Heimskringla - 10.10.1918, Blaðsíða 3

WINNIPEG. 10. OKTÓBER 1918
HEIMSKRINGLA
3. BLAÐSiÐA
Ragnhildur
(Tileinkað S. B. Benediktsyni.)
Þá Ragnhildur fyrst kom austr-
inu úr,
fór ást mfn ásjóðandi löngunar túr.
1 sjö nætur fullar eg svaf ekki neitt,
svo var mér heitt.
Mig dreymdi’ ’ana vakandi. Drott-
inn minn!
Ó, dýrðlegan gjörir ])ú kvennmann-
inn!
—Hún líkamann setti í logandi bál,
— og líf mitt og sál!
Úr austri hún Ragnhildur suður
sveif,
i>á sór eg að elta’ ’ana — og hatt
minn breif.
Eg hitti’ ’ana loksins í hádegis stað
og hennar bað!
En bíddu við, laxi! Hún bara hló;
en barnsleg og elskuleg var hún þó.
En nákaldur síðan á nóttum er.
Hún neitaði mér.
Hún Ragnhildur vestur á vængjum
leið,
en vetrinum kalda eg sáran kveið.
Eg hét ibæði’ á Óðin og helgan Krist
af hjartans list!
En alt var til einskis; Hún seig, hún
'96Í g
Og seinast i vestri sem röðull hneig.
Eg sá aldrei fegurra sólarlag,
on þann sorgar dag._____
Eg Ragnhildi eygi þá sigin er sól,
hun situr á kveldroðans gylta stól,
og greiðir sitt dökkjarpa glitrandi
hár,
með glampa um brár.
Með kompás í vasa 1 vestur eg held
—og Venusar hjarta sem glóandi eld
eg iabba um eilífð ef ekki’ ’ana finn,
i>ann augastein minn.
I>ið láið mér kannske.—En eg legg
Al Stftð
að leita’ hennar Ragnhildar eins
fyrir bað,
^^íkrárn 00 gangandi Gyðings
genginn’ að hnjám.
^ gigtvekur, gengnn að
grettur svo iíkist eg Sám eða Skrám,
pá er bað mín trú—í bví trausti eg
fer,
að taki hún mér.
Hún Ragnhildur sér bó hvað fórn
mín er full
°g frcmri’ en alt veraldar silfur og
guii
Að fórna’ henni ðllu—bað friðar
mitt geð.
Já, — fótunum með!
A. Sædal.
Kirkjan, kristináémur
og daglega lífið.
Eftr Sigmund Sveinsson.
hausthringar.
Sumars tjöldin signir blá
sól, við öldur niður,
líkt og Skjöldungs bleikri brá
boðist kvöld og friður.
Ellin skrýðir öldungs brá
eftir stríðið langa:
Hærur síðar hrynja á
hjalla fríðan vanga.
Frostin deyða fífla smá,
fjólum eyða jaröar;
eikin breiðir blöð sín á
blóma-leiðin svarðar.
Andardráttur haustsins hert
hefir máttinn Unnar.
Er nú grátt og æðabert
andlit náttúrunnar.
Sólarleiðir skyggja ský,
skugga breiðum feldi,
Hags því heiði dottar í
dauðans eyði veldi.
Kulda hrolli hrisUst reyr,
baustsins sollinn kífi;
Þó er hollur harður þeyr
hita-mollu lífi!
Stormsins hót mig stæla' eg finn,
styrks svo njóti’ eg betri:
Hroðum fótum hugur minn
hleypur á móti vetri!
PALMI.
GAS í MAGANUM
ER HÆTTULEGT
Ráðleggur að Brúka Daglega Magn-
esiu Til að Lækna tað. Orsak-
aat af Gering í Fæðunni og
Seinni Meltingu.
uppþembu 'og<1Uðrnota afn?,Um,’ 8amfa,r.a
máltíðir, er æfinleía LoÍmin?U
um ofmilcia framleilsiu af hÍfdrlcbloríó
sas.' ssBsss' "**-»-■ í"“i!íS:
magahimnurnar, er lelhir oft "tií”"^/^0
ritls- og hættulegra magasárÓ
an gerar og súrnar, myndandi særandi
gas sena þenur út múgann og stlmmló
hrlf4 á* h'jartahf’ hefir °ft
.uut® er heimskulegt, ah skeyta
Líss1.*1?1 .fannig lagaS ásigkomulag
}>rúka aí eins vanaleg melttng-
vnI?eíulJ ?em ekki hafa stemmandi á-
hír v(lý,ri?Bl!na- * Þess statS þá fátiu
iytsalanum nokkrar únzur af
af hv?VwIIÍ.?Bines.ia. 08 taktu teskettS
?i«Þí. ) kvartglasl af vatni á efttr mál-
h.mh tta -rekur Kasiti. vindtnn og upp-
þembuna ur likamanum, hreinsar mag-
ann, fyrlrbyggir safn of mikillar sýru
og orsakar enga verki. Blsurated
Magnesia (i ðufti eða töflum en aldrel
ldgur) er hættulaust fyrir magannT ö-
dýrt og bezta magnesla fyrir marann
hefirer ffúliaB af þúsundum fölk* seni
köst *U af mat sinum °* ®ngin eftir-
JÞegar maður fer að hugsa um
kristindómisástandíð á landi voru
(íslandi), þá verður manni á að
spyrja: Hvar endar sá glundroði og
sú deyfð, sem nú virðist vera að á-
gerast innan kirkjunnar? Guðfræð-
isdeild liáskólans, sem undirbýr
prestaefnin okkar, er skipuð af beim
mönnuin, sem okkur albýðumönn-
um virðist kenna nokkuð annan
kristindóm en -bann, sem okkur var
kendur í æsku. Annar prófessorin-n
er nýguðfræðingur, ihinn andatrúar-
maður, en um dósentinm veit eg ekki
bvaða stefnu ’hann befir. Er nú að
furða, þó nemendurnir verði lausir
í trúarskoðunum sínum, þegar
kenlslan er svo löguð, að hver kenn-
ari hefir sfn-a sbefnu og það er strik-
að út úr bibMunni, sem auð-sjáan-
lega hefir bjáipað tslenzku þjóðinni
bezt á umliðnum öldum, til að
standast eldraunir þær, sem þjóðin
hefir orðið að þola? — Mín skoðun
er, að þessar trúar-stefnur veiti ó-
hollum stmumum inn í þjóðlíf vort.
Orðheldni og ráðvendni virðast
ekki vera á háu stigi hjá þjóðinni
nú; fleistir virðast hugsa um það
helst og fremst, að ná í peninga, þó
þeir svo þurfi að seiiast í vasa ná-
ungans; sé .hægt að bilma yfir það
með einhv-erjum lagaflækjum, þá
þykir alt gott. I>að er eins og menn
hugsi: Blessaður bimnaifaðirmni er
ekki að skifta sér af smá-ibrekum
okkar, þótt við stjökum dálítið við
náunganum og látum -hann iiggja í
sorpinu, þó við notum nafn drottins
tfl að fegra með þessi brek okkar,
þá segir nútíma guðfræðln okkur,
að 'han-n sé svo óendanlega miskun-
samur, að hainn -fyrirgefi okkur alla
þessa dagiegu bresti í fffsbaráttu
vorri, enda sé ekki gott að afla sér
peninga með öðru móti eða fyrir-
hafn-arminna. Orðin: “í sveita þíns
andlitis skaitu þins brauðs neyta”
eru nú orðini úrelt á þessari fram-
faraöld, slfk og þvílik orð strikum
við út, eins og svo margt annað á
þessum tímum æðri og betri þekk-
ingar. Biblíum-ennirnir halda fram
slíkum orðum, og sv-o eru þeir alt af
að stagast á synd, náð og endur-
lausn. Hvað varðar okkur um þá
höfuðóra, sem bara aftra mianni frá
að njóta lífsine vel og sem fyrirhafn-
arminet. Nei, það er að sönnu
margt -gott í biblíunni, en við tök-
um úr henni það, sem okkur líkar,
hitt strikum við út.
Eg man eftir því fyrir 30—40 árum,
að hjúin keptust allflest við -að
ljúka verkum sfnum, og leysa þau
svo af hendi, að húsbændunum gæti
iíkað það sem bezt. Ætli þössi
skoðun sé mjög ríkjandi nú hjá
vimnuþiggjendum? Eg held flestum
finnist bóla á öðru verra. Ef þér
líka okki verkin mín, þá get eg far-
ið; eg gef mig ekki undir það, að eg
megi ekki hafa það eins og mér sýn-
ist, eru svör verkafólksiins all-oft.
Með öðrum orðum verða húsbænd-
ur ailviða að ganga að verkum hjú-
an-na og elnatt -að gera verstu verk-
in; )áta hjúin sér það vel líka, þó
þau hafi mjög há vimnulauni Pau
hjú eru ait of fá nú, sem hugsa á
þessa leið: Þótt hú^bóndinn sjái
ekki athafnir mfnar til orða og
verka, þá sér guð það samt. Sú
hugsun þykir nú víst nokkuð úr-

%
<3Bsí

Tileinkast ekkjunni önnu O. V. Gíslason — og
fleirum, er mist hafa ástvini sína í stríð-
inu. — Sonur hennar Agúst Ó. Gíslason,
féll á Frakklandi 11. ágúst 1918.
“Harma-klæði höfu? byrgja,
heyrast kvæðin sorga þrenn.
Feður og mæður syni syrgja,
systur, bræður og konur menn.
Ekkjan kveinar, angur vefur,
augu varla fær hún þur,
soninn eina hennar hefur
í herinn kallað Rómúlur.”
Sig. Breiðfjörð.
Oft finst hverful ánægjan í heimi,
illra norna ráðspell varna því; ,
yfir láði sjá má víða á sveimi
sorta þrungin hels og bölva ský.
Grimmir féndur geysast fram til víga,
gleðisunna mörgum formyrkvast;
drengir vorir hópum saman hníga,
hug og dug sem ei til varnar brast.
Æðir Helja yfir höf og grundir,
eiga margir því um sárt að kljá;
ótal svíða sorgar djúpar undir,
saknaðs höfug falla tár af brá.
Þú, sem raunum þungum hlauzt að mæta,
þinn er mistir elskulegan son,
Þér kann heimur þann ei skaða bæta,
þína samt’ ei bugast láttu von.
Manngöfgis hann merki bar hið sanna,
manndóms hafði fullum þroska náð,
fyrirmynd var fegurst ungra manna,
flestum betur vandaði sitt ráð.
Fósturlandsins frelsi verja og sóma,
fyrstu skyldu sína áleit hann;
hikaði ei þótt æstist blóðug róma,
óskelfdur mót grimmum féndum rann.
Fyrir tímann fríður æskunjeiður
fölnar margur blóðgum hels á stíg,
sem þar ávann ódauðlegan heiður, «
unnið svo ei hafði fyrir gýg.
Sigurfána veglegustu vitar
verða reistir kumlum þeirra hjá;
minning þeirra rúnum gulinum ritar
réttlát Saga töflur sínar á.
Þeir hafa lokið lífsins göfga starfi,
lífinu’ offrað fyrir göfugt mál,
skilið þjóðum eftir svo að arfi
eftirdæmi, sem er laust við tál.
Þótt ei megnum þungan harm að byrgja,
þá oss hirtir örlaganna dís, t
slíka niðja sætt er æ að syrgja,
sem af öllum þáðu lof og prís.
Hrelda móðir, huggast þar við máttu,
hjartkæran er mög þinn gerir þrá,
hann að síðar heilan finna áttu
helgum friðar blómsturvöllum á.
Þá er lokið þungu rauna stríði,
þá er fengið örugt griðaskjól,
þá ei framar þjakar sorg né kvíði,
þá upprennur eilíf gleðisól.
S. J. /óhanneison.
elt 4 þessari framfara- og inenta-öld.
En mundi það ekki ihata holl áhrif,
ef sú hugsun yrði ríkjandi hjá okk-
ur, að guð sæi allar athafnir okkar
til orð-a o.g verka?
Um síðustu aldamót byrjaði séra
Friðrik Friðriksson á að safna sam-
an börnum og unglingum, og nú er
sá vísir orðinn Kristilegt félag
ungra karla og kvenna. Þetta félag
hefir starfað síðan og iblómgast nú
sem bezt. Þar starfa -nokkrir guð-
-fræðingar höfuðstaðarins með cin-
beittum trúaráhuga. Eg hefi nokkr-
um sinnum komið á samkomur fé-
lagsins. Þar er -auðfundin lotning
og auðmýkt fyrir guði, trúaráhugi
og bræðraeining. Eg -er vel kunnug-
ur nokkrum, sem hafa st-arfað í því
félagi. Það er auðfundið, að þeir
-hafa orðið fyrir trú-aráhrifum. Mér
er óhætt að segja, að þeirra aðal-
stefna er, að sýn-a í sinni daglegu
breytni trúmensku og samvizku-
semi, alúð og ósérplægni. Hjartans
þökk sé séra Friðrik Friðrikssyni og
hans meðsharfendum, konum og
körlum. Þeir hafa eflt heilbrigt trú-
arlff höfuðstaðarin-s. Það er mín
einlæg von, að sú holla hreyfi'ng ber-
ii»t út um bygðarlög landsi-ns. En
á því hefir mig mjög furðað, hve táa
guðfræðisnemendur háskóilans eg
hefi séð sharf-a 1 K.E.U.M. Eg hefi
spurt félagsinenn, hvort m-argir
þeirra störfuðu ekki í félaginu. Þeir
liafa sagt, að lítið væri um það. —
Er það af því að þeir, eða kennarar
þeirra séu hræddir um, að þeir
fái of mikla trúarfestu við það„ að
starfa í K. F. U. M., til þess að flytja
okkur kristi-ndóminn upp f sveit-
irnar.
Um kristindómslífið í s\reitunum
er það að segja, að prestar okkar
eru margir áhugaiausir. Þeim fin-st
nóg mörgum hverjum, að messa þá
sjaldan fólkið kemur, ef þeir eru þá
viðlátniir. Pin utan kirkju finst þeim
ekkert að gera. Húsvitjanir eru að
leggjast niður a-ll-víða og víðast eru
þær ekki annað en m'an'ntalið og svo
talað um hitt og þetta. Hitt er þeim
ekki mjög lagið, blossuðum prestun-
um, æði mör-gum, að tala um kristi-
leg efni við fólkið á heimilunum.
Við skulum vona, að hirðisbréf bisk-
ups herði á þeim með það að -starfa
meira en að undanförnu. Eg er mjög
þakklátur biskupi, einkanlega fyrir
hvatninguna, sem h-ann gefur prest-
unum um afskifti af unglingunum.
Eg veit sumir prestar eru því mót-j
fallnir, að leikmenn hlynni að krist-
indómsmálunium, finst víst þeir vera
-einfærir um það sjálfir, en þó gera
þeir m-argir ekkert út í frá til þess
að glæða trúanlífið.
Ef prestarnir gæfu -sér meiri tima
en þeir gera alment, til að gegna
hirðisstörfum og hlyn-tu meira að
unglingum, 'bæði fyrir og eftir ferm-
ingun-a, með kristilegum áhuga, þá
veit eg að þeir þyrftu ekki að tala
um tómar kirkjur eftir nokkur ár.
Ef þcir sýndu meiri kristindómsá-
huga utan kirkju, héldu t.d. kriisti-
leg-ar -samkomur við og við, einkan-
lega fyrir unglinga, og mynduðu K.
F.U.M. innan safnaða sinna, er eg
viss um, að margir leikmenn1 mundu
vilja styð-ja prestinn si-nn í þvf starfi.
Því þó presturinn flytji fagrar ræð-
ur af prédikunarstólnum, þá fær
hann ekki með því einu þá sönnu
virðinigu, sem hann þarf að hafa af
sínu safnaðarfólki.
Eg man fyrst sérstaklega eftir
biskupi vorum, þegar hann tók upp
á þeirri fögru nýbreytni, að jirédika
á páskadagsmorgnana I dómkirkj-
unnf í Reykjavík. Þær ræður hrifu
mig og vöktu hjá mér hlýjan hug til
prédikaranis; hann lýsti iþá ineð svo
eldheitum trúaráhuga og sannfær-
andi orðsniid, að droittinn vor og
frelsari væri sannarleg-a upprisinn.
— En svo komu á eftir frá honum
trúmáia hugleiðingar hans í ísafold
og ræða frá honum í Nýju Kirkju-
biaði á föstudaginn langa; það
fanst mér gjörbreyta þessum fögru
páskaræðum hans. En nú finn eg
aftur í hirðisbréfi hans til starfs-
bræðra sinna, sterkan og istarffúsan
trúaráhuga, áhuga á því að allir
geti sameinast í eitt að æðsta mark-
inu. Mér finst eins og biskup vor
hafi hv-arflað til y-ngri áranna, þeg-
ar hann var að skrifa suma kafla
hirðisbréfsins og mætt þar áhrifum
föður síns sáluga í hans auðmjúku
og andheitu sálmum og ritum. —
Að endingu vildi eg óska þess, að
vor liáttvirti biskup vildi á næstu
prest-a samkomu skora á alla prosta
landsins að koma á fót kristilegum
unglingasamkomum, helst K.F.U.M.
og K. í sinum prestaköllum. Ef þeir
fengjust til að beita sér fyrir það
starf með sitit háleita hirðisstarf fyr-
ir augum, þá veit eg að margur ung-
iingurinn mundi ganga með hoiiari
framtiðarhugsun út í lífsbarát-tuna
cn -IIú á sér stað, og prestastéttin
verðia virt og elskuð meir en nú er.
Skrifað í maí 1918.—Lögrétta.
Stöður fyrir Stúlkur og Drengi
Það er nú mikil vöntun & skrifstofufólki í Winni-
peg, vegna hinna mörgu ungu manna er f herinn hafa
farið. Útskrifaðir stúdentar af Success Business College
ganga fyrir um veitingu verks. Success skólinn mentar
og setur í stöður fleiri útskrifaða Hraðritara, Bókhald-
ara og Verxlunarfræði-kennara heldur en allir aðrir
verzlunarskólar Manitoba til samans. Vér höfum í
þjónustu vorri 30 reynda kennara, vér eigum og brúk-
um 150 ritvélar og höfum hinar stærstu og bext útbúnu
skólastofur hér. Success skólinn er sá eini, sem hefir
“Chartered Accountant” á meðal dagkennara sinna,
einnig er hann á undan öllum öðrum skólum með tölu
útskrifaðra nemenda og medalíu vinnenda. Skólinn
útvegar stöður. — Stundið nám í Winnipeg, þar sem
nóg er af stöðum og fæði ódýrara. Skrifið eftir full-
komnum upplýsingum.
PHONE MAIN 1664 1665.
The SiiGcess Business Bcllege,
WINNIPEG
LIMITED
MANITOBA
SPARAR B0NDAN-
UM PENINGA.
VERÐ á afurðum bænda hefir nú
stigið hátt. Bóndinn getur því
að eins notið'þessa sem bezt
með því að útbúa sig með nýjustu og
beztu tækjum til þess að spara sér tím-
ann sem mest. Tíminn er peningar.
Þegar tími og vinna er sparað, þá um
leið eru peningar sparaðir.
Tíma og vinnu sparnaðar tæki á
landinu eru ekki næg til æskilegustu
afleiðinga. Bóndinn þarf líka að eiga
fljót og ábyggileg flutningstæki til þess
að geta komið afurðum sínum til mark-
aðar.
Fords One-Ton-Truck flytur afurðir
yðar til bæjar svo fljótt, að við það
sparið þér margra klukkustunda tíma til
annarar nauðsynlegrar vinnu. Fjöldi
bænda hafa komist að raun um það, að
Fords One-Ton-Truck orsakar tíma og
vinnusparnað. Hafið þér reynt hvað
flutningstæki þetta er ágætt?
VERÐ (að eins Chassis) $750
F. 0. B. Ford, Ontario
r- gJivH r.miL
IH i 1 'ní-Zb51-

Runahont ...
Tonring: . . . .
. . . $<5«0 Coupe .... $ S75
.. $W>0 Sedan...................$1073
P. O. B. FORD, Ontarlo
Allir prísar hátSir strí75sskatti,
nema Trucks og Chassis
Allir prísar hátSir breytingu hve nær sem er.
FORD I0T0R COMPANY OF GAMAÐA, LIMITED
FORD, - - ONTARtO