Heimskringla - 20.05.1915, Blaðsíða 1

RENNIE’S SEEDS
HEADQUARTERS FOR SEEDS, PLANTS.
BULBS AND SHRUBS
PHONE MAIN 3514 FOR CATALOGUE
Wm. RENNIE Co., Limited
394 PORTAGE AVE. - - WINNIPEG
Flowers telegraphed to all parts of
the wofld.
THE ROSERY
FLORISTS
rhonen Maln 104. Nlfcht and Suo-
ilny Sher. 21167
1ÍSJI |)o\.\ 1.1) STHEET, WINNIPEG.
XXIX. AR.
Fréttir frá Stríðinu
Það hcfir lítið heyrst uin striðið
undanfarna daga: en þó ekki af því
að lítið hafi verið um bardaga, því
að þeir hafa einlægt verið, og er það
einsog vér sögðum seinast, að nú
væri rót komið á Bandamenn og
hergarð þeirra á Frakklandi og í
Flandern. Þeir berjast þar hér og
hvar og veitir Þjóðverjum oftast
miður. Bandamenn eru að sækja
frain sunnan við I.ille. Norðan við
La Bassee sóttu Bretar svo hart fram
ásamt Indum og Frökkum, að hinir
lirukku undan um mílu vegar, og
kvíaðist þá af sveit Þjóðverja, 5000
til 6000 manna, og lág ekki annað
fyrir en að þeir gæfust upp eða
væru strádrepnir. Voru Canada-
menn þar sem hríðin var hörðust.
— Þykir herfróðum mönnum s'1
þarna hafi verið brotinn hergarður
Þjóðverja, og mega þeir nú hafa sig
alla veið, að fylla upp skarðið. —
Annars verða þeir að halda undan
á löngu svæði.
F.n norðar.— norðan við Ypres —
hafa Belgir sótt vel fram viíT sjóinn
og hafa Bandamenn hrakið Þjóð-
verja yfir skipaskurðinn og tekið
aftur Steenstraate sem þeir töpuðu
nm daginn. Og hverju áhlaupinu
liafa þeir hrundið af öðru sunnan
við Ypres á hólinn góða “nr. 60”,
sem Bretar sprengdu kollinn af fyrir
nokkru, er þeir hröktu Þjóðverja
þaðan. Mafa Þjóðverjar látið þús-
undir manna i þessum áhlaupum, en
geta ekki náð hólnum.
Zeppelin loftskipin vinna lítiíS á.
/feppelinarnir eru nú farnir að fá
skelli nokkra. Einn réðist á Hams-
gate á Englandi hinn 17. maí og
hle.vpti niður 40 sprengivélum og
meiddi eitthvað 3 merrn; en flug-
fra Kastehurch og Westgate
fóru af stað og eltu hann á sjó út; en
þegar hann kom aftur upp að Belg-
íu strönduin, út frá Nieuport, j>á
tóku við honum 8 flugdrekar frá
Dunkirk og komust 3 þeirra í skot-
færi, og voru alt í kringum harin.
Einn Bretinn, Rigsworth, var í lofti
uppi yfir honum, 200 fet, og ldeypti
niður 4 sprengivélum á hann. Þær
hittu einhverjar, og stóð reykjar-
strókurinn upp úr honum, jiví eitt
liólfið var sprungið. En honum brá
svo við að hann reis á endann og
vissi hali hans beint niður; þannig
fór liann beint í loft upp 11,000 fet,
og ætla menn hann stórskemdan
eða hafa farist.
Annar Zeppelin hafði mikið verið
á ferðinni í kringum Brussel í Belg-
íu. En ]iá var það nýlega undir
kveld að 27 flugdrekar fengu færi á
honum og umkringdu hann og varð
þar slagur liarður tneð vélarbyssum,
og reyndi hann aið komast frá flug-
drekunum og lyfta sér hátt í loft
upp. Skothríðin hvein í lofti þarna,
við ský uppi, og gat hann brotið 2
eða 3 drekana svo að þeir hrundu
niður; en hinir urðu þó Zeppelin-
skipinu að lokum yfirsterkari, svo
að það féll til jarðar. 60 manns voru
á þvi, og hefir hann því verið einn
af þessum stóru Zeppelinum Vil-
hjálms. Mennirnir fórust náttúr-
lega allir.
Austurríkismenn fara hrakfarir í
Galizíu.
Eystra tekur hún sig upp sania
guinla sagan. Rússar ]>jappa að Þjóð-
verjum á allri hinni löngu línu. Á
Kurlandi hrökkva Þjóðverjar undan
og norðaustan við Tarnow halda
þeir Þýzkum föstum og veita þeim
skell á skell ofan, og eins þaðan og
upp í fjöllin. En i Suður-Galizíu á
hundrað milna svæði hafa Rússar
farið svo illa með Austurríkismenn
og Ungverja, að þeir hrökkva all-
staðar undan. Þcir komust nálægt
Przemys), en þar fengu þeir þær
kveðjur frá hinum langskeytu virkj-
um kastalanna, að þeir stráféllu.
Og þarna létu Rússar kné fylgja
kviði og keyrðu þá suður bæði í
Galiziu og Bukóvína, suður fyrir
ána Pruth, og tóku 30,000 fanga og
feikn af vopnum og vistum og skot-
færum, því að víða hlupu Austurrík-
ismenn frá öllu. Riddaralið Ung-
ara var þar komið og ætlaði að
stöðva Rússa, meðan hinir voru að
flýja, en þeir féllu hver um annan
og fór þ.ar einhver bezta hersveitin,
sem Austurríkismenn höfðu cftir.—
Þetta voru endalokin á eitthvað 3.
vikna löngum bardaga, sem þarna
hefir staðið dag eftir dag hér og
hvar um Galiziu, Bukovína og með-
fram fjöllunum. Þjóðverjar voru
búnir að senda þangað hverja her-
sveitina eftir aðra, viku eftir viku,
og þarna átti að mola Rússa, klemma
að þeim á þrjá vegu, og sjálfur
kappinn Hindenburg var ]>ar kom-
inn.
ítalir fara á stað.
Jaeta est alea, kastað er nvi töfl-
um, segja ítölsku blöðin. Þetta eru
orðin sem Caesar mælti er hann reið
með hermönnum sínum yfir smáána
Rubieon, og hóf herferð sína móti
senati Rómverja. Nú er fögnuður
mikill um alla ítaíu. Salandra er
þar tekinn við stjórn allri, en Gio-
litti kominn heim til sfn. En hann
var það sem einlægt hefur haldið
ítölum frá stríðinu. Það var þann
18, ekki beinlínis búið að segja
Austurríki stríð á hendur, en kon-
ungurinn, þingið og ])jóðin var á
einu bandi.
Tyrkjum snýst hugur.
Samsæri hefur komist upp í Mik-
lagarði að drepa Soldán^ Enver
Pasha, Goltz markálk og General
Liman von Saunders, báðir þýzka.
Sjö bardagar sömu vikuna.
Menn halda hér að ekkert hafi
verið barist nýlega. En á vestur-
línunni í Frakklandi og Belgíu hafa
frá laugardegi hinn 8. til föstudags
hins 14 verið sjö sérskildir bardagar
og þeir hinir hörðustu í sögu vestur-
Evrópu.
En á laugardaginn var ]>ó ekki
best. Hvað eftir annað runnu
þýzkir á, en hvað eftir annað
hrundu Bandamenn þeim af sér.
Þeir héidu þessu áfram allan dag-
inn liýzkir og eins í myrkrinu þegar
nótt var koinin. Þeir af Bretum
sem lifðu af þá nótt skutu einlægt
í sífellu þangað til þeir gátu ekki
haldið á riflum sínum.
Þetta var hvað harðast við Ypres,
en þegar lýstl á sunnudagsmorgun-
inn lágu búkar þóðverja sem hrá-
viði fyrir framan grafirnar og ])öktu
slétturnar og þar lág margur Bret-
inn innan um haugana þýzku, en
ekki komUst þeir áfram ])jóðvorj-
arnlr.
Frá Hellusundi fréttist lltið nema
að Bandamenn síga hæga nær virkj-
unum og tugir ])úsunda hrynja nið-
ur af Tyrkjum.
KROSSFESTING.
Menn hafa ekki frúað því og talið
það með reifarasögum, er vér sögð-
um að Þýzkir væru farnir að kross-
festa fangna menn lifandi. En nú
kemur saga til sönnunar þessu.
Maður einn heitir Bentley og er
úr niundu herdeildinni frá London.
Ilann skrifar 9. mai:
“Eg var á spítalanum, þcgar Can-
ada maður einn særður var borinn
þangað, og saga hans er þessi: Við
vorum 40 Canada-mennirnir, að
meðtölduni undirforingjanuin (serg-
eant). Allir Vorum við særðir, og
vorum látnir í Hlöðu eina á bak við
víggrafirnar; þar áttum við að bíða
eftir því, að mennirnir, sem særða
bera, kæmu að taka okkur. En lið
Frakka, vinstra megin við Ganada-
mennina, hafði orðið að halda und-
an, og þá urðu Canada-mennirnir að
halda undan líka. En nú koniu Þjóð-
verjar á eftir þeim og tóku hlöðuna.
Næsta dag tóku Canada-menn hlöð-
uiia aftur. En þegar þeir litu inn í
hana, sáu þeir að hver einasti hinna
særðu Canada-manna var stunginn
til bana, nema undirforinginn. Hann
var negldur upp á hurðina að innan
á höndum og fótum. Til allrar ham-
ingju var hann enn með lifi og gat
sagt okkur söguna”.
Þarna er citt sýnishorn menning-
arinnar þýzku!
F'réttaritari Windermere segir
sögu þessa, og eru fréttir hans ald-
rei véfengdar.
KRISTNIR MENN MYRTIR._
Austur í Armeníu, i borginni Van
við Vansjó, hafa Tyrkir slátrað 6000
kristnum Armeníu búum. Það eru
bæði Tyrkir og Kurdar, sem vinna
þessi verk. Það er trúin Tyrkja, er
])ví veldur.
WINNIPEG, MANIT0BA, FIMTUDAGINN 20. MAÍ, 1915.
Nr. 34
WILSON FORSETI OG VIL-
HJÁLMUR KEISARI..
1 bréfinu til Vilhjálms gjörði Wil-
| son Bandarikjaforseti þá kröfu tif
Þjóðverja, að þeir hættu að láta
neðansjávarbáta sína sökkva kaup-
skipuin og farþegaskipum. En nú er
svar Vilhjálms keisara hljóðbært
orðið, og er það þvert nei. Hann
vill ekki taka það í mál, að láta
neðansjávarbátana hætta þessu fall-
ega starfi sinu. Þetta kvað vera efni
og innihald svars'hans; reyndar vaf-
ið rósum og málskrúði, vifilengjum
og ákærum, en þó þvert og ótvirætt
nei. Neðansjávarbátarnir eru nú
orðið hið eina vopn, sem hann þyk-
ist mega reiða sig á.
Landabrall Hon. Frank
Olivers og annara
Liberala.
UPPREIST í PORTÚGAL.
í Portúgal var uppreist hafin ný-
lega og stjórninni velt. Litlir urðu
mannskaðar: 67 biðu bana og 300
særðust. Joao Chagas heitir hinn
nýji forseti. Portúgal lýðveldi sein
áður. — Af fréttunum litur svo út,
sem menn hafi verið hræddir um,i
að vinir konungs myndu steypa lýð-'
veldinu og kveðja hann til rikis
aftur.
— F7n þann 18. þ.m. kemur sú
fregn, að hinn nýji forseti, .loao
Chagas, hafi verið skotinn i lestinni
frá Oporto til Lissabon, og er sagð-
ur látinn. Uppreistin kvað vera
byrjuð aftur.
KONUR RÍSA UPP í TRIESTE.
Trieste er sjóborg Austurríkis við
Adriahaf. Karlar allir þar komnir i
herinn. Konurnar gjöra uppreist
móti Austurríki. Þær söfnuðust sam-
an á torginu frannni fyrir höll lands
stjórans, barúns F'riesseki, og hróp-j
uðu: “Drepist Jóseppur keisari!
Niður ineð Austurríki!”: og brenduj
þar fána Austurríkis og mynd ,Ió-!
seps gainla,
l«indsstjóri lætur hermannaflokk
ráðast á þær. En konurnar voru
vopnlausar og höfðu ekki annað en
brot af ljóspóstum, sem þær gátu
sundrað, steina og fjalabrot. Her-
mennirnir skutu á þær og drápu 75,
en 600 særðust. (I-'agur er sigurinn
sá!).
Bréf frá
Kolskeggi Þorsteinssyni
Nettley Hospital, Englandi,
29. apríl 1915.
Elskn mamma! i
Nú loksins ætla eg að láta þig
vita, hvers vegna eg er staddur hér
á Englandi, en ekki í skotgröfunmn
að berjast, einsog hver annar verð-
ugur brezkur þegn.
Síðastliðna þrjá mánuði höfum
við verið í yrringum við ])á Þýzku
hér og hvar á I-'rakklandi og Belgiu.
F'yrir 2 vikum gjörðum við áhlaup
á í'Hill 60” nálægt Ypres, og tókum
aftur fallbyssurnar og hæðina sjálfa,
sem var nokkurs virði; auðvitað
samt mikið mannfall i svo hörðiim
slag; en samt unnum við og það var
mest um vert.
í þessum slag særðist eg á þann
hátt, að sprengikúla sprakk svo sem
á að gizka 3 fet fyrir framan mig:
en á milli mín og kúlnanna var hlað-
inn veggur af pokum, fyltum með
mold; alt fór það í háa loft og smá-
bitar af kúlunni i gegn og í mig og
mikið af þessu skrani féll ofan á
mig, svo þegar eg náðist, mun eg
hafa verið óásjálegur. Eg fékk brot
úr kúlunni i gegnum eyrað og ofan
i hálsinn, og svo nokkkur sár og
niarbletti. Eg var fluttur á Nettley
Hospital á Englandi og skorinn upp
og bitinn tekinn úr hálsinum, og
sendi eg þér hann ásamt 4 spilum,
setn fundust í fataleyfunum utan af
mér; þau sýna þér að brotin voru
mér nærgöngul. Byssan min var
hjá mér; hún var eyðilögð.
Sjálfum liður mér ágætlega; hefi
haft góða hjúkrun og góðan bata og
vona að komast á fætur eftir viku
hér frá. Svo fæ eg svo sem viku fri-
tíma; og þar á eftir held eg til
Frakklands aftur.
Þú heldur kannske, mamma, að
mig langi heim. Nei! Strax og eg
gat farið að stíga á fætur, var liug-
urinn allur hjá barnamorðingjun-
tim ])ýzku. Þeir þurfa að fækka, og
þar vil eg eiga þátt i.
Eg skal skrifa aftur áður en eg
fer. Verið þið blessuð og sæl!
Þinn elskundi sonur.
Kolskeygttr Tliorsteinsson.
Canada verÖur nokkrum millíón-
um dollara (átækari.
Það var í sambandsþinginu 14.
dag arílmánaðar að Hon. Frank Oli-
ver fór að reyna að verja sig og sam-
band sitt við Grand Trunk Pacific
en var þó hálfhaltrandi. Hann var
að reyna að skíra ]>að hvernig stað-
ið hefði á 15 þúsundum, sem hann
fékk hjá Grand Trunk. Blaðið hans
í Edmonton var svo illa statt að
því bráðlág á þessu, og svo fór hann
að liampa því, hvað liann hefði
verið ofsóttur og að Ferguson væri
leigður flugumaður (hired thug).
Landið rænt millíónum dollara.
Hon. Dr. Roehe, scm fjöldi manna
hér þekkir, reis l>á upp og sagði að
rannsóknir Fergtftons hefðu sann-
að það, svo að enginn vafi væri á
að liberalar hefðu rænt landið mill-
íónum dollara. Hann kvaðst ekki
sjá neina ástæðu eða afsökun, til
þess að Grand Trunk væri leyft, að
leggja 15 þúsundir í blaðið Edmont-
on Bulletin á sama tfma og Hon.
Mr. Oliver aðaleigandi blaðsins var
innanrfkisráðgjafi, og félagið var
stöðugt að semja einmitt við innan-
ríkisdeildina um lönd og endastöð-
var brautanna og um bæjarstæði.
(Ráðgjafinn var ]>á að semja við
sjálfan sig.)
Þá kom Dr. Roehe með ein og
önnur ný atriði, er snertu hinn fyr.
verandi innanríkisráðgjafa. Hann
sagði frá þvi hvernig hann hefði
eignast heimilisréttarland nálægt
Edmonton fyrir $1.00 eruria. En
eins og vanalega hefði stjórnin á-
skilið sér öll námuréttindi í land-
En þrátt fyrir |>að hefði Mr.
Oliver leigt námuréttinn öðrum
manni og í fimm ár hefði hann
fengið ákveðið gjald (royalty) af
hverju tonni kola sem þar voru
grafin upp. En þegar stjórnarsklft-
in urðu þá fyrst bað hann um og
fékk hjá stjórninni námuréttindi á
landi þessu.
Sala skólalandanna.
Enn sagði Dr. Roehe frá sölu á
skólalöndum, 23 kvart-sektíónum
fyrir $25,000 en kaupum þeim var
kipt upp af því að kaupandi gat
ekki borgað þegar í gjalddaga kom.
En þá kom til sögunnar .1. .1. And-
erson, tengdasonur Mr. Oliver og
tók að sér kaupin á landinu eftir
að hin fyrri sala var ógild gjörð.
Nokkrum árum seinna komu lönd
þessi í eign Mr. Olivers og voru þá
virt á 71 þúsund dollara.
Þá var beitileyfið J. G. Turriffs í
Suður Alberta. En Turiff þessi er
liberal þingmaður frá Assiniboia^
en þetta gjörðist áður en hann var
þingmaður.
Maðurinn sein léði nafn sitt til
þess að biðja um leyfi þetta var H.
P. Brown frá Great Falls, Montana,
en eiginlega var J. D. McGregor frá
Brandon, maðurinn, sem bað um
leyfið, og maðurinn sem mest hafði
upp úr því A. J .Adamson frá Win-
nipog.
J. G. Turriff er tengdabróðir A. J.
Adamson’s og var þá land eommiss-
ioner í Ottawa. Upprunalega var
beðið um beitileyfi á 32,000 ekrum,
svo það urðu als 60,000 ekrur.
En maðurinn, sem hafði Iéð nafn
sitt til þess að biðja um leyfið Mr.
Brown vissi ekkert um það, að
hann hefði fengið leyfi á 28 þúsund
ekrum auk þeirra 32 þúsunda, sem
upphaf!ega var beðið um. Og
meira að segja, lvann afsalaði sér
beitilöndunum áður en biiið var að
veita honum réttinn til þeirra.
H. P. Brown sór það fyrir rétti að
hann hefði verið á Ottawa í Mai
mánuði 1902 og hitti þá James Me-
Gregor frá Brandon, og spurði þá
MeGregor hann, hvort hann mætti
ekki nota nafn hans til að fá beiti-
land í ('anada. Kvaðst MeGregor
hafa svo mikið land sjálfur, sem lög.
in frekast leyfðu. Fór svo með þeim
að Brown varð við bón hans. En
17. september sentli McGregor hon-
um eyðublað fyrir afsalsformi og
bað hann að skrifa undii' það.
Þetta gjörði hann. 1 skjali þessu
afsalaði hann sér öllum rétti til
landanna. McGregor fékk skjalið
og svo varð það eign Adamson’s ein-
hverntíma í septembermánuði 1903.
En árið 1904 lét Adamson löggilda
félag eitt er hann nefndi Golway
Horse and (^attle Co. og ]>að nafn
var nú sett inn í eyðurnar á skjal-
inu. sem Brown hafði skrifað undir.
Félagið var nú orðið eigandinn.
j Ferguson sýnir nú og sannar að
| félag þetta hafi eignast land þetta
| án þess, að • borga nokkuð fyrir.
{Það kostaði þá ekkert. Og svo
héldu þeir þvf um hríð og borguðu
Dominion stjórninni $650.00 f leigu
en í marzmánuði 1906 seldu þeir það
manni einum að nafni John Cowd-
ry frá McLeod f Alberta fyrir $22,500.
Ferguson varð þess vísari að hvor-
ugur þeirra J. D. McGregor eða H.
P. Brown átti nokkurn þátt f að
auka ekrufjöldann sem um var beð-
ið úr 32 þúsundum upp í 60 þús-
und. En í íikjölum eftir Turiff fanst
þetta:
“Hinn seinast liðna janúarmánuð
sendi H. P. Brown oss beiðni að fá
township 13 og þeim hluta af town-
ship 14 sem er vestan Bow River,
bætt við land það er hann áður
hefur beðið um fyrir beitiland.
Gjörið svo vel og bætið því við og
búið út skjal þannig lagað til und-
irskriftar fyrir nefndai-menn, (coun
cil)
J. G. TURRIFF,
Commissloner
En þannig löguð beiðni kom aldei
frá Mr. Brown.
Craven stýflan.
Þá er Crafen st.flan. Ferguson
kemur með óhrekjandi sannanir
fyrir þvf að maður einn að nafni
George W. Brown, sem nú er land-
stjóri, Lieutenant Gevernor í Sask.
liafi verið í bralli þessu.
I>á var J. G. Turriff “iand comm-
issioneF’ En þeir voru vinir miklir
George W. Brown og Walter. Scott,
sem nú er stjórnarformaður í Sas-
katchewan. ()g undir eins og W.
Scott fór þess á leit við Turiff, fyrir
hönd Mr. Brown's að hann léti
Brown fá lönd þessi, þó að Brown
sjálfur gæti ekki fengið þau hjá
stjórninni. Var ])ó mörgum öðrum
frá vísað sem löndin vildu fá og
voru þeir rændir rétti sínum.
Þessar þúsund ekrur fengu þeir
Brown og félágar hans fyrir $1 ekr-
una, ])að er að segja: Þeir keyftu
518 ekrur fyrir $1 ekruna en hitt
fongu þeir sem “half breed scrip.”
Þegar George W. Brown var að
skrifa Walter Scott og biðja hann
að útvega sér lönd þessi, þá sagði
hann að þau væru mjög lítils virði.
518 ekrur sagði hann að væru undir
vatni í Long Lake. Hitt landið
væri eiginlega einskis virði, það
væri mest möl og grjót, og eini veg-
urinn að fá verð úr landinu væri
með áveizlu (irrigation). Það væri
aðeins í stöku árum sem nokk-
ur upskcra fengist úr löndum l)ess-
um (sem ekki væru undir vatni).
Þetta var skrifað 24. apríl 1900 í
Regina.
En í janúar árið 1906 fór stjórnin
að búast til að byggja stíflugarð
við Craven, Sask. og þurfti að
kaupa landið. Þá reis þetta land
í verði alt f einu og svo mikið að þá
var engin ekra þess fáanleg fyrir
minna en $100.00. Það var það sem
Brown heimtaði, en honum var ekki
liðið það. Landið var tekið af hon-
um en honum borgað $25.00 fyrir
ekruna.
Þessi lönd höfðu í fyrstu verið
seld svo, að stjórnin hafði aldrei
látið yfirlíta þau eða virða.
SARGEANT J. V. AUSTMANN
SÆRÐUR.
j Sergeant .1. V. Austmann, skot-
kappinn, sem fslendinguin er svo
kunnur orðinn bæði af bréfum hans
i Hkr. siðan stríðið byrjaði og hin-
uin mörgu skotvinningum hans áð-
ur, sem Hkr. hefir getið um,— er nú
. sa'rður, en ekki vita inenn hvað
mikið eða hvar hann er niður koin-
1 inn: en vér vonum að geta sagt frá
þvi næsta blaði. Hann er sonur S.
.1. Austmanns trésmiðs, og er fæddur
i hér i bæ; rúmt tvitugur að aldri og
hinn gjörvilegasti maður.
ÍSLENDINGAR TYNDIR.
JÓEL li.
PETVfíSSOX.
PETl’fí f.
JÖXASSOX.
Þessir tveir íslenzku piltar hér úr
Winnipeg eru taldir með týndunv
(missing); en svo eru þeir vana-
lega nefndir sem fangaðir eru. Þeir
voru félagar þessir tveir, og má
vera, að þeir hafi ekki vilað skilj-
ast að.
Seinustu strííísfréttir.
Voðaslagur líklega að byrja bæði
að vestan og austan. Seinustu 10
dagana htifa fallið af herforingjuin
Breta 1,200, og sýnir það að þeir
spara sig ekki. Enda leggjast þeir
nú fast á í F'Iandern og Norður-
Frakklandi. Er sem rót sé að koma
á allan hergarðinn vestra, og ósvikið
renna F'rakkar á.
Eystra er nú slagur á allri linu
Bússa suður í Karpatha fjöll. En
sunnanfjalla er sem þeir hafi hörfað
upp á hæðirnar, þar sem vigin eru
betri cn á sléttunum. Þar berja þeir
lika af sér áhlaupið og halda enn
öllu sinu. Norðan við Dukla skarð-
ið hrundu þeir Þýzkum frá Sorlice
til New Sandic, um 20 mílur; en
norðan við Tarnow unnu Þýzkir
töluvert á, á 20 milna sva’ði norður
og suður, og gjörðu gcil i viggarða
Rússa, en gátu ekki brotist í gegn.
Rússar sækja nú allstaðar á.
Fiins er við Hellusund. Banda-
menn sækja þar fast á. 4,500 fallnir
af Tyrkjuin ]>ar. Allir spitalar full-
ir i Miklagarði, og verða þeir að
senda særða til Asiu.
♦
♦
Heiðurssamsæti.
í tilefni af því aö landi vor Thos.H. Johnson. þingmaður
fyrir Miö Winnipeg, hefir verið gerður að ráðherra opinberra
verka í Manitoba-fylki, og að þetta er í fyrsta skifti, sem
löndum vorum hér hefir hlotnast slík viðurkenning og slík
ur heiður, þá komu nokkrir fslendingar sér saman um, að
það væri vel viðeigandi fyrir Winnipeg-fslendinga, að láta í
ljós viðurkenning sína og þakklæti til herra Thos. H. John-
son fyrir þenna heiður, sem ekki er einasta hans, heldur allra
Vestur-íslendinga og fyrir framkomu hans, í hvívetna,
sem ætíð hefir verið íslendingum til sóma.
Það hefir því verið ráðið, að halda samsæti Thos. H.
Johnson til heiðurs í Royal Alexandra Hotel á föstudag-
inn kemur, þann 21. þ.m., kl. 7.30. Þetta samsæti verður að-
eins fyrir karlmenn og er vonast til þess, að fslendingar af
öllum flokkum heiðri gestinn með nærveru sinni. Þess má
geta að ekki er ætlast til að samsætismenn séu í sérstökum
viðhafnarfötum.
Aögöngumiöar, er kosta $1.50 eru til sölu að Lögbergi.
.♦♦♦♦♦-♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦“♦> i
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
I
♦
♦
•f
♦
♦
l
♦
f
t