Heimskringla - 05.08.1915, Blaðsíða 2

BLS. 2
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 5. AGÚST 1915.
KOSNMGAR.
AcSeins eitt ár er liSiS síSan til þingkosn-
inga var gengiS hér í fylkinu, og nú erum
vér aftur í miSri kosningahríS. Stutt á
milli bardaganna má þaS sannarlega kallast;
en rás viSburSanna er því valdandi og stoS-
ar lítiS um þaS aS fárast.
En hversu alt er meS öSru móti nú eSa
var í fyrra! Hversu margvíslegar hafa ekki
öldurnar veriS, sem risiS hafa á hinum póli-
tiska sæ á þessu eina ári og margir okkar
þektustu manna beSiS skipbrot í því sjó-
róti, eSa lent í slíkum hrakningum, aS enn
sér eigi út yfir. Og beggja /lokka menn hafa
þaS veriS; þó stærri hafi áföllin orSiS hjá
fyrverandi stjórn, en hjá þeirri sem ennþá
flýtur. Sú gamla leiS fullkomiS skipbrot;
hin nýja er aS velkjast í hafrótinu á hriplek-
um knerri.
komu önnur nöfn. ------- Ef Norris stjórnin
hefSi veriS sá bindindis frömuSur, sem hún
þóttist vera, þá hefSi hún getaS IokaS öllum
hótelum og vínsölubúSum innan mánaSar
frá því hún tók viS völdum; stjórnarráSs-
samþykt nægSi til þess, og hefSi hún veriS
í gildi þangaS til þing kom saman, og hefSi
ráSstöfun þessi gefist vel, myndi þingiS
ekki hafa fariS aS hagga henni, heldur staS-
fest hana. Scott stjórnin í Saskatchewan
fór þannig aS. Nær virSist vera aS halda.
aS Norris stjórnin ætli gjörsamlega aS viSra
bannlagamáliS fram af sér; og þaS er vafa-
laust skoSun hóteleigendanna, því á fundi,
sem þeir héldu nýlega, samþyktu þeir í einu
hljóSi, aS fylgja Norris stjórninni meS ráS-
um og dáS viS kosningarnar.
Brennivíns-salarnir orSnir bandamenn
Norris stjórnarinnar! HafiS þaS hugfast
bindindisvinir góSir! Er þaS bandalag heil-
næmt fyrir framgang bindindismálsins?
En þann 6. ágúst næstkomandi verSur
hann af kjósendum þessa fylkis dæmdur
strand.
ÞaS er langt síSan jafn þungt og ein-
dregiS almenningsálit hefir gjört vart viS
sig eins og nú, út af hneykslismálunum, sem
komiS hafa á daginn þessa síSustu mánuS-
ina. Úr hverri bygS og bæ, krók og kima,
heyrist fordæming á þeim mönnum, sem
steypt hafa fylkinu niSur í vanvirSu og eigna
tjón. Gamla stjórnin sökuS um hvoru-
tveggja; Norris stjórnin tvímælalaust sek
um fyrra atriSiS, litlu eSa engu minna en
fyrirrennari hennar. HarSastir allra í garS
gömlu stjórnarinnar hafa veriS hennar eigin
flokksmenn, sem stutt höfSu hana ár eftir
ár, meSan þeir báru traust til hennar; en
sem auSvitaS sneru viS henni bakinu strax
og þeir urSu sér þess meSvitandi, aS hún
hafSi »svikiS þá og trúnaSareiSa sína viS
fólkiS.
Roblins-tj. lagSi niSur völdin í vanheiSri,
brennimerkt, — endadægúr hennar var al-
gjörlega pólitiskur dauSi. En andarslitra
verk hennar var, aS selja völdin fyrrum and-
stæSingum sínum fyrir vernd sjálfri sér til
handa, og þessir gömlu harSsnúnu and-
stæSingar, sem nú skipa valdasessinn, voru
engu ófúsari til kaupanna, en hinir aS selja.
Þannig tókust hin smánarlegustu valda-
kaup, sem kunn eru hér í landi, — báSum
málsaSilum til ævarandi vanvirSu.
En afleiSingin af þessu svívirSilega bralli
varS sú, aS vér höfum nýjan stjórnmála-
flokk vor á meSal, ----- flokk, sem saman-
stendur af öllu því bezta mannvali, sem
þetta fylki á, og sem eindregiS vill hefja
þaS úr þeirri niSurlægingu, sem leiStogar
beggja gömlu flokkanna hafa steypt því í,
og sem getur gjört þaS og gjörir, ljái al-
menningur flokknum fylgi sitt.
Hinn nýji flokkur — eSa endurfæddi
Konservatíve flokkurinn, sem sumir vilja
kalla hann, þó nafniS sé: Liberal-Konserva-
tíve flokkurinn (Lögberg segir fyrra nafn-
inu hnupplaS frá sínum flokki, sem vitan-
lega eru ósannindi, því þetta nafn hefir Kon-
servatíve flokkur þessa lands boriS til
margra ára: The Liberal-Conservative Party
of Canada), — var svo heppinn aS fá mann
þann fyrir leiStoga sinn, sem telja má meS
mætustu og mikilhæfustu sonum þessa lands
og sem nýtur trausts og virSingar vina sem
óvina. Sir James Aikins er heiSursmaSur
í orSsins fylsta skilningi, — maSur, sem fylki
þessu er hinn mesti sómi aS og hinum nýja
flokki ómetanlegt gagn. MeS hann fyrir
leiStoga og framsóknar-stefnuskrá, sem ekki
á sinn líka, ætti flokkurinn aS geta treyst
á alment fylgi kjósendanna, þegar á kjör-
dag kemur.
Sumir hafa haldiS því fram, aS lítill
væri munurinn á stefnuskrám flokanna. En
hann er talsverSur. Stefnuskrá Konserva-
tíva er langtum yfirgripsmeiri og víStækari;
og mun engum blandast hugur um slíkt viS
nánari athugun og aSgæzIu, — sérstaklega
í bindindismálinu. Þar eru Liberalar hálf-
volgir: binda bannlaga-loforS sitt viS leit-
an til atkvæSa fólksins síSar, sem alt af má
vinda fram af sér; en Konservatívar lofa
hreinum og beinum bannlögum, án nokkur-
ar undanfærslu eSa vífilengja, og er þaS
stóri munurinn.
Hafa Liberalar sýnt nokkuS í þá áttina,
síSan þeir náSu völdum, aS þeim sé ant
um, aS efna heit sitt um framgang bindindis-
málsins? SíSur en svo! Þeir voru ekki fyr
komnir til valda, en þeir fóru aS dekra viS^
hóteleigendurna og vínsalana: Sendu einn
sinn helzta mann út á meSal þeirra, tú
lofa þeim vernd sinni gegn svo og svo háu
gjaldi í kosningasjóS; ef ekki var aS því
gengiS, var hótaS aS taka veitinga- eSa vín-
sölu-leyfiS frá þeim. Sýnir þetta mikinn á-
huga á framgangi bindindismálsins? Sýnir
þetta, aS mennirnir séu heilir og hreinir?
Er ekl i nær sanni, aS kalla þetta tvöfeldni
og loforÖasvik á hæsta stigi? A8 vorri
hyggju er ekki hægt aS gefa þessari frar..-
A8 Konservatívar efni bannlaga-loforS
sitt, nái þeir völdum, ætti enginn maSur aS
þurfa aS efa. Sir James Aikins er eindreg-
inn bindindismaSur, og hefir veriS svo um
fjölda mörg ár, og þaS ætti aS vera góS
trygging. Hann væri ekki forseti ‘‘Social
Reform Council’*, væri hann ekki einlægur
bindindis- og siSbetrunar-frömuSur.
Sir James er menningar-frömuSur hinn
mesti; mentamála-loforS stefnuskrár hans
er engin hætta á aS hann efni ekki, nái hann
aS komast til valda.
LoforSin í stefnuskránni verSa efnd, —
þaS mega kjósendurnir reiSa sig á. Sir
James hefir altaf reynst sá maSur, sem staS-
iS hefir viS loforS sín, og hann er nú orS-
inn of gamall til aS breyta um ráSlag.
En má segja hiS sama um Norris stjórn-
ina? Þessi fárra vikna stjórnartíS hennar
géfur síSur en svo glæsilegar vonir um góS-
or og drengilegar loforSa-efndir.
Mönnum af því sauSahúsi, sem þeir
Norris og félagar hans eru, má treysta til
alls hins versta. Þeir hafa sýnt þaS áSur.
En þaS er ekki á grundvelli stefnu-
skránna eSa stefnuskráa-mismunar, sem þeir
Liberölu sækja kosningar-baráttuna. Ónei!
Syndir Roblin stjórnarinnar eru helzta kosn-
ingaragniS, sem þeir hafa á borS aS bera.
Roblin stjórnin er dauS eins og Greenway
stjórnin og syndir hennar eigi ekki og megi
ekki hafa áhrif á kosningarnar, og aS hampa
þeim framan í kjósendurnar sér til atkvæÖa-
fylgis, er móSgun viS þá.
Málefnin, löggjafarmálin, stefnuskrár-
atriSin, — þaS á aS liggja til grundvallar
viS kosningarnar.
Svo er annaS: —
Hreinleiki í stjórnmálum er þaS, sem
vér þurfum framar öllu öSru. Hvernig geta
menn búist viS pólitiskum hreinleika af Nor-
ris og félögum hans?
Norris stjórnin og Roblin stjórnin eru
náskyldar. Hvér silkihúfan upp af annari.
í Þær þurfa aS fara sömu leiÖina.
Norris stjórnin er brennimerkt fyrir viS-
urstyggilegasta valdabrall. — Hvar getur
j hreinleiki komist aS, þar sem eintómur saur
; er fyrir? Hvernig er hægt aS búast viÖ, aS
| kjósendurnir treysti saurugri svikastjórn,
I sem ber hvítglóandi æruleysis og ódreng-
skapar brennimark á enni sér? Og aS fela
j slíkum mönnum aS fara meS stjórnartauma
I fylkisins, er aS setja alvarlegan blett á æru
j og mannorS fylkisbúa. Almenningurinn,
j þó saklaus sé, getur orSiS sér opinberlega
j til minkunar, ef hann felur slíkum ódrengj-
I um umboS sitt og forsjá.
Fyrsta og sjálfsagSa skyldan, sem kjós-
' endurnir hafa gagnvart sjálfum sér, er aS
fella viS kosningarnar þessa þokkapilta, sem
nú skipa valdasessinn, án nokkurra vífi-
lengja, — eSa gjörast samsekir þeim aS
öSrum kosti.
ÞaS skiftir engu, hvort maÖurinn er
Liberal eSa Konservatív, hvort hann heitir
Roblin eSa Norris, — sé hann af því sauSa-
húsinu, sem báSir þessir herrar eru, þá er
j landhreinsun aS burtrekstri hans af stjórn-
málasviSinu. Roblin er grafinn. Sömu leiS-
ina á Norris og stjórn hans aS fara þann 6.
ágúst næstkomandi. Þeir eru ekki hótinu
betri.
Kjósendur Manitoba fylkis! Ef þiS vilj-
iS fá heiSarlega stjórn undir forustu heiSar-
legs manns, þá kjósiS Sir James Aikins og
fylgdarmenn hans. Ef þiS aftur á móti vilj-
iS halda öllu í gamla horfinu, þá kjósiS þiS
Norris og hans fylgifiska.
Ef ykkur er ant um, aS útrýma áfengis-
nautn úr fylkinu, Þá kjósiS þingmannsefni
Konservatíva. Ef þiS viljiS Bakkus í há-
sæti, þá veljiS Norris og hans Ii8a,— banda-
menn hótelanna.
Kjósendur! Ef þiS viliiS sóma fylkisins,
þá veljiÖ þann fyrir stjórnarformann, sem
er sómi þess og þessa lands — Sir James
Aikins. --- Ef þiS aftur á móti viljiS draga
fylki ykkar enn dýpra niSur í minkun og lít-
ilsvirSingu, — haldiö ykkur aS Norris.
Kjósendur! GjöriS skyldu ykkar þann
6. ágúst næstkomandi. GjöriS þaS sjálfra
ykkar vegna, fylkisins vegna, barnanna ykk-
ar vegna og vegna almenns velsæmis!
Þá skyldu ætti aS vera ljúft aS uppfylla.
SýniS þaS í verkinu!
(Þesxi grein átli að koma í siðasta blaði, en
varð að bíða sökam rúmleysis).
Hreinar kosningar.
Er þaS mögulegt aS hafa hreinar kosn-
ingar í fylki þessu? Menn eru aS spyrja hver
annan, hvort þetta sé nú meS nokkru móti
mögulegt eSa jafnvel hugsanlegt. ÁSur
fyrri hefSi veriS hlegiS aS manni þeim, sem
hefSi fariS aS tala um aS hafa hreinar kosn-
ingar. Hvernig eiga menn aS lifa, ef menn
mega ekki draga aS sér loftiS, eSa borSa
mat sinn tvisvar eSa þrisvar á dag. Kosn-
ingarnar voru hin dýrasta og gleSilegasta há-
tíS, sem nokkur maÖur gat hugsaS til. Þá
komu fundirnir og fjöriS og ræÖurnar, sem
hituSu mönnum og komu hreyfingu á blóSiS.
Og þaS var eins og hesta-at eSa hunda-at,
eSa burtreiSar fornmanna. Þar var gaman
aS horfa á leikinn og hver var meS sínum
kappa og þeir otuSu þeim fram á völlinn og
augun skinu af ánægjunni og brosiÖ lék á
vörunum, þegar höggin voru hörS og tíS,
og blóÖiS fór aS renna harSara og harS-
ara og haröara, svo aS hjörtun fóru aS leika
sem á strengjum stiltum sem fiÖlustrengir.
Þetta var bardagi og menn tvístigu og stöpp-
uSu og klöppuSu og hrópuÖu, og þurftu þó
ekkert högg aS óttast. ÞaS voru aÖrir, sem
greiddu höggin og lögSu sverSunum og
þoldu sárin eSa létu lífiS. Var þetta ekki
gaman! Og svo var þar venjulega eitthvaS
aS gleSja hjartaS og lyfta sálinni og liÖka
tunguna, — og — þey — þey — vér segj-
um þaS í trúnaSi og bezt aS fara ekki hátt
meS þaS- —, fáein cent í vasann, ef aS eg
vildi selja honum Jóni Jónssyni þennan
skrolla, sem þeir kalla atkvæSi. Þetta, sem
eg veit ekkert hvaS eg á aS gjöra viS, og
veit eiginlega ekki, hvort þaS er nokkurs-
virSi ............ Já, voru þaS ekki skemti-
legir tímar!
En nú eru menn farnir aS tala um, aS
þaS sé eitthvaS óhreint viS þetta, — viS
þetta, sem vér höfum lært af landsins beztu
mönnum. En hvaS þaS er — ja, þaS er ekki
svo létt aS vita eSa gjöra sér grein fyrir. —
Er þaS rangt aS stela? Já, segir heilög ritn-
ing; nei, segir allur þorri manna, — ekki,
ef þú ferS laglega aS því. Þú mátt stela
landinu, húsinu, ærunni, unnustunni, mann-
orSinu, íktvinnunni af bróSur þínum, ef aS
þú ferS nógu laglega aS því, ---- ef aS þaS
varSar ekki lög.
Er þaS rangt aS ljúga? Já, þaS segir
heilög ritning; en nú segir Pétur og Páll og
GuSrún og Gróa: Ekki ef aS þú hefir eitt-
hvaS upp úr því. Þetta gjöra allir, og þaS er
ekki rangara af mér, en honum Kristjáni eSa
Kára.
Er þaS rangt aS selja skoÖanir sínar og
sannfæringu? — Ja, nú fer máliS aS vand-
ast! Eg er ekki viss um, hvaSa skoSanir eg
hefi, segir hann gamli Nói NjarSarson, eSa
hvaSa sannfæringu. Og þess vegna veit eg
ekki, hvort eg hefi nokuS til aS selja. ÞaS
er orSiS svo flókiS þetta, þar sem hver segir
annan ljúga, og hver kallar annan þjóf og
níSing, aS þaS þarf meira en meSalhöfuS
til þess, aS botna í því öllu saman.
En hvers vegna er þaS alt flókiS? Af
því aS málin eru tejcgS og toguS eins og
húS í hráskinnsleik, og seinast verSa
þau svo þunn, sem skjár á glugga, sem
vanalega var úr líknabelg og þótti frem-
ur staÖlítill. Og niSurstaSan verSur sú, aS
alt fleipriS og glamriS verSur hljóS eitt, sem
kvörnum og glerbrotum sé saman hringlaÖ,
eSa gustur þjóti í hrossabresti. Allir þykj-
ast flórinn moka, en þó safnast meira og
meira í hann meS degi hverjum, og engu
síSur eru kleprur.á hölum Liberal kúnna en
hinna Konservatívu.
HiS eina ráS er aS hreinsa, hreinsa alt
saman, og líta nú vel eftir aS enginn svíkist
um.
LátiS nú sjá þaS vinir, aS þaS sé alvara
ySar aS hreinsa til, og hlífiS engum. LítiS
eftir ySur sjálfum og gefiS ekki tilefni til
þess, aS nokkur hinn minsti grunur geti á
ySur falliÖ fyrir nokkuS, sem er óu
legt. VeriS fullkomlega hreinir og heiSar-
legir.
Og lítiS eftir hinum og líSiS þeim eng-
in lagabrot, engar mútur, — ekkert, sem er
óheiSarlegt. ÞaS er ySar aS líta eftir því,
og þér megiS vera vissir um, aS þeir líta
eftir ySur.
En ySar er þaS, hlutverkiS, aS hrinda
smáninni af fylki þessu og öllum íbúum þess.
Vér vitum, aS alt Canada er holgrafiS af
meini þessu, og nú dugar ekki aS binda fyr-
ir, þegar einu sinni er búiS á aS stinga; og
hleypiS út úr Liberal kýlunum, hvar og hve-
nær sem þér finniS þau. Þeir eru aS segja,
aS þau séu engin; ÞaS getur veriS. ÞaS get-
ur veriS, aS þeir séu endurfæddir, helgaSir,
þvegnir og græddir. En hafiS augun opin.
ÞaS skaÖar ekki! Væri þaS ekki gleÖilegt,
aS frétta þaS, eftir afstaSnar kosningar, aS
þér hefSuS ekki fundiS einn einasta graftrar-
nabba á hinum Liberölu um alt fylkiS!
ÞaS er svo margfalt betra, aS tapa í
þessum kosningum, en aS nokkuÖ óheiSar-
legt finnist í fari manns.
Og hirSiS ekkert, þó aS þér mætiS ofur-
efli, gangiS fram og falliS meS málefninu,
ef svo vill vera. ÞaS er oft betra aS falla
en sigra. Og missiS aldrei móSinn, þó aS
syrti í lofti. Þau málefni vinna, sem þannig
er framfylgt.
KELLY OG_ NORR/S.
Engum algáSum manni getur dulist þaS, aS eitthvert samband
er á milli Kelly ‘kontraktara’ og Norris stjórnarinnar.
Hann nýtur auSsjáanlega verndar hennar.
Hverjum heilvita manni varS þaS strax Ijóst eftir samninga
Phippens og Liberal leiStoganna. ESa er nokkur maSur svo skyni
skroppinn aS halda, aS Phippen, lögmaSur Kellys, hafi fariS aS
leita samninga viS fjandmenn skjólstæSings síns og aS þeim náSum
aS þeir tryggi svo ekki skjólstæSing hans einhverja vernd? ? Halda
menn Phippen, einhvern færasta lögmann þessa lands, alt í einu þaS
barn, aS hann fari aS gefa fjandmönnum Kellys stjórnartauma fylk-
isins, — völdin og meSulin til aS koma honum í tukthúsiS, án nokk-
urra skilmála skjólstæSingnum í hag? — Slíkt er hin mesta fásinna.
Samningarnir voru: Vér Liberalar fáum völdin, en skuldbind-
um oss upp á drengskaparheit, aS vernda meSlimi Roblin stjórnar-
innar frá saksókn, og Kelly frá öllum öSrum óþægindum en skaSa-
bótamáli. Hann verSur dæmdur til aS endurborga fylkinu svo og
svo háa upphæS, en þaS er hægt aS bæta honum upp hallann meS
samskotum. — Nær sanni mun, aS svona hafi þaS veriS; og þaS er
víst, aS verndar Norris stjórnarinnar hefir Kelly notiS síSan. Dæm-
in eru deginum ljósari.
Kelly neitaSi aS koma fram fyrir Mathers nefndina og bera
vitni. Nefndin hafSi fult vald til aS láta taka hann fastan fyrir þá
þvermóSsku og lítilsvirSingu. Mathers hótar því, og sama gjörir
Wilson, lögmaÖur stjórnarinnar. — En hvaS verÖur svo úr þeim
hótunum?
Kelly er ekki í bænum, er þetta gjörist; en í gegnum lögmann
sinn — sem nú er þó ekki Phippen —, er hann í fullu sambandi viS
þaS sem gjörist. Hann lætur lögmanninn fara til dómstólanna, til
aS vita, hvort Mathers nefndin geti uppfylt hótanir sínar og kemur
um leiS til bæjarins. Hann er látinn óáreittur.
DómsúrskurSurinn fellur og gengur á móti Kelly. Nefndin hef-
ir vald til aS setja hann í tukthúsiÖ.
Er þaS gjört. Gjörir dómsmálaráÖgjafinn — hann Hudson
okkar -— ráSstafanir til þess? Nei, ónei! Kelly fær aS fara héÖan
aftur í friSi!
Hann er nú aS skemta sér suSur í Bandaríkjum!
Halda menn nú, aS stjórnin hefSi látiS erkiþrjót undir kæru
haga sér þannig, ef ekki væri eitthvaS, sem bindi hendur hennar?
AuSvitaS ekki! Hún varS aS uppfylla verndar-loforSiS. Og svo
hitt: Hún var hrædd um sig, aS ef aS Kelly kæmi fyrir nefridina
og segSi allan sannleikann, þá myndi þaS koma á daginn, sem kæmi
henni miSur vel. Þess vegna var henni beinlínis ant um, aS Kelly
bæri ekki vitni. Og hann gjörSi þaS ekki heldur! Norris stjórnin.
bjargaSi sér úr þeirri klípunni!
Nú hefir stjórnin gjört ráÖstafanir til skaSabótamáls gegn Kelly,
— og guma blöS hennar mikiS af þeirri röggsemd hennar. — En
þetta hafSi veriS ráSgjört frá því fyrsta, og kom engum á óvart.
HiS sama ætlaSi Roblin stjórnin sáluga aS gjöra, en entist ekki ald-
ur til. Norris stjórnin fullkomnar þaS verk líklegast ekki; en gjörí
hún þaS, þá verSur létt undir meS Kelly aS borga skaSabæturnar.
— Og þettta verSur endalykt þinghúss-hneykslisins taki kjósend-
urnir ekki í taumana nú þegar og steypi Norris stjórninni.
Hún segist raunar ætla aS höfSa sakamál á hendur Roblin,
Montague, Coldwell og Howden. En þaS er aSeins kosningabeita,
sem ginna á meS kjósendurna. Eftir kosningarnar mun sú málsókn
úr sögunni, — ef Norris stjórnin sigrar.
Og hvaS Kelly viSvíkur: I staS þess aS höfSa á hendur hon-
um glæpamál, sem liggur beint viS, og fá hann dæmdan í tukthúsiS
fyrir svik og fjárdrátt, — þá á hann aS sleppa meS sekt, sem svo
kanske verÖur aldrei borguS!
BrautryÖjendur réttvísinnar eru þeir Norris og félagar hans þó
sannarlega ekki!
Kelly og Norris! þeir vita skömmina hvor upp á annan, og
þaS er í beggja hag, aS halda sem mestu leyndu.
En hvaS segja kjósendumir um þaS?
Þeim var vorkun.
Konservatívu þingmönnunum frá síSasta þingi hefir veriS leg-
iS á hálsi fyrir þaS, aS þeir risu ekki öndverSir gegn Roblin stjórn-
inni, þá Hudson bar fram kærur sínar. Hafa Liberal blöSin gjört
mikiS veSur úr þessu, og taliS ósæmandi, aS senda nokkurn þess-
ara manna aftur á þing, og svo auSvitaS um leiS valiS þeim öll þau
brigslyrSi, sem þau hafa völ á úr lastyrSa-forSa sínum.
En þingmönnunum flestum var full vorkunn, — sérstaklega
þeim, sem nýjir voru á þingmannabekkjunum. Vér vitum, aS flokks-
böndin eru sterk, og þaS kemur örsjaldan fyrir, aS uppreist verSur
innan flokkanna, þó ramt sverfi aö. Eru ljós dæmi þess frá valda-
tíS Liberala undir gamla Laurier; þar heyrSist alla jafna hvorki
hósti né stuna öÖruvísi en þeir háu herrar, sem valdasessinn skip-
uSu, vildu vera láta; — opinber mótmæli gegn stjórninni heyrSust
aldrei frá flokks-samherjum, hversu svo sem mikil ástæSa var til
aSfinninga.
Svona hefir þaS alla jafna veriS hér í landi voru.
En Konservatívu þingmennirnir hér í Manitoba þinginu stigu
lengra spor til mótmæla gegn stjórn sinni, en áSur hefir veriS aS
venjast.
Er Hudson hafSi boriS fram kærur sínar, sló óhug ekki all-
litlum á meiri hluta hinna konservatívu prívat þingmanna, þó aS ó-
sennilegar sýndust kærurnar vera. Tóku þá flestir hinna nýju þing-
manna ráS sín saman og fóru á fund Sir Rodmónds P. Roblins.
HafSi J. P- Foley orS fyrir þeim félögum. KröfSust þeir, aS Mr.
Roblin segSi þeim hreinan og beinan sannleikann, hvort kærurnar
væru á nokkrum rökum bygSar eSa ekki. Var svar Mr. Roblins á
þessa leiS:
‘‘Eg legg viS drengskap minn (my word of honor), aS kær-
urnar eru rakalausar, og alt er meS feldu í sambandi viS þinghúss-
byggingarnar; kærur Hudsons aSeins moldviSri til aS villa mönn-
um sjónir og valda æsingum".
Hér höfSu þingmennirnir um tvent aÖ velja: aS trúa dreng-
skapar-orSi leiStoga síns eSa ákærum svarins mótstöSumanns. —
Þeir kusu hiS fyrra, og munu fáir lá þeim, sem athuga máliS og
kringumstæSurnar.
Og þaS er nokkurnveginn víst, aS hefSu liberölu þingmenn-
irnir veriS í sporum hinna, þá muncíu þeir hafa fariS eins aS: tekiS
frekar trúanlegt drengskaparorS foringja síns en ákærur fjandmanns.
Framkoma hinna konservatívu þingmanna er því bæSi skiljan-
leg og afsakanleg.