Heimskringla - 09.06.1910, Blaðsíða 4

Bli. 4 WINNIPEÖ,- 9, MAÍ 1910.
*•' •-—r " 7
HEIMSKEINGCA’
ooooooooooöoooooooooo o oooooooooooooooooooooo
o
Þrjú kvæði
<í7 Mias Fríðu Helgason og Mr. Carl Fr. Lindal
að Big Point, Man.
A giftingardegi peírra 18. April 1910.
o
O
Nö andar um gluggann minn aftansins blær
með ilminn og nýsprungnum rósum,
og lffið í fjörgjafans faðminum hlær,
er frjó-angi sérhver í jörðinni grær,
og sjálf er eg heiðbláma himinsins nær
með hundrað af glitrandi ljósum,
sem benda mi'r varlega vestur,
þar vorlangur dagur er seztur.
Nú veit eg — nú veit eg — þau leika svo létt
um loftið, það tekur að hlína,
þars rétt fyrir skemstu sól hafði sett
á svar-bleikju skýjanna drýðlegan blett
— þau hvísluðu í eyra mér fallegri frétt,
en fengu’ hana kannské lijá mána
— það hugtak, sem hjörtu manns skilja,
er lieillaósk senda’ yður vilja.
Þér vinir í fjarlægð, nú fýsti mig nær,
að flétta yður sveiga úr blónium.
Svo fœri’ yður aftanins blessaði blær
þær blessunar óskir, sem nú eru fjær,
en ávalt í brjósti hvers góðvinar grær
og glymur f söngvanna ómum
og hugsýn — það hamingjan gæfi
f hyllingum farsættar æfi.
M. J. B.
Þið stigið hér mannlffsins stórfengast spor,
sem styðjast æ verður við trú, ást og þor.
Því fylgi mörg gleði, f>vf fylgja mf>rg tár,
en friður og eining læknar öll sár.
Þvf óskum við jafnan, að ófarin leið
sé ykkur björt og friðsæl í lífi og deyð.
Mrs J. Crawford.
Þið bruðhjón ung, vér oskum þess af hjarta
að ykkur skíni gleði sólin bjarta ;
yndi ást og friður ykkur falli í skaut,
hvað til heilla styður hljótið lífs á braut
Guðleg náð gleðji ykkar sinni,
sæld og dáð svo þið ávalt finnið,—
sæld og dáð.
G. Valdimarson
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
ÞAKKARÁVARP.
“þakklæti fyrir góógjörö gjalt
guSi og mönnum líka”.
Mér og konu minni er ljúft og
skylt, að gota þess opinberlega um
þá menn og konur, sem á ýmsau
hátt hafa að undanförnu og enn í
dag rétt okkur á ýmsan hátt sína
líknandi og liðsinnandi hjálpar-
hönd á þeim neyðar og heilsuleys-
istíma, sem konan mín hefir átt
við að stríöa, og ég ekki komist
að heiman til neinnar vinnu tða
aðdrátta. í haust er leiS tók Mi,
Jón Skúlasbn ai mér fisknet og
lagði í vatnið, og var mér sú
björg, sem hann aflaSi fyrir mig,
mikil hjálp.
þá var í apríl í vetur, ,við messu
aS Geysir skóla, eftir tillögu Mr.
Eiríks BárSarsonar fulltrúa í safn-
aSarnefndinni, leitað samskota, og
tóku þessir þátt í því :
Séra Jóhann Bjarnason, Svein-
björn Pálsson og Páll Halldórsson
$2.00 hver ; Eiríkur BárSarson og
Brynjólfur J. Sveinsson, $1.50 hv.;
GuSl. E. Dalman, Bjarni Sigvalda-
son, Páll Jónsson, Albertína Thor-
steinsson, Margnét á Framnesi,
GuSmundur Sigvaldason, Margrét
GuSmundsdóttir, Sveinn Eyjólfs-
son, Albert SigurSsson, hóranna
Eyjólfsson, Gunnlaugur Oddsou,
Jón GuSmundssom, Tómas Björns-
son, Páll Jóhannesson og Pétur
Björnsson, $1.00 hvert ; J. P.
Vatnsdal, 85c ; Grímur Magnússon,
25c ; Önefndur, Hallgrímur FriS-
niksson og Ingibjörg Oddleifsson.
50c hvert. Alls $26.60.
Frá Árborg og Árdal P.O. : —
Sigurmundi SigurSsson kaupmaö-
ur, Dr. Jóhannes Pálsson, Mr. og
Mrs. Jón Björnsson, KvenfélagiS
“Pnningin”, $5.00 hvert ; Safnaöar-
nefnd Árdals og Framnes $8.00 ;
Mrs. RagnheiSur Johnson, Mrs.
GuSrún Sveinsson á VíSir P.O.,
og GuSný Stefánsson, $2.00 hver ;
Helgi Jakobsson, BöSvar Helga-
son, Ásgedr FriSgeirsson kaupmaS-
ur, Stefán P. GuSmundsson og
Mrs. SigríSur G. Ölafsson, $1.00
hvert ; Mrs. Agnes Pálsson, 0.50 ;
Jón HornfjörS, 0.25. Samtals
39.75.
Frá’Hnausa P.O. (safnaS af Jóni
Stefánssyni) : Kvenfélag BreiSu-
víkur, $5.00 ; Stefán SigurSsson
kaupmaSur, $2.00 ; Baldvin Jóns-
son, Steinunn Jónsdóttir, Mrs.
Magmússon og Sigurgeir Einarsson
$1.00 hvert ; Jón BergssoH, M.-
Magnússon og St. Thorarinsson,
0.50 hver ; Gunnsteinn Jónsson,
önefndur, Jón Thordarson, Jakob
GuSjónsson, SigríSur Jónsdóttir
og Jón B. Sneefeld, 25c hvert ;
Guöjón K. Snæíeld 15c ; M. M.
Magnússon og Kr. Kristmundsson
lOc hvor. Samtals $14.35.
Mr. Jóhann Kristmundsson, Ár-
dal P.O., gaf mér (á nýiársdag)
byssu, sem kostaöi $8.00.
Mr. og Mrs. Jóhann Sæmunds-
son hafa frá því fyrsta til þessa
dags hjálpaS okkur svo mikiS á
ýmsam hátt, bæSi með matarforSa
og klæSnaSi á börnin okkar, svo
alt þaS yrði oflangt upp pS telja.
Og sömuleiöis Mr. og Mrs. Helgi
Jakobsson. Mrs. Jakobsson hefir
gengiS ednusinni í viku í allan vet-
ur heim til okkar, til eftirlits og
hjálpar heima. Einnig hafa Mr. og
Mrs. Siguröur HafliSason á Holi
og Magnús sonur þeirra, rétt okk-
ur mikla hjálparhönd á ýmsan
hátt.
þá, og ekki síz.t, er Mrs. SigríS-
ur Oddleifsson, sem fyrir utan alt
annaS hefir reynst sérstaklega einu
barni okkar eins og móSir.
Öllu þessu fólki og fleirum ó-
nefndum, sem okkur hafa liSsint,
biðjum viS guð að launa hjálpina
>þegar því liggur mest á.
Geysir P.O. 28. maí 1910.
Guörún Biessason.
Kristján Bessason.
Giftingaleyfisbréf
selur- Kr. Ásg. Benediktsson
486 Slmcoe St. Winnipeg.
The Evans Gold Cure
229 Balmoral St. Simi Main 797
Varanlogl kning viö drykkjuskap 6 28
dögum án nokkurrar tafur frá vinnueftir
fyrstu vikuna. Algerlega prívat. 16 ár
1 Winnipeg. Upplýsingar í lokuÐum
umslógum.
Dr. D. R. W1LLIAM5, Exam. Phy»
J. L. WILLIAMS, Manager
1!^ Farmer’s
Trading Co.
(KLACk & BOLE)
HAFA EINUNOIS
BESTU VÖRUTEGUNDIR.
Einu umboðsmenn fyrir :—
• “SLATER” SkSna gúðu.
“FIT-RITE” Fatnaðinn.
“H. B. K.” prjónafólagið.
“HELENA” pils og ‘waist’
kvenfatnaði.
Bestu matvðrutegundir.
“ DEERING ” akuryrkju
verkfæri o, s. frv.
Beztuvörur Lágtverð
Fljót og nákvæm afgreiðsla.
Farmer’s Trading Co.,
THE QUALITY STOKE
Wýnyard, Sask.
Herra Jón Hólm, gullsmiSur aS
770 Simcoe St., biSur þess getiS,
að hann selji löndum sínum gull-
og silfur-muni og gigtarbelti. —
Belti þessi eru óbrigSul viS gigt,
ef þau eru notuö samkvæmt fyrir-
skipunum Jóns. Kosta að eins
dollar og kvart.
JOHN DUFF
PLUMBEE, RAS AND STEAM
FITTEH
Alt yel vandaö, og veröiö rétt
064 Dame Ave.
Winuipeg
Phone 3815
THE DOMINION BANK
HORNI NOTRE DAME AVENUE OG RHERBROOKE STREET
Höfuðslóll uppborgaður : $4,000,000.00
Varasjóður - - - $b,400,000 00
SPARISJÓÐS DEILDIN:
Vér veitum sparisjóðs innleggjendum sérstakt athygli, og borg-
um hæztu vexti á sparisjóðs innleggjum af $1.00 og yfir. —
Barna innlegg velkomin. — Seljun peningaúvfsanir á ÍSLAND.
II, A. KltiGIiT. RÁÐSMAÐUR.
Meö þr! aö biöja. mfinloga um
“T.L. ClftAR, þá ortu viss aö
fá ágætan vindil.
T.L.
(UNIQN MADE)
Western Clgor Factory
Thoraaa Lee, eigandi Wínnnipcg
Yitur maður Vark;“3wa8Ardr?ía e!n;
göngu IIRIJINT ÖU. þér getiS
jafna reitt ySur á
DREWRY’S
REDWOOD LAGER.
það er léttur, freyöandi bjór,, gerSur eingönigu
úr Malt og IIops. BiSjiS æ.tíð um hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, Winnipeg
ISTF^AX
í DAG er bezt að GERAST KAUP-
ANDI AÐ HEIMSKRINGLU. —
ÞAÐ ER EKKI SEINNA VÆNNA.
I
Manitoba á undan.

Manitoba hefir viSáttumikla vatnsfleti til uppgufunar og iir-
fellis. þetta, hiö nauösynlegasta frjóguuarskilyrði, er því trygt.
Eruiþá eru 25 milíón ekrur óbygSar,
íbúatal fylkisins áriö 1901 var 225,211, en er nú oröiS um
500,000, sem má teljast únægjuleg aukning, AriS 1901 var hvedti
og hafra og bygg framleiSslon 90,367,085 bushela ; á 5 árum
hefir hún aukist vpp í 129,476,943 bushel,
Winnipeg borg haföi 6ri6 1901 68,240 íbúa, en hefir nú um
150,000 ; hefir nálega fjórfaldast & 6 árum. Skattskildar eignir
Winnipegborgar áriS 1901 voru $26,405,770, en áriS 1908 voru #
þær orSnar $116,106,890. HöfSu rneir en þrefaldast á 7 árum. J
Flutningstæki eru óviSjafnanleg,— 1 ednu orSi sagt, eru í
fremsta ílokki nútíSartœkja : Fjórar þverlandsbrautir liggja
um fylkiS, fullgerSar og í smlSum, og meS miöstöSvar í Win-
nipeg. 1 fylkinu eru nú nálega 4 þúsund mílur aif fullgeröum
járnbrautum. i
Manitoba hefir bekiS meiri landbúnaöarlegum og eínalegum
framförum en nokkurt aftnaS land í heimi, og er þess vegna á-
kjósanlegasti aSsetursstaSur fyrir alla, ai því þetta fylki býöur
beztan arð af vinnu og fjáríleggi.
r
9
#
(»
t SkrifiS eftir upplýsingum til : —
# JOS. HARTNEY, 77 York Street, Toronto, Ont.
t JOS. BURKE, 178 Dogan Avenue, Winnipeg, Man.
A, A. C. LaRIVIERH, 22 Alliancc Bldg., Montreal, Quebec.
J. F, TENNANT, Gretna, Manitoba,
J. J. OOLDK.V, |»
Deputy MÍnister af Agricultune and Immigration, Winnipeg. ||
286 SÖGUSAFN HEIMSKRINGDU
Georg sagði henni hvar húsið var, og bætti svo
viS :
“Nú þarftu ekki lengur aS þjóna stúdentunum,
frú. Eg skal gefa ykkur vissa upphæS mánaSarlega
til aiS kaupa fyrir fæSi. Svo getur þú máske unniS
þér eitthvaS inn með því aS sauma?”
“Já”, svaraöi írúin glaSlega, “ég skal sauma frá
morgni til kvölds, of ég á annaS borS get fengiS eitt-
hvaö að gera”.
“Ég skal útvega þér vinnu. Hvers konar sauma
gerir þú ?”
“Ó, ég get saumaS skyrtur og margt fleira, og
þess utan þvæ ég fyrir stúdentana”.
“Nei, héSan af þarft þú ekki aö gera þaö”, sagSi
Georg. “Bf Heien þyrfti aö hjálpa þér viö þaS
starf, þá skejndi hún á sér hendurnar, .... nci, þá
aetla ég heLdur aö gefa ykkur eins mikla peninga eins
og þiS þurfið. Dóttir þín má ekkj stupda neina
aðra vinnu, en aS œfa sig í, aS leika á hljóSfæri,
syngja og nema fróöleik”,
“ó, hún veröur þá fullkomin hefSarmey”, sagSi
móSirin og horfSi roggin á barniS sitt. “En samt
sem áSur máttu aldrei íyririíta vesalings fátœku
móður þína, Ileien”,
“Hvernig geturöu talað þannig, mamma?” sagSi
Ilelen með tárin í auguntim. “HeldirSu aS óg geti
hætt aS eJska þig, sem hefir veriS mér svo góö?”
“þaS er þá úttalað um þetta”, sagSi Georg.
“BúiS ykkur nú aS flytja. AS klukkutíma liönum
kem ég aS íylg,ja ykkur til nýja bústaðarins. Veriö
þiS sælar á meöan”.
Hann opnaSi dyrnar og fór.
“Er þetta draumur?” sagSi Helen, og hoppaSi
upp af ánæigju. “Nei, þaS er sannreynd. Eg fæ
af'tur aS stunda bóknám, söng og hljóöfæraslátt, cins
FORDAGALEIKURINN 287
og ég gerSi hjá gamla, góSa manninum í Stokk-
hólmi. Ó, hvaS þaS er indælt”.
“þaS er fingur drottins, . það er auSséS”,
tautaöi móSirin viS sjálfa sig, “og þess vegna væri
raugt, aS þiggja þaS ekki. Annar bróöirinn hefir
veriS orsök í ógæfu okkar, og þess vegna lætur guS
hinn bróSurinn skapa gæitt okkar. Herra, þínir
vegir eru órannsakanlegir”.
VI.
G e o r g.
“Býr ekki frú Andcrson hér?” spttrSi Móritz,
þegar hajvn kom inn í litla húsiS í Svairtatekkjargöt-
unni skömmu fyrir ltádegiS, og fann þar roskna konu
í öndinni, setn var aS þvo fisk. Kona þessi var frú
Grönlund, gild aö vexti, rauS í andliti, liSlega fimt-
ug aS aldri, sem heima átti i ööru herberginu i kofa
þes’ .,n.
“Nei”, svaraöi frú Grönlund, “hún er nú orSin
hefðarkona, og getur ekki lengur sætt sig viö aS btia
í slíkttm kofa sem þessum. Ég held hún hafi feitgiS
fjármund aS erfS, því hún sagSist ætla aS flytja í'
Vaxalagötuna og fengi þar tvö rúmgóS herbergi.
Ilún ætlar líka aS hætta aS þvo fyrir aSra, og litla
telpan hennar mun meS tímanum eiga aS verða í
röð heldri kvenna. Annars var hér í morgun ungur
herramiíiSur, og hann mttn hafa leigt þessi herbefgi
handa þedm. En hvers vegna hann er aS draga sig
eftir þeim, skil ég ekki, því stelpan er ennþá of ung
og kerlingdn of gömul til aS vekja nokkra fýsn hjá
238 SÖGUSAFN IIEIMSKRINGL-U
honum. þær vortt orðnar svo drambsamar, þegar
þær fórtt, aS þær vildu naumast líta við mér”.
“þær eru þá fluttar ?i” sagSi Móritz, til þess aö
kerlingin skyldi hætta aS masa.
“Já, herra minn, þær eru það, og tóku ekki einu
sin.ni með sér húsgögndn, sem þær áttu hér. þær
’jntrfa nú líklega ekki að haJda á jafn-lélegttm munum
lengur. Nú nota þær líklega ekki annaS eo fjaðra-
st,óla. og fína legiubekki. ...... En dram'biS er valt í
sessi’V
• “Eg befi komiS x>f seint”, sagSi Móritz viS sjálf-
•an sig, um leiö og hann sn/eri sér viö til aÖ fara.
“þær- Jtafa ratað í ógœfuna og verður máske ekki
hjargaö héSan af. Ilann er fljótjir aö framkvæma
áform sín, þessi hr. Geotg, — En, þaS er satt, má-
ske kerlingin viti í hvaöa hús þær fóru”.
Móritz •sneri sér aftur aS kontinni, og spuröi
hvort hún vissi í hvaöa hús þær hefSi flutt.
“Ned, ekki veit ég þaö”, svaraði frú Grönlund,
“en ef þú vilt horga mér fyrir þaS, þá skal ég reyna
að komast aö því”.
“Nei, riei, þess j>arf ekki”, sagSi Móritz brosandi,
‘fég get líklega fundiS þær, og svo er mér þaö ckti
svo áríSandi”.
“IlvaS get' é£ nú gert?” tautaSi Móritz viS sjálf-
•án sig, ttm leið og ltann gekk í hægSum sínum ofan
götuna. ÍTg er hrifinn af þessari ungu stúlku, án
}>ess ég viti hvers,vegna, Sé þaS áform Georgs, aS'
gera hana a6 fylgikomt sinni, þá þarf að koma í veg
fyrir þaS. Ilún getur auðvieldlega íengdS ást á vel-
geröítmanni sínum. — En, farSu hægt, hr. Georg, ég
skaj gæta þín. Ég skal sjá um, aS þú íremjir en?a
svívirðingu, og'þaS skal vera befndin fyrir svipu-
höggiS, sem þú gafst mér á æskuárum rnínum. En
jwjgar ég þugsa mig betttr um, þá get cg naumast
ætlað Gjorg slíkt áfornt.... Ilann er of ungur —”
FORLAGALEIKURINN 289
Rösklegt hög á heröarnar truflaöi hugsanir Mór-
itz.
“Ertu að htigsa um giftingu, Móritz?” sagði ær-
ingiun Almert Broman, og smokkaSi hendi sinni undir
handlegg hans um leiS. “Eg er búinn aS kalla til
þín hundrað sinnum, en þú hefir ekki heyrt þaS. —
IlvaSa flugtir hefir jjú nú í höfSinu ?,”
“Eg er ekki boinlínis aS hugsa um giítingar”,
svaraSi Móritz brosandi, ‘‘ien óg er aS hugsa um,
hvernig ég á aS koma í veg fyrir vinstri handar giít-
ingu”.
“ ViS hvaS áttu meS þeastt ? ”
“þú manst máske eftir dóttur þjónustu minnar,
sem við töluöum um í gærJ?”
“Hielenu litlu, sem þessi ungi E'hrenstam, eða
hvaS hann nú heitir, ætlar aS annast ásamt J>ér, —
ó, l>ú mannvinurlB HvaS er nú aS hemni?” —
Móritz sagSi honum, hvaö fram hoföi fariö, og
einnig um grun sinn viSvíkjandi áformum Georgs.
“ViS skttlum hafa gætur á þessu saklausa barni”,
sagði Albert, “viertu viss um þaS. Hún er of góö
fyrir þennan aðalshvolp, sem af trausti á peningum
sínum álítur sig mega fremja' hvern helzt glæp sem
er. En við skulttm 1-oía honnm að eyða peningum í
hennar þarfir, og svo skulum við taka hana frá hon-
um. Hún er enn svo ung, að j>ú, sem kennari henn-
ar, ættir að geta innrætt henni margar dyigðir. Bara
að j>ú verðir ekki að síSustu sjálfur skotinn í henni”,
“Á því er engin hætta”, sagði Móritz brosandi.
“En nú ætla ég að fara og finna Georg, og fá aS
vita, hvaö hann hefir giert af skjólstæöingi okkar.
Eg veit einu sinni ekki, hvar þæj: eiga heima”.
“Eg æitla aS fylgja þér spottakorn”, sagSi Al-
bert. “En hamingjan góSa, nú man ég íyrst, aS
j>etta er ifæðingardagur þdnn. __ þú ert líklega bú-
inn að opna dularfulla böggulinn jvinu ? ”