Heimskringla - 19.03.1914, Side 5

BRIMSKRINGLA
WFNNIPEG, 19. MARZ, 1914
BYGGINGAVIÐUR
Af ölluni tegundurn fæsí
gegn sanngjörnu verði.
The Empire Sash & Door Co., Limited
Phone Main 2510 Henry Ave. East. Winnipeg
þín börn afsprengi 'heimskingja, og
*dg« a6 eins að vinna likamlega
vinnu, alveg eins og þú gjörir.
þess vegna er lítill skóli naegilegur
handa þeim. En að öðru leyti
þarftu ekki að búast við, að börn- ^
um þinum verði kent fyrir ekkert, i
svo þú verður að borga fyrir
skólaigöngu þeirra”.
Dag nokkurn, þegar vitri mað- |
nrinn hitti heimskingjann, komst
bann i ilt skap og spurði : “Hef-
irðu verið að hugsa?”
“Jú”, svaraði heimskinginn.
“E'g leyfi þér það ekki. Ef þú
nokkurn tíma gjörir það oftar, þá
!®t ég refsa þér þunglega”.
“ÆJ”, hljóðaði einfeldningúrinn,
og kastaði frá sér verkferunum.
“Ef þú værir eins gáfaður og þú
þykist vera, þá hlytir þú að vita,
að það er ómögulegt, jaínvel fyrir
hefmskingja, að komast hjá þvi
að hugsa einstöku sinnum. Nú
þekki ég þig. J>n ert fantur! ”
Næsta dag dró vinnuþrællinn
hinn rauða fána frelsisins hátt á
stöng ; hervæddi sig og hóf .upp-
reist á móti herra sínum. Hugs-
nnin var byrjun uppreistarinnar —
þeirrar uppreistar, sem enn er ei
#éö fyrir endann á.
þ.þ.þ.
Express-félög að hrynja.
Tiðindi mega það þykja, að það
er sem “express” félög í Banda-
ríkjunuum séu nú að gefa upp
öndina síðan stjórnin tók við
bögglasendingum. þau þrífast nú
ekki, en græddu áður í milíóna-
tali.
Frá New York kemur sú fregn,
að forstjórar “IJnited States É-x-
press Co.” hafi ákveðið það, að
hætta starfi sínu fyrir fult og alt.
Stjórnin kepti við félög þessi og
færöi gjaldið niður um 16 prósent.
En 1500 verknttnenn missa atvinnu
við það, að félagið hættir starfi.
t síðastliðinni viku var hér á
ferð í bænum hr. G. Kristjánsson,
frá Saskatoon. Sagði hann alt tíð-
indalaust að vestan, en íremur at-
rínnudeyfð nú sem stendur.
Hátt flug. Kalt uppi.
Maður flaug nýlega 15,000 fet í
loft upp á Englandi, en þegar svo
hátt var komið, fraus gasolían í
vélinni, svo hún gat ekki unnið.
þá var ekki um annað að gjöraj*
en detta beint niður og deyja, eða
renna sér niður loftið. Malðurinn
gjörði náttúrlega hið siðara, og
var þó brekkan löng og brött.
Hann rendi sér niður þessi 15,00>Ö
fet, en ]>egar hann koin niður, var
hann frosinn og kalinn á höndum
og andliti, svo hafði frostið verið
rnikið þar uppi.
Ungbarn sent með böggla pósti.
J>að var í Hoquaim, Wash., aö
pósturinn kom á föstudaginn var
og flutti böggla marga. En einn !
böggullinn var ókyrr mjög og kast-
aðist á ýmsa kanta. Var hann
sendur frá aðstoðar-póststjóralnum
í Ofympia til frænda hans i Hlo-
quaim, og borgað undir hann fyr-
irfram. En þegar hljóö fóru að
koma úr bögglinum, fór póststjór-
inn að líta eftir, hvað þetta væri.
Til allrar hamdngju var póststjór-
inn stúlka, og varð þess brátt vís-
ari, að lifandi barn var í bögglin-
nm. Tók hún það fljótlega, hlúði
að því og kom því til skila.
Að Iíta í kringum sig
er sjálfsagt, þegar maöur er
staddur á vegamótumf Ef menn
viðhefðu sömu varkárni í dagleg-
um viðskiftum, gætu þeir sparað
sér margan skilding og komist hjá
ýmsum óþægindum og óhöppum.
— þessi varúðarregla) er sérstak-
lega nauðsynleg, þegar um sam-
göngufæri er að ræða. þar er
traustleiki og flýtir aðalatriðið. —
Hentugasta og bezta samgöngufæri
ívrir v .'rkamenn og aðra vinnend-
ur er reiðhjólið, en það þarf að
vera traust og áreiðanlegt, og
þess konar reiðlijól selja einkum
gamlir og áredðanlegir verzlunar-
menn. Og einn með þeim fretnstu
í þeirra röð er Mr. Jón Thor-
stednsson, er hefir rekið reiðhjóla-
verzlun og aðgerð í mörg undan-
gengin ár, að 475—477 Portage
Ave. Hann auglýsir ýms kjörkaup
í þessu blaði og ættu menn að
hagnvta sér þau.
FYRIRSPURN.
Herra ritstjóri Heimskringlu.
Viltu gjöra svo vel, að ljá eft-
irfylgjandi spurningu rúm í þínu
heiðraða blaði ?
Háttvirtu lesendur Hkr.l Ef
einhver, sem les þessa fyrirspurn,
getur af eigin reynslu svarað eftir-
fylgjandi spurningu, þá bið ég
þann hinn sama að gjöra svo vel
og senda svarið sem fyrst til P.
O. Box 188, Glenboro, Maffi.:
Getur líkkista, sem búin er að
liggja í jörðu í 18 til 20 ár (jörð-
in er sendið hálendi og þurt) enn
þá verið svo ófúin, að hægt sé að
taka hana upp og flytja til (ef
laglega er að farið), án þess að
hún detti í sundur ?
Kaupandi Heimskringlu
Fréttabréf.
WYNYARD, SASK.
Fjölment kveðjusamsæti var hr.
Sveini Oddssy n i og konu
hans haldið að kveldi hins 12. þ.
m., í tilefni af því, að þau eru nú
að leggja af stað héðan alfarin til
íslands, því svo sem kunnugt er
hefir hr. Oddsson, samkvæmt
sítmningi við siðasta alþingi Is-
lands, tekist á hendur vöru- og
fólksflutninga með bifreiðum á
Suðurlandi.
Fyrir samsætinu stóð Good-
remplaira-stúkan "Breiðablik”, en í
forstöðunefnd voru : Cand. theol.
Ásm. Guðmundsson, hr. ó. Björns
son og Miss Sölvason. — Síra H.
Sigmar var forseti mótsins, og
hafði því formálsorð, og var fram-
koma hans alð vanda lipur og
röggsamleg, óg jók ei lítið á gleði
gestanna.
1 stuttu máli sagt, var samsæti
þetta hið prýðilegasta í alla staði,
enda vel til þess vandað. Ræður
héldu þeir Dr. Sig. Júl. Jóhannes,
son, cand. Ásm. Guðmundsson og
hr. ó. Björnsson, og þarf vart
þess að geta, að snildarbragur var
á ræðum þeirra. Kvæði til heið-
ursgestanna flutti hr. F. H. Berg,
sem prentað er hér í blaðinu.
Hr. ó. Björnsson afhenti Sveini
Oddssyni “sál” — úr leðri var hún
að vísu —, og kvað hana fulla af
þakklæti frá stúkunni Breiðablik,
fyrir vel unnið starf í þarfir bind-
indismálsins hér í bygðinni, lipra
samvinnu og ákjósanlega viðkynn-
ingu í hvívetna.
Hr. S. Oddsson talaði því næst
nokkur þakkarorð til samkvæmis-
ins og hinna mörgu kunningja í
bænum og bygðinm.
Agrip af reglugjörð
«m heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvt rlandinu.
Bérhver manneskja, sem (jöl-
•kyldu hefir fyrir að sjá, og sér
iver karlmaður, sem orðinn er 18
sra, hefir heimilisrétt til fjórðungs
*r ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
i Manitoba, Saskatchewan og Al-
aerta. Umsæ^yandinn verður sjálf-
«r að koma a landskriístofu stjórn
•rinnar eða undirskrifstofu í þvi
néraði. Samkvæmt umboði og með
•érstökum skilyrðum má faöir,
móðir, sonur, dóttir, bróðir eða
•vstir umsækjandans sækja um
tandið fyrir hans hönd á hvaða
•krifstofu sem er,
Skyldur. — Sex mánaða á-
búð á ári og ræktun á landinu t
>rjú ár. Landnemi má þó búa á
tandi innan 9 milna frá heimilis
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
lörö hans, eða föður, móður, son-
•r, dóttur bróður eða systur hans
í vissum héruðum hefiir landnem
nn, sem fullnægt hefir landtöku
•kyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjórðungi á-
föstum við land sitt. Verð $3.00
ekran. Skyldut :—VerÖur að
•itja ð mánuði af ári á landinu f
I ár frá því er heimilisréttarlandif
var tekiö (að þeim tíma meðtöld
am, er til þess þarf að ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
80 ekrur verður að yrkja auk
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
aotað heimilisrétt sinn og getur
ekki náð forkaupsrétti (pre-emtion
» landi, getur keypt heimilisréttar-
!and í sérstökum héruðum. Verö
13.00 ekran. Skyldur : Verðið að
titja ð mánuði á landinu á ári (
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reis«
sús, $300.00 virði.
w. W.CORÍ,
Deputr Minister of the Interior.
íslenzk ættjarðarkvæði voru svo
sungin, en þess á milli spilaði
lúðrasveit Wynj’ard-búa. Og þá
tná ei gleyma veitingunum, sem
gestunum stóðti til boða og fram-
reiddar voru af mikilli rausn. —
Samsætinu var svo slitið þá langt
var liðið nætur, og heyrði ég
marga segja, að það heföi verið
eitt hið myndarlegasta sinnar teg-
undair, sem haldið hefði verið með-
al íslendinga hér.
Eg vil geta þess hér, að mjög
virðingarverðugt og þakklætisvert
var það af hr. Sveini Oddssyni,
þegar hann síðastliðið sumar
braust í það, að faral til íslands,
og gjöra tilraun með bifreiðaflutn-
inga. Fyrjrtækið virtist alt annað
en glæsilegt fyrir fél’tinn fjöl-
skyldumann, því reynsla fyrri tíma
sýndi, að tilraiunir með samskon-
ar flutningstæki á Islandi höfðu
mistekist. En cg hygg, að jafn-
framt því, sem hr. Sveinn Odds-
son hafði áhuga fyrir þessu fyrir-
tæki og taldi það líklegt, að til
nvtsemdar gæti orðið heima á ætt
jörðinni, — þá hafi hann litið svo
á, að vagnar þcir, sem áðnr voru
fengnir til íslands, hafi ekki veriö
hentugir fyrir vegina heima, og
tilrauuirnar því ekki ábyggilegar.
T>ví var það, að hr. Oddsson valdi
sérstaka tepund bifreiða til þess-
arar reynslu, sem hefir þá kosti,
að vera mjög létt ogtraust
— en það er F o r d - bifreiðin. —
Ford-bifreiðin hefir feikna út-
breiðslu hér í álfn og er sérstak-
lef>a notuð um lakari tegund vega,
þar sem að öðrum þyngri bifreið-
um verður ekki við komið.
Sem dæmi þess, hve Ford-bif-
reiðin er álitin hentug og varan-
leg, hefir Inm verið valin öðrum
fremur til notkunar við póstfiutn-
inga og slökkvilið í stórborgum
hér og austanhafs.
Að Ford-bifreiðin er traust,
þrátt fyrir léttleikann, kemur til
af því, að hún er búin til úr sér-
staklega vönduðu og stiltu síáli.
Tilraun Sveins Oddssonar hepn-
aðist vel, og hefir borið þann á-
ramgur, að næsta sumar munu
fleiri bifreiðar verða í förum á Is-
landi undir umsjón hans, enda út-
búnaður betri með varahluti
ýmsa til vagnanna, ef eitthvað
kann að bila.
það virðist engum vafa bundið,
að hr. Sveínn Oddson hefir í þessu
efni stígið stórt spor til framfara
fyrir samgöngumál íslands, og að
bifreiðarnar muni vera lientug,
' asta flutningstækið um vegu lands
ins, eins og nú standa sakir. —
1 Og er þaið ekki freistandi, að
halda og v o n a , að einmitt bif-
reiðafyrirtæki Sveins Oddssonar
verði til þess, að afstýra fram-
kvæmdum á því fyrst um sinn, að
hið afar-ískyggilega málefni, járn-
brautarmálið á Islandi, nái fram
alð ganga, þvi það fyrirtæki
finst mér myndi verða sá mylnu-
steinn um háls þjóðarinnar, seim
sökkva myndi efnalegu sjálfstæði
hennar til fulls, — og má hver
sem vill kalla það afturhaldsanda,
að hugsa svo.
En hvað um það, — þökk sé
hverjum þeim, sem lyftir steini al
framfarabraut íslenzku þjóðarinn-
ar. þökk sé hr. Sveini Oddssyni
fyrir tilraun sínal
Ásgeir I. Blöndal.
PAUL BIARNASON
FAATEION ASALI
SELUR ELD8 LÍFS OG SLYSA-
ABYRGDIR OG ÚTVEGAK
PENINGALÁ.V
WYNYARO, - SASK.
Utnefningar í fylkinu:
Eftir öllu aí5 dæma smá dregur nær kosningum hér í Mani-
toba. Hafa útnefningar farið fram í 25 kjördæmum, og hafa
þessir hlotiS heiðurinn:
Constituencies Candidates P.O. Addresa
Arthur A. M. Lyle Lyleton
Assinibaia Beautilul Plains J. T. Haig Winnipeg
Birtle Brandon B. W. L. Taylor
Carrillon AJt>«rt Prefontaine St. Pierre
Cypress George Steel Glenboro
Dauphin W. A. Bncbanan Danphin
Deloraine Dufferin J C. W. Reid Dnderhill
Elm«ood H. D. Me«hirter Winnipeg
Emerson Dr. D. H. McFadden Emerson
Gladstone Glenwood A. Singleton Gladstone
Gimli Sv. Thorraldsson Icelandic River
Gibert Plains Iberville Hamiota A. L. Young Winnipeg
Kildonan * St. Andr. Hon. Dr. Montague Winnipeg
Killarney H. G. La*»rence Winnipeg
Lakeside Lansdo«'ne Le Pas J. J. Garland Portage la Prairie
La Verandrye Manitou J. B. Lauson Winnipeg
Minnedosa W. B. Waddell Minnedosa
Mountain L T. Dale Baldnr
Morden-Rhineland W. J. Tupper Winnipeg
Morris Nelson-Churcbill Jaeques Parent Letellier
Norfolk
Norway
Port.age la Prairie
Roblin
Rockwood
Ruisell
St. Boniface
St. Clements
St. Rose
St. George
Swan River
Turtle Mountain
Virden
Winnipeg Centre
Winnipeg Centre
Winnipeg South
Winnipeg South
Winnipeg North
Winnipeg North
Er þetta allt einvala liS, og mikil-hæfir menn, og má vafa-
laust telja a8 þeir hljóti kosningu hverjir aðrir sem í kjöri verSa.
X. Ckahaa
J. Hamelim
E. L Taylor
J. Ste**art
H. C. Simpsem
Fex«arren
St. Rose du Lac
Winnipeg
Thnnderhill
Vlrden
Póstspjald færir yöur vorn stóra verðlista.
OTSÆÐl
McKENZIES
AGÆTA
"^31 Fullkonmasta útsaðis v(
við hiisdyr yðar.
Abyrgð að fitsaði vorl
gæðuHi vðrumiar.
“lESI Heppni yðar eru franifi
ing iO x 120 fet.
Hinir glóggustu og skt
Himr gætnustu og spara
“%sJt Vðruhúsið velþekta fr
virði alheinis uotkuuar.
Útsæðið alþekta—hraus
sterka lifslrraftiriuiii.
“XtSil Útsæðið seni Hjótt fr.
jurt af hverju fræi
A. E. McKENZtE CO, LTO
BRANDON, MAN .
Ma lieita n a. •
l’yi4Mð á <
lofta bvgg- • - a
velja þad. <
HÖ.
e-^~ ólsa-ðid < m Cr r-f
t.sa flið nteð c. •-t
ol: liriMist. n D.
5?
LT 0. , ALTA.
. Vesturlandsins stærsta fræ verzlun.
166
Sögnsaln lleimskringlu
barnið lærir, að jarðnesk gæfa er óstöðug. Láttu
börnin borða eins og þau geta alt kvöldið, Lára^ og
fylla vasa sína áður en þau fara. það gerir þau
glöð’.
‘Og á morgun verða þau svo veik. Nei, Jón,
þau verða að skemta sér skjmsamlega, og sérhvað
þeirra skal fá eitthvaö með sér handa þeirri persónu
sem þau haldá mest af heima, svo að gleði barnsins
nái líka til annara. En það hryggir mig, að v«rða
að vita þig einmana alt kveldið’.
Jón o g Lára
167
25. KAPlTUlJ.
Vinnufólksherbergið var stærsta herbergið í
Manor Ilouse, það var við aftari hlið hússins, langt
' ;«a vtötökuherbergjunum og var leifatr af mik-
var nú. Tveir
168
Sögusafn Heimskringlu
Jón og Lára
169
a o . ■ « | — *»•-• UvX ^ I IIII VI III t> >>
‘Og mér þykir ennþá verra a.ð missa þig, elskan I jg eldri byggingu en aðalbyggingin ,al uu. xVC1I
min, en ég ætla að,reyna að soía meðan þu ert fjar- gluggar voru á herberginu, sem sneru út að gripa-
verandi. Geturðu ekki gefið mér svefnmeðal, Lára ?’ húsa girðjngunni, sem var m:ö hagkvæmur inn-
‘Nei, sízt af' öllu. T3g hefi sterkustu óbeit a gangmr fyrir flakkara betlara
svefnlyfjum, neíma í ítrustu nauðsyn. Ég ætla að þetta jólakvöld var vinnufólksherbergið eins við-
reyna að haga því svo, að ég geti verið litla stund , feldið og rnenn gátu óskað sér fyrir kveldskemtan
hjá þér, eintt sinni eða tvisvar um kveldið. Celial , Eldur hrann á arni og langs eftir herberrinu vorú
verður aðstoðarstúlka mín’. ; tvö löng borð, þakin ttiatvælnm af bezta tagi Gest-
‘þá vona ég að þú látir hana annast megnið af , unum hafði verið boðið að kotna kl. 6, og þecnr
störfunum, svo að ég fái að sjá þig sem oftast. — ] klukkan sló, komu þeir allir þjótandi ’inn, rjóðir í
Tlverjir koma auk barnanna?’ andliti eftir hlaupin.
Áð eins Sampson, systir hans og Eðvarð Clare, Laura var viðbúin að taka á móti ungu gestun-
hann ætlar að lesa ýkjusöguna Ingoldsby fj’rir þau, um, ásamt hr. Sampson og systur hans og öllum
ég er hrædd urn að börnin skilji hana ekki’. þjónunum. Eðvarð jhafði 'lofað að koma seinna.
þú og Cclia verðið, að sjá nm hlaturinn. ITajnn var all-fús að lesa eitthvert skemtirit, en tneira
■Eg held ég geti ekki hlegið meðan þú ert fangi J vildí h-. nn alls ekki gera. Presturinn og kona hans
hérnaL • ætluðu að koma seinna ttm kveldið til að sjá krakk-
I það hefir að ems verið stnttur tími fj-rir mig i ana skemta sér. 1
fangelsinii, og nærvera þln hefir gert hann gleðirfkan’. Tedrykkjan gekk ágætlega. Celia vann með
dugnaði. Meðan frú Treverton og ungfrú Sampson
veittu te, bar hún brauð á borð og sá um að fylla
hvern disk, seim tæmdist. Börnin sátu þögul og
borðuðu alf kappi.
Klukkan 7 var tekið af borðinu, og svo byrjaði
skollaleikur og ýmsir flein leikir, og nú urðu gestirn-
ir furðu haværir. Klukkan 8 kom jpresturinn og
... h ö 11ilfl!:
l i
Var þessi maður ungur eða gamall?’ spurði hún
hugsandi.
‘Hlvorugt. Hann var miðaldra, máske dálitið
aldralðnr, en alls ekki gamall. Hann ér herðabreið-
ur, en grannur að öðru leyti og framkoman hcr-
mannleg’.
Hvað vakti þá ímyndun hjá yður, að hann hefði
ilt í hyggju með þetta hús?’ spurði hún óróleg.
Mér geðjaðist ekki að þvi, hvernig hann gekk
aiftur og fram fyrir utan hliðið. Hann virtist vera
að gæta að einu eða öðru og bíða eftir tækifa ri.
Eg vil ekki hræða yðnr, Ivára, en ég htld þér ættuð
að láta loka öllum dyrum og gluggum vel í nótt.
þegair á alt er litið, er maðnrinn líklega einn af
kunningjum mannsíns yðar frá I.ondon, fátækur en
hrekkjalaus’.
‘Slíkar ágizkanir eru tkki hrós fyrir manninn
minn’, svaraði Lára þykkjulega.
‘En, góða Lára, haldið þér að maður geti kof'-
ist hjá því, að gera knnningsskap, sem maðnr vill
ekki að aðeir þekki ? Eg vona, að ég geri ekki neitt
Var það af því, að hann vaktiirangt mieð því, að minna yður á, að hr. Trever*' n
hefir ekki ávalt verið ríkur’.
‘Nei, ég fyrirverð mig ekki fyrir það, að linnn
hefir verið fátækur, en ég myndi skammast mín fvr-
ir það, ef hann hefði kynst mönmtm í fátækt si’ -i,
sem hann vildi ekki kannast við, þegar hann er orð-
inn ríkur. Viljið þér ekki bjrja á upplestrinv m ?
Börnin eru tilbúin að hlusta á hann’.
Samkvæmt skipun Tom Sampsons, sjrstur h ns
og Celiu, voru börnin sezt á bekk og var nú g'T'ð
sætabranð. Celia lét lítið borð með tveimur l ó>;:
kona hans, og nokkru seinna Eðvarð, letilegur og
drambsamur.
Hann gekk beina leið til Láru, sem var nýkomin
frá rúmi manns sins.
‘En sá hávaði’, sagði hann. 'Eg er kominn sam-
kværnt loforöi mínu, en haldið þér að þessi litlu dýr
geti áttað sig á “Jaekdow frá Rheims”'?,
‘Ég held þau vilji nú sitja kyr eftir þenna leik
dálitla stund, og ég efast ekki um, að þeim þyki
gaman að “Jackdow”. þ-að vair vel gert af yður
að koma'.
‘Var það ? Ef þér vissuð hve — *— —” Hann
lauk ekki við setninguna. ‘Hvemig liður Trever-
ton ? ’ spurði hann.
‘Honum er að batna. Hr. Morton segir, að hann
verði jafn góður eftir fáa daga’.
‘Eg gekk framhjá einkennilegum manni fvrir utan
garðshliðið, reglulegum I/ondon-ílækingi. Eg hefi
enga hugmynd um, hver maðurinn er, en ég er sann-
færður um, að hann er frá London og að ég hefi
séð hann fyr’.
‘Einmit t það!
eftirtekt yðar?’
‘Nei, 'það var útlit mannsins og framkomal.
Ilann gekk aftur og fram fyrir ntan hliðið, einsog
hann heföi eitthvert áform, máske ekki mjög heiðar-
lcgt. Hús einsog þetta, með lokuðum svölum, er
einkar hentugt fyrir innbrotsþjófa. Einn af þjófun-
um fer upp á þakið á svölunum eftir alð dimt er
orðið, skríður svo inn um glugga og lýkur upp dyr-
unum fyrir hinum. Við slíkan innbrotsþjófnað er
ávalt einn, sem leggur til ráðin, en vinnur ekki að
því sjálfur. Maðurinn, sem ég sá við hMðið, virtist
mér vera af þessari tegund’.
Lára var orðinn mjög alvaríeg, eins og hún væri
hrædd um, að innbrotsþjófnaður yrðd fratninn.
J i ! : 1 ! I ' : I ! ’ I M ' I iLÍ : : I í r
um og glasi með vatni í, 1 annan enda herberg: -i>n
handa Eövarö.
þegar Eðvarð settist, tók bókina og op> . i fSi