Heimskringla - 14.04.1920, Blaðsíða 2

C BLAÐSÍÐA

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 14. APRÍL, 1920.
B’ó!fsugar.
| eg skifti, hvaS laun mín væru há hafiS engan rétt t:3 ao retja svom þosa dýpra sökk eg í skulda'basliS. vinnufcíminn væri úti.
_____ ' og hvenær þau væj-u borguS. Eft- hiáa vexti. Eg tók aSeiní $ 100 Eg skal aildrei gleyma göngu minni Eg hafSi lært mína lexíu. Eg i
1 öllum stærri borgum eru okr- 'r bafa svara® öllum þeim spurn aS láni, og nú hefi eg borgaS $ 1 70 Iheiim á aSfangadagskvöldiS. Eg sá aS eg varS aS borga, Ihvort sem
varS aS lána,
arar, einstakir tnenn eSa félög er ' in^urn' sem hun lagSi fr"1 mig’ — ^e:ta er olíur: eS 'íer og hitti haifSi $5 í vasanum en hafSi orSiS eg gat eSa ekki,
lána peninga ge°n ivo háum rent' 3ag®' hún mér aS koma aftur lögmann.” aS borga $16 til okrara. ef svo bar undir, meS hvaSa kjör-1
“Þér mynduS líta dá-| Þegar eg kom inn í eldhúsiS um sem var. Eg
um aS meiru nemur en upphæS næsta dag- ----------------- ÞaS sem festi siS 1 Hún hló. “Þér mynduS líta dá- Þegar eg kom inn í eldhúsiS um sem var. Eg vissi aS sam-
iþeirri sem tekin var aS láni Raun- minni minu síbar meir, voru ekki laglega út fyrir rétti. Setjum viS bauS konan mín mér “gleSileg verkamenn mínir vissu nú, hvernig
ar er þaS á móti lögum flestra þessar spurningar, heldur setning- sverjum, aS þér ihefSuS fengiS jól". Eg leit fraiman í hana, og þá ástatt var fyrir mér, og aS þe:r
landa, aS lána fé meS-slíkum kjör- in’ sem bun brosandi í upp- $100 aS láni. Þér hafiS engar veitti eg því fyrst eftirtekt, hvaS mundu þegja. Húsbóndinn vis3Í
_ _ 1_ . _ __' 1 _- -- _ _ * *\ 7 _ —« - L n X M m «v Q nf «11 «v« ■» r« X n«r av««« «v« —« X 1« n •« «« • 1« nj f X « f-« v« X «-« f f ,««■ 1« An#>«« «v, á v, ««1« lr Avf (■ rr /YO 4*
G. \. AXFORD
LögfræSingur
41.1 Pnrls Blds-’ Portase <>e llarry
TalHlml: Sl;i|n 3142
WI\ V I l'KG
tjm, en okrararnir hafa víSasthvar
kamiS ár sinni s. o fyrir borS, aS
(þeir geta rekiS starfcem isína og fé-
hugimynd um eSa geti skorist í leik-
inn.
börnin, heldur 'fyrir lánfélögin. i
arinn vissi aS eg meinti þaS ekki. Væri eklki betra aS 'hæt'ta vinnu
“ViS verSum aS k'ljúfa þaS ein- þarna og flytja eitthvaS burt? En
broti málsins: “Voru þaS pen- sannanir. Setjum viS sverjum aS. henni hafSi fariS aftur þessa mán- ekkert. Eg gat hatldiS stöSu minni
ingar?” þér hafiS ekkert borgaS okkur. uSina. Skyldi han^ gruna nokk- meSan svo var.
Daginn eftir var eg á skrifstof-; HvaS þá? Þér hafiS enga viSur- uS? I En til hvers er þaS? spurSi eg
'flett þá, er til þeirra leita miskunn- unni’ Stúlkan gráeygSa var þar kenning. En þetta er ekkert ok- _Eg lagSi 5 dollara á eldhúsborS- margoft sjálfan mig. Hér þrælka
arlaust, án þess aS yfirvöldin hafi a|ftur’ en enginn John Doe. Sami^ur, vegna þess viS lánuim enga pen- iS. “Þetta er alt þessa vikuna;” eg ár eftir ár, ekki fyrir konuna og
ráSvendnissvipurinn og sama bros- mga. ViS kaupuim vinnulaun, | eg var óþýSur í röddinni, þó skap
I iS og daginn áSur. Hún var lág' | þaS er alt. Fara til ílögimanns,
I merku amerísku tímariti segir maelt hljómurinn þýSur og viS- þaS væri ySur hentast.”
■eitt af fórnarlömbuim okur'félag- feHh10 “ViS lánum ySur 100, “HvaS sem því viSvíkur," svar- hvemveginn. En er ekkert til aS til hvers gagns kaemi þaS svo?
anna nýlega frá viSskiftum sínum d°llara og þér borgiS 10 dollara á aSi eg, "þá vil eg ekki aS eg sé gleSja börnin?” Okrararnir myndu eins setja laun
viS þau. Frásögn sú sýnir Ijós- viku í 25 víkur.” snuSaSur. Eg hefi borgaS $170. "Nei."
fega meS hvaSa bætti lánfélög “En ungfrú Blank,” andæfSi eg, og afganginn skuluS þér fá þegar Hún fór aS gráta.
þessi reka starfsemi sína, og hvern- t>aS gerir $25°'fyrir $,0°-” mér hentar.” ., 8
“Einmitt þaS,” var svar hennar. varS aS bera byrSarnar. Mig lang- undan okrara, 'fék'k sér aSra at-
“Á mánudaginn gerum viS kröfu aSi til aS taka hana í ifaSrn irnér og vinnu annarsstaSar og undir öSru
var svar hennar. "Áhættan er til launa ySar. ÁsakiS ekki okkur, segja henni, hvernig á stóS; en eg nafni, en okrarinn þefaSi hann
talsverS. ViS töpum góSri sumlmu þó þér missiS atvinnuna." 1 þorSi þaS ekki, — eg gat engum uppi engu aS síSur og fékk mann-
af peningum gegnum óráSvanda “HvaS meiniS þér? Þér lof- sagt frá ástæSum mínum. inn rekinn. Fjórum sinnum skifti
náunga, sem taka lán og hverfa aS | uSuS aS alt skyldi vera leyndar-1 “Eg borSa engainn kveldverS/’ maSur þessi um nafn; fjórum sinn-
ig þau draga þát sem falla þeim í
greipar, dýpra og dýpra niSur í
skuIdaforaSiS.
Vér birtum þessa frásögu hér og
ætti hún aS vera lesendunum bæSi
til fróSIeiks og aSvörunar.
‘MikiS rétt, en þaS er þaS bezta
sem viS getuim gert fyrir ySur,"
! mín föst í nýju stöSunni. Eg
Eg fyltist hafSi heyrt um ungan verzlunar-
ÞaS var hún, er mann, sem í því skyni aS komast
J. K. Sigurdson
Lögfræðingur
214 ENDERTON BLDG.
Phone: M. 4992.
An»l Andernon...E. P. Gnrland
GARLAND & ANDERS0N
LAIIFRIEBmGAR
Pkonri Mnln 1M1 ;
8«1 Klrdrlr Rallmr Ckaakrra
-V. Rlaby PlHhrr A. I,. Johaana
Fi*her and Johannson
I.öaf rwölnjcar
Snlle 19, Wllllama Bnlldlne
413 Granvlllr Street
Vanronvrr, B. C.
Telrphone: Seymour 879
“Mér hafSi aldrei til hugar kom- Því bunu’ og af Þeim 25 doIlumm.! dómur.”
róimur minn var aftur óþýSur. — um ifékk hann atvinnu á fjórum|
iS aS eg þyrifti aS fara til peninga-' sem bér hafiS um vikuna, er auS-. “ÞaS átti viS heiSarlega menn. Hún Ieit upp en sagSi ekki neitt. m'smunandi stö5umt og í öll þessi
'lánara. Flest hafSi gerrgiS bæri- velt bor§a’ innan fárra mán-1 ViS breytuim sanngjarnlega viS ÞaS kvöld sat eg einn í myrkr- fjögur skifti fundu okrararnir 'hann.
lega. Eg vann sem skrífari viS a®a eru® t>er skuldlaus.” þá, sem breyta réttilega viS okkur, inu og ráSslagaSi viS sjálfan mig. AS síSustu fór hann til Cuuba, en
stóra heildsöluverzlun og hafSi 35 Eg hafSi enga peninga og þaS en þegar viS hittum á óþokka, sem En eg var ráSþrota, sá engan veg þangaS /fylgdi honum eir.nig hinn
dollara um vikuna. ViS vorum vissi ungfru Blank, en samt hikaSi vill svíkjast undan samningum, þá út úr vandræSunum. Eg hafSi langi armleggur okrarans. Kaup
6, konan mín, eg sjálfur og 4 böm j e&- “HvaS skeSur,” spurSi eg, ! gerum viS honum örSugt." skiift viS peningalánara í 15 mán-
biS elzta sjö ára, en hiS yngsta árs- ef t>aS kæimi fyrir aS eg gæti ekki j En þetta var aSeins byrjunin af uSi. Eg hafSi tekiS aS láni $ 1 00
staSiS í skilum um þann ákveSna ókvæSc^ skömmunumt sem hún lét og smærri upphæSir, ef til vili!
gamalt. Vikulaunin nægSu. ViS
feigSum fr 'iv.ur snotra fbúS fyrir
20 dollara i_m mánuSinn, og kon-
an mín var bóndadóttir og kunni
aS spara..........................
Þá vr þaS einn dag fyrir 5 árum
hans var sett fast, hann rekinn úr
stöSu sinni, og endirinn varS aS
hann réSi sfr bana.
Eg hugsaSi aS eg hefSi séS þaS
RES. ’PHONE: F. R. 8766
Dr. GE0. H. CARJLJSLE
Síunjaar Elnaöngu Eyrna, Augna
Nef og Rverka-sjúkddma
ROOM 710 STERLING BANK
Phone: Main 1284
dag? Væri eg t. d. veikur, mynd-1 dynja yfir mig; eg sárskammaSist $200 í alt. Eg'hafSi borgaS a'ftur
uS þér þá sýna vægS?” ! mín, aS vera neyddur til aS hlusta milli 5 og 6 hundruS dollara og verata af okraranum, en þar skjátl-
“AuSvitaS, þér munuS finna á- slíkan munnsöfnuS. Al't í einu skuldaSi ennþá $400. Skyldi þaS aSist mér. SíSasta áriS í þessu
okkur sanngjarna." ! kom breyting á hana og tónninn ganga þannig til eilífSar? Var skuldalbraáki fór eg aS skifta viS
Hún fékk mér útfylt eySublöS varS allur annar." engrar lausnar von? nýtt félag. Aftur sömu spurning-
s>íSant aS konan mín og börnin öll bl a® undirskrifa. AnnaS var lof-
lögSust í dyfteAtis. Þær sex vik- orr5 um’ a® borga 1 0 dollara á viku
umar sem fylgdu, voru þær verstu * 2^ vikur, og eif eg stæSi ekki í
í lífi mínu. Yngsta dóttir mín dó, sk;'luni var leyfilegt aS setja viku-
og eg gróf hana, — eg og préstur-
laun mín föst. Hitt skjaliS sýnd-
i'n, án þe ss aS nokkur rétti hjálp- ist Sefa lánveitandanum umboSs-
vald yfir lántakandanum, en eg
gat aldrei lesi S ba<5 'til hlýtar; en
þaS sá eg þó aS hvergi var lánupp-
hæSin, þessir $100.00, nefnd í
arhönd. Þegar veikin var afstaS-
in skuldaSi eg húseigandanum,
matsalanuim slátraranum, læknin-
um og lyísalanum. Allir heimtuSu
e:'tt. Eg hafSi e'kki unniS neitt á skjölunum.
■krifstofunni í þessar 6 vikur, varS Hverhig
aS vera heima til aS hjúkra, mat-
'búa og þvo. Sparifé mitt var upp-
gengiS og ekki skildingur í húsinu.
Eg stóS uppi meS fjóra sjúklinga spurningu minni svaraSi hún ekki.
stendur á því?”
spurSi eg.
"HeyriS mig, Mr. Luce.
peningalánarar erumn ekki
ViS --------------- arnar, sama þagmælskuheitiS og
ein3 Þannig liSu þrjú ár á sama hátt. sama kurteisin. ASeins eitt var
svsrtir og viS eruim sagSir og eg Eg þrælaSi og sparaSi, en alftur og oSruvisi en hja hinuim ifelögunurn:
vil sanna ySur þaS meS því, aS
gera undantekningu ifrá reglunni
meS ySur. Hér er tilboS mitt,”
áftur varS eg taka lán, til þess aS Til þess aS komast undan lögum
geta borgaS hinum lánfélögunum. þess ríkis, sem þaS starfaSi í, lézt
Eg fór ifrá einni lánskrilfstöfunni til þaS hafa umboS fyrir félag í öSru
hélt hún álfram. “Þér skuldiS okk- anncu-ar síSciri hlufa hvci-s laiigar- ríki. Þegar þú skrilfaSir undir
ur ennþá $80. Eg vil lána ySur dags í öll þessi ár, ýmist meS af- lántökuskjölÍTi, sem þú áldrei fékst
$ 100 í viSbót. ÞaS borgar þessa borganir eSa í lántökuerindum. aS sjá, varst þú í raun réttri aS
$80 og þér hafiS $20 í peningum. LífiS var orSiS mér byrSi; eg hugs gsfa rétt til aS skrifa nafn undir
Jólin eru í nánd, svo þér munuS abi bæSi nætur og daga um hvern- hvaSa skjal sem var 1 þ'Vi nki.
þurfa þess viS.” ' 1 eg gæti skrapaS saman peninga Á skrifstofu félags þessa kam eg
“Jæja,” svaraSi eg, ‘þetta sýn- lil t>ess geta mætt afborgunun' hvern laugardag, og lét mína $10
“Þér fáiS peningana strax og ist sanngjarnt. Eg sé eftir hvaS eg ulm komandi laugardag. En van- i umsllaig og sendi þaS til felagsins
þér skrifiS undir,” svaraSi hún, en
og skuldir; eg hélt aS eg mundi
verSa tryltur.
Þá var þaS aS auglýsing í
morgunblaSinu hleypti nýrri von í
brj óst mér:
“Peningar! Peningar! Pening-
ar! HeiSarlegt fólk getur fengiS
JánaSa hjá mér peninga, og þaS án
langrar biSar. ÞaS skiiftir mig
Eg skrifaSi undir bæSi skjölin.
Stúlkan opnaSi skúffu, tók þaSan
seSlabunka og rétti mér 10 tíu
dollara seSlat og eg stakk þeim í
vasa minn og fór. — Eg var nú í
klóm okraranna. —
Næsta laugardagskvöld fékk eg
konunni minni $14 í staSinn fyrir
$20, sem eg vanalega áSuT hafSi
ongu hverjum þiS skuldiS, eSa £ert- Vi3 erum aSeins frmm nú,
ihvaS ]>iS ætliS aS gera meS pen- ta«Si eS henni, og viS þurfum aS
ingana. Alt, sem þiS hafiS aS gera, bor&a áfallnar skuldir. En eg hina áskildu $ 10 til afborgunar,
er aS sanna aS ykkur sé treystandi.' sagði henni ekkert um lánfélagiS;! varS eg aS taka nýtt lán og vera
Skem.miS ekik lánstraust ykkar eg vildi ekki ónáSa hana meS þeim reiknaS $50 fyrir þau hlunnindi.
En hvaS gat eg gert ?
Fyrir $120 dáli í peningum
'hafSi eg þegar borgaS $170 og
skuldaSi $150. Ellefu vikur enn-
'þá til lúkningar, og sór eg þá viS
a'ldrei gert. » M alt þaS sem heilagt er, aS eg skyldi
BráSlega opnuSust augu mín fyr aldrei framar leita til peningalán
fara? BlaSiS hafSi á sér bezta ir bvaS slaem kaup eg háfSi gert; aral
orS, var strang-heiSarlegt og mik' eS var aS borga 250 dollara í rent- Þegar eg nú lít yfir þessa þrauta-
tl* metiS; eg hafSi altaf trúaS því. ur alf $ 1 00 láni yfir sex mánuSi, en daga, kemur mér þaS svo fyrir
Eg fann skrifstafuna sem auglýst ur bv> svona var komiS, varS eg sjónir, aS í hvert skifti, sem eg var
var, og spurSi eftir Mr. Doe. ÞaS bera byrSina. En þetta skyldi nærri kominn úr kröggunumt kom
sýndi strax aS eg var græningi. Eg V®ra í síSasta sinn á æfinni, sem eg j eitthvaS óvænt fyrir, sem setti alt
veit nú aS lánskrifstofu er ætíS færi t;l okrara, þaS hafSi eg fast- aftur í sama horfiS, eSa verra.
■tjórnaS af kvenmanni; maSurinn ákvcSiS. En varS svo?. Þegar Þetta skifti varS eg rúm'fastur í
meS því aS veSsetja húsmuni ykk- vandræSu mmínum. 1 5 laugar-
ar og lausafé. Ef þiS háfiS marg- daga > ro® for e% a lánskrífstofuna
er smáskuldir, þá fáiS hjá mér °S borgaSi hina áskildu 1 0 dollara.
Tiægilega peninga til aS borga þær Fg fékk aldrei viSurkenningu.
aS fuliu. — komiS og finniS mig Ungfrú Blank sagSi aS þaS væri
aS máli. — John Doe".
GetiS þiS ásakaS mig fyrir aS
sagSi áSan; eg var ekki allskostar rk11 vinnu mina og heilsa min tok i hinu riku. Ef bref mitt tafSist
meS sjállfum mér.” ! a^ bila. Eg gat ekki borSaS, eg einn einasta dag, fékk eg kröfu frá
Hún fylti síSan út nokkur skjöl gat ekki sofiS ; komandi ilaugardag innheimtufélagi, sem svo kallaSi
og fékk mér til undirskriftar. j ur Lvíldi sem farg á huga mínum. sig, en sem í rauninni var eitt og
"HundraS og fimtíu dollars!"j Eitt hafSi mér þó tekist til þessa sama okurfélagiS, og varS eg þá
hrópa51 eg upp yfir mig. “Eg °'§ þuS var aS halda rukkurunum auk $10 aS borga $1.50 í mn-
hélt þér hefSuS sagt hundraS.” j fra skrifstofuinni, sem eg vann á. 'heimtulaun. Félag þetta kom alt-
‘‘Þetta hundraS kostar ySur Einn daS &at eg ebki borgaS, og þá a'f nreS nýjar og nýjar kröfur. Eitt
$150, þaS er okkar taxti ófrávíkjr1 var heitiS aS senda rukkara til mi'n sinn gleymdi eg aS fríimerkja bráf-
á skrifstofuna næsta mánudag. Eg ><5, — þaS kostaSi mig $1.50. —
reyndi aS fá peninga en gat þaS Margoft er e>g viss um aS félagiS
ekki; beiS því imánudagsins meS 'fékk peninga sína á róttum tíimat
ósegjanlegum kvíSa. — en iþaS vildi fá $1.50 aukreitis, og
AHan daginn beiS eg meS skelif- eg hafSi engin gögn eSa viSur-
ingu konunnar, sem áfcti aS koma; kenningu. Ef eg kvartaSi, ypti
en stundirnar HSu og enginn kom. skrifstöfustýran öxlum og kvaSst
Eg var farrnn aS halda aS okrar- ekkert vita. “ViS seljum víxlana
arnir ætluSu einu sinni aS sýna °S höfum e'kkert frekar viS þá aS
vægS, en svo varS ekki. Um. kl. gera," sagSi hún. Kröfur 'þessa
4 kom stæSilgur kvennmaSur og félags urSu verri og verri, og eg
spurSi eftir Mr. Luce. E ger þess sokk dýpra í skuldabasliS en
viss aS sérhver á skrifstofunni nokkru sinni áSur. —
ihafSi augun á mér, en eg sá þaS
anlegur.”
Loksins skildi eg, — eg hafSi
veriS nógu heimskur aS treysta
henni. Vegna þess eg hafSi ekki
Dr. M. B. HaUtíorEon
491 BOID BCILDISO
Tals., Mala 8088. Cor. Porl og Edm.
_St_u,n_dar, elnvörðun^u berldasýj^
Og aðra lunKnasJúkdðraa
f!--- c . - -
finna á sknfstefu sinn! kl. 11 til 12
ji”.!!8 kl- 2 111 4 e. m.—Helmlfl að
4o Alloway Ave.
Talafmli Mala B39T.
Ðr. J. G. Snidal
TAIÍNLŒKNIR
914 Soaoeraet Block
Portage Ave. WXNNIPEG
Dr. J. Stefánsson
401 BOVD BIJII.DING
Hornl Portaee Ave. o* Edmonton St.
Stundar elngSngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdóma. A* hlTn>
frá kl. 10 til 12 f.h. eg kl. 2 111 6. e h.
l’honei Maln 3088
627 McMillan Ave. Wlnnlpeg
9 Vér höfum fuHar blrgðir hreln- é
Á m®s Jyfseðla yðar hlngað, vír i
f ustu Iyfja eg meðala. Komlð f
gerum meðulfn nákvtemlega eftlr A
k éylsunum Iknanna. Vér slnnum f
J gí?Unga.e<yff.°ntUnUm )
f COLCLEUGH £ CO. )
COLCLEUGH £ CO
Notre Dame o* Sherhroeke Sta.
Phone Garry 2690—2691

sýnir sig aldrei, og nafniS, sem er 18. laugardagurinn rann upp, hafSi
undir auglýsingunni, er ekki hans eg ckki hina á.,kildu $ 10, gat ó-
rétta nafn. Okurkarlarnir nota mcgulega fengiS þá.
fölsk nöfn. j Eg 'fónaSi ungfrú Blank: "Eg
Slúlkan á skri'fstofunni var lag- verS aS biSja ySur um frest, þaS
feg, ljóshærS og gráeygS og ráS- hryggir mig, en eg get ekki annaS,
vendnisleg á svipinn. Hún var húsráSandinn vildi ekki bíSa.”
viku. Mína síSustu peninga sendi
eg ungfrú Blank.
Þegar eg aftur tók aS vinna, var
eg skuldugri en nokkru sinni áSur.
Allir gengu í skrokk á mér — eitt-
hvaS varS aS gera. Eg fór aS
horfa í blöSin eftir nýjum pæninga-
ekki. Eg grúfSi andlitiS í bók
unum.
HafiS 'þiS nokkúrntíma gert ykk
ur í hugarlund,
VINNA OG LEIKUR.
A. S. BAfíDAL
*elur llkktstur og annast um út-
farlr. Allur útbúnaður a4 bestl.
Bnnfremur salur hann aHskonar
mlnnlsvarða o* legstat'na. : :
118 SHERBROOKB ST.
Phone «. 2132 WHINIPae
“Náttúran er manninum ríkari,”
hvernig þeim segir málsihátturinn, og er þaS ó-
manni líSur, sem er leiddur til aií- mótmælanlegur sannleiki. Hún
töku? Mér hefSi ekki getaS liSiS ifærir Iíkamanum kraft til vinnu og
ver. Eg leit ekki til hliSar á hin ^ lei'kja. Þú verSur aS verá viS
fjörutíu andlit, sem horfSu á mig. góSa 'heilsu, ef þú ætlar aS vinna
Eg vissi ekki hvort fyrirlitning eSa j aif röggsemi, og eins ef þú gefur
meSaumkvun lýsti sér á þeim. Eg; iþig viS íþróttum. GóS melting
hugsaSi aSeins um eiltt: Ihvernig eg
gæti þaggaS niSur í þessum kven-
manni. Er nokkuS
TH. JOHNSON, j
Ormakari og GuIIsmiSúr
Selur glftlngaleyflsbréf.
Sérstakt at^vrl! veitt pöotuaum
og víSgJÖríöm útan af landl.
248 Main St. Phon* M. 6606
verra en
ung, ekki þrítug, og snyrtilega bú- En þá sýndi okrarinn sig í sinni lánara, og las vandlega auglýsing-
er undirstaSan undir lílkam'legri
velKSan, og sé henni ábótavant
verSur aS lækna hana. ^ Triners
grimd okrarans? Eg get ekki' American Elixir of Bi'tter Wine
GISLI GOODMAN
TINSMIÐIJR.
Verkstæðl:—Hornl Turonto Bt. •*
Notre Dame Av*.
Helmllla
Garry 8M
Phone
Garry 2988
V«l_______
skrifaS niSur 'þær ókvæSa skamm-
ir og munnsöfnuS, sem kona hessi
héfir um þrjátíu ára skeiS veriS
skoSaSur sm ábyggilegasta meSal-
Doe,” sagSi hún, “er ekki í borg- var ®var hennar, “þesskonar viS" á einn, sem væri ráSvandur. Þeir
inni í dag. Voru þaS peningar?” skiíti gerum viS ekki. Ef þér ekki voru allir eins. Loksins kaus eg
Eg hafSi veriS aS brjóta heil- borgiS strax, sendum viS rukkara félag, sem var langt í burtu frá
ann um, hvernig eg ætti aS byrjat á skrilfstofu ySar." j hinni 'fyrri skrifstofu. Aftur fékk
en nú var gatan greiS. Hún hafSi En eg hefi alls ekki pneingana,’ I eg 'lánaSa $30 og lofaSi aS borga
-rutt örSugleikunum úr vegi. Eg sagSi eg; “eg hefi þá ekki, þér $5 á viku í 14 vikur. Eg hafSi nú
svaraSi öllum spurningum hennar. verSiS aS haifa þ-olimmæSi.” I $15 dollara aS borga lánfélögum
Hún spurSi mig eftir nafni mínu, “Þér hafiS aSra gátu óráSna,” víkutega. Eg vann yfirtíma og
nafni konunnar minnar og barna, var svariS. En eftir litla stund sparaSi alt sem eg gat. Eg lét
föSur míns og systur, húsbónda skifti hún um tón og bætti viS í, börnin ganga í ræflum. HeimiliS
míns og fyrverandi húsbónda; höstum róm: ‘Því komiS þér j varS fátækliegra og fátæklegra.—
einnig eftir nöfnum ým*ra *am- ekki á skrifstcfuna í staS þess aS AnnaS ungbarn bættist viS og eg
verkamanna minna. / Eg sagSi fóna eins og raggeit." varS aS flytja í ódýrari húsakynni.
ihenni einnig viS hvaSa kaupmenn Eg fór á skrifstofuna. — “Þér En þess meira sem eg þrælkc.Si,
in. Hún leit upp og brosti. “Mr. réttu mynd: “Nei, herra minn,” j ar þeirra, í þeirri von aS geta hitt' öskraSi yfir mig. Enginn myndi iS viS magasjúkdómum og melt"
prenta annaS eins. I ingarleysi. “Triner’s American
Eg veit ekki hvaS lengi eg stóS j Elíxir of Bitter Wine er undralyf.
þannig. Má vera aS þaS hafi ver- j Eg gæti ekki veriS áh 'hans. Hann 1
iS mínútur; getur einnig veriS aS J reyndist okkur mjög vel í iniflú-
J. J. Swainoi
H. G. Htnrlkaati
J. J. SWANSON & CO.
PASTEIGNA9A1.AR «G .. ..
penlnsa mfWar.
Tal.tml Mala 2597
808 Pnrls BulUlnr Wlnalper
iþaS hafi veriS klukkustund. Alt,
sem eg miant er aS einn af sam-
verkamönnuim mínum — hver
enzunni,” ákrifar Mr. Simon, S'la-
dek Newton, lowa, 1 7 marz 1920.
BiSjiS ly'fsala ySar um bitterinn
hann var, veit eg ekki — lagSi seS- j eSa önnur Triners lyf, t. d. Triner's
il í lófa iminn, sem eg fékk svo Cough Sedativ er bezt fyrir kvef
J. H. Straumfjörð
úrsmiður og gullsmiður-
Allar viðgerðir fljótt og vel af
hendi ieystar.
676 Sargent Ave.
Talsími Sherbr. 805.
kvenflagSinu. Hún 'fór. Eg man
ekki eftir aS hafa fariS aS skrif-
og hósta, og Triner’s Liniiment erj
bezta gigtarmeSaliS, sem til er. —I
borSir.u mínu aftur, en þaS man eg JoSeph Triner Company, 1 333—
aS mér fanst þaS óbærilega langur j 1343 S. Ashland Ave., Chicago,
tími, unz klukkan tilkynti aS dags' 111.
T0RFAS0N BR0S
■
Eldiviðarsögun
Phone Garry 4253
681 Alverstone St., Winnipeg