Heimskringla


Heimskringla - 23.02.1911, Qupperneq 1

Heimskringla - 23.02.1911, Qupperneq 1
Talsími Heimskringlu Garry 4110 J [ra A. B Olson^ ,rilfíÍif^i^^6rans : Garry 2414 XXV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN, 23. FEBRÚAR 1911 NR. 21. Ræða Camp Clark. Ukkert helir bdööunum, stjórn- málatnönnum og alnie) ningi bæöi i Canada og Bandaríkjunum, orðiö tíöræddara um þes#a síöastliönu viku, ©n raeðu Camp Clark, leiö- tojja Demókrata í Washmg'ton- þinginu (neöri málstcíunni), s«m liann hélt þriöjudagánn 15. þ.m. — Ræöa sú mun lengi í nunnum höfð sem einhver hin opinskáasta, er íraejjur stjómmálamaöur hefir haldiö, en um leið lýsir svo glögsr- iega, hvað hugsandi Bandaríkja- mönuum hofir búiö 1 brjósti all- lengi, nefnilega sameining Canada o.g Bandaríkjanua í eána rikisheild. það voru viðskifta samningarnir aúlli lajidanna, sem íil umraeÖu voru, og Clark var að gefa ástæö- ur sinar fyrir því, aö vera frum- varpinu fylgjandi, og voru þær þanaiig ; Isg er frumvarpinu fylgjandi — sagöi Clark — vegna þess, að ég vona að sjá þann dag upprenna, þegar Bandaríkjafáninn blabtir yf- ir hverju ferhyrniugskti af hinni breiku Noröur-Ameríku, — og alt norður að pól. Canada-búar eru af sarna bergi brotmr og við, þeir tala vora tungu, lagasetningar þedrra eru svipaðar vorum, og þeir eru æfðir í þeirri örðugu list, að stjóraa sér sjálfir. Að mfnn á- Hti hiefði samniuguriun frá 1854 ekki verið upphafinn, hefðu mögu- leikarnir fyrír samcAning landanna verið margfalt meiri en þeir eru nú. í)g hefi samt sem áður engan e£a á því, aö til þess dngs er ekki ýkjalangt að bíöa, þegar Stór- Bretland með ánaagju lætuf af hendi Norður-Ameríku lendur sin- ar, svo þær geti orðið hluti ai þessu lýðveldi. það er leiðin, sem hlutimir vísa núna. Kn iir því að ég hefi sagt svona mikdð, vil ég bæta því vr!ð, að ég er ekki einung- is fylgjandi gagnskiftum við Can- ada, heldur og jafnframt við J.IiS- og Suður-Ameriku lýöveldin, á- samt Mexico, og þess fljótar, sem það verður, þess betra íyrir okk- tir. Kn vitanlega, væri um eitt af 'tviennu að velja : gagnskifta samn- in.ga miltí Canada og þá ekki við suður-lýðveldin, eða gagnskifta- samninga við suöur-lvðveldin og þá ekki við Canada, — mundi ég þá kjósa Canada. — þetta var megurinn málsins í ^ræðu Demókrata leiðtogans, og oins og hver og einn sér, eru um- mœli hans svo ótvíræð. að engum blöðum er um það að fletta, hvert markmiðið er með samþykki við- skiftasamnAnganna. En ekki var ræða Camp Clarks fyrri kunn orðin, en Taft forseti °g ýmsir af hans liðuir hófu and- mæli gegn henui ; ekki datt þeim samt í hug, að hrekja ræðuna, eða færa önaur rök fvrir andmælum sínum, en að Clark hefði talað í spaugi. Kn það vita allir hngsandi inenn, að Camp Clark hefir ekki gert. Hann er of mikill alvöru- tnaður til þess, að fara að skop- ast að fána þjóðar sinnur eða ann- ara. Nei, það sem hann sagði, var biáber alvara hans, — hin sama ríkjandi von og allir hugsandi Daadaxíkja búar hafa : að innlima Canada og gera 'brezka fánann landrækan úr Norður-Ameríku. Béx í Canada hafa menn að eins litið á verzlunaxhlið málsins, en fyrir: Bandaríkjamönnum vakti pólitiska hliðin frá upphafi vegar. þoim var það fyllikga Ijóst, að þó þeir siökuðu til við Canada í gngnskiftum á tollskyldum vör- UDli þá varðaði það minstu. En með því að gera samningana, var um káð sporið stigið í áttina til iþess, sem þeim 11 ríkast á hjarta, — sameining landanna. Hvort heppilegt værl fyrir Can- ada að sameinast Bandcríkjunum, getur orðið álitamál ; tn það eitt cr víst, að vil'ji sambandsþingtnenn forðast það skerið, sem til sam- eiiiingar leiðir, þá gera þeir það því að eins, að greiða atkvæði gegn viðskiftasamidngunum. Bn vilji þeir, hins vcgar, ganga í sam- 'band við Bandaríkin fvn eða síð- ar, þá er sjálfsagt fyrir þá að greiðia þeim jákvæði satt. Með því kæmi spádómur og von- ir Camp Clanks bráðla í uppfyll- ingu. Fregnsafn. Markverðuatu viðburAir hvaðanæfa BJARNASON & THORSTEINSON Fasteignasalar Kaupa og selja lönd, hús og lrtðir víðsvegar um Vestur- Canada. Selja lffs og elds- fibyrgðir. LÁna peninga út & fasteingir og innkalla skuldir. Öllum tilskrifum svarað fljótt og áreiðanlega. Wynyard - - Sask. — í Kauptnannahöfn andaðist nýveriö Bjarni læknir Thorsteins- son, sonur Stedngríms skálds. — Hann hafði stundað læVningar um all-mörg ár þar í borginni, og fór af honum hið bezta orð setn lækni. — As juith forsætisráðherra lagði fyrir hrezka þingið á þriðju- daginn sl. frumvarpið um afnám nritunarvalds lávarðadeildarianar. — C.N.R. félagið og Cunard lín- an hafa gert bandafag sín á mill- um um skipaferðir milli Englauds og Canada. A ráðsmenska sam- bandsins að vera í hcndum um- boðsmanna beggja félaganna, með forstjóra Cunard línunnar fyrir forseta. — Rannsóknin í Farmers Bank gjíildþrotamálinu stendur nú sem hæst í Toronto. Aðalvitni hdns op- inbera er hinn dæmdi bankastjóri, 'Travers, en hann hefir þó verið gxriður á svörum og ekki allra meðfæri, þó átta ára hegningar- hússvist bíði hans. Sá, sem bönd- in berast mest að um svíksemi fjárdrátt, er Dr. Beattie Nesbitt, fyrrum forseti bankaráðsíns ; tn hann haiði sig á burt, þegar Tra- vers var handsaxnaðui, og veit enginn, hvax hann er nú niðurkom- inn, Hinir, sem ásakaðir eru um fjárdrátt og svik, exu . (Hon. J.R Stratton, James J. VVnren, W. S. Morden og ýimsir flieiri háttstaud- andi menn. EinnLg hofie Hon. W. S. Fielding, fjármálaráðherra sam- bandsstjórriarinnar, verið stefnt fyr'r réttinn, sem vilni. — Hvað Travers viðvíkur, þá liefir hann nu-rri því eins mikdð frjálsræði og frjáls maður. Ilefir sinu eigin bún ing, ferðast á strætisvögnum und- ir eftirliti leynilögregluþjóns, reyk- ir vindla og borðar á hótelum. — Ilann er ennfremur ennþá einn i stjórnarráði Kelly námaima, og ertt það einmitt þeir, sem ollað ha£a öllu þessu gróðr.braski og fjársvikum bæði Travtrs og ann- ara. — Hið mikla rússneska morð- mál, sem áður var umgetið hér í blaðdnu, etulaði þannig, að bæði ‘Dr. Pantchenko og De Lacy voru fundnir sekir fyrir kviðdómi, en gneifafrú De Lacy fi.ndin sýkn saka. Var læknirinn dæmdur í 15 áru þrælkunarvinnu, en greifinn til lífstiðar fangelsis, — þrátt fyrir það, þó hann neitaði haiðlega, að hafa að nokkru verið við morðið riðinn. — Einn velþektur danskur vís- indamaður, Dan LaCour að nafni, starfsmaður við veðurathugunar- stöðina dönsku, hefir skrifað rit- gerð í tímaritið Fysisk Tidskrift um norðnrferð Dr. Cooks, og þyk- ist hafa komist að þrirri niður- stöðu, ttieð því að gtandskoða veðurathugandr Cooks, að hann hafi að minnsta kosti náð 85. br.- gráðu. — LaCour segir, að svikari geti búið til heima hjá sér stjörnu fræðis athuganir, en veður at- huganir, sem séu í samræmi við uppdrætti og mælingar veðurfræð- inganna, geti enginn falsað. Lík- urnar séu þvi fyrir því, að hafi Dr. Cook ekki náð pólnum, hafi hann verið mjög nálægt hoaum. Ýmsir lærðir menn hafa skrnað á móti IvaCour, e<n hann heldu/ rannsókn- um sínum áíram, fullviis þess að geta sannaö nákv'æmlega, hvað langt Dr. Cook hafi koinist. — Juýzkur læknir hefir nýverið funddð upip meðal, sem læknar v*út- firring. Dr. Oswald við konung- lega vitfirringahælið í Glasgow til- kynti heiminum þessa uppfynding og taldi hana óbrigðula. þegar | meðali bessu tr spraurað inn í blóð sjúklingsins, læknar það hann , ekki að eins í svip, hddur fyrir- i byggir jafniramt, að hann fái veik- ina aftur. — Rcynist þessi upp- fynd'ng jafn óbrigðul og Dr. Os- wald hvggur, er hér rcðin bót við eimu mesta böli þessa heims, og hlýtur því að verða öllum harla kærkomið. — Prestafundur Canterbury klerkanna, undir stjórn erkibiskups ins af Cawterbury, hefir meðal an»- ars í huga, að breyta boðorðun- um og stytta þau. það er annað, fjórða og tíunda boðorðið, sem rætt er um að breyta. — Blóðugur bardagi varð milli srtjórnarhersins og uppreistarmanm- anna í Mexico á föstudaginii var. Vega, landsstjórinn i Neðri-Cali- forniu, stýrði stjórnarhernum, og fóru svo leikar, að hann varð að flýja hættulega sár, með leifar liðs síns. — Annar af hershöfðingjum stjórnarinnar, Rabago ofursA, var sendur af stað til að jafna um upprristarmennina, en hann varð að snúa aftur við svj búið, því hann fann þá hvergi. — Sá, sem stiýrði uppreistarliðiiiu, britir Si- mon Berthold, þýz.kui æfintýra- maður, en fullhugi m’kill sagður. 1 orusru þessari ftllu 100 af stjórn- arliðum, en 20 hinna. — þegar Diaz forseti frétti ófarir sinna manna, brá hann óöara við og og sendi tva-r nýjar hersveitir til ófn; ðarstöðvanna. — Svenskur bóndi, nálægt Gray- town, Sask., íanst nýverið dauður í brunni á landareign sinni. Hana hafði fallið ofan í trunninn, en ekki komist npp úr honum aftur, og dáið því úr hungri. MaðuriaB vax einbýúismaöur og samgöngur málli bæjar hans og nágrannanna, voru engar um marga daga veg»"« ófærðar. Maðurinn hefir því mátt kalla árangurslaust um hjálp, og hvað lengi hann hefir beðið dauða síns í brunninum er óti ögulegt að segja, en þegar hann fí’iist, var á- litið, að hann hefði verið dáinn fyrir tveimur dögum. — þorpsbúar í Graj :ewn, Sask.j tóku fasta kolalest, sem átti að fara til Maryfield og skiftu kolun- um á milli sin. Kolalanst hafði verið þar all-lengi og tóku þorps- búar þetta til bragðs til að fyrr- ast vandræði. — Hjónavígsla yfir tvedmur lík- um fór nýverið fram 1 þorpd einu í Jaipan. Svo stóð á, að í lifanda lífi höfðu stúlka og piltur íengið ást hvort á öðru. Forddrar piltins voru samþykk ráðahagnum, en foxeldrar stúlkunnar á móti. Til þess að fá að njótast í öðru lífi, þó samfarir tækjust ekki hcrna- megjn, ásettu hjónaleysin að fyrir- fara sér. Tóku þvi bát og reru út á sjó, bundu sig síðan satnan með rripum og hentu sér úibyrðis. Lík- in rak á land og voiu borin til kirkju. J>egar bæjarstiórinn frétti söguna, fór liaan á fund beggja foreldranna, og íékk þeirra sam- þykki að gefa mætti hin framliðnu í hjónaband, svo að 'þau gætu flekklaust notist í öðtu lífi. Eftir það fór giftingarathöfnm fram með venjulegum formálum, og líkin voru lýst eiginmaður og kona. — Vilhjálimir þýzkalandskeisari hefir ákveðið að heimsækja Eng- land og verða viðstaddur afhjúpun minnisvaxða Victoriu drottningar 16. maí næstk. 1 fylgd með keisar- anum verður Augusta drottning hans og margt stórmcnni. — Við krýaing Georgs konungs og Maríu drottningar verður sem fulltrúi Danmerkur K»:stján krón- prins og krónpxinsessan. Af Nor- egs hálfu : Hákon konungur og Maud drottning, og fvrii Svíþjóð : krónprinsir.n og kronprinsessan, sem er dóttir hertogacs af Conn- aught, tilvonandi landsstjóra í Canada. — 1 japanska þinginu gerði einn af þingmönnunum staðhæfingu, sem. vakti mjög mikla eftirtekt. — Ilann gat þess, að full milíón af stúlkum og börnum ynnu á verk- smiðjum hér og þar uir rikið. Um 70,000 af börnuaum vævu undir 13 ára aldri og mör.g jafnvel yngri en 10 ára. Hann sagði, að meðferðin á þessum verksmiðjub^rnum væri hin versta, væru bæði þau og stúlkumar í hinum \ ersta þræl- dómi. Verksmiðjueigvndurnir væru engum lögum háðir, hvað verka- fólkið snerti, og notuðu sér það ó- spart. Oftast væru börnin látin vinna í 17 til 18 klukkustundir á sólarhring, án þess að fá nokkra aukaborgun, og brytu þau- að nokkru reglur þær, sem þeim væru settar, ; væru þau miskunarlaust lamin eða sektnð. Kæmi Jiaö oft fyrir, að hið smánarlitla kaup þeirra væri tekið að íullu í sektir fyrir hinar smávægiltgustu yfir- sjónir. Stundum vætu fullorðnar stúlkur afbýddar fvrir lítii brot á reglugjörðinni, svo sem aö koma fáum mínútum of srint til vinnu, eða skemma muni eða verkfæri verksmiðjueigaadans. —■ Jxingmaö- urinn kvað þetta stóran blett á japönsku þjóðinni, og kvað ráð- legast að banna baraavinnu með öllu og setja verkstniðjueigendun- um rinhverjar reglur svo þeir gietu ekki iarið tneð fulltíða stúlk- ur sem ambáttir væru — Pearl Smith, ung, ógift stúlka í Collingwood, Ont., var nýverið tekin föst, ákeerð um að haía myrt ungbarn, sem hún var móðir að. Ilún hafði dvalið í Totonto nokk- ura mánuði og ©rðið þar barns- hafandi. Bn með barnið vildi hún ekki koma til föðurhúsönna í Col- lingwood, og tók því upp á því óyndisúrræði, að stytta því aldur. — Mislingar geysa nú við hirð Rússakeisara, og hala tvö böm hans, og einnig böm flestra hirð- mannanna, sýkst af þeitn. En merkilegast við útbreaðslu veikinn- ar er það, að kossum er um kent. það er siðvenja viö hirðina, tfö 'kyssast, — jafnvel hirðmennirnir verða að kyssa bréf eða smábögla, sem yfirmönnum þeirra er ætlað, áður en þeir afhenda þeim það. 1 þesSu tilfelli hafði ein aí prinsess- unum fengiö mislinga, aí því aö kyssa ung'oarn vinkonu sinnar, sem var vrikt. Jxessi sa*na prinsessa skrifaði annari prinsessu bxéf og sagði henni frá veikind um sinum. Sú, sem bréfið fékk kysti þaö, og samkvæmt hirðsiðvenj.inum kystu hirðmeyjarnar og þjonarnir, sem fiært höfðu hréfið, það einnig. Svo kystu þær og þeir börn sín og vini, og þannig genga kossartúr munn fá munni. En næsta dag voru öll börnin við hirðina ásamt krisarabörnunum veik orðin af mislingum, og læknamir kendu kossunum um. Keisannn varð J>á xeiður og 'bannaði þt-.nna kossa- gang framvegis við hifð sína. — Rudolphe Franke, þjóðverskur Bandaríkjamaður, seni kunnur er fyrir vísiada rannsóknir sínar, ætl- ar að leggja norður í höf, jafnvel til pólsins, ef kostur er, á kom- andi sumri. Skip það, sem hann fer á, er verið að bv ggja í Hol- landá og á að beita "PóJstjaman”, en frá Hamborg ætlar hann aö af stað. Hann ætlar að hafa ýmsa visindamem: í för með sér og sömuleiðis Esktmóa, sem hann ætlar að taka á skipsfjöl norðantil á Grænlandi. Aðallega á för þessi að vera í þeim tálgangi, að rannsaka legu straumanna og aðrar huldar gátur á norðurhvel- inu. — Ilenri Bourassa, ltiðtogi Na- tionaldstanna, er nú í þann vegina að leggja niður þiugmensku í fylk- isþinginu i Quebec og gerast með- limur sambandsþingsi.a í Ottawa, eftir því sem Austuifvikja-blöðin fullyrða. — Tveir af sambands- þingmönnum fyrir Quehecfylki hafa að sögn boðist til, að leggja nið- ur þingmensku Bourassa í vil. — Komist hann á þingifc er hætt við, að liðsmönnum I.auriers fái að svíða undan tungu hans. — Viðskiftasamningamir milli Canada og Bandaríkjanna voru samþyktir í neðri maistofu Wash- iagtonþingsins á m.ðvikudaginn var, með 220 atkvæðum gegn 92. Allir Detnókratar í þirginu, að 5 undanskildum, greiddu atkv. með frumvarpinu og 78 Repúblikanar. Á móti vorn því 87 Rcpúblikanar og 5 Demókratar. Var frumvarp- inu, s©m k'ent er við þingmanninn McCall, því næst visað til efri málstofunnar (Senate), og þar eru lieitar nmræður um þuð um þess- ar mundir. — Gustaf Fröemper, þýzkur land nemi, fanst frosinn til damða 10. þ. m., um 60 milur norður af Proirie -/ Royal Household Flour Til Brauð og Köku G’er ðar Gef ur Æfinlega Fullnœging EINA MYLLAN í WINNIPEG,—LATIÐ HEIMA- IÐNAÐ SITJA FYRIR VIÐSKIFTUM YÐAR. \ Creek, Alta. Hafði hann verið á vriðum, en vilst í óveðrinu, sem geysaði um Vesturfylk .n pm þj>r mundir. — Áætlað er, að um 20 þúsund landalritamenn inuni koma frá Bandaríkjunum á þessu ári, og að fiestir þeirra muni hyggja á lönd í Vesturfylkjunum. — í Sæby í Danmörku fánst gömul kona myrt fj'rit skömrnu. Hver ódáðaverkið halði unnið, var mönnum hulin gáta, J>ar til nú fyrir fáum dögum, að 14 ára gamall unglingspiltui, Robert Mauritzen að naíni, varð sannur að sök um ódáðaverkið. Pilturinn varð uppvís á þann hátt, að hann haiði drýgt ýmsa aðra smáklæki, og J>egar gerð var gangskör að ha£a upp á honum fyrir þá og það hafði tekist, játaði hann morðið á sig í ofanálag. Yfirvöldin eru 1 randnæðum með, hvað gera á við morðittgjann. Hann rirðist vera óbilaður á geðstnunum og fremur vel gefinn, en vlæp& tilhneiging hans er ótvíræö. Móðir lians varð vitstola af cídrykkju og er nú á geðveikrahæli. En fósturforeldrar piltsins eru mesrtu sæmdarhjón, og höfðu xeynt sitt ýtrasta, að vanda uppeldi Roberts, svo ekki er þrim um að kenna, þó svona færi. Lík- urnax eru fyrir því, að piltuiinn verði sendur á uppeldisstofnun, því hann er of ungur fvr r hegningr- arhússvinnu, og reynt að lækna hann ai þessari glæpatilhneiging, sem hann ótvirætt hefir Þorrablótið. í rauninni varð það ekki Jiorra- blót eftir íslenzkri merkingu, sem Helgi hinn magri hafði að bjóða gestum sínum fyrra n»iðvikudags- kvrid, — alt var of óíslenzkt til þess, en miðsvetrar samkvæmi var það, og sem slíkt hið ákjós- anlegasta. J>að er ekki rétt af 'stjómendum Hriga tnagra, að vera að burðast með orðið Jzorrablót, þegar engin tök eru fyrir hendi, að koma því í íramkvæmd. Orðið sjállt og merk- ing þess er svo rótgróið í huga og hjörtum Islendinga, i'ð það er tuæstum ósæmandi, að hafa það um samkomu, sem næstum ekkert befir það til að bera, sem em- keadu hin góðu, götnli alislenzku Jiorrablót, þar sem meni. sátu að sumbli, átu hangikjöt og aðra al- islenzka fæðu úr trogum. og hentu hnútum um þveran skálaan. En að mikið hafi neytt verið af ís- rjóma, söltuðu svínakjöti og "Jel- ly” á J>orrablótunuii'. f o r n u mundi þykja nýstárleg kenaing. En hvað hófinti að öðru leyti viðvíkur, er þess fyrst að geta, að þar var fjölmenni mikið og frítt samankomið. Bændur og borgarar, konur og yngismeyjar, og fylti það nálega Oddfellows höllina, þó stór sé. Hófið hófst með dansi. Um kl. 10 sertust þeir að snœðiagi, sem voru við aldur eða döusuðti ekki, og svignuðu borðin undir vistun- um, þó enskar væru. Má geta Jiess íorstöðunrindinni og framreiðslu- mönnunum til hróss, aið ekkert var þar til sparað til að seðja hungtir pestanna, enda tóku sumir ósparlega til matar síns. Undir borðum íóru ræðurnar fram. Fyrst talaði Baldur Johnson stúdent fyrir minni íslands, og sagðist honum sköruglega. Að raa4Sunni lokinni var sungið hi® gullfallega kvæði eítir séra Lárus Thonarensen, senj birt er 4 öörum.* 1 stað hér í blaðinu. — J>á mælti Jóh. G. Jóhannsson stúdeiut fyrir minni Jóns Sigurðssonar, og sagð- ist honum vri, og kvæð' var flutt eftir Kristinn Stefánssor skáld. — J>r,-5ja og síðasta ræðan var minoi kvenaa, sem Baldur Olson, B.A., flutti af snild mikilli, og er J>að ritthvert hið bezta minui kvenna, sem ég hefi heyrt. Kvæði hafði J>orst. J>. J>orsteinsson ort fyrir, sama mintú. , J>eSsu næst var staðið upp frár ■borðum, og dreifðu menn sér um hina uppljómuöu sali. Sumir tóku að spila, aðrir að tala um lands- ins gagn og nauðsynjat. Um kl. 1' var matbúið fj'rir dansendurna og fengu þeir jafnmikinn og góöan mat, sem hinir, cr áður höfðu borðað, óg var það talið eins- dæmi. A undanförnum samkomum höfðu þeir að jafnaði verið af- skiítir. 4 Að hinn'i seinni mállíð lokinni, hófst dansinn aítur, og skemtu menn sér bæði dansandi, spilandi og syttgjandi íram á morgun. J>á héldu allix heim, -— áitægðir yfir skemtununum og matnum og fylli— lega sanmfærðir um að ha£a fengið íullvirði inngangseyrisins. J>ess vegná ber að þakka Hriga! ma.gra fyrir góðat veit ngar og á- næ.gjul'ega næturstund, — þakka honum fyrir gott miðsvetrar sam- kvæmi, en um leið vita hann fyrir, að kalla það Jxorrablcit, sem eugai. heimild á fyrir því nafri. Kvæðin, sem sungir. voru og flutt við þetta tækifæn, birtast á öðrum stað hér í blaðinu. Gunnl. Tr. Jónsson Jæja, vinir mítúr. sagði hina hrausti hösforingi, bcrjist sem hetjur meðan púðrið endast og flý-i ið síðan, en vegna þess ég er lítil-* leiga haltur, ætla ég að gera þaS straix. WALL PLASTER “EMPIRE” VIÐAR- TziGA VEGGLÍM. “EMPIRE” CEMENT WALL VEGGLÍM “EMPIRE” FINISH VEGGLlM. “GOLD DUST” VEGG- LÍM- ‘ SACKETT”PLASTER BOARD. SKRimm oss og fáid VORA AÆTLUNAR BÓK. Maniíolia Gypsmn Co., Limited. WINNIPEG. - MANITOBA.

x

Heimskringla

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.