Heimskringla - 20.09.1911, Blaðsíða 2

2. BLS,
WTNNIPEG, 20. SEPT. 1511,
heimskringu
BURT MEÐ LAURIER!
HREINSID RŒNINGJA-
BÆLID í OTTAWA !
A LEIÐ TIL WASHINGTON
J7.M.LIaJd>
LAURIER : Áfram, Jimmie, stúfurinn, flýtum okkur til íyrirhei tna landsins.
Pólitískar fréttir.

Mr. R. L. Borden er nú komiun
aftur til Ottawa og hefir lokiS
fundahöldum sínum. Telur hann
aldrei pijnirvænlegra útlit hafa ver-,
ið fyrir Conservatíva flokknum, —,
sigur sé með öllu viss.
* * *
Kosningahríðin er þá að ir.estu
leyti á enda, og bráðum iveður
þjóðin upp dóminn. ÍTr öllum átt-
um er sama hljóð að heyra : —
Laurier stjórnin tapar! Conserva-
tívar vinna ! — Gagnskiftasamn-
ingarnir eru dauðadæmdir. I,orí-
urnar eru hinar ákjósanlevu.stu
fyrir Conservatíva. Frá NovaSeot-
ia, New Brunswick og Quebec ber-
ast hinar beztu sigur fréttir. — I
O n t a r i o munu Conservatívar
vinna um 15 sæti. 1 Manitoba taka
þeir 9 sætin af 10. í Saskatchewnn
mumi þeir vinna 2 ný og halda
því eina, sem þeir höfðu áður. 1
Alberta fá þeir meirihluta þing-
manna, og hvert og eitt einasta
sæti i British Columbia. þannig
eru horfurnar : Latirier stjórnin
fellur, og margir af ráðherrunum
eru dauðadæmdir í kjördæmum
sínum. — Conservatfvar vitraa
frægan sigur virðist að vera ang-
Ijóst.
• * •
Hon. William Patterson, toll-
tnálaráðgjafi Laurier stjórnarinn-
ar, og annar af feðrum gagnskifta-
tippkastsins, er vonlaus um sigur
í kjördæmi sínu. Hann hefir til
margra ára verið fulltrúi íyrir
North Brant kjördæmið í Ontario,
en vanalega átt í harðri baráttu
t'l að halda því sæti ; en nú te’ja
flestir honum ósigur visan. Jafn-
vel sum af blöðum Liberala haía
kveðið upp jjann dóm. Mr. Pat-
terson hefir verksmiðjur í Brant,
sem framleiða aðallega ‘bisquit’
og 'pickles’, og gætti hinn virðu-
legi ráðherra þess vandlega, að
uppdastið hefði engin áhrif á iðn-
að sinn. Hagsmunir sjálfs hans
voru honum fyrir öllu, karlsauðn-
um. En kjósendur hans í Brant
eru honum svo reiðir fyrir hlut-
töku hans i samningsuppkastinu,
að þrátt fvrir allan þann straum
af peningum, sem hann laetur
fljóta vfis klördæmið, virðist fall
nans óhjákvæmilegt. Gagnsækj-
andi hans er J. H. Fisher, núkil-
hæfur lögmaður, sem lagði niður
þingtrtensku í Ontario fylkisþing,
inu til að ríða niður tollmálaráð-
herrann með ‘pickles’ verksnuðj-
una. Og honum mun takast það.
« * *
Annar af ráðgjöfum Lauriers,
sem gengur pólitískum dauða sic-
um í móti, er enginn annar en
Hon. F. S. Fielding, fjármálaráð-
herrann og aðal faðir uppkastsins.
Ilefir hann átt í harðri baráttn
við kjósendur sína í Shelburne- |
Queens í Nova Scotia, og eru
flokksmenn hans úrkula vonar um,
að honum auðnist að halda sæti
sínu fyrir F. M. McCurdy, Con-
servatí\'a þingmannsefninu, sem er
einkar vnnsæll þar um slóðir og
traust hjálparhella sjómannanna,
sem Mr. Fielding stórskaðar með
nppkastinu, komist það á.
• * *
þriðji af ráðgjöfum Laurier-
stjórnarinnar, sem alt bendir til
! að liggi í valnum á morgun, er
; Sir Frederick Borden, hermálaráð- !
herrann. ITann féll við siðustu
kosningar, og varð þá einn auð- ;
sveipur skósveinn Lauriers til þess
j að leggja niðtir þingmensku, svo :
hermálaráðherrann gæti á jiingið
komist og stýrt hermálum vontm |
með dygð og prýði. það var al- |
kunnugt, að Sir Frederick var
| þvernauðugt að sækja um þing- j
j mensktt að þessu sinni, og að r.ann {
1 vildi miklu heldttr verða gerðttr að
High Commissioner of Canada áð-
I ttr en til kosninga væri gengið, og
þar með verða út úr pólitikinni.
En svo lansamttr gat karlhróið
ekki orðið, og var það lán fvrir
Canada, þvi Sir Frederick Borden
er ófær maðttr að skipa virðuleg-
asta embættissess landsins, og
væri háðttng að vita hann t sessi
Strathcona lávarðar. En eftir ut-
litinit að dæma, mun katlsauður-
inn missa þingmenskuna, hermála-
ráðherra embættið og vonina ttm
High Commiszioner emhættið.
* * *
Sá fjórði af ráðherrum Lauriers,
sem ósigttr á vísan, er Hon. \\m.
Templeman, náma- og skógaráð-
gjafinn. Við síðustu kosningar féll
hann í borginni Victoria, B.C., en
þá varð sá eini Liberala, sem
British Columbia katts á sam-
bandsþingið að leggja niður þvng
mensku sína og gefa Mr. Temple- j
man sætið. Nú sækir Mr. Temple- ;
man aftur í Victoria, og mun1
hann fara þar enn verri hrakfarir
en við kosningarnar 1908. C. H.
Barnard, þingmannsefni Conserva-
tíva við þessar kosningar, er f á
sami, sem sigraði Templeman fyr-
ir þremur árum síðan ; og fvlgi
hans hefir aukist að stórum mun,
því Victoria búar eru stranglega
andvígir gagnskiftasamninqun.im.
• • *
Ilinn fimti af ráðgjöfum Lauri-
ers, sem allar líkttr benda til að
falli við kosningarnar, er Frank
Oliver, innanríkisráðgjafinn, ill- :
ræmdi. Ferill hans er orðinn svo
syartur, að flestir af hans dygg-
ustu fylgifiskum hafa snúið við
honttm bakinu og styðja nú Con-
servatíva þingmannsefnið \V. A.
Griesbach, hinn góðkunna borgar- t
stjóra í Edmonton borg. Fölsuðu
atkvæðakassarnir, sem getið er
um í síðasta blaði, ættu að vcra
seinasti naglinn í hina pólitísku
líkkistu Frank Olivers. Fjárglæfr-
arnir, sem hann hefir verið sakað-
ur um, og hin lúalega framkoma
hans við ýmsa mikilsvirta mcnn
kjördæmisins, var vitanlega meira
en nokkur réttsýnn og heiðarlegur
kjósandi gat þolað, — en að láta
búa til falsaða atkvæðakassn,
með þeim tilgangi að stela kjör- j
dæminu úr því ekki var hægt að
vinna það heiðarlega, — það T.ýt-
ur nú fvrst höfuðið af ósvífninni
fvrir alvörtt og vekttr fyrirlitning
allra heiðarlegra manna ntcðal
þjóðarinnar.
• • •
Að Sir Wilfrid Laurier sé hrædd-
ur um sig í Quebec, er bersýnilegt.
Aldrei fyr í sínum kosningabardög-
um hefir hann dvalið jafnlengi í
fylkinu og nú, — aldrei haldið jafn
marga fundi. Á öllum þessttm
mörgti fundum sinum hefir ltann
haft meiri og minni mótspyrnti að
sæta, sumstaðar jafnvel orðið að
hætta við ræður sínar. Aldrei á
allri hinni pólitisku lífsleið hans
hevr slikt komið fyrir hann i Otie-
bec. í Montreal borg hefir l arl-
sauðtirinn haldið hvorki meira né
minna en átta fundi og í Quehee
borg sex, — í stað þess að áður
lét karl sér nægja etnn fttnd í
hvorri borg. Liberal blöðin í Qtte-
bec draga engar dulur á það, að
T.iberal þingmönnum mttni fækka
þar í fylkinu, og sjálfur stendur
I.aurier á öndinni yfir þeirri ó-
vissu, hve mörg jjingsæti inuni
falla sér úr greipum.
* * •
þingmannsefni Conservatíva hér
í fylkinu telja sér öll sigurinn tís-
! an, og allar líkur benda til að
1 úrslitin verði þannig : Glen Camp- j
bell heldur Dauphin kjördæmmu
í sem áður. J. A. M. Aikins vtnnur
Brandon ; W. H. Sharpe Iteldur
j Lisgar og Dr. Schaffner Souris ;
Bradbury verður endurkosinn í
Selkirk og Staples í Macdonald ;
Bleau vinnur Provencner frá jieim
Liberölu og Dr. Roehe og Meighen
verða endurkosnir í Marquette og
Portage la Prairie. Og hvað Win-
nipeg viðvíkur, mun það engum
efa btindið, að Alex. Haggart
verðtir endttrkosinn, og jiað ntcð
aukntim meirihluta.
Manitoba hefir verið og mun
halda áfram að verða Conserva-,
tíve. Fylkisbúar gleyma ekki ó-
rétti þeim og ójafnaði, sem þeir
hafa beittir verið af Laurierstjórn-
inni. þeir vita lika, að hagsmttn- j
um þeirra er bezt borgið hjá Con-
servatívum. þess vegna senda þeir
Conservatíva á sambandsþingið,
— og jteir hafa svo mikinn mattn-
dóm til að bera, að þeir vilja ekki
kyssa á vöndinn hans Lattriers.
* * *
Van Wart heitir Liberal þing-
mannsefnið í Calgary, en alment
gengttr hann undir nafnintt þing-
mannsefnið með handjárnin. Wart
þessi v’ar áður fangavörður og hef-
ir jiað all-oft borið við í kosninga-
hríðinni, að hann hefir gleymt því,
að það voru frjálsir menn en ekki
fangar, sem hann var við að eiga,
og hefir hann beitt fálieyrðum of-
beldisverknm við heiðvirða kjós-
endur. Á einitm fundinum, sem
handjárna þingmannsefnið hélt,
bar svo við, að gráhærður og vel
Iátinn öldttngur stóð upp og bað
þingmannsefnið að tala dá’ítið
hærra, þvd sér væri ómögulegt að
hevra, hvað það hefði að s.egja.
En herra Wart var misboðið með
þessn. Gerði hann strax lögreglu-
þfónum bendingn, að taka mann
jiennan, sem gert hafði sig seknu í
þessari óhæftt og færa hann i tang-
elsi — i fjötrum —, mitina mátti
ekkt gagn gera. Morguttinn eftir
kom mál þetta fyrir rétt, og vitti
lögreglttdómarinn þingmannsefnið
harðlega fvrir tiltektirnar, því lög-
regluþjónarnir lýstit því yfis, að
það hefði verið Wart, sem skinoð
hefði þeim að leggja hattdjárn á
hvern þann, sem hávaða gerði og
flvtja hann i fangelsi. Kftir þetta
heftr þetta virðttlega þingmanns-
efni verið kallað þingmannsefnið
með handjárnin. — þrjú önnttr til-
felTi þesstt lík hafa komið fyrir
dómstólana, og v’arð þingmanns-
efhtð fyrir sektarútlátum í eitt
skfftið, en þjónttstumenn hans í l>in
tvö. — En^inn vafi leikttr á, að
“handjárna þingmannsefnið” verð-
ur að hýrast heima, en á þingið
verður sendttr R. B. Bennett, K.
C., hinn mikilhæfi leiðtogi Con-
servatíva í Alberta fylkl.
* * *
Henri Bourassa hefir höíðað
$10,000 meiðyrðamál á hendur einu
Liberal þingmannsefninu í Quebec,
L. A. Rivett, fyrir ærttmeiðandi
álygar, er Rivett þessi hafði látið
sér um mttnn fara í einni af sæð-
ttm sinum nýverið. Er þetta i
fyrsta sinni, sem Bourassa hefir
gripið til slíks og mun því liart
að gengið, því ekki er maðurinn
hörundsár.
I Lýðhylli Liberala.
1 einu af blöðum Liberala, tcm
út er gefið hér í Winnipeg, gefst
að líta eftirfarandi klattsu, tncðal
i annars svipaðs góðgætis :
I “------Sumir af oss hafa aiist
1 upp sunnan við þessa svo nefndu
j línu, sem engin ætti að vera, og
j þeir elska það land. Hví skyldum
vér þá fara að einbl na á hið
mikla England eins og eina landið
í í heiminum og jæssar ensku fígúr-
ttr eins og fyrirmyndir allra
manna af því þær éta meira ket
og drekka meira áfengi og úthella
meira af mannlegu blóði en ;.okk-
ur önnur þjóð í heiminum.
; “Hví skyldi sá sem hefir fæðst í
j öðrit landi en Englandi, ekki niega
ávarpast sem maður með þjóðern-
j ístilfinningu. það er ekki í fyrsta
j sinn að afturhaldsmenn líta i.iður
j á útlendinga og jafnvel innfæddur
Canada maður hefir ekki jafnrétti
við Bretann, ef hann má ráða.
“ Ni^ur með brezka þjóðhroka-
gikkinn ! ”
Hér er beinlínis innlimun talin
æskilcg, og brezka þjóðin, sem vér
eigum svo margt gott upp að
ttnna, svívirt og sauri ausin, og
Plngland, landið, sem Canada er
tengslum bundið, er farið um fvr-
irlitningarorðum.
Liberalar eru stöðugt að telja
almenningi trú um, að innlimun í
Bandaríkin sé fjarri þeirra skupi,
og að þeim sé mjög ant um að
viðhalda sambandinu við brezka
veldið ; — en hin tilfærðu orð eins
I/iberal málgagnsins í Winnioeg
sýna hvað í raun og veru cr inni-
fvrir hjá sutnttm þeirra.
En hvað sýnist kjósendunum ?—
Etla þeir að fylgja þeim flokki að
málttm, sem æskir eftir innlímun i
Bandaríkin, og sem svívirðir Ifng-
land og hina v’oldugu brezku ’tjóð,
svo sem hér er raun á gefin ? Vér
trnum tæplega öðrtt, en allir heið-
arlegir og lýðhollir kjóseudur
vakni nvt til meðvitundar um,
hvert þeir Liberölu stefna ; og að
þeir fvlgi á kjördegi þeim fiokkn-
um, sem sjálfstæðið og þjóðræðið
ber fvrir brjósti og hefir barist
svo ötttllega fvrir. Eigttm vér að
sjá á eftir háleituStu og helgustu
vontinum okkar niðtir í ginnunga-
p-ap Bandaríkja auðvaldsins ? —
Vonandi ekki. En þetta er það,
sem vakir fvrir þessum blaðstjóra
og vmsum forkólfum flokksins.
T.iberalar guma mikíð af Ivð-
hvlli sinni og ættlandsást. Vér sjá-
ttm nú hér merkin.
þetta sama Liberal blað nefnir
Conservativa “landráðaþussa” og
“afturhalds lúsablesa”, og öðrum
fleiri viðlíka nöfnum.
Ekki vantar það, kurtersir eru
jieir Liberölu ! 1
Press Notices
The Scotsman April 3rd 1893:
The Yankee Girl is a well writ-
ten song with good characteris-
tic melody and a striking accom-
paniment.
Evening News May lOth 1893:
When the Boats Come Sailing
In, words by Mortimer Wheeler;
music by Sv. Sveinbjörnsson,
Mr. Sveinbjörnsson has been
quite equal to the task of pro-
ducing music which in its Torce^
congenial breeziness and T.right-
ness seems to be the very íittest
embodyment of the theme.
Musical Opinion March lst 1899:
Sv. Sveinbjörnssons song ‘The
Troubadour’ and ‘War’ bespeak
| the hand of a practised writer.
These songs are redundant with
musicanly grace and feeling.
The London Times Aug. 19th 1907:
On the occasion of the visit of
; the King of Denmark to fceland
“The Cantata” very fittingly
gave utterance to the spirit öf
the past, when the voice of the
Poet in the old tongue ratig
through the halls of the aeroes,
and beat like a stormbird to-
j wards victory in the fields of
fight.
Then came a touchinq dirge,
like episode, as the name cf the
old King Christian vas recalled,
and then with gaze towards the
future, the music spoke of the
hope attd promise of the day to
be.
The Gentlemans Journal Aug.8 ’98:
Miss Gertrude Wyllies instruc-
tor has been Mr. Sveinbjörnsson
of Edinburg, one of the most
eminent teachers and composcrs.
+ —
^ ♦
Samhandsþingmannaefni
í Yesturfylkjunum.
Manitoba
Kjordœmi. G'onservative. Liberal. VlokM.
Brandon .T. A. VI. Aikins A. E. Hill
Lisgar W. H. Shai pe J. F. Greenway
Dauphin Olen Campbell H. Cruise
Macdonald W. U. Sta[>!es J. S. Wood
Mat quetfn W. J. Roche George Grierson
Port. la Prairie Arthur Meiifhen R. Patterson
Provt ncb. r A. J. F. Bleau J. P. Mol’oy
Selkirfc G. H. Bradbury A. R. B.-edin H. Kowalacki
ðouris Dr. Schaffuer A. M. Campbe’l
Winnipbg Alex. Haggart J. H. Ashdown R. A. Rigg
Saskatchewan
K jðrkœmi. Connervative. Liberal. Flokkl.
MacKenzie C. D. Livingstone D. E. L. Caeh
Qa’Appelle R. S. Lake Levi Thompson
Humboldt J. H. Hearn Dr. Neely
Moose Jaw S. K. Rothwell 1F. E. Knowles
Asstniboia C C. Suaith J. G. Turriff
Saskatoon Donald McLean G. E. McCamey E. N. Baumunk
Siltcoats John Nixon Thomas McNutt
Regina Dr. W. D. Cowan W. M. Martin R. Fletcher
Battleford M. S. Howeíl Albert Champagne
Ptincs Albert James McKav W. W. Ituttan
Alberta
KjördinnU. Co/iservative. Liberal. Flokkl,
Medicine Hat C. A. Magrath W, A. Buchanan
MacLeod John Herron D. Warnock
Calttary R. B. Bennett I. S. G. Van Wart
Red Deer A.A. McGillivra v Dr. M. Clark
Victoria F. A. Morrison W. H. IFhite
StrathcOna G. B. Campbel! J. M. Dauglas
Edmonton W, A. Griesbacb Frank Oliver
British Columbia
Kjördami. Conservative. Liberal. Flokkl.
Vancouver H. H. Stewart J. H. Senkler E. T. Kingslev
New Westminster I. D. Taylor John Oliver
Yale-Cariboo Mart.in Burrell Dr. K.C.McDonald
V’ictoria (J. H. Barnard Wm. Templeton
Comox-Atlin H. Clements Duncan Ross
Nanaimo F. H. Shepherd Ralph Smíth
Kootenay ♦ A. S. Uoodeve Dr. J. H. Kjng
KJÓSENDUR! 21. september
næstkomandi verður ætíð tal-
inn einn hinn þýðingarmesti
dagur í sögu Canada. Litli
krossinn sem þér setjið á kjör-
seðlinn ákveður hvort hann
verður til blessunar fyrir land
og lýð eða hefir óheillaríkar
afleiðingar í för með sér.Greið-
ið atkvæði með þiíigmannsefn-
um Gonservative flokksins og
yður mun aldrei iðra þess.