Heimskringla - 08.02.1917, Blaðsíða 3

Heimskringla - 08.02.1917, Blaðsíða 3
WINNIPEG, 8. FEBRÚAR, 1917 H E 1 M S K R I N G L A BLS. S ÓVÆNT HEIMSÓKN Olafur J. Felixson Óvænt heimsókn var foreldrum mínum sýnd af vinum og nágrönn- um þeirra á Gamlársdagskveld, 1916, klukkan 8 síðdegis. Sátu þau í ró og næði up í verelsi sínu. er Mr. J. Vfurn frá Foam Lake tilkynti þeim, að þau væru boðin til samsætis nið- ur í borðstofuna, þetta kom eins og skár úr heiðríku lofti til þeirra! læim fanst sem sé að þau vera orð- 5n svo gömul. að fólk mundi naum- ast vita að þau væru til; að því búnu kemur Þórdís Ólafsson með iínindis kjól og segist eiga að færa hana í hann og sé hann gjöf frá nokkrum ungum stúlkum Ekki er annars getið en gamla konan hafi iarið f kjólinn orðalaust, en vel gæti eg trúað því að henni hafi þótt nóg i borið sér til handa. Voru þau síðan leidd til sætis, og við hjónin og öll fjölskyldan okkar og María okkar og maðurinn henn- jir. Kristján Árnason. Þossi heim- sókn kom mér óvörum, því dult var farið með alt þetta. Kveður nú Mr. Víum sér hljóðs með hlýju ávarpi til foreldra minna, og biður mig forláts á húsrúminu þetta kveld. segist ekki ætla að halda langa ræðu, því hann hafi prestinn með sér til að gefa þau saman f annað sinn, og biður hann séra Jaeob Kristinsson að og stíga í stólinn. Séra Jacob kvaðst ekki hafa hand bókina og yrði því ekki vanaleg hjónavíxla hér í kveld. En fallega talaði hann til gömlu hjón- anna við þetta tækifæri. eins og honum cr lagið. Einnig las hann upp kvæði, sem mér var sent nafnlaust þá um kveld- ið, með fyrirsögninni, “í gamni til Ól- afs og Valgerðar.” Þessum höfundi þakka þau innilega fyrir hlýar hug- sanir til sín og orð. Voru nú sett borð með gómsætum réttum, og var auðséð að kvenþjóð- in hafði ckki látið sitt eftir liggja í þessu. Þá talaði Páll Jóhannsson forn vinur þeirra nokkur orð og mintist gömlu hjónanna mjög vel. Að því búnu bar Mr. Víum fram disk og kvað hér vera gjöf frá þessu fólki, og þó hún væri ekki stór, þá væri hún gefin f einlægni og góðum vilja. — Þetta veit eg að var sannleikur, því það fylgdi þessari heimsókn svo mikil alúð og einlægni að fá dæmi eru til. Gat hann þess að þetta væru aðeins menjapeningar um þeirra löngu hjónabandssamveru sem nú mundi vera ein 61 ár. Ekki kvaðst hann vita hvað það væri mikið en bað þau vel að virða. En upphæð sú var $43.25 mest í gulli. Þá hélt Mr. Sveinn Eiríksson lang- a og snjalla ræðu um íslenzku og Islenzkt þjóðerni. Einnið talaði Mr. J. Janusson. fyrir minni gömlu hjónanna og flutti kvæði, sem eg þvf miður hef ekki. Svo talaði Mr. Víum nokkur orð til þeirra og fjölskyldunnar. Gat eg nú ekki setið lengur þó mér sé styrt um mál og hugsun. Reyndi eg að þakka þessu fólki fyrir foreldra mína og mig. Þá talaði Kr. Arnason mjög fallega til þeirra. Og flutti þeim kvæði frá vinum sínum og vinum þeirra. Þess skal geta að máltíð fór fram á meðan að þessi athöfn stóð yfir og minni drukkin í hreinu kaffi. sálmar sungnir og lukku óskir til ffi" mlu hjónanna fram fluttar. Sam- komuni var slitiið kl. 3, og skildi fólkið gömlu hjónin eftir í hátíðleg- um hugleiðingum og fögrum endur minningum. 80 manns. ungir og gamlir voru í þessari heimsókn, og má með sanni segja að þar voru allir samhentir og samhuga. Fyrir þessa velvild. rinskap og gjafir þakka foreldrar og Valgerður Felixson mfnir öllum af heilum hug, og þessi stund verður þeim ætíð fersk f minni á húmstundum æfinnar. Guð launi ykkur öllum ungum og gömlum sem glöddu okkur. þess biðjum, við Ólafur J. Felixson. og Valgerður Felixson. Einnig þökkum við hjónin af heilum hug öllu þessu fólki fyrir þá velvild og heiður samfara gleði- legri stund til gömlu hjánanna og allrar fjölskyidu'hnar okkar. Christján Ófafson. Guðrún Ólafsson. Æfinunning Sigríðar Þorleifsdóttir Einsog frá var sagt liér í blaðinu andaðist að heimili dóttur sinnar Ingibjargar Pétursdóttir á Home St. hér í bænum, þann 14. janúar s. 1. ekkjan Sigríður Þorleifsdóttir, eftir langvarandi sjúkdóm, 78 ára að aldri. Sigríður heitin var fædd á Hrjót í Hjaltastaðaþinghá í Norður Múla- sýslu, 24. ágúst, 1838. Foreldrar liennar voru Þorleifur Arnfinnsson, bóndi á Hrjót og fyrsta kona hans Ingibjörg Jóhannesdóttir. — Var Þorleifur þrígiftur, en Sigríður sál. yngsta barnið frá fyrsta hjóna- bandi hans. Mjög ung misti hún móðir sína og ólzt svo upp hjá föður sfnum til fulltíða-aldurs. Árið 1864, þá 26 ára að aldri giftist hún Pétri Þorsteinssyni frá Galta- stöðum í Hróárstungu en misti hann eftir 6 ára sambúð, andaðist hann í Hlíðarseli í sömu sveit árið 1870. Áttu þau 3 börn er komist hafa til fullorðins aldur-s og öll flutz hingað vestur. Eru þau Þor- steinn prentari, búsettur við Piney hér í fylkinu, Ingibjörg, til heimilis hér í borg og Þorleiifur til heimilis við íslendingafljót í Nýja íslatidi. Viku áður en maður hennar andað- ist vildi 'svo til að elzti sonur þeirra, Þorsteinn, þá barn á 6 ári, hafði farið til þeirra hjóna Eyjólfs Eyjólfs- sonar og konu hans Signýjar Páls- dóttir er ])á bjuggu 1 Dagverðargerði í Hróarstungu og ætlað að dvelja þar fáa daga. Fór hann ekki heim aftur, en ólst upp með þeim og fór með þeim hingað véstur 1876 er Ey- jólfur og fólk hans flutti hingað. Ýngri sonur hennar var og tekinn í fóstur af Ilelgu Arngrímsdóttir er bjó á Heykollsstöðum í sömn sveit Var Helga sú stjúpa Þóru Eiríks- dóttir, móður Sýgnýjar konu Ey- jólfs og þá ekkja. Árið 1874 (giftist Sigríður sál í annað sinn.var seinni maður henn- ar Jón Sigurðsson frá Bót í Hróars- tungu, af hinni fjölmennu og al- kunnu Bótar ætt. Bjuggu þau í 10 ár þar í sveitinni en fluttu þá al- farin til Ameríku 1884 og settust að í Winnipeg. Var Ingibjörg dóttir hennar altaf með henni. Þau Siyfíðurog Jón seinni maður hennar eignuðust 2 sonu. Sigurð búsettur hér í borg og Jón er andað- ist hér, nær því fulltíða aldurs, 18 ára gamall. Fyrir 9 árum síðan er Sigurður sonur hennar kvongaðist skiftist fjölskyldan er saman hafði haldið til þessa, og fór þá maður hennar til sonar þeirra, og andaðist þar fyrir 2 árum síðan, en hún var eftir hjá dóttir sinni, er sá um hana það sem eftir var. Banameinsins kendi hún fyrir all- nokkru síðan og rúmföst var hún búin að liggja í nærri hálft annað ár, og stundaði dóttirin hana af hinni mastu alúð. Jarðarföt- liennar fór fratn frá heimili dótturinnar, þriðjudaginn, þann 16. janúar, út til Brookside grafreitar.og flutti sérá Rögn. Pét- ursson húskveðjuna. Dauðastríðið var orðið langt, og dagur að kveldi kominn, hvíldin kærkomin og friðurinn, við æfilok- in. Blessuð sé hennar minning hjá ættingjum og vinum. R. Dylgjur um leynifundi. Eru þeir virkilega viðsjálir útlend. ingarnir í Winnipeg? Eru þeir virkilega að hugsa um uppreist hinir þýzku og þýzksinn- uðu menn hér í Winnipeg? Er það virkilega satt, að leynifundir séu haldnir af þýzkum og þýzksinnuð- um mönnum hér í borginni bæði í Eltnwood og í norðurenda borgar- innar? Hermarfnafélagið “Tlte Veterans” hélt fund á fimtudaginn þann og var á fundi þeim framlagt bréf, sem þeir höfðu fengið. En enginn gat með vissu sagt, hvort bréfið værí áreiðanlegt eða ekki. Ilinsvegar hefur mörgum þótt grunsöm öll fram kotna útlendinga í borginni, og ekki sízt þeirra sem riisið hafa upp á móti skrásetningunni — national regis- tration — og möguleikinn að þeir kynnu að gjöra óspektir. Þetta hefur valdið þvf, að hermannafélag | þetta hefur skorað á stjórnina, að j setja á herskyldu í fylkinu og svifta j borgararétti alla þjóðverja og Aust-1 urríkismenn í Canada, hvort sem þeir eru búnir að fá hann eða ekki. Bréf þetta er langt og heldur því fram, að nokkrir þeirra, sem náðu sæti í bæjarstjórnarkosningunum í Winnipeg núna hafa komist að fyrir atkvæði mörg hundruð þessara út- lendinga, sem allir eru Breta-hat- endur. Það fullyrðir að bæði þjóð. verjar og Austurríkismenn haldi leynifundi á viku hverri og stund- um oftar, og að þýzkir menn séu að heimsækja fólk þetta og fari hús úr húsi, tíl að æsa menn upp á móti Bretum og málefnum þeim, sem þeir berjast fyrir. Bréfið er vel ritað, en undirskriftin, sem rituð var með skrifletri, var ólæsileg. Hermennir- nir fóru með bréfið á pósthúsið til sérfræðings þar, en þeir gátu ekki lesið nafnð. Ýmsar ástæður geta verð fyrir þvf, að bréfritarinn vilji ekki láta menn vita nafn sitt. Hin fyrsta er sú að þetta sé alt ósannindi, önnur er sú, að hann hafi verið hræddur um iíf sitt ef að nafn hans yrði uppvíst, hin þriðja er sú, að þeíta sé alt gjört f pólitískum tilgangi. Setningar úr bréfinu: Bæði leynilega og opinberlega hafa fundir verið haldnir, sem lögreglan veit um. — Hefur þar verið nóg af stóryrðum og uppreistarhjali. — í seinustu bæjarkosningum komust tveir eða þrír bæjarfulltrúar að ifyrir eindregið fylgi þýzkra æsing armanna f norðurenda l>orgarinnar, þetta er áreiðanlega víst. í Elmwood og Norður-Winnipeg var það vitanlegt, að hópar af þjóð- verjum og Austurríkismönnum gengu hús úr húsi til þess að æsa upp fólk af útlendu kyni. Þessir menn neyttu allra bragða til þess, að vinna á móti þeim, sem voru Breta vinir. Þessvegna ættu menn að gjöra alt, sem hægt væri til þess, að velta þeim úr sæti í borgarstjórninni, sem kosnir voru af þessum útlendu fjandmönnum og heimta nýjar kos- ningar. Alt þetta þyrfti nákvæmlega að ranpsaka -i- annars á Winnipeg sorgardaga í vændum. Einnig voru hermennirnir sterk- lega varaðir við blaðinu: “The Winnipeg Lutheran” og er það prentað hér, en er málgagn Ameri- ean Lutheran Church. Skjöl þessi voru seld í hendur Captain Alton foringja f Military Distriet 10. Annað stórmál á hermanna- fundinum v *r blaðið “The Winni- peg Lutheran” og urðu um það miklar umræður og feldu menn ætlaði að tala á fundi “anti-registra. nefnum verkamannafélaganna — (Trades and Labor), Sagði þá lög- maður F. A. Andrews frá eigin reynslu í málum þessum, er hann ætlaði að tala á fundi “ati-registra- tion” manna f Strand leikhúsinu á sunnudaginn. Mr. Andrews sagði: Til þess að vera viss um hvar eg stæði, koni eg þegar fram með spurningu í byrjun ræðunnar. Eg spurði þá hreint út, hvort nokkur væri á fundi þessum, sem ekki tryði því, að Bretar hefðu gjört réttilega, að fara að hjálpa Belgum, þegar þeir í neyð sinni hrópuðu til Breta um hjálp. Bað eg þá alla viðstadda að standa upp, sem hefðu þá skoð- un, að Bretar hefðu ranglega farið út í stríð þetta. Enginn stóð upp. “Jæja,” mælti eg. “Við göngum þá út frá því, að Bretar hafi breytt réttilega að fara út í stríðið.” En þá byrjaði ókyrð um alt leikhúsið, sem risi alda að ströndu og brot- naði á brimbörðu veltandi fjöru- grjóti. Menn hrópuðu um allan salinn: “Nei, nei, nei.” Og það sá eg fyllilega að áheyrendurnir höfðu enga hugmynd um rétt eða sann- leika eða hvernig málum þessum væri varið. Og þeir vildu ekki fræð. ast um það. Og enginn lifandi mað- ur hefði getað sannfært þá um það. þó að þar hcfði verið kominn heill herskari af hihumbeztu ogfrægustu ræðuskörungum, þá hefðu þeir ekki getað það. Mr. Andrews sagði að þarna hefði allur fjöldinn verið Þjóðverjar, Aust urrfkismenn og Gyðingar. Áður en hermennirnir slitu fundi var auglýst tilkynning um uppá- stungu sem bera skyldi upp á næsta fundi. En hún fer fram á það, að heimta herskyldulög undir eins og að borgararétturinn skuli tekinn af öllum þessum fjandsam- legu útlendingum, og er á þessa leið. Með því að vér höfum orðið að horfa á alt það sem gjörst hefur í bæjarkosningunum í Winnipeg og Kitchener og höfum séð kosningar- aðferðir manna, sem framandi og óeðlilegar eru öllu brezku fyrirkomu lagi, er Þjóðverjum, Austurríkis- mönnum og öllum þýxksinnuðum mónnum var smalað saman til þess, að fella í kosningunni þjóðholla menn, þá krefjumst vér hermennir- nir, sem unnið höfum oss borgara- rétt, þess skýlaust, að allir þjóðverj- ar, Austurríkismenn og þýzksdnn- aðir menn verði sviftir réttindum sem borgarar landsins. Ennfremur að engum útlendum manni verði leyfilegt að taka borg- arabréf, nema hann sé fús til þess að skrifa undir þá yfirlýsingu, að hann sé fús til að berjast fyrir Can- anda, hvenær sem hann verður kvaddur til þess. - Og ennfrcmur: að herskyldan sé undireins í lög leidd. Þakkarorð. Við undirskrifuð þökkum af hjarta öllum nágrönnum okkar við Riverton, Man., fyrir alla hjálp þeirra í okkar garð, peninga sam- skot og annað, og sem þannig hafa gert okkur veikinda þrautirnar létt- bærari. Mr. og Mrs. R. Anderson. Til Mr. og Mrs. Ó. J. Felixson Hér eru staddar hetjur tvær, er hafa í stríði unnið. Að fengnum sigri fyrir ]>ær, er fagurt kveld upp runpið. Þeim, sem sjálfir sýna lið, sundin aldrei lokast, þið hafið staðið hlið við hlið, og hvergi látið þokast. Margan steininn máttuð sjá, á miðjum ykkar vegi. En ávalt komust yfir ]>á, upp að þessum degi. Mörg var brekkan brött og löng, og birðin þung á herðum. Og gilið djúpt og gatan þröng, í glúfra og kletta ferðum. En einhver vegur altaf fanst úr erfiðleika höftum. Sæll ag fagur sigur vanst, með samemuðum kröftum. Ákveðið ]>að öllum var„ ýmsa gæfu að hljóta. En svona lengi samfylgdar, sjaldgæft er að njóta. Aftan gullin glitra ský, Góða nótt þau boða. Og munu faðma fallast í, við fagran morgun roða. ! gamni til jÓlafs og Valgerðar Sextíu ár það sýnist langur tími er svffur hugur yfirboröa kífs, Og furða ei þó höifuð þekist-hrfmi er hafa borið þunga byrði lffs. Það virðist margur minna þurfa af elli Þeim máske sporum bæði í raun og sjón Eg hygg að fáir haldi slíkum veUi Sem hér er sýnt þið gjörlð prúðu hjón. Nú óska eg að aptan sólin þíða með ylsins geislum vermi hönd og fót, í trú og von á blóðið lanbsins blíða Þið bæði horfið sólarlagi mót og ykkar niðjar ást og virðing sýna af öllum huga þeirra skylda er góð því hvað mun fegra hér á jörðu skína en hrími þakin björg í sólar glóð. KAUPIÐ Heimskringlu Nýtt Kostaboð Nýir kaupendur að blaöinu, sem senda oss fyrirfram eins árs andvirði blaðsins, oss að kostnaðarlausu, mega velja um þRJÁR af af eftirfylgjandi sögum í kaupbætir : 1 / *» oylvia “Hin leyndardómsfullu skjöl” “Dolores” • • T r 1 * 99 Jon og Lara “ÆttareinkennicS” “Bróðurdóttir amtmannsins *tf / *» Lara ««f • ' •• *v • *» Ljosvoröurmn “Hver var hún?” "Kynjagull” Sögusafn Heimskringlu Eftirfarandi bækur eru til sölu á Heimskringlu, — með- an upplagið hrekkur. Sendar póstfrítt hvert sem er: Sylvía ..................... $0.30 Bróðurdóttir amtmannsins ...... 0.30 Dolores ....—.................. 0.30 Hin leyndardómsfullu skjöl..... 0.40 Jón og Lára ................... 0.40 Ættareinkennið................. 0.30 Lára ....-..................... 0.30 Ljósvörðurinn.................. 0.45 Hver var hún?................ 0.50 Kynjagull...................... 0.35 N N N N V v v r

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.