting, brjáJscmi og dauöa.
Meö fáeinum álygum illgirnis má
í ógœfu fáráöling toga<,
því ellst gotur neistinn, sem augaS vart sá
og orSiö aS skaöræSis loga.
Ein einasta getsök til áiellis sett,
sem ilskunnar fræ nær aS dafna.
Og illgresiö vel getur orSiö svo þétt,
aö ilmjurtir gjörvallar kaina.
Og löngum eitt brígslorS þess lævísa mauns,
i launkrók er hræddttr sig dregur,
er handþægast morSvopniS mannleysingjans,
er í myrkrinu aS saklausum vegtir.
EAtt einasta spóglott til óbóta má
þess ókenda tilfinning særa.
Ein svipibneyting rógberans andliti á
er oftsinnis dularfull kæra.
Eitt lastyrSi’ er andliegur áverki smár,
er allflestir reikna sem, skeinu,
en vel getur orðiö svo voSalegt sár,
aS verðd’ ekki læknaö með neinu.
Eitt niðrandi glensorS er nálstingur mjór,
sem naumiast er hirt um aö skoöa,
eu getur þó oröið sem átumein stór,
hvar alls e-ngar lækningar stoSa.
t
Eitt einasta hundgelt má orsaka þaö :
hinn óktinni, er fcrðtist um veginn,
er ttmkriingdur gráðugum gneyhttnda vaS
og glepsandi hrætönnum sleginn.
Einn burttekinn stafur, eitt ofaukið ó
þá umbreyting gjörir á tölum,
aö satt verSur lýgi, lofsorS aS róg,
og lífið aS brennandi kvölum.
l»l»lwl«l»lKl«l«l«i«lafj«|«1«
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
Þriðja bréf að sunnan.
(Framhald).
TAKIÐ EFTIR Skrásetniagar-auglysingu í þessu blaði.
Ilerra ritstj. Heimskringlu.
Nœst segir Halldór : “þó nú aö
þessar sakargiftir bréfritarans á
ltendur forsetanum lýsi ekki all-
lítilli stjórnmálaliogri vanþekkdngn,
þá gegnir ósvííni hans þó fyrst
fyröu, er hann fullyröir, aö Taft
forseti, meö aSstoö samveldis-
manna, hafi fært tollinn á innflutt-
um vörum upp, í staS bess eins
ag flokkurinn lofaSi, aö færa hann
uiöur”. -- Og svo rótt á eftir seg-
ir hann : “Af 2024 vörum, setn
tollskyhlar voru cftir hinni eldri
toll-löggjöf (f)ingley Tariff haws)
hefir tollurinn veríð færður niður
á 654 vörutegundum, en upp á að
eins 220”.
Svona er nú röksemdafærslan
hans IJóra míns. Hann segir þaÖ
ósannindi ein (neitar því), að toll-
urinn á innfluttum vörum liafi
verið færðtir upp, en játar svo í
sömu andránni, að tollurinn hafi
veniö færður upp — á 220 vöruteg
undum.
,Eg sagði : “En samt urðu nýju
toll-Iögdn alt aö 2 prósent, að
meðaltali, hærri en gömlu toll-
lögin, sem þóttu alveg óhafandi”.
Og það cru eng-in ósannindi, livað
oft sem Ilalldór og lians íylgifisk-
ar segja ]xið ósatt.
það hefir verið reiknað út n\-
kvæmlcga, af meiri stjórnmála-
fræðingum en hann er, að tollur-
inn haíi hækkað að meðaltali eitt
og sjö tíundu (1.7) prósent, sem
cr alt að 2 prósent, eins og ég
sagði.
Sú röksemdafærsla Ilalldórs, að
tollurinn hafi verið lækkaður á
654 vörutegundum, en hækkaður
að eins á 220, sannar ekkCrt. það
var auðvelt, að hækka svo mikið á
þessum 220, en lækka svo lítið á
hinum 054 vörutegundum, að
hækkunán yrði meir en 2 próscnt
að meðaltali auk heldur. ,
En svo er þá eftir — eftir Hall-
dórs reikningi — 1150vörutegundir,
sem ekkert var hreyft við. þó
hcimtaði þjóðin ósvikna toll-lækk-
un á ílest öllum vörutegundum
Ding-ley toll-laganna (“genuine re-
duction all through). Enda hafa
ÖIl hin frjálsari blöð Repúblikana
sagt, að stjóirnin hafi, svikiS lof-
orS sín (“broken their pledges").
þjóðin heimtaði nefndlcga svoleiSis
toll-lækkun, sem gerði allar nauð-
synjavörur ódýrari en þær höfSu
áSur veriS ; en reyndin hefir orðið
alt önnur, því ílestar nauSsynjn-
vörur hafa annaShvort hækkað í
verSi, eða eru viS ]xií5 sama.
Til dæmis segir Ilalldór, aS toll-
urinn hafi veriS 25 prósent á jarS-
yrkju verkfa^rum. þó hafa þau
ekkert lækkaS í verði. Vagnar auk
keldur dýrari ©n áöur. SvoleiSis ó-
myndar toll-lækkun var gerS á
sykri, aS maSur þyrfti aS éta
heilt ton (2000 pd.) af sykri til aS
spara einn dollar, ef toll-lækkuniu
kæmi fram í sykurveröinu. En svo
er nú ekki því aS fagna, hví sykur
hefir hækkaS mikiS í veröi.
]>aS var þó sannarlega vel gcrt
af stjórninni og jafnvel gustuk, aö
hlífa sykur-einokunarfélaginu, sem
um!. —- Fyrir eitthvaS tveim ár-
um síðan komst þaS upp, aS syk-
ur-einokunarfélaigiS í ílandaríkjun-
um seldi 100 pd. sykursekk á Eng-
landi fyrir $2.50. En lieildsöluliúsiu
hér í landi urSu aS borga $4.50
fyrir hann á sama tíma.
þaS væri oflangt mál, aS telja
hér upp allar þær vörutegundir
setn einokunarfélögin hér í Banda-
ríkjunum selja meö miklu lægra
v.erSi erlendis en innanlands. þó
mætti benda bændum á, aö þeir
eru kúgaöir til að borga frá 25 til
40 prósent rneir fyrir öll akur-
yrkjuverkfæri hér, en stéttarbræð-
ur þeirra í Noregi eða á Englandi
borga fyrir sömtt tegund. þessi
verkfæri eru búin til hér í Banda-
ríkjunum og flutt yfir hafið, og
samt seld óclýrar þar meS 'öllttm
þessum aukakostnaSi.
Aldrei hafa nauösynjavörur þjóS-
arinnar veriS jafn dýrar og nti,
sem kemur mest til af því, aS þó
aS tollurinn hafi veriö lækkaSur á
mörgum vöruteguudum, þá er
hann svo hár enn, aS hann útilok-
ar alla erlcnda samkepni. T>ar af
leiSandi hafa einoktutarvélögin tæki
færi til aS ráSa vöruverði innan-
lands, því engin innlend samkepni
á sér stað, í llestum tilfellum.
þess vegna segi ég og skrila, að
sú' toll-lœkkun, sem hefir enjpn
lækkandi áhrif á vöruverð, er bara
gabb (humbug) og bein svik gagn-
vart þjóðinni, sem kúguð er til að
borga tvöfalt verð f}rrir allar Kfs-
nauðsynjar, — bara til að fylla
vasa fáeinna auðkýfinga.
Tollur er lagður á inníluttar
vörur aðallega (eða ætti að vera)
í þeim tilgangi, að innheimta næ-T.i
peninga til að standast stjórnar-
kostnaðinn. En með hátolla stetn-
ttnni íer sá tilgangur olt algerlega
út um þúfur. í sumum tilfellum er
verndartollur svo hár (prohibit-
ive), að hann útilokar útlcndar
vörur algerlega eða aS mestu
leyti. í þeim tilfellum fær lands-
sjóSur ekki eitt cent, en einokuu-
arfélögin skrúfa upp vöruveröiö,
það sem tollinum nemur, — já,
oft tvbfalt meira, þar sem engin
samkepni er.
Grosscup dómari (óskeikull Re-
publikan), og sem alt af hefir haft
orð á sér fyrir að vera hlyntur
auSvalddnu í flestum sínum dótns-
úrskuröum, — sagöi síSastliSið
haust í ræSu, er hann hélt í Chi-
cago, aS hver einasti dollar, sem
borgaSur væri í landssjóS af inu-
fluttum vörum, kostaSi bjóSina
sjö (7) dollara í uppsprengdu voru-
verði innanlands.
þá segir Ilalldór þessi : “Ef
vér nú athugum toll-lögin (nýju)
nokkttru nákvœmar, verSur maSur
þess skjótt var, aS tollurinn er
færöur niöur á næstum öllum
þeim vörutegundum, sem mest cru
brúkaSar til almennra þarfa hér í
Bandarík junum’ ’.
Jú, þar hittir hann naglann á
hausinn eSa hitt þó lieldur. Hvaö
ætli hann haldi um baömullar og
ullar varning? “ö, hvaS skulu
svín meS silfur á trýni” ? Ilvaö
skyldi sauSsvartur almúginn ltafa
meS svoleiðis vöru aS gera ? þar
vörutegundir tilbeyra auSvitaS
þeim ríku. ViS, sem kveljumst af
vetrarkuldanum hér í North Dak-
ota, höfum sjálfsagt enga þörf á
ullarfötum. En svo hafa baömull-
arföt hækkaS í verði líka. AuSvit-
aS komast druslur (“rags") toll-
frítt inn í landiS. Hví skyldi ekki
fólkiS vera ánægt meS aö vera
druslum vafið? þaS ætti þó aS
vera nógu gott, eftir Ilalldórs
þenikimá'ta. þaS var annars nokk-
uS skrítiS af Halldori, aS minnast
ekkcrt á þessar lífsnauSsynjavörur
í svari sínu til mín, eins fullum
hálsi og hann talaSi. Taft forseti
hefir þó einlægt sagt til þessa, aS
LEIÐBEINING AR ~ SKRA
YFIR AREIÐANLEGA VERZLUNARMENN í WINNIPEG
MUSIO OG HLJÓÐFÆRI
CROSS, GOULDING & SKINNER, LTD. Pianos; Player Pianos; Organs; “ YICTOR “ ok “ EDISON “ Phonographs; T. H. Hargxave, ísleuzkur umboösmahur. 323 Portapre Ave. Talsími 4413
BYGGINGA- og ELDIVIÐUR.
J. D. McARTHUR CO , LTD. BySffiníra-og Eldiviöur í heildsölu og smásöln. Sölust: Princcss og Higgins Tals. 506)0,5061.5062
MYNDASMIDIR.
G. H. LLEWELLIN, “Modallions” og Myndarammar Starfstofa Horni Park St. og Logan Avenne
ÖKÓTAU í HEILDSÖLU.
AMES HOLDEN, LIMITED Princess <k McDermott. Winnipog.
TIIOS. RYAN & CO.. Allskonar Skótau. 44 Princcss St.
THE Win. A. MARSH CO. WESTERN LTl). FramloiÖendur af Fínu Skótaui. Talsími: 3710 88 Princoss St. “High Merit” Mursh Skór
BYGGINGA - EFNI. JOHN GUNN & SONS Talstmi 1277 266 Jarvis Ave. Höfum bezta Stein, Kalk, Cement, Sand o. fl.
THOMAS BLACK Selur Járnvöru og Byggiuga-efni allskonar 76—82 Lombard St. Talsími 6 00
TIIE WINNIPEG SUPPLY CÓ , LTD. 298 Rietta St. Talsímar: 1936 & 2187 Kalk, bteinn, Cemont, Sand og Möl
MATHESON AND GAY Húsasmiöir, snikkarar og viögeröarmenn 221 Higgins Ave. Winnipog
BYGGINGAME18TARAR.
PAUL M. CLEMENS Byíginga-Meistari, 443 Maryland St. Skrifst.: Argyle Bldg., Garry st; Talslmi 5997 j
ACCOUNTANTS & AUDITORS
A. A. JACK30N,
Accountant and Auditor
Skrifst.— 2 8 Merchants Bank. Tals.: 5 7 02
PIPE & BOILER COVERING
GREAT WEST PIPE COVERINQ CO.
132 Lombard Street.
VIRGIRÐINGAR.
THE OREAT WEST WIRE FBNCE CO., LTD
Alskouar virpiröingar fyrir bsendur og borgara.
70 Lombard St. Winnipeg.
ÁLNAVARA í HEILDSÖLU,
R. J. WHITLA & CO., LIMITED
‘ 'clier ...
‘Kiug of the Road” OVER
W nmipeg
BILLIARD & FOOL TABLES.
N Á L A R.
JOIIN KANTON
203 Hammond Block Talslmi 4670
Sendiö strax cftir VerOlista og Sýnishornnm
BLÓM OG SÖNGFUGLAR
hinn afarhái verndartollur á ullar-
ag baömullar varningi, hafi veriS
og sé óforsvaranlegur.
Vér skulum nú athuga tollinn á
ullarvarningi svolitiS* betur.
(Meira).
Dalcota íslendingur.
w. A. c A r s o N
P. O. Box 225 Room 4 í Alolson Banka.
Öll nauCsynleg áhöld. Ég gjöri viö Pool-btirö
GASOLINE-Vélar og Brunnborar
ONTARIO WIND ENULNE and PUMP CO. LTD
301 Chamber 8t. Sími: 2088
Vindmillur— Pumpur - Agœtur Vélar.
JAME5 BIRCII
412 .Notre Duino Avo. Tnlslmi 26 38
BLOM - aliskonár. Söug fuglar o. fl.
BANKARAR,GUFUSKIPA AGENTR
ALLOWAY & CHAMPION
North End Branch: 667 Main street
Vér seljum Avísauir borgaulegar á Islandi
CLVDEBANK SAUMAVÉLA AÐOERDAR-
MAÐU K. Brúkaöar vóiar seldar f rá $5.00 og yfir
5 64 Notro Damo Phone, Maiu 86 2 4
LÆKNA OG SPÍTALAAHÖLD
CHANDLER «& FISIIER, LIMITED
Lœkna og Dýralmkna áhöld, og hospitala áhöló
18 5 Lombaixi StM Wiunipeg, Man.
g—...........................
‘R08LIN HOTEL1
115 Adelaide St. Wínnipeg
Bezta $1.50 &-dag hús í Vestur-
Oanada. Keyrsla ÓKeypis railli
vajrnstöðva og hússjns a nóttu og
degi. ^dhlynnipig hinsbezta. Við-
sbífti Ifllepdimra óalíBst.* ólafur
G. OLAFSSON, fslendlngur, af-
greiOir yöur. HeimssekjlÖ hann. —
O. ROY, eigandi.
A. S. DARDAI.
Selur llkkistur og tnnast nm útfarir.
Ailur útbúuaöur sá b«sti. Enfremur
selur hanu ailskouar minnisvaröa og
legsteina.
121 Nena St. Phone 806
H
KUISKItlMiiLII ok TVÆR
skemtileear sðgur finýir kaup-
endnr fvrir aö elns 88.00
-TIIE-
44
Arena”
Þessi vinaæli skautask&li
hér í vesturbænum er nú
opinn. Isinn er á.gœtur.
18da Mounted Rifles
Band Bpilab & Akena.
KARLM. 25c,—KONUR I5c.
Chaa. L. Trsbllcock, Managor.
JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OQ VINDLAR.
VlNVEITABI T.H.FBASEB,
ÍSLEN DINQUR. : : : : :
damos Thorpc, Eigandl
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. Bcsta vork, ágæt
verkfœri; Rakstur I5c en Ulárskurönr
25c. — Óskar viöskifta íslondinga. —
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, elgandl, WIN51PEG
Beztn tetnndir af vfofðnrum og vlndl
utn. aðhlynning góð, húsið endnrbeett
Woodbine Hotel
466 MAIN 8T.
Stœista Billiard liall i Norövestnrlandino
Tíu Pool-borÖ.—Alskonar vínog vindlar,
Gistin^ og fæöi: |$1.00 ú dag og þar yfir .
Lennon & Retoto,
Eigendur.
Á beztu heimilum
hvar sem er f Amerfku, þar
munið þér finna HEIM8-
KRINGLU leena. Hún
er eins fróðleg og skemti-
leg ains og nokkuð annað
íslenzkt fréttablað f Canada
282 SÖGUSAFN HBIMSKRINGLU
sömu œttinni, ef til vill bróSir bans. Ilerra, þínir
vejjir eru órannsa.kanlegir. Ef til vill á þessi aS
bæ'ta úr brotum hins. þoð er forsjón guös”:
Ileföi vesalings konan gietaS liorft á ókomna tím-
ann, þá hefði hún ekki sagt : þaö er forsjón guðs,
holdur : þaS eru forlög”.
Georg gekk til Ilielenar á meSan, þar sem hún
stóS viS eldstæSiS bljúg oig feimin og blés aS eldin-
um.
“GóSati morgtin, fallega barnið mitt”, sagði
hann og klappaði á kinn hennar. “þekkirStt mig
aftur ?”
“Já, barún góSur”, svaraöi Ilelen. og roSnaSi út
undir eyru, ‘‘þaS varst þú, sem í gær —”
“LofaSi aS annast þig”, greip Georg fram í.
‘‘Alveg rétt, og ntt er ég komdnn til aS efna loforð
mitt. Er þessi vesalings kona móðir þín?”
“Já, barún minn góSur”.
Georg gekk aS rúntimt, þar sem frú Anderson sat
ennþá með hendiirnar fyrir andlitinit.
“þú ert mjög veik, vesalings kona",. sa.gSi hattn
meS ttppgeröar hluttekningu. “Hér er lika svo kalt
°.g saiggasamt, að þú deyrð, ef þú held.ur áfram aS
vera hér”.
Ilún, tók höndttrnar frá audlitimi og starSi á
tmglinginn meS svo óigieSslieigti og hatursríku attgna-
tilliti, aS hann hopaöi ósjálfrátt á hæl.
Hann áttaði sig ]>ó strcOix altur og gekk að rúm-
inu.
“Mamma þín talar óráð”, sagSi hamt viS n«lenti.
“J'á, mamma cr orðin svo undarjieg scinustu dag-
ana”.
“ Vík frá mér, vík frá mér, Satam”, sagöi konatt
og voifaði höndtinum út í loltiö eaiis og brjálttS
inanneskja. “það er ekki til nei.u.s fyrir þig aS
freista mín”.
FORI.AGALEIKURINN 2S3
“Miamma”, kallaði Helea dauöhrædd. “HvaS
htigsarðu ? þetta er ungi maSurinn, sem ég sagSi
þér frá í igærkveldi. J>a5 er hann, sem aétlar aS
hjálpa okkur”.
“Á, cr þaS hann ?” sagöi vesalings konan, sem
eins og vakttaði af draumi. “'Hvað vill hann þá ? ”
“Eg hiefi meSaumkuni m©ð þér og litlu dóttur
þinni”, sagöi Goorg alvarlegur. ‘‘Ég ætla aS hjþlpa
ykkttr og útvoga ykkur anmin btistaS, föt og fæSi',
eins og þiS þurfiS. Dóttir þín synigur eins og eng-
ill. Rg heyrSi til hennar í gær, og ég œtla aS sjá
um, aS hún gcti fullkomnaS hæfileika sína. MeS
tímanum veröttr hún aibragSs söngkona”.
“Hvaö böitir þú, lterra minn?” spttrSi veika
konan.
“Georg Ehrenstam”.
“Á'ttu nokkurn bróöur?”
“Nei, en ég á systtir”.
“Hiefiröu átit nokkurn bróSur?"
“Jiá, hálfbróSur..... En hv,aS sncrtir þaS þig?”
“Ög hálf'bróSir þinn var myrtur", sagSi konan.
“JÚ, sagði Georg undrandi, “hann var drepintt
fyrir mörgttm árvtm síSan. Kn hvernig vieiztu }>aö ?”
Frú Anderson svaraði ekki þessari spurningu.
“Oig þaS er áreiöanilegt, aS Satan hefir ekki senit
þig, til aS gera mig og Helenu ágæifusamar”, kallaSi
hún hútt. “}>aS cr líka áreiSanlegt ?"
“Móöir þín lítur út fyrir aS v.era brjáluS”, sagSi
Gcorg kuld.ilciga. “Ilún er óS”.
“Ö, fyrirgefSu hcnni, harútt minti góStir”, sagöi
Hielen grátandi, “ég veit ekki, hvaS aS hentti gengttr.
IIún hiefir aldrei áöttr veriS svona”.
“Hún virSist þekkja atvik, sem komiS hafa fyrir
mína ættingja”, sagSd Georg. “Hviernig stendur á
því, aö ltúíi þckkir þatt ?”
284 SÖGUSAFN IIF.IMSKRIN GLU
‘‘þaS veit ég ekki”, sagði Helen. “TalaSu nú,
matnma”, sagSi Ilelen og sneri sér aS mþður sinni.
“SegSu ltvaS aö þér gengur”.
“Nú cr ég bctri, barniö mitt”, sagöi sjúklingur-
inn, þiogar hún var búin aS jafna sig. “Ug held óg
hafi talaS óráS. FyrirgefSu mér, herra. AS ég
þekki nafn þitt, stafar af því, aS éig átti heima í
nánd gjS þaS pláss, þar setn bróðir þinn var myrtur,
og lteyrSi um þaS talaS, og þaS var þaS, sem jók
geSshræring mína”.
“Jeeja”, sagSi Georg, “viS sknlum þá snúa okkur
aS aSalefninu. — “ltg er ríkur, og þar eS ég viröi
hæíileika dóttur þinnar, þá hefi ég ásett mér að
hjálpa ltenni til að halda áfram þá braut, sem mér
er sagt að henni ltafi verið valin áður. J>ú þekkir
öteriiier ?’’
“Já, óg ltefi verið þjónusta hans nokkra mán-
ttði”.
“Nú, ég ætla þá að segja þér, að það er í sam-
einingu við hann, að ég hefi áformað þetta. Hann
ætlar að veita hcnni tilsiign í bóklegnm fróðleik á
hverjum dcgi, en ég ætla að sjá um afkomu ykkar og
gefa hcnni tiækifæri á, aS læra söng og hljóðlæra-
slátt. AS ári liSnu skal é'g útvega hennii stöSu viS
leikhúsiS í Stokkhólmi, ag gangi alt aS óskttm, verS-
ttr hún innian fárra ára nafnkunn söngkona. IlvaS
segirStt um þetta?”
Einhver dularfullur griinur gerði vart við sig í
huga írú Anderson, þegar hiin heyrði þetta ginnatidt
tilboð, en hún rak hann á fiótta sem ástæðulausan,
enda dskaiði hún dóttur sína of mikið til þess að
hún gæti maiitaö því.
“Ilerrai barún”, sagði hún eftir stutta umhugsun,
“ég þekki þig ekki, en þar eð þti segist vinna að
þessu í sameiningu með Sterner, verð ég að álíta að
tilgangur þinn sé hedðarlegttr, því ég voit það, að
FORLAGALEIKURINN. 285
hann mundi ekki samþykkja nedtt, sem bakaði okkur
ógæfu. Er það okki satt?”
J>rátt fyrir spillingu sína gat barúninn ekki ann-
að en skammast sín og litið undan, þegar hún kom
með þessa hreinskilnu spttrminigu viðvíkjandi cinkar
barni sínu, sem hann lvafði ásett sér að vansæma.
Hann jafnaði sig þó fljótt og svaraði kuldalega :
“Hvcrnig getur þér dottið slík spurnimg í hug,
koma góð ? Ég, að stofna ykkur í ógæfu. þiað
væri einkemnileg aðferð til að gera ykkur ólán-
sarnar, að bera umhygg.ju fyrir velvegnan ykkar”.
Georg hafði tamið sér, að láta svip. sinn lýsa því,
sem hann vildi, og þegar konan heyrði þennan blíða
róm og sá saklattsa útlitið hans, varð hún rólegri og
svaraði :
“Jœja, herra barún, óg tek þá tilboði þínu með
þakklæti. Dóttir mím hlýtur að hafa óvanalega
góða hæfileika, fyrst þú laetur þér svona amt um
hana. Ég óska þess af alliuga, að vonir þímar ttm
hama raetist”.
“Og þú, Helen liitla, hvaS sogir þú .utn þetta?”
spttrSi Georg og klappaöi á höfuS henmar ttm leiö.
Ilelen roömaði og hneigði sig, þakkaði honttm svo
hálfstamandi með tárin í augunum. Ilún þekti ekki
hættuma, sem yfir henni vofSi, og gat naumast stilt
sig um, aS hoppa ekki ttpp af ánægju yiir þessu góöa
framtíöar útliti, scm kont svo óvænt.
“KomiS þiS þá strax og flytjiS í tvö laglcg her-
bergi, sem ég hefi. leigt hamda ykkttr”, sagSi Georg.
“þú ert líklega ekki svo vcik, kona góð, aS þú gctir
ekki gongiS út?”
“Niei, langt frá”, svaraði konan, sem nú var búdn
að sloppa öllum imyndttmtm og grttn, og sem vdssan
ttm þessa gæfu, seitt fyrir hemmi lá, hafði gert stórum
j hressari, “ég er oins heilbrigð og ég get oröið. Ilvert
jei'gum við að fara, herra barún?"