Heimskringla - 01.02.1922, Blaðsíða 5

WINNIPEG, I. FEBRÚAR 1922
HEIMSKRINGLA.
5. BLAÐSIÐA.
Sendið þá með pósti.
StofniíS ekki peningum y5ar í hættu me’ð því að
geyma þá a heimilinu þar til þægilegast er að faura
með þá í bankann. Sendið þá í ábyrgðar-bréfi til
einhverrar vorrar bankadeildar. Þér munuð þegar í
stað fá fullnaðar viðurkenningu fyrir þeim og pen-
ingamir verða færðir yður til reiknings.
ÍMPERIAL BANK.
OK CANaDA
Rlverton bankadeiid, H. M. Sampson, umboðsmaður
Úiibú að GIMLI
(359)
Vísíndin undraver'S. . EA tegamd af prentviíLlum er
í>ví verður ekki neitað, þó að 3Ú, að oss er sagt, se,m stafar af
sumir sérgæðingar geri spott að! breytingum á iorðafl|agji eítir að
vísindum, að það er margt bæði
undravert og dásamlegt sem að
þau hafa gra'fið upp í náttmyrkri
fávizkunnar og borið út í dagsljós
þélökingarinrrar.
Eitt áf því síðalsta er minnir á
búið er að prenta handritið staf-
rétt.
Edisan segir að það séu ekki
2 % a(f sinni þjóð (ibaindarísku
þjóðinni) sem hugsi. Er iþað ekki
þetta, er það að þau Kafa nú upp- lán að Edison var elklki canadisk-
götvað ráð til þess að safna dags- ur?
birtunni saman og geyma hana til ------------
þess að láta hana lýsa upp á næt- Það var á leikaefiragu. Maður-
urnar éftir að söl er gengin til við- ;nn S0m stjórnaði æfingunni gat
ar. ekki fieingið eina stúlkuna til að
Chfford lavarður í Cudleigh a leika hilutverk sitt eðlílega. En |
Englandi fullyrðir við blaðamenn það var að hún átti að andiaeifa
í Lundúnum, að verkfærið sem því að vera kyst af pilti.
yísindamenn noti til þessara hluta, Leikhiússtjórimn reyndi eins og
sé orðið svo fullkomið, að þeir honum var unt að leiða stúlku'nni i
geti sáfnað nægvlega miklu af þetta fyrir sjónir: “Þú getur Iþetta ■
geislum á daginn til þess að lýsa ef þý hugsar >um það,” sagði hann
upp stór hús með á næturnar; ; er “Hefirðu aldrei aftrað m’anni, sem
dreift úr geislunum aftur til þessa, þú hefir mætt frá að kyssa þig?” !
en svo eðlileg er birtan, að hun er — “Nei," svairaði stúlkan.
sem hver önnur dagsbirta og ekk- —
ert áhald sézt neinstaðar, sem fram lþegar Rejlkvíkingar fara á
leiðrr hana. j kvilkmynidasýningiu, segjast þeir
Ekki getur hann þó um það, ætla á “bíó". En iþegar Winni-
hve langt verði þess að bíða, að peg-IsLendingar fara þangað, segj
nottunm verði aillstaðar uti sem agt þeir aetla á *"sjó”. — I Ivorum
inni snúið í bjartan dag á þennan ber að lá hinum?
hátt; en að þeir tímar kojmj full- ------»—o—------
yrðir hann. I . . .
Þetta er í sannleika undraverð ulCOlboðskspUr
uppgötvun. En hún er ékki undra-j Ll* J
verðari en margt annað sem vís- DllQGUHl.
indin hafa orkað. | -----
Til dæmis að vita um hvað Stórmerkileg uppgötvun til ýmsra
mikið er a(f hinmm mtsmunandi hluta nytsamleg-
efnum hverju um sig í jörðinni og
geta eftir því ‘sagt um þunga
hennar, eins og menn geta sagt um
þunga hliítar sem þeir halda á, er
eigi síður undravert. Að gera sér
rétta grein fyrir öðrtt eins er þó
oft erfitt. Þó oss sé sagt að jörð-
in vigti sex triljónir tonna, erum
“IHvað skal biindum bók?"—
eða “Ihvað á blindur við bók að
gera?” segir mláltækið. Reyslan
helfÍT verið þessi, að (þegar maður
er orðin blindur, verður hann að
legigja bæikur sínar á hiElluna. Að
1 vísu háfa fyrir löngu verið gerð
* U ........ , feðurspjöld með uphleyptu letri,
við ékki miklu nær um þunga ,t J
. i- i v sem bltndum hehr verio kent ao
hennar. Ln þegar hugleitt er, ao
það er hérumbil sami munur á
ejpni miljón og einni triljón og 2
sekúnduim og 30,000 árum, þá fá-
um vér fyrst nokkra hugmynd um
þennan ógnar þunga sem þessar
tölur tákna.
En jafnvel dásamlegra en þetta
er það sem vísindin hafa komist
að í samlbandi við stjörnuíraeði
Að hugsa sér að vita nokkur deili á
lesa, með því að þireyffa sig fram
úr istöfunuim. Á blindrastofnun-
um halfa blindir átt kost á, með
þessu móti, að ikynnast ýmsum
heimslfrægum ritverkum, auk þess
sem þeiir þannig öðluðust undir-
stöðumentun í almennum fræð-
um, en |þar fyrir utan héfir þessi
fyrirhalfnartmlk'la bókagerð komið
að litlu lliði.
Nú nýlega kemur sú frétt frá
efnisnragni stjarna, sem eru svo.
langt í burtu. ,í Sálin. n « 93 Lund„„.„™, ,8 tók.,. ha(, «8 gcr,
miljónir mílna í buttu ftá blkur. Mmdum fcy. aS !«,. v.„,„leg»
skuli mega teljast nábúi okkar bot- bœkur. Stafina g«m .8 vum
•V £• i V- 1 ■ t ekki séð, en með huigvitssomu a-
ín saman við fjarlægðir þeirra. 1. , ’ . -6,. , , x
, • i a . ■ \ haldi (optophone), hehr tekilst ao
d. segja þau oss að stjarnan Arc- * * v' *, ^ J . , . .
, ' X f \ f’i ' „■■k miKún láta þa læra að þekkja stafina
túrus se að stærð til a vio mtljon „
sólirogsé lO þúsundsinnum bjart- ^gnum heyrnma. Með þvi. að
ari. Um fjadægð hennar er það láta Uósdepla liíða yfir stafma i
að segja að ljósgeish sem þaðan Werri línu- speglast ljosáhnf.n fm
legði af stað í dag, kæmi ekki til ^'erlum 1 áhaJdmu en um
jarðar fyr en árið 1947 ogþó fer leiS framfe:Sa®t átutt eða Uong
íjósið 186,000 mílur á sekúndu. ^kenmleg hþóð tfynr hvern stáf,
Alt sem maður getur sagt við álfk- sem heyra mlá Se^um móttöku
um undrum vísindanna, er fræða áhald tal8Íma (mikmphome).
oss um þétta, er að þau orki Þessu er meS öSrum orSum lílkt
mörgu óákiljanlegu með öílu en h,áttaS stafrofl *>«• er loftskeyta-
menn og reyndar ribsíímamenn
líka, læra að lesa eftir hljóðinu,
jm sdleniumspöng í áhaldinu( * 1 * * * V
þegar skiiftast á svörtu partar staf-
anna og 'bjartari biliri imilli þeirra,
|Og miá með þessu lláta strauimi/nm
gefa álkveðið hljóð fyrir hvem
stalf eða heyrt orð. Þannig verð-
ur það, að hinir blimdu geta hlust-
að staíína o'g heyrt hvað í bók-
inni stendur.
lEg he'fi þe'ssa frétt elftir merk-
um dönskum augnallækni, K.
Lundsgaard, sem helfir séð á-
haldið og hllustað á iblinda sbúlku
lesa með hijlálp þess. Segir hann
frá þessu í Hosp. Tidende (No. i
33, 192!), að visu var stúlkan
sein að ílesa ( 10 iOrð á mínútu)
en æifing'n var enn off llítil, svo að
S'Utm orðin tölfðu mjög fyrir henni.
En Lunidtsgaard er bjartsýnn á,
að hægt verði að enduébæta á-
haldið (svo, að það komi mönn-
um fljótt að Liði án langrar ælf-
ingar.
1 sambandi við þessa uppgötv-
un er vert að geta annarar5 sem
einnig er bygð á eiginleika seílen-
iums. Hama hefir gert sænskur
maður, Bergland að nafni, og er
hún í |því i'f'ólgin að geta látið lilf-
andi myndir tala og syngja. Áð-
ur ‘ha'fði þetta verið reynt með
því að isebja jáfnsnemma í gang
kvikimyndaivélina log fóniograf. En
þetta viLdi ekki Ihepnast. Söngv-
ararnir, opnuðu munninn áður en
söngurinn Iheyrðist og héldu kjaffti
einmitt þegar þeir áttu að 'láta
mest til sín heyrast; alt víxlaðist
í meðlferðinni. lEn nú hefir Berg-
land tékilst að lláta selenium hjálpa
til að samtökin væri sem bezt —
og er það einmitt á þá Leið, að
Ljósáhriff frá myndunum koma
fónógrafínum af stað á réttum
stöðum.
I
lEnníremur er saigt frá því, að
útlit sé fyrir, að tákast megi með
fullbinigi selenium's, að láta vita-
ljósin segja til sín, þó þau sjáist
e'kki, t. d. þegar þoika er di'mm.
Qktdfón og "Megavox” eiga að
vinna saman. Megavox, kallar
nöfnin út í myrkrið. Væri þetta
ek'ki lítill hagur fyrir skipin, til að
geta áttað sig. Og gaman verður |
að heyra jafnvel Svallbarðseyrar-
týruna segja tiil sín éf maður grill-
ir hana ékki í myrkrinu og er leið-
ur á að bíða þess að hún sjáist í ;
dagsbirtunni, eins og henti mig í
fyrra.
Þetta las eg í "Politilken” ný-
lega og þótti mér alt þetta svo
merkilegt, að eg gat ekki þagað
yffir þ'vií.
Stgr. Matthícisson
——
urnár hringja. Það marrar í meið-
um. Fólk í hátíðaskapi ifylllir
kirkjuna og guðsþjónustan er haif-
in. Eg þéklki íítilffega kaþólskar
guðlsþjónustur og mér virðist, að
kaþcfbkir menn standi mótmæl-
endum framar í því að tilbiðja
guð. Þeir tilbiðja aí hjarta meir
en af huga. Skilyrðislaust og án
gagnrýni 'lýfta þeir hugum í hæð-
ir. Þeir gefa sig á vald heilögum
stundum. Mótmælendur sitja
kal'dir og róiegir undir stólræð-
um presta sinna. Hjörtun hrær-
ast sialdan. Hrifning stórra stunda
nær ekki að hreinsa þau og
gleðja. En hugurinn fylgist með,
öftast. Fullur gagnrýni og alloft
fullur þverúðar mæliir 'hann og
vegur hvert orð áf vörum drott-
ins þjóns. Á þann hátt er ekkii
guði þjónað, hel'dur mannlegum
breyzkleika.
'Þessi kyrð og helgi lolkkar hug-
ann til djúprar íhugunar. Eg ifinn
. , Firiðfinniur J. Sigurðslson fi*á þar eða dlválið; þelk'kjum það alt
a einrveran gerir má in ^r Geysir var staddur í bæniuim s. 1. og elékum það alt, af því það er
leg, þv'i hugurinn hvarlflar langt þrjgjudag.
aftur í tímann og eg li'fi í endur- _____________
minningum jól æsku minnar. Eg
minnist jólanna á fátæklega æsku Jón Jónsson frá Elfros, Sask.,
heimilinu. Alt var þveigið og fág- kom skemítiférð til bæjarins í s.l.
að éftir föngum. Við Vorum, litlu yiku.
drengirnir. klæddir í ibeztu Plík- | --------------
urnar. Kertin viru til taks og við lMá hddur fund á
áttum von á Laufabrauði ,og öðr- þriSjudag9kvöldiS 7. febrúar n.
um jórafagnaði. Amma gcimla , - r d i -i ,,, . ->
1 ° ...... k. í J. d. skolanum, en ekki Z.
kom inn og sagðff: “Látið þið nú r , . • ,L«- „ «
. ° | rebruar eins og auglýst var í sio-
vel, drengir. Það er að verða
heíLagt.” Og við setjumlst hljóðir
og hugsandi og bíðum eftir því,
að ihin heilaga stund komi yfir
oklkur. Við hlustum á straumnið
tímans, sem Líður ifram hjá og
íslenzkt.
Sjá auglýsingu á öðrum stað í
blaðinu.
DOG RACES
WINNIPEG WINTER SPORTS
l CARNIVAL.
asta blaði; meðlimir athugi þetta.
jólahelgin kemur ylfir okkur barns
lega auðmjúka.
eigi síður dá'samlegu.
en h/Ver stafur táknast með mis-
munanidi löngum hljóðum og bil-
inu miilli Iþeirra. Stafrolfið lærist
ir.ijög ifLjótt við æifingu.
Áhaldið esm breytir Ijósáhrilf-
Hvertsvegna eiga Vestur-Isdend- ' unulm í hljóð, er grundvallað á
ingar ekki góð b'löð ? Hér um bil þeirri athiu'gun (sem lengi hefir
annar hver maður getur sagt um I Verið kunn), að málmur sá er sal-
hvemig á að gera þau úr garði. enium neffnist, er 'með þeirri nátt-
-----------—— úm, að hann leiðir rafmagn vel í
■ iMóðirffin: “Várstu eldki reið við ljóslbirtu en mjög il'la í myrkri.
Jól í óbygðum.
Stjömuskygni á himni. Hæglát
rtorðurljós. Móldin er sveipuð
’njúpi hreinnar mjallar. I stjörnu-
skini jólanæturinnar tekur um-
hverfið á sig mildan helgiblee.
Fjarst í austri syrtir í skógi klaedd-
ar lágheiðir, þar sem járnbrautin
teygir sig í langri bugðu út úr
hæðunum. vfir sfféttuna, eins og
lílfæð jarðlikamans. Eftnr þessu
svarta bandi þeysti járnbrautar-
Lestin hlaðin vinarkveðjum, jóla-
óskum, gjöfum og^ glaðningum
frarn ihjá einsetumanns-kofanum á
óbygðri sléttunni. Hún er borfin
fyrir löngu, L:omin á ákvörðunar-
stað og búin að létta af sér faimi-
inum.
lEg er einsetumaður um þessi
jól og bý í óásjálegum koifa foist
hjá brautinni. Eg er brautarvórð-
ur. Um þessi jól hefi eg fórnað
samvistum við al'la vini og allri
jólaglleði, svo þúsundum manna
þurfi ékki að íbregðast jólavon-
irnar sínar.
Nú 'finn eg, að slíkum stunduim
héfir fátæktin gert imig ríkan, þar
sem jól fullorðinsárann'a hafa með
ys sínum og umsviifum, rPkulegri
gleðHkosti og meira á milli handa
smátt og smátt svilft mig Iþeim rí’k-
dóinii. Einveran um þessi jól undir
himinsins heiða stjömuhvolfi er
mér svo dýrmaet, vegna þess að
eg verð aftur barn og nýt jóla-
helginnar eins og barn ótruflaður
af umetangi þeirra. sem gera jól-
in að ærsLustund, þar sem alLs-
nægtir gera menn heimtuffreka.
Síðan á 'þessum jóluhi hefi eg
oft um það hugsað, að jólahald
okikar er að taka á sig breyttah
b'læ. 'Nú er næstu'm öl'l áhertda
lögð á að þóknast munni og maga
og að gleðjast. Húslestrar eru að
leggjast niður. Jólahelgin er að
hverfa. Efbir er þetta sem jaffnan
hefir fylgt jólunum: mikill fagn-
aður í mat og drykk og óþreyt-
andi viðf.eitni að gera sér hátíðiina
gleðiríka og ánægju'Lega. Ástríða
mannana að gera ®ér alt á jörðu
imdirgeíið kemur fram í jóla-
haíldinu og við miissum hæfileik-
ann t31 þess að geta geíið okkur
á val'd sameigin'legri, heilagri
stund.
“Látið þið nú vel, drengir. Það
er að verða heilagt.” Þessi OTð
ömmu minnar berast til mín í ein-
setumannakofanum á sléttum Am-
eríku gegnulm áratugi. Gleði
hjarta rrsíms er dmiaeilileg því eg
finn áftur ffögnuð bamsins, sem
ftáíæktin gerði ríikt. Eg get aftur
setið hlijóður og auðlmjúkur og
hlu'stað á straumnið tímans, sem
kemur með heilaga atund.Stjömu-
skygni á hiimni. Hægffát Norður-
Ijós. Kyrð, friðul og hátign!
Qleðiíeg jól!
—Úr jólablaði Dags—
Wednestday, Febrúary Sth,
Dog races, Sélkirk to Winnipeg,
distance 30 miles. Teams íeave
_____________ SeLkirk. 12 a. m., arritve Winni-
þeg about 4 p. m. 'No Entry Fees.
Iðunrv er bezta og ódýrasta Lntries close Febrúary 4th. W. T.
timaritið, sem að benman kemur1 Hunt, Secretary, ^'innipeg Wint-
og kostar aðeins $1.80 um arið. er Carnival iHeaidquarters, 203
Enginn sem vill fýlgjast með þvff Triíbune Buiiding, Winnipeg.
sem gerisit á Mandi', má án henm- First prize.................$1.50.00
ar vera. F'æst í ’bókaverzjlun Second prize .................... 80.00
Hjálmars Gíslasonar, 637 Sargent Third prize.................... 60.00
Ave. Eldri árg. seldir til nýrra Fourtih priize ................ 40.00
áskriifenda með afslætti, meðan Fjlfth prize ................... 25.00
uppilagið hrekikiur.
Saturday, February 1 lth-
Maður úti á landi óskar eftir aí , iBoýs Chaimplonidhip Dog Rac-
fá ráðskonu. Ágætur staður Og es. SingTe dóg, ordinary sleigh,
gott Keimili. Ritstjórí Heimskringlu Driver must ride. Open to con-
gefur frekari upplýsingar.
í kirkjunni.
“Ef að kæmi herrann hér,’
hálfurn rómi sagði Fúsi,
“ætli’ ’ann gæti unað sér
inni’ í svona fengnu húsi?”
' S.
Til (slands.
Þangað igtetum við ekki farið,
niema sára iflá, hversu sem vér
kynnum að þrá það. En það sem
því gengiur næst, er að sjá það-an
miyndir af æskustöðvum vorum.
Við slík tækLfæri líður sál vor á
vængjium hugsana al'la Leið heim
að iströnduim Island'.s, upp í dail-
inn og inn í bæinn, þar sem æáku
sporin llágu; þar sem bernisikiu-
bro®in lifð'u; þar sem fegurstu tár-
testants ffrom any town in
province af Manitoba. Very valu
áb'Le prizes. Free retume trips to
Win'miþeg tfir 'Winner of élimín-
ation from outside towns. $5.00
to each out-iag-town boy for ex-
penses in City ffor 'the day.
9:00 a. m. Start of Boys’ Races
4:00 p. m. Finals.
il kvæðinu Qkanagan, sem birt
ist ihér í Iblaðinu 1 8. jan. s. 1. hafa
aiflagast nokkur 'orð í meðferð-
imú. Þannig stendur í 4. versi, 8.
Jjóðlínu: iblárusft skáhalt yfir á
austurhílið ; átti að vera vestur-
hlið. Og í síðustu Ljóðlffnu, sama
verls, móti islkinls ag dkugga; átbi
að vera imó’tin dkinis og skugga.
I 5. verlsi, 2. Ijóðlínu, stendur:
land og gátt; átti að vera laut og
gáfit. I síðustu ljóðllínu sama v.,
stendiur orðið: yndislega; þar átti
im féllu; þar sem hiugisuniin lifir æ ,* ,,__. , , , ,
’ F ® , aö vera: ymiálega, o. s. frv. I 6.
og ávalt. — Eina slliíka stun/d
auðnast osls að ihrepp>a næsta
mið vik uid a gs-
SÝRA IMAGANUM
VELDUR MELTINAR-
LEYSI.
Orsakar jjas, nftrlndl ok verkl.
Hversu akal læknad.
Úr bænum.
hamn þegar hann kysti þig? ’
Fyrir þetta breytist stöðugt raif-
Dóttirin: “Jú — í hvert ski'fti.” i straumur sem leiddur er gegn-
iEg er einnt í kyrð og hreinleik
heilagrar nætur. Gegnum frost-
hart loftið benst mér að eyrum
daufuT ómur frá klukknahring-
ingu. Það er hringt til aftansöngs
Niúmi J. Snadfeld frá Hnausum
leit inn á slknifs/fiolfu 'blaðsins á
þriðjudaginn var.
| S. J. Sveinbjörnsson frá Kanda-
j har var s. í. viku í bænum. Hann
kyflð Uðan manna góða vestur þar
í 'kaþólsku kirkjunni í þorpinu j og uppskeru sagði hann goða síð-
astíiðið haust, þó verðsins vegna
j hefði hún hrokkið sikamt til að
gera menn ríka.
vensi 2. l'jóðlffnu. istendur: minn-
unganna, á'tti að vera: mimning-
þriðjudagls- miðvikudags- og a.nnia þetto ,biSst góSflislega aS
fiW.BSMd 7. 8. <* 9. b. m l athnía>t &1 Gislaaon
Þá verður sýnd konumgskioiman tiil t
lslands 1921 Það er hreyfimynd
í 5 þáttum. sýmir al't 'frá því kon-
ungsskip in isigla í höfn í Reykja-
vík, alt fferðálag hans austur ulm
sveitir og þar til hann fer út á
skffip alftur Myndin helfir verið
sýnd á Islandi, Noregi og Dan-
mörku og Englandi og þótt ágæt.
Það er framúrdkarandi fagrar Met5alafræSlngar segja a„ niu
Landsllagsmyndir frá öllum éhlztu undu alra veikinda magans stafi af
stoðum heuna, svo sem hinum gas) þembu brjóstsv,Ba 0 s fsry _ Dg
fomhelga sögustað þiingvö/llum, orsaklst af of mtkilli Klorlh magasýru,
V , » i ,i , á en ®kkl> eins og sumír halda. af of lltl-
um meltingarvokva. Hin næma maga-
nælgju af að sjá, elf éklki m'eð því húS er uppýfS og meltingin frestast,
fætSan súrnar og afleitingarnar vertia
mjög óþægilegar, elns og allir, sem af
slíku þjást, kannast vel viti.
MeltingarmetSöl eru óþörf í avona
tilfellum og geta veritS hættuleg. Lát-
itS á hilluna öll þannig löguti metiöl, og
i stats þeirra fáitS frá etnhverjum áreltS
anlegum lyfsala nokkrar únzur af
Blsurated Magnesia og takltS af þvl
eina teskeið í vatni rétt eftir máltitS, í
kvartglas af vatni. í»eta sykrar mag-
ann, kemur i veg fyrir myndun of
mikillar sýrú, og þér flnnlti engan
verk etSa sárindi etSa gas. Bisurated
hinum megin við hæðirrtar. Eg
sé og heyri í anda alvörugefið
fólk aka til kirkju. Sleðabjöll-
að stíga 'fæti þar á völtf, þá með
þrvff að sjá þaðan góðar myndir.
Ennfremur hverinn heimsfræga,
sem gamla landið geymir^ Gull-
fo'ss o. ifff. lo' iR , Taekiifæri sem
þetta getfst okkur því miður sjalLd-
an; er því bezt að nio'ta það í þétta
sinn, því sögueyjuna-þekikjum yið . _ . _
X,1,l kana I Magnesla (i tahlets et»a duftmyndun-
olll Og Víljurn S©m artast 9ja iana j aiig ekki í vökva etlur xnjólkuruppleys*
^ : xllls, lnE) er skatJlaus fyrlr magann, ódýr
Og lyugjast meo 1 oilliu «ean nenni a?5 taka er sú ^reitjaniegasta Mag-
nesia vit5 öllum magasjúkdómum. t»aö
er brúkaö af búiundum fólks, sem
bortSar máltít5ir sínar nú, án ótta fyrir
meltingarleysisþjáninffum.
Huthenian Booksallers and Publis-
hing Company, 85® Main St., Wpg:.
kemur við Á myndinm þekkjuim
við andilitin, ffjöllin, fosisi'na, vötn-
in, árnar og bæina; höfum fæðlst