Heimskringla - 30.03.1921, Blaðsíða 4

4 BLAÐSÍÐA.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 30. MARZ, I92T
HEIMSK RLNGLA
(Sloínuft ISMJ)
Kt'inur fit ti bverjuni iniíívíkudegl.
f lKt»íeinlur t'K eísemlur:
TH£ VIK aG PRESS, LTD.
72» SlfEKBROOKE ST„ WISJÍIFEO, MAN.
'l'alHÍmii -<V»*>7
Verf» hlaUnfnx er $3.00 flrifaiiRurlnn horx-
ixt fyrlr fram. Ailar l»»»ríí:aalr Meniliwt
rflhsni?:nul blnTSnlnM.
Ritstjóri :
G U N N L. T R. J Ö N S S 0 N
Ráðsmaður:
BJÖRN PÉTURSSON
lltanAskrlft tll blatSsina:
THK VIKING PRESS, Ltd., Box 3171,
Wlnnipt'ít, Man.
TtanSakrlft tll ritatjörana
EDITIJIl HBIMSKRIJíGItA, Box 3171
AVinnipest, Man.
The “Heimskringla” is prlnted and pub-
lishe by tjie Viking Press, L,imited, at
729 Sherbrooke Street, Winnipeg, Mani-
toba. Telephone: N-6537.
WINNIPEG, MANITOBA, 30. MARZ, 1921
Norrisstjórnin
og bændurnir
Það virðist nú vera komið á daginn, sem
marga grunaði, að bændaflokkurinn hér í
fylkisþinginu, gæti ekki haldið saman til lengd
ar; klofningur er nú auðsær á honum, og
jafnvel allar Iíkur til að fullkomin sundrung
verði innan skamms. í bændafiokknum hafa
misjöfn og margbreytileg öfl verið samankom
in, og los á ailri flokksfestu. Flokkurinn kall-
aði sig raunar “óháða bændur”, og þeir hafa
verið svo óháðir, að hver höndin heíir verið
upp á móti annari, síðan á þingið kdm. Flest-
ir hörðu þó búist við, að ftokkurinn yrði sam-
mála um það, að vera á móti stjórninni, fyrir
þá sök, að allir þingmenn flokksins að einum
undanskyldum, voru beiniínis kosnir sem
stjórnarandstæðingar. Vilji þeirra manna sem
sendi J>á á þing, var að þeir yrðu stjórninni
andstæðir og feldu hana, ef þess væri kostur.
Þessi eini bændaþingmaður sem kosinn var
af fylgendum stjórnarinnar, er Majór Rich-
ardson frá Roblin; feldi hann ákveðinn
stjórnarandstæðing, svo ekki var búist við
miklum fjandskap við stjórnina frá hans
hendi. Annar bændaflokksmaður, McKinnel,
frá Rockwood, var áður starfsmaður stjórn-
arinnar, og lá því megn grunur á að hann
mundi henni frekar fylgjandi en hitt. Um
aðra þóttust menn í engum efa; þeir voru
margyfirlýstir stjórnarandstæðingar. Foringi
flokksins, Robson frá Glenvood, hafði felt
einn af dyggustu fylgismönnum stjómarinnar
og notið óskift 'fylgi conservativa í kosning-
unum. Sama gilti um flesta'Ua hina bænda-
fulltrúana. ,
Á öndverðu hausti, höfðu bændaþing-
mennirnir ráðstefnu með stjóminni, að henn-
ar undir’lagi. Vildi hún fá samvinu þeirra á
þinginu, og bauð að sögn bændaflokknum
eitt r/ðherraembætti. En flokkurinn var þá
gallharður, að tveim mörtnum undanskyldum,
á móti samvinnu við stjórnina. Hafði flokk-
urmn þá von um að mynda stjórn sjálfur,
með stuðningi verkamanna. Raunar höfðu
’samkoimulagstilraunir milli þessara tveggja
flokka, ekki beinlínis gengið greiðlega, og
var því aðallega um kent, að verkamenn vildu
ekkert hafa saman að sælda við Conserva-
tiva, en fýlgi þeirra og samvinna í stjórnar-
myndun, var nauðsynlegt, ef stjómin átti að
jjeta myndast og starfað. En er Conserva-
tive leiðtoginn iýsti því yfir, að flokkur sinn
væri viljugur til að styðja bændastjórn, án
{~ ;3 að 'hafa fulitrúa í hq^ni, þá þótti mörg-
um iítill efi á því, að þannig löguð stjórn
yrði mynduð, því varkamenn voru ekki ó-
fúsir á að styðja hana þó þeir hefðu ekki full-
trúa i henni. Þessir 'j flokkar vom kosnir
sem stjómarandstæðingar, og það var skylda
þcirra gagnvart kjósendunum, að fella Norr-
istjórnina, og mynda nýja stjórn. Þennan
í'kihiing virtist bændaflokkurinn hafa á mál-
imura þá þingið kom saman.
En úr-því fór að breytast veður í lofti.
Stjórn var ekki hægt að mynda innan flokks-
ins sjáifs, því ailir þóttust jafnsnjaliir, og eiga
heimting á að verða ráðherrar. Af 1 7 manns
sem f'Iokkurinn telur, vildu 15 verða ráðherr-
ar, að því er fleygt helir verið. Enginn viidi
fyrir öðrum víkja. Sáu menn þá að ekkert
mundi g®t orðið úr stjómarmynduninni, því
ekki gátu aílir orðið ráðherrar. Fór floks-
áhaginn að dvína úr því hjá sumum, og fóru
þeir að líta gimdaraugum til kjölkatlanna
hjá Norris, og hugsuðu sem svo, fyrst að við
getum ekki náð yfirráðum yfir þeim sjálfir.
þá kannske getum við fengið bita hjá honum
Norris, ef við komum honum til hjálpar. Og
þeir fóru til hans og buðu honum fylgi sitt, og
eins og nærri má geta var það þakksamlega
þegið af stjórninni, það gaf henni von um
framlenging veru sinnar, og það eitt var henni
fyrir öllu.
Fimm bændaflokksmenn munu hafa heit-
ið henni fylgi sínu, óskiftu, og þrír hafa lof-
ast til að bregða ekki fyrir hana fæti fyrst
um sinn. í fyrri flokknum em auðvitað
Richardson og McKinnél, sem virðast hafa
verið duiklæddir stjórnarmenn frá því fyrsta,
aðeins í bændaflokknum til þess að fiska fyr-
ir stjórnina. Þá er leiðtoginn Robson, Em-
mond frá S"'an River og Retcher frá Kilarney
Hinir 3 hálfvolgu eru: Clubb frá Morris, Bo-
vin frá IberviHe og Hrychochucih frá Ethelbert
Allir sátu menn þessir leymfund með stjóm-
inni um miðnætti þess 22. þ. m., og fara ýms-
ar sögur af þeim pukurfundi — pg hörð
rimma stóð út af honum í þinginu.
Þeir af bændaflokknum sem telja má ein-
læga stjórnarandstæðinga em; P. A. Talbot,
Albert E. Kristjánsson, Guðmundur Fjelsted,
Joseph Hamelin, Joseph Bernier, Little frá
Beautiful Plains, Mabb frá Fisher, Yakimis-
chak frá Emmerson og Duprey frá Carilon.
Allir þessir menn hafa metið meira loforðin
við kjósendurna en gufuna frá kjötkötlunum
og bitavonina.
Norristjórnin getur flotið í gegnum þingið,
ef hún fær 6 bændaflokksþingmenn í lið með
sér, 5 eru henni tryggir, að sagt er og 3 ekki
óvinveittir. Á þessum þremur velta forlög
hennar.
Vér emm þess vissir, að þesi framkoma
bændafokksfimm-menninganna, vekur óhug
og gremju út um fylkiðpog hún verðskuldar
hvorttveggja. Norrisstjórnina er ekki um að
saka. Hver stjóm í hennar spomm hefði far-
ið eins að, allar stjórnir vilja sitja eins lengi
og þær geta, það liggur í hlutarins eðli. En
þeir menn sem svíkja ffokk sinn og kjósend-
ur sína til þess að lengja iífdaga stjómar sem
fólkið hefir kveðið flpp dauðadóm yfir, em
fyrirlitleg vesalmenni sem ætti sem fyrst að
reka af hinutn pólitíska orustuvelli; þeir eru
bæði sjálfum sér og öðmm til leiðinda og
skammar.
Bændaflokkurinn ættti sem fyrst að reka
Robson frá leiðtogastarfinu og síðan úr
flokknum, ásamt meðsvikurum hans. Það er
betra að flokkurinn sé fámennur og heill, en
fjölmennur og fullur af sora.

íslenzk stjórmnál
i.
Heimskringla hefir jafnan haft þann sið,
að fræða lesendur sína hér vestan megin
hafsins um það er helzt væri að gerast í stjórn
málum heima á ættjörðinni, og þeirri venju
vill hún enn halda. Að sönnu er sjálfstæðis-
baráttta um garð gengin og hitinn sem henni
var samfara, kólnaður. Sjórnmálaflökkarnir
gömlu em riðlaðir og afstaðan gerbreytt frá
því sem áður var. Sjálfstæðisflokkurinn
gamli, er þó ennþá við lýði, en þingsveit
hans er orðin fámenn, margir úr henni gengn-
ir yfir í bændafiokkinn, eða framsóknarflokk-
inn, eins og hann kaflar sig og allmargir telja
sig utanflokka; er það hin svonefnda “langs-
um”-sveit, eða kaupmannaliðið, sem nú ber
á sér utanfiokakkápuna, en undir hana hafa
smeygt sér meiribluti heimastjómarflokksins
gamla. Sjáífur er hann nú ekki lengur með
Iífsmarki, að séð verður. Þeir úr honum sem
ekki em í kaupmannaflokknum, hafa gengið
yfir í framsóknarflokkinn, eins og t. d. Mag-
nús J. Kristjánsson, þingmaður Akureyringa
og Stefán Stefánson í Fagraskógi. Af sjálf-
sjálfstæðisflokknum gamla, eru þessir helztir
eftir: Sigurður Eggerz fyrv. ráðherra, Bjami
Jónsson frá Vogi, Benedikt Sveinsson, Kari
Einarsson og Hákon Kristófersson frá Haga.
Stærsti þingflokkurinn er því kaupmanna-
fiokkurinn, sem “Tíminn” kallar, en sesn hef-
ir ekkert nafn tekið sér enn sem komið er,
kallar sig aðeins utanfiokka, og er það all-
einkennilegt að meirihluti þingsins, og það
einmitt sá hlutinn sem stjómina styður, skuli
ekki sigla undir neinu flokksnafni. Hin ís-
lenzka pólitík, hefir verið ærið losaraleg, og
eru það helzt verzlunarmálin, sem nokkur á-
kveðin skifting hefir orðið um. Eru það aðal-
iega kaupfélagsmenn sem fylla framsóknar-
flokkinn, en fylgilið sítórkaupmanna, sem
eru í utanflokkasambandinu. Má telja helztu
mennina í því: Jón Þorláksson verkfræðing,
Jakob MöIIer, Gísla Sveinsson, Björn Kristj-
ánssím og séra Sigurður úr Vigur. Ekki munu
sumir af þessum mönnum sérlega mikla ást
til stjcrn.irfor'mannsins, Jóns Magnússanar,
cn fjármálaráðgjafmn Magnús Guðmunds-
scn er þeim kær og munu þeir ’hans vegna
ckki bregða fæti fyrir stjórnina. Hinir eigin-
legu stjcrnarar.dstæðingar eru framscknar-
flokkuurinn og sjálfstæðismenn.
Ýms mikilsvarðandi mál eru nú á dagsskrá
ihinnar íslenzku þjóðar, og mun alþingi að
þessu sinni fá að fjaila um flest þeirra. Sjórn-
arfrumvörpm sem lögð hafa verið fram í
þinginu eru um 30 alls, og þó mörg þeirra séu
léttvæg, þá eru einnig önnur sem mikla þýð-
ingu hafa. Sérstaklega er þessu þingi ætlað
að taka skattamálin til meðferðar. Önnur
helztu frumvörpin, auk fjárlaganna, eru
vatnalaga og vatnsorku-sérleyfafrumvörpin,
nokkur einokunarfrumvörp og frumvarp um
i seðlaútgáfu. Þó frumvörp þessu séu ekki
stórpólitísk, eftir því sem venjan er, þá eru
þau næsta merkileg, og til þess að lesendum-
ir geti fengið gleggri hugmynd um það sem
nú er að gerast á Alþingi, skal rauði þráður-
í inn í helztu frumvörpunum rakin hér að
nokkru:
| n.
Fyrst koma þá skatttafrumvörpin, þau eru
t 6 talsins.
1 Frv. um fasteignaskatt mælir svo fyrir, að
! skatt skuli greiða í ríkissjóð af öllum fast-
eignum í landinu, af virðingarvefði þeirra eft-
ir fasteignamatslögunum, 3 af þúsundi af
jarðeignum, þurrabúðum, grasbýlum, lóðum
| og lendum, bygðum og óbysjðum, jarðítök-
um og hlunnnindum, sem em fráskilin jörðu,
: en 2 af þúsundi af húsum öl'lum, ti! hvers sem
i þau eru noluð. Skatturinn greiðist af virð-
I ingarverði fasteignanna án þess að áhvilandi
veðskuldir séu dregnar frá. — Eins og nú er.
I er húsaskattur um 43 þús. kr. á ári en ábúð-
arskattur uim 60 þús. kr., en fasteignaskattur
þessi, sem á að koma í stað þessara skatta,
er áætlaður um 239 þús. kr. á ári, eða meira
en helmingi meiri.
Það er sérstaklega athugandi við frv. þetta
að fasteigr.askatt þenna á aðgreiða af virð-
ingarverði án tillits til áhvílandi veðskulda.
Frv. um tekjuskatt og eignarskatt mælir
svo fyrir, að hver maður, sem er heimilis-
fastur eða hefir tekjur af atvinnu eða eign hér
á landi, skuli greiða skatt í ríkissjóð af þeim
tekjum (eignar- og atvinnutekjum í einu
lagi) og auk þess skatt af skuldlausri eign
j sem er meira en 5 þús. kr. virði. Skatta þessa
i greiða líka öll hlutafélög, samvinnufélög og
j önnur félög með takmarkaðri ábyrgð, gagn-
, kvæm ábyrgðarfélög, kaupfélög, smjörbú.
I sláturfélög og önnur samvinnufélög. — Tekju
skattur einstakra manna og ínnlendra félaga
án innborgaðs hlutafjár, svo sem útlendra fé-
laga, er ákveðinn þannig: 10 kr. af fyrstu
1000 kr. skattskyldra tekna, 2% af næsta
þúsundi, 3% af þriðja, 4% af fjórða o. s.
frv.., 7% af sjöunda og áttunda, 8 af níunda
og tíunda, 9 af 1 1.— 15. þús., 10 af 16.—20
þús., hækkandi síðan um 1 % með hverjum
tug þúsunda upp í 30 þús., en tvö næstu
skattLil ná yfir 25 þús., og næstu tvö yfir 50
þús. og hækkar skatturmn um 1 % á hverju
og sfðan úm 1 % á hverju hundraði þús-
unda, sem tekjur nema, upp í 25 % (af því
sem er umfram 900 þús.), og verður þá
skattur af 1 miij. kr. tekjum full 200 þús.
kr. — Skattur félaga með innborguðu hluta-
fé, stofnfé eða tryggingarfé, er ákveðinn
eftir því hvað skattskyldar tekjur slíkra fél.
eru miklar í hiutfalli við inrtborgað fé o. s.
frv.„ þannig: 5% af 2% arði, lOpercent.
af því sem arðurinn er meiri en 5 % alt að
10%, 20% af þeim hluta arðsins, sem er
umfram 10% af hlutafénu, alt að 20%,
25 % af því sem arðunnn er meiri en 20%,
alt að 50%, og 20% af þvhsem arðurinn er
þar fram yfir. — Skattskyldar eru allar tekj-
ur af atvinnu og eign, hverju nafni sem nefn-
ist, ágóði við sölu á fasteign eða lausafé,
ef ætla má að eignin hafi verið keypt í því
skyni að sélja hana með ágóða, vinningur í
veðmáli, happdrætti eða því um líku. —
Til skattskyldra tekna félaga telst ekki að
eins það, sem félögúm er úthlutað sem vext-
ir eða arður af innborguðu fé, heldur einnig
afborganir af skuldum, óvenjulegar fyrning-
ar og yfirfærslur á tekjuafgangi í varasjóð o.
s. frv. Kaupfélög, sem aðeins selja félags-
mönnum, mega þó draga frá það, sem úthlut-
að er félagsmönnum í áKslok í hlutfalli við
vörukaup þeirra..— Frá skattskyldum tekj
um ber að draga allan reksturskostnað, er fer
til þess að afla teknanna, tryggja þær og
halda þeim við, vexti af öllum skuldum gjald-
anda (4% af hlutuafé félaga), iðgjald af
lífeyri, sem skattgreiðandi er skyldur sam-
kvæmt lögum að tryggja sér eða
konu sinni:, tilsvarandi iðgjöld, sem
greidd hafa verið, má og draga
frá tekjum annara manna, þó þeir
séu e'kki skyldir að tryggja sér eða
konu sinni, tilsvarandi iðgjöld, seln
greidd hafa verið, má og draga frá
tekjmm annara manna, þó þeir séu
ekki skýldir að tryggja sér sh'kan
’ífeyri en ekki iðgjölH af almennum
hfsábyrgðum. — Með reksturs-
kostnaði atvinnurekanda telst ekki
iþað, sem hann hefir varið sér eða
sky'iduhði sínu til framfæris og not
kunar né kaup handa^ honum.
Skattfrjálsar eru 500 krónur af
hreinum tekjummanna og áuk þess
200 kr. framfærslueyrir fyrir hvert
barninnan 14 ára, og aðra skyldu-
omaga. — Eignarskatturinn, sem
greiða skal af skuidiausri eign, auk
skatts af eignartekjum, er ráð-
gerður 1 af þús. af fyrstu skatt-
skyídu 10 þús., 1,2 af þúsundi af
því sem eign nemur meira en 15
þús. alt að 20 þús., 1,5 af þús.
næsta tug þúsunda, 2 af þús. af
næstu 20 þús., 3 af þús. næstu 50
þús., 4 af þús. næstu 100 þús., 5
af næstu 300 þús. (upp í /i milj.)
6 af næstu 500 þús. og 7 af því,
sem er umfram 1 miljón. Sam-
kvæmt þessu verður eignarskattur
af 1 milj. 5121 kr. auk tekjuskatts
ins. — En samanlagður tekju-
og eignar-skattur af einnar miljón
kr. eign, sem gæfi af sér 5 %, yrði
rúml. 10 þús. kr. — Tekju- og
eignarskattinn má hækka eða
lækka með ákvæði í fjárlögum, um
eitt ár í senn, eftir ástæðum. —
Ekkert er um það áætlað, hve mikl
ar tekjur þessir skattar muni gefa
ríkissjóði, enda er það að miklu
leyti undir því komið, hvernig
tekst að framkvæma lögin, hvem-
ig tekjuframtalið verður, en það
verður lögskipað og um það ströng
ákvæði. En mikils þarf með, því
að tii þess mun ætlast, að útflutn-
ingsgjald^af útfluttum vörum falli
mður, nema útflutningsgjald af
síid.
Frv. um erfðafjárskatt “hvíl-
ír á sörnu undirstöðu, sem gild-
andi lög”, en breytingar þær, sem
með því er farið fram á, eru gerð-
ar í þeim tilgangi, að auka tekjur
ríkissjóðs; annarsvegar með hækk
un skattsins á niðjum arfleifanda,
og þá einkum er um háar fjárhæðir
er að ræða, þannig, að skatturinn
af fyrstu 1000 kr. verði 1 /4 % í
stað 1 og einn tíunda per cent. og
hækki síðan um /4 % í stað einn
tíunda per cent. með hverju þús-
undi, og upp í 10% í stað 5% ;
hmsvegar með ákvæðum, sem eiga
að tryggja nákvæmara framtal til
skattsins. — Með þessuim breyting-
um er áætlað, að skattur þessi
nemi næstu árin um 50 þús. kr. ár-
Jega. — Árið 1917 nam hann
13400 kr., 1918: 11900 kr. og
1919: 73100 kr.
Frv. um lestagjald af skipum fer
fram á að lögleiða nýjan skatt af
öllum skipum, sem skrásett eru í
landinu, 12 smál. br. eða stærri, og
er skattur þessi ráðgerður 2 kr. af
brúttósmál.
Frv. um stimpilgjald á að koma
í stað núgildandi stimpijsgjaldslaga
sem fafla úr gildi í árslok 1921.
Samkv. þeim lögum voru ekki önn-
ur skjöl stimpilskyld en þau, sem
þinglesin eru eða á einhvern hátt
afgreidd af opinberum starfsmönn-
um eða lánsstofnunum, en sam-
kvæmt frumvarpinu nær stipilskyld
an jafnt til allra skjala, án tillits til
þess, hver þau á eða afgreiðir;
þannig verða t. d. afsalsbréf og
kaupsamningar stimilskyld, þótt
ekki séu þinglesin, víxlar, þótt þeir
séu ekki seldir bönkum o. s. frv.—
Yfirleitt er frv. sniðið eftir stimpil-
Iögjöf nágrannáþjóðanna, og er
ekki ástæða til að rekja það hér í
einstökum atriðum, enda yrði það
of Iangt mál. — Tekjur ríkissjóðs
samkv. frv. þessu eru áætlaðar /2
fmi'lj kr. á ári; árið 1919 nam stimp
ilgjaldið rúmlega 1 milj., eij stimp-
ilgjaid af farskírteinum um útflutt-
ar vörur, á að fallá niður.
Frv. um útflutningsgjald af síld
....Dodd’s nýmapillur eru bezta
nýmameÍJaliíJ. Lækna og gigt,
bakverk^ hjartabilun, þvagteppur
og önnur veikindi, sem stafa frá
nýrunum. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan e?Ja 6 öskjur fyr-
ir $2.50, og fást hjá öllum lyfsöl.
um eða frá The Dodd’s Medicine
Co. Ltd., Toronto Ont.............
°- Þar er útflutningsgjald áf
síld ákveðið 3 krónur af hverri
tunnus eins og nú, útflutnmgsgjald
af fóðurmjöli og fóðurkökum kr.
1.50 af hverjum 100 kg., og af á-
burðarefnum 50 au. af 100 kg. —
I aths. við frv. er það tekið frarn,
að við endurskoðun skattlöggjaf-
arinnar háfi það orðið ofan á, að
reyna að losna sem mest við út-
fiutuningsgjóld, ein'kum nú fyrstu
árin meðan afieiðingar heimsstyrj-
aídarinnar eru tilfinnanlegastar og
helzt til Iangframa, því að slík
gjöld muni fremur draga úr fram-
ieiðslunni, en nú beri að leggja
mikia alúð við a ðauka hana. Það
sé þó naumast eins mikil ástæða til
að íeg^ja kapp á að auka frarn-
leiðslu síidar eins og annara af-
urða, bæði af því að hún sé ekki
enn neyzluvara hér innanlands og
þó einkum af því, að erlendi mark-
aðurinn sé all-takmarkaður, og
loks sé þess að gæta, að útflutn-
íngsgjaid af síid sé sá skatturinn,.
sem útlendingar greiði hlutfalls-
lega mest af, en síldveiðarnar
dragi mjög vinnukraftinn frá hin-
um atvinnuvegunum. — Útflutn-
ingsgjáldið af fóðurmjöli, kökum
oð aouröarefnum á að stuðla að
því, að þær vörur séu ekki fluttar
út, heidur notaðar í landinu.
Frv. um aukatekjur ríkissjóðs.
fer fram á talsvertða hækkun á
gjöidum fyrir opinber verk, svo
sem dómsmáia'gjöld, gjöld fyrir
fógetagerðir, notarialgjöld o. s„
frv. Þó eru ekki hækkuð þau gjold.
sem miðuð eru við verðiag (svo
sem þingiestrargjöld og uppboðs-
gjald), því að þau hafa hækkað
sjáífkrafa með hækkandi verðlagi
og dýrtíð.
Frv. um einkasölu á tóbaki og á-
, fengi er í því skyni komið fram, að
auka tekjur ríkissjóðs með “kaup-
mannaágóða” af tóbaks- og vín-
íangaverzlun í stórum stíl, auk lög-
ákveðinna tolla af joessum vörum.
“Álagning” á vörur þessar er ráð-
gerð 15—50 af hundraði á tóbaki,
en 75—100 á vínföngum í heild-
söiu, en verzlunin á að eins að selja
vörumar í heildsöiu til kaupmanna
og kaupfélaga, og bætist því við
verðið álagning smásaia og má
gera ráð fyrir því, að útsöluverð á
þessum vörum mundi hækka ait að
því sem svarar heiidsöluálagning-
unni eins og frv. ráðgerir hana.
Ráðgert er þó, að landsstjórnin
geti sett hámarksverð á vörurnar í
smásölu. — Tekjur ríkissjóðs af
þessu eru áætlaðar ekki minni en
/2 miljón kr. á ári — þar af alt
að 400 þús. af vínfangaverzlun-
inni. — Um vínfangaverzlunina er
það tekið fram í aths. við frv„, að
það sé alkunnugt, að vínföng (til
lækninga) hafi verið seld óþarf-
lega dýrt (af lyfsölunum). Lyfsal-
ar ættu því að hafa haft eitthvað
töluvert meira í hreinan ágóða af
vírtfangaverzluninni undanfarin ár,
en ráðgert er að ríkissjóður hafi,
þ. e. líklega talsvert meira en /2
miljón kr. á ári! — Það væri fróð-
legt að athuga tékjuskattsskána til
samanburðar.
Frv. um einkasölu á lyfjum er
ekki, að minsta kosti ekki í orði