Heimskringla - 25.02.1915, Side 10
MBIMSKIUNILA
WINNIPEG, 25. ÉÉM6AR 191?.
Thoreskipið “lngolf” ferst með allri
áhöfn. — Tundnrdufl í Norð-
ursjónum verða því að
grandi.
Símfregnir bárust nýlega til
Reykavíkur um, að skip Thorefé-
lagsins “Ingolf” hafi týnst i Norð-
ursjónum af völdum tundurdufla
og allir skipverjar druknað.
Kom fregnin hingað frá af-
greiðslumanni Thorefélagsins á Ak-
ureyri, hr. Hallgrími Ðavíðssvni
“Ingolf” lagði af stað frá Kaup-
mannahöfn þann 2’. des. áleiðis til
Bretlands og hefir ekki til hans
spurst siðan.
Fyrst héldu menn, að Júlíus Júli-
niusson, hinn fyrirhugaði skipstjóri
á Norðurlandsskipi Eimskipafélags-
ins, hefði stjórnað Ingolf þessa ferð,
en svo var eigi, eftir þvi sem siðar
var símað, þvi að hann gekk i þjón-
ustu Eimskipafélags íslands þann
22. des., degi áður en Ingólf lagði á
stað. Skipstjóri, þessa banaferð
skipsins, var Petersen, sá er undan-
farin ár hefir verið stýriinaður á
Sterling
Ingölf álti að fara fyrstu ferðina
á þessu ári til íslands i gær. í stað
hans verður Mjölnir sendur.
Stjórnarráðið símaði i gær til K.
hafnar og spurðist fyrir um, h\orl
nokkur fslendingur hefði verið
skipinu, en svar var ókomið, er fsa
fold var tilbúin.
Siglingabann til Jiretlands.
Á miðvikudaginn fékk einn út-
gjörðarinaður bæjarins símskeyti
frá Fleetwood á Bretlandi, þess efn-
is, að frá byrjun næsta mánaðar
væri erlendum botnvörpuskipum
bannað að sigla til Bretlands.
Getur það orðið mjög tilfinnan-
legt fyrir botnvörpuútgjörð vora og
þess að vænta, að alt verði gjört af
vorri hálfu til þess að draga úr þess-
um hörðu ákvæðum.
Tilefnið til þessara ráðstafana er
niælt að sé það, að brezk herskip
hafi handsamað botnvörpung einn
undir dönskum fána, er var að
leggja tundurdufl í höfunum kring-
um England. Á botnvörpungur sá
að hafa verið merktur “Rc. 27”, en
það er skrásetningarmerki eins reyk
víkska botnvörpungsins, sem lengi
hefir legið aðgjörðalaus inni í sund-
um. Hefir merkið því verið falsað,
og líklegt, að þýzkur botnvörpung-
ur hafi þar verið undir fölsku
flaggi.
' * *
— I Vestmannaeyjum tregur afli
og slæmar gæftir, einkum slæm sjó
veður, þó róið sé.
1 Ólafsvík, Sandi og Miðnesi góð-
ur afli, þegar gefur, en slæmar
gæftir.
Á ísafirði naumast farið á sjó sök-
um storma og hafíshroða. Botn-
vörpungar afla vel á fiskimiðunum
frá Horni vestur að Barða, en frá-
tafir miklar sökum storma og haf-
iss. Um þenna tíma árs fóru allir
bolnvörpungar með afla sinn varinn
í ís til Englands og seldu flestir fyr-
ir mjög gott verð; t. d. selur einn
botnvörpungur mánaðarafla sinn
fyrir nálægt 23 þús. kr.
— Stormar og snjókoma mikil
allan janúar, að undantekinni einni
viku um miðbik mánaðarins, sem
var gott veður.
Nóttina milli 3. og 4. rekur fyrst
is inn á Djúpið og flýja margir botn-
vörpungar inn á Vestfirði. Að kveldi
hins 4. sukku tveir þýzkir botn-
vörpungar á ísafjarðardjúpi út af
Bolungarvík, í voðalegum norðaust-
anstormi og byl, en báðar skips-
hafnirnar komust við illan leik að
landi, ýmist á skipsbátunum eða á
jökum. Sama dag varð enskur botn-
vörpungur að sigla á ísspöng, til að
komast úr isnum, en setti um leið
göt á framenda skipsins, svo háseta-
byrgið fyltist. Komst hann þó þann-
ig á sig Kominn til Reykjavíkur og
var þar lappað við hann.
— 1 byrjun febr. voru ógæftir í
Vestmannaeyjum og aflatregða yfir-
leitt. Þó fiskuðu einstöku bátar vel
við og við.
3.
ustu minútu, þegar sáðtími er
byrjaður. Og komist ,þér út á
akrana eins fljótt og hægt er;
því fvrri, sem þér sáið, því meiri
verður upjiskeran.
Vandið hvert einasta verk yðar
Plægið akurinn vel; djskið og
herfið landið, þangað til moldin
er sem neftóbak. Sáið svo vand-
lega og keyrið ekki í króka, og
gætið þess, að kornið hafi frían
gang um pípurnar; moldin má
ekki hnoðast i þær. Sáið hvorki
of djúpt og heldur ekki of grunt,
— heldur eftir jiví sem á við
hvern jarðveg. Eftir sáninguna
skuluð þér fara með valtarann
(roller) yfir akurinn, ef að hann
er ekki of blautur og herfið svo
lauslega á eftir.
4. Grafið skurði fyrir vatnið um
akurinn, þar sem þeirra er mest
þörf. ,
5. Haldið illgresinu niðri.
6. Sé tegund sú, er sáð er, þess eðl-
is, að hlúa þurfi að plöntunum
eða róta moldinni, þá þarf að
vinna á þeim ökrum alt fram að
ágústmánuði.
7. Sparið ekki vinnuna um sáning-
artímann. Seinasta herfingin eft
ir að akurinn sýnist sléttur og
fagur, gefur oft bóndanum
margra bushela arð.
Með því að vinna vel að þessu
hjálpa bændurnir ekki einungis
sjjálfum sér, hcldur einnig föður
landi sínu og mannfélagi þvi, sem
þeir búa saman við. Blessunin frá
þeim breiðist út um alt landið.
Fyrir bændur
Ef þér viljið fá góða uppskeru, þá
þarf að vinna að því og vera ekki í
taglinu á tímanum. Nú eru líkur til,
að menn fái borgaða svitadropana
sína.
Set eg hér nokkur atriði, sem J.
H. Grisdalc, Director Experimental
Farm, vill láta brýna fyrir mönn-
um:
I. Verið búnir að útbúa alt til sán-
ingar löngu áður en sáningar-
timinn kemur: (a) Hreinsið,
prófið og látið i sekki útsæði yð-
ar. (b) Látið hestana, aktýgin
og verkfærin vera í bezta lagi.
(c) Ljúkið öllum störfum, sem
hægt er fyrir sáningartímann,
svo að þau tefji ekki fyrir, og
gjörið alt til að létta undir og
flýta fyrir sáningunni.
2. Þér megið ekki tapa einni ein-
Dýrtíð.
og sjáanleg vandræði framundan.
Mikið er talað um stríðið, sem
nú stendur yfir í Evrópu londun
um, dýrtíð og vandræði, sem af því
leiði fyrir land og lýð. Fóllcið hugs-
ar til mæðranna, sem missa þar
menn sína og sonu fyrir ktilum ó-
vinanna. Fólk fyllist hrylling, að
hugsa um öll þau undur, sem strið
ið hefir í för með sér, og það er
eðlilegt, þvi alt það mannfall og alt
það eignatjón, sem af því leiðir, er
hryllilegt, skelfilegt og óbætanlegt.
En svo er þetta ekki hryllilegra
en margt annað, sem fyrir kemui,
og, sem er miklu nær manni, en sem
fólk virðist ekki sjá eða finna til.
Hefir þó sömu afleiðingar: dýrtíð
og mannfall, aðeins í smærri stýl.
Heimurinn er stríðsvöllur alls
þess, sem í honum er. Orustur og
bardagar eru háðir dag eftir dag,
viku eftir viku og ár eftir ár. Sumir
hljóta sigur, en aðrir bíða ósigur í
viðskiftunum. Sumir græða fé í or-
ustunum, en aðrir tapa því. Það,
sem barist er við, er mismunandi;
en ekkert mun þó jafn torsótt að
yfirvinna, sem ýmsar hvatir manns-
ins og fýsn hans til ýmsra hluta,
sem hafa svo haft jafn hryllilegar
afleiðingar, sem stríðið í Evrópu
hefir, — aðeins í smærri stýl.
Örðugast hefir þó mannkyninu
orðið til sigurs í viðureign sinni
við gamla Bakkus, og mun ekki svo
langt úr vegi, að líkja þeim saman,
höfðingjunum, Vilhjálmi keisara og
honum. Þeir eru óróaseggir báðir;
harðir í horn að taka; fara yfir land
saklausra manna, brennandi og
brælandi og tortímandi; skilja ekk-
ert eftir, nema mark eyðileggingar-
innar, harmkvæla og dauða. Þó
mun sá munur á þeim vera, að ef
þú lætur Bakkus i friði, þá áreitir
hann þig ekki; en nauiúast er hægt
að segja það um Vilhjálm keisara.
Er það því sjálfskaparvíti, að eiga í
orustu við Bakkus. En þau eru ekki
bezt sjálfskaparvítin.
Stríð við Vilhjálm kostar þjooirn-
ar ógrynni fjár, og leiðir af sér dýr-
tíð og vandræði. Stríðið við Bakk-
us kostar einnig ógrynni fjár; og
svo þar á ofan er alt hið siðferðis-
lega tjón, sem mannkynið bíður fyr-
ir nautn áfengra drykkja; öll sú
eymd og allur sá ófriður, sem þessi
nautn leiðir yfir heimili inanna, og
það ekki sízt milli þeirra , sem i
hreinustu alvöru hafa heitið hvort
öðru því, að lifa saman í eindrægni
og friði til lífsins enda.
Það er ennfremur ótalið, hvernig
þessi nautn kemur losi á heimilis-
lifið, og gjörir heimili manna að
orustuvelli, og gjörir föðurnum örð-
ugt, eða jafnvel ómögulegt, að ala
þannig upp börn sín, að þau geti
orðið nýtir menn og borgarar í
einu mannfélagi'.
Einnig er það ótalið, hvernig á-
fengisnautnin slakar á öllum siðferð
iskröfum og lamar allar siðferðis-
tilfinningar; hvernig hún gjörist
ráðrikari, unz hún hefir náð full-
komnum tökum á manni; hvernig
hún leggur á menn þá þrældóms-
fjötra, sem verða æ sterkari og öfl-
ugri'eftir því, sem þeir eru bornir
lengur.
Þannig heldur áfengisnautnin á-
fram, unz viljinn er orðinn svo lam-
aður, tilfinningin svo sljó, ' skyn-
semin svo óljós, sómatilfinningin
svo lítil, og líkaminn svo lasburða,
að maðurinn getur ekki lengur stað-
ið af eigin ramleik.
En þrátt fyrir það, þó inenn sjái
nú þetta og finni áhrif og afleiðing-
ar áfengisnautnarinnar, eru þeir
ennþá fáir, er viðurkenna þetta
voðamein, sem snertir þá sjálfa og
þeirra nánustu. Og þeir eru fáir,
sein athuga, hvaða peningatap á-
fengisnautnin er fyrir þá; og þeir
eru fáir, sem ekki mundu kalla það
dýrtíð, ef þeir yrðu að borga 10
cents fyrir eitt brauð; og þeir eru
fáir, sem neýta áfengis, sem kvarta
undan því, að borga 10 cents fyrir
eitt staup af víni, og jafnvel 15 cents,
ef það fæst af beztu tegund.
Mönnum blæðir i augum, er þeir
lesa um áætlaðan herkostnað Breta
yfir hvern dag; enda er það engin
furða, því upphæðin er há. En
skyldi mönnum þá ekki ógna, er
peir heyra, að borgað hefir verið
fyrir áfengi í einum litlum og fá-
tækum bæ: tvö þúsund fjögur
hundruð og einn dollar og tíu cents
($2,401.10) á liðugum mánuði, til
annars þess vinsöluhúss af tveim,
sem eru í þeim bæ.
Nær því hvenær, sem tveir eða
fleiri menn hittast nú á dögum,
verður samtal þeirra um stríðið og
vandræði þau og dýrtíð, sem sjáan-
leg sé framundan, ef stríðið lialdi
mikið lengur áfram. Alt hækki í
verði, sem menn þurfi að kaupa;
ekkert verði um atvinnu, því allir
peningar sitji fastir, og enginn þori
að ráðast í nein fyrirtæki, er geti
gefið af sér atvinnu fyrir menn.
En því miður endar svo samtalió
of oft á því, að taka sér glas til
hressingar; og hafi bara tveir ver
ið að tala saman, þá er sá þriðji
kallaður inn, með þvi það sé þó
hægt að fá þrjá drykki fyrir kvart
inn ennþá. Það er ekki dýrtíðin
þarl
Megum vér ekki, sem þykjumst
vera siðaðir menn, er vér athugum
alt þetta, er vér heyrum, að jafnvel
villimenn vilja gjöra áfengi útlægt
en sjálfir höldum vér hlífðarskildi
yfir því? Þegar eg segi, að við höld
um hlífðarskildi yfir þvi, þá meina
eg, ásamt þvi að leyfa tilveru þess
í landinu, sem hægt væri að banna
ef allir legðust á eitt með það, — að
þrátt fyrir það, þó stjórn landsins sé
farin að taka ögn stífara i taumana
hvað vinsölu við kemur, svo sem
einsog það, að ákveða með lögum
að vinsöluhúsum (hotels) skuli lok
að fyr á kveldin, sem er i sjálfu sér
mög góð og þörf löggjöf, — þá er
svo margt, sem bendir á, að í kring
um lögin sé farið; en það er naum
ast hægt, nema með aðstoð þeirra
sem vínsins neyta. Það mundi kosta
sektargjald, ef það kæmist upp, að
eittlivert hús seldi vín á ólöglegum
tima. En svo er hægt að halda svo
traustum hlífðarskildi yfir þvi vín
söluhúsi, að það komist aldrei upp
því það mun ekki teljast ólöglegt,
að brúka “blýhatta”, til dæmis A
sunnudaga; þeir kunna að hafa ver
ið keyptir á laugardag.
Það er ineining sumra, að gistihús
sem engin vínsala er í sambandi
við, geti alls ekki borið sig peninga
lega., og yrði því sá bær gistihúss
laus, til þæginda fyrir ferðafólk
sem útilokaði vínsölu.
Þeir sem þessu hafa haldið fram
eru auðskiljanlega hlyntir vínsölu
og hafa haft þetta fyrir sina aðal
ástæðu fyrir þvi, að vínsala væn
nauðsynleg hverjum bæ og hverri
sveit, er ekki vill teljast steindauð
Og sumt fólk, sem ekki hefir' gefið
sér tíma til að skoða málið fyrir sig
sjálft, hefir trúað þessum ástæðum
en þó trúði meirihluti kjósenda i Bif
rastar sveit þeim ekki í vetur við
kosningarnar; en 1912 trúði þeim
meirihluti kjósenda í Gimli bæ.
Bindindismenn hafa aftur á móti
sýnt fram á og sannað, að svo mikl
ir peningar séu teknir inn fyrir
mat og herbergi á hótelum, i sam
anburði við útgjöld, að ágóðinn sé
vel viðunanlegur fyrir eigandann
en það vopn reyna brennivínsvinir
að slá úr höndum þeirra, með þvi
að reyna að sýna fram á, að svona
margt fólk mundi ekki hafa gist á
þessum hótelum, ef vínsala hefði
þar engin verið. Þessi ástæða hlýt-
ur að falla um sjálfa sig við íhugun
sanngjarnra manna. Fólk hlýtur að
þurfa að fara ferða sinna, hvort svo
sem vínsala á sér stað í þvi plássi,
sem það þarf að ferðast til, eða
ekki. Það, að útiloka vínsölu úr einu
eða öðru plássi, mundi ekki verða
til þess, að hefta flutningsfæri, né
minka þörf iolks til ferðalaga; enda
þótt sumir ráfi stundum ýmsar ó-
þarfa götur í ölæði sínu og verði að
taka gistingu sökum vanmáttar að
komast heim til sín.
Eg er viss um, að ef menn bara
vildu gefa sér tíma til að athuga alt
það illa, sem leiðir af vínnautninni,
þá myndi þeim hrylla við þvi, ekki
síður en Evrópu stríðinu núna. —
Vinið er ekki eins bráðdrepandi og
sprengikúlur Þýzkaranna, en það
hefir sömu verkun með tíð og tíma.
Er það ekki hryllilegt, þegar ungir
og hraustir menn hafa orðið fyrir
þeim heljartökum af vininu, að þeir
hristast og nötra, einsog strá fyrir
vindi? Er ekki virðing þeirra
manna fyrir sínum hrausta líkama
algjörlega töpuð, ásamt virðingu
fyrir sínum eigin sóma? Er það ekki
vanþakklætis yfirlýsing frá þeim
til skaparans fyrir að gefa þeim
hraustan likama, að fara svona með
hann°
Það hefir eflaust ekki verið ritað
eða talað um neitt málefni jafn
mikið og af jafn mikilli einlægni,
sem um bindindismálið, og á sama
tima eflaust ekki neitt haft jafn litil
og sein áhrif, sem um nokkurt mál
hefir verið sagt og ritað, sem það
mál; og er það skoðun sumra, að
það sé að bera í bakkafullan læk-
inn, að segja nokkuð þar um. En
einsog vatnið vinnur á steininum,
eins mun það vinnast með tíð og
tíma, að koma öllum mönnum til
ið afneita áfengum drykkjum, og
skoða bindindismálið í því sama
ljósi og bindindisvinir gjöra. Það
væri tilvinnandi, að Evrópu stríðið
stæði yfir deginum eða vikunni
lengur, ef maður mætti eiga von á
ivi, að stríðið við Bakkus enti á
sama tíma.
Þegar þjóðunum lendir saman i
bardaga, er dýrtíð eðlileg afleiðing
jar af; er þvi nauðsynlegt fyrir
fólk að viðhafa allan sparnað í pen-
ingasökum, ekki sízt þar sem at-
vinnuskortur fylgir vanalega með.
Heimilisfeður þurfa að athuga fjár-
hag sinn og meta hvern dollar til
verðs eftir þáverandi verði á vöru,
sem óhjákvæmilega þarf að kaupa
til lífsviðurværis fjölskyldu sinni.
Þeir þurfa einnig að athuga matar-
forða sinn, og eftir slíkum athugun
um væri gaman að vita, hversu
margir, sem áfengis neyta, geta eytt
peningum sínum í vín, án þess að
taka með því það, sem konunni og
börnunum bcr réttilega til viður-
væris.
Þeir, sem lifa í fátækt, en eyða
peningum sinum á hótelum i áfenga
drykki, ættu að blygðast sín fyrir
að tala um dýrtíð og sjáanleg vand
ræði framundan. Það er einnig
blygðunarvert fyrir menn, að
slangra druknir af víni og kvarta
um, að þeir hafi ekkert að vinna
við, sem gefi þeim peninga, en pen-
inga þurfi þeir, þvi hart sé í bú
heima.
Kaupmaðurinn fær hnútur fyrir
það, að hann hafi tekið af alla láns
verzlun; en nú þyrftu menn samt á
henni að halda í atvinnulleysinu
En því þarf hann frekar að lána
atvinnuleysi en vinsalinn? Þvi ekk
að taka upp nýja siði, og fara með
siðasta centið til kaupmannsins, en
fá stupið lánað hjá vínsalanum?
Sem betur fer eru þeir margir, og
það miklu fleiri, sem ekki þurfa að
líða skort fyrir það, að þeir eyði
peningum sinum fyrir áfenga
drykki, en liða skort samt, og þeim
mönnum eru allir, sem það geta
viljugir að hjálpa eftir megni. En
hinir eru sorglega margir, sem eyða
peningum sínum, meðan nokkurt
cent er til, á hótelum, pool rooms
og spilahúsum; en konan og börnin
eru heima við illan kost En svo
leiðis sinnuðum mönnum finna
menn enga hvöt hjá sér til að hjálpa
Það eru engin gustuk. Til þeirra
manna er öll tíð jöfn, dýrtíð sem
önnur tið, og framundan er ekkert
fyrir þá nema vandræði, hvort sem
stríðið í Evrópu löndunum endar
dag eða eftir þrjú ár.
7........
Þegar hinn ungi Svisslendingur
er 19 ára, þá er hann vandlega skoð-
aður af læknum og sendur á her-
mannaskóla, og verður hann að
vera þar 65 til 83 daga, eftir því til
hverrar deildar hersins hanri á að
fara. Svo byrjar hin reglulega her-
skylda hans, þegar hann er tuttugu
ára. Frá 6—8 vikur er hann þá i her
búðum, og er síðan skipað í hina
fyrstu herdeild (line). f tólf ár þarf
hann að vera í hernum 11 daga á
ári hverju. Síðán er hann tekinn í
landvarnarliðið (Landsturm) og
jarf ekki að gegna herstörfum nema
4 daga á ári, þangað til hann er 40
ára gamall.
Þegar hann fer í varaliðið (Re-
serve), þá fær hann allan útbúnað
iann, sem hermenn þeir hafa, og
geymir hann á heimili sinu. En all-
ir þeir hermenn, sem ekki eru kall-
aðir út á ári hverju, eru þó skyld-
aðir til þess, að skjóta svo og svo
mörg skot á einhverjum hinna nítj-
án hundruð skotklúbba landsins.
En stjórnin leggur til skotfærin og
gefur verðlaun þeim, sem bezt
kjóta.
Það er engan hroka eða stærilæti
i Svisslendingum að sjá eða heyra
vfir herstyrk þessum. Menn taka
jað sem sjálfsagt. Og hver cinasti
maður á Svisslandi veit það, að
komi stríð, þá verður hann og syn-
r hans að fara í það.
En Svisslendingar hafa hafl frið
í hnndrað ár.
Hroíaleg saga.
Frétt frá Yonkers, New York, dag-
sett 7. febr., segir frá eftirfylgjandi
næstum ótrúlegri grimdarsögu:
Þar í bænum er gamallamanna-
haili eitt, sem nefnist fícrman Od>'-
fellow Home, og er þvi stýrt af Þjó' -
verjum, og þangað leita þýzkir, fé-
lausir, aldraðir vesalingar. Nú fyr-•
nokkru fóru menn að undrast yfir
dauðsföllum þar. Þau úrðu svc, tið
og var farið að grenslast eftir þcssu
og grafin upp lík nokkurra — eitt-
hvað átta — er seinast dóu.
Fóru þá nokkrir Þjóðverjar að
linast og við yfirheyrslu játaði
þýzkur vinnumaður á hælinu, Fred-
erick Mors, að hann hefði hjálpað
til að gefa inn eitur 8 gömlum og
lasburða vesalingum á hælinu. Síð-
an hafa þrir aðrir vinnumenn ver-
ið teknir til að prófa þá. Umsjónar-
manninum var vikið frá; en náttúr-
lega hafa vinnumennirnir ekki tek-
ið þetta upp hjá sjálfum sér,— þeir,
sem hælinu stjórna, hafa látið þá
gjöra þetta, -—- Það kann að vera
gjört af bróðurlegum kærleika þetta
og samkvæmt þýzkum kenningum,
en hálfleiðinlegt er að hugsa til þess
— að líknin sé í því fólgin að drepa
menn!
Eg væri kominn í gröfina ef það
væri ekki fyrir Dr. Miles
Hjarta Meíul
Eg gat ekki gengits þvert yfir húsitS
og læknarnir sög«u manninum mmum
at5 eg heftSi tæringu. Vinkona min
rátilagtSi mér atS reyna DR. MIl.ES
H.IARTA MBDAL. Eg sendi eftir $5.00
virtSi og fór strax atS batna. Eg vigt-
atSi 115 pund, nú er eg 180, og heilsu
mína á eg atS þakka Dr. Miles metSul-
MRS. FRED WILTSE
R.F.D. No. 13 Aallen, Mich
Flest fólk sem hefir brúkað Dr.
Miles hjarta meðul hefir sömu reyn-
slu og Mrs. Wiltse: því hefir batnað.
Meðal sem orsakar að hjartað nái
sínum styrk án þess að hafa þvíng-
andi áhrif, er lang best. Fyrsta
flaskan er ábyrgst að hafa bætandi
áhrif, annars tekur iyfsalinn hana
til baka, skilar andvirðinu.
Athugasemdir við grein
Roosevelts
frá ritstj. “Everybodys”.
Á friðartímum hefir Svissland
1,200 manna standandi her, og er
nærri hver einasti þeirra látinn
kenna hermensku á skólum lands
ins. Innan þriggja daga má þar kalla
saman 250,000 æfðra og vel útbú
búinna hermanna, og þó hafa þeir
varalið, sem komið er af aldri þeim
er fyrst er kallaður, 150,000 her-
manna og 200,000 yngri sveina
(cadets), sem byrjað er að æfa.
Af þessu sjá menn, að innan
tveggja vikna geta Svisslendingar
kallað út nærri hálfa millíón vígbú
inna hérmanna, og þetta kostar þ
milli 6 og 8 millíónir dollara á ári.
Bandaríkin hafa 90,000 manna
sem fastan her, og seinastliðið
kostaði það oss 94 millíónir doll
ara. En varnir vorar, til samans,
með flotanum, hermannaskólunum
og köstulunum, kosta oss eitthvað
um 500 milliónir dollara á ári.
Að undantekr.um vanfærum
mönnum og vitfirringum er hver
einasti maður á Svisslandi æfður
til þess, að verja land sitt. Hann
byrjar æfingar þessar, þegar hann
er tíu ára gamall. Fyrstu tvö árin
er þetta einn hluti skólanámsins, og
er hann látinn hafa líkamlegar æf-
ingar miklar og breytilegar. En á
þrettánda árinu vcrður hann reglu-
legur lærisveinn (cadet), og þegar
hann er 14 ára gamall, þá fær hann
riffilinn sinn og tilsögn um, hvern-
ig hann eigi að fara með hann og
nota. Næstu 4 árin hefir hann her-
æfingar eina klukkustund á hverj-
um degi, og tveggja stunda skotæf-
ingar á viku hverri. Þegar hann er
18 ára, þá gengur hann í hersveit
þá, sem er í borg þeirri eða héraði,
sem hann er búsettur í, og æfa þar
herforingjar, sem ætlaðir eru til að
stýra þeim. En til æfinga þessara
fara nær fimm stundir á hverri
viku.
Wilkinson &EHis
Cash Groccrs antt Butchors
Corner Bannatyne and Isabel Streets
MATVÖRU DEILDIN.
Choice Canned Pears, reg. 15c, Special 2 for..........25c
Worcestershire Sauce reg. lOc Special 3 for 25c or per doz....90c
Our Special Blend Bulk Tea, reg. 40c Special...35c
Canned Pumpkin, reg. 15c per tin, Special 3 for.25c
12 oz. tin Red Cross Baking Powder reg. 20e per tin for.lOc
B. C. Evaporated Milk, Special 3 cans for.............25c
Corn Starch, “The Best” Special 3 pkgs for............22c
Krinkle Corn Flakes, reg. lOc Special 3 for.............22c
Washing Soda, Special 2Va lb. pkge....................-8c
Sun Ammonia Powder, reg. lOc, Special 4 for.....25c
Corn and Peas, Special per tin..................10c
Lard, Special 2 lbs for...............................25c
Fresh. Eggs, extra special, per doz.............25c
Toilet Paper, flat and Round, Special 7 for... 25c
Large Cans Tomatoes, only a few left, Special per tin.lOc
Grape Fruit, (large size) Special each...........5c
2 Ibs. Corn Syrup, Special 2 cans for...........25c
KJÖTVÖRU DEILDIN.
LAMBAKJÖT.
Leg of Lamb, Special pcr lb........... ..........20c
Shoulder Lamb, Special per lb.................i3^c
Stewing Lamb, Special per lb....................13c
Lamb Chops, Special per lb......................20c
No. 1 NAUTAKJÖT.
Round Shoulder Roast, Special per lb....................14c
Prime Rib Roast, Special per lb.................18c
3 lbs. Loin Boiling Beef, Special...............30c
Round Steak, nicely cut per lb........................18c
Sirloin Steak, whole slice, per lb..............20c
Shoulder Roast, Special per lb.................12}.?c
SVÍNAKJÖT
Pork Loins, nicely trimmed for Roast or Chops, whole..16c
Pork Chops or Roast, Special per lb.............18c
Manitoba Chicken, fresh killed per lb...........17c
Special Lot of Chickens and Ducks, per lb.......14c
Pork Sausage, Special per lb..;.................Uc
Við höfum upplag af spánýum fysk frá Prince Rupert, einn-
ig “Chicken Pies” “Beef Steak Pies” og “Sausage Rolls" nýtt á
hverjum degi.
Speclal Attention to Phone Ordors
Phone Garry 788
SEGÐU EKKI
“Eg má ekki við að láta gjöra við tönnurnar í mér”
VitS könnumst öll vilS, aö þaö er hart í ári, og íllt aö ná í peninga.
En þetta er ef til vill allt til góös. Þaö kemur okkur öllum sem
þurfum aö vinna fyrir okkar lifibrauöi til aö meta peningana.
GLGVMD l*fr EKKI aö þú innvinnur þér dollar 1 hvert sinn sem þú
sparar dollar.
MUND I»® EINNIG aö tennur eru oft meiri auölegö en peningar.
G6H HEII.SA er fyrsta spor til ánægju. Þessvegna þarft þú aö
passa tennur þínar. Nú er tíminn. Þetta er staöurinn þar sem fínar
tanna viögeröir fást.
STÓRKOSTLEGUR SPARNAÐUR Á BESTU TANNA VIÐGERÐ
Bridge Work $5 per tooth, 22k. Gull $5. 22k. Gull Krúnúr.
OKKAK PRfSAR BREVTAST ALDIIEI
Svo lmiulrutSum wklftir fíiikN er n« nola sér þetta (nklfæri.
ÞVI EKKI Þfif
FARA FALSTENNUR ÞÍNAR VEL?
e»n eru þær altaf hAlf lauMar I miinniniimf Ef hvo er I»ft komlC tll
okkar og IfttitV okkur hfia tll tönniir fyrlr 1>Ik' sem passn og
fyrlr okknr lfi^a vertli.
PERSONUIiBfi AÐGÆZLA—XotHS ykkur okkar l.% ftra reynMÍu.
$8.00 Whale bone Opið á kveldin.
DR. PARSONS
McGREEVY BLOCK,
PORTAGE AVE. Teiephone M. OOO.
Trunk Ticket Office.
Over Grand
WHITE & MANAHAN LTD. soo s.,e,.
KOSTA BOÐIN
Okkar Bláu og Gráu Serge föt á $18.00
eiga enga sfna jafninga í bænum.
Komið inn og við skulum sanna ykkur að það sem
við segjum er sannleiki.
Venjist að kaupa þar sem þið fáið mest fyrir peningana.