Heimskringla - 23.10.1913, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGLA
WINNIPEC, 23. OKT. 1913. 5. BLS
BYGGINGAVIÐUR
Af öllum teguixlum fæst
gegn sanngjörnu verði.
Með t>ví að enginn nemandi hefir
enn gefið sig fram í sunnudaga-
skóladeiltlina, verður ekki gefinn
kostur á henni á þessum vetri, en
báðar hinar dtíldirnar hafa íengið
nemendur oz útlitið er viðunandl.
W’pej;, 21. okt. 1913.
R. M a r t e i n s s o n.
The Empire Sash & Door Co., Limited
Phone Main 2510 Henry Ave. East. Winnipeg
SILFURBRÍJÐKAUP
,J>ann 9. þ.m. gerðu nokkrir vinir
og kunningjar þeirra Mr. ojr Mrs.
Jóhann P. Bjarnason, á Arlington
St. hér í borg, þeim óvænta heim-
sókn, í tileíni aí því, að þá höfðu
þau hjón veriö í hjónabandi í 25
ár. J>ar var glatt á lijalla þá um
kveldið. Fyrst þegar gestirnir
komu, var sunginn sálmurinn ‘Hve
gott og fagurt og inndaelt er”. því
næst voru brúðhjónin sett við
borð, ásamt gestunum, og þar
.voru krásir góðar. þá afhenti hr.
Sigíús Pálsson brúðhjónunum gjöf
frá gestunum, sem var skínandi
silfurdiskur, áletraður nafni ibrúð-
hjónanna ásamt orðunum; Til
minningar um 25 ára giftingaraf-
mæli þeirra frá nokkrum vinum,
og á diskinutn voru $50.00 í 25-
centa ]>eningum.
þá þakkaði brúðguminn þá gjöf
og þann vinarhug og þann áhuga,
sem þeir hinir sömu sýndu þedm
hjónunum. Svo komu ræður, söng-
ur oít liljóðfærasláttur langt frám
á nótt. þar næst fóru allir heim
ánægðir yíir þeirri skemtun, sem
þedr hfifðu haft ásamt brúðhjónun-
um.
Viðstaddur.
SKÓLI KYRKJÚFÉLAGSINS
Eg hefi nú ferðast um ýmsar
bvgðir íslendinga í Manitoba og
Norður Dakota til að tala ura
skólamálið. Eg þakka fyrir góðar
viðtökur allstaðar þar sem ég hefi
farið. Ekki sízt votta ég kveníé-
laginu að Akra í N.-Dak. þakk-
læti fyrir að greiða götu mína um
bygðina og gefa mér kost á því,
að fiytja erindi á samkomu þess.
Af nærliggjandi bygðum bið ég
helztu bygðirnar umhverfis Mani-
toba-vatn afsökunar á því, að
hvorki ég né meðkenuari minn, lir. !
Baldur Jónsson, hefiir ferðast þang- !
iið í skólaerindutn, en það eru ein- |
mitt j>ær bygðir, sem larigbezt |
allra hafa sent umsókniir um inn- ,
göngu á skólann. lleiður þeim, j
sem heiður ber.
Skólinn verður settur með sam-
komu i Skjaldborg á Burnell st.,
bar setn skólinn á lieimili í vetur,
mánudagskveldiö 3. nóv. kl. 8.
Kveldskóhnn verður þrjú kveld
í viku, tnánudag, miðvikudag og
föstudag. Á honutn fer fram 1
kensla bæði í íslenz.ku og ensku og
ef til vill í fieiri námsgreinum. 1
næstu viku verður byrjun skólans \
nákvæmar auglýst.
Main Offioe 221 Bannatyne. Phones Garry 740 741 anð 742.
TAKIÐ FYRIR LEKANN.
í kornsendingum yðar.
Látið líta eftir flokkun hveitis yðai. — Vér gerum það og fáum einnig
hæ«ta verð fyrir það.
Sendið korn yðar til vor
Vér gefum yður bestu meðmœli. Vér seljum fyrir commission. — Eögin
áhætta. — ‘'Advice of sale” seut til yðar strags og kom yðar er selt, og all-
ar upplýsíngar gefnar. Skrifið efiir daglegu markaðsbréfi og sýoishornnm.
PRODUCER’S GRAIN C0MM1SSI0N CO.,
Limitetl
Robert D. Smith. Manager
' Licencetl and Bonded Reference. Royal tíánk of Canada
308 Grain Exchange, Winnipeg.
F. J.UUGIN, Sibbald, - LOCAL AGENT.
FLUTTIR
]>eir herrar Sveinbjörn Árnason
og Steplian D. B. Stephanson fast-
eignasalar eru fluttir úr skrifstofu
þeirri, er þeir liafa leigt, en eru þó
í sömu byggingu, nefnilega Mc-
INTYRE BLOCK. þeir hafa nú
tekið stóra og kostulega skrifstofu
í framhlið byggingarinnar, þeirri,
cr snýr að aðalstræti ; hún er
nr. 520 á fimta gólfi. þcir biðja
landa sína að muna eftir þessu og
koma inn sem áður. þeir, sem
kynnu að vilja skrifa, geri svo vel
Op- setja í áskrift 520 i stað 310
fyrir skrifstofu-nú-mer. þó komast
bréf til skila, ef aö eins byggingar-
n-afnið Mclntyre Block er sett á
bréfið.
Nokkur orð um Forresters
Herra ritstjóri Ilkr.
Viltu gera svo vel, að Ijá rúm
eftdrfylgjandi línum í þínu lieiðraöa
filaði.
Ýmsir af félagsbræðrnm minuni
í Independent Order of Foresters,
bæði hér í Selkirk og’ eins i Winni-
peg, hafa krafist af mér að ég op-
inhcrle' a léti álit mdt-t í ljósi við-
víkjandi ástandi |>ess félags á yfir-
standandi tíma, þar sem ég h-efði
bæði fyrr og síðar gert mikiðl til
að koma mönnum í lisábyrgð í
nefndu filagi. Sem svar því við-
víkjandi set ég bír álit mitt ó-
brevtt frá því se-m bað var fyrir
22 árum síðan, nefnilega, að félag-
ið sé aö vora nauösynlega rétt.
Eg skal játa það, að éiT sá það
frá fvrstu, aö iðgjöld ábyrgðar-
hafa félagsins mundu verða of lítil
þegar fram í sækti, og þegar það
fór að koma í 1 jós, sá ég vel, að
óþægindi mundu fylgja, en ég sá
líka, að þau óþægindi voru ein-
göngu í því innifalin, að sannfæra
meðlimi fcla.gsins um, að fclagið
væri að gera rétt. Beinasti vegur
til útskýringar á þessu máli er, að
gefa rétt dænii, af borgun til fé-
Íagsins þcss ábyrgðarhafa, se-m hef-
ir staðið lengi í félaginu, og geta
menn þá sjálfir dæmt um, hvort
meMimir I. O. F. félagsins borga
hærra en “stockliolders’’ fílög léta
þá boro-a, sem tilheyra þedm, og
sem eru í lífstíðar-borgunarábyrgð
þeirra félaga. í þessei sambandi tek
ég t-il dæ-mis mann, se-m gekk í fó-
lagið 1892 fvrir $1,000, þá 37 ára
gamall. Sá maður borgar í I.O.F.
fyrir $1,000 scm fylgir ;
í 16 ár hefir hann borgað
lífsábyr-gð ............. $157.00
í 5 ár h-efir liann borgað
fvrir lífsábyrgð ........ 108.60
1 12 ár borgar hann, eða
70 ára .... ..., ........ 385.92
Til samans .............. $651.96
önnur út,gjöld í sambandi
Iífsábytgðina ............. 138,60
Tdl samans .............. $790.56
Að sýna þessar tölur læt ég
nægja i þetta sinn, en atliugaseJnd-
uin við þessar línur, frá hverjum
sem er, áskil ég tnér rétt til að fá
að svara, ef þörf gerist.
Selkirk, Man., í okt. 1913.
Gunnlajugur Sölvason.
MENNINGAR FÉLAGIÐ
heldur fyrsta fund sinn eítir sum-
arfríið á miövikudagskveldið 29.
ciktóber næstkomandi. þar heldur
fyrirlestur séra Rögnv. Pétursson
um kenning Próf. Jóns Helgasonar
utn ]>ersónu Jesú. Fríar umræður
á eftir. Allir velkconnir. Munið eft-
ir degimim.
H. PÉTURSSON, forseti.
Ken narijóskast
fyrir Kjarnaskóla No> 647 frá 1.
janúar 1914 til mai loka, — fimm
mánuðir. Umsækjendur tilgreini
mentastig og kaup. Tilboðunt veitt
móttaka t-il 1. desember af skrif-
ara skólans
TH. SVEINSSON,
Husavick P.O., Man.
Samskot.
fyrir gamalmenrúð Sveinbjörgu
Sveinsdóttur.
Safnað af Thoru Johnson, Foam
Lake, Sask.; Thóra Johnson, $2 ;
Valgerður Johnson, Guðmundur
Johuson, J, Janusson, H. Friöleifs-
son, B. Jason, önefndur, N. A.
Narfason, $1 hvert ; Sigurður
01i\-er, Önefnd, Christján Johnson,
S. Ilalldórsson, W. ITalldórsson,
Sylvía malldórsson, J. Einarsson,
G. J. Bildícll, G. Eli-as Guð-munds-
son, S. J. Skagfjörð, 50c hvert ;
Bína Jason, 75c ; Dóra Janusson,
25c.
Samtals .......... $ 15.06
Magnús Tait, Antler ... 1.50
Áður auglýst ........ 152.40
Samskot alls ........ $168.90
Mr. S. P. Johnson,
— Canadian Pacific járnbráutar-
félagið hefir nýlega tekið upp þaö
nýmæli, að nota hreyiimyndir til
þess að efla innílutning til Can-
ada. Með þessum myndum er sýnt
frumbyggjalíf landnemanna í Vest-
ur-Canada og þroskun þeirra ár
frá ári, þar til þeir hafa náð ekki
að eins sjálfstæðum efnahag, held-
ur jafnvcl auðæfum, eins og þáu
eru metin hér í landi. þessi nýja
auglýsinga aðferð ætti að reyn-ast
happasæl. Myndirnar geta verið
og eiga að vera eins sannvirkileg-
ar eins og sjálf tilveran, svo að
alt sé sýnt eins og það er, litr-
og öfgalaust. C.P.R. félagið hefir
látið rera 35 þúsund feta langan
strimil af þessum myndum, eða
sem næst hálft annaÖ hundrað
þúsund myndir. Tilgangurinn er
að sýna þær i Bandaríkjunum og
á Bretlandi og víðar í Evrópu.
KAUPIÐ
PATRICIA HtlBHTS
LÓMR
ÞETTA lamlsvæði liggur milli P0HTAGE AVE
og ASSINIBOINE ÁBINNAR,
Það er vaxið fíillegum eikarskógi niður við áua,
og er því skemtilegur staður fyrir heimili. Lóðirnar
eru 40 og 175 fct að stærö, og má aðeins byggja
eitt. hús á hverri lóð, það fyrirbyggir þrengsli, og
gefur ágætt ]>láss fyrir garðroekt og blómabeð.
SporvagnagÖngur tíðar, og Portage Ave. er nú stein-
lögð vestur fyrir þetta svæði.
Verðið er frá $10 upp í $15 fetið, eftir af-
stöðu.
KAUPSKILMALAR
ern eins aðgengilegir eins og frekast má verða—hvort sem vill
mánaðarlega, þriggja-mánaðarlega, hálfs-áislega eða árlega.
BÆNDUR—Hér er gott tækifæri til að ávaxta peninga yðar.
ðllum bréfum fljótt svarað, allar upplýsingar fúslega gefnar. Bifieið
við hendina fyrir þá sem vilja skoða lóðirnar.
Skritíð, simið, eöa kotnið eftir kortnm og npplýsingum til
MANITOBA REALTY C0.
520 Mclntyre BlkM Phone M. 4700
Winnipeg, Man.
S. D. B- StephaiiBon
Sv. Arnasun
Klippið þetta úr og »endið
Gjörið svo 'fel og Bfeiulið
upplý6ingar um Patricia
Heighls löðir.
Xafn.
Hfeimili.
L U c i n d a 41
rúm fyrir þig, Jack, heima lijá mér’, sagði hún blíð-
lega, ‘og þú skalt vera mér sonar í stað’.
Algerð þögn fylgdi orðum hennar. Svo Uít hún
aftur djarfiegá o.g með óvanalegum roða i kinnum til
Ijölskyldunnar.
‘Hvað segið þið um þetta?’ spurði hún. Eg veit
að þið eruð öll á móti mér og syni minum’.
‘Lucinda, ertu alveg gengin af vitinu ?’ sagði
Marin Morrison, um leið og hún lét svuntuhoxniö
síga frá andlitinu, og horfði á systur sína alveg hissa*
Seth Morrison skifti Utum. þaö smaug hastar-
lega í huga honum, að þessi tengdasystir hans, sem
hann hafði gefið lítinn gaum og hér nm bil einskis
metið, var þó engu aö síður vel efnuð og stjáUstæð-
ur kvenmaður. Hún átti gott hús og ckki svo litla
peninga á banka, og þessar eigur ættu við íráfall
Ducindu, að skiítast á milli sona hans og dætra, sem
yoru honum til svo mikils heiðurs. því vært óþol-
andi að hugsa til þess, að þeim væri kastaö i af-
hrakið hann Jack.
‘Hættu þessum þvættingi, Lucinda! ’ sagði hann
með þrumandi röddu. ‘Jack er ekki sonur þinni;
lofaðu drengnum að hverfa ofan í sorpið, sem hann
kom upp úr. það eru aðrir hér’ — og hann leit í
kringum sig —, sem eru margfalt verðugri en þjófur-
Snn’.
I.ucinda hló, óviðfeldnum, einkenuilegum hlátri,
og tók enn fastara í handlegginn á Jack.
‘þetta cr sonur minn’, sagði luin, ‘sem ég hefi
þráö grátandi í einverunni, — barnið, sem ég hefi
margsinnis óskað eftir í næturkyrðinni, hungrað eftir
iárum saman og kyst i draumum mínum. þu getur
nefnt Jack misliepnaðan mannræfil’, og hún hækkaði
róminn, svo það tók und r í eldhús-inii, — ‘og mig
róminn, svo þaJð tók undir i eldhúsinu, — Jog mig
Jiot hefi ég af þvi? Enginn karl-tnaðnr liefir kyst
42 Sögusafn Heimskringlu
mig, ég hc-fi hlómstrað og ég hefi visnað — til einsk-
is. Eg á ekk-ert barn til að viðhalda nafni mínu,
það deyr út og ég gleymist’.
Ilún þagnaði og leit í kringum sig. Hún liafði
opinbera.ö sínar heimuglegustu liugsanir, likast sem
hún hcfði gleymt sjálfri sér.
‘Lucinda’, sagði Marin og röddin skalf af undrun
og hræðslu. !En Lucinda batidað-i til hennar með
holdgrönnu hendinni og ságði stdllilega.
‘það er ég, sem hefi orðið uúna, Marin. ö, syst-
ir, þú haíðir aldrei meðlíðun með mér á vori æsk-
unnar, þegar öll náttúran andar og iðar af nýju lífi.
Trén blómstra, íuglarn r sitja á eggjunum, ærnar í
haganum jarma til lambanna sinna. Marini hefirðu
nokkurntíriia vorkent m-ér í einv-erunni? Hefi ég
aldrei verið ann-að í huga þínum en einstæðingur,
sem var lítils metinn og jafnvel hlsgið að ? Hefir
ykkur aldred hugkvæmst’, og hún hækkaði rómdnn,
‘að ég vær uí guðl gerð, nieð sömu flilfinningum og
annað fó!k?’
Henni var engu svarað. það starði á hana með
þögulli skelfingu, — á þessa stúlku, sem leit út fyrir
að engin-n þekti og aldrei hefði þekt.
Hún studdi vallega á öxlina á J-ack, eins og til
að mfima hann á að opna dyrnar : ‘þú hefir týnt
ærunni, sóma þinum og mannorði, og ég hefi fiekkað
mitt. Gætir þú, drengur minn, friðað sálu mína, þá
vil ég g’leðja þig og liughreysta. Ef þú hvílir þitt
sakbitna ltöfuð við harm minn, græðir þaö cl til
vill gamlar meinsemdir., og nær ég í kveld þvæ þínar
sáru fætur, getur það verið sem uppfylling drauma
minna, að ég væri að þvo ungbarni. Eg, sem svo
lengi hefi þráð að eiga afkvæmi til að elska, ég skal
elská þSg, Jack og gefa þér húsaskjól, þar eð hús for-
eldra þinna er lokað fyrir þér. Hús mitt er autt og
óvistlegt. þ-ú skalt gera það skemtilegt, og (f mun
Lucinda 43
í eliinni hafa heiður af syni mínum’. Hún hló, titr-
andi, sorgblandinn hlátur, og svo þagnaði hún.
Jack sneri sér við og hallaðist aö henni. Tárin
strey-mdu niður mögru vangana hans, en hið hálf-
frosna hjurta byrjaði að slá með nýjii fi.fi.
‘þú ætlar að táka mig að þér, Lucinda frænka,
þegar íaðir og rnóðir fleygðu raér út’, sagöi haim
lágt, en rómurinn var gerbreyttur, haus meðfædda
viðkvænmi og náttúrugæði drógst að þessuin kven-
rnanni. Ég skal verða þér góður og hlýðinn sonur’.
Hún brosti til hans, — og það var sannarlegt
gleðibros — og klappaði um leið hlýlega ó öxl hon-
um.
‘Opnaðu dymar, Tack. Við skulum fara’.
Og án þess að nokkur af Morrisons fólkinu
hreyfði legg eða lið til þess að stansa þau, gekk hinn
‘fortapaði sonur’ og frænka hans burtu úr eldhúsinu,
og dyrnar lokuðust á bak við þau ásamt — ltðna
timanum.
Tunglið var nýkomið upp, og kastaöi geislum
sínum yfir stiæviþaldð landið, en friður og kyrð ríkti
hvervetna.
‘það er jólanóttin’, sagði Jack lágt. Hann var
eins og utan viö sig af þessari óvæntu gleði.
‘Já, það eru jólin’, sagði Lucinda.
Stórt lár rann niðttr vanga hennar. Svo rétti
hún úr sér og sagöi með gleöibragöi :
‘Næsta ár, Jack, borðum við okkar eiginn ltana
og búðing Og höldum jólahátiðhia heima hjá okkur’.
(S. M. I.ong þýddi, 1913).
LEIDRÉTTING.—Misprentast hefir í sögunni hér aö
iraman nafnið Marin Morrison, á að vera Maria
Mortison. S.M.L.
JÓN 0G LÁRA.
E8a: Upp koma svik um síSir.
1. KAP.JTULI.
Loftið var þrun-gið af k-aJaldi og snjór lá á jóið-
unni, þegar Jón Treverton kom með suðvestur járn-
brautarlestinni tun miðja nótt. það var fátt manna
með lcstinni, svo Jón hafði ainnnrs flokks vagnkleifa
út af fyrir sig.
Hann reyndi að sofa, en það tókst ekki, og þess
vegna sat hann hugsandi um umliðna æfi, íisakandi
sjálfan sig fyrfr ýmsa heimskulega breytni, er kom
því til leiðar, að honum hafði liðið fremur illa stð-
asta undanfarinn tíma. Hann byrjaði starfsskeið
|sitt með nokkrum fjármnnum og foringjastöðu í her-
deild, en þegar hann var búinn að eyða föðurarfinum
og selja forimgjastöðu slna, þá var hann orðittn frjái*
maður og lifði eins vel Oin hann gat, þó enginn vLsri
hvernig, nema hann sjálfur.
Hann var nú á leiðinni til kyrláts bæjar í Dev-
onshire skamt frá Dartmore. þangað var hann boö-
aður meö símskeyti, er tjáði honum, að rikur ætt-
ingi hans væri helsjnkur, og langaði til að sjá hatui
áðnr en hann skildi við lífið hérna megin. Jaspe*