Heimskringla - 29.02.1912, Blaðsíða 7

HBIMSKRIN G L A
WINNIPEG, 29. FEBH.. 1912. 7. BLS.
Kennara
Vantar!
kennara vantar
viö Sleipnir skóla, nr. 2281, kenslu
tími 6 tnánuöir, frá 15. apríl 1912.
Keanari tiltaki kaup og menta-
stig. Tilboöum veitt móttaka til
25. marz 1912, af undirrituöum.
JOHN G. CHRISTIANSON,
Sec’y-Treas.
14-3 Wynyard, Sask,
ICENNARA VANTAR
fyrir Harvard S. D., nr. 2026.
Kenslutími 8 mánuðir, byrjar 1.
apríl. Umsækjandi tiltaki kaup og
mentastig. Tilboöum veitt mót-
taka til 1. marz af undirrituðum.
O. O. MAGNUSSON,
Sec’y-Treas.
Wynyard, Sask.
kennara VANTAR
iyrir Wallhalla skóla, nr. 2062, írá
1. apríl til 1. nóvember. Umsækj-
endur tiltaki, kaup og mentastig.
Tilboðum veitt mlóttaka til 10.
marz af undirrituðum.
MAGNÚS J. BORGFORD,
Sec’y-Treas.
Holar, Sask.
KENNARA VANTAR.
Fyrir Little Quill skóla, nr,
1797, frá 1. apríl til 1. desember,
Kennari tiltaki kaup og menta-
stig. Tilboðum veitt móttaka til
1. marz af undirrituðum.
TH. ARNASON,
Sec’y-Treas.
Mozart, Sask,
KENNARA VANTAR.
Viö Siglunesskóla, nr. 1399, frá
1. mai til 30. sept. þ. á. Umsóknir
um kennarastöðuna sendist undir-
rituðum fyrir 1. april næstk., og
sé í umsókninni skýrt frá menta-
stigi umsækjandans og kauphæÖ
þeirri, er hann óskar éftir.
Siglunes P.O., 12. jan. 1912.
JÖN JÖNSSON,
Sec’y-Treas.
KENNARA VANTAR
fyrir Mímir skóla No.2313, til átta
mánaða ; skólinn byrjar 1. apríl;
kennaxi tiltaki kaup og mentastig.
Tilboöum veitt móttaka til 15.
marz af undirrituðum.
H. E. TALLMAN,
Sec’v.Treas.
Candahar, Sask.
KENNARA VANTAR.
viÖ Swan River skóla, nr. 743, frá
fyrsta maí til síðasta nóvember.
Umsóknir um kennarastöðuna
sendist undirrituðum fyrir fyrsta
apríl, og sé skýrt frá mentastigi
og kauphæð, sem óskað er eftir.
JOHN LINDAL,
Sec’y-Treas.
29-2 Lundar, Man.
KENNARA VANTAR
fyrir Big Point skólaumdæmi, nr.
962, yfir 3J£ mánuð, frá 15. marz
til 30. júní. Umsækjendur tiltaki
kaup og mentastig og sendi um-
sókn sína til undirritaðs.
Wild Oak, Man., 20. febr. 1912.
INGIMUNDUR ÖLAFSSON
Til sölu á Gimli
Gott íveruhús, ásamt einni eða
tveimur bæjarlóðum, á Second
Ave.; þriðja lóö norður frá
Bryggjustræti, fá skref frá aðal
‘‘business” part bæjarins. Gott
neyzluvatn örskamt frá húsinu.
Stærö hússins er: 16x20 ; tvö her-
bergi og ‘‘hall’’ uppi á lofti ; niðri
er framherbergi og “dining room”,
eldhús 12x20, skúr aftan við eld- ;
húsið 8x8, og gott geymsluhús aft-
an við. Ef nokkur vildi sinna
þessu, þá snúi hann sér til
SVEINS MAGNÚSSONAR,
P.O. Box 65, Gimli Man.
Veggjapappi og málaðir veggir
hreinsað. Gamlir speglar nýjaðir
upp. Alt verk ábyrgst. — Skrifiö
eöa taliÖ viö
U. S. SNÆDAL,
(22-2) 678 Toronto Street.
f
•?
Y
■f
Y
I
1
±
Ý
Y
Y
T
Y
i
Skrifið yður fyrir
HEIMSKRIN GLU
svo að þór oretið æ-
tíð fylgst með aðal
málum íslendinga
hér og heima.
I y
$ x
®H**J**XWX* ♦% ♦% ♦% ♦% ♦% ♦% ♦!«
Dýrkeypt gaman.
‘‘Hjónaband, boði strand,
búin meyjar saga”.
þannig komst spjátrungur einn
að orði heima á Fróni hérna um
árið.' Hefði hann séð .fram í tím-
ann, hefðu þessi orð hans átt
mætavel við hjónavígslu-æfintýri,
er átti sér stað hér í borginni fyr-
ir nokkrum dögum síðan, og sem
gagntók hugi manna, svo að það
er ennþá aðalumræðuefnið, hvar
sem kunningjar hittast og yfir
kaifiborðum er ekkert sem kven-
þjóðinni er kærara umtalsefni en
bóndadurgurinn rangeygði, sem
giftist höfðingjadótturinni og misti
hana eftir 20 mínútna sambúð.
Sagan er svona :
sinni. þá mundi hann eítir þvi, aö
hún hafði aldrei sagt honum, livar
húsið væri, sem hún byggi í,— og
var hann nú í standandi vandræð-
um. Hann afrcð að fara til lög-
reglunnar. þangað kominn gat
hann enga fullnægjandi lýsingu gef-
ið af konu sinni, nema að hún
væri falleg og ung, því hvernig
átti hann að g®ta lýst heniii nán-
ar, þegar hann að eins hafði séð
hana einu'sinni á æfi sinni, og það
í fáeinar mínútur ?
Lögreglan fór nú að leita, og
blöðin prentuðu með hrossaletri,
að ung, lagleg, nýgift kona væri
týnd, hefði líklega fallið í hendut
einhverra bófa, hvítra mansala eða
þess konar náunga. Alt varö i
uppnámi, og Watson reif hár sitt
og barmaði sér yfir konumissin-
um.
Maður heitir Georg E. Watson
og býr á McDermot Ave., hér í
borginni. Hann er við aldur og
fremur óásjálegur, en hvað vera
dável fjáður. Hann hafði verið
bóndi vestur í Saskatchewan og á
þar bújörð, en einbýlismaður hafði
hann verið allan sinn búskap, og
aldrei verið við kvenmann kendur,
að því er hann sjálfur segir. En
þegar hann hafði dvalið hér í Win-
nipeg um nokkrar vikur, fór hann
að finna sáran til þess, að það er
ekki gott, að maðurinn sé einsam-
all, og ásetti hann sér því að fá
sér konu. En nú var vandinn mest-
ur, livernig að skyldi fara, því
hann, vesalingurinn, þekti enga
kvenpersónu, sem homvm þótti til
sambúðar hæf. Hann fann þá upp
á ráði, sem dugði, sem var það,
að auglýsa í einu af aðalblöðum
borgarinnar (Free Press), að mið-
aldramaður, all-vel fjáður, óskaði
eftir að kvongast ungri, ráðsettri
og myndarlegri stúlku. Auglýsing
þessi hafði sinn árangur. Watson
barst fjöldi bréfa, frá stúlkum á
öllum aldri og þjóðflokkum, sem
allar voru ólmar í að giftast. En
eitt bréfið bar af öllum hinum, —
það var bæði bezt skrifað og
snyrtilegast útlits, jafnframt því
sem það var ritað á ástapappír.
Watson ákv'að strax, að stí, sem
þetta liefði skrifað, skyldi verða
konan sín og engin önnur. IT\ann
skrifaði henni um hæl, og hún
svaraði aftur, og nú hófust bréfa-
skriftir, sem stóðu fulla viku. þá
voru bæði orðin sannfærð um ást
hvors annars, og giftingin ákveðin.
Mæltu þau sér nú mót í fyrsta
skiftið, og skyldu þau hittast í
lvfjabúð einni í Aðalstræti. Átti
stiilkan að bera rauða rós í barm-
inum, svo Watson gæti þekt hana.
Stúlka þessi kvaðst heita Anna-
belle Russell og búa með efnaðri
ekkju, en sjálf væri hún erfingi a'ð
12 þúsund dölum, og skerpti það
kærleikann hjá Watson að mun.
Ilann beið með óþreyju þeirrar
stundar, að hann fengi unnustu
sín,a að líta. En stundin kom og
hann llýtti sér til lyfjabúðarinuar;
en einhverra orsaka vegna taföist
hann á leiðinni og kom hálfri
stundu síðar til inótsins, en til-
tekið hafði verið. Er hann kom í
búðina, rak hann strax augun i
kornunga og ljómandi fagra stúlku
«m bar rauða rós í barminum.
Að það var stúlkan hans, var eng-
um vafa bundið. ITann gekk rak-
leitt til hennar, hneigði sig djúpt,
og spurði af hæversku mikilli,
hvort hún væri Miss Russell.
Fjórða daginn eftir giitinguna
sat svo Watson raunamæddur á
rúmi sínu og reykti í ákafa. þá
var barið að dyrum. Ilann lýkur
uPPi °g hver er þar komin, nema
j konan hans horfna! Watson ætlar
| þegar að grípa hana í faðm sér,
en hún hrindir honum frá sér með
fyrirlitningu. Hann glápir á hana
undrandi og skilur ekki upp né nið-
ur í neinu.
Hún tekur þá til orða og tjáir
honum, að hún heiti ekki Anna-
belle Russell, og að hún sé ekki
konan hans. Hún hafi að sönnu
gifst honum, en hjónavígsla sú sé
ólögmæt, hún hafi gð eins gert
þetta upp á grín, — leikið með
liann. Hún hafi heldur aldrei stað-
ið í neinum bréfaskiftum við hann.
Ilafi að eins af tilviljun komið inn
í lyfjabúðina og séð þar unga
stúlku með rós í barminum ganga
fram og aftur, mjög óþreyjufulla.
Hafi sú stúlka alt í einu fleygt rós-
I inni og farið út, og hún hafi tekið
rósina upp og af rængli látið hana
í barm sér, því hún hafi búist við,
' að eitthvert sögulegt æfintýri
j tnyndi liggja á bak við þetta. þeg-
i ar ltann svo hafi komið og spurt,
hvort hún væri Miss Russell, þá
j liafi hún samþynt það, að eins sök-
I utn þess, að sig hafi langað til að
komast frekar inn í æfintýrið. En
hún hafi sjálf haldið, að þetta gift-
íngartal hans væri marklaust hjal,
j þar til að til prestsins kom. En
j hún hvaðst þess viss, að þar sem
hún væri gift honum undir röngu
nafni, væri hjónabandið ólöglegt.
Hvort hann virkilega haldi, að
hún vilji nokkuð ltafa saman að
sælda við annan eins lúsablesa
og hann sé ? Nei, hún hafi aldrei
meint annað en leika með hann.
Watson þykist nú illa leikinn.
Tekur það ráð, að loka brúðurina
fögru inn í herberginu og kalla á
j lögregluna. Lögreglan kemur og
J tjáir Watson henni málavexti, og
heimtar að konu sinni sé þröngv-
að til sambúðar við sig, eða hún
sé tekin föst fyrir pretti. Lögregl-
an er einnig í bobba. þess kyns
mál voru henni ókunn fyrri,— hún
jiarf að fá frekari upplýsingar og
utnhugsunartíma.
Meðan. á þessu gekk hafði brúð-
urin náð með talsíma í einn af
bezt kunnti lögmönnum borgarinn-
ar, og beðið hann í guðanna bæn-
um að koma sér til hjálpar, og
brá hann þegar við og hélt til
hússins, og kom að rétt í því að
Watson og lögr,eglan voru að fara
inn í herbergið.
Hm! hm! sagði kvendið fríða
og hneigði sig brosandi.
Hvað þau töluðust meir við, inn
ir ekki sagan, nema áleiðis til
prestsins héldu þau vonum bráðar
— því giftingarleyfisbréfið hafði
Watson keypt deginum áður.
Er til prestsins kom, var ekkert
til fyrirstöðu, og Georg E. Wat-
son og Annabelle Russell yoru gef-
in saman eftir kúnstarinnar regl-
um, og var prestskonan ásamt
vinnukonunni vitnin. Voru prests-
ltjónin bæði mjög hrifin af brúður-
inni, sem bæði virtist feimin og
kurteis, en geðjaðist aftur miður
að hinum aldna, rangeygða Wat-
son. þau nýgiftu héldu svo á burt,
og virtust mjög ánægð hvort með
annað.
Lögmaðurinn tekur stúlkuna
þegar undir sína vernd. Segir
reyndar, henni til lítillar hug-
hreystingar, að hún sé löglega gift
Watson, og að eini vegurinn til að
losna við hann séiað fá hjónaskiln-
að. En það sé nú ekki hlaupið að
því í land þessu. Eina gilda á-
stæðan, sem fram megi færa, sé
sú, að Watson hafi kvongast ó-
myndugri stúlku (því brúðurin var
að eins 17 ára), án vilja foreldr-
anna. Skammar nú lögmaðurinn
Watson eins og rakka fyrir tiltæk-
ið, og neyðir hann að undirskrifa
samninga, sem ákveða, að hann
skuli aldrei gera tilkall til konu
sinnar, eða ónáða hana á neinn
hátt í sjö ár. Að þeim tima liðn-
um eru þau sama sem sjálfskilin.
En hvrnð var Adam lengi í Para-
dís ?.
þau héldu til Eatons, þvi brúð-
urin þurfti að kaupa ýmislegt. Er
þangað kom, bað hún mann sinn
injög svo feimnislega, að bíða sín
við eina af lyftivélunum, meðan
hún færi og keypti sér nærfatnað. |
Watson fanst þetta mjög rýmilegtý
og lofaði að bíða. En biðin sú j
varð löng. Hálfur tími leið, heill
tími leið og tveir tímar liðu og
ekki kom konan hans aftur. Wat-
son leists ekki á blikuna; hélt þó,
að hún hefði líklega mist sjónar á
honum í mannþrönginni og haldið
lieim til ekkjunnar, sem hún bjó
hjá, því það hafði verið samkomu-
lag þeirra, að þar skyldi hún búa
fyrst utn sinn. Watson hélt þvi
heim til sín.
Dagurinn leið og næsti dagur og
engar fréttir fékk Watson af konu
þessi samningur á að vera bjarg
vættur konunnar, ef svo illa skyldi
fara, að hjónaskilnaður fengist
ekki á þeirn grundvelli, að brúður-
in hefði verið of ung, og að hjóna-
! bandiö væri þvert á móti vilja
foreldra hennar.
þannig er málunum nú komið.—
W’atson er kvongaður, en að eins
að nafninu til, og meyjan fagra,
sem enginn veit hvað heitir, nema
lögmaður hennar, er iögleg eigin-
kona manns, sem hún fyrirlítur og
er þreiaft eldri en hún.
Vesalings Watson, gintur sem
þurs af hefðardrósinni, segist ald-
rei framar skuli eiganeitt við
kvenfólk, nema ef sín “étta ánna-
belle komi, sem litlar likur eru til
hér eftir. Hann ber þó missi sinn
með jafnaðargeöi.
En brúðurin, — hvað um hana ?
Mun ekki hugsunarleysi hennar og
gabb koma henni sjálfri í koll?
Hún er nú bundin böndum, setn
erfitt er að leysa. Hún er eigin-
kona mannræfils, sem hún hugði
aö leika með. Hún hugði aö það
myndi verða skemtilegt æfintýri.
Víst varð það æfintýri, en um
gamanið má segja með sanni, að
það hafi orðið henni ærið dýr-
keypt.
Hrólfur Jakobsson,
skipstjóri.
(Drukknaði á fmttjarðardjúpi,
í desembermán. 1910).
Innir minning: Aldrei gleym
eigin-vin! — iyrir handan sjúinn
— Vorið dregur hugann heim.
— Heyri ég, að þft sért dáinn,
prúðmennið, sem vinsæll varst;
vinar-l&t af hati barst.
Hlýrri var þfn ættlands fist
en ýmsara þeirra’. er hærra láta;
vilji þinn í verki s'tst;
vaska soninn mættu grfita
allir þeir, sem unna trygð.
fist og trú & fóstur-bygð.
Úr fjarlægð tök þig trygðin heirn
til að starfa þar og —- deyja;
og við storma’, um unnar-geim,
ertu búinn strlð að heyja.
Vestur-ægir, vöku-gjarn,
vaggar þér nú, hafsins barn!
Vinur kær ! með létta lund,
lifðu sæll — f minning hlýrri !
Eftir stutta æfistund
aftur brosir heimur nýrri.
— Rætist saga íslands enn:
Ungir deyja bestu menn !
L. Th.
Bréf á skrífstofu Hkr. eiga:
Miss Anua 'ölafsson.
Iugólfur Sigurðsson, bakari.
Sigtryggur Arason.
A. Kristjánsson.
Markús Sigurðsson. ’
Guðm. A. Stefánsson.
G. S. Snædal.
Miss R. J. Davidson.
Miss Línai Josephsson.
Halldór Árnason.
Baldvin Sveinbjarnarson.
♦--------------------*
Hefir þú borgað
Heimskringlu ? ;
♦--------------------♦
Sigrún M. Baldwinson
^TEÁCHEROFPIANO^
727 Sherbrooke St. Phone G. 2414
am heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjöl-
skyldu hefir fyrir að sjá, og sér-
hver karlmaður, sem orðinu er 18
ára, hefir heimilisrétt til fjórðungs
úr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
í Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur að koma á landskrifstofu stjórn
arinnar eða undirskrifstofu í því
héraði. Samkvæmt umboði og með
sérstökum skilyrðum má faðir,
móðir, sonur, dóttir, bróðir eða
systir umsækjandans sækja um
landið fyrir hans hönd á hvaða
skrifstofu sem er.
Skyldur. — Sex mánaða á-
búð á ári og ræktun á landinu í
þrjú ár. Landnemi má þó búa á
landi innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föður, móður, son-
ar, dóttur bróður eða systur hans.
I vissum héruðum hefir landnem-
inn, sem fullnægt hefir landtöku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjórðungi á-
föstum við land sitt. Verð $3.00
ekran. Skvldur :—Verður að
sitja 6 mánuði af ári á landinu í
6 ár frá því er heimilisréttarlandið
var tekið (að þeim tíma meðtöld-
um, er til þess þarf að ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
50 ekrur verður að yrkja auk-
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
notað heimilisrétt sinn og getur
ekki náð forkaupsrétti (pre-emtion
á landi, getur keypt heimilisréttar-
land í sérstökum héruðum. Verð
$3.00 ekran. Skyldur : Verðið að
sitja 6 mánuði á landinu á ári í
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 virði.
W. W. C O R Y,
Deputy Minister of the Interior.
Ágrip af reglugjöi

Hafið þér fslcnzk frímerki ?
EG vil kaupa brúkuð ÍSLENSK frfmerki í safn mitt.
borga gott verð fyrir þau, og borga hærra ef þau
eru fi heilum umslttgunum. Kaupi alt sem býðst
(þektur af Conrad F. Dalman Winnipeg).
Sendið eða skrifið til
E. R. KRJPPNER
MUSICAL DIRECTOR GRAND OPERA HOUSE.
P. 0. BOX 996 WINNIPEG, CANADA
FRÍTT! FRÍTT!!
BÆKLINQUR
“ THE LAND WHERE OIL IS KING”
T3ÆKLINGUR þessi býður yður tækifæri sem ekki
kemur fyrir nema einu sinni & mannsæfinn —
Hann segir yður hvar verja skuli fé yðar og sýnir
yður hvernig það margfaldast.
Segir yður alt um olfu iðnaðin í Californfu, gefur full-
ar sannannir um áreiðanleik Buick olíu félags hlutabréfin
og stórfaldan gróða. Sendið nafn og áritan yðar f dag eftir
bæklingnum—þér fáið hann ókeypis.
KARL K. ALBERT
P.O.Box 56. 708 McArthur Building, Winnipeg, Manitoba
Remington Standard
Typewriter
Enska og íslenzka geta verið ritaðar jöfnum hönd-
um með ritvél þessari. Skrifið eftir mynda-verðlista.
REMINQTON TYPEWRITER CO., LTD.
253 Notre Dame Ave.
Winnipeg, Manitoba
Meö þvl aö biöia æfinlega nm
‘T.L. CIGAR, þá ertu viss aö
fá ágætan vindil.
T.L.
T- L; c!c ar->-
(UNIQN MADE)
Western C’igar Factory
Thomas Lee, eÍKandi Winnnipeg
-.................................1
: The Winnipeg Safe Works, |
LIMITED
50 Prmcess St, Winnipeg i
VERZLA MEÐ
: í Nýja og brúkaða öryggis skápa [safes], ]
!! Ný og brúkuð “Cash Registers”
!; Verðið lágt, Vægir söluskilmálar,
VÉR BJÓÐUM YÐUR AÐ SKOÐA VÖRURNAR.