Heimskringla - 31.05.1917, Blaðsíða 1

/-------------------------------"N
Royal Optical Co.
Elztu Opticians i Winnipeg. Víð
höfum reynst vinum þinum vel, —
gefðu okkur lækifæri til að reyn-
ast þér vel. Stofnselt 1905.
W. R. Fowler, Opt.
__
XXXI. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, 31. MAI 1917
NR. 36
Styrjöldin
Frá Frakklandi.
Engir stórbardagar hafa átt sér
stað á Frakklandi síðustu viku.
Hér og þar voru ])ó háðar orustur
veitti bandamönnum betur i
lieim öllum. Án efa eru nú bæði
Brebar og Frakkar í /indirbúningi
undir öfluga sókn áöur langt líð-
hr. Stórskotabyssurnar þegja aldr-
€*. þær drynja einlægt nótt og dag
undirbúa þannig áhlaupin, sem
síðar eru ger.
Hin nafntoguðu “Hindenburg
vígi” eru nú öll í höndum Breta á
svæðinu frá Arras til Bullecourt,
að undanteknum nokkurum skot-
kröíum fyrir austan Bullecourt. A
svæðinu, sem Bretar hafa tekið, er
landinu öilu umturnað eftir hina
stórkostlegu skothríð á báðar hlið-
ar. Fyrir norðvestan Bullecourt
hröktu Bretar Þjóðverja á all-stóru
svæði. Einnig sóttu þeir á þá í
grend við St.Quentin og vanst þar
töluvert á. Loftbátar Breta eru á
einlægu sveimi yfir skotgröfum ó-
vinanna. Á tveimur dögum skutu
l>eir niður 18 af loftbátum Þjóð-
verja, en töpuðu að eins 5 sjálfir í
viðureignum þessum. — Herdeildir
Canada liafa ekki átt í neinum
stórum orustum í undanfamndi
daga. Einlægt þrengja þó Canada-
tnennirnir meir og meir að borg-
inni Lens, enda mun markmið
þeirravera að taka borg þessa það
hráðasta þeir geta.
Á Champagne svæðinu gerðu
Erakkar j síðustu viku áhlaup á
Bjóðverja og tóku þar af þeim
mörg öflug vígi, og þrátt fyrir >allar
lilraunir Þjóðverja að ná þeim
aftur, hepnaðist Frökkum að
halda þeim. Tóku Frakkar um
í>úsund fanga af liði Þjóðverja i
viðureign l)essari. Víðar áttu
Erakkar áhlaúpum að verjast, því
I undanfarandi daga virðist Þjóð-
verjum aðallega hafa verið um-
hugað um að geta snúið á Frakka.
Allar þeirra öflugu tilraunir að
hrekja Frakka úr skotgröfum sin-
úm mishepnuðust þó algerlega.
Enda eru Frakkar ekki gjarnir til
vilja láta af hendi það, sem þeir
hafa einu sinni náð föstu haldi á.
Frá öðrum BandaþjóÖum.
Á hersvæðum Rússa hefir lítið
Sengið nú lengi. í seinni tíð virð-
ist þó áhugur fyrir striðsmálum
ögn að vera að vakna í annað
sinn, bæði hjá rússnesku þjóðinni
og hermönnunum. Nýja stjórnin
er áreiðianlega að gera sitt ítrasta
að vekja þjóðina við. Hætt er þó
við, að nokkuð langur tími verði
að líða þangað til nokkuð veru-
lega munar um aðstoð Rússa í
strfðinu. Svo margir örðugleikar
eru í veginum fyrir rússneskri
bjóð, að ekki er gott iað segja
hvernig fara muni.
Engri af striðsþjóðunum hefir
eengið eins vel upp á síðkastið og
Itölum. Þeir hafa unnið hvern
stórsigurinn á fætur öðrum. Er
nú sagt, að þeir hafi um fjórar
miljónir hermanna í stríðinu gegn
Austurríkismönnum. Um miðja
síðustu viku gerðu þeir áhlaup á
úvinina á 35 mílrta svæði, milli Tol-
inino og Trieste flóans, og hafa or-
ustur á öllu þessu svæði staðið yfir
aíðan. Markmið ítala með sókn
þessari er að ná á sitt vald hafn-
arbænum Trieste, og eru þeir ein-
iægt að færast nær og nær honum.
Einnig er þeim umhugað um að
ná bænum Laibaeh, og þá eiga þeir
ekki eftir nema 160 mílur til Vínar-
borgar, höfuðstaðar Austurríkis.
1 alt tóku ítalir um 9000 menn
fanga i fyrstu áhlaupunum og hafa
tekið margar þúsundir síðan. 1
lok síðustu viku höfðu fallið um
12,000 manns af liði Austurríkis-
ttanna í viðureignum þessum.
Frá hersveitum Canada.
Á mánudaginn var eftirfylgjandi
skeyti símað hingað frá herbúðum
Canadamanna á Frakklandi: —
“Sagt er, að keisari Þýzkalands hafi
nýlega verið hér á næstu grösum,
^g liafi tiann haldið snjalla ræðu
fyrir yfirforingjum einnar her-
deildar Þjóðverja á Douni svæð-
hau. í ræðu þessari á hann að
hafa tilkynt möpnum sinum það,
að sókn Breta og Canadamanna á
svæðinu frá Scarpe ánni til Lens
sé nú bráðum lokið. Andagift
keisarans er að sjálfsögðu mikil og
mælska hans frábær, en ef hann
hefði látið fyrirliða sína sýna sér
Avion, Mericourt, Acheville eða ein-
liverja aðra staði fyrir austan
Vimy, þar sem hin öflugu varnar-
vígi Þjóðverja eru nú óðum að
hrynja undan skothríðinni frá
stórbyssum okkar, þá er ekki ólík-
legt, að honum hefði snúist hugur
í þessu máli og kreddutrú hans
iiefði ögn þverrað.
Loftbáta flotar okkar hafa séð
þess merki í seinni tíð, að Þjóð-
verjum muni vera orðið illa vært á
svæðinu milli Mericourt og Oppy.
Eru þeir i mestu óða önn að grafa
skotgrafir langt á bak við víg-
girðingar 'sínar á þessum stað, og
er haldið að brezkir fangar séu not-
aðir til þessarar vinnu.
Þrjá Canadamenn tóku Þjóðverj-
ar fanga í morgun við stórkostlegt
áhlaup, sem þeir gerðu á skotgrafir
okkar í grend við Acheville. Stór-
skotahríð mikla létu þeir dynja á
okkur á undan þessu áhlaupi sínu,
og stukku svo fram og báru sig all-
vigamannlega. En er við höfðum
heilsað þeim lítillega með byssum
okkar, hrukku þeir til baka aftur
og virtust skelfdir mjög. Varð
lítið mannfall í liði okkar við við-
ureign þessa, en all-roargir féllu af
þeim þýzku. Einnig tókum við
marga menn fanga af liði þeirra.
Stórskotbyssur okkar drynja ein-
lægt nótt og dag. Sömuleiðis láta
stórskotabyssur óvinanna óft og
iðulega til sín 'heyra; þó hefir þiað
svo atvikast í seinni tfð, að byssur
stórskotaliðsins þýzka hafa þagað
tímunum sannpi. Orsök þessa er
sem fylgir: Nú lengi hafa Þjóð-
verjar mestmegnis viðbaft gaskúl-
ur fyrir stórskotabyssur sínar.
Stafar þetta að líkindum af því, að
nú eru þeir heima fyrir að verða
'■íkari af kemiskum efnum en
uiálmi. En þegar þessi gaskúlna-
nrfð þeirra hefir byrjað, höfum
við svarað á sama hátt og viðhaft
samkyns gaskúlur. — Þjóðverjar
skildu eftir stórar birgðir af kúl-
um þessum, er þeir flúðu frá Vimy
hæðunum. — En við þetta hefir
þeim nú brugðið þannig, að þeir
hafa með öllu hætt að skjóta.
Skoðun fyrirliða okkar þessu til
skýringar, er sú, að undirforingj-
unum þýzku sé ekki um það gefið,
að yfirforingjarnir fái vitneskju
um hve miklar skotbirgðir hafi
verið skildar eftir.
Gaskúlur Þjóðverja eru all-ólíkai
gaskúlunum brezku. Lyktin af
þeim er alt önnur. Þó þær standi
brezku kúlunum langt að baki,
notum við þær samt — við góðan
árangur, eins og lesandinn getur
um dæmt af ofanskráðu.
Fótgöngulið okkar er nú að njóta
örlftillar hvíldar. Veður hér er nú
hið ákjósanlegasta. Á bak við
skotgrafirnar ske.mtum við okkur
við knattleiki og aðra leiki, en þess
á milli erum við við ýmsar æfing-
ar, og stundum vinnum við í kál-
görðum fólksins hér í þorpinu.
Neðansjávar báta ófögnuðurinn
þýzki virðist nú vera farinn að
mæta ábyggilegri vörn en áður, og
fréttir um þetta hafa glatt okkur
alla. Við fáum Lundúnablöðin
býsna reglulega og gera þau okkur
mögulegt «<ð fylgjast með því, sem
er að gerast.”
Spellvirki Þýzkra loftbáta.
Enn þá einu sinni svifu þýzkir
loftbátar yfir Englandi suðaustan-
vert og létu rigna sprengikúlum yf-
ir iandið. Bar þetta við á föstudags-
kvöldið var. Loftbátar þessir voru
16 talsins, og hlauzt töluvert eigna-
tjón af völdum þeirra. Einnig urðu
þeir 76 manns að bana og særðu
176 manns meira og minna. Af
fólki því, sem beið bana, voru 27
konur og 23 börn. — Brezkir loft-
bátar, sem snerust til varnar, fengu
skotið niður þrjá af loftbátunum
þýzku.
Vafalaust munu Þjóðverjar í
heimalandi sínu teija kvenna og
barna morð þessi hæfilega hefnd í
garð Brcta. öll líkindi eru til þcss
að þoir muni skoða þetta sigurför
mikla. Markmið þeirra með þessu
er að hræða allan kjark úr brezkri
þjóð, og neyða hana til undirgefni.
En þjóðinni brezku er ekki þann
veg farið, að hún láti hræða sig til
hlýðni. Verður þetta því henni
Myndir þær, sem birtast hér í
blaSinu, eru af Guðmundi LúS-
vík Ottenson og Einari Martein
flnæbjarnarsyni, ölafssonar. —
Foreldrar GuSmundar LúSvíks
eru Nikulás Ottenson og Anna
Guðmund&dóttir, kona hans, í
River Paík. Foreldrar Einars
Marteins voru Snæbjörn Ólafs-
son (dáinn) og IngiríSur Ein-
arsaóttir (yfirsetukona). Er Ein-
ar einkasonur IngiríSar Einars-
dóttur. Anna, móSir Guðm. L.,
og Snæbjörn, faSir Einars M.,
voru hálfsystkini. Þeir innrit-
uSu&t í 223. herdeildina litlu eft-
ir aS hún var mynduS í febrúar
mán. 1916. Fóru á staS til Eng-
larids meS deildinni 23. apr. síð-
astliSinn, og eru nú komnir
þangaS.
G. L. Ottenson.
E. M. Ólafsson.
HK
bezta hvöt til hálfu meiri mót-
spyrnu en áður. Og með þessum
spellvirkjum sínum æsa Þjóðverj-
ar meir og meir allar siðaðar þjóð-
ir í móti sér.
Innflutningur frá Bandaríkjum.
Fólksflutningur frá Bandaríkj-
unum inn í Canada heldur á-
fram. Fleiri en liúsund koma á
einni viku. Vikuna, sem endaði
22. maí komu meira en þrefalt fleiri
en sömu viku árið, sem leið, og far-
angur og fjármunir 'að sama skapi
meiri. Þessa viku komu 1,092 hing-
að sunnan ýfir landamærin til að
leita sér bólfestu, en að eins 331-
sömu vikuna í fyrra (1916). Þeir
höfðu með sér $118,623 i reiðupen-
ingum. Verðmæti farangurs, sem
innflytjendur höfðu með sér þessa
viku, var $28,447. Af þessum inn-
flytjendum eru 942 bókaðir sem
Bandaríkjiainenn. Hinir aðrir skift-
ast nokkurn veginn jöfnum hlut-
föllum milli Breta, Rússa, Norð-
manna og Svía. Sextíu fóru til
Ontario, 202 til Manitoba, 366 til
Saskatchewan og 444 til Alberba, og
20 til British Columbia. Af allri
þessari tölu voru 590 bændur og
vinnumenn. 1 sömu vikunni rit-
uðu 162 manns sig fyrir heimilis-
réttarlöndum.
Myndarlegur íslendingur særður.
Ingólfur Benson.
Mr. og Mrs. Benson, að 775 Tor-
onto St., Winnipeg, fengu hrað-
skeyti þann 17. 'þ.m. að sonur
þeirra Pte. Ingólfur Benson No.,
874285, hafi særst þann 7. maí og
sé á “Third Canadian General Hos-
pital, Boulogne.—Pte. Benson gekk
í herinn þann 29. febrúar 1916 og
fór til Englands með 184. herdeild-
inni síðastliðinn október.
MannskaSa fellibylur.
Stórkostlegir fellibyljir geysuðu
í lok síðustu viku yfir Kansas, Illi-
nois, Indiana og fleiri ríki í Banda-
rfkjunum. Um 250 manns er sagt
að hafi mist lífið í byljum þessum
—og um 1000 manns meiddust meir
og minna. Eignatjón varð og af
þessum ægilegu felliþyljum, sem
nemur mörgum miljónum dollara.
Fólk, sem heima átti á svæðuim
þessum, er nú heimilislaust í þús-
unda tali. í bænum Mattoon í
Illinois ríki varð eignatjón einna
mest og frá 50 til 70 roanns mistu
þar lífið.
Merkur gestur.
Hón. A. J. Balfour, utanríkisráð-
herra Breta, kom til Canada frá
Bandaríkjunum f býrjun vikunn-
ar. Hann var formaður nefndar
]>eirrar, er send var frá Englandi á
stríðsráðstefnuna í Bandaríkjun-
um, sem nýlega er afstaðin. Á
mánud'aginn var hélt hann ræðu á
þinginu i Ottawa að viðstöddum
öllum þingheimi og fjölda fólks úr
öllum áttum. Ræða þessi var á-
varp til Canadaþjóðarinnar og var
flutt af mikilli mælsku, enda er
Hon. Balfour einn af málsnjöhustu
stjórninálamönnum Breta. H'ann
er lfka einn af þeirra fróðustu
mönnum í öllum brezkum málum.
Ræða lians var þrungin af bjart-
sýni frá byrjun til enda. Kvað
hann endalok stríðsins ekkert
vafj>söm—lýðfrelsis og lýðvaldshug-
sjóirir myndu verða ofan á, það
væri ekki minsta vafa bundið
Sigurinn væri þó ekki aðallega
fólginn í þvf að kollvarpa hervaldi
óvinanna, heldur einnig í því «ð
vekja innra lff brezkrar þjóðar og
tryggja velferð hennar á ölli^m
sviðum. Sigurinn kvað hann verða
í þessu tilliti þýðingarmikinn öll-
um lýðfrjálsum þjóðum heims,
hvaða tungu sem þær töluðu og
hvaða landi sem þær tilheyrðu. —
Ræðu hans svöruðu é þinginu
Þeir Sir Robert Borden, foryætis-
ráðherra, og Sir Wilfrid Laurier.
Seinustu fréttir.
Verkfall kolanámu manna.
Yerkaimenn í öilum kolanámum
i Alberta og austanvert í British
Columbia gerðu algert verkfall fyr-
ir eitthvað þremur vikum. Áður
höfðu um langan tíma smó verk-
föll einlægt verið að eiga sér stað
hér og þar í námúm vesturlands-
ins, og einlægt verið að bóla rneir
og meir á óánægju kolanámumann-
anna. Fór svo að lokum, að þeir
koinu sér saman um að gera alls-
herjar verkfall í öllum kolanámum
ofannefndra fylkja. Krefjast verka-
menn þessir þeirrar kauphækkun-
ar, sem eigendur kolanámanna sjá
sér ómögulega fært að veita þeim.
—Verkfall þetta er nú búið að
standa yfir svo lengi 'að til mestu
vandræða horfir fyrir alt vestur-
landið og jafnvel alt Canada. —
Haldið er, að stjórnin verði að
skerast í leikinn og miðla málum.
ítalir vinna nýja sigra á Plava
svæðinu, hrekja Austurríkismenn
þar og taka af þeim marga fanga.
Fyrir austan Gorizia gerðu Austur-
ríkismenn stór áhlaup, en voru
brotnir á bak aftur. Á Juli'an svæð-
inu liafa ítalir tekið í alt síðan 14.
þ.m. um 23,000 fanga.
Japanar eru í undirbúningi með
að senda stóran her til aðstoðar
RúSsum. Verður þetta' skoðað
afar-þýðingarmikið atriði, því með
hjálp Japana ættu Rússar að verða
meir en jafnokar óvina hersveit-
anna, sem þeir etja við. — Arthur
Honderson, fulltrúi verkamanna f
stjórnarráðinu brezka, er að leggja
af stað til Rússlands. Mun þessi
ferð hans ger f þeim tilgangi, að
hann beiti áhrifum sínum til þess
að reyna að sefa ögn hinar æstu
kröfur verkalýðsins á Rússlandi.
Smá uppþot eiga sér stað hér og
þar í Bandaríkjunuim. Þýzksinn-
aðir friðarpostular eru þar æsinga-
mcnn eins og vant er. En hingað
til hefir verið hægt að bæla upp-
þot þessi niður án þess að mann-
skaði hlytist af, og er æsingamönn-
unum varpað í varðhald jafnótt
og þeir gera vart við sig. — i Aust-
ur St. Louis í Illinois ríki eru róst-
ur milli hvftra manna og svert-
ingja. Eru svertingjar þar að her-
væðast með öllum þeim skotvopn-
um, sem þeir geta hönd á fest.
Virðist lögreglan að svo komnu
eiga fult í fangi ineð að bæla róst-
ur þessar niður.
Brazilía að hervæSast.
Talið er víst, að Brazilía muni
bráðlega segja Þýzkalandi stríð á
hendur. Mörgum skipum fyrir
Brazilíumönnum hefir verið sökt
af kafbátum Þjóðverja og verður
þettia aðal orsökin til ófriðarins.—
Brazilía er stærsta lýðveldið f Suð-
ur Ameríku, og er ekkert smáríki
íbúatala þess er um 25 miljónir, og
4,000,000 æfðra hermanna getur
Brazilía kallað fram undir her-
skyldulögum sínum. Að þessu leyti
stendur hún Bandiaríkjunum fram-
ar, en sjófloti Brazilíu er smár í
samanburði við sjóflota Banda-
ríkjánna. Brazilía er auðugt land
og hið mikla auðmagn þessa lýð-
veldis kemur bandaþjóðunum að
mestu liði.
heldur þræla, fram á vígvöll, og
og skipuðu þeim <að heyja hinn
grimmasta bardaga hverjum við
aðra. Á meðan því heldur áfram,
er ekki líklegt, að draumar mínir
rætist. Ef eg ætti mér nokkra ósk,
inyndi hún vera sú, að mega ganga
til þeirra manna, sem þeir kalla ó-
vini okkar, og segja: Bræður, hætt-
um <að berjast hverir við aðra, en
heyjum sameiginlega bardaga á
móti óvinum okk«r; þeir eru ekki
fyrir framan oss; þeir eru oss að
baki. Frá því fyrst að eg kiæddist
herbúningi mínum, hefi eg aldrei
borið hatur til þeirra manna, sem
maeta oss á vígvellinum, mér finst
aldrei hafa haft nokkra sann-
’arna ástæðu til þess. En það eru
aðrir, sem eg ber hatur til. Og það
hatur fer vaxandi með hvei-jum
degi. Það er til valdsins að baki
mér.” "
Ef að frelsis alda sú, er í djúpi
þessia manns býr, græfi um sig hjá
Þjóðv. yfirleitt, gæti svo farið, að
keisaravaldinu stæði eins mikil
hætta af henni og nokkru öðru.
Það steridur á sama, hvað hátt
það vald hefir isið, sem hleypir
stríðum af stað, lýðfrelsisaldan get-
ur alt af rsið hærra og fært það í
kaf.
Árdagur þýddi.
------O------
Frétt frá Winnipegoses.
Blaðið “Telegram” hér f bænum
flutti á þriðjudaginn þá frétt frá
Winnipegosis, Man., að tveir menn,
Carl Swanson og Wm. Johnson frá
Gimli,—báðir áreiðanlega Islend-
ingar,—hefðu verið í smábát á
Winnipegosis vatninu á sunnu-
daginn var ,og hiaíi bátnum hvolft
undir þeim í kastvindi. Af því
Johnson var syndur, en Sivanson
ekki, hélt hann félaga sínum uppi
í rúma þrjá klukkutíma eftir að
bátnum hvolfdi. En svo fór að
lokum, að hann gat ekki baldið
honum uppi lengur—var Swanson
þá allur orðinn dofinn og stirður
af því að vera svo lengi í ísköldu
vatninu og var búinn að missa
imeðvitundina — slepti Johnson
honum því og gat með rnaumind-
um synt til lands. Á mánudaginn
var leit ger að líki Swansons og
fanst það á sama stað og hann
hafði sokkið. — Að líkindum verð-
ur hægt að flytja nánari fréttir um
þettia í næsta blaði.
Andstæðir herskyldu.
Herskyldan væntanlega virðist
eiga marga andstæðinga hér í Can-
ada. Sérstaklega hefir mikið borið
á mótspyrnu gegn henni í Quebec-
fylki og öðrum austurfylkjunum.
Víðast hvar eru jafnaðarmenn og
margir aðrir henni andvígir og
telja hana “óalandi og óferjandi”
hjá lýðfrjálsri þjóð. Ekki hefir þó
mikið borið á mótþróa slíkra
manna hér í Winnipeg, en í mörg-
um austurbæjwnum, t.d. Montreal
og Ottawa, hafa óteljandi fundir
verið haldnir með því markmiði að
reyna að Jcoma í veg fyrir það að
herskyldan verði í lög leidd hér í
Canada. Heldur er þetta þó í rén-
un í seinni tíð og virðast menn
yfirleitt vera farnir að sjá, að mót-
spyrna í þessu máli muni hafa
litla þýðingu. Herskyldu frum-
varpið verður lagt fyrir þingið í
þessari viku.
Óvinurinn að baki.
Þýzkur hermaður og blaðamað-
ur snjall, skrifaði nýlega úr skot-
gröfunum heim til sín það sem hér
fer á eftir:
“Oft liafði mig dreymt um nýja
heimsálfu, nýja Evrópu, þar sem
sundrung og ósamlyndi þjóða á
milli ætti sér engan stað, en allir
lifðu saman í sátt og friði. Lýð-
frelsis hugmynd mín gat eigi ann-
að en verið að búa sig undir þetta,
og blása istöðugt að þeim nefstum,
sem sannfærðu um, að þetta !væri
í vændum fyr eða síðar. En nú
hefir stríð staðið yfir svo árum
skiftir, sem enn heldur áfram. Því
var hrint af stað af fáum; þessir
fáu sendu þegna sína, eða öllu
Stórskipi sökt.
Brezku flutningsskipi, sem hét
Transylvania, var sökt af neðan-
sjávarbátum Þjóðverj0 4. þ.m. Fór-
ust með skipi þessu um 413 brezkir
hermenn og ])ar af um 29 fyrirliðar.
Bar þetta við á Miðjarðarhafinu.
Var skotið á skipið tveimur
sprengikúlurm (torpedoes) og tók
það þá að sökkva. Fyrst voru
hjúkrúnarstúlkur allar látnar fara
í bátana, og stóðu þá brezku her-
mennirnir kyrrir og rólegir á þil-
farinu. Á meðan skipið var að
sökkva sungu þeir þjóðsönginn
“Tipperary.”
Fréttir úr bænum.
Eldsvoði mikill átti sér stað í
Pembina þriðjudaginn 22. þ.m. og
varð að tjóni svo miklu að metið
er til tiu þúsunda. Gunnlaugur
Pétursson, lögmaður, er einn
þeirra, sem beðið hefir allmikinn
baga við eldinn. Hann hafði lög
mannsskrifstofu sína yfir búð
þeirra Copeland & Miller, en í
þeirri búð kviknaði fyrst. H>ann
misti heilmikið af verðmætum
skjölum, töluvert bókasafn og alla
innanstokks muni. Er skaðinn
metinn til $600. Nokkur allra-elztu
stórhýsi bæjarins brunnu, eins og
Cavalier-ihúsið, þar sem pósthúsið
hefir lengst af verið.
Sira Páll Sigurðsosn, prestur að
Garðar, prédikar á sunnudaginn
kemur í Morden-nýlendunni. Á
mánudag kemur hann liingað
norður oig flytur fyrirlestur í
Tjaldbúðarkirkju þriðjudag 5. júní
kl. 8 að kveldi. Efni fyrirlestursins
verður:
MENNINGARGILDI
KRISTINDÓMSINS.
Inngangur 25 cent Veitingar á
eftir í salnum. Það er fyrsta sinni
að síra Páll flytur fyrirlestur hér
og er vonandi að fólk fjölmenni.