Heimskringla - 09.03.1921, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA
WlNNIPEiG, 9. MARZ, 1921
4. BLADZCÐA.

.HEIitSK RINGLA
( Sto firu ö LSS6,)
K(s»tur dt ð i»v**rJ<inj mlSvflmdecL
ÚtgHendnr og: eif;t*Qrtnr:
THE VIKING PRESS, LTD.
V«rð Mattsins er áJ’ganffTifUA,
hann barsacður fyrirfram, avtnajm
AJtar borjíun ir «en<lirí ráðb?<cajA.i2á
Iqs. PAtt- a&a banlradvt <œta)r
Tlt« Tlkiusp Pres«. Ltrt
Ritstjóri og ráðsmaður:
GUNNL. TR. J ö NSS 0N ....
SL.

WINNIPEG, MANITOBA, 9. MARZ, 1921.
^Bgna" 1 ".'"’j._iiu„uiigiu-gajgHMijuBaaB
Forsetaskiftin í»Banda-
junum.
ríkj
i.
Sá sögulegi atburður gerðist á föstudaginn
yar, þann 4. J>. m., að Bandaríkin skiftu um
f*rseta. Woodrow Wilson, eftir 8 ára stjórn-
artíð, lagði þá völdin niður og við tók Warr-
en G. Harding. Republikkastjórn tekur við
af Demokratastjórn og stórfeldar breytingar
í öllu stjórnarfari fyrirsjáanlegar. Þannig
kefri það venjulega gengið til, þá er einn
ítjórnmálaflokkur tekur við völdum af öðr-
**n, |>ví það þykir heilög skylda að rífa niður
það, sem hinn flokkurinn hefir bygt upp, og
í Bandaríkjapólitíkinni er engu gleymt og
ekkert fyrirgefið.
Hinn nýi forseti fer þó stillilega af stað í
innsetningarræðu sinni. Lýstí sig andstæðan
dbjóðasambandinu, eins og búist hafði verið
við, en hlyntan alheimsrétti, sem tæki þrætu-
*iál hinna ýmsu ríkja til meðferðar. En
krvernig að úrskurðum réttarins yrði komið í
framkvæmd, ef hlutaðeigendur vildu ekki
eóðfúslega fallast á hann, hafði forsetinn
ekkert um að segja. En öllum ber saman
um að afstaða forsetans sé næsta einkenni-
leg gagnvart alþjóðasambandinu. Hann er
því algerlega mótfallinn, að hann sjálfur seg-
ir, en svo gerir hann Jíann manninn að utan-
níkisráðherra s'ínum, Charles E, Hughes, sem
er einlægur alþjóðasambandsvinur, og sem
hjálpað hafði Wilson, ásamt Taft og Elihu
Root, að semja ýmsar helztu greinar sam-
kandslaganna. Verzílunarráðherrann nýi,
Herbert Hoover, er einng margyfrilýstur al-
þjóðasambandsmaður, og eru það einmitt
þessir tveir af ráðherrunúm, sem mest hafa
með utanríkismdl Bandaríkjanna að gera.
Það virðist svo sem Harding haldi, að al-
þjóðasambandið se emhver skaðræðissam-
lök, sem Bandaríkjunum geti stafað hin mesta
hætta af, og hann Iýsir því yfir að hann vilji
ekki að Bandaríkin blandi sér ínn í heimsmála
stappið, en þó gerir hann þá menn að ráð-
herrum sínum, sem eru viljugir að þau geri
það. Hvar er samræmið ?
Þá segist forsetinn vilja forðast alt, sem
Jeitt geti til ófriðar, og kveðst hlyntur af-
vopnun. En á sama tíma lýsir flotamála-
ráðherra hans því yfir, að auka þurfi her og
flota, sérstaklega flotann, og það sé mark-
miðið, að Bandaríkin eignist öflugastan her-
flota í heimi. Hér er annað samræmið.
Forsetinn segir ennfremur, að Bandaríkin
beri ekki kala til nokkurrar þjóðar, þau girn-
ist ekkert frá öðrum, vilji vera óáreitt og láta
aðra óáreitta. Á sama tíma og þetta er tal-
?ð liggur fullur fjandskapur vði borð á milli
Bandaríkjanna og Japan.
En þrátt fyrir alla þessa ósamkvæmni í
innsetningarræðu forsetans, fagna þó bæði
ensk og frönsk blöð honum í mörgum og
fögrum orðum; eru þetta sömu blöðin og
áður hófu Wilson til skýjanna. Virðist það
því vera embættið frekar en maðurinn, sem
smjaðrað er fyrir.
Á innanríkismálin mintist forsetinn nýi
einnrg, og þar var hann heill og heima. Vernd-
artolla vildi hann innleiða, því á þeim bygð-
ist auður og velsæld ríkjanna. Verzllunina
vildi hann auka og gera Bandaríkin að mesta
iðnaðadandi veráldarinnar. Kvað hann stjórn
sím skyldi miða að því, að auka hagsældir
þ. cðarinnar í öllurn greinum, og með guðs
Jijálp vonaðist hann til að sér tækist það.
Og það ber flestum saman um, að nýtur
maður þjóð smni muni Hardmg reynast.
Hann er maður gætinn og atorkusamur, hygg-
inn og hagsýnn, en með öllu laus við að vera
hugsjónamaður. Og menn, sem þannig eru
iiK)taðir, reynast venjulega haþpadrýgri en
afburðamennirnir.
Harding er rúmra 55 ára, er hann sezt í
forsetasætið; hann er fæddur 2. nóv. 1865.
treyst; sagan ber þess ótal dæmi. Woodrow [ Skipasmíðar.................... 50,000
Wilson hefir ekki íarið varhluta af þessu grá
lyndi hamingjunnar.. Hann kveður forseta-
stólinn, eftir 8 ár, fariim að heilsu og kröft-
um, hreldur og hrjáður, og í niðurlægingu.
Þjóðin hans, sem hann vildi hefja til vegs og
gengis, sem hann vildi gera að brautryðjanda
þess göfugasta og góða í heimsmálunum og
manniífinu, hryndir honum frá sér og kveður
dauðadóm yfir dagsverki hans og dýrustu
vonum.
Af hverju? Vegna þess að að Woodrow
Wilson er mikilmenni, og hefir borið höfuð og
herðar ýfir samtíðarmenn sína að andlegu at-
gerfi og stjórnmála-atorku. En það voru
hæfileikar hans, sem urðu honum til falls.
Þjóðin hans skildi hann ekki, hann var ofjarl
hugsunarhætti hennar og sjóndeildarhring.
Wilson hafði allan heiminn að sjónarsviði og
hugsanir hans fylgdu sjónarsviðinu. Hann
var stjórnvitringur, en ekki hreppapólití'kus
og því laus við þann kotungs-hugsunarhátt,
sem kunnastur er í stjórnmáíum hér vestan
hafs. En einmitt þess vegna stóð mörgum
stuggur af gerðum hans. Hann var þeim
andlega um megn. /
Hin pólitíska starfsemi Woodrow Wilsons
er nú að öllum líkindum á enda. Heilsa hans
er þrotin, og litlar líkur til að hún rétti við,
svo hann geti tekið þátt í oipnberum málum
að nýju, þó hann hafi einlægan vilja á því.
Hetjurnar halda áfram að berjast, þó hel-
særðar séu, og á Wilson sannast orð Tégners:
“á hæl ei hopa kunni,
en hnigið aðeins gat.”
Og sagan mun reisa Woodrow Wilson
bautastein, veglegri og meiri en nokkrum
þeim, sem grýttu hann og svívirtu, og þjóðin
hans, sem skildi hann ekki, mun, áður en hálf
öld er gengin í tímans haf, hafa hafið hann í
tölu dýrðlinga sinna og skipað honum bekk
með Washington og Lincoln.
Atvinnuleysið.
«•
Mikilmenni veraldarmnar fá sjaldan viður- i
kenningu fyr en eftir dauðann. 1 Iifanda lífi *
•ru þau venjulegast misskilin, ofsótt eða van-
Það var ekki langt liðið á veturinn, þegar
afturkippur, stafandi af peningakreppu al-
mennings, fór að gera vart við sig í því ríki
heimsins, sem auðugast er eftir ófriðinn, sem
sé Bandaríkjunum. Verksmiðjurnar gátu ekki
selt framleiðsluna eins og áður, eigendurnir
töpuðu fé á rekstrinum, og þá var ekki annað
fyrir hendi en að færa saman kvíarnar eða
hætta rekstrinum alveg í bili. Tóvinnuverk-
smiðjurnar urðu fyrstar varar afturkippsins,
en síðan héfir sama alda gengið yfir aðrar
iðngreinar meira og minna.
Um nýárið var svo komið, að yfir tvær
miljónir manna höfðu mist atvinnuna. Margar
verksmiðjur og atvinnufyrirtæki störfuðu alls
verkafó'lksins og sumar höfðu fært stórum
ekki, önnur höfðu sagt upp miklum hluta
niður kaupgja'ldið. Atvinnuveitendurnir
halda því fram, að f ramleiðslan geti ekki bor-
ið sig með því háa vinnukaupi, sem orðið var.
og af því að vöruverð hefir fallið mjög á
flestum sviðum, þá vildu þeir lækka kaupið.
Við það var ekki komandi fyrst í stað, en í
byrjun janúarmánaðar fór að draga saman
aftur með vinnuveitendum og verkamönnum
og líta menn svo á, að atvinnuleysið magnist
nú ekki frekar, en aftur fari að færast í betra
horf. Eru nokkrar verksmiðjur farnar að
starfa aftur, en kaupgjáldið hefir alstaðar
verið fært niður. Einkum hefir það lækkað
í tóvinnuverksmiðjum. Þar nemur lækkunm
22/2 %. En hið lækkaða kaup þó helmingi
hærra en það var fyrir ófriðinn.
Yfirfeitt sætta verkamenn sig við hið nýja
fyrirkomulag og hafa komist að raun um, aö
lægra kaupið verður þeim eins notadrjúgt nú,
eins og hærra kaupið var fyrir ári hðnu, og
að alt er betra en atvinnuleysið. Þeir halda
því að vísu fram, að atvinnurekendur hafi
grætt svo mjög á ófriðarárunum, að þeir
megi við miklu tapi nú, en vinnuveitendur
svara því til, að eftirspurnin sé svo lítil nú
orðið, að enginn gróði endist til þess að halda
uppi rekstrinum með kaupi því sem orð'.ð var.
Og þeir benda á, að fjöldi fyrirtækja, sem
grætt höfðu mikið fé, hafi orðið gjaldþrota
skömmu eftir að fór að kreppa að.
Verðfallið er orðið mjög mikið á ýmsum
vörum. T. d. er nú hægt að kaupa tvennan
alk'íæðnað, tvenn stígvél og þrjár skyrtur
fyrir ssuna verð og eitt 'kostaði áður. En
eldsneytið er með sama háa verðinu og áður.
Hér fer á eftir yfirlit yfir hinar ýmsu at-
vinnugreinar, sem fólk hefir mist atvinnu við
og tala þeirra, se mmist hafa atvinnuna:
Bifreiðasmíðar..................... 250.000
Tóvinna ........................... 225.000
Klæðagerð ........................ ' ^°’nnn
Járnbrautir......................... 20°’Sn
Jám- og stáliðnaður ............... 150,000
Siglingar .......................... 125,000
Matvælafrarrileiðsla.............. 100,000
Skemtanir ........................... 75,000
Námagröftur ,........................ 50,000
Togleðursgerð....................... 50,000
Skósmíði og leðurvörur ,............ 50.00C
Bókagerð og blaða................... 50.00C
Ymislegt............................ 50.00Í
Hcfir aldrei orðið jáfn mikið atvinnuleysi í
landinu síðan 1907. í New York ríki eru
300,000 manns atvinnulausir og í Chicago
75,000.
í stáliðnaðargreinum hefir kaupið verið
lækkað um 10—20%, og við ýrns fyrirtæki
hefir vinnutíminn verið lengdur, án þess að
kaup væri hækkað.
I Englandi voru meira en miljón manna at-
vinnulausir um síðastliðið nýár og tala þeirra
fer hraðvaxandi. I Þýzkálandi magnast at-
vinnuleysið svo mjög, að menn eru hræddir
um að það leiði áf sér óspektir, eða jáfnvel
1 byltingu. Á Norðudöndum er atvinnuleysið
rneira en nokkru sinni áður og sömu söguna
hafa flest önnur Iönd að segja um þessar
mundir. Framleiðslan, sem allir eða flestir
voru smmmála um að spá góðæri eftir ófrið-
inn, er í kalda koli og atvinnumál flestra
þjóða í meiri óreiðu en menn muna til áður.
Mbl.
Bókfregn.
i.
Ritstjóri
G. Bárðarson: Tímatal í jarð-
I'ðunn IV., 3. jan. 1921.
Ágúst HL Bjamason.
Þetta heifti Iðunnar mun mörgum verða
kærkoiwið, því iþað snertir þá meira en Ið-
unn að jalfnaði hefir gert. Er í þessu hefti
hinn ágæti fyrirlestur séra Kjartans Heflga-
sonar, sem hann hélt í fólaginu Islendingur
skömmu eftir komu sína Eéðan að vestan.
Margt er annað gott í þessu hefti, sögur ljóð
og ritgerðir eftir merka rithöfunda og skáld.
Ðftiisýfirlitið er þanniilg:
Gílíbert Parker: Svanur flaug (saga).
Sigurður Grímsson: Ljóð.
Kjartan Helgason: Frá Vestur-Islending-
um (fyrirflestur.)
Matth. Jocihumsson: Til frú Helgu Grön-
dál (kvæði).
Goethe: Erindi sent Matth. Jochumssyni.
Svante Arrhenius: Orkulindir framtíðar-
innar.
Guðm.
fræðinni.
Ág. H. Bjarnason: Trú og sannanir.
Ri'tsjá.
II.
Bókmentafélagsbeekumar fyrir ár-
i« 1920.
Þaer eru nýkomnar hingað vestur og eru
þessar:
1. Lýsing Islands eftir Þorváld Thorodd-
sen. 2 hefti, III. ibindi 4. hefti og IV. bindi I.
hefti. Ágætar bækur.
2. íslendingasaga eftÍT Boga Th. Melsted,
III. bindi 4. hefti. Þar er sagft frá þroskatíð
kristninnar.
3. Bréfábólk Guðbrandar biskups Þoriláks-
sonar, II. hefti. Ólþörif bók og ekki við al-
þýðu hælfi.
5. Skiírnir fjögur hefti. Þessi árgangur
Skírnis mun vera sá síðasti, sem sýnir hann í
tímaritfiformi og er það illa farið. Hefir
hann verið þezta og fjölbreyttasta ísilenzka
tímaritið síðan hann kom undir stjóm Guð-
mundar Finnbogasonar, og gengur það furðu
næsit að Bókmenitafélagsstjórnin skuli nú
breyta honum í ársrit, því íþó útgálíukostnað-
urinn sé milkilll, þá ætti Skiírnir engu síðúr að
geta þrifist en Eimreiðin og Iðunn.
Efnisyfirlit þessara fjögra helfta er á þessa
leið:
Jóhann Sigurjónsson, eftir Kr. A-lbertsson.
Dr. Paul Carus, éftir Matth. Jocihumisson.
Hvenær er Jón Arason fæddur? eftir Kl.
Jónsson.
Ritfregnir.
Island 1919, eftir Viilíhjálm Þ. Gíslason.
Vizka hefndarinnar, eftir G. Kamban.
Elías Lönnrot og Kalevala. eftir J. Helgason.
Sólarljóð úr Kalevala, Bjarni Jónsson frá
Vogi íslenzkaði.
Ráðningastolfur, eftir Guðm. Finnbogason
Um fatnað, eftir Guðm. Hannesson.
Ritfregnir.
Sigmundur Brestisson, elftir Einar Bene-
diktssdn.
Eiflendar tungur, eftir André Courmont.
Skraddarinn frælkni, þýðing úr aéfintýrum
Grimms, éftir Jón Þ. Thoroddsen.
Grasafræði í ferðábók iþeirra Eggerts og
Bjama, elftir Helga Jónsson.
Kapp »g met, eftir Guðm. Finnbogason.
Ritfregnir.
Siðgæðið og útsýnið inn í eilíifðarástand-
ið, eftir Guðm. Finribogason.
Jón J. Aðiils, eftir Páil E. Ólafsson.
Kínveriinn, saga frá Vancouver, eftir J.
Magnús Bjarnason.
Lourdes, eiftir Þóru Friðriksson.
Jón Arason og “landsróttindin, eftir Finn
Jónsson.
Ritfregnir.
Skýrslur og reiikn. Bókmentafél. 1919.
m.
Andkristni. Fyridestur eiftir Árna
Jóhannsson, fluttur í Rvfk 28. okt.
og 4. nóv. 1920. —Gutemíberg.
Hér er kröftuglega ráðist á hinar nýju trú-
málasteifnur. sem nú eru að ryðja sér tiil rúms
á ísllandi. Telurhöf. trúmálaástandið mjög
ískyggillegt í landinu. Nýju guðfræðina,
andatrúna og guðspekina hina herfílegijstu
andikri/stni, sem 'leiði af sér eiMa glötun.
Mörgum hér vestra mun að sjálffsögðu þykja
fyrirlestur þessi “orð í tíma taJað” og kunna
höf. þákkir fyrir.
Spítalasamkotin.
Út áf samskotum þeim, sem ís-
lenzku blöðin Seinustu gátu um að j
klúibburinn “Helgi maigri” gengistj
fyrir týl styrktar sjúklingum þeim,
sem sæktu til spítalaris á Akur-1
eyri, langar mig til að ssgja fáein í
orð.
Við meðlimir klúfobsins vitum'
miög vel að altáf er verið að biðja
fólk um gjafiir till hins og þessa, er
styrkja þarlf í þessu lándi, oig að
undirtektirnar eru alilof'tast hinar
beztu, og menn gefa og gefa $vo
undrum sætir. 1 sumu ti JfeJlum:
vita menn ekikert hvert gjáfir'
þeirra lenda eða hvemig þeim er
vrarið, en a'f því að löngunin til að
hjálpa er svo stefk, þá igefa þeir án
þess að spyrja, hvort gjáfirnar fari
til þess sem ætlað er. Það er
langit frá mér að iháfa nokkuð út á
það að seitja. Þó heíir mér oft
—.Dodd’s nýrnapillur eru bezta
nýrnaraeSitlið. Laekna og gigt,
bakverk, bjartabðw, þvagteppu,
og önnur ve3cindi, iem stafa frá
nyruntnn. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan eða 6 öakjur fyr-
ir $2.50, og fást hjá öUum lyfsöl.
um cða fra The Dodd’s Medkine
fundist að betri grein hefði átt að
vera gerð fyrir iþví, sem almenn- Co Ltd Toronto
mgur Inetir gerio i ymsa sjooi og
ýms hjá'lparfyrirtæki, og stundum
*»»—Ir;
héfi eg efast um, að alt það, sem .;i , ,
gefið var, Sfæri 5 þann stað, sem tl ko3nin”a' ^efnrlega a«
ætlast var til og héfi því gefið alturka a núverandi stjóm og
minna en eg hefði annars gert. ! kjósa aðra nýja menn í þeirra
Þessi samskot, sem hér er um að stað.
ræða, em alveg ákveðin og eniginn! k í i. r * i .....
vafi á, að það er kædeiksverk að alta,f aS koma 1 ,JÓ» bet'
sinna þeim. Umkvörtunin um að ur betur, hvað voðalega hefir
ekki sé ihægt að hlynna að sjúkl- verið farið með tekjur ríkisins.
ingum þeim, sem spítálann sækja, Eftir því sem reikningamir eru
V°ntUnar a rannsakaðir er það að verða meira
kiæðnaði, bæði i rum og utan a
sjúklingana, kemur frá konu þeirri
er Ifyrir spítalanum stendur, og er
og meira opinlbert, hve stjómin
hefir farið illa með almenningsfé.
því eins áréiðanlleg og við sæjum Það sem komið er í Ijós af mylnu
ástandið sjálf. reikningunym, sýnir albaf
Hu gsið ytkkur, að vera fárveik
og hafa ekki góðan rúmaðíbúnað;
þurlfa að liggja í sínum nærfötum.
sem á lslandi eru vanailega úr
vaðmáli og grófgerð, og háfa má-
meira
tap en fyrst var getið um. Salma
er með bygginiganefndina. AI-
staðar virðist að vera tap. Þar
ofan á bætist að Bank of North
ske ekki tiil skiftanna. Svo e,f DaJcota neitar að (borga Iögmiætar
maður færi að hressast, að hafa þá skúldir. N.L skólahéruð, sveita-
ek*kert tiH að bregoa «ser 1, en þíurra .., .
að bograst í tínum vanalegu föit- !tj°rnir °g bæn' 3em elga Penm«a
um, hvaS lífciS, sem maSur þyrfti ^ bankanum, fá þá ekki út, hver»u
að bregða sér. Það er aðbúnað- mikið sem þeim liggur á þeim.
ur, sem við öU vitum aðiþarf að Það er að verða eitthvert hlægi-
bæta' , , . legásta
Það er því mlín innrleg beiðni
ti'l almenninigs, að sinna þessari
sotskotaurrileitan, og eg veit að
það verður gert. Þegar alt kem-
ur til alls. þá er alt það, sem á-
*'-ær r okkar kæra Island, næst
h'arta okkar, og hið göfugasta, »r
við eigum til, kærleilkinn, kemur
foeZt í ljós þegar eitthváð amar að
þar heima, því fvrir okkur öllum
er það í rau.ninni það heimlkvnnið,
sem okkur er kærast, og við vild-
um út af lílfinu að aldrei vanhag-
aði um neitt.
Sérstakilega eru það Norðlend-
ban ka f yrirk omulag. aeim
eg hefi þekt. Norith Dakota foank-
inn hefir Lnnheimt County, Town-
ship, skóla og bæja skattfé, en vill
ekki skila því áftur þetgar eftir er
kallað samkvæmt þörfum manna
og kringumstæða. T. d. ibærinn
Fargo segist eiga innstæðu hjá
bankanum upp á $ 100,000, en
hníir beðið um $20.000 en fær-
ekkert. Sama er að segja um
skólahéröð í ríkinu, sem eiga f
mestu vandræðum með að við-
ingar, sem taka ættu mestan þátt halda skólunum, fá ekkert, því alt
í þessari beiðni, þar sem ættingj- stendur fast á bankanum eða er
ar og vinir þeirra sem búa hér fyr-
ir vestan, sækja spítálann og
verða bví þess aðnjótandi, allra
þeirra hlunninda, sem þar er foægt um
að láta í té.
Norðllendingar! Hlúið að ætt
lánað út í eirihverri vitleysu og
ráðialeysi, ef ekki af verri ástæð-
Svo af þessum og mörgum öðr-
öðrum ástæðum hafa menn
insrium og vinum ykkar, sem sjúk- komig sér saman um ag stofna tit
nýrra kosninga strax í vor. Kosn-
ir kunna að verða pg sækja þurfa
snítalann, með því að senda mér - f
eða. ritstjóra Heimékringlu, nokkra ' ingarnar fara fram um eða eftir
dollara. Það skal alt komast til, miðjan júní í öllum kjördæmum
sikila og verða varið á þann hátt,! nkisins. Þetta virðist að vera hið
sem forstöðulkonan fyrir spíta'lan-; eina ráS fyrir hendi. — Hvað svo
urn állftur heppilegast. I , c - , -i s
x ,*• c k i,i 4 sem kemiur fram a leiksvioio í
Agooinn ar Porráfolotinu varð, , . .
s?ma sem enginn aðeins $7.00. En pólitískum efnum í N. D. er ekki
tiil að foæta úr því, ákvað kílúfobur- gott að segja. 'En einn folutur er
inn að leggja fra/n $200.00. Okk- i viss, að ekki verður slétt úr öíllum
ur langar svo mjög til að þessari
umleitan frá spítalanium verði
mvndarlega ful-lnæigt. svo að hver
sjúklingur. sem þangað sælkir,, sé
hægt að klæða í spítaláföt, eins
hrukkum með kosningaúrslitun-
Ranmsóknin h-éldur áfram, þar
til allur sannleikurinn er komin-n í
og viðgengst í þessu landi og öU-j ljós. Þá býst eg við að hverjum
u.m nútíðar sp'ítölum. Einnig að og einum verði launað eítir hans
rúmföt séu eins og viðgengst ann- , , . . xr___* „ c
, sr . , verkum, þvi su aorero er bæoi
arsstaðar og að utanhafmr seu til ...
handa sjúiklmgunum, iþegar þeir manna og, o^, ver ur
fara að hressast svo. að þeir geta þcim Iö,gum að öllum líkindum
farið að ganga um húsið. í framfylgt að venju, eða að minsta
L.eggið fram |það, sem þið get-lkosti ætti að vera framfylgt. —
m ll il^ v,1ia:« 1 r aiv *■ a v1 — —. w. — 2LIL — X. — ” , ^ ■ (
Rannsóknarnerndin situr a hverj-
:ð, því öi kærleiksverk eru ábata-
mestu fyrirtælkin, sem maður get-
ur gert í lí'íinu.
Albert C. Johnson
907 Confederation Life Bldg.
Winnipeg, Man.
Frá N.D. þinginu
Herra ritstjóri!
Frá þinginu ei aðeins það að
segja, að alt situr nokkurnveginn
við það sama, samkomulag ó- j saga er sönn, er auðséð að Banda-
mögulegt. Annar alríkisfundur I ríkjastjórnin hafði fulla ástæðu til
um degi, en verkið genigur fremur
seint. Eitt foið hlægilegasta, sem
komið hefir fram við þessa rann-
sókn, er það, að maður að náfni
James Walters, fyrrum ráðsmaður
North Dakota bankans, bar það
fram undir eiði, að Townlley-sinn-
ar hefðu fenigið $50,000 (fimtíu
þúsund dollara) frá Þýzkalands-
stjórn í byrjun stríðsins. Ef þessi
var haldinn þessa viku, og voru
þar viðstaddir margir málsmet-
andi menn ríkisms, og allir sjál'f-
stæðir þingmenn. Eftir margar
og snjallar ræður, varð sú niður-
staðan, að það væri aðeins einn
að gruna margt um 'þá klikku.
Um ríkisreikningana í heild
sinni verður ekki hægt að segja
um nokkurn tíma, því þeir eru um-
fangsmiklir — stór foók, sem verð-
ur prentuð í aprílmánuði. Þá fá
vegur eftir að koma ríkisstörfum allir að sjá, bæði reikningana,
í rétt 'horf, en iþað væri að stofna einnigin útdráfct úr gerðabók ratrn-