Heimskringla - 22.12.1920, Qupperneq 3

WINNÍFEG 22. DES. 1-920.
HlIMSKRINGLA
». tJLAÐSIÐA
eins og fæturnir vildu ekki bera
hana. SviSa'þungi lagSist fyrir
brjóst henni, bún reikaSi begar
hún kom inn í eldhúsiS^ og hálf-
hn'eig niSur á gólfiS. Hendur
hennar — Jþreytulegar og æSaber-
ar — lágu máttlausar í keltu
hennar. Henni var 'þungt um ánd-
ardráttinn; en hún grét ekki og
gaf ekkert hljóS frá sér.
Gummi og Guja þutu fram á
pall'skörina, þegar þau IheyrSu aS
hurSin var opnuS; þau voru hálf-
klædd, mamma þeirra ■hafSi baS-
aS þau og klætt þau í nærfötin
áSur en hún fór ofan eftir aS
kaupa brauS; sagt hún skyldi
klæSa þau í sparifötin, þegar hún
kæmi tfl baka, “svo þau yæru
tundur hrein, þegar pabbi kæmi.
Þau litu hvort til annars undr-
andi. “Mamma, af hverju sit-
urSu þarna á gólifinu?” spurSi
Gummi og kom ofan í miSjan
stigann. “Mamma, má eg ekki
fara í sparikjólinn minn?” sagSi
Guja.
Ekkert svar.
"Mamma, er Iþér ilt?” GummF
var kominn alla leiS ofan og kom
viS öxlina á mömmu sinni. j
“Fer pábbi ekki bráSum aS
kpma?” spurSi Guja.
“Pabbi? Nei, pabbi ykkar er
farinn fyrir fult og alt. Aldrei
framar munum viS sjá hann —
aldrei!" sagSi Debóra meS undar-J
legum hireim í röddinni, svo aS
börnin,litu hvort til annars, ótta-
slegin.
“ÞiS eruS föSurlaus; pabbi
ykkar — druknaSi!” Svo Ibrauzt
gfáturinn fram meS þungum ekka,
og um leiS fálmaSi Ihún eftir börn-
unum og dró þau aS sér. Hún
tók ekki eftir því aS hurSin var
opnuS, og maður stóS og horfSi
forviSa á hana.
“Debóra!”
Debóra hrökk saman, hljóSaSi
upp yfir sig, og reis svo snögglega
á fætur, aS Gummi og Guja
skullu ofan á gólfiS.
Hún starSi óttaslegin á mann-
inn. — "Oddur!”
Oddur tók hana í faSm sinn,!
kysti hana, lagSi hana undir vanga *
sinn, strauk um herSarnar á
henni, tók hana léttillega í fangiS, ■
lyfti henni upp oig settist meS hana
á kolakassann í eldhúshorninu,'
vafSi hana aS sér og marg kysti
hana.
“Svo þú varst búin aS heyra
þessar misheyrnir oddvitans?
Aumingja Debóra mín! Eg frétti
þaS þegar eg kom í land meS
Árna, aS eg hefSi drúknaS; en eg
var aS vona aS þaS hefSi ekki
veriS svlo hugulsamlt aS segja þér
þaS.”
Guja og Gummi gláptu á for-
eldra sína. “Pábbi situr undir
mömmu, eins og hún væri lítiS
barn!” hugsaSi hann og færSi sig
nær. — “Þú ert ekki farinn aS \
heilsa okkur,v sagSi hann meS
mestu hægS.
Debóra stóS upp, tók af ser
skýluklútinn, þurkaSi sér í fram-
an meS honum, bætti kolum í eld-
stóna til aS snerpa á katlinum.
MeSan sat Oddur og opnaSi
pokalnn, sem hann hafSi komiS
meS, dró upp stóra brúSu og
skeljakassa meS rauSu hjarta á
lokinu. — “Þétta keypti eg á
SiglufirSi handa telpu minni; og
her er bátur meS fullum seglum
handa þér, sonur sæll.’
“Var þá ekkert satt í þessu
meS slysiS?” spurSi Débóra um
leiS og hún fór upp á loft meS
hrokaSan disk af Ihangikjöti.
“Jú, því miSur. “Sunnanfkri
— ekki “Sigurfari" — misti mann
út; Ólaf Jónsson af Siglunesi. —
Dagfinmír tók svona vitlaust eft-
ir.”
“Æ! en nú erum viS brauS-
laus,” sagSi Debóra vanræSalega.
“BrauSlaus? ViS reynum aS
gera gott úr því; hérna er tveggja
punda poki af ágaetu skonroki —
og viSbitiS! Silkusvuntuefni
handa þér, heillin.”
ÞaS var bariS aS dyrum og
hurSinni lokiS upp. Inn kom
Árni kaupmaSur. “GóSa kvöld-
jS! Hvernig líSur ykkur hérna?
Fanst mér eg mega til meS aS
skreppa hingaS,, þó konunni raun-
ar fyndist þaS geta beSiS þangaS
til búiS væri aS lesa og borSa. En
eg vildi ekki láta þig frétta þaS á
skotspónum aS eg fór starx til
oddvitans, sletti í hann sjötíu og
fimm krónum, sem eftir voru af
skuldinni, sagSi aS þú hefSir beS-
iS mig aS fá honum ^þær — eg
vona aS þú fyrirgefir — því þú
hdfSir þurft aS flýta þér heim, til
aS afturkálla andlátsfregnina, hi!
hil Og svo sagSi eg honum aS
þaS gæti vel skeS, aS eg lofaSi
þeim háttsettu í höfuSstaSnum aS
vita, hvaS góSur símastjóri hann
væri. Hérna er kvittun, Oddur
minn. — Eftir á aS hyggja, þú
værir kanske til í þaS, aS VerSa
vélstjóri á “Geirmundi”? Hall-
ur er béaSur sóSi og eySileggur
vélina. --- Þú þarft ekki aS svara
strax — þú hugsar þig um. —
Sömu kjör og á sýsluskrifara-
bátnum. — En nú má maSur víst
ékki láta konuna bíSa lengur. —
GleSileg jól! vildi eg sagt hafa!"
Hvar er brcðir þicn?
Frá alda öSli hefir þessi spurn-
ing hljómaS í sálum þeirra, er viS-
urkenna persónuleik guSdómsins í
tilverunni, þegar glötun meS-
bræSranna var í augsýn. 1 seinni
tíS hefir mér oft komiS þessi
spurning til hugar, þegar eg hefi
lesiS um hörmungarnar í Kína.
Uppskerulbrestur er þar svo mikill,
aS hungur og hörmungar eru aS
hertaka fólkiS. Segist þeim svo
frá, er þar ferSast um, aS ef eigi
komi skjót hjá'lp, þá sé aSeins um
ein örlög aS ræSa, er b'íSi lands-
búa, en þau eru — dauSinn. A3
bíSa hungurdauSa er aS líkindum
æriS kvalafult. Þó ólíklegt sé, aS
viS, sem sléttuna byggjum lifum í
allsnægtum og veltum því fyrir
ok'kur, hverja krásina viS eigum
aS krydda í dag, þvá ofátiS gerir
okkur erfitit fyrir meS aS ákveSa,
hvaS helzt viS viljum hvern dag-
inn, — getum gert okkur fyllilega
ljóst, hvaSa þjáningar hungur-
dauSinn hefir í för meS sér. Þó
eru önnur tíSindi aS gerast þar
eystra, sem afleiSing af skortinum,
og sem viS skiljum í fýlsta máta
a8 eru öllu öSru hryllilegri, en
þaS eru örlög barnanna hjá þessu
fólki; þau hafa næmasta tilfinn-
ingu fyrir þjáningunum og minst-
an kraft (til aS þola þær. Telpur
á barnsáldri eru neyddar í hjóna-
band, til aS losast viS þær aS
heiman. Börn eru alstaSar boS-
in til sölu, og segist einum ferSa-
manni svo frá. a® fjögra ára dreng
Ur e'fnilegur hafi veriS á boSstól-
um fyrir tvo dali. Enginn vildi
kaupa. MoSirin var dain, en faS-
irinn sagSist myndi fleygja hon-
um í ána ef enginn fengist kaup-
andinn. ftetlarakona, sém átti 4
börn, tók drenginn. ÁstandiS er
þannig aS viSbúiS er aS fjölda
barna verSi drekt; allir vilja losna
viS þau einhvernveginn.
Lesari! Ef þaS væri hálfvaxna
Stúlkan þín, sem þröngva ætti til
hjónalbands, myndir þú vilja aS
hún væri frelsuS ? Ef þaS væri
drengurinn þinn, sem leiddur væri
aS vatnspolli til þess aS drekkja
honum, vildir þú aS einhver misk-
unnaSi sig yfir lif hans?
Einn dollar af heimili, eSa jafn-
vel fáein cent geta keypt einstakl-
ingnum bráSabirgSarfrelsi úr þess-
um hörmungum. Enginn munur a
þessu fólki, þó þaS sé langt í
burtu frá okkur, eSa okkur sjálf-
um. Munum vér því eigi þurfa
aS svara spurningunni miklu um
afdrif bróSur vors, þó hann sé
nokkuS fjaTri.
BlaSiS Montreal Weekly Wit-
ness hefir flutt þetta mál, bæSi frá
trúboSum Presbyterakirkjunnar
þar eystra, og sömuleiSis frá sín-
um eigin hvötum. ÞaS er hiS
mesta ágætisblaS og lætur sig
varSa velferS lands og þjóSar, en
sérstaklega velferS þeirra þjök-
uSu,, hvar sem er í heiminum. Rit-
stjóri blaSsins, Mr. Jöhn Dougall,
hefir hvatt alla til aS sýna ofurlít-
inn lit á því aS taka þátt í aS létta
nauSum þessa fólks, og veitir blaS
hans móttöku gjöfum. Áritan er:
Chinese Famine Fund; Editor
Montreal Witness, Montreal.
KvittaS er svo fyrir í blaSinu
Witness eSa Northern Messenger,
3em bæSi eru gefin út af sömu
mönnum: John Dougall and Son.
— ESa ef íslenzku iblöSin vildu
sinna þessu, þætti mér líklegt aS
ritstjórar þeirra Veittu samskotum
þessum viStöku og sendu þau of-
anrituSu blaSi.
EJnhver segir aS margar séu
kvaSir á oss Islendingum, og aS
vér Veisum eigi rönd viS þeim öll-
um sem skyldi. Satt er þaS, en
mörg af okkur getum látiS I doll-
ar af heimili, án þess aS taka nærri
sér eSa því, sem viS annars erum
aS styrkja. Vér verSum aS hafa
opin augun fyrir því, sem er aS
ske í heiminum, og leggja þeim, er
í nauSum eru, þaS liS , sem vér
mögulega getum; annars erum vér
til minkunnar þjóSerni voru, en
ekki til heiSurs. SömuleiSis vildi
eg mælast til aS ritstjórar blaS-
anna íslenzku vildu skýra máliS
betur fyrir fólki. Þeir eru altaf aS
skrifa og lesa hvort sem er, og
væri vél aS þeir létu ekki svona
%
stórmál vera rædd í hérlendum
blöSum vikum saman, án þess aS
minnast þeirra. Hver einn maS-
ur, éem gengur undir kristnu nafni,
ætti aS láta þetta ná til sín og
minnast þess aS fleirum bræSrum
þarf hann aS standa skil á en þeim
sem fálla fyrir sverSseggjunum.
Rannveig K. G. Sigbjörnson.
G
i s t
1 h
(JndraverK heiina Iieknlng; . ní
þ«im. Mera Njðiiur rryn.. . «*.
Vori'o 1893 varí5 eg gagntekinn af
illkjrnjaöri vöCvagigt. Eg IeiÖ slík-
ir kvalir, sem enginn getur gert sér
I hugarlund, nema sem sjálfur hear
reyut þær. Eg reyndi meðal eftir
meðal en alt árangurslaust, þar til
loksins að eg hitti á ráð þetta. t>að
læknaðl mig gersamlega, svo að síð-
an hefi eg ekki til gigtarinnar
fundið. Eg hefi reynt þetta sama
meðal á mouuum) terr. legio hoföu
um iengri tiiua rúmfastir í gigt,
^tundum 70—80 ára öldungum, og
aliir hafa fengið fullan bata.
Eg vildi að hver maður, sem gigt
hefir reyndi þetta meðal. Sendu
:kki peninga; sendu aðeins nafn
»itt og þú færð aö reyna þaö fritx..
Sftir að þú ert búinn að sjá að það
æknar þig, geturðu sent andvirðið,
einn dal, en rnundu að oss vantar
>að ekkl nema þú álitir aó meðaiið
hafi læknað þÍ8T.
Er þetta ekki sanngjarnt? Hvers
vegna að kveljast lengur þegar
hjálpin er við hendina? Skrifiö tn
>t«.rK H. Jackson, No. 866 G., .Durston
Bldg., Syracuse, N. Y.
tfr. Jackson ábyrgist sannleiksgildi
ofanritaðs.
jdiiJiiiHaBmf>HnnannnvHB^
Swans.
(From the Icelandic of Stgr.
Thorsteinsaon.)
Alone, upon a summer’s eve
I rode the dreary moorlands.
The way that seemed so bleak and
long
Was dhanged by lovely strains
of song
From swans upon fhe moorlands.
The mountains glowed with rosy
light
From far across the moorlands
And li’ke a sacret interlude
It fell upon my solitude
That song upon the moorlands.
My soul jhas never thrilled with
song
As there upon the moorlands.
As in the dream I rode ahead
And knew not how the moments
With swans upon the moorlands.
Jakobina Johnson.
kaupa fyrir einhvern mun til minn-
ingar um þessa heimsókn. Nokkr-
ir fleiri töluSu þar, svo sem Högni
GuSmundsson, Skúli Sigfússon,
Mrs. Júl. Eiríksson og Mrs. Mekk-
in GuSmundsson. Allar lýstu
ræSurnar ihlýleik og velvild til
okkar alra. Á milli ræSanna voru
söngvar sungnir, og var sem fyr
mikil slkemtun, af hinum gömlu,
fögru íslenzku söngvum, sem E. J.
Soheving var svo góSur aS stýra.
En aS afloknum ræSuhöldum
fóru konurnár aS ibera fram alls-
konar brauS og kafifi, og er þaS
hafSi gengiS um stund, báru þær
mönnum ávexti og brjóstsykur.
Alt þétta höfSu þessar vinkonur
okkar haft meS sér aS heiman, og
skorti þar ekfci nein gæSi. En aS
veitingunum afstöSnum skemti
fól'k sér enn um stund viS sam-
ræSur og spil, þar t;i menn fóru
heim, kl. aS ganga 3 um morgun-
inn.
1 öllum þessum vinum erum viS
af hjarta þakklát fyrir gjafirnar. |
En iþó þótti okkur enn vænna um 1
heimsókn þessara vina, er voru
um 60 talsins, og höfSu sumir
þeirar komiS alla leiS frá Cold
Springs, þaSan sem viS fluttum í
vor og var þaS vel aS veriS.. En 1
þaS mun meS sanni sagt, aS Mary
Hill Ifólk á trauSla sinn liíka aS því J
er íélagsskap snertir og tékur mik-
inn þátt í kjörum nágranna sinna
og vina. Þetta er t. d. 4. sam-
sætiS, sem iþaS hefir haft þetta ár,
og ber sérstaklega aS þakka kon-
unum fyrir þessi rausnarlegu sam-
sæti.
Enda eg svo þessar línur meS
alúSar þakklæti fyrir hönd okkar
allra, til vinanna, sem glöddu okk-
ur viS þetta tækifæri.
B. R. Austmann.
<*»•«* Auiiersou . . t. 'r'. Garlaud
GAKLAI.. £ Ál DZRSON
Utl.l V. \ ,J
Pbuiri AX1»T
bH EJIcctrlr Ittllwa, t bambcci
Læknaðíst af kviðiliti.
r^rrlr Bokkr-am brnm lyftl ,r þBBgrl
kiatn ot kTfSslltBBVl. Lnkair scígSn
eiaa. laekBlBCBrTOBlB y«rrl nppeknrS
ur. Beltl bsettl mi* skkl. En loks aábi
e* í meSal er sl*er)er» lsekBBVl mlr-
síSBn eru mðrr 4r, Of þá og hm.fl unn-
lti erflSB Tianu, sto sem emiBBTinnn,
kefi og Bldrei fundlB tll þess siban.
Knrlnn uppskurtiur, enrlnn tlmBmlss-
lr, ekksrt ónseSl. Kg sel ekkl >ettB
metial, en og get refit! þ<r Bilar npp-
lýsinrar um >aB og hrmr hsert or Bð \'k
metSal ssm lseknar kTltSsllt áa npp-
skurtSar. %
Eurene M. Fullen, Carpenter,
No. 1J» O.. MareeilBS Areaue
MBBaaquaa N. J.
• f.itl ðtSrum þetta, eam af krlBslitl
>jást.
|Q>
Lærið Rakaraiðn. !
lslenzkir piltar og stúlkur óskast til þess aS læra rakara- ~
iSn. ASeins 8 vikur þurfa til náms viS Hemphills Barber
Colleges. Eftirspum er mikil eftir rökurum bæSi í Canada
og Bandaríkjunum. Há laun, frá 25 til 50 dollars um vik- *
una. Vér ábyrgjumst atvinnu hverjum nemanda sem út- f
skrifast. Margir bæir þarfnast rakara og því víSa tækifær-
iS aS byrja upp á eigin spítur. FinniS okkur eSa skrifiS
eftir fræSsluíbækling vorum, sem segir ykkur hversu auSlærS
rakaraiSnin er og hvernig vér setjum nemendur vora á lagg-
irnar meS vægum mánaSaxborgunum.
HEMPHILL BARBER COLLEGE,
220 Pacific Ave., Winnipeg, Man. — Útbú aS Regina, Sas- jj
katoon, Edmonton, og Calgary. '
o
Hér er tækifæri fyrir (slendinga, stúlkur og pilta.
Heimsókn.
Mary Hill 4. des. 1920.
Herra ritstjóri!
Viltu gera svo vel aS ljá eftir-
faranid línum mm í blaSi þiínu?
ÞaS var aS kvöldi hins 20. nóv.
s. 1., aS eg var kominn upp í
svefnherbergi mitt og farinn aS
lesa í Heimskringlu, sem var ný-j
komin. HeyrSi eg þá alt í einu
aS ekiS var heim aS hiúsi mínu á
arSa spretti, og lá vel á fólki
essu. I sömu ándrápni komu
einnig nokkrar bifreiSar brunandi,1
og er eg leit út um gluggann, sá eg
alt uppljómaS kringum húsiS af
ljósunum í bifreiSunum. Mér
varS svo viS aS eg henti Heims-
kringlu, tók hatt minn og hraSaSi,
mér ofan í húsiS, til aS vita hvaS :
um væri aS vera. Var þaS þá þeg-
ar orSiS hálfult af fólki, gömlum
nýjum vinum okkar og ná-
grönnum^ og lýstu þeir því yfir, aS
þeir í kvöld ætíluSu aS^vera hús-
ráSendur. BáSu svo okkur heim-
ilisfólkiS aS klæSast í skyndi okk-
ar betri flíkum. AS þvií búnu
vorum viS leidd til sætis, og hafSi
Jón SigurSsson orS fyrir gestun-
um. KvaS þá hingaS komna til aS
skemta sér og samgleSjast okkur
yfir hinu myndarlega íbúSarhúsi,
er tengdasonur minn lét byggja í
sumar, og þá var nær því fullgert
fyrir nokkrum dögum síSan. Tal-
aSi Jón vel aS vanda, og kvaddi
hann þvínæst Mrs. S. Sigfússon til |
aS segja nokkur orS. TalaSi hún
síSan nokkur mjög vel valin orS
til ungu hjóhanna, dóttur minnar
og tengdasonar, GuSm. SigurSs-
sonar, og aS því loknu afhenti hún
þeim mjög vandaS matborS og
sex ‘ stóla sem gjöf frá þessum
kunningjum, er þarna voru stadd-
ir. Næst talaSi Mrs. Petrína Ól-
afsslon, og var þaS aSallega til
okkar gömlu hjónanna. Hún tal-
aSi mjöig hlýlega í okkar garS og
alfhenti dkkur aS enflingu $34.50
í peninigum, gjöf frá þessum góSu
Vinum er þarna voru og fleirum,
er ekki gátu veriS viSstaddir. Pen-
ingana áttum viS aS hafa til aS
Gas og Rafurmagns-
áhöld
YiÖ lágu YerÖi.
FjölgiS þsrgindum á heimiium y'Sar.
Gashítunarvélju- og ofnar áhöld til vatnshitunar.
Rafmagns þvottavélar, hitunaráhöld, kaffikönnur,
* ' þvottajám o. fl.
Úr nógu aS velia í húsgagnabúS vorri á neSsta gólfi
ELECTRIC RAILWAY CHAMBERS,
(Homi Notre Dame og Albert.) v
Winnipeg Eiectric Railway Co.
MeS&n þér tefjit5 í banum getitS þér
baldið til í heilbrigðishasli voru-
HEAOACHE
LOSS OF
MEMORY
POOR /
EYESIGHT,
NERVOU5NESS
FAULTY NUTRITION
’ALPITATION
iOFTHE HEART
RISORS
_TOMACH
TROUBLE
NAUSEAU
ACRACHE.
ON5TIPATI0N
WEAK *
KIDN E.YS
^CONDITIONS
”PÍLES MAY
CAUSE
GYLLINI
ÆÐ.
VeLdur mörgum sjúkdóm-
um, og þú getur tekið öll
þau eink&Leyfis meðöl, sem
fóst, án nokkurs bata.
— Eða þú getur Teynt
alla þá áburði sem til eru
til engra nota.
Þú verður aldrei laus við
kvilla þennan með þvl (og
því til sönnunar er að ekk-
ert hefir gagnað þ^r af því,
sem þú hetfir reynt).
EN VILTU NTÍ TAKA
EFTIR?
Vér eyðileggjum en náttúran sjálí nemur burt það sem ves-
öld þessari veldur, og til þess notum vér ratmagnsetrauma. Pá-
Ir þú enga þót borgar þú oss ekkert. J>ú eyðir engnm tíma og
ert ekki látinn liggja 1 rúminu. Lækningin tekur frá 1 klukku-
tfma til 10 daga, eftir ástæðum. Ef þú getur eigi komið þá
skrlfaðu om.
Utanáskrift vor er: Dept. 5.
AXTELL & THOMAS
Núningar og rafmagnslækningar
178 MATTAIR AVE. — WINNIPEG. MAN.
BeUeuhœli vort að 175 Mayfalr Ave. er stórt og rúmmlklð
með öllnm ný)u»tu þæginduin. —
KSK. thonei r. Jt. rrs«;
J)r. GEO. H. CARLtáUi
StuaúBr Eingönsu Eyrm, Aucna
N«f og Kverka-.JiikdímB
KOOM 71» STKHLINa &ANK
Phone I A2001
t-------------------------
Or. M. B. Halldorson
401 BOTD
T#l*-i A3521. Cor. Port. og ri—
Stunðar einvörðungu BarklaaVki
og a«ra lungnasjúkdóma. Br aS
finna.a skrifstofu sinBÍ kl. 11 tll 12
kl' V1 4 •' m-—Halmili B«
46 Alloway Ave.
TaUlmls A888»
Dr.J. G. Snidal
tanniceknir
«14 Somerset Bloek
Portage Ave. WIÓTNIPI
Dr. J. Stefánsson
4«1 BOTD HHnDIHa
Horml Portacre Ai* og ElBMtn It
£r* kL 1« til 12 f.h. og kl. 2 UI C. ö.K
__ PhoM! AM31
«27 McMlilan Ár«. Winnlpeg
Vír hðfuiB fnllar btrcSIr br.la-
“•* ÍJÍ!**1* y**r
natn ljrfja og maÓBlB. KomlC
C.rnm m.Sulin nUTBBl«(B *fUr
Aylsunum lknanna. V4r »lnnum
2K:?‘r,Eo“tunum °*
f
f
*
______ t
COLCLEUGH & CO. f
,0*'* »mme .( Sherhmok. Sts.
Pho.ee: N7«U og B7«M

A. S. BARDAL
aalur llkklBtur og annait um 4t-
farlr. Allnr 4tbána»ur a4 hasU.
■hBfr.mur s.lur bann Bllak.Bar
mlanlavBr«B og lagatalös. s
*n IIUBKOOEl BT.
Phonei -\IUf7 WINNIPKC
TH. JOHNSON,
Únn*kari og GulltmiSur
S«lur giftingalBjrfiBbréf.
»thT*H veitt pðntnnuaa
O* Viðjrjðrðum útan af lanrf!
iit Main st. Pkoaet A4CI7
GISLI G00DMAN
'I'KNSM IfMM.
V«rk«t»Sl:—Hornl Turoou at om
Notre Damc Av«.
A8847
JI^MÍilb
N9E42
J. J. Siran
H. 6. Hlnrlk«
J. J. SWANS0N & C0.
PASTElGNASAl.AR 06 ..
penloKa mlftlar.
Talalmi A«34B
S08 Parls BuUilinar SVianlpeg
Tannlaenir
Dr. H. C. JIFFREY,
Verkstofa yfir Bnnk of Commeree
(Alexander A Maln St.)
Skrlfatofutlmi: 9 /. h. tll sjt e. h.
öll tnaganll tóluft.
Stefán Sölvason
TEACHER OF PIANO
Phone N. 8794
Ste. 11 Eisinor* Blk., Maryland St
Pólskt
Blóð.
Afar spennandi akáldasaga
í þýÖingu eftir
Gest Pálsaon og Sig Jónaisen.
Ko«tar 75 cent póatfrítL
SendiS pantanir til
The Viking Press,
Ltd.
3171 +'*