Heimskringla - 16.11.1911, Blaðsíða 2

2. BLS.
WINNIPEG, 16. NÓV. 1911,
HEIMSKRINGLA
Kveðja
íslands fréttir.
til háskóla Noregs á hundraS ára
hátið hans írá íslenzkum
stúdentum í Rvík.
Aldir maelast árum töldum
eftir sól á himinstóli,
eða markast eftir verkum,
andar hvassleik, starfi handar,
Siðsta öldin árum talda
allmörjí leit itm Noreg falla
virkin illra valda sterku ;
varð hún tíföld starfs að arði.
Hindurvitna Glám í orlímu
Grettis taki niður setti
háskólinn og huga fleyjjum
harðar skygndi bungur jarðar;
sá hve hríslast huldir geislar
himinbraut að jarðarskautum ;
þjóðar sögu rækti og rakti
röðulstafi í tímans hafi.
ísland gefur sonum sýnir :
sjá þeir bræðra yfir flæði
vrerkin stór af andar orktt,
auðgar vonir Noregs sona.
Svo var áður oft í nauðum,
aldan reið er hristi falda,
hófst og brosti frammi á flausta
ferli landið geislum merlað.
Hundrað árum yngri sendir
íslands skóli að fræðastóli
Noregs kærstu kveðjur vorar.
Kallar nauðsvn stofninn allan
til að gæta og vegsemd veita
vitrn starfi feðra arfi.
Norrænn andi vfir lönditt
aldir leiði frægðar heiðar.
Bjami Jónsson frá Vogi.
("Birkibeinar”).
Dr. Guðm. Finnbogason
Fyrir stuttu síðan hlaut Guð-
mundur Finnbogason doktorsnafm
bót við Kaupmannahafnarháskóla
fvrir rit sitt "Den svmpatiske
Forstaaelse”.
þessi doktorsritgerð Guömundar
hefir hlotið lof mikið í dönskum
blöðttm, en einktim og sérílagi hef-
ir hann sjálfttr verið lofaður fyrir
vörn sína. Henni er viðbrttgðið.
Málsnild hans hélt áhevrendunum
httgföngnum, og hinir hálærðu
menn, sem hrekja ,áttu kenningu
Guðmundar, áttu ekki gttll í greip-
ar hontim að sækja.
Danska blaðið Politiken segir
þannig frá, hvernig Guðmttndtir
varð doktor : —
“Hér var þó einusinni fariö með
efni, sem áhevTrendttrnir skildtt.
T>að var um barnattppeldi, stú-
dentaástir, fulla menn og leikara.
þetta var sem sé alt rnjög létt
viðfangsefni, svo almenningur var
allan tímann á nálum ttm, að efn-
ið vrði ekki nægilega þungt til
þess að verða doktor fyrir !
Salurinn var nærri fullur, en'
nokknð með íslenzku móti. 1
ræðustólnum : doktorsefnið mag-
ister Guðmundttr Finnbogason.
Meðal háskólakennaranna : Dr.
Valtýr Guðmundson og Dr. Finn-
Ráðherra íslands Kristján Jóns- hærkominn.
son neitaði alþingismönnunum
; Bjarna Jónssyni frá Vogi og Ara
Jóttssyni um leyfi að heimsækja
j kjördæmi sín fyrir kosningarnar.
| Eru báðír þingmennirnir embætt-
| istnenn og gátu því ekki farið, án
ráðherra leyfis. —• þetta tiltæki
! ráðherra hefir mælst mjög illa fyr-
ir, sem vonlegt er, ekki sízt þat
! sem Ari bauð í sinn stað mjög
hæfan mann, sem alvanur er að
] vinna á þeirri skrifstofu, sem hann
! starfar ; og Bjarni.sem viðskifta-
ráðnautur, hafði fullgilda umboðs-
: menn fyrir sig í útlöndum. En
! naumast tnun þessi þvingunartil-
raun ráðherrans við andstæðinga
sína hafa revnst honttm affarasæl
1 á kjördegi í Dala- og Stranda-
sýslu, því þeirra þingmenn voru
þeir Bjarni og Ari.
— Sýslumannsembættið í Suð-
urmúlasýslu er veitt Guðmundt
Plggerz, sýslumanni Snæfellinga. ,
— þatin 29. sept. voru liðin 50
ár frá því er presturinn í Saurbæ
í Ey.jafirði, séra Jakob Björnsson,
tók prestsv'gslu, og hefir hann nú
flest etmbættisár að baki allra
þjónandi presta landsins.
"Séra Jakob hefir ætíð verið sann
ttr heiðursmaður, og árvakur og
skyldurækinn sem embættismaður,
enda jafnan vinsæll hjá sóknar-
börnttm síntim. Brjóstgæðum h'ans,
hjálpsemi og gestrisni er við-
brttgðið.
— Vigfús Einarsson lögfræðing-
ttr er orðinn fullmektugur bæjar-
fógetans í Reykjavík.
— Settur læknir í Rangárvalla-
héraði er Péttir Thoroddsen, cand.
med. & chir. Ilafði áður gegnt
Iæknisstörfum á Eskifirði í fjar-
veru Friðjóns læknis Jenssonar.
— Frakkneskudoeentinn, sem
kenna ætlar frakknesktt við há-
skólann, kom til Revkjavíkur 4.
okt. Hann heitir A. Courmont.
Fvrirlestra sina byrjaði hann 16.
október.
ur merkra manna og margs konar
annar fróðleikur, sem börnttm,
unglingttm og eldra fólkinu líka er
Unga Island er mánaðarrit, og
er átta síður, en verðið fyrir Vest-
ttr-Islendinga er að eins 50c. þar
sem það er svona ódýrt, en jafn-
framt vandað á alla vegu, ætti
það að kornast inn á öll vestur-
isenzk scm austur-íslenzk heimili.
Á íslandi hefir það mjög mikla
útbreiðslu og á þar miklum vin-
sældum að fagna. Hér vestra aft-
ttr á móti ertt kaupendurnir íáir;
og væri vonandi, að þeim fjölgaði
til stórra muna. — Menn geta
livort setn er skrifað til ritstjór,
ans, Ilelga kennara Valtýssonar í
Hafnarfiröi og fengið blaðið beint
frá honuni, eða skrifað sig fvrir
því hjá bóksala II. S. Bardal,
Winnipeg, sem er ú tsölumaður
þess.
Foreldrar, kattpið TJnga ísland
handa börnuntim vkkar, — betri
lesbók er ekki fáanleg.
Sendi konttngur hermannahóp til
að bæla óeirðirnar niður. það
tókst, og herinn sneri aftur til
höfuðstaðarins Cabal, og hafði
meðferðis tíu vagnhlöss af höfð-
ttm þeirra uppreistarmanna, er
fallið höfðu. þessi sviðakássa átti
konungi að vera sönnun ttm sig-
ttrinn.
— Frakkneska þingið hefir sam-
þykt að veita l}i milíón franka úr
ríkisslóði til stvrktar Parísarbú-
um við að koma upp hinum mikla
járnturni, 984 feta háum, er á að
vera fullgerður fyrir sýninguna
miklu 1889.
Innlimur.

Fyrir tuttuju og
fimm árum. | t
1
t
i
t
F r á
V e s t u r-í s 1 e n d
u m.
— Björn Kristjánsson banka-
stjóri hefir höfðað meiðyrðamál á
móti ráðherrablaðintt Ingólfur,
fyrir grein tindir fyrirsögninni :
“Bankarannsóknarnefndin m. m.”
— þorvaldttr Atlason, veit'nga-
maðttr á Sigltifirði hefir verið
sektaður entt, í þetta skifti fvrir
tollsvik. Sektin var 75 kr., attk
þrefalds tolls af áfengitm, 15 ílösk-
tttn, sem uppvíst varð ttm.
— Ofsarok var á Siglufirði síð-
ast í september, og gerði það þar
mikinn skaða á skipum á höfn-
inni. Skipið Staal sleit upp og
rakst fyrst á síldarbræösluskipið
Alpha, en síðan á skipsflak inn á
leiru, og er skaði á því skipi tal-
inn tim 3000 kr. Annað gttfuskip
(Aktiv) sleit upp, og er óvíst, að
það verði haffært, nema með mik-
illi aðgerð. Fleiri skip og báta
sleit og upp, og stór uppskipun-
arbátur fauk langa leið, en varð
þó ekki að miklu tjóni. |>á sleit
ttr Jónsson, en hontim bar það sem UPP sildarbræðsluskipið Alpha
fór t
dýrt
deildarforstjóra, að stvra vörn
landa síns. í fremstu röð : allur
íslenzki stúdentaskarinn á Garði j ^e'r fengið til
og fegurstu íslenzkar blómarósir i tokst það ; en
nýlendunni. Úti blakti fleygfáni
háskólans, en þar hefði vist átt að
vera islenzkttr flevgfálki.
Inni varði Gttðmundur íslenzktt
litina mjög fagurlega. Hann gerði
það með þeim hita og fjöri, sem
áður er óþekt í hinum háæruverð-
ugu sölum háskólans. það var
tæpast, að doktorsefnið gæfi hin-
um heiðruðu andmælendum tíma
til að skjóta inn orði. Hvert sinn
er Kroman, Ilöffding eða Leh-
mann opnuðu munninn, rauk ís-
lettdingurinn með hniklaðar brýr
upp í ræðustólinn eins og galdra-
maður úr öskjunni : “Eg á þó
ekki að fara að verja það, sem ég
hefi aldrei skrifað ! ” sagði hann
með hárri röddu, eða : “J>að virð
strand, en með því það er
skip, var björgunarskipið
að ná því út og
geymsluskip, sem
lá samhliða Alpha, sökk. Voru í
því 90 til 500 smálestir af kolttm
°g 2Jý þúsund máltunnur síldar.
— Fyrir skömmu kom frægur
skákmaðttr, Capablanca, ættaður
frá Cuba, til Kaupmannahafnar
Og þreytti þar kappskák við tafl-
félag iðnaðarmanna. Háði hann
leik við 22 i senn. Hófst þessi ein-
kennilega skákgltma kl. 7r4 og var
lokið kl. tæplega 10. Capablanca
leikttr svo hratt, að jurðu sætir.
A þrem stundarfjórðungum lék
hann 16 sinnum 22 leiki. Leikslok-
in urðu, að skákljónið vann 15
skákir, 4 urðu jafntefli, en f 3 beið
hann ósigttr. Vafalaust þykir
mörgum lesendum gaman að
hevra, að einn sigurvegarinn var
Iljónavígslur í Winnipeg : Hann-
es Sigttrðsson og Ingibjörg Há-
konardóttir, 10. nóv. — Guðmund-
ttr þóröarson og Guðný Sigurðar-
dóttir, 12. nóv. — þorsteinn Pét-
ttrsson og Gttðrún Ingibjörg Bjarn-
ardóttir, 13. nóv. — Bjarnhéöinn
þorsteinsson og Margrét Gísla-
dóttir, 15. nóv.
— Landi vor Ólafur þórðarson
hefir sett upp blikk-verkstæði, að
142 King St.
— Ttðarfar hefir verið hið æski-
legasta í alt haust, að ttndanskild-
tttn örfáttm kuldadögtim um mán-
aðamótin september og október.
Til þessa dags (15. nóv.) hefir ekkj
fallið snjór nema tvisvar, og það
að eins lítillega í bæði skiftin. þó
hafa veriö nokkuð skörp nætur-
frost hina síðustu dagana, og eru
árnar, Rauðá og Assiniboine, lagð
ar með pörtum og sumstaðar 3—
4 þumlunga þykkur is kominn. 1
dag er norð-austan kaldi, frost og
útlit fvrir snjó.
— íslenzkum verzlunum er smá-
saman að fjölga. Nú hefir Ilelgi
Jónsson stofnað verzlun í Langen-
! burg, við enda Manitoba og Norð-
vestur brautarinnar ; og Jósep Ó-
lafsson hefir nýverið stofnað kjöt-
sölubúð hér í borginni,— gagnvart
búð Arna Friðrikssonar á Ross
Avenue.
— Frá Mountain, N. Dak., er
skrifað : “í sumar fengum vér
: prest, Friðrik J. Bergmann ; hann
er álitinn snillingur, bæði sem
maður og prestur, laus við allar
kreddur z>g óþarfa snúninga, en
skyldurækinn og árvakur í em-
| bætti sínu. Skiftir hann tíma sín
I um sem bezt hann getur meðal ís-
lendinga í Dakota, þó hann upp-
: runalega væri að eins kallaður til
Gardar safnaðar”.
— Magnús Stefánsson er bvrjað-
ur að verzla á Mountain, N. Dak.,
ttpp á eigin hönd, og-fer honttm sá
! starfi vel.
I — Líðan landa er góð.
Almennar fréttir.
— Fylkisþingið i Manitoba hefir
vetið uppleyst, og eiga nýjar kosn- brezku Norður-Ameríku,
ingar fram að fara 9. des. næstk.
Nýja ísland tilheyrir Rockwood
kjördæminu og verð^ þar í kjöri
N. F. Hagel málafærslumáður, af
hálfu Conservativa, en S. J. Jack-
son frá Stonewall er Liberal þing-
mannsefnið.
— Sambandsþing Canada á að
Menn mun reka minni til ræðu
Catnp Clarks, Demókrata leiðtog-
ans, á liðnum vetri, þar sem hann
tjáði það heitustu ósk sína og
allra hugsandi Bandaríkjamanna,
að sjá Bandaríkja-fánann blakta
yfir hverju ferhyrningsfeti af Can-
ada, og að sá dagttr ætti ekki
ýkja langt í land, að svo yrði.
J>essi ummæli hans þá vöktu
1 eftirtekt mikla, sem von til var.
En er Mr. Taft og aðrir leiðandi
tnenn sáu, að þatt gátu haft skað-
leg áhrif á framgang gagnskifta-
ui>pkastsins sæla, var ummælun-
ttm slegið upp í spaug : — Champ
Clark hefði að eins sagt þetta að
gamni síntt, hann meinti ekkert
með því.
Liberal-blöðin hér í landi tóku í
sama strenginn : Ummælin voru
spaug og ekkert annað.
En viti menn. — J>essi sami
Camp Clark hélt fyrir skömmu
pæðu suður í bænum Fremont
i í Nebraska r kinu, og hvað segir
hann þar nenta endurtekning sinna
fvrri orða, — að eins ótvíræðari
og meö meiri áherslu.
Ilann segir : —
“ Níu af hverjum tíu af íbúum
þessa lands ertt meðmæltir innlim-
ttn Canada, og mér er sama, hver
lteyrir orð mín.
“Ég er fús á að gera þetta til-
boð : þið látið mig vera í kjöri
ttm forsetaembættið með innlimun
Canada á stefnuskránni, að svo
miklu lejrti, sem þetta land getur
áorkað, og látið Taft forseta vera
gágnsækjanda minn og andvígan
innlimuninni, — og ég er viss um,
að vinna hvert einasta ríki í sam-
bandinu”.
Munu j>að vera margir, sem enn
halda því fram, að Camp Clark sé
að spauga ? Og það sé að eins
marklaust gáskahjal, sem hann,
þingforsetinn, sé að fara með ? —
Camp Clark má vera skemtinn og
gáskafullur, ett í þessu sambandi
er honum full alvara. Ilann færi
ekki að endurtaka sömu ummælin
hvað eftir annað, að eins til að
skemta sjálfum sér og áheyrendttn-
ttm. Ilann færi ekki hvað eftir
annað að gera gys að helgustu
tilfinningum nágranna þjóðarinnar
og skopast að fána þjóðar sinnar.
Nei, manninttm er bláber alvara,
og hann meinar hvert orð af því,
sem hann ltefir sagt og segir í
þessu máli.
Hvernig hefði farið hefðu gagn-
skiftasamningarnir náð samþykki
canadisku þjóðarinnar ? Myndi
nokkur efi vera á, að Camp Clark
og aðrir leiðtogar Bandaríkjanna
hefðu komið svo ár sinni fyrir
borð, að Bandaríkjafáninn hefði
eftir nokkurn tíma blakt yfir
hverju ferhyrningsfeti af hinni
eins og
hann (Clark) hafði áður spáð ? —
Innlimun Canada í Bandarikin
hefði verið jafn óumflýjanleg og
innlimun Finnlands í Rússland, —
hefðu gagnskiftasamningarnir náð
samþykki þjóðarinnar.
En þessari hættu afstýrði ltin
canadiska þjóð við kosningarnar j
megi án aflvélar. Hann hefir hald-
| ið sér í lofti í vél Jæssari 10 tnín-
j útur í einu, og segist hefði getað
verið í lofti svo tímiim skifti ef
hann hefði kært sig um það.
Umgerð jtessarar nýju vélar er í
“aeroplane” formi, að eins eru
j vængir og stýri mismunandi, en
j j>eim mismun halda þeir bræðttr
j leyndum að svo stöddu. Aðallega
, er þó mismuriuriun sagður innifal-
| inn í því, aö vængirnir eru hreyf-
! anlegir upp og niður, eins og á
fugli, og er J>eim stjórnað
með taumum af þeim, sem vélinni
j stýrir. Stýrin eru tvö, annað stýr-
| ir vélinni upp eða niðttr, hitt til
; hægri eða vinstri handar. Fram úr
vélinni rennur stöng og á ltana er
I festur sandpoki um 80 pd. Jmngur,
og á ]>etta að samsvara haus og
hálsi fttglsins, sem vélin á að
tákna og vinna i líkingu viö. Sæt-
ið er eins og á öörum vélum, en
engin hjól eru tittdir vélinni, heldur
rtieiðar. Flugið er hafið likt og gert
var á fvrstu vélunum, sem J>eir
bræður bjuggtt til, á }>ann hátt að
\ élin er sett í háa brekku og nokk-
utir menn látnir draga hana tneð
reipi, )>ar til hún nær sér á flug ;
enþað gerir hún áðttr en búið er að
draga hana 12 fet áfram, eða ttnd-
tr eins og vindttr nær i seglin, og
fer lnin J>á ttpp eins og flttgdreki.
Blaðamaður einn frá l’hiladel-
)>hia, sem var viðsta.ddur, þegar
Orville gerði 10 mínútna flugið í
|>essari nýju vél, segir : “Snögg-
lega kipti Orville hægri vængnum
upp, og leið J>á vélin í loft upp
eius og fugl væri. Næst snerti hann
annað stýrið, og varð vélin þá lá-
rétt í loftinu ; næst var þverskíð-
unttm beint litið eitt til vinstri
handar, og tók vélin þá slag vel
upp í vindinn”.
Af J>essu er svo að sjá, sem bæði
þtirfi til staðar að vera brött
! brekka og vindblær talsverður til
þess að fiugið hepnist vel. En
hvorugs þessa þarf við, þar sem
aflvélar eru r.otaðar. En Orville
kveðst muni gera umbætur, svo
hægt veröi að koma flugvélinni af
stað af jafnsléttu, á sama hátt og
reiðhjóli. — Jteir bræður hafa í
hyggju, strax og þeir hafa full-
komnað vél ]>essa, að stofna flug-
kensluskóla í ýmsum borgum
Bandaríkjanna, og segja hiklaust,
að allir geti lært að fljúga í þeim,
eiits hæglega og þeir nú læri að
ganga eða synda. J>eir benda á, að
mjög mikill mumtr sé á þvi, hvern-
ig ýmsir fuglar fljúgi ; sumum
veiti það mikltt léttara en öðrttm,
og sttmar fuglategundir líði tttn
loftið með feikna hraða, eða
standi langa stund í stað, og
hvorttveggja þetta, án þess sjáan-
legt sé, að vængir þeirra hreyfist
hið allra minsta.
]>eir bræður álíta, að þeir hafi
fundið með vél þessari aðferð til að
líða um loftið eins og þessir fugl-
ar, án nokkurar háettu fvrir þá,
sem i vélinni eru.
ist mér, að ég hafi einmitt ' sýnt íslendingur. Ilann heitir Eggert
svo ágæta vel”, eða “Ef ég má
ekki tala þannig, þá er öllum vís-
indum lokið”.
J>að urðtt óvenju snarpar um-
ræður, og mönnum dettur ef til
vill í hug, að ltann hafi ekki getað
orðið doktor. Jú, hann varð það,
og það með ágæti. ]>ví þá er and-
mælendurnir hfiiðu lokið sínum að-
finslum, sneru þeir við blaðinu og
hrósuðu honum mjög fyrir hans
snjöllu ritgerð, sem ætti það skil-
ið. að verða útlögð á eitthvert
heimsmálið. Og eftir að Guðmund
ur hafði hniklað brýrnar og hrist
höfuðið framan í andmælendur
sina, svo sem hann vildi segja :
þið berið ekki skyn á það, sem þið
eruö að tala um ! J>á sagði hann
með engilmjúkri rödd
sldrei getað skrifað bók mína, ef
ég hefði ekki lesið við þennan há-
skóla hjá svo fratnúrskarandi vís-
indamönnum og ástúðlegum kenn-
urttm ! ”
Guðmundsson, sonur Guðmundar
trésmiðs Jakobssonar í Reykjavík,
og er ungur að aldri (19 ára).
Hann nemur sönglist og hljóðfæra
slátt í Höfn og er talinn gott í-
þróttamannsefni.
koma safflan 7. desember, og er 21. september síðastliðinn, og hún
því ekkert útlit fyrir, að kosning- leiðtogar hennar munu í fratn-
ar fari fram á þessu hausti, eins j tiðinni sneiða hjá þeim skerjum,
og á orði lék. | sem geta leitt til innlimunar í
— 1 nýútkomnum stjórnartíð- I5auflaríkin.
indttm crtt fjárhagsskvrslur Can-
ada yfir síðastliðið fjárhagsár (frá
Unga Island.
Fvrir börn og unglinga er ekki
völ á betra til lesturs en blaðinu
Unga Island. J>að er gefið út í
Reykjavík og er ritstjórinn Helgi
Yaltýsson, kennari við Flensborg-
arskólánn. Hann tók við ritstjórn
blaðsins við byrjun 7. árgangs, í
sl. febrúarmánuði ; og má með
sanni segja, að frá þeim tíma hefir
innihald þess verið fróðlegt,
Ég hefði | skemtilegt og ágætlega valið fyrir
íslenzk ttngmenni. 1 hverju blaði
eru fleiri eða færri myndir : af
merkismönnum, listaverkum, dýr-
um o.fl.; einnig skrýtlur, gátur, \
kvæði og sögur, ritgerðir, æfisög-
1. jtilí 1885 til 30. júní 1886). J>ar
stendur, að tekjurnar hafi orðið
$33,311,419, en útgjöldin $39,176,-
973, sem er nærri því 6 milíónum
meira en tekjurnar. Stjórnarblöð-
in segja þennan mismun vera af-
leiðing Riel uppreistarinnar, sem
komi til að kosta landið 7—9 mil-
íónir dollars áður lokið verði.
Renniíiug.
J>ess hefir verið getið í ýutsuin
| blöðum, að J>eir Wright bræður,
eða að minsta kosti annar þeirra,
| Orville Wright, hafi fundið nýja
| flugaðferð, sem til þessa hefir ter-
' ið álitin ómöguleg, og er í þvi
j fólgin, að flugvél þeirra h.:n rý-
„ ,, , . . , . , „ , „ . ioigtn, ao nttgvei oetrra Jrn ny-
Katolska kirkjan i Bandank,- | asta rennur eöa líður ^cgntmi I0ít-
unttm hefir nu nyverið bannað
prestum sínum að gefa saman
hjón eftir sólsetur, vegna ólátanna
á kveldin í kirkjunum.
—■ Robert Ingeroll, hinn mikli
fríþenkjari Bandamanna lifnaði
við aftur, þó hann væri við dauð-
ans dyr fyrir nokkrum dögum. Nú
er hann hress aftur og tekinn að
halda fundi víðsvegar um Banda-
ríkin.
ið, án þess að nokkru véla iíli sé
beitt við flugið, eins og tiðkyst
hefir.
Til ‘Eins úr nágrenninu’
]>að kom út grein í Gimlungi 15.
júlí sl. með undirskrift “Einn úr
nágrenninu”. það er enginn efi á,
að hún sé stíluð til mín, þó ég
hefði fremur getað búist við
þrumu úr heiðskíru lofti. Eg veit
ekki til, að neinn eigi sakir við
mig, og allra sízt þessi “Einn úr
nágrenninu”. J>að hefir dregist fyr-
ir mér að svara þessari grein, af
þeim ástæðum, að ég hefi ekki gef-
ið mér tíma til þess. Líka hefir
Gimlungur 5. ágúst birt grein frá
“B.H.” móti grein “Eins itr ná-
grenninu”, með athugasemdum við
vísurnar, og gat þess að þær væru
ekki frjálsar, og segir jafnfram, að
það sé tíðrætt um þær af þeim,
og að þeir álíti, að ég sé sá kosta-
gripur, sem ‘einn úr nágrenuinu’
lýsir mér.
Með þessum línum vil ég segja,
hvernig okkur “Einn úr nágrenn-
inu” hefir komið saman, og af
hvaða ástæðum hann hatast við
mig. Við höfttm verið nágrannar í
12 ár og hefir verið góður kunn-
ingsskapur bæði milli eldri og
vngri á heimilunum, og aldrei
neitt borið ilt á milli, ltvorki ljóst
né leynt, og hver reiðubúinn að
gera öðrum greiða og hjálpa hver
öðrum eftir ástæðum ; — þar til í
vor, að ég falaði og fékk land til
leigu, sem var við hliðina á mínu
landi, og mér tilheyrði að hálfu
leyti girðingin, sem aðskildi lönd-
in, en það var í eyði síðastliðið
ár, og notaði hann landið ásamt
mér og öðrum til gripabeitar, því
Jgirðingar látt niðri. En þegar hann
vissi, að ég fékk laridið, varð hann
1 reiður og hafði í hejtingum við
mig, að mér skyldi verða það dýrt
og kemur það fram á þann hátt,
að hann ritar þessa grein í Giml-
ung, til að sverta mig í augum
þeirra, sem ekki þekkja mig. J>á
grein ætla ég ckki að liða í sund-
ur, nenia ég megi til. Ef menn
skyldu vera búnir að gleyma henni
þá vísa ég til blaðsins Gitnlungs
15. júlí og 5. ágúst sl. ;
Ktt nú sný ég málintt til þín,
gatnli góði granni minn. Jui veizt,
að ég hcfi aldrei gert þér neitt á
móti, heldttr marjfoít það gagn-
stæða. J>etta vissirðtt líka, og hjá
sjálfum þér hafðirðtt ekkert, sem
þú gætir bygt á ; þess vegna ætl-
ar þú að varpa birtu yfir málefni,
sem þér kom ekkert við ; en til
þess hafðirðu ekkert ljós í sjálfum
þér, þess vegna hefir þú hlaupið
eftir og höndlað mýra-týru, sem
hefir reynst algert villuljós. — Eg
skora tiú á þig, “Einn úr ná-
grcnninu”, að koma með vottorð,
sem saitni með þér þær sakir, sem
þú berð á mig í fvrnefndri grein.
J>eir og þtt verða að rita sín nöfn
ttndir með eiginhendi fullum stöf-
utn. Ef þú gerir það ekki, þá lýsi
ég — ttpp yfir alla, sem lásu grein-
ina í Gitnlungi frá þér 15. lúlí og
hevrðu hennar getið og lesa þessa
grein eða hejrra hennar getið —,
að hvert einasta orð er ósatt, sem
er til að kasta skttgga á mannorð
mitt.
J>egar 'ui kemttr fram á ritvöll-
inn i næsta sinn, þá vil ég ráð-
!efTK.Ía þér að ræða það málefni,
sem þú þekkir sjálfur, svo þú vit-
ir, hvað þú segir. j>að er vissara,
þegar maðttr a'tlar að kasta betri
birttt vfir alvarlegt málefni, að
ltjtfa ljósiö í sjálfum sér, en að
lána það hjá öðrum.
J> Ví
Ekki friðar aldraðan
vrkja níð ttm saklausan.
líkkert vígi vörn kann Ijá
veröld í, þess skulttm gá.
E)g veit hann sem hæstur er
hjörtun manna gegnttm sér;
vitund sannleiks með er mér,
megnum þann ei blekkja vér.
Burtu fellur þótti þinn,
þegar ellin dvínar.
Ekkert hrella huga minn
lieiftarbrellur þinar.
Ilvern, sem níð um náungann
napurt smíða hyggur,
á að hýöa allsberan,
að honum svíði hrvggur.
Ilann ber tóu sinnið svalt,
sattn það prófa aldir.
Mannorðsþjófar eru ttm alt
annáls bófar taldir.
* * *
Lvga eitruð örin fló,
ótt um sveitir sendi ;
seinast hneit við hjarta þó
hans er skeytið sendi.
Hjörtur Guðmundsson,
Arnes P.O., Man.
Haust
Kvenhattar
Hér með tilkynn- ||
ist íslenzkum viðskifta- |||
konum, að ég hefi nú S§|
vænar byrgðir af beztu
HAUST og VETRAR ||
KVENliÖTTUM, margar |§|
tegundir, með ýmis kon- |||
ar lagi, og allir mjög svo
vandaðir og áferðarfagrir. |||
Eg vona að geta full-
nægt smekkvísi viðskifta- Hf
vina minna, og vona að Hf
islenzku konurnar komi og
skoði vörur mínar.
H/n Charnaud
702 Notre Dame Ave.,W’peg
Orville Wright hefir um nokkra |
undanfarna mánuði verið að sr.tíða I
vél þessa í fámennu héraði í North J
Carolina ríkinu, og hefir þar gert |
ýmsar tilraunir með hana, og jafn i!
oft gert þær nmbætur, er hann á- |
leit nauðsynlegar til þess að full- |
komna vélina ; þar til nú, að Jann !
— Uppreist varð i Asíu rikinu j hefir látið það uppskátt, að haun
ríkinu Afganistan fyrir skömmu. I hafi uppgötvað flugvél, sem nota
Moð þvl að biðja æfinletra um
‘T.L. C1GAR,,, ertu viss að
fá áffætan vindil.
T.L.
(CNION MADE)
Western Cigar Factory
Thoma8 Lee, eigandi Winnnipeg