Heimskringla - 11.11.1915, Blaðsíða 7

Heimskringla - 11.11.1915, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 11. NóVEMBER, 1915 HEIMSKRINGLA. BLS. 7 Eru börnin farin að læra að spara PENINGA ? Hver uppvaxandl sonur þinn og dóttir ætti að hafa persónulegan sparisjóðsreikning á Union Banka Canada og leiðbeiningu í því að fara hyggilega með þá- Svo- leiðis uppeldi f sparsemi og góðri meðferð efna sinna er ómetanleg seinna meir. LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., 0T1B0 A. A. Walcot, bankastjóri Reynzla merkishjóna í tielg íu. fíithöfundurinn Arthur Gleason kona hans segja frá regnshi sinni með fíauða krossinn í Belgiu. og Þjóðræknin, drengskapurinn og spillingin. (Niðurlag). — “Og ekki get eg hugsað mér”, mælti frú Gleason, “að nokkur hlut- ur annar en stríðið hafi getað jafn rækilega sýnt mönnum eins sannar- lega fyrirmynd verulegs lýðveldis, eins og matborðið í deildinni okkar. Þar var frú Dorothy Fielding, Ivor Bevan, hinn ríki bankaeigandi og ökumaðurinn frá Lundúnum, og öll átu þau við sama- borðið, keyrðu í hinum sama vagni að sækja hina særðu og skiftu með sér nestinu á vígvöllunum. “Eg hefi séð enskan lierforingja” mælti Gleason, “flytja særðan her- mann inn i sínum eigin vagni og heyrt hann segja við mig: “Lítið þér vel eftir honum, hann er vinur minn’. Þetta og annað eins hefði verið óhugsandi á friðartimum. “Alveg hið sama má segja um Frakkland og Belgíu”, mælti frú Gleason. Mr. Gleason saug nú þípuna fastan og var hugsi; en loks tók hann til orða: “Ef að striðið á að leiða i ljós alt það versta í manninum, — dýrseðlið og grimdina, hvernig get- ur þá þetta og annað eins komið fyrir og verið að koma fyrir á ótal stöðum dag eftir dag? “Eftir orustuna við Ypres, sagði kapteinn Davies við mig: ‘Þarna er gömul bóndakona, sem hefir verið að vinna á akrinum allan daginn meðan bardaginn hefir staðið; nú er hún særð og ætla eg að sækja hana’. Svo fór hann óg sótti hana og blúðum við að henni og bundum um sár hennar. Þó að hún lægi særð þarna á akrinum, þá var ekki liægt að ná henni fyrir skothríðinni fyrri en dimt var orðið. “Hvernig stendur nú á þessu? Hví skyldi kapteinn Davies eða nokkur annar fara að vandræðast út af gam- alli bóndakonu, þó að hún lægi hálf- dauð þarna á akrinum, ef að stríðið var búið að draga fram alt hið dýrs- lega eðli vort? Eða hvernig stendur á þvi að konum öllum er óhætt þarna á vigvöllunum og aldrei mis- boðið af hermönnunum? Kona mín og tvær aðrar stúlkur enskar höfðu umbúðastöðvar þarna til að binda um sár hermannanna, og aldrei nokkurntíma var þeim ósómi sýnd- ur i orði eða verki, heldur einlægt hin mesta virðing. En því er þann-1 "j" mannj'kemuMH hugar a8 háída dýrslegir, þegar þeir sjá og skilja, að þeir eru að berjast fyrir góðu málefni”. “Áreiðanlega er það víst”, mælti frú Gleason, “að við urðum þar ald- rei vör við, að karlmennirnir væru að stara á stúlkurnar eða reyna að ginna þær. Það þektist ekki. og þó vorum við þannig búnar, að mörg- um hefði orðið starsýnt á okkurf'ef ar.narsstaðar hefði verið. Við vor- nm í reiðbuxum. En allir sýndu okkur virðingu og enginn mintist nokkru sinni á það, hvernig við vor- um klæddar”. “Enginn maður gæti verið þa/ svo árlangt úti”, mælti nú Mr. Glea- son, “að hann sæji ekki, að líf og öll framkoma hermannanna var mörg- um stigum æðri og göfugri en á frið- artímum. Þessir menn eru að berj- a: t fyrir sannfæringu og skoðun. sem þeim er heilög og leggja við líf sitt, og Jjetta dregur fram úr djúpi sálna þeirra alt, sem er göfugast og hreinlegast og bezt”. , Þá spurði fregnritinn Mr. Gleason, hvort hann héldi, að stríðið hefði á sama hátt dregið fram hið göfug- i>: ta og bezta hjá Þjóðverjum. “Hvað J)að snertir”, svaraði Mr. Gleason með grettu þrosi, “þá hafði eg fá tækifæri til að leggja dóm á það. Hin einu tækifæri, sem cp hafði til þess. að taka eftir Þjóð- verjum. var þá, er fylkingar þeirra hörfuðu undan og þeir voru að htenna húsin mcð fólkinu í. En ef að satt skal segja, þá var það sóða- legt, að horfa á þá brenna tuttugu og sex bændaheimili með fólkinu i. Og á einum stað fundum vér 11 lik Belga. Þjóðverjar höfðu stungið þá hvað eftir annað í bakið með byssu- stingjunum, því að þeir ráku þá á undan sér og höfðu þá sem skildi gegn kúlum óvinanna; — og svo stungu þeir byssustingjunum alveg i gegnum þá seinast, þegar Jjeir gátu ekki gengið lengur. Menn, sem hafa séð þetta, geta ekki álitið, að Þjóð- verjar standi á jafn háu siðferðis- legu stigi og Belgir, sem ærunnar og trygðar sinnar vegna Jiola allar þess- ar hörmungar. Það voru Belgar og Frakkar og Bretar, sem eg lærði af að sjá og skilja, hversu feykilega Jiýðingu þjóðernishugmyndin hefir og ættjarðarástin og æran. En af Þýzkum lærði eg ekkert annað en um syndina og spillinguna (the truth of original sin). Þetta stríð hefir stórlega aukið þekkingu mína og frætt mig um margan sannleika, sem er alveg gagn stæður hinum óákveðnu hugmynd- um hinnar nýrri heimspeki, sem vér höfðum búið oss til og farnar voru að festa rætur hjá oss. Ein af þess- um hugmyndum var sú, að konur allar hötuðu stríðin. En það<er al- gjörlega tilhæfulaust tilfinningabull (sentimental nonsense). Engum ein- uiu við á píanó og sungun' og döns- uðum og fórum i spil. Lifið þarna er svo miklu tilbreytingaminna, en vanalega heima hjá manni’’. Fréttaritarinn spurði svo hjónin, |hvort þau vissu nokuð, er gæti stað- fest sögu Miss Jane Addams: að her- mennirnir væru gjörðir drukknir, svo að J)eir fengju áræði til að ráð- ast á óvinina; því að Jieim væri jekki mikið um Jiessi áhlaup gofið. “Ákærur hennar, í þeim tilfellum, sem við vissuh) um”, mælti Mr. Glea- | son, “voru bygðar á “bully beef”, ] sem kallað er, og er það enginn æs- | andi drykkur. Það varð reyndar kaffiskortur um jólaleytið, og þá var Ihverjum hermanni gefið eitt gott matskeiðarstaup af brennivíni, — [staup, sem tók væna matskeið — i jkaffistað. Og það er það næsta, sem jvið gátum komist að vita um drykkjuskap í skotgröfunum. En Miss Jane Addams er vandað- Nýjar bækur. Lögrétta getur um að þessar bækur ur séu nú nýútkomnar frá bókaverzl- un Sigurðar Kristjánssonar: Góðir stofnar. önnur til fjórða sagan: “Veizlan á Grund”; “Hækk- andi stjarna”, og “Söngva-Borga”.— í fyrstu sögunni er sagt frá Grundar- bardaga, eða vigi Smiðs Andrésson- ar hirðstjóra og Jóns lögmanns skrá- veifu, er fór fram á 14. öld. Næsta sagan gjörist um aldamótin 1400, og segir frá Birni Einarssyni Jórsala- fara í ögri og börnum hans. Þriðja sagan segir frá dóttur Jóns Sig- mundssonar lögmanns, sem bann- færður var af Gottskálki biskupi grimma á Hólum, og gjörist sú saga á fyrri hluta 10. aldar. Ljós og skuggar heitir safn af sög- um eftir Jönas Jónasson, og er þarna fyrst safnað i heild skáldsögum hans asta kona og hefir ekki búið þetta sem komið hafa út áður til og frá, til sjálf. Einhver hefir sagt henni það, að gamni sínu. Henni var sagt svo margt á ferðum hennar um Ev- rópu, sem átti að hafa komið fyrir, en enginn vissi um. Hún segir t. d„ ‘að særðu hermennirnir á spítölun- um hafi sagt henni, að þeir hafi aldrei skotið kúlu á óvini sína; læir hafi skotið beint upp i loftið’. En aldrei vissi eg til, að nokkur Belgi ða Frakki, sem kornu særðir til okk- ar, hefðu gjört þessar konstir; en sárin á þeim báru vott um, að skotin höfðu verið þeim ætluð. Og sann- arlega skjóta þeir ekki upp i loftið; þeir skjóta á óvinina og þykja hitta fremur vel”. “Eg kom svo heim frá stríði þessu”, bætti Mr. Gleason við, “að eg var fyllilega sannfærður um hið mikla gildi ærunnar og þjóðernis- hugmyndarinnar og spillingarinnar. Og eg er einnig sannfærður um Jiað, að svo framarlega sem hugmyndir og skoðanir þjóðanna rekast á, þá hlýtur stríð að verða, ef að menn trúa svo fastlega á eitthvað, að þeir eru fúsir að deyja fyrir það. Og sannfæring mín er svo sterk á Jjvi, hvað áríðandi þjóðernishugmyndin og föðurlandsástin er hverri þjóð, að mér finst að Bandarikin ættu að fara að gjöra gangskör að Jiví, að efla og Jiroska þjóðlifið. Stríðið kennir oss, að vér verðum að tak- marka innflutning. Það er langt frá því, að það styrki þjóðarheild vora, að taka árlega á móti liundruðum þúsunda innflytjenda úr öllum liind- um heimsins. Utanáskrift bréfa til hermannanna. margar i Iðunni. þó eru Jiær Jiarna ekki allar, en ráðgjört að annað bindi komi síðar og flytji þær, sem hér vanta. Tólf sögur eftir Guðmund Frið- jónsson. Allar óprentaðar áður, að því er Lögrétta hyggur. Ormar Örlygsson og Danska frúin á Hofi. Úr ættarsögu Borgarfólksins. Svo heita tvær sögur eftir Gunnar Gunnarsson, og kannast menn við, aðþær sögur hafa áður komið út á dönsku og hlotið mikið lof í dönsk- um blöðum. Höf. hefir sjálfur ritað þær um á islenzku og koma þær þar fram sem frumsamin rit en ekki þýð- ingar. — Tvær bækur eru eftir af þessum sagnaflokki, sem munu eiga að koma út næsta ár og heitir þriðja sagan “Gestur eineygði”, en hún er sú af sögunum, sem mesta athygli hefir vakið. Þessar sögur G. G. hafa Jjegar komið út í 2 útgáfum á dönsku Æskuástir. Smásögur eftir Huldu, ti sjötta skáldsagan, sem bókaverzl- un Sigurðar Kristjánssonar gefur út í ár. Þessi bóka-umgetning er tekin eft- ir Lögréttu, nokkuð stytt. Að end- ingu segir blaðið i sambandi við þessar bækur: “Má nú segja. að af sé það, sem áður var, er skáldsögur komu ekki fram i bókmentum okkar nema ein og ein bók með margra ára millibili, og þarf ekki að fara nema tæpan áratug aftur i tímann lil |jess að finna kvartað yfir þessu af bókavinum. En nú rekur hver skáldsagnabókin aðra, og virðist nú vera orðið mest i tiszku að reyna sig á Jjvi, að skrifa sögur”. ig varið, að mennirnir eru aldrei THE CANADA STANDARD LOAN CO. A9nl Skrlfntofa, Wlnnlpeg. $100 SKULDABRÉF SELD Til þæginda þelm sem hafa smá upp hætSir til þess ati kaupa, sér 1 hag. Upplýsingar og vaxtahlutfall fst á skrifstofunnl. J. C. KYLE, ráttsmahur 438 Main Strect. WINNIPEG Cotumbia Grain Co., Limited 242 Grain Exchange Bldg. WINNIPEG TAKIÐ EFTIR! Vér kaupum hveiti og aðra kornvöru, gefum hæsta verð og ábyrgjumst áreiðanleg viðskifti Skrifaðu eftir upplýsingum. TELEPHONE MAIN 1433. Til þess að greiða fyrir bréfasend- ingum og afhendingu Jjeirra, verður utanáskriftin að tilgrcina eftirfylgj- andi atriði: (a) Regimental Number. (b) Rank. (c) Name. (d) Squadron), Battery or Com- pany. unit), ment. (f) Canadian Contingent. (g( British Expeditionary Force. (h) Army Post Office, London, England. Ekki skal á bréfið setja sftvrri flokkaskiftingar hersins, svo sem brigade og division. Það tefur fyrir og er stranglega bannað. Battalion, Regiment (or other Staff appointment or Depart- Japan vill ekki sérstak- an frið. Japan er stranglega á móti þvi, að nokkurt ríkjanna, sem berst með Bandamönnum, semji sérstakan frið. Annaðhvort öll eða ekkert. ABSALÓM. *) Yulda-fýkns af veikinni virtist ærn-snauður; Absalóm i eikinni cngum varð harmdauður. ABSALÓMISMUS. Fiðrið smá’ i fina sæng fuglar aldnir draga. Stélfjaðrir og stýfðan væng i slaðinú itngar naga. , J. S L. ’) II. Sam. 18. Vinnur Victoríu-krossinn og verður þjóökappi Breta. Jjví fram, sem nokkuð Jjekkir til alls þess, sem hinar frönsku konur og stúlkur eru að gjöra og hafa gjört síðan stríðið hófst. “Striðið er ekkert likt hugmynd- um þeim, sem menn gjöra sér um ]>að Það er enginn stöðugur, glymj- andi gangur, með trumbuslætti og lúðraþyt. Heldur einmitt hið mót- setta, bæði þreytandi og leiðinlegt. Og aðdáanlegt er það, hvað Frakkar geta þolað þetta sama tilbreytingar- lcysi dag eftir dag. “Þar er engin mynda-tilbreyting fyrir augað. Alt er sama sléttan, — sama auðnin, í fullar tvær milur; J>ar sést enginn maður, , að undan- teknum kollinum af .einum manni, við og við, sem er á verði. Ef menn vilja sjá einhvern mann, þá verða menn að fara úr vagninum og stiga ofan í jörðina. “Og særðu mennirnir eru ekki skemtilegri en sjúklingar á spitala einum. Þeir eru ekki að segja af sér neinar hreystisögur. Þeir spyrja þig um, hver hafi smíðað autóið þitt og biðja Jjig um sígarettu. Við Nieu- port kemur hlaupasali á hverjum degi með skjóðu fulla af súkkulaði, skóböndum og spilum. Þetta eru viðbrigðin. “Þér sjáið þvi”, mælti frú Gleason, “að menn verða að gæta sín, að Iialda öllum sönsum. í fyrstu mátt- urn við ekkert ganga út á kveldin til að hreyfa okkur. En loks gátum við þó fengið leyfi til þess. Og svo lék- Fréttabréf. Grey Cliff, Montana, 27. október 1915. Hr. ráðsmaður Heimskringlu H. B. Skaptason, Winnipeg Kæri herra Eg legg hér með borgun fyrir Heimskringlu til næstu árgangamóta hennar. Bið afsökunar á því, að það hefir dregist heldur of lengi, að eg sendi borgunina. Þökk skiiduð þið Skaptasynir liafa fyrir Heimskringlu þetta undanfar- andi ár. Mér fellur hún vel að mörgu leyti; margt nýtilegt i henni og ítar- legíf sagt. Að öllu má náttúrlega eitthvað finna og svo er auðvitað um Hkr. einnig. Mér líkar þó ritstjórnin vel yfir höfuð að tala. Þó ekki að því leyti, að hann skuli vilja flýta sem mest dauða islenzks þjóðernis hér vestan hafs. Fafe varla skilið Magnús í Jjeim sökuiii, Jjví oft finst mér hann vera góður og sannur Islendingur. Annað er Jjað, að mér þykir Hkr. of fréttafá heiman af Fróni. Eg vildi að hún flytti miklu meira að heim- í*n, t. d. við og við all-ítarleg bréf úr hinum ýmsu landshlutum, og væri Jjar rætt um ýmislegar framkvæmd- ir, félagsskap o. m. fl., sem oft eru ekki taldar beinlínis fréttir — Þótt eitthvert molahrafl sé stundum tek- ið upp úr heimablöðunum, þá er það oftast svo ósköp stutt og endaslept. Mig undrar á því, að Austur-ís- lendingar skuli svo að segja aldrei senda Heimskringlu pistla að heim- an. Þeirra virðist vera skuldin, einkanlega þar sem Heimskringla hefir nú um mörg ár verið send heim, fjölda manna, ókeypis. — Það er munur að sjá önnur Norðurlanda blöð i þessu tilliti, t. d. þau norsku — Til dæmis ‘Skandinaven’, sem er stærsta Norðurlanda blaðið hér i álfu, flytur löng bréf og greinar stöð- ugt úr hinum ýmsu bygðarlögum i Noregi. Þótt eg sé litt kunnugur í Noregi, Jjá hefi eg oft hina mestu á- bægju af að lesa um lands og þjóðar hagi í norsk-amerisku blöðunum; enda eru það oft vel færir menn, er skrifa að heiman í blöðin til bræðra sinna vestra, oft t. d. lénsmennirnir ða prestarnir osfrv. Jæja, Jjú mælist til að sem flcstir hér i Ameríku sendi Heimskringlu íréttalinur. Þótt eg vildi, þá get eg ■ngar fréttir sent frá samlöndum okkar héðan að vestan. Eg hefi enga Islendinga séð síðan heima á Norð- urlöndum, nema að eins einn, sem kom hingað vestur á síðastliðnu vori. Kom sá með “GuIIfossi okkar” ti! Nesv York og svo beint hingað með járnbrautinni. Það eru vist fá- r eða engir landar hér í Klettafjöll- ununi nærlendis. Það hefir verið afar kulda- og igningasamt í sumar hér umhverf- s þjóðgarð Bandarikjanna. Til dæm- s gjörði hér næstum haglaust af snjó 12. júni í vor, og 10.—12. september sumar, gjörði hér um bil hnésnjé) umhverfis mig, en það var nokkuð hátt uppi í fjöllum. Samt hefir hey- skapur verið allgóður og kvikfé vænt. Það er mest lifáð á kvikfjár- ækt hér umhverfis. Eiga margir bændur þetta þrjú til sex þúsund ljár að vetrinum, og stundum lika nokkur hundruð af stórgripum. - \llar afurðir hjá mönnum eru nú i far verði, enda flestra'hagur góður. Bakkus gjörir Jjó viða skörð í vellíð- unina, Jjví ennþá situr hann i há- sæti sínu, hér úti í hinu ‘vilta vestri’. Bið eg svo yfsaka línur Jjessar. Með vinsemd, Vigfús Guðmundsson. Borgið Heimskringlu bændur— MuniS eftir Heimskringlu þegar þér seljið uppskeru yðar þetta haust. -r— Þetta er líka uppskeru- tími hennar. Brúðkaupsvísur til Leifs Eiríkssonar og Sigurlaug- ar Anderson. 9. oktober 1915. Sergeant O’Leary úr írska herlitSinu vann sér svo mikinn ortistýr seinasta febrúar mánuS, ati menn hafa boriti hann á höndum sér hvar sem hann hefur farlö um Bretland. Hann hefur nú skrifati Kitchener og betiiti hann a'5 lofa sér a5 koma í skotgrafirnar til aS hvíla sig. Oss er Ijúft að Ijóða, Nú Ijóð á gígju streng. Þau hýrri brúður bjóða Og björtum, horskum dreng. Svo gigjtir allar gjalli, Við gullinti söngva klið; Og hátir hljómar falli Eins hátt og stjörnur við. Af hjartans grunni og httga Nú hreimur liðkar vör; Þeim lýs! .Þau lát ei bugal Á láns og sigur knör. Þig Leifur lánið stoði Eins lengi og sagan er. Þér fylgi friðarboði Um friðsæl lönd og ver. Þig auðargrundin unga, Sem œsku prýðir rós, Þig sveipi saga og tunga Við sól og mánaljós. Og svalköld ykkur ekki Nein eldraun fái grætt. Og aldrei bölið blekki, En — blómgist Eiriks ætt! K. A. B. J. J. BILDFELL FASTEIGNASALI. Unlon llnnk 5th. Floor No. 520 Selur hús og lót5ir, og annatt þar a5 lútandi. Útvegar peningalán o.fl. Phone Matn 26S5. PAUL BJARNAS0N FASTEIGNASALI. Selur elds, lífs, og slysaábyrgS og útvegar peningalán. WYNYARD, SASK. J. J. Swanson H. G. Hinriksson J. J. SWANSON & CO. FASTEIGNASALAR OG penlnsrn nilftlnr. Talsími Main 2597 Cor. Portage and Garry, Wlnnlpeg Graham, Hannesson & McTavish LÖGFR.EÐINGAR. 907—908 Confederation Life Bldg. Phone Maln 3142 wiivxipaa Arni Anderson E. P. Garltoá GARLAND& ANDERS0N LÖGFR.EÐINGAR, Phone Main 1561 801 Electric Railway Chamberi, Dr. G. J. GISLASON Phynlclan and Sorgeon Athygll veltt Augna, Eyrna og Kverka Sjúkdómum. Áaamt lnnvortis sjúkdómum og upp- skurtli. 1H South 3rd St., Grand Forka, N.D. Dr. J. STEFÁNSSON 401 ll<lYD BLIL.DING Hornl Portage Ave. og Edmonton St. Stundar elngöngu augna, eyrna. nef og kverka-sjúkdóma. Er a5 hltta frá kl. 10 tll 12 f.h. og kl. 2 tll 6 e.k. TalNlml Matn 4742 Helmill: 105 Ollvia St. Tals. G. 2tli TalNfmi Maln 5362 Dr. J. G. SNÆDAL TANNLÆKNIR Suite 313 Enderton Block Cor. Portage Ave. og Hargrave St. Vér höfnm fnllar birgölr hreinu<tn lyfja og meöala, Komið meö lyfseöla yöar hing- aö vér gerum meöuiiu nákvæmleira eftir ávlsau lækuisÍDS. Vér siuuum utausveita pönunum og seljum giftiugaleyti, COLCLEUGH & C0. Notre Dame Ave. A Sherbrooke St. Phone Garry 2690—2691 FÍNASTA SKÓVIÐGERÐ. Mjög fín skó vit5ger5 á meóan þú bíóur. Karlmanna skór hálf botn- aóir (saumaó) 15 mínútur, gútta- bergs hælar (don’t slip) eba letSur, 2 mínútur. STEM \ItT. HKt Paclflc Ave. Fyrsta búb fyrlr austan aóal- stræti. SHAW’S Stærsta og elsta brúkabra fata- sölubúóin i Vestur Canada. 479 Notre Dame Avenue GISLI G00DMAN *'« \ M Verkstæbl. — Hornl Toronto St. og Notre Dame Ave. l*hone Garry 26SH HelmllU Garry A. S. BARDAL selur Iikklstur og annast um útfarlr. állur útbúnabur sá bestl. Ennfrem- ur selur bann aliskonar mlnnlsvarOa og legsteina. 813 Sherbrooke Street. Phone Garry 2162 WINBÍIPEG. MARKET H0TEL ]4tj Priucess St. á móti markahinum Bestu vínföng vindlar og abhlyn- ing gób. islenzkur veitingaraaTJ- ur N. H&lldorsson, leibbelnir ls- lendingum. P. OTONNEL, elgandl WINNIPKG FURNITURS V on Easy Payments ___i OVERLAND fMAIN & ALEXANDER

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.