Heimskringla - 15.05.1913, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGUA
WINNIPEG, 15. MAt 1913.
3. BE3,
Gamalmennahælið.
■Viestur-lsleíidinguTn. mun þa'ð öll-
um kunnugt, aö i ráöi hefir verið
að stofna Aldurhæli fyrir öreiga
íslenzk gamalmitnni hér i álfu, og
aö' islenzku kirkjufélögin hafa haft
mál þetta til meðferöar undanfar-
andi ár.
|,ó allir væru jjess sammála, að
nauðsyn bæri til j,essarar stofnun-
ar, j>á hefir ekki samvinnan viljaö
ganea sem greiöasit meðal kirkju-
félaganna, og aö lokum virðist öll
samvinna hafa strandað, að
minsta kosti í hráð, vegna þess
að lúterska kirkjufélagið vildi eitt
ráða um alla andlega umsjá stofn-
unarinnar.
Á j>essu klofnaði samvinna
nefnda þeirra, er kirkjufélögin —
hið únítariska og lúterska — og j
Tjaldbúðarsöfnuður höfðu kosið til
að hrinda málinu áfram.
arins, til þess aö bera saman skoð
anir sínar í þessu efni og áætla
um væntanlegan stvrk til fyrir-
tækisins. Á síðari fundinum, sem
haldinn var 9. febr. 1912, gat hr.
Tósep B. Skaptason J>ess, að hann
heföi litillega hugsað um þietta
mál og skoðun sín væri sii, að
jafnframt. því sem 'leitaö vröi al-
mennra samskota málinu til
stvrktar, væri óhjúkvæ.miLeigt og
enda sjálfsagt, að leita hinni vænt-
anlegu stofnun einhverrar hjálpar
frá hinu opinbera. Kvaðst hann
hafa fært þetta mál lauslega í tal
við stjórnarformann fvlkisins, og
heföi hann tekiö því vel, og jafn-
framt heitið málinn liösinni sínu
o fjárveitingar, fengist samtök
allra íslendinga um það, þeirra, er
l)iisieittir væru innan fvlkisins. —
þótti nefndinni Jtað góð tíðindi, en
kom sér jafnframt saman nm, að
láta þessít eigi getið að svo
stöddu.
MEDICINE HAT
KAUPIÐ í
“INQLEWOOD** * 3 4 S.
SEM ER í LJÓMANDI GÓÐUM STAÐ
STRÆTISVAGNAR EIGA AÐ FARA I>AR MEÐFRAM.
KOMIÐ, SÍMIÐ EÐA. SKRIFIÐ EFTIR UPPLÝSINGUM
A. M. NEWCOflBE, 5ALE5 MANAGER.
A þingi hins únitariska kirkju-
félags, sem haldið var dagana 18.,
19. og 20. april hér í bænum, lagði
svo Aldurhælis-niefnd félagsins
fram skýrsln sína, sem er á marg- :
an hátt mjög mierkileg t)g segir
sögu l)essa miáls all-rækiliega.
Tiekur Ilkr. skýrslttna því hér
UT>n, og er htin svoliijóðandi :
SKÝRSLA
tim stofnun. Aldurhælis fyrir öreiga
islenzk gamalmenni.
Til forseta hins Únítariska kirkjtt-
félags Vestur-íslendinga.
Á síðasta þingi kirkjttfélags vors,
er haldið var að Gimli dagana 17.
til 19. jtiní 1911, var skipuð nefnd
til hess að athuga, hvort mögu- j
legt væri að koma því af stað
meðal íslcndjnga liér vestan hafs,
að stofnað vröi Aldurhæli fyrir ís-
lenzk gnmalmenni. Átti nefndin að
leita samvinnu annara islen/.kra fé-
laga hér i álftt um þetta mál, en
sérstaklega íslenzka kirkjttiélagsins
lúterska og safttiaða þeirra er
fvl"óa nvjtt gttðfræðinni. 1 nefndina
voru skipaöir auk forseta kirkjtt-
félacrs vors : Rögnv. Pétursson,
Jóhannies Sigurösson, Guðm.Árna-
son, St. Thorson og Jósep B.
-íúkaptason.
Um árangurinn af starfi sínu í
þágu j>essa máls, layfir nefndin sér
að legír ja fram eftirfarandi skýrslu
Strax eftir að koinið var aí
þingi og heim, hélt nefndin fund
með sér að heimili S. B. Brynj-
ólfssonar. Skifti hún verkum mieð
sér þannig, að S. B. Brynjólfsson
var kosinn formaðitr nefndarinnar,
en Rögnv. Pétursson skrifari. J)á
óagana stóð vfir þing íslenzka lút.
kirkjufélagains hér í bænum, og
kom nefndinni saman um, að
sækja nm Levfi stjórnarnefndar
þess félags, til að flytja |>etta mál
fyrir jánginn og £á það til J>ess að
taka það á dagskrá.
Hafði forsieti vor framkvæmdir í
því máli, og að levlinu fengnu var
niefndinni veitt innganga á þingið.
Hafði forseti lúterska kirkjufélags-
ins orðið vel við J>eirri kvöð, <>g
bauð nefndarmöntuim að koma o
flvtja málið. Forseti vor hafði orð
fvrir nefndinni, skýrði erindi henn-
ar á þingið, lýsti málaleitaninn
og gat þeirrar nauðsvnjar, er á
væri, að samtök fengist i |>ess
efni meðal allra íslendinga, og að
undimt vrði bráður btigur að því,
að koma jtannig lagaðri stofnun á
fót hið allra fvrsta.
Innan þiugsins var strax gerðttr
góður róinur að máli |>essu, og
það jafnframt tekiö á dagskrá.
Liðu svo nokkrir dagar og þingi
íslenzka lúterska kirkjufélagsins
var slitið, en ekki var neftid vorri
tilkynt neitt um, hver afdrif máls-
ins hefðu orðið á Jwngimt, En af
prentHðum fundargerðum þingsins
sá nefndin, að í það hafði verið
skipuð 5 manna nefnd og vortt
J>essir tilgreindir : Sé'ra Jóhann
Bjarnason, séra Gutt. Guttorms-
son, Bjarni Marteinsson, KLemetts
Jónasson og Kristján Johnson.
þ'á var þetta mál næst flutt fvr-
ir Goodtemplar stúkunum ísl., og
að tilmælum forscta vors voru
skipaöur sinn maðurinn frá hvorri
stúku til þess að starfa að ]>essu
máli mieð nefndum J>eim, er þá
þegar voru kosnar. Var Ólafur
Bjarnason útnefndur frá stúkunni
Heklu, en séra Rúnólfur Marteins-
son frá stúkunni Skuld.
Einnig færði skrifari þetta mál í
tal við eínn fulltrúá Tjaldbúðar-
safnaðar og mæltist til að það
yrði tekið þar til meðferðar. Var
honum sagt, að því myndi verða
fúslega sint strax og prestur safn-
aðarins kæmi heiim, en liann var
þá á íslandsferð.
Var ráð fvrir gert, að ftindur
vrði haldinn með J>eim öllum er-
indsrekum og nefndum, er kosnar
höfðu verið, er um hægöist og
fram á vetur kæmi, bæði til J>ess
að skifta með sér verktim og svo
til þess að tfera sig saman um
fvrirkomttlag hinnar tilvonandj
stofnunar. Ekki varð J>ó af þeim
iundi fvr en eftir miðjan vetur.
í millitíð hélt nefnd vor tvívegis
fund með sér, hér í kirkju safnað-
Á fttndi þessttm gat skrifari Jtess,
að sér hefði verið tilkvnt af siéra
Jóhanni Bjarnasvni, er formaður
væri nefndarinnar frá íslenzka lút.
kirkjufélaginu, að hann óskaði eft-
ir fvrir hönd sinnar nefndar, að
haldinn vröi almennur ftindur ntieð-
al allra, er nú væri kosnir í þetta
mál, ekki síðar en Jtann 14. febr.
næstk. Var samþykt að verða við
þeim tilmælinn o.g boða erindsrek-
ttm stúknanna og Tjaldbttðarinnar
fundinn. Enn fremttr lit skrifari
l>ess getið, að séra Jóhann Bjarna-
son hefði látið i ljósi við sig, að
hann mvndi gera Jtannig lagaða
kröfu fvrir höttd kirkjttfélagsins,
að það hefði á hendi ;ilt andlegt
eftirlit með hælinu og prestsþjón-
ttstu alla, og nema því að eins að
J>esstt vrði framgenigt, bæri ltann
efa á, að snmkomulag gtvti tekist
og samvinna með nefndtttutm.
I/é.t nefud vor það eindragið í
ljós, að kröftt sem Jtessa væri ekki
hægt að taka til greina.
Miðvikudaginn 14. febr. 1912 var
l>á haldinn sameiginlegttr fundttr
með nefudum J>eim og erindsrekum
er skipaðir höfðu verið í J>etta
mál. Var fundurinn haldinn í Úní-
tara kirkjunni hcr i bænum, sam-
kvæín t tilmælum sé.ra Jóhanns
Bjarnasonar, er kvað fttndarsal
Fvrstu lúterskn kirkjunnar ttj>|>-
tekinn á )>eim tima. Á fundimtm
tnættu : Skapti B. Brvnjólfsson,
Jósep B. Skaptason, Stefán Thor-
son, Jóhannes Sigttrðsson, Rögnv.
IVtiirsson, af hálftt Únítara kirkjtt-
félagsins. Kintt nefndarmanna
vorra, séra Gttðm. Árnason, gat
ekki komiö sökttm Jtess, að hann
var tafinn viö Stórstúk^ J)ing
Goodtemplara á J)eim títna'h'vrir
hönd Tjaldbúðarsafnaðar séra
Friðrik J. Bergmann. Fvrir hönd
stúkunnar Skttld Ottðm. Bjarna-
son, í stað séra Rúnólfs llartieins-
sonar, er ekki gat komiö. Og frá
hálftt íslenzka lútierska kirkjufé-
lagsins : Séra Jóhann Bjarnason,
Kliemens Jónasson og lljarni Mar-
teinsson. Fjarverandi úr J>eirri
nefnd vortt : séra Gutt. Guttorms-
son og Kristj. Johnson.
Var þá fiindur settur og Skapti
B. Brynjólfsson kosinn forseti.
Tók J>á séra Jóhaim Bjarttason
til máls, og kvað J)að nauðsyn-
legt áður lengra væri farið, að
binda föstum ákvæðttm livert at-
riði viðkomandi fvrirkomttlagi
|>essarar fvrirhuguðu stofnunar og
sjá svo, hvort ttm samkomtilag
\ ;eri að ræða og samvinnu á Jx-iin
'Ttindvelli. Sagðist hann vera á-
sáttur meö, að allir væru ttm það
að koma ]>essari stofnun á fót,
því |>ess væri brýn þörf. Að menn
skiftu með sér verkum í því efni.
úm það mvndi ekki vera neinn á-
greitiingur. En að stoínaninni feng-
inni sagðist hann telja l>að eitt
sjálfsagt, og krefjast Jtess fvrir
hönd síns kirkjttfélags, að öll attd-
le« umsjá með stofnaninni vrði í
höndttm lúterska kirkjttfélagsins. í
stjórnarnefnd hælisins sagðist
hann ekki telja undan, að Únítara
kirkjufélagið skipaði jafn mar.ga
menn og lúterskir. Væri það ekki
ótilfallið með því að trúarskoðan-
ir J>eirra legðtt aöalstund á vel-
farnan manna í J>essu lifi fremur
en ltintt tilkomanda. Kvað hattn
betta fvrirkomulag mætti vel tak-
ast, því þannig hagaði til með
hæli eit't samskonar, er hann J>ekti
til í Boston. Væri þar eingöngu
Únitarar i stjórnameifndinnd, en
Metódistar veittu afla andlega for-
stöðu. Kvaðst hann vilja heyra,
hvort tekið vrði þessum kostum,
J)ví hér væri aiinars ekki um sam-
vinnti að ræða.
Skapti B. BrynjóMsson kvað að
þannig lögttðttm kostum vrði alls
ekki tekið. Væri hér um það eitt
að ræða, að lítilsvirða trúarskoð-
anir allra ]>eirra, er ekki stæói
innan kirkjufélagsins lúterska. —
Væri og heldttr engin trygging
fengin fvrir því, að í framtíðinni
héldist þatt trúarlegu hlutföll, er
,nú ætti sér stað meðal íslendinga.
Knda væri hér ekki um útbreiðslu-
stofnun eins trúarfélags að ræða-
Skoðan sín væri, að stofnan J>essi
ætti að vera til J>ess, að aðstoða
og veita athvarf J>ei!m, er í vinar-
Lands & Homes of
826-828 Somerset Block
iviaiiw
Ganada, Limited,
- Winnipeg, ]>Lan.
lattsri elli ætti hvergi annarstaðar
skjóls að leita. ÁLeit líka, að um
bað að fólk væri komið á þann
aldur, myndi það vera búið aö
mvnda sér nokkttr veginn fastar
skoðanir, er lítið mvndi breytast
cftir það.
Stefán Thorson kvaðst álíta, að
því að eins væri hægt að tala «m
samvinnu, að öllum hlutaðeigandi
kirkjudedldum væri veitt sömu
réttindi bæði i stjórnarnefnd og
annari forstöðu stofnunarinnar.
Séra Friðrik J. Bergirtann kvað,
að með svona lagaðri tillögu
væri öllum samvinnu tilraunum
hafnað. Kvaðst hann sjálfttr vera
ftis til, að leggja máli þessu sitt .
liö og ganga að öllum sanngjörn-
um tillögum, er gert gæti sam-
\ innu mögulega.
Frá sömu hlið töluðu: Séra
Kögn\-. Pétursson, Jóhannes Sig-
ttrðsson og J. B. Skaptason.
Mál séra Jóhanns Bjarnasonar
styrkti Klemens Jónasson. Sagði
þó erfitt að ráða hér fram úr.
Sagði sér fyndist á parti sam- .
vizku spursmál að setja þessa
kosti, ef til þess leiddi að ekkl
yrði af framkvæmdum, því þá liði ,
við það þeir, sem hjálpariniiar .
þvrfti. Aftur væri það líka sam- ]
vizkttmál, að sleppa í höiwlur Úní-
tara og Ný-guðfræðinga Jn í verki, •
að búa gamalmenni undir dauð- ]
ann. Á því síðara atriði var |
Bjarni Marteinsson mjög fastur, ,
og séra Jóhann, er tók aftur til ]
máls. Kvað hattn engin heit fyrir
því í guðsorði, að Únítarar, eða
þeir, sem höLluðust að vefenging ;
ritninganna, Ný-guðfræðingiar, yrði
liólpnir annars heims. Öðru máli
væri að gegna með lúterska.
All-miklar umræðtir urðu um 1
l>essa samvinnu-kosti. Kom J)á ^
það tilboð fram frá nefndarforseta 1
vortim, aö hvorugt kirkjufélagið i
gerði tilkall til, aö ltafa á hendi
prestsþjónustu við hælið. Skvldi 1
þnð mál fengið “Ný-guðíræðing- 1
ttm’’, og væri J)á miflivegur far- I
inn. Fvrir vort leyti myndi kirkjtt- ;
félag vort gera sig ánægt með 1
J>að, og væri ]>á sízt iúterska
kirkjttfélagsins að neita því. 1
Tillögu ]>essari svaraði séra Jó- :
hann þannig, að hún væri öllu '
skaðlegri, en ])ó að allir ilokkarn- :
ir væru látnii vda þar að öllu
jafnt ráðandi. Og þessu tilboði
hafnaði hann gersamlega. það
sagðist hann vilja leyfa, að ef ein-
hver innan hælisins kvnni að óska
eftir, að ltafa tala af einhverjum
presti utan kirk juiélagsins lút-
erska, Únítara presti eða presti
Ný-gttðfræðinga, að þá væri það
leyft, ]>ó því að eins að alt slíkt
færi fram hcimttlega. Eftir frekari
tilslökun frá þeirra hálfu væri
ekki að vona.
Varð þá málinu ekki lengra
komið. Var séra Jóhann Bjarna-
son spurður að, hvort skilyrði
þessi, er hann bæri fram, væri sett
nefndinni frá kirkjufélagi ])eirra,
eöa hvor.t J>eir sjálfir hefðu sett
sér þau. Kvað hann að kirkjufélag
Jieirra hefði engin skilyrði sett, og
þcim e.kkert annað á hendur faliið,
en Jtað, að leita samvinnu og tipj>-
1 vsinga í ]>essu máli. Kvaðst liann
skýra frá niðurstöðu }>essa fundar
á næsta J>ingi, og væri ]>á þings-1
ins að samþvkkja gerðir nefndar
sinnar í þesstt efni eða hafna
|)eim.
Var þá gengið af fundi.
Skoðaði tiefttd vor þá, að með
þesstt væri aflri málaleitan í J>essu
máli lokið.
f vor sem Leið spurðist, að kven-
féla Fvrsta lúterska safnaðar hér
í bæ væri búið að taka málið til
meðferðar. Iíafði það áður haft
samskonar mál með höndum og
safnað til J>ess nokkru fé að koma
upp hæli fvrir fátæk gamalmenni
innan safnaðarins. Til ]>ess nú að'
taka málið til sín eins og það lá
fvrir nú, hefði átt að koma til
samþykta kirkjufé'Laganna beggja,
op- ekki sízt kirkjuifélags vors, er
var frutnkvöðull málsins, í þess
mivierandi mynd, en nm J>að var
ekki að ræða. Skipuðu J>ær 15
manna nettid til þess að hafa mál-
iö með höndtim. í nefndina vortt
settar. 8 konur úr félagi Jieirra, er
kváðu svo til 7 karlmenn sér til
hjiálpar. J>að átti að heita, að
með karlmánna útnefningunni væri
leitaö samvinnu, því einn var
kvaddur til frá Tjaldbúöarkirkju,
og öðrum var boðið frá kirkju-
félagi vortt að vera með í niefnd-
inrvi, hr. Jóhannesi Sigurðftsyni.
Kn ekki tók hann því boði, og
kvaðst ekki geta starfað í nefnd
J>essari, rtema aö tilboði voru
væri fcekið, að allar lilutaðeigandi
kit'kjudeildir ætti að hafa jafn
marga menn í forstöðuniefnd jæss-
arar tilvonandi stofnunar, og að
annaðhvort vrði engin prestsþjón-
usta við hælið, eða þá að hún
vrði af hendi Levst jafnt af öllttm
kirkjudeildunum.
Síðastliðið sttmar, að loknu
þing-i íslen/.ka lttfcerska kirkjufé-
la'Tiins, ,er- svo sent eftirfylgjandi
bréf, frá skrifara þess, til forseta
vors, sem svar ttppá samvinnu-
framboð vort árinu áður :
“Baldttr, Man., 28. jan. 1912
Ilr. Skapti B. Brvnjólfsson, for-
seti kirkjufélags Únítara, Win-
ni]>eg.
Háttvirti herra! Á síðasta árs-
Jiittgi ltins Ev. Lúth. Kirkjufélags
Islendinga i Vesturheimi, tilkynti
ncfnd sú, sem kosin var á kirkjtt-
þingi í fyrra til }>ess að eiga sattt-
tal um stofnun islenzks gamal-
mennahælis við nefnd frá kirkjtt-
félapi yðar, að á sameiginleigum
fundi |>eirra nefnda hefði ekki get-
að oröið samkomulag um það
mál.
ICnnfremur bárust þingintt skila-
boð frá kvenfélagi Fvrsta Lútli.
safnaðar í Winnijæg, ]>ess efnis, að
kvenfélaigið ltefði J/egar gert ráð-
stafanir til þess að setja á stofn
ísLenzkt gamalmennahæli á kotn-
andi hausti.
Með því áleit þingið gamal-
mennyjhælis málið vera komiö í
viðunanlegt horf að því er oss
snertir, að svo stöddu, og levfi ég
mér, samkvæmt því sem mér var
á hendttr falið, að tilkynna yðttr
þetta fyrir hönd kirkjufélags vors.
Með virðingu vðar
F. Hallgrímsson, skrifari’’.
Við þetta bréf er ekkert annað
að athuga en J>að, a‘ð mieð því er
samvinnii-tilboði vortt neitað af
hálftt íslenzka lút. kirkjufélaigsdns.
Skoðaði nefnd vor þá, aö máliuu
væri þar með lokið.
En svo nú á síðastliðnu hausti
er aftur vakið máls á því, að leita
samvinnu um Jx-tta mál. Eru það
nú nokkrir menn úr hópi Jxúrra,
er kvenfélag Fvrsta lút. safnaðar
valdi með sér í neándina, og gekst
hr. Árni Eggertsson aðallega fyr-
ir því. Var hann óánægðttr með
það horf, er málið hafði tekiö, og
óskaði eftir að allir Islenditigar
helzt gæti sameinað sig um þag.
Kftir nokkurt latislegt samtal
við vmsa nefndarmenn vora um
Jx'tta, kaus nú J>essi nýja 15
manna kvenfélags-nefnd 2 metin úr
sínum hópi, til þess að tala við
aðra 2 tnenn frá vorri nefnd um
Jyetta. Niefndarmenn vorir voru
Jteir kr. S. B. Bn-njólfsson og J.
B. Skaptason, en málrekar kven-
félags-nefndarinnar voru þeir hr.
Guðm. Thordarson og Árni Egg-
ertsson. Komtt J>eir saman hjá S.
B. Brynjólfsson. Létu erindsrekar
kvenfélags-nefndarinttar J>að i Ijós,
að |>eir óskuðu eftir að vér gerð-
um nú eitthvert tilboð, er leitt
gæti til samkomulags. J>ó létu
J)eir J>ess jafnframt getið, áð erfitt
mvndi reynast að fá því fram-
gengt, að íLeiri ett tveir menn frá
vorri hálftt yröi skipaðir i nefnd-
ina.
Til Jtess að íhtiga J>e,tta frekar,
kallaði forseti fund með nefndar-
mönnttm vorum, og mættu þar
allir nema tveir, er fjarverandi
voru úr bœnum, }>eir hr. J. Sig-
urðsson og St. Thorson. Kom
nefndinni þá sainan um það, að
bjóða alla þá kosti og tilslökun,
er hún sa'i sér fært, til J>ess, ef
ettn gæti orðið af samvinnu. V.ar
J)á eftirfylgjandi tillaga samþykt
og send kvenfélags-nefndinui :
‘‘ Samkvæmt tilmælum frá
tyeggja manna neínd Jx'irrt, er
skipuð var ai stofnuniarnefntl hiits
fyrirhugaða gamalmennahælis, til
þess að leita samvinnu hins ís-
Lenzka únítariska kirkjtilélags um
J)að fvrirtæki, liöfu við undirrit-
aðir nefndarmienn, frá ofanttefndu
kirkjufélagi, haldið fund rrueð oss
til að íhuga J>etta mál, og leggj-
um fram svolátandi tillögur, er
vér gerttm að skuldbindingar at-
riði um samvinnumálið :
1. Samkvæmt gerðri skipan, er
vér höfum J)ó engan hlut átt
í, gerum vér oss átiægða með,
aö tilvonandi nefnd, er hafi
með höndttm og til fram-
kvæmda, að koma upp ltadi
'fvrir íslenzk gamalm'enni hér
vestanhaLs og viðhalda þvi, sé
skipuð 15 möntmm, 8 konum
og 7 karlmönnttm, en til nefnd-
ar Jxárrar sé kosið sem hér
segir : Frá kvenfélagi Fvrstu
íslenzku lútersku kirkjuntiar i
Winnipeg sétt skipaðar 4 kon-
ttr, en 2 konur frá hverju kven-
ftlaigi eða söfnttði Tjaldbttðar-
kirkju og Fyrstu íslenzku Úni-
tarakirkjunni í Winnipeg. Karl-
mannanefndinni sé þannig skift
að til að bvrja tneð séu 3
mienn kjörnir í nefndina frá
söfnuði Fvrstu íslenzku lút-
ersktt kirkjunnar í Winnipeg,
ett 2 frá hvorttm hinna safnaö-
anna, Tjalclbiiðar kirkjtt og
Fvrstu íslen/.ktt Únitara kirkj-
unni í Winnipeg. En strax og
nefndin skerðist með úrsögn
eða dauösfalli svo að eftir
verða 2 frá F'vrsta ísl. lút.
söfnuði í Winnipeg, þá velji
Tjaildbúðar söfnttðttr mann úr'
síntim hópi í skarðið. Skal
|)að svo og til ganiga,, er
Tjaldbúðar söfnttður missir við
manns úr nefndinni : velji þá
Fvrsta ísl. Únítara kirkjan
maittt tir sínum hópi í skarðið.
Taki Fvrsta ísl. lút. kirkjatt
því næst við, og skipi odda-
mann, er næst verður skarð í
nefndinni. Með ltesstt er j>aö
meining vor, að alli'r ofan-
nefndir 3 söfnuðir hafi ávalt
2 fasta menn í nefndinni, en
oddamaöurinn sé valinn ávalt
eftir l>einm röð frá söfnuðun-
nm þremttr, eftir þvi sem sæti
hans losnar.
2. það er önnur tiflaga vor, að
nefttd Jtessi skipi meö sér verk-
ttm sem hér segir : þær 8 kon-
ur, er nefndina skipa, hafi á
hendi eftirlit með hælinu í sam
ráði við umsjó'narmann Jtess,
samkvæmt ákvörðunum, til-
skipunum og tilmælutn sam-
eiginlegu nefndarinnar. Aftur
ltafi Jx'ir 7 menn, er neíndina
skipa, framkvæmdir aflar i
stjórn þessarar stofnunar, enn-
fremur fjármál öll, svo settt
innhieimtu, söfnun, útgjöld,
byggiogu og innréttan hælis-
ins. Við fráfall úr nefndinni
velji sá ílokkur ttnann í skarð-
ið. er mannsins missir, sam-
kvæmt fyrirmælum 1. gr.
3. Sé um prestsþjónustu við
stofnun Jtessa að ræða, þá sé
sá starfi af hendi leystur af
hlutaðedjgandi kirkjudieildum,
eftir samkomulagi og kring-
umstæðum.
Vér viljum samt sem áður láta
l)ess getið, að sú er tilfinning vor
allra, að jafnast og sanngjarnast
sé, að nefndina hefði skipað jöfn
tala manna og kvenna frá öllum
bremur kirkjufélögunum. F,n sök-
um Jx-ss, að kvenfélag Fvrsta ísl.
lút. safnaðar hefir þegar lagt
fram mikið verk, máli ]>essu til
stvrktar, álítum vér rétt að starfi
J)ví sé veitt sanngjörn viöurkenn-
ing og félagskonnm veitt þatt for-
réttindi, að skipa ltelming nefndar-
innar til móts við hin tvö kirkju-
félögin.
IWinnipeg, Man., 12. des. 1912.
Undirritað : ö. B. Brynjólfsson,
Rögnv. Pétursson, Guðm.
Arnason, J. B. ökaptason”.
Var tillögum þessum að lokum
svarað neitandi með eftirfylgjandi
bréfi :
‘‘Winnipeg, 19. des. 1912.
ö. B. Brynjólfsson, Ksq., Winnipeg
Kæri vin : Af því ég er sem
stendur skrifari gaimalmennahælis
nefndarinnar, var mér falið að
svara bréfi þínu, og þeirra, sem
rittiðtt undir með Jxr, áhrærandi
samvinnu í málefni þvi, seminefnd-
in hefir tekið að sér. llver.su íegn-
ir sem við vildum, er það ekki að
neintt levti á valdi okkar, að upp-
fvlla þati skilvrði, sem þiö setjiö.
Nefndin Jx'.ssi hefir ekki kosið sig
sjálf, heldtir helir kvenfélag Fyrsta
lúterska safnaðar gefið henni til-
veru. öuma meðlimi hefir kven-
félagiö beint kosið, og liinir áttu
allir að' vera kosnir af Jx'im, sem
kveníélagið kjöri. í raun og veru
má nefndin kannast við dálí'tinti
formgalla hjá sér, Jiegar hún um
daginn fór, sem nefnd, að gera til-
rattn til að bæta tveimur mönn-
titn við tölu sína. J>að mál átti
algierlega að vera í höndtim kvenn-
anna frá kvenfvlaginu, þangað til
nefndin væri búin að ná sinni
fullu tölu. Til sönnunar því, að
ég fari rétt með, skal é-g bemla á
fréttagrein í “öitnv.”, í blaðinu
sem kom tit í síðastli'ðnum maí-
mánuði.
Að ganga að skilvrðum vkkar,
væri því að umturna fvrirkomu-
la.gimt, scm kvenfélagið samþykti
áður en nefndin var til, og hv'að
Jxssa nefttd siærtir, verðttr það að
skoðast algerlega u 1 t r a v i r -
e s.
öamt J>vkir okkttr slæmt, ef JxiíS
getið ekki veriö með : J)ví við
viljum vinna 'jafnt fyrir alla
llokka, og viljttm ekki fara í nokk-
urt manngreinarálit í inntöku
tnanna á stofnunina.
Með vinsemd,
R. Marteinsson”.
Er máli þessu þá ekki lengra
komið en nú er sagt frá.
Skvrslu þessa, og fnekari ráð-
stöfun máli Jiessu viðkomandi,
felur svo nefndin þiuginu til fram-
kvæmda.
Virðingarfvlst,
Rögnv. Pétursson,,
skrifari nefndarinnar.
S. B. Bryn.jólfsson, J .B.Skaptason,
Guðm. Árnason, St. Thorson,
Jóh. Sigurðsson.