Heimskringla - 16.05.1912, Síða 6

6. BLS. WINNIPEG, 16. MAl 1912,
HEIMSKRIK GLA
C.P.R. LOl
C.P.R. Lðnd til sölu, í town-
ships 25 til 32, Ranges 10 til 17,
að báðum meðtöldum, vestur af
2 hádgisbaug. Þessi lönd fást
keypt með 6 eða 10 ára borgun-
ar tfma. Vextir 6 per cent.
Kaupendum er tilkynt að A. fl.
Abbott, að Foam Lake, S. D. B.
Stephauson að Leslie; Arni
Kristinsson að Elfros; Backland
að Mozart og Kerr Bros. aðal
sölu umboðsmenn.alls heraðsins
að Wynyard, Sask., eru þeir
einu skipaðir umboðsmenn til
að selja C.P.R. lönd. Þeir sem
borga peninga fyrir C.P.R. lönd
til annara en þessara framan-
greindu manna, bera sjálfir
ábyrgð á því.
Kaupiö pessi löiul nú. Verð
þeirra verður bráðlega sett upp
KERR BROTHERS
obneral sales aqents
WYNYARD SA5K.
MARKET HOTEL
146 Princess St.
á móti markaCanm
P. O'CONNELL. elgandi. WINNIPEQ
Beztu vínföng vindlar og aöhljmning
góö, Islenzkur veitingamaöur P. S.
Anderson, leiöbeinir lslendingnm.
JIMMY'S HOTEL
BEZTU VÍN OG VINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLENDINGUR. : : : : :
James Thorpc, Elgandl
Woodbine Hotel
466 MAIN ÖT.
Stnersta Billiard Hall 1 Norövestnrlandinu
Tlu Pool-borö,—Aisk*»nar vfnog vindlar
Qlstlng og fæOi: $1.00 á dag og þar yfir
bennon A Hehb,
Eigendor.
MARTYN F. SMITH,
TANNLÆKNIR.
Palrbairn Blk. Cor Main At Selklrk
Sérfræðingur f tíullfyllingu
og öllum aðgerðum og tilbön
aði Tanna. Tennur dregnar
án sársauka. Engin veiki á
eftir eða gómbólga. —
Stofan opín kl. 7 til 9 á kveldin
Office Heimilis
Phone Main 69 4 4. Phone Main 6462
A. S.TORBERT’S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. Besta verk/ ágæt
verkfæri; Rakstur 15c en'Hárskuröur
25c. — Óskar viöskifta ísleudinga.—
A. S. BAKllAli
Selnr llkkistnr og annast um ótfarir.
Allur ótbónaöur sé bezti. Eufremur
selur hann allskonar minnisvaröa og
legsteina.
121 Nena St. Phone Garry 2152
I>að er
alveg
víst
að það borg-
ar sig að aug-
lýsa 1 Heim-
skringln !
Athugasemdir.
Borgar þaS sig, að viShalda ís-
lensku þjóSerni?
þessi einkennilega, hálfvelgjulega
°g þýSingarlausa spurning hefir
veriS marg-endurtekin nú í seinni
tíS. iEtti þaS aS koma til spurs-
máls, aS viShalda móSurtungu
sinni ? þaS er eiginlega máliS, sem
viS ættum aS leggja alla áhersluna
á til viðhalds þjóSerninu. þjóSar-
fylgjur eijrum viS, sem okkur væri
skaSlaust aS kv.eSa niSur. þjóSar-
einkennin munu lifa, þó máliS fari
í mola eSa deyi meS öllu.
Ég skil ekki vel í þessari spurn-
ingn, — borgar þaS sig ? þaS er
víst skoöun j'Sar, sem spyrjiS
þannig, aS þaS muni kosta ærna
peninga, að halda áfram aS tala
móSurmál sitt. Ég hefi íhugaS mál
þetta frá öllum mögulegum hliS-
um, og ekki getaS fundið þörf á
neinum beiftum fjárútlátum, nema
ef reistir yrSu íslen/.kir barnaskól-
ar, sem og líka væri þörf á, ef viS-
haldið ætti aS verSa meira en
nafniS tómt. En ef allir foreldrar
elskuSu móSurmál sitt, eins og
þeir ættu aS gera og það 4 skilið,
myndi þeim ekki detta í hug, aS
senda börn sin inn fyrir enskar
skóladyr fyrr en þeir hefSu gróS-
ursett móðurtunguna svo hjá börn
unum, að henni gæti engin hætta
staðið af enskunni, né öðrum
tungumálum er þau kynnu að
læra.
Kendu ekki mæSur til sveita á
íslandi börnum sínum aS lesa og
kristindóminn, á meSan þær sátu
við rokkinn eSa aðra vinnu ? MæS-
ur hér hafa fult svö mikinn tíma,
.ef þær vildu leggja það á sig.
Ættu ekki 5—6 ár áð nægja sér-
hverjum æskumanni til að læra
hvaSa tungumál, sem vera skal?
Sumir fulltíða hafa komist af með
styttri tíma. Á ekki móðurmáliS
ab skipa öndvegi í heila hvers
manns ? Hér er engin Rússastjórn,
hér má fólk haga kenslu barna
sinna eftir eigin geSþótta. Eskan
er nú ekki lengur lífsspursmál fyr-
ir okkur, þótt hún væri það um
eitt skeið. þurfum við lengur að
styðjast viS enskan armlegg ? Er-
um viS ekki orðin svo mörg og
sterk í þessari álfu, að við gætum
átt hér um bil allar þær iSnaðar-
stofnanir, sem innlendir hafa, svo
íslendingar þyrftu ekki aS leita sér
atvinnu meSal enskumælandi
manna, fremur en þeim sýndist ?
í einu orSi sagt : Getum við ekki
slegiS svo þéttri skjaldborg utan
um íslenzkt þjóSerni, aS enskur
smá-ormur geti ekki skriðiS þar
inn, hvaS þá annað stærra? —
Vissulega gætuim við þaS, ef við
legSum hönd í hönd Og hjörtun
saman.
Á Menningarfélagsfundi 10. apríl
sl. flutti hr. Stephan Thorson er-
indi um viShald þjóSernis vors í
þessu landi. Rang-t væri aS kalla
þann fyrirlestur örfandi, að minsta
kosti ekki beinlínis ; en höf. ögr-
aði okkur ; ögrunin var þannig,
að hann kvaSst ekki sjá betur, en
aS við samþyktum alt sem hann
sagSi, meS því aS hafast ekki
neitt aS þjóðerni voru til hjálpar.
þeir, sem eru aS ala upp ungu
kynslóSina, ættu nú aS hefjast
handa, því þeir hafa tækifærið. —
Við eigum margar hollar og líka
heillandi, seySandi bækur á voru
máli, fyrir æskulýðinn aS lesa, —
þótt Stephan minn Thorson finni
að eins fimm bækur. þær eru :
Völsunga, I.axdæla, Vatnsdæla og
ljóSabækur Bjarna Og Jónasar.
Mér finst sem nornir hljóti aS
hafa glapið honum sýn. Grímhild-
ur hefir setið á seiðhjalli, hvaS
Völsungu snertir, og slegiS þess-
nm mikla bókmentaljóma }’fir þá
sögu fyrir augum Stepháns. Völs-
unga er alt annaS en holt sálar-
fóður, auk þess sem hún segir frá
hrikalegustu grimdarvtírkum, þá
er hiitr lýgileg. Til lítils hafa allir
hinir snillingarnir okkar lifaS og
skrifaS, ef nú á aS fara aS troSa
þá niSur. En þaS kemur ekki til
þess, vona ég.
Jafnvel þó rimunum okkar hafi
verið slegið sitt undir hvorn, þá
hafa þær lengi veriö virtax og jafn-
v,el elskaSar af allri íslenzkri al-
þýöu. Svo eru til stórg’áfaðir
menn enn þann dag í dag, er líta
þær alt annaö en smáum augum.
Svoþær þurfa ekki aS draga sig í
lilé i bókaskápnum, þrátt fyrir alt.
A þessum framangreinda Menn-
ingarfélagsfund', bar séra Guö-
i mundur Arnason það fyrir, aö fær-
I um viö að taka okkur út úr, aem
þjóð, mundum viö stöövast á
; framfarabrautinni og hérlenda
I þjóSin gefa okkur olnbogaskot og
líta okkur smáum alxgum. þetta
| er nokkuð vanhugsuö setning. —
| H’vaða fiokkur þjóöarinnar myndi
þaö veröa, sem fyrirliti okkur ? —
Mundu þaö ekki veröa þeir einir,
er v.ið gætum meö ánæg<ju fyrirlit-
iö þúsund sinnum dýpra? Allir
menn með göfugt hugarfar og heil-
brigöar skoöanir mundu virða
hverja eina þjóö íyrir aö hafa ekki
glatað sjálfri sér í slíku mannfé-
lagshafi, sem hér er, þar sem öllu
ægir saman.
tíéra Rögnvaldur I’étursson á<
leit okkur hafa skaöa en ekki á-
bata af aö renna saman viö ensku
þjóöina ; og er þaö sanui nær.
En þrátt fyrir alt hirðuleysið
um þjóðernið, þá eru þaö óráðs-
ilraumar einir, að við deyjum hér
út sem þjóö ; það kemur ekki fyr-
ir meðan nokkur xitflutningur helzt
frá heimalandinu. Ef til vill ekki,
hvort sem er. En ekki gera hinar
ýmsu óþrifnaðar frásagnir þjóö-
ernið neitt eigulegra, svo sem lúsa,
geitna og hlandþvotts sögur. Höf-
undar þeirra ættu að vera nógu
lyktnæmir og hafa næg<a blygöun-
artilfinning- til þess að stinga slíku
hjá sér. þið getið kallað það fróð-
leik, en það er sá fróðleikur, sem
i þjóðinni er skaðlaust að tapa ; og
tjónlaust væri það minningu gamla
fólksins, þó slíkur fróðleikur lægi
í þíignargildi. Og víst var v.esal-
ings bóluveika fólkið i Nýja Is-
landi búið að líða nóg, þó það
fengi að liggja í friði í gröfum ,sín-
um. — Ég á hér við pistilinn, sem
Lögberg flutti eftir þennan þag-
mælska lækni. •
Nú sný ég síðast að móðurmál-
inu, og vona þið getið öll tekið
undir með skáldinu Einari Bene-
dibtssyni :
“Eig elska þig málið undur fríða
og undrandi krýp að lindxnm þín-
um.
Ég> hlusta á róm þinn bitra og
blíða,
brimhljóð af sálaröldum mínum”.
Ragnheiður J. Havidson.
<<HILLCREST,,
Weyburn er sá bærinn, sem lang-
mestum framförum hefir tekið í
Saskatchewan á síðustu tveimur
árunum. Lega hans og afstaða er
því valdandi, Og áður en mörg ár
Hða verður Weyburn ein af stærri
borgum þessa lands. C.P.R. félag-
ið er komið þangað með brautit
og byggingar ; G.T.P. er nú að
bvggja, og C.N.R. ráðgerir, að
koma þangað á næsta ári.
Er þetta ekki bezta sönnunin j
fyrir uppgan<ri bæjarins ?
Að kaupa lóðir í framfarabæjum !
er fyrirsjáanlegur gróðavegur, og
ver sá maður peningum sínum
livp-gilega, sem kaupir lóðir i WTey-
burn.
Af úthverfum Weyburn bæjar, er
IIILLCREST lang-álitlegast. þar
er jarðvegur góður og fagurt um- |
horfs. þar örskamt frá verða all-
ar járnbrautastöðvarnar, og þar
hefir flest af hinu “fína” fólki bæj-
arins keypt lóðir, og* ætlar að búa
þar. Enginn staður í Weyburn hæ!
gæti verið heppilegri til lóða-
kaupa en Hillcrest.
Lóðir þar fást með mjög vægu
verði hjá þeim Albert bræðrum,
708 McArthur Building, hér í borg-
inni, og ættu landar að finna þá
að máli sem allra fyrst.
Annars er lesendunum bent á
Hillcrést auglýsinguna á öðrum
stað hér í bláðinu. Ilún fræðir þá
frekar.
HVAR ER GUÐJÓN.
Hver sem veit um núverandi
heimilisfang hr. Guðjóns Björns-
sonar frá Reykjavík, sem • kom
hingað vestur 1903 og dvaldi lengi
eftir það í Pembina, N.-Dak., er
x insamlega beðinn að tilkynna það
sem fyrst Thorsteini Bergman, 573
Victor St., Winnipeg.
KENSLA.
Hér með lýsi ég yfir, að eftir 1.
maí næstk. tek ég að mér kenslu í
latínu, grísku, fornsögu Grikkja og
Rómverja o.fl. Mér þætti vænt um
ef þeir, sean þurfa tilsögn í þess-
um greinum, vildu sjá mig sem
allra fyrst ; það getur vel skeð,
að ég geti ekki sint þeim seinna.
Mig er hægt að finna að máli á
degi hverjum kl. 1—2 e. h.
SKÚLI JOHNSON,
Phone: Sher. 2308. 523 Ellice Av.
HEYR! HEYR I
“Og Guð sagði: Alla daga ver-
aldariiinar skal ég vanta o.s.frv.’>
En l*a*I BerjjNMMi segir: Héð-
an 1 frá og að eilffn amen, skal
ekki vanta; skyr og rióma, mjólk
eða sýru, að 5G4 Ninu-oi* Street.
HEYR! HEYR!!
WELL^^f^ j
Buick oiíu
f élagið hef-
/ •
ír ny|an
nm, olíll hver
AI Ymir-nnonr Knockm^ i fæðingu.
BRUNNURINN NR. 4. ER NÚ GRAFINN 2700 FET NIÐUR, ÞEGAR HANN
NÆR I OLÍU SEM VERÖUR INNAN FÁRRA DAGA, EYKST FRAMLEIÐSLU
MAGN FÉLAGSiNS GEYPILEGA, OG HLUTIR 1 BUICK OIL CO. ÞJÓTA UPP.
INANN LRIGGJA VIKNA
verður brunnur þessi áreiðanlega kominn í fulla starfrækslu. Eftir öllum líkum að
dæma, veröur brunnurinn Nr. 4 í engit eftirbátur Nr .3, sem framleiðir 5,000 tunnur
d'aglega. — Buick Oil Co. borgaði hina fyrstu 4 prósent vexti af öllum útistandandi hlut-
um af framleiöslti EINS BRUNNS ; og rúmum þremur mánuöum síöar greiddi þaS
AÐRA VAXTABORGUN, 4 prósent. þessar tvær vaxtaupphæöir námu $254,503.00. —•
HUGSIÐ UM þAÐ. 1 raun réttri hefir Buick Oil Co. greitt 4 prósent vexti, ársfjórð-
uUgslega enn sem komiö er.
Notið þetta eyðublað og grfpið tækifærið.
KARL K. ALBERT,
708 McArthur Building,
Winnipeg.
IÝæri herra.—Ég bið hér með um
hlutabréf í Buick Oil Co., á $1.00 hvert,
meS ákvæðisverði hvers á $1.00.
Innlagt ..................... sem borgun
fyrir sama.
Nafn ......................................
Áritun .........-......................••-••••
Bær ................. Fylki ...............
Hvernig kaupa skal.
SendiS peninga jafnhliða pöntun og þér fá-
iS 5 cents afslátt af hverjum hlut. Ef ySur
vantar gjaldfrest, getiS þér fengiS hann meS
því, aö senda fjórSung kaupverösins meS pönt-
uninni, ogr getiS þér svo borgað afganginn í
þremnr jöfntim niSurborgunum, meS þrjátíu
daga millibili. þetta ætti að vera mörgum
hægðarauki. BregSiö við sem fyrst, svo aS
þér náið í þriðju vaxta-úthlutunina, sem verS-
ur í júnimánttSi.
Karl K. Albert
708 McArthur Building
Winnipeg - Manitoba
S y 1 v í a 247
bænaraugum. NeviUe sneri sér áð henni brosandi og
sagSi :
‘Nei, ég þakka, ég hefi herbergi niðri í þorpinu,
en ég verð Jordan samferSa aS girðingardyrunum á
Lynne Court’.
• ‘Ekkert rugl, Néville’, sagSi Jordan. ‘Lynne
Court er heimili þitt’.
Um leiS og Jordan kvaddi Andrey, bar hann
hendi hennar upp að vörum sínum og kysti hana.
þegar Lorrimore sá það, sagði hann :
‘Ég verð að kveðja. Á morgun fer ég af stað
í ferð’.
‘Nei’, hvíslaði Neville að honum, ‘ekki ennþá.
Bíðið þér lengur’.
‘Heyrið þið’, sagði Marlow, ‘það er hezt þið
komið allir hingað til hádegisverðar, þá verðum við
búnir að jafna okkur’.
Lorrimore gekk út þegjandi.
‘þú ætlar að fara?’ sagði Sylvía við Neville.
‘Já, ég þarf að tala við bróður minn, en kem
hingað á morgun’.
Andrev tók í hendi Sylvíif og leiddi hana til her-
bergis hennar. þar sagði Sylvía henni alla æfisögu
sína, frá því hún kvntist Neville fyrst.
‘þið hljótið að vera sannarlega glöð’, sagði And-
rey.
‘Já — nei’ — sagði Sylvía. ‘En ég verð að
finna Mercy og segja henni alt’, og út þaut hún.
Mercj' var vakandi, þegar Sylvía kom inn.
‘Ég hefi góðar fréttir aS færa þér’, sagði Sylvía,
‘Jack er kominn lifandi, og hann er ekki Jack, held-
ur er hann Neville Lynne, hróðir Sir Jordans’.
‘BróSir hans’, sagSi Mercy, sneri sér viö og þagSi
lengi.
Loks sagði Sylvía :
248 Sögusafn Heimskringlu
‘Ég hefði ekki átt að Segja þér þetta svöfta
iljótt’.
‘Jú’, sagði Mercy,, ‘það var bez't að segja mér
það strax. En ég verð að fara tíl London á morg-
un með fyrstu lest’s
‘Til London?’ sagði Sylvía,, ‘ýfirgefa mig?’
‘Já, ég er svo glöð vfir láni yðar, en lofið mér
nú að hvíla i næði’, sagði Mercy.
Sylvía kysti hana og fór aftur ofan til Andrey.
‘Mercy er veik, mikið véik, held ég’, sagði Syl-
vía við Andrev. ‘Ég verð að láta læknir skoða
hana á raorgun’.
‘Já, það skulum við gera’, sagði Andrey, ‘viS
skulum háSar stunda hana, þangaö til henni hatnar.
En þér verðið veikar líka, Sylvia, ef þér farið ekki
að hátta og sofa. Ég er komih úr fötunum og i
náttkjólinn. Ég skal nú hjálpa ySur. En hvaS
háriS yöar er fallegt og sítt ; ég heíi aldrei séð þaö
laust fyrri’.
‘Hann var oft reiður vfir hárinu mími’, sagði
Sylvía.
“Alveg- eins o^r — bróðir mundi vera’, s^gði And-
rey, en mig furSaSi, ef hann reiddist nti, þó háriS
kæmi nálægt augum hans’.
‘HættiS þér þessu’, sagði Sylvía.
‘Hefi é,g sagt nokkitö Ijótt?’ spurði Andrey sak-
leysislega. ‘En hvaS þér erttð fagrar, þegar þér
roSniS, og — hvaS er þetta?’
Ilún hafði opnað kjólintf á hrjósti Sylvíu, og sá
blaðaböggulinn, sem lá á brjósti hennar.
Sylvi'a lagði hendina á böggulinn og sagði :
‘Ég veit ekki’.
‘þér vitið þaS ekki?’ sagði Andrey undrandi.
‘FaSir tniitn fékk mér þennan böggul rétt áSui*
en hann dó. Hann sagði, aS í honum væru skilríki
S y 1 v í a 249
fvrir ætterni minti, en ekki mætti ég opna hann fyr
en eftir 3 ár’.
‘Nær enda þessi 3 ár?’ spurSi Andrey.
Eftir litla itmhugsun sagöi Svlvía : ‘A morg-
un’.
LXIV. KAPÍTULI.
Jordan gerir Neville tilboð.
Jordan fvlgdi Neville tit. Hann sagði viS sjálf-
an sig : ‘Eg hélt hann væri dauSur, og ég vildi
að hahti væri það’, en upphátt sagði hann : “En
hvaS þú ert stór og sterknr orSinn. það gleður
mig aS sjá þig svona heilsugóSann. Ertu kominn
tneS vasana fulla af giilli?’ -
‘Nei’, svaraSi Neville, ‘vasar minir eru tómir’.
‘þaS hryggir mig’, sagði Jordan, ‘gæfan hefir þá
veriS þér andstæð’.
‘Mjög’, sagði Neville.
‘Ég* skil vonbrigði þín’, sagSi Jordan, ‘þú verSur
aS þiggja hjálp af mér’.
Neville nam staðar og horfði á Jordan.
‘þú býðst til að hjálpa mér?’ sagði hann.
‘Auðvitað. Við erum bræður’.
‘Að eins hálfbræðttr’, sagði Neville.
‘Einmitt. Ég get ekki gleymt því, aS faSir
minn gerði rangt í því, aS nefna þig ekki í erfða-
skránni’.
Ilskan sauS í Nevílle, svo hann átti mjög hágt
með að stilla sig, að rjúka ekki á Jordan og berja
hann duglega.
250 Sögusafn Héimskringlu
‘Ég gerSi alt, sem ég gat, til aS fá föStir minn
til aö arfleið'a þig að dálitlu af peningum, en hann
vildi ekki heyra nafn þitt nefnt. Jæja, hvaða á-
form hefir þú fyrir ókomna timann?’
‘Aform ?’ tautaði Neville.
‘Já’, sagði Jordan. ‘Ég býst ekki við, að þú
viljir vera kyr á Englandi, og að þú sért þcgar far-
inn að hugsa nm ferðalag afttir’.
Neville þagði.
‘þögn er saima og samþykki. Jæja, ferðalög
hafa sínar góðu hliðar líka. Ég er nú farinn að
hafa áhrif á mannlífið, þvi ég er nú orðinn meðlimur
ríkisráðsins’, sagði Jordan, ‘og cg hefi í hyggju, að
útvega þér einhverja stöðii erlendis, erindsrekastöðu
eða citthvað annað, en ég verð að gefa þtr peninga,
hvað segir þú ttm —’
Ilann þagnaði alt í einu, því hann heyrði fóta-
tak á eftir sér, leit við og sá að það var Banks, sem
læddist á eftir þeim meðfram girðingttnni, Og varð
himinglaður við þá sjón.
‘Ilvað segirðu um 200 pund á ári?’ bætti hann
svo við.
Neville stóð kyr og leit á hann. þessi maður,
sem hafði stolið frá honuim 5—6 þúsund ptinda ár-
legttm tekjum, battð honum nú 200 pund. Hann
hló — liló á þann hátt, að Jordan fann réttast að
fjarlægast Iiann.
‘þér þykirj þáð ekki nó.g?’ sagði Jordan, ‘jæja 4
hundruð þá, og fimm, ef þti ferð strax, og svo skal
ég titvega þér góða stöðu í nýlendum okkar’.
þeir vom nú komnir að brautinni, sem lá heim
að Lynne Court, og Neville nam staðar.
‘Ég skaI svara tilboðum þinum á morgun’, svar-
aði Neville. ‘Góða nótt’.