Heimskringla - 30.03.1921, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 30. MARZ, 1921
HEIMSKRINGLA
3. BL^ÐSIÐA.
LJÓÐ 0G KVIÐUNGAR
KJARTAN AÐ NIÐÁRÓ3I
Glárir sóí yfir sveit, og um silunga reit
varpar svipbreytum geislanna leiftrandi fans
saumar Ij óstrafjS lágt, inn í bylgju hár blátt
sveipar bálsteypltu iSgulili um hb'Svanga iands.
Og í ylvermdum blæ, o’n aS sefgrænum sæ,
er hver sveinstauli horfinn jþar brosandi NiS
Öllum bíSur til ibaSs, og býlgjusæng vaSs
sér aS beita og treysta sitt karlmenskuliS.
Standa fjörir viS fjörS, vaxa viSskifti hörS
þótt í vinsemd sé lejkiS er harSfengni nóg,
mörg er vaskleika vörn, margt er grunnkaf og gjörn
er þar garpsifrækin sundþreyta.langt út á sjó.
En þ ar kraftlegur einn, er sem kongsmaSuf neinn
fær ei komist til jafns eSur hiálíleiki viS,
svam hann mikiS og snjalt, treSur marvaSiS kalt
þreytir mannraunarköf utan drykkilanga biS.
Kjartan klæSunum brá, lagSist knáfega í á
skein sem kjörgull í sjl'furStraum IjósgulliS hár
lék um bragSfríSar brár, líf og þróttmiklar þrár
Leggur iþungt móti k'ongsliSa í miSstreymi ár.
Hefst |þar atlaga ólm, berst um blálilju Ihólm
rjúka brimsikúrir freiSandi alf átökum þeim.
Þar er snarræSis snild, knúin fulllhuga fylgd
Þar er fræknleiki og þolgæSi jafnvígum tvejm.
Þeyta langsundiS létt, bregSa baksundi sprett
hafa blásali hranna á tvísýnis stund,
stöSvast Ieikanna fjöld, horfin hugfangin öld
þykist hafa séS áldregi Ifrægara sund.
Leika listfengi tveir, iþar tfl dags'ljósiS deyr
stígur dagmáni hál'fur um g'ljáskygna NiS
mættust íþróttir 'þar, hver af öSrum ei bar
sér hver atlaga jafnvígi er létta þeir kliS.
Einn þar kongsmanna kvaS, nam Ihjá Kjartanj staS:
Þú viS íkonung vorn sjálfan í dag hefir 'þreytt
yklkur gizllum mun gtamt, undir rifjunum ramt
þinni rótgrónu fífldirlfsku aS kvöldi mun heitt.”
Brá ei Kjartani hót, heldur kvaS hann í mót
"Þóltt hann konungur sé, var hann maSur í dag
og ef fýsir hann blaS, reyna og fræknleika náS
mun eg fús og tfl reiSu viS styrjaldarlag.” v
En er sveit sezt er öll, kveSur kóngur í höll:
"HjngaS komi ’ann er lék í dag sundunum aS”.
Vatt sér Kjarta aS palll, glotti konungur snjall,
virSir komumann haukfránum augum og kvaS:
Qfur olfdyrfsku geS, ykkur Islenzku er léS
er þiS etjiS viS konung sem jafnoka frí,
en Iþér snjallari mann, aldrei fyrri eg fann
og viS fagnaS því dvel meS oss kærleikum í.”
Og eg efa ei enn, marga ágætismenn
á hún arfleiSislIa vfkinga stó.rlítil þjóS.
.Margur kongsja'fni knár — fjarri báldsjökla brár '—
treSur hlindstjgu útlendings frumherja slóS.
12,—3. ’21 T. T.
HEIMILIÐ
HvaS er þaS sem mýkir mannsins sál,
nieir en konu 'heilagt b'líSumál,
sem íþrýstir heitum vinar koss á kinn?
Kenni eg þar guS og himininn.
ÞaS meir er vert en alt sem er þó falt,
utan veggja ibæSi hejtt og kalt;
heimfliS sem hitar sálar-reit,
hýsir geist frá bjartri engla sveit.
Flyttu meS þér, maSur, hvett sem fer,
hiS merkasta sem guS útvaldi þér:
konu, móSur barna, blíSan koss,
berSu vott um hvfilíkt dýrSar hnoss.
Lát þaS djásn í dagfarinu sjábt,
dreífSu á veginn geislaríkri ást,
þar sem finnur ferSamaSur skjól,
á fömum vegi bjrtu guSs þíns sól.
Heilög skýlda er heimiliS,
á heiSarveg aS flytja,
ál't sem birtir útá viS,
er til fjöldans vitja. ,
Yndo
HIN DULDA ÞRÁ
Þér sýnist LífiS sæla — þá syngur fugl í geim-
og sólin unaSsfögur í þessum töfra heim
þú enn ei hefjr litiS í augun hennar blá,
þér inst fhjarta sefur hin dulda ástar þrá.
Þú leggur burt frá landi, á lygnan æsku-sjó
og líSur ýfir djúpiS, meS eftirvænting þó,
þú enn ei hefjr litiS í augun Ihennar blá,
þér inst í hjarta sefur hin dulda ástar þrá.
Þú háar lítur hállir, þig heillar dýrSleg borg
þér heimur virSist fagur meS skrautleg sölutorg;
þar aldrei muntu líta í augun Ihenar blá,
þér aSeins verSur boSin hjn vflta girndar þrá.
En ef þig leiSa örlög í unaSslfagran lund
og ef þiS skilduS mætast—þaS verSur dýrSleg stund
— horfSu þá meS einurS í augun henar blá
svo af sér fjötra slítur hin dulda ástar þrá.
A. E. Isfeld
TIL G. H. HJALTALIN
Ekki sá eg brim viS borS
bátsins, nýrra sálma,
þar sern “Kringla” átti orS
ennþá handa Páílma.
Þó aS vetrar hret og hríS
hlæSi snjó í sporiS,
staka hver mér þótti þýS —
þar var spá um vorjS.
Stökur þínar áttu eim,
flm og draum um blómin,
svo eg hverf í huga heim,
hlýddi’ á svana-róminn.
Margt þar yndi æskan vék,
út viS hlíSar-giliS,
oft er þýSur lækur lék
ilóu undirspiliS.
Fann eg alt á fornum staS
fjöri’ og æsku þrungiS:
Fákum völidum hleypti í hlaS,
hlegiS, dansaS, sungjS.
“Stráka” eg sá á stuttri brók,
stökkva’ um engiS gróna,
svo eg af mér sjállfur tók
sokkana og skóna!
ÞanniS helfi egi hylling séS,
hrífinn bæSi og glaSur;
þegar eg víldi verSa meS
vaknaSi’ eg — hálf-strýpaSur!
LífiS húldu hylling er,
huga órar skina;
samt eg glaSur þakka þér
þessa draumsjón mína.
VorjS bjart meS blóm í hliS
ber oss seinna gaman,
þó aS vora vetrar-hríS
veigi Heiddi saman.
Ljúf mér samferS þykir þín —
þakka skal án trega;
Hérna er útrétt höndin miín,
hrist ’ana karlmannlega!
ERTUR.
Tfl aS örfa æsku’ í sál —
auka gleSi sálma,
þú mátt til aS tæma skál
og taka þér bjór meS Fálma!
Döfa-lhl'ekkir brotna’ í bjór
berst þá rekkum gaman;
okkur þekkist Ása-Þór
ef viS drekkum saman!
TIL STEPHAN G.
“Stephans G. er öndin ung
BLli rhun Ihún beygja;
henni tökin þýkja þung
þeirra’ er al'drei deyja.
Aldrei gleymast orSin hans; —
Eldur snillli bragsins,
hann er sólbros sannleikans
sigurroSi dagsins.
SkáldiS lista lækning kann,
lýSir vel þess njóta:
TíSarandans æxlin hann
opnar mjög tiL 'bóta.
Meistarinn frá lagi og lyst
LeiS ef væri aS snúa,
þeir hefSu ekki krosSfest Krist
en — kent honum aS Ijúga.
Páhni.
HUGLEIÐING.
“Hyrtu’ ei þjóna herrum tveim,”
(herrans orS þaS váru)
margur lenti af meinleik þeim
“milli skers og báru.
Þó viS l'ísins ferSáflakk
fall’li steinn í veginn,
heLdur vfl eg húka á klakk
en hanga baSum meginn.
Þjalar-Jón
SVERFUR AÐ
Leika saman lagleg hjón,
landa-söilu upp viS skrín,
e'f þangaS kemur Þjálar-Jón,
þá er út um Hialtalín.
A. E. I.
TIL DINDILSINS
Afturlialdsins opnar gáttir
andar fúlvindum;
spörö'.n hrjóta í ailar áttir
undan dindlinum.
Sig. Júl. Jóhannesson
GRÍMU RÍMA.
I
Læt nú stökur sæfi seldar,
sjón og heyrnhclda sé aS engu,
fá mun þó tekiS fuLlum höndum
ljóS, er ljóS varSar, LoSin'kjnna,
Öngull ósvinns úr undir sæfi
afspyrSa ála enga dregur; ,
ei var til æfclaS aSrir fengju
forvitafylli af ferju Dvalins.
II.
AIl ófeiminn fór hann út
fjallla sveimar rykiS,
valla heiminn kveSur í 'kút
karl þó geymi mjkiS.
Leikur grátt viS léSan seim
lífiS smátt er metiS,
djúpt og hátt úr dalar heim
dró hann fátt í netiS.
Mettu gjafir guSi frá
gleSi s'áfi hvarminn
feldu skraf af föng eru á
fram viS grafarbarminn.
Átt er tvenn og auSlfarin
út í sennu bylji,
‘'Hægra er aS kenna heilræS jn
en hálda,” menn þó vflji.
ÞaS til giftu fáum flyst,
friSnum rjfta lengur;
sá er lyfti sverSi fyxst,
seinn tfl skifta gengur.
Skakkar enn í skýringum,
skol af rennur hendi;
upphafsmenn aS iLldeilum
ættu aS kenna á vendi.
Þér á hvflir þýSa fregn
þvert sem véljn kona
sá, er skýlu skygnist gegn
skýldi ei stíla svona.
HlýSa á er lýSum leitt
lof^ sem þrá uppskera
sitja hjá og segja nei'tt
sýnast fáir gera.
Vekja hregg í ýmsri átt
er þaS beggja siSur
deýfum eggjar brands og brátt
brynjur ileggjum niSur.
Storma kyrja stríS um höf
stál og brynjar fengur
illa byrjar oss viS gröf
eiga í styrjum lengur.
ViS munum halda tállaust trú
tekna á aildurs nóni,
skilur a’.da okkur sú
ein af 'kalda Fróni.
Hejms á þingum hugurinn
hans ei syngur nótur,
vil'l nú yngjast annaS sinn,
ölHum þyngist fótur.
Þá beinin mokaS yfir er
og alt á fokiS vindinn
auga' lokaS ekki sér
af er strokin myndin.
EilffS 'fengin, ek'kert mist
allar spengjast veilur,
þar er gengi, værSar vjst
verSa engar deflur.
LeiS er hál aS leysa brag
en létt aS brjála orSiS;
því er mál aS Lúkist lag
legg nú stál á borSiS.
Á þeim stóLi sit og syng,
söng eg fyrir mörgum árum,
vfltur sá, er hleypur hring,
hittir sama staS meS tárum.
BráSum alt er komiS í kring
kvi'knar hóld í 'fúnum sárum,
alt er vafiS umbreytjng,
eJlin breytir lit á hárum.
III.
Rynhent.
Skuld þér gamla greiSa vildi
gjaldi ifékk því ekki vaLdiS
toldi viS, því tangar héldu,
tek eg nú á öllu þreki
viljans, því meS iSn og elju
alt fram bera skal úr 3aiti;
iSrar mig í öllum veSrum
oft eg stóS und beru loftj.
ÁSur en læt eg ýfir móSu
inna af hendi stærri og minni
skuldir allar Vel og vildi
vi'ija til íþeis f.n.jan clylja;
innleggiS( sem aSrir kenna
ávextina hvergi 'fáa
fram eg Iber fyr dagur dimmir
daprast tekur Ifjör og skapjS
GlaSir loku hleypa úr htiSi
hirSi eg búinn vel aS verSa
'hljómar skærir LúSur ómar;
vanda siSast för úr landi,
sáttur viS alla, sem aS þreyttu
sjón og heyrn á mínum fcónum.
Mfldin hæSa mínar skuldir
máSi af aS sínu ráSi.
IV.
RáSin atför aS Gunnari.
Sekur stóS hann Ijóni Líkur
lægja ekki vjldi rekkur,
örvar sendi út í hvirfing,
álmsins hrekkur strengja 'hlekkur;
brenna því aS átti inni
öldunginn meS hári og skinni.
MörSur fann, sem mest þeir verSu
meina ráS. sem fjöldinn þáSi.
Hér kúgvendi hugurjnn,
honum sendi ama,
HlíSarenda atförn,
enn á bendir sama.
FrægS, þeir unnu fóilsku slkarS —
fyllast brunnar seint í urS —
atför Gunnars af því varS
aS hann kunni vopnaburS.
Örvar fóu í orra býl
undan sló ei Gunnar
svikin dróu hann dauSa tfl,
djöfulinn hló sitt undirspíl.
BlóSgar hlíifar bar á hliS
brandur stýfÍT skrolk'ka;
næsta óhlýfiS níSings liS
neyddi út líf um sálaihlliS.
Undan sný frá atför seinn
þó ekki flýi nokkur einn,
fer úr týgjum furSu hreinn
þá fjörutíu sækja einn.
Einum góSum Islands mög
eftir MjóSi símans,
vilja bjóSa "lyndhing" lög,
lí'kt er móSi tímans.
Upp mitt dreg eg austra fley
ö'fl þó seguls vaki,
hermannleg er aSferS ei
öSrum vega aS baki.------
J. G. G.
CRAMPI, FLOG OG BRJAL-
SEMI, ER OFT AÐ KENNA
BANDORMUM.
MargvMegir sjúkdómar eiga
rót sína að rekja til band-
ormanna og annara kjötorma
sem setjast að í líkamamim.
l>ess vegna ríður á miklu, að
geta losnað við þá úr líkam-
anum, hafi
þeir t e k i ð
sér bólfestu
Meða! sjúk-
dóma iþeirra
sem g e ta'
s t a f a ð a f
ormumim er
krampi, flog
og brjálsemi.
Kvalir þærj
sem fólk tekA
ur út sem
orðum lýst, og læknar eru
hefir orm, verður ekki með
oftlega í vandræðum að ráða
þessu bót.
ormarnir leyna sér ekki og
má ætíð sjá merki þeirra í
saur manna. Emtoenni þeirra
koma einnig fram í lystar-
leysi, brjóstsviða. magaverk
meJtingarleysi, sffeldri spít-
ing, bato-, lima- Qg lendaverk.
svima, höfuðverk og lémögn-
un þoáar maginn er tómur
isrvartir hringar koma í kring-
um augun og húð sest á tung
una. Brjálsemi, flog og
krampi orsakast oft af band-
ormum í Jíkamanum. Hjá
börnum orsaka ormarnir
svefnloysi, höfuðverk, lystar-
leysi óg gerir Liau fjörlaus og
lioruð. Laxatodes er til þess
ætlað að reka ormana burt
úr líkamanum. Hefir meðal
þetta verið mikið notað í
Evrópu og reynist ágætlega.
Laxatodes er ein ábyggilega
ormameðalið, fæst hjá Marvel
Med. Co., einkasölum fyrir
hina frægu “Bulgarian Téa
fci Tabiets for Oonstipation,”
EC- I>ept. Q-1 B. 963 Pittsiburgh.
'Ll P«.
Eullkomin lækning kostar
tíu doliara og fjörutíu og átta cent.
Minni lækning kostar sex dollara
og fjörutíu og fimm cent, og verður
sent gegn póstávfsun eða bankaá-
vísun hvert sem er. Ábyrgð á pökk-
um tuttugu og fimm cent að auki.
ATHUGASEMD—Nauðsynlegt að
aðgæta hvort haus bandormsins er
kominn út eftir verkun Laxatodes;
ef hausinn er ókominnð getur orm
prinn váxið að nýju.
trnl An«1
. !£.£>. (ilArltBá
GARLAhÞ & ANÞERSON
i.oI • , ,4 .. . *í | > 4, A (4
Phunýs A2197
.11 Klfi'lric lUlln.t Ibnmber*
»-------------—---------—
í *
KJES. 'PHOKS: P. R.
_Dr. GEO. H. CAfUSLE
Stukriar EinsönKU Iiyma,
Nef og Kverka-íjújKáéioa
ROOM 710 STBELIKG BA»K
Phone: AZ*ai
Dr. /Vf. B. Halfdorson
44*1 ROVB Sl7II.»Ur<3
TnU.: A3321. Cor. Port. og Bdm,
Stundar einvört5ungu herkLaeVkl
og atlra lungnasjúkddma. Br 3S
rinna á skrifstofu sinni kl. 11 tll »2
kl- 2 tll 4 e. tn. —HeinoiH *c
46 Alloway Ave.
Talslml i ASIi«»
Dr.J. G. Snidal
TASrNL,tEKSfIR
#14 Somtnel Hioeh
Portage Av«. WINNIPEG
Dr. J. Stefánsson
401 BOVD BiaDIKQ
■oral P.rtagr Ave. om Kdmonton St.
v5‘3Tofíi?S*i.Sf*Vat
fr* kl. 1« ui 11 f.k. og kl. t tU «rZE
rtoat: AtOl
«*T McMlUas Arc.
3 $
Vér hðfnm fullar birgVlr hrotm-
tfftttla ytar Uant, vdr
■«t» lyfja ok nttilT ban
»c»«irn nAkramlcfa cdHr
átlNiia Iknanna. Táo .i..—
im?:;5ívfr#"tunum •• ••,í—
COLCLEUGH <£ CO.
Sherkrooke 3+u.
™«e«j 1Í7659 of ]f7€M
A. S. BAftDAL
•olur llkklctur eg aanant unt ð|-
*ar»r. Allir ItjúnaBur ti hotU.
^■íroNur colur kann allakonar
■ilA»l»rar#a og locatolka. : ■
*!• (IIJtBROOKl »T.
Pkonc: K«H7 WIITMPM
Dr SIG. JÚL. JÓHANNESSON
Lækningastofa 637 Sargent
Op. Id. 1 1 — 1 0g 4—7 á hverj-
um virkum degi.
HeimilJssími: A 8592
TH. JOHNSON,
Úrmakari og GuIlsmi'SuT
8#lur giftingaJeyfÍBbrðf.
Sdretakt athydll veitt pönlucum
o« rl»*J«r»um útan af landi
t48 Mtitl St Phonei A4#8T
4. J. Swttn
H. G. HinHktnton
J. J. SWANSON & CO.
FAS’nBlGNASAi.AR OG „ „
pcnincrn ml«Ur.
Taitllmi A834S
MS Parla BnllfltnK Wlnntprx
Stefán Sölvason
TBAOMER 07 PXAHO
Pkoae N. (TM
Ste. 11 Klciaorc Blk., Marylaad St.
MORRISON,
EAKINS, FINKBEINER and
RICHARDSON
Barristers og fleira.
Sérstök raekt lögS viS mál út af
óskilum á kofni, kröfur á hend-
ur jámbrautarfél., einnig *ér-
fræSingar í meSferS sakaraála.
240 Gr&in Exchange, Winnipog
Phone A 2669
_________________________
Vér geymum reiShjól yfir vet
urinn og gerum þau eins og ný,
elf þess er óskaS. AMar tegund-
ir af skautum búnar til sim-
kvífiml pörvtun. ÁreiSanlegt
verk. Lipur afgrei’SsIa.
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dane Ave.