Heimskringla - 08.12.1910, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 8. DES. 3910.
-----# —
HEIMSKRINGLA
STUTT ŒFIMINNING HJÓNAXNA
Steingríms Grímssonar og Guðrúnar Jónsdóttur.
Steingrímur Grímsson'
var faeddur 20. ágúst 1831 4 Sí6u-
ir.úla í Mýrasýslu. Forei'Irar hans
voru Grímur bóndá Steánólfsson,
Jónssonar, frá Hvanneyn og Gu6-
rún JxSrÖardóttir, prests að I.au.-;i
Borgarfjaröarsýslu, Jonssouar,
frá Mööruvöllum í Kjós, Jónsson-
av prests frá Einhclti i Horm-
lii Öi.
Steingrímur ólst upp hji fortMr-
um sínum, fyrst f Síðumúla og
fluttist svo með þeim aó Giítn-<-
stööum í Reykholtsdal i Borgar-
fjaröarsýslu. þar bjuggu foreiörnr
hams til dauöa Gríms, ;— um 1860.
Bjó hann svo með móö.ir sinni,
þar til hann kva-ntist áriö 1861,
G ú ð r ú n u Jónsdóttar,
1 aö hann dó eftir að eins háifs days
legu af hjartaslagi.
Steingrímur Grímsson var meö
almaður á hæð en vel \ axinn i.g
fríöur sý-num. Hann var vel vlli
borinn eins og þau systkln öll, m
íremur dulur í skapi. llanu var
glaölegur jafmm og þýSur í við-
tnóti og vildi á einsi;is maini.,
hluta gera. Frjálslyndur var hanu
í trúarskoöuntim og utnbuiöar-
lyndur. Hann fylgdist vel meö í
málum IslíUids alt af eftir aö hann
kom til þessa lands. Hann las
mikáö af því bezta, sem út var
gofið á ísl.indi, cg JfjóÖólí, tsuft i i
og Lögréttu keypt? hann og las aö'
staðaldri. Lítið gai hann aig að
1 hérlendum máltitn, enda var haru
Múlasýslu, d. í marz 1899), Milton,
N. D.; Guðrún kona G. E. GnÖ-
tnundssonar, Bertdale, Sask. ;
Stéinunn G. kona Friöriks Rciu-
holts, Fairdale, N. D. ; K-irítas
ekkj,i F. J. Ktl'.y, Edmore, N. 1J.,
og Guötnundtir lögfræöin<ntr og
ritstjóri í Munich, N. I).
Guörún Jónsdóttir var gædd
góðuin og miklum hæfiíeikutn. Férn
var góö og trúföst vin''ona, inni-
leg eiginkona og ástrík móöit. --
Jfeð hyggindum og forsjálui hjálp-
aöi hún manni sínum gegtt um
landnátnsskeiðiö í hi;m néia lanni.
Ilún var trúrækin og guöhrædd
kona, og liélt fast yið’ xcnliiilgar
þær, sent hún lærði i asktt, og
bónda Kristjánssonar frá Kjaivar-
arstöðum í Reykholtsdal og sonu
hans, Kristinar Einarsdóttur, frá
Kalmannstungu, þórólfssonat, ug
seinni konu Etnars, Helgu £n.e-
bjarnardóttur, prests frá Gríms-
tungu í Húnavatnssýslu.
J>au hjón Steingrímur og Guð-
run bjuggu fyrst á Grímsstöðum í
Rcykholtsdal, þar til árió ltítii,—
f\rst á allri jörðinni, svo nokkur
ár- á hálfri jörðinni, móts eið Pál
bóhda Jónasson, föður þtiira
(Hiartar og Jónasar söngfræðmgs
Páissonar í Winnipeg. Flutcust
þau svo að Kópapeykjutn í sömu
sveit og bjuggu þar þattgáð tii
mn vorið 1882, að þau fluttust til
Ameriku. Fyrstu árin vocu þa t i
hi'Smensku hjá Guðrúnu sy.-,tur
Steingríms, er fluzt hafði vestur 9
árum áður (1873), cg bj > pá u;i
3 mílur norðvestur af Garðar bygð
t Noröur Dakota. Fluttust þat'
síðan vestur á hin svonefndu Pem-
bina fjoll, og nam Steingrímur þar
li.nd áriö.1886, fjórar milur norour
al Íliltcn, Cavalier Co., N. L'. —
Bjugg" þau hjón þar þangaö *il
um vorið 1904, aö J>au brugöu búi
og fluttu fyrst til Snæbj-rnar son-
ar síns, og síðan til Kcistínat
dóttur sinnar. Bygöu þau scr þ.-.r
hús og voru þar til dauðadags. —
Guörún andaöist 26. maí 1906, cít-
ir 5 vikna Iegu af hjartajjúkdótm :
Sttángrímur lifði tveimur árum
lengur, eða þar til 24. okt. 1998,
vel miðaldra maöur, þegar iiavti
kom 11 þessá lands. Hann var á-
gætis ektamaki og íaðir, try<rvur
og vinfastur, þar sem hann tok
því, en ekki var allra að ná v.u-
áttu hans ; en óvini átti hatin
enga. — Hann var afb.'igöa íjár-
maöur og glöggur á mörk, og vnr I
hann því að sveitungu n sínvni
sendur í fjárleitir noröur í Jlúna-
v-atns og Skagaf jarðar ,ýslnr i
mörg ár, og rak hann það starí
tneð trúmensku og dugnaði.
Systkini átti Steingrítir.ir mórg,
og eru að eins 4 á lífi, tvæ’' s>>t-
ur, Svanborg og Ingibjörg, á Is-
landi, og tvö svstkin hcr í Al'tc-
ríku, Daniel bóndi að Mozart,
Sask., og Jóreiður ekkja að W\n-
ard, Sask.
Guðrún Jónsdóttir var fædd á
Sigmundarstöðum í Há'sisveit ]>•
7. des. 1835. Ólst hún upp hjá for-
eldrum sínum, Jóni Krisijanssvni
og Kristínu Einarsdótcur, sem
j bjuggu lengst á K jalvararstööutn t
keykholtsdal, þar til hún giftisr
árið 1861 Steingrími Gnnissym,
eins og áður er sagt. Jiau hjún
j eignuðust 13 börn, og dóu 5 aí
þtim í æsku, og einn so.iui, sé’a
Jón í Gaulverjabæ, tæpra 23 áta
að aldri (d. 20. maí 1891). A lífi
eru : Grímur bóndi í Albcrta, Snæ-
björn bóndi að Milton, N. !>.,
Kristín ekk.ja Stefáns sái Guð-
tnundsso'.iar (frá Breiðdal í Suðm -
studdi kirkjulíf eftir lint.sia
megni.
lifnahagur jjeirra hióna v.«r
fremur þröngur á tslnndi og hin
fyrstu árin t Atneríkn, cn þaa
voru æfinlega glaðlvnd, og á heiin-
ili jieirra ríkti hiit sanna i:,lcn ka
gestrisni. Fyrir börn sín stríddu
jiatt og komu •'-'-ini öllum iil
ttianns. cnda voru þau þeim eít'r
lát, bártt einlæga ást og virðingt.
fyrir j>eun og voru >■ im ítlvðin í
.,11,1. Ileimili l irra h'óna cat alla
tíð fvrirmvnd að re<Tl”seiiti í olln
Æfikvöld þeirra var íriðsamt og
fagurt. Börn jx-irra, sem flest voru
: tiai’renni yu) bau, léktt viö þan,
og gátu Jiali verið l’ji jiei n eftir
vild.
Guðrún sál. átti mörg systkini,
og er að eins einn bróöir á lífi,
það ég frekast veit til, Arni Reyk-
dal, bóndi í ÁlptavatnsnvL-ndu.
J,au hjón bæ'ði, Steingri'unr <>g
Guðrún, hvíla í grafneit Fj.-.llasafn
aðar í North Dakota, og hafa bot n
j>eirra þar syðra reist þeim vegltg
mintusmerki. En dýpsta og veg’eg-
asta minnismerkið hafa j,au in-.ó
æfistarfi sínn skilið eftir i njörimn
allra barna snna, a-liing'ii oi
, i;»a, setn mintiast j>cirra ætíð tnt ö
söknnði, virðingil og ást.
* * *
ís.fold og Lögrétta ertt cinsant
egast beðin, að taka upp jies.sa
.uninningit. G.
♦--------------------
Bókalisti.
; N. ÓTTENSON S,- Rlvor Purk, W’p’g.
Ljóötnæli Péls Jónsionar í bandi (3) -♦ 83
Sama bók (&$ eins 2eiru. (3) 60
Jökulrósir 15
Daiarósir (3) 20
Hamlet (3) 45
Ljóömæii Jón« Árnasonar A Viömýri,1879 (4) 90
Tíöindi PrestafélaKsins 1 h.nu forna Hóiaskifti (2) 15
íttunfturinn (2) 45
Grant skipstjóri (2) 40
Böm óveöursins (3) 55
Umhverfis jöröina A Attatlu döf?nm (3) CO
Blindi maöurinn (3) 15
Fjorblaöaöi smArinn (3) 10
Kapitola (í ÍJ. Bindum) (3) 1.25
EgKert Ólafsson (B, J ) 15
Jón Ólafssonar Ljóömæli í skrautbandi (3) 60
Kristinfræöi (2) 45
Kvæöi Hannesar Blöndal (2) 15
MannkynssaKH (P. M.) í.bnndi (5) 85
Mestur 1 heimi, 1 b. 15
PrestkosniriKÍn, Leikrit, eftirI>.E., í b. (3) 30
Ljóöabók M. Markú«sonar 50
RitreRlur (V. Á), 1 b. 20
Suadreg ur, í t>. 15
Veröi ljós 15
Vestan hafs os; austan, I>rjAr sögur eftir E. H ., í b. 90
Vlkiiiffnrnir AHAloKandi eftir H. lbsen 25
l>orlAkur helgi 15
Ofuretii, skAlds. (E. H.) 1 b. 1.50
Óltíf 1 Áni (3) 45
S.jiælinxjar, 5 sögur (E. H.), í b- 85
SkemtisöKur eftir S. J. Jóhanuesson 1907 25
Kvæöi eftir sama frA 1905 •>■■.
Ljóðinæli eftir sama. (Aleö myod höfund-
arins? írA 1897 2.r>
Safn til sftRii og ís’. bókmenta í h., III.
bindi <>k |>ao sem út er koiniö
af því fjórOa (53c) 9.4
íslendinK&sagA eftir B, Melsted 1. hindi
í bandi, og þaö seni ut er komiö af 2, b. ('J.'jc) 2.85
Lýsing Íslaníls eftir 1». Thorodd »n í b.(lGc) 1.90
Feruir forníslmzkir rfmuaflokkar, er
þinnur Jón.->son taf út, í uundi (*>c) 85
Alþiiitflsstaöur hiuu forni eftir Sig. Guö-
muudsou, i b. (4c) 90
Um kristnitökuua ánö 1UU0, eftir B. M.
Oiseu (Oc) ÍO
Sý.sJumaimaiefir eftir Bopa Benediktson
i. ok Jl. b íunbundiO (55) 8.10
íslenzkt fornbréfasafn,7. bindi innbund-
iö, ó h. af 8 0. (I iU) 27.80
Bi.skupasötfur, II. b. iunbundiö (42c) 5.15
LandfræöissaKH ísJamis eftir t>. Th., 4.
J>. iunbuiuiiö (55c). 7.75
Bithöfunda ta. A íslaudi 1400—1882, ef-
tir J. B., i bandi (7c) l.Ot
Upphaf alJsherjariíkis A íslandi eftir
h. Maurer, í b. (7c) 1.15
Auöfræði, e. A. Ól., í baudi (6c) 1.10
Presta og prófastatal A íslandi is69, 1 b.(9c 1.25
B. Thorariusson ljóömœli, meömynd, í b. 1.50
Bókmentasa^a íslendinKa eftir F.J.,1 J>.(12c)1.80
Noröurlaudashga eftir P. Melsted, 1 b.(8c) 1.50
Nýþýddt. biblían (35c) 2.6ö
Sama, í ódýru bandi (38c) 1.60
NýjatestamentiÖ, í vönduöu bandi (lOc) tö
Sama, íódýru bandi (8cl 8.
Nýkormiar bæknr,
Kóralljók P. Guöjónssonar 90
Sama bók 1 baudi 1.10
Svartfjallasynir (5) 60
Aldamót (Matt. Joch,) 20
Harpa (4) 60
FeröaminDÍnKar, í bandi (5) tO
Bóndiuu •* 35
MinninKarit (Matt. Joch.) “ 35
Týndi faöirinn “ 35
Nasreddin. f bandi 35
Ljóömwii J. I>óröarsonar (3) 45
Ljóömæli (iestur PAlssou ** 75
HAldánar rímur 30
Maximi Petrow (2) 45
Leyni-sambandiö (2) 40
Hinn óttalegi leyndardómr (2) 50
Sverö og bagall (2) 30
Waldimer Nfliilisti 75
Ljóöinæli M. Joch I,-V. bd.. f skrautb. (15) 4,00
Afmælisdagar Guðm Finnbogasouar 1.00
Hréf Tómarar Sœmundsson (4) 75
Sam a bók 1 skrautbandi (4,1.15
í'denzk-ensk oröabók, G. T. Zoega (10) 1.80
Fornaldarsögur Noröurlanda, 1 3 bind-
um. f vönduöu giltu bat di (15) 4.50
Gegunm brim og boöa 90
Ríkisréttindi íslands 50
Systurnar frá Grænedal 35
Œfintýri handa hörnum 3o
Vísnakver PAls lögmans Vídalins 1.25
Ljóömæli Sig. Júl. Jóuannessoa 1.00
Sögur frA Alhambra ,’.o
Miniiingarrit TompJara f vönduöu bandi 1.65
Sama bók, í bandi I.5O
Pétur blásturbeltrur 10
Bækur söglufélagsins Reykavfk;
Moröbréfabæklingur 1,85
Byskupasögur, 1—6, 1,95
Aldarfarsbók PAls lögmanns Vfdalin 45
Ty rk j a rán iö, I—IV, 2,90
Guöfrœöingatal frA 1707—’07 1.10
Jón Arasou 80 I
Skipiösekkur 60
Jóh. M. Bjariiason, Ljóömæli 55
Maöur og Kona 1.25
Fjaröa mAl 25
Beina mál 10
Oddur Lögmaöur »5
Grettis Ljóö. 85
Andrarímur 50
Líkafrónsrímur 35
Jóhanui Black rimur 25
Reimarsrímur »5
.(iaflekksrímur 25
Rimur af Gfsla Súrssyni 35
Dular, SmAsögur 50
Hinnk HeilrAöi, Sa«a 2U
Svölda Ar rímur 3.5
Pjóövinafél, Almanak 1911 20
AndvaTi 1911 l5
Œtisaga Benjamin Franklins >5
l lULUJHL 1 !».■■ J..,L LL ■■■JB1. .■gqggg—gggR
Sögusafn þjóöviljans I—II Arg. S^c; III Arg. 20c
IV érg. 20c; V.érg.20;Vl. 45; VII. 4$:. VIII.
Arg. 55: IX.árg. 55; X.árg. XI. Arg. 55;
XII.Arg. 4«; XIII. árg, 45: XIV. Arg, 55;
XV.'árg. 30: XVI. érg. 25; XVii. árg 4« : XViii
árg. $5; XiX, órg. 25.
Alt sögusafn þjóövi1janv?elt. ó S7.00
Bœkur Sögufélagsins fá áskTlfeníur fyrir
nœrri hálfviröi,—$3.80.
Umboösmenn mlnir 1 Selkirk eru Dahuau
bræöur.
l>ess skal getiö viövíkjandi bandinu A Forn-
aldarsögunum Noröurlanda, aö þaö er mjög
vandaö, handbundiö skrautband, vel frá gengiö
eins er meö Bréf Tómasar Sæmundssonar.
Tölurnar í svigum fákua bnrÖargjald,er send-
st meö pöntunum.
Ilaniíoba Elevator Eoiniiiission
D. W. McCUAiG,
Commissioner
Aðal skiifstofa:
W. C, GRAHAM,
Commissioner
F. B. MACLENNAN,
Coinmissioner
227 Garry S^.,
P. O. Box 2971
WINNIPEG
Commissione''s tilkynna hé tned M»nitoha bændum að þeir hafa fetiKÍð
f>a atíðar skiifstofu étl starfsiiota ok að 611 b;éf skyldu sendast Commis-
s oners á ofxn nefuda árítun. Beiðni orm og allar upplýsingar sem
bændur þarfnast til þess fá korthlöður í naKrenni sin .verða sendar
hveijam sem óskar.
Comraissioner8Ó3ka eftir saraii nu Manitoba bænda í því að koma á
fót þjóðeÍKtiar kornbl'iðum í fylkínu.
SUCCESS BUSINESS C0LLEGE
m>ísi pjjrvja Ava. & doAMf.M sr. win.nip.ji.
Kennir samhv. nýjustu aðferðum alskyns verzlunar fræði og
Bánkastðrf. Einnig hraðrittin og stylritun. Betri verz-
lunarskðli ekki til f Vestur-Canada. Kenslu stof-
ur þar finst f borginni. Nemendur geta
byrjað hvenar sem þeir óska.
Skrifið eftir upplýsingum eða símið MAIN 1 6 G 4
V I Ð
Selur sérhverja góða tegund af Whisky, vfnum og
björ o.fl. o.fl. Við gefum sérstaklega gaum
familfu pfintunum og afgreiðum þær
bæði fljðtt og vel til hvaða hluta
borgarinnar sem er— Grefið
okkur tækifæri að sýnu
óskum ]afn
framt eftir sveita
pöntunum—Af'greiðsla
liin bezta.
Talsímar Main 1673-6744
215 MABKET ST.
ykkurað avn sé.
BiafflMagiaKaaaffiiíiBiiMKaiawíiB
$1 \ LDREl SKALTU geyma til
«Gi A morguns sem hægt er að gera
f dag. Pantið Heimskringlu f dag.
490 SÖGUSAFN HEIMSKRINGf.U
FORI.AGALKIKURINN
491
492
SÖGUSAFN IIEIMSKRINGLU
FORLAGALEIKURINN 493
‘•Ekki þaÖ”, sagöi Anna. ‘‘Hugsaðu oftír því,
að þú veröur aö ganga fram hjá dysinni vfif h>df-
bróöur þánn, unga barúninn, sem myrtur var þar fyr-
ir mörgum árum síðan. Ég geng aldrei fram hjá
henni án þess að hrollur £ari um mig”.
“J»ú ert flón, Anna”, sagði ísabella, um leið i'g
hún llevgði kápu sinni á axlir sér. “Jæir dauftu
hvilj í ró. Guö gefi, að þeir lifandd auki okkur eV.ki
meiri kvalir”.
ísabella var nú feröbúin. An þess að ma ta
nokkrum gekk hún yfir garðinn að járnhliö'nu, og
gegntim það útí trjáganginn.
þegar hún var komin út á þjóðveginn, sn.ert hiin
til vinstri handar, og gekk svo hugsandi gegnun’
hdnn háa, einmanaloga greniskóg, þar sem kvöldgolan
lék í toppum trjánna.
ViÖ skógarjaðarinn til vinstri hliðar viö veginn
var dysin, sem búdn haföi verið til, til endurminnittg
ar um glaepinn, sem þar var framinn.
Síöustu tíu árin haföd dys þessi stækkaö að muu,
því eoig'in almúgamanræskja gekk fram hjá henni ált
þess aö fieygja stein eöa moldarkögli í lvana.
J>egar IsabeUa nálgaöist þenna ógeöslega staö, sé
hún, sér til undrunar, aö maöur stóö efst uppt á
dysinrd, og að því er henni virtist, var hattn í djúputr j
hugsunum.
Blóöiö þaut fram í kinnar ungu stúlkminar. Hútt
sá mfi i'ega, aö þaö var líígjafi sinn, Móritz Stern :r
Hann stóð með krosslagöar hendur, horfandi ,til jarö-
ar, í þessu gagnrýnis ásigkomulagi, sem bendir í
þaÖ, að sálin er fjarverandi á feröalagd um rík>
draumanna.
Isalella var hrædd um, aö hann vröi þess ek>
var, þó gen>>tÖ væri fram hjá, og ræskti si.g því trl aft
vekja eftirtekt 4tans.
Móritz leit upp fljótlega og þá mættust augu [
þeirra. Hann var óöara kominn ofan á veginn .,{'•
hlið hennar.
“(), ungfrú”., sagði hann fjörLga, “það var óvænt
en heppilegt, að við funduinst núna. Ég hefi þráö
svo mjög aö finna þig, því ég hefi mjög áríöandi Imál-
efni aö tilkynua þér”.
‘ Sé svo”, sagði ís.ibella í ásakandi róm, “tná ég
þá spyrja, hvers vegna þú hefir ekki kómiö t Ltlju-
dal í marga daga ? það litur út fyrir, að þér hafi
leiöst jtar í fyrsta skifti, sem j>ú kómst”.
“Leiöst ? Hvemig dettur j»ér þetta í hug ? Nei,
þaö eru aðrar ástæður til þess, sem ég skal síður
segja þér. En fyrst ég var svo heppdnn aö finna þitr.
þá ætl •. ég að biðja þtg að leyfa mér að úal i við
þig í fáeinar mínútur. J>ú mátt reiða ]>ig á, að það
er þér til góðs”.
“Eg efast ekki um það, herra minn, og er albi'un
til þess að hlusta á þig. Við skulum verða satn-
ferða til Marienlundur, Jtangaö er ferð tninni heitið”.
“N«i”, sagði Móritz, “við skulum heldtir seljas'
t skugga gronitrjánna hak við dysina. 1 1 issið er
raun réttri ekki fallugt, og surgleg endurminning er
bundin við það, sem snertir ætt þína, en ]>ar er stór
trjábolur liggjandi á j iröunni og á honmn er j>ægi-
legt sati. Eg hefi einu sinni, fyrir 'mörgum árum
síðan setdö á J>essum trjábol, en j>að var undir öðr-
ínt kringumsta-ðum, og j að kemur ekki þessu máli
viö. Jægar við sitjitm j>ar, getur e'.iginn séð okkur
né heyrt. Komdu, ísabiella. Ilmurinn aj skóginum
t svo j>ægilegur og hressandi, og niðtir kveldgolunn-
ir í toppum trjánna hefir einkennilegan þunglyndjs
maö í sir fc 1 inn. Komdu”.
llann tók í he' di hinnar oe hún fór meö honun-
án nokkurs mótþróa, enda jxitt hana furðnöi á því,
hve skuggaríkt pláss Móritz valdi.
Á sama augnahlikinu og Mórit'. og ísabelfa hurfu
bak við dysdna, læddist þriðja persónan, sem hdngað
til hafði lilustað á samtal þeirra óséð, út tir skógin-
um á hina ilið vegarins, flýtti sér yfir hann, komst
að dysinni og faldi sig í nánd við hana, svo hún gat
heyrt hvert einasta orð, sem tingn persónurnar töl-
uðu satnan, án þess að eiga á hættú aö hun yröi
séð.
Jæssi pcrsóna var hetl.irinn, sem Ivberharö og
Georg ráku út úr skemtigaröínum kveldið áður.
Móritz Lt Isabellu setjast á trébolinn, setn lá á
milli dysjarinitar og skógarins í skugga tveggja stórra
grend-trjáa.
Sjálfur settist htvnn á jörðina vdð fætur hennar,
og hélt hendi liennar í höndum símun, sem hún
gleymdi að draga að sér af fátdnu, sem á hana kom.
Kvöldskuggarnir voru að byr ja að breiðast yfir ná-
grennið. |>rösturinn tók undir með suðu kveldgol-
tuiníir og myndaði eins konar tvísöng i trjátcppun-
unum, að öðru leyti var alt kvrt og þögult. Tunglið
kom upp fyrir sjóndeildarhriin'ginn og fylgdust meö
því margar þúsundir blikandd stjarna.
Mórdtz sat þögull og hélt í hendi ungu stúlkunn-
ar. Sérstök hugsun, einkennilegt samband af til-
viljunum hafði ráð yfir sálu hans þessa stundina.
A þessutn sama stað hafði hann fyrir fjórtán ár- j
um síðan setið og hlustað á Jakob Kron, setn ga.f
honum ghigga lýsingu af hinum erfiðu f >rlögum sín-
um, og reyndi að sá hintii hucigunarlausu kenningu í
hjarta ungíi barnsins. Osr nú, nú sat hann hér viö
hliðina á systur Jakobs, jxassari nngu stúlku, setn
hann hafði einu sinni bjargað frá druknun, og setr
hann elskaðí með öllum ákafa og ástriðu hinnat
fyrsttt ástar.
Hún var kcinin írá hinum skrautlegu s<ilum hall
arinnar, frá borg liintia ættgöfgu foreldra sinna, ung
og fögur, umkringd skarti auðs og ættartignar, til
þess að segja frá þjáningum sínum og baráttu, —
eins og hinn útskúfaöl bróðir hennar, fyrir fjórtán
árum síðan, var kominn frá hinum röku fangak'lefum,
ftá glæpanma og neyðarinnar viðbjóðslega hreiðri,
iuilinn tötrum fátæktarinnar, til j>essa sama sLtðar,
ti' að tala um hina levndii, sáru eymd, örvæntimg-
! 'uia og hin voðalegu forlög, setn höföu hann íyrir
lei' sopp.
“Hér sír tnaöur gagnstæöur lífsins”, sagöi Mór-
it/. viö sjalf n-sig, “en hér sér maöur lika sam-
kvæmmjna á tnilli end'astööva mannkynshlekkjanna.
I’j iningin ratar leiöina aö til nndngunum, til hjart-
ans, hvcrt sem það er hulið af -tötrum eöa silki”,
Lndarlegu forlög.
Ilvaö skyldi Móritz hafa hugsaö, ef hann heföi
vitað, aö þessi útskúfaöi viesalingur, sem eitt sinn
haffti svo mikil áhrif á ha.nn, h'histaöi á orö hans í
nokkurra feta fjarlægö ?
“I>ú þegir”, sagði Isabella loksins með lágri
r ddu. “'Ó, ef þú vissir, hve djúpum sárum hjarta
tnitt er sært, þá mymdór þú undireins veita mér með-
atuukiin ]>ína”.
“Eg þa"öi, ísabella, af því aö endurminningarn-
ar, sem bundnar eru viö þc-nnan blett, fjötruðu huga
nvnn ih> vörnuðu tttér máls”.
“Endurminningar ?” sagði ísabella. ‘ Um hvaöa
endurminniugar talar þú ? Eg hefi átt hálíbróöur,
'crn fyrir mörgum árum á.að hafa verið myrtur hér,
an þess morftin *inn hafi fundist, en sú endurminning
srertir þi - ekki”.
“Nei, það eru aðrar endurminningar. ölér duttu
hug þeir timar, jægar ég var barn, og var að tína
eld.við í jx'ssum skógi, til j>ess að hina v-eika mó&ir
mín g.eti f ngið heitan mat, — ég man hvað ég var
hræddur við þessa dys, þegar ég gekk fram hjá henni