Heimskringla - 02.11.1911, Blaðsíða 2

2. BLS.
WINNIPEG, 2. NÓV. 1911.
EEIMSKRINGLA
Heimi&fittaía '•umsHED ^T"U'5D1<-nv
HEIMSKRINGLA NEWS & PUBLISHING COMPANY, LIMITED
Verö blaösins í Canada nu Randaríkjum, $2.00 um áriö (fyrir fram borjíaö).
Sent til Islands $2.00 (fyrir fram borgaö).
B. L. BALD WINóON, Editor é Manager
729 Sherbrooke St., Winnipeg. Box 3083 Phone Garry 4110
Málsbót.
J>aö var fagurlega gert af Dr.
Sig. Júl. Jóhannessyni í Leslie, aS
senda Ileimskringlu þá velrituöu
grein, sem birt var í síSasta blaSi,
og víst kann ég honum þökk fyrir
vinsamleg ummæli í minn garö og
blaðsins. En sumt er það í þessari
grein, sem ég get ekki samþykt.—
Svo sem : —
1 fyrsta lagi: Að Heims-
kringla hafi beðið hnekki við það,
þó hiin tæki ekki skammakvæði
St. G. Stephanssonar um Conser-
vative flokkinnn, eða stæði opin
fyrir öðrum eins ritgerðum eins og
þeirri eftir þorstein Björnsson,
sem laumað var í blaðið án minn-
ar vitundar og ekki var i öðrum
tilgangi rituð en þeim, að varpa
skugga á sérstakan mann, sem
honum var í nöp við. og sem þó
hafði gert honum gott eitt írá því
hann kom vestur, en ekkert ilt,
svo oss sé kunnugt.
Less ber að gaeta, að Ileims-
kringlu hefir aldrei verið lokað
fyrir St.G.St., þó hinu pólitiska
snammakvæði hans væri neitað
upptöku í blaðið. Hitt má ekki
teljast blaðinu til ámælis, þó
skáldið hafi hætt að senda því
ljóð sín. — Ég get sagt Dr. Sig.
JúL Jóhannessyni og öðrum les-
endum blaðsins það, að Ileims-
kringla hefir bætt við sig um 300
kaupendum síðan St.G.St. hætti
að senda henni Ijóð sín, og fæ ég
ekki séð, að það sé blaðinu hinn
minsti hnekkir. íslendingar eru
svo gerðir, að þeir kunna vel við,
að sjá bæði menn og blöð hafa
fastákveðnar stefnur og takmörk
og nægan karaktér til þess að
standa fast með þeim. Og þeir
hafa með áskriftum sínum sýnt,
að þeir meta þetta við Ileims-
kringlu.
1 ö ð r u 1 a g i : Satt er það
að ég hefi ekki að jafnaði andmælt
þeim skoöunum, sem komið hafa í
aðsendum jrreinum til blaðsins, þó
ekki hafi þær samþýðst minni
skoðun, en sii er ástæða til þess,
að ég hefi ætlað lesendunum, að
leggja sinn eigin dóm á þær ;— og
eins hitt, að skoðanir ritstjóra
blaða eru, þegar á alt er litið, að
eins einstaklings skoðanir, og eng-
in trygging fyrir, að þær séu þær
einu réttu, þó þær séu eign rit-
stjórans.
1 þ r i ð j a 1 a g i : Ég neita
algerlega þeirri ákæru, að íslands-
fréttir í Ileimskringlu, hvort sem
þær voru um pólitík eða önnur
málefni, hað verið hlutdrægar. —
Engin hugsun er mér fjarlægari en
sú, að ílytja hlutdrægar fregnir að
heiman, og óviljandi er mér það,
ef svo hefir verið. Ég get með
sanni sagt, að ég hefi lagt mig
fram til þess, að flytja Vestur-
Islendingum íslandsfréttir eins ná-
kvæmlega réttar og ég hefi átt
kost á aö fá þær úr íslands blöð-
um.
í fjórða 1 agi : Ekki held-
ur fæ ég séð eða get viðurkent, að
jég hafi unnið óærlega í síðustu
Jcosningum til ríkisþingsins. Ég
sagði það eitt í þeim bardaga,
sem ég hafði sannfæringu fyrir að
satt væri og rétt, og ég reyndi að
rökstyöja það mál, sem ég þar
ræddi, og enn hefi ég ekki séð
neinu því atriði röksamlega and-
mælt, sem ég hélt þar fram. Ég
er, eins og ;>llir vita, eindregið
fylgjandi tollverndarstefnunni, og
hefi í sl. 13 ár beitt Heimskringlu
til eflingar þeirri stefnu, og mun
gera það framvegis, svo lengi sem
ég hefi ráð blaðsins. Ilafi ég farið
þar vilt vegar í síðustu kosning-
um, þá hefi ég að minsta kosti þá
huggun, að ég stend ekki aleinn
uppi með þá skoðun. Úrslit kosn-
inganna eru þess ljós sönnun.
Ekki er heldur samlíking Dr.
Sig. Júl. Jóhannessonar um gömlu
einokunina á íslandi neitt nálægt
því að eiga við ‘Reciprositv’-mál-
ið. Bændunum Canadisku er leyfi-
legt, að kaupa í hvaða markaði,
sem þeir vilja og þurfa, ekki að
óttast hýðingar þess vegna. það
er engum vafa bundið, að þeir
þekkja og skilja þennan rétt sinn
engu síður, og ég vil segja miklu
betur en Dr. Sig. Júl. Jóhannes-
son. J>ess vegna greiddu þeir eins
eindregið atkvæði og raun varð á
m ó t i verzlunarsamningum T.atir-
ier-stjórnarinnar — í öllum fylkj-
um ríkisins, nema Saskatchewan
og Alberta ; og jafnvel í Vestur-
Canada hefir Conservative flokkur-
inn unnið íleiri þingsæti við nýaf-
staðnar kosningar, heldur en hann
hafði áður.
Annars sé ég ekki betur, en að
nú,$ þegar bardaganum er lokið,
séu allar umræður um þátt-töku
kjósendanna í þeim að mestu ó-
tímabærar og með öllu þýðingar-
lausar. En ég hefi í þetta sinn
fundið mig knúðan til, að minnast
framantaldra atriða í grein Dr.
Jóhannessonar, en aðallega til
þess, að andæfa þeirri staðhæfingu
hans, að ég hafi unnið óærlega í
kosningunum, því ég veit mig al-
gerlega sýknan þeirrar ákæru, og
það sem meira er : mér er ekki
kunnugt, að nokkurt annað blaðí
landi hér hafi háð. kosningaorust-
ttna heiðarlegar eða sanngjarnar
en Heimskringla.
B. L. Bahhciiison
þess má geta, að þinghúsið nýja
verður bygt á stað þeim á Broad-
way, sem það nú er, en háskólinn
væntanlega utan við borgina,
sunnan Assiniboine árinnar.
Nú með þvi að nefndinni er það
áhugamál, að setja styttuna þar,
se meginþorra landa vorra hér
vestra er geðfeldast, — þá væri
ekki úr vegi, að fólk í nýlendunum
hvervetna, sem lagt hefir fé í fyr-
irtækið, og sem væntanlega verð-
| ur beðið, að bæta við samskot
sin, gefi nefndinni bendingar um
það, á hvorum -staðnum — þing-
hússvellinum eða háskólavTellinum
I — styttan væri bezt komin.
Einnig má nú þegar benda þjóð-
flokki vorum á það, að til þess
að geta sett styttuna á veglegan
stall, sem samsvari henni og þeim
stað, sem hún verður sett á, þá
mun þurfa fult eins mikið fé og
inn kom í minnisvarða samskotin
hér vestra, og þjóðflokkur vor hér
er nú orðinn svo mannmargur og
efnaður, að oss sæmir ekki annað
en setja veglegan stall undir
myndastyttu Jóns Sigurðssonar.
Braut til Hudson’s
fícans.
Fundarskýrsla.
Vegna rúmleysis í síðasta blaði,
var ekki hægt að greina þar frá
almenna fundinum, sem haldinn
var í Góðtemplarahúsinu hér í
borg að kveldi 19. þ.m.
Fundurinn hafði verið vel aug-
lýstur, og frá því skýrt, hver mál
þar yrðu rædd og hverjar ákvarð-
anir fundurinn yrði að gera. —
Nefndin, sem staðið hafði fyrir
minnisvarðamálinu, vonaði að
samkoma þessi yrði vel sótt, en
það brást ; um eitt hundrað
manns að eins kom á fundinn, en
alt var það ftillorðið fólk, sem á-
huga hafði fyrir málinu.
Dr. Jón Bjarnason skýrði frá
starfi nefndarinnar, og sýndi, að
hún hafði rekið það eins og til var
ætlast ; — að samskotaféð hefði
verið sent til Islands og að viður-
kenning hefði borist þaðan fyrir
móttöku þess, alls 10,415 krónur.
Jafnframt las hann upp tilboð frá
Minnisvarðanefndinni á íslandi,
þar sem hún bauð að senda Vest-
ur-íslendingum steypu af mynd
Jóns Sigurðssonar og að auki um
2,000 krónur í peningum, til þess
að bera hluta af kostnaðinum við
stöpul undir líkneskið hér. — Að
þvi mæltu bað hann fundinn, að
leysa formlega með samþykt sinni
nefndina hér frá starfi og að taka
að sér mál þetta til frekari með-
ferðar, og það gerði fundurinn
með atkvæðagreiðslu.
|>rír menn úr 15 manna nefnd-
inni höfðu verið kjörnir til þess,
i að komast eftir, hvar heppilegur
staður fengist til þess að setja
myndastvttuna, sem að heiman
kæmi, og var þá um tvo staði að
velja : annaðhvort við þinghús
fylkisins, eða við háskóla þess. En
hvorki var þá komið afgerandi
svar um þetta frá ftdkisstjórninni
né háskólaráðinu, en þó talið v st,
að fáanlegt vrði, að mvndastvttan
vrði sett á hvorn staðinn sem
væri. — þess skal hér getið, að
strax daginn eftir fundinn barst
bréf frá fylhisstjórninni, þar sem
hún tjáir sér ljúft, að veita lóð í
þinghúss-garðinum fyrir styttuna,
hvort sem sé nú, eða eftir að nýja
þinghúsið fyrirhugaða verði bygt.
Fundurinn samþykti eftirfarandi
tillögur :
1. Að þiggja mándastyttu-tilboð
nefndarinnar á Islandi.
2. Að þiggja peninga-tilboð henn-
ar.
3. Að fá skyldi ásamt með mynd-
stevpunni stallmvnd þá, sér-
staka, sem Einar myndhöggv-
ari Jónsson bjó til og sett var
á fótstall stvttunnar í Revkja-
vík.
4. Að 15 manna nefndin hér, sem
gengist hefir fyrir minnisvarða
samskotunum, sé beðin að
halda áfram starfinu og leiða
það til lykta á þann hátt, sem
henni virðist heppilegast.
5. Að nefndin ráði, hvar styttan
verður sett í Winnipeg eða
grendinni.
Engan fund hefir nefndin haft
síðan hún var endurkosin, enda
nægur tími til stefnu, því styttan
er ekki komin hingað vestur, nýja
þinghúsið óbygt og háskólahúsin
einnig óbygð. Má ætla að tvö ár
líði áður en hvorttveggja er bygt,
og mun styttan tæpast sett á
stall fvr en hús þessi eru fullger,
og séð verður með vissu, hvar
heppilegast verðttr að setja hana.
Ilon. Robert Rogers, ltinn nýi
innanrikisráðgjafi, var formlega
j útnefndur á fjölmennum flokks-
fundi hér í borg á miðvikudaginn
var, sem þingmaður Winnipeg-
borgar, og verður það gagnsókn-
arlaust. Margir menn íluttu þar
ræður, og þar með Hon. R. P.
Roblin forsætisráðherra. Hann er
ætið hugsjónaríkur og framsýnn
1 og bar fram nýtt erindi, sem ó-
hætt má ætla, að öllum íbúum
þessa fylkis geðjist vel að. Hann
lofaði nýrri járnbrant til Hudsons
flóans. Ummæli hans ttm það mál
voru á þessa leið :
“ ÉK hefi nú þegar dregið upp í
littga mínttm, að eins fljótt og tak-
mörk fylkisins eru færð út, þá
bv"-rjum vér braut til Hudsons
flóans. Ég get gert þetta með lít-
illi fvrirhöfn, því þegar fylkið verð
ur stækkað og Conservative-stjórn
in í Ottawa fer að koma stefnu
sinni í framkvæmd, þá má fá
braut jtessa með nálega engum til-
kostnaði fyrir fvlkið. Ég veit þér
mitnuð undrast, þegar ég segi wV
ur, að vér getum fengið beinji
braut norður til flóans frá Winni-
peg borg með því að leggja minna
en 175 mílna langa braut. Vér
höfum nú þegar járnbraut, sem
nær norður í Township 31, Range
9 vestur (Oak Point brautina til
Gypsumville), og frá því Town-
ship beint norður og yfir brautina,
sem nú er verið að leggja frá Pas,
j er minna en 175 mílur. Og ég lofa
og staðhæfi, að eins fljótt og fylk-
istakmörkin hafa verið færð út og
levfi fengið til að leggja brautina,
; — þá verður b}rrjað'' á verkintt ;
svo að þegar brautin norðaustur j
frá Pas, sem öll er innan fylkis- j
takmarkanna, verður fullgerðl þá |
verður braut vor einnig fullgerð, j
— svo að sá draumttr vor, sem j
vér höfum haft í sl. 20 ar, rætist, i
og vér munum heyra kallað á
vagnstöðinni hér í borg : ‘Allir af
stað til Hudsons flóans’.
“ Lagning þessarar fyrirhuguðu
járnbrautar mun örfa fólk vort til
framkvæmda í iðnaði og verzlun,
og öllum greinum, sem lúta að
framför landsins, og mun veita oss
leið til Evrópu og eftir Rauðá til
St. Paul og Minneapolis, sem ekki
verður mikið lengri en nú er frá
Montreal og New York. Jietta
hlýtur að hafa svo mikinn hagnað
í för með sér fvrir framför þessa
fylkis, að jafnvel þeir bjartsýn-
ustu á meðal vor geta ekki gert
sér fulla grein fyrir honum’’.
Annað eða meira úr ræðu Mr.
Roblins er óþarft að taka fram að
svo stöddu. þessi kafli nægir til
jjess að sýna, að þess verður nú
ekki langt að bíða, að vér eigum
braut frá Winnipeg til Ilttdsons
flóans.
átt að vera gert. En næsta ótrú-
legt er samt, að þeir liafi vantalið
svo skifti hundruðum þúsunda
manna. það virðist því líklegt, að
mismunurinn á því, sem ætlað
var að vera og þess sem skýrsl-
urnar sýna að vera, sé því að
kenna, að nákvæmari tala hafi á
liðnum árum verið höfð á þeim,
sem flutt hafa inn í landið, en hin-
um, sem flutt hafa út úr því. Og
vitanlegt er það, að margir eru
árlega taldir í innflutningaskýrsl-,
unum sem innflytjendur, sem í
fraun réttri eru ferðamenn og ekki
dvelja nema skamma stund í land-
inu.
Aðrir kunna að vera taldir sem
innflytjendur, sem hvorki ætla sér
að dvelja né dvelja hér lengur en á
meðan þeir eru að græða fé til
þess að geta aftur horfið heim til
föðurlands síns, og sem ekki eru
taldir, þegar þeir flytja úr landi.
Árið 1901 var íbúatala Canada
5,371,315 ; síðan sýna skýrslurnar
að hingað hafi flutt 1,705,375
manns. þess vegna ætti íbúatalan
nú að vera 7,076,690, þó ekki hefði
j fæðingar orðið fleiri en dauðsföll á
isl. 10 árum. En nú er íbúatalan,
j samkvæmt skýrslum um nýafstað-
jið manntal, að eins 7,081,869, eða
I hér um bil það sama, sem hún var
jfyrir 10 árum, að þeim viðbætt-
| um, sem flutt hafa inn í landið á
þessu tímabili.
Allir geta séð, að þetta nær
engri átt, því að eðlileg fólksflölg-
ttn hér í laMdi á þessu tímabili er
talin ttm eða yfir milíón manna ,;
dauðsfö’lin margfalt minni en það.
það virðist því algerlega ljóst,
að rangt hafi verið talið, annað-
hvort þeir, sem út hafa flutt, eða
þegar manntalið var tekið nú síð-
ast. En sé á hinn bóginn svo, að
manntafsskýrslurnar séu nákvæm-
lega réttar, eða því sem næst, þá
virðist enginn vafi á því geta leik-
ið, að innöutningaskýrslur síðustu
10 ára séu meira en lítið varhuga-
verðar.
Því ekki að fá vissu
Að þér fáið jafnan beztu þjónusta og hæsta
verð fyrir kornvöru yðar !
Látið os& verzla með aðeins eina vagnlfleðslu fyrir yður
og þá getið þér sannfært sjálfa yður uui hvort þjónusta vor
verðskuldi viðskifti yðar eða ekki.
SKRIKIÐ EFTfR VOKUM VIKtJLEfíA VERDLISTA OO
ÖLT.UM UPPLÝSINOUM.
HANSEN GRAIN COMPANY
W I N N I P E O
Meðlimir Winnipeg og Calgary Grain Exchange
Innflutnirrur.
Blaðið Toronto Maíl and Em-
pire hefir nýlega gert innflutninga-
málið að umtalsefni, og bendir
! meðal annars á, að íbúatala Can-
ada muni vera vantalin svo að
j nemi einni milíón manna. Og þá
j vaknar að sjálfsögðu spurningin
; um það, hvernig geti á þvi staðið,
! að manntalsskýrslurnar sýni íbúa-
töluna svo miklu minni, en hún
! var alment áætluð að vera og
gild ástæða var til að ætla hana
! að vera. Að vísu er engin vissa
f\rrir því, að almenningsálitið í
i þessu máli eða öðrttm sé endilega
i rétt, og vera má einnig, að mann-
' talsmenn hafi ekki unnið starf
J sitt eins nákvæmlega og það hefði
Fjáreyðsla stjórnarinnar á sl.
10 árum, fram til 31. marz 1910,
til innflutninga, var alls rúmlega
j s.jö og þr r fjórðu milíón dollars,
j eða nákvæmíega $7,768,199, og
fvrir þetta fé aft, þegar tillit er
tekið til eðlilegrar fólksfjölgunar
, á satna tímabili virðist ríkið
j mttni ltafa fengið miklu færra fólk
,í rattn og veru, heldur enn inn,
j flutningaskýrslurnar sýna ; eða að
öðrum kosti, að mörg hundrtið
þúsund manna hafa á þessu tíma-
bili flutt út tir landinu, sem hvergi
hafa verið taldir.
Með öðrum orðum : Anuað-
hvort hefir ríkið borgað fyrir lleiri
menn, heldur en hér hafa stigið á
land, eða það hefir borgað fynr
fólk, sem hingað flutti að eins til
þess, að komast yfir í cinnað ííkl.
Og annaðhvort hafa ársskýrslur
stjórnárinnar á sl. 10 árttm verið
rangar og villandi, eða síðustu
manntalsskýrslur hennar eru það.
En að fráteknu því, að álitið er,
að íbúatalan í ríkinu sé tafin
minni en hún í raun og veru er, —
þá er þvi einnig haldið fram, að
hinar ýnisu borgir landsins, og þá
sérstaklega í Vestur-Canada, hafi
miklu fleiri íbúa en manntalsskýrsl
ur stjórnarinnar sýna. Til dæmis
getur blaðið Free I’ress, dags. 25.
okt., þess, að í borginni Saska-
toon telji manntalsskýrslurnar að
eins 12,002 íbúa, en manntal bæjar-
stjórnarinnar þar sýni töluna að
verá 18,268 manns, og er þó ótalin
ein deild bæjarins, sem að vísu er
ekki mannmörg, en hækkar þó síð-
J ari töluna að nokkrttm mun. Bæj-
j arstjórnin býðttr að sanna, að
j hvert einasta nafn á skrám hennar
sé eiðfest, og því um enga villu að
j ræða. Hér munar svo miklu, að
| skekkjan í manntalsskýrslunum er
j óskiljanleg og ófyrirgefanleg. — I
j Winnipeg er sýnt, að 2 deildum
: ltefir verið slept úr borginni, Elm-
wood og Lincoln Park, sem báðar
ertt innan takmarka borgarínnar,
<><r hefðu átt að teljast með henni.
jFólkið, sem þar býr, er því ekki
talið með Winnipeg-btium, þó svo
J ltefði átt að vera. það er sannfær-
ing bæjarstjórnarinnar, að þó
manntalsskýrslurnar sýni hér að
eins 135 þústtnd, þá sc hér áreið-
anlega yfir 150 þúsund manns, og
þó miklu fleira, eða alt að 170,000
j manns.
Samskyns umkvartanir hafa og
! komið frá ýmsum öðrum borgum,
svo sem Vancouver, Edmonton,
| Port Arthur, London, Nelson, Cal-
| gary og fleiri borgum. Til dæmis
Isegja manntalsskýrslurnar, að í
Calgarv sétt 43,700 manns; en ba'j
gerð, að undirlögðu ráði Laurier-
stjórnarinnar, sem vissi að borg-
irnar í Vestur-Canada voru henni
andvígar, og að með því að gera
íbúatölu þeirra sem lægsta, mætti
halda niðri tölu kosinna þing-
manna þaðan, þegar kjördæma-
skifting færi fram, — og eins hitt,
að eð því að sýna íbúatöluna í
Vesþur-Canada sem lægsta, spar-
aðist ríkissjóði mikið fé til fylkj-
anna ; því ríkissjóðstillagið til
fylkjanna er meðal annars 80c á
hvert mannsbarn.
Nú sýna innflutningaskýrsliir
Bandaríkjanna, að á sl. 10 árum
hafi þangað ílutt frá Canada rúm-
lega 79 þúsundir manna, eða tæp
18 þúsund á ári, að jafn.tði. En
það er álitið, að fólksflu'.ititigur
frá Canada til Bandartkjauna á
nefndu tímabili sé ekki nenta litið
brot af þeirri tölu, sem ætla
mætti íbúana hér nyrðra fleiri en
þeir virðast vera.
Skekkjan virðist þvi ekki geia
legið í öðru en því, að tug.r <_g
hundrttðþúsunda manna ltafi ilutt
út úr landinu á sl. 10 árum, sem
hvergi hafi verið taldir í skýrsluin
stjórnarinnar. ]>vi næsta otra'ry c
er, að sjálfar innflutningaskýrsl-
urnar hafi verið falsaðar, — ltærri
tölu settar en rétt var. Enda gat
engin ástæða verið til þess, nema
ef vera skyldi sú, að sýna þjóð-
inni, hve arðsamlega þeim hart-
nær 8 milíónum dollars hefði ver-
ið varið, sem gengið hafa til efl-
ingar innflutningi fólks til Canada
á sl. 10 árum.

Fyrir tuttugu og
fimm árum. i
5
\ =====
í
T i 1
Mr. cg Mrs. S. J. Jchannesson
í gullbrúðkaupi þeirra 28. okt.1911.
arstjórnin bar telur vfir 55,000

innan bæjartakmarkanna. Skýrsl-
urnar gefa Vancottver 100,333, en
bæjarstjórnin þar telur 125,000
manns.
nilum ber saman uin, að eitt-
hvað mjög ískyggilegt sé hér að
athuga, og sum blöð geta þess til,
að þessi vantalning sé með vilja
Nú fagnar Braga-dís í dag
af dýpstu hjartarótum,
og gýgjan stillir gleði-lag
á gullnum tímamótum,
því hann sem reyndist heill á ferð
ojr hróðrar þe}'tti lúður,
nú stendur hér með sigur-sverð
í samfylgd kærrar brúður.
I
Með gullin sigttr sögtt skjöld
er sælt á tímans landi,
að hafa lifað hálfa öld
í helgu trygðabandi
við hret og sumar-brosið blítt,
en borið jafnan sigur,
og geymt það blóm í brjósti hlýtt,
sem bitur enginn vigur.
I
Vor kæri bróðir þökk sé þér
og þinni trygo-u brúði,
þú stýrðir laust yið stunda-sker,
þó straiimur fleyið knúði.
Við æfidaga skúr og skin
til skyldtt blóð þitt streymdi, —
þar átti móðir mætan vin,
er mál og sögu geymdi.
þú fylgdir oss um farna stund
á fi;ama-braut til þinga,
með norrænt þrek og þétta lund,
í þrautum frttmbýlinga.
Við hreysti þrttnginn hróðrar dans
á helgri móöur tungu
um drengskap feðra dísir lattds
]>ér djúpt í hjarta sttngu.
þín lund var trvgg og trúin heit,
með táp í lífsins raunum ;
í mörgu hjarta lilýjan reit
mi hlýtur ])ú að lattnum.
Sit heill með þintti hrttnd í kvöld
að hálfrar aldar minni.
Kom haust með gæði hundraðföld
á hjóna samileiðinni.
• Nú hallar degi, senn er sól
i svala djúpið gengin ;
hve ljúft er þá að þiggja skjól
og þreyttan hvíla strcnginn.
Jtá huggar bezt og gleður geð
og gildir ölltt lengttr,
að hafa barist bræðrum með
og borlð skjöldinn drengur.
M. M a r k ú s s o n.
Frá Vestur-íslending-
u m.
i Ljósrauð kýr, stórhyrnd, með
livítan blett á júgrinu, tapaðist
28. okt. frá heimili Jóhanns Björns
I sonar, að Syndicate stræti, í Win-
! nipeg.
— Frá Islendingafljóti er Hkr.
skrifað 29. okt.: ‘Jaröepla upp-
j skera hér var með lakasta móti i
; hatist. þó fengu menn alment
. töluverða ttppskeru af kartöflum,
| gulrófum, maís og baunum (bæði
ertum og flatbaunum). Svo nokk-
uð af byggi og hveiti. En skógnr-
inn er hér þrepskjöldur á vegi ak-
uryrkjunnar. Heyskapttr var hér
sæmilega góðttr í sumar, þó þur-
viðrasamt væri, o<r eigi verður
annað sagt, en þeijn líði v.el, sem
hér búa’.
— Hér er nú í smíöum sanj-
komuhús all-stórt, og um s ðast-
liðin mánaðamót var hér stofnað-
ur sunnudagaskóli ; kenslutími er
fvrripart dagsins, cn eftir hádegi
koma menn saman til að hlýða
lestri.
F r á A tt s t u r - I s 1 e n d-
i n g u m.
Prentfélag Isfirðinga hefir fengið
kontingslevfi til að setja ttpp prent-
smiðju á Isafirði.
— Franz Ziemsen hefir verið
skipaður sýslumaðttr í Gullbringu-
og Kjósarsýslu.
— Aflabrögð ltafa verið all-góð
■ síðari part sumars og það sem af
er haustinu, meðfram Faxaflóa og
Suðurnesjum. Enda er það því
nær eina björg almennings, þar
sem nti er að kalla gjörsamlega
tekið fvrir lán í kaupstöðum og í
þess stað gengið fast eftir skuld-
Jttm, með stefnuförum sumstaðar,
með því að hlutaðeigandi kaup-
. menn verða að hafa allar árar úti
J til að halda sér á floti.
Almennar fréttir.
Canada-stjórnin hefir tilkynt, að
frá byrjttn 2. nóv. þ.á. verði toll-
I ttr á aðfluttum vínföngum, 30c á
I hverju galloni.
— Á peningamarkaðntim í I.nnd-
únum vat í síðastliðinni viku boð-
ið $1.20 fyrir hvert dollarsvirði af
skuldabréfum Winnipe" bæjar ; árs
, leiga af þeim skuldum er 6 pró-
sent af httndraði. Allar skuldir
bæjarins ertt um $2,400,000.
— Fregnir frá Montana segja,
að fleiri tugir þttsunda af nautpen-
ingi hafi brunnið þar til dauða í
sléttueldum og soltið til dauða á
öðrttm stöðum. Eitt félag er sagt
að hafi mist 30,000 nautgripi, —
metna á 250,000.
— Tuttugu manns biðu bana i
járnbrautarslysi skamt frá Chi-
cago.
— Minnisvaröi til minningar ttm
sigttr Rússa í Rússa-Tyrkja stríð-
inti var afhjtipaður með viðhöfn
mikilli í St. Pétursborg nýverið.
| ÞÁKKARAVARP.
Herra ritstjóri : —
Við undirrituð biðjum yður, að
láta yðar heiðraða blað flytja inni-
legasta hjartans þakklæti okkar
I hjóna til allra hinna mörgtt vina
| og velunnara vorra, er síðastliðinn
lattgardag (28. þ. m.) heiörtiöti
! minning hins fimtugasta brúð-
J kaupsafmælis vors, með heúmsókn
I sinni, höfðinglegum gjöfttm og
1 heillaóskttm. Sömuleiðis til þeirra,
er ekki gátu komið við að sækja
ftind okkar, en sendtt oss heilla-
óskir og gjafir. Við óskum þeim
öllum hinnar æðstu lttkku og bless-
unar í bráð og lengd.
Sigttrður J. Jóhattnesson
Gtiðrún Jóhannesson.