Heimskringla - 30.08.1922, Síða 2

2. BLAÐSIÐA.
HEIMSKRINGLA.
WíNNIPEG, 30. ÁGÚST, 1922.
ekki talið sig veröan þess, að ar hafa átt þar hlut að máli. Rúst- svo eg lagði einn af stað í þenna munu hafa í hvggju afí hyggja bet-
vera krossfectur á sama hátt og irnar sýna, að byggingarnar hafa le^ðangur. Að morgni þess 17. febr. ur en áður. Hn illkleyft er að flytja
Kafli úr kosningaræðu,
(sem baldin var náíægt Londar.)
Sko, sjáið þið, — enn er eg kominn á kreik
með kúnstirnar, vindinn og gargið.
Svo þéttur á velli, svo lipur í leik,
svo laginn við stjórnmála-sargið.
Eg kem til að styðja og vísa ykkur veg,
— eg vil ekki láta ykkur falla.
Og hvar myndi foringi færari en eg,
sem farið hef vegina aila.
Hann Albert er svikari, tapað hans traust,
þótt tæli hann suma og blekki;
því þegar eg snerist í hríðipm í haust
sem hani — þá snerist hann ekki.
Eg segi það, konur, eg segi það, menn,
að svikari finst ekki verri.
Eg hefi þó stefnu í stjórnmálum enn:
að snúast með tunglkomu hverri..
Sjá, herskyldan stendur með gapandi gin,
svo gráðug með blóðugan túla,
og ætlar að gleypa minn göfuga vin,
hinn góðkunna, þögula Skúla.
En gleypi hún Skúla, þá verður hér valt
og vandséð, hver hætta þá mætir.
Því kverrfrelsi, málfrelsi, matfrelsi og alt
hún molar í sundur og tætir.
Já! Gott er nú, Lögberg, að eiga þig að,
með afl þitt og ráðsnild og frama.
Því eg verð að eiga mér afvikinn stað,
og altaf er þörfin hin sama.
En þungt er að bera það innvortis ok,
því altaf mig kvalirnar þvinga.
Og síðan hún Voröld mín leið undir lok,
mér liggur við tíðum að springa.
1 X X X X
l Kristur. Ekki get eg hugsaö mér að verið myndarlegar og mér fanst, íylgdi Kíkaröur mér á járnbrautar- hingaö efni í steinkjallara að sumr-
9 ; nein mannsrödd heyrist um alla þessa þegar eg gekk um skrautsvíeðiö uppi stöðina í Róm; for eg þaðan með inu, því grjé)t og sandur fíest hvergi
J kirkju, enda er vist oftast messað í á hæðinni, að það vera þak a einni lestinni til Neapel. Á þessari leið er nema flytja þaö langt að, sem ófært
| hliðarkirkjunum, sem eru margar og heljarbyggingu — hæðin væri öll ein landslag brevtilegt, stórir vinakrar nema flytja það langt að, sem er ó-
I altari í hverri. \ oru oft 2 eða 3 höll, og Xeró væri þar inni með alt hér og þar, þó ekki mjög 'stórvaxnir, fært nenia á sleðum. Þegar sú bygg-
| prestar að messa í einu, hver við sitt sitt lið. og mörg smáþorp meðfram braut- ing er komin upp, verður bærinn ef-
I- , altari og hafði sinn söfnuðinn hver, ■ Colosseum heíir verið þaklaust inni. Bærinn er töluvert stærri og laust miklu fegurri en áður.
ei. a meðan reikuðu langferðamenn ^ Jcjkhús i stærra lagi, hygt skömmu flóksfleiri en Róm (i Róm tæp 600 Um bygðina hér umhverfis hefi eg
I” um kirkjuna með hattana i höndum eftír Krists fæðingu. Nokkuð af þúsund, én Neapel ca. 700 þús.), og litið farið. Þó hefi eg komið á nokk-
_ °g v'rÞi fyrir sér málverkin, liknesk- j veggjunurn enn óskaddað. Hæð út- stórir partar af bænum hafa ekkert ur heimili hér í kring og ofan til
1" I in og. önnur futðuverk. Var mörg- j veggja var 48}/2 meter og lengd sérkennilegt, svo eg gæti séð. En Riverton. Eandið niðtir með
, tim meðal annars starsýnt á Mosaik- hússins jgg metrar
í | n>yndirnar uppi í háhvelfingunni 50 þýSUnd manns.
B
I
Uppi
(kuplinum). Upp á þakið er farið
svo eg gætt seo. i'.n Kiverton. Kandið niður nteð fljót-
Sæti voru fyrir svo eru lika kaflar með bröttum inu, og það sem ég hefi séð af því,.
Margt hrikalegt þröngum götum, og stórar, breiðar e,- að sjá frjósamt og gott land.
p |Og stórfenglegt hefir verið að sjá á dyr voru opnar inn í húsin; stundum Skógur er að sönntt nokkur á þvi og
eftir löngum stigum eða í lyftivél; þvj leiksviöi í gamla daga. Sunnan var næstum eins og enginn veggur crfiður tneð köfhtm, en varla sést
tr þakið slétt á klöflum og skemtilegt. v,-f Kapitolshæð er lítil kirkja; þar væri milli götunnar og íbúðarher- steinn í skurðum eða vegum. (Sá er
að reika þar fram og aftur, þvi útsýn e- merkilegur kjallari tmdir, nefni- bergjanna á neðstu hæð. Maðttr sá mttnurinn hér og austan við Mani-
et hin bezta. Svo er örðug ganga |ega fange)sj þafi( er þejr petur og fólkið þar við vinnu sina, konur að tobavatn, að hér értt vandræði að fá
tipp marga stiga í turninum; kemur p^jj pOStular voru settir i á dögum sauma eða matreiða, karlmenn við stein til bygginga, en þar er of mikið
maður þa ýmist út a svalir, til að sjá, | Xerós. Skoðuðum við vistarverur eifthvert handverk, eða fólkið var að grjót á. flestum stöðum). F.kki hefi
hve útsýnin breytist eftir því sem of- j þcssar, sáum stein þann, er þeir voru mjólka kýr eða geitur, sem hvort- eg vit eða þekkingu til að dæma um
ar kemur, eða þá dyr opnast inn á |>undnir við. Stór dæld er i múrinn tveggja virt'ist búa þarna með fótk- landgæði, en það hefi eg eftir skil-
svalir, þar sem hægt er að virða | skanlt fr;l og % hún að vera eftir inu. Oti ráfaði geitnahópur um rikum mönnum, sem viða hafa far-
kirkjuna, hvelfinguna og turninn . h<>fUö Péturs. Sögn er ími það, að þessar götur eða þær lágu jótrandi á j?, að hér séu eins góðir landkostir,
fyrir sér að innanverðu, sjast hmar | nottjna aður en postulana skyldi af. gangstéttunum. En það voru falleg- eins og þar sem bezt sé í Canada.
dasamlegustu myndir, sem aður er. jjfj taka, hafi fangavörður boðið ar og stórar geitur, svo slikar hafði
um getið, þá betur og greinilegar. j petrj að hleypa hontun út og fang- eg ekki áður séð.
Ferðanienn losna við
vrð marga kop- I arnjrj sem þá voru «orðnir kristnir
arskildinga á þessari göngu. þvi við fyrir ;ihrjf postulanna, hafi mjög
hverjar dyr er þjónn, sem kann bet- hvatt hann ti] ag fjýja; hafj hann svo
u' við. að stungið sé að honum játis tj) Ieigast _ meðfram vegna
nokkrum aurum og dyrnar eru marg-, kvíga og hræðslu við pintingar og
ar, því hver pallurinn er yfir öörum | daufia. Konlst hantl lit fvrir horgar.
Framh.
bæði innan og utan á turninum. Efst
er kúla og upp i hana er mjór stigi:
, vajð eg að fara úr yfirhöfninni og
skilja hana eftir, því annars het'ði eg
naumast komist upp um efsta opið.
múrana, en mætti þar lausnaranum. \
og á þá að hat'a sagt þessi orð:
“Quo vadis domine” (hvert ertu að
fara, herra). Kristur kvaðst vera að
faar inn i borgina til þess að láta
A kúlunni er enginn gluggi. aðeins ■ ktossfesta sig aftur T,:l fvrirvarð
svo sem þtimlungsbreið op, sem hægt Pétur sig snerj vig og lét binda sig
við steininn. Morguninn eftir fylgdi
Bréf til Heimskringlu.
Arborg 20. ágúst 1922.
Herra ritstjóri !
Eg lofaði þér víst að senda þér
línu héðan, ef eg dveldi hér nokkuð
að mun. Eg er nú búinn að vera hér
rúma tvo mánuði, og verð hér lík-
lega fram á haustið; mun því vera
mál kontið að et'na loforðið.
Þessi bygð á þvi eflaust góða frani-
tíð fyrir höndum sem landbúnaðar-
sveit. Stórt óhapp var það fyrir
Nýja Island, að flóðið mikla kom,
sem fældi burtu marga af nýtustu
frumbyggjum þess, og kom óáliti á
landið um margra ára skeið. Hefði
það ekki verið, myndi hingað hafa
safnast meirihluti Islendinga þeirra,
er vesttir fluttu milli 1870 og 1880.
Þá hefði myndast hér stór, al-
QB-O-
MO*
“Svívirðingin í
Heimskringlu”.
Alveg hamslaus varð hann Jón
Bíldfell út af litlu skopgreininni er
birtist í Heimskringln þann 16. þ. m.
tneð fyrirsögninni ‘'Gleðiboðskapur-
inn í Lögbergi”.' Þessi grein var
þannig undirkomin, að Lögfræðinga-
félag Winnipegborgar kaus þá Mr.
Joseph Thorson og Mr. Isaac Pitt-
blado sem fulltrúa á lögmannaþing,
sem halda átti í Vancouver B. C.
Af einhverjum ástæðum gat Mr.
Pittblado ekki farið, svo Hjálmar
Bergmann var fenginn til að fara í
hans stað. Þetta þykja Lögbergi þau
stórtíðindi, að ritstjórinn ver vikunni
milli þess 2. og 10 þ. m. til að semja
lofkvæði um Mr. Hjálmar i óbundnu
máli. Þegar nú loksins þessi ritsmið
er að sjá út um. F.t' eg man rétt, er
þetta 136 metra frá jörðu.
A torginu fram undan kirkjunni, .,
og yfirleitt á öllum þeim svæðum,
þar sem mestur er ferðanianna-
straumurinn, er hópur strætasala;
j íslenzk bygð. En fyrir þetta óhapp
j urðu Gallar og Pólverjar fvrri til og-
1 náðu mestum hluta af beztu akur-
! yrkjulöndunum, þeim er fjær liggja
h.n um hvað a eg að skrifa? Eg vatnjnti. T>að er aðeins norðurhlut-
hr.nn svo. Páli út fyrir borgarmúr- el e*<''' or®'nn nr,S" kunnygur til að jnn af nýlendunni, sem íslendingar
á leið til aftökustaðarins og skrifa fréttagrein, eins og eg sendi hafa náfi f^tfestu á, nokkuð upp frá
na
skildu þeir þar með mörgum fögrum l,er fra V°gnnl stundum' Til Iless vatninu,
heimamenn hér miklu betur bvgeill) ogler þó nokkuð af Pólverj
Árdalsbygðin og Viðiness-
mensku og heift þarf ekki til þess að eru það einkutn myndir (bréfspjöld)
n.aður bendi á það, sem afkáralegt er eða myndabækur — tnyndir af lista-
hjá náunganum; slíkt er oft gert í verkum eða byggingum í borginni —
góðri meiningu, og svo var í þetta eða þá gullsmíðavarningur, er þeir
sinn; þvi góðra gjalda væri það hafa á hoðstólum, og kaupa margir
vert, aðeins ef Jón kynni að meta ■ eitthvað af þeim, því erfitt er að; 1>s
það, ef einhver vildi taka og elta sleppa úr klóm þeirra að öðrtim
skynsemisskinnbótina hans, svo ofur- kosti, mun siður að “raga" vöru
lítið gæti úr henni tognað, og hún þeirra niður í einn fimta til einn tí-
orðið ögn mýkri átöku.
orðuni. Hélt Pétur inn í borgina
aftur og var krossfestur á hæð einni
ekki mjög langt frá Péturskirkjunni.
Er kapella þar sem krossinn stóð; fór
eg þar niður i kjallara og sá holttna
eftir tréð og gaf munkurinn ntér
hvitleitan sand úr holunni til tninja.
>ar sent þeir skildu Pétur og Páll, er
kirkja í minningu þess, og nokkru ut-
ar, á leið þeirri er Páll gekk, er
Pálskirkjan: það er stór og mjög
unda af verði því, er þeir kveða tyrst, f()gtir kirkja; vjs skoSugum hana og svara.
Um fleira í þessari makalaustt upp, en þeir firtast ekki við það, enjdágumst afi marmara súlnaröðunum Mér lízt vel á landið og bæinn;
grein Jóns verðttr ekki talað að sinni; bjóða varninginn með svo m'iklum . hennj og framhlifi kjrkjunnai.( sem n.iklu betur en eg hafði búist við.
þar er alt látið fjúka, sem heimsktim ákafa, að þvi getur enginn trúað, sem ! gr mjög skreytt_ Svo gengum við Eg hefi séð nokkra smáb«*i hér í
j alla leið út á staö þann, er Páll var fylkinu, og suma miklu eldri en
værti
fallnir, og ntargir færari én eg. En um þar innan um_
hitt gegnir fttrðti, hve fáir rita í, Rjverton mun vera öllu minni bær
bloðin héðan, og er hér þo völ a en Árborg. Rærinn stendur beggja
mörgtim, sem færir eru ttm það. megin Islendingafljóts, sem þar er
Það er gömtil islenzk venja, þeg- ír.iklu yatnsmeira og fegttrra; en ekkí
ar einhver kemur úr ferðalagi um ó- er bæjarstæðið þar eins fagurt og í
kunnar stöðvar, að spyrja: Hvernig j Arborg, þvi þar er lægra lan3 með
Ieizt þér a þig þarna ? Eg hýst við.1 ánni. Milli bæjanna eru um 15 mil-
að þú myndir spyrja svo, ef við
fyndumst, og því ætla eg að reyna að
ur, og rennur fljótið þar t ótal bugð-
um. Þár búa landar nær á hverju
landi. Er þar hver bletturinn öðrum
fegurri með fljótinu: háir bakkar og'
sléttir akurblettir og skógar á víxl.
Ekki skyldi mig ftlrða, þótt þar yrði
margtir blettur seldur háu verði í
manni getur dottið í hug, — heimsk- ekki reynir.
um og örvita af reiði. | Vatikanið stendur rétt hja Péturs- j hálshögginn; heitir þar blóðakur. þenna, e»i Arborg stendur engum j framtíðinni fyrir sumarbústaði.
F.itt má þó minnast á, það, að Hkr. kirkjunni; a því eru margar dyr, pru þar þrjár kirkjtir bygðar til þeirra að baki, en mörgum framar, Framfarir eru hér meiri en eg
se að troða niður skóinn af einum enda munti margar vistarverurnar. j nljnnjngar um þenna athurð, og hafa þegár tekið er tillit til aldurs og bjóst við í mörguni greinttni. Mestir
formanni íslendinga, Mr. H. J. Berg- Sagan segir, að herbergin séu 11000: • ýms tákn og stórmerki átt að gerast íi amfaraskilyrða. Bæjarstæðið er j bændur hafa rutt og brotið talsvert
mann. Það má nú fullyrða, a'ð þjónar í rauðum einkennisbúningi og þar_ eit, hifi fegursta, sem eg hefi séð hérjaf landi, sem geftir góða uppskeru,
Hjálmar hefir búið svo um hnútana, með rauða stóra stafi í hendi, standa Baðstaðinn mikla _______________ ‘‘Thermæ” ____ á sléttlendinu. 1 slendingafljót renn- i þegar árferfii levfir. Hafa þeir flest-
að fáir aðrir en þeir, er notið hafa við andyri, þar sem gengið er inn til j skofiufium vifi. liggur hann allur í»ur gegnum endilangan bætnn, og ir nóg korn til foðurbætis, og marg-
ávaxtanna af hans “afreksverkitm”. páfans; ekki tróðum við hann unl | rustuni, sem sjálfsagt hefðu frá' enda þótt það sé vatnslítið hér og1 ir talsvert til sölu. Góðir upphleypt-
er búin, er hún svo velgjuleg, að það munu kæra sig um að hafa hann fyr- tær, en sáum nýmálaða snildarlega; mörgu að segja. ef talað gætu; þar geti naumast fljót kallast, þá eru áð j'r veg'r eru lagðir eftir flestum aðal-
þurfti lögbersgkan koparmaga til ir fulltrúa á nokkurn hátt. Því þó gerða mvnd af honum í einu afjvoru lejkfimis- og lestrarsalir auk Þv' allháir bakkar. sem gera fram-1 brautum, og sktirðir meðfram þeim
þess geta kingt henni án þess að hann aldrei hafi verið sinn eigin mörgu og fögru söfntinum í Vati- fital baðklefa; er sagt, að þar hafi neslu auðvelda og halda bæjarstæð- t:! framræSlu að fljótinu. Er það
verða ilt af. Um Mr. T horson var herra. heldur veifiskuti annara, jafnt kaninu; situr hann þár i öllu skrúði ; oft verið glatimur og gleði og mikið 'n" Þur*'' B*r'nn er allvel húsað-1 tnjög mikil bót, því landið er slétt, og
ráttúrlega ekki getið, þvi þó hann sér verri og betri manna, þá er það og virðir fvrir sér þá, er fram hjá | unl ástaræfintýri á keisaratímabilinu. 111 °K re>fhilega bygðtir. að öðru leyti voru á®"r m'kil vandræði að, hvað
se formaður lögfræðiskola fylkisins r,ú hann, sem verið hefir við útveg-, ganga. Skoðuðum við oft söfn þessi ] Borghesi-höllinni — gömlu höffi en hv'> að fljótið rennur i btigðum í fler var votlent í rigningatíð, þvt
og sá fyrsti Rhode Scholar, sent anirnar meðan hinir voru í felum, og og Sixtinsku kapelluna,-sem þar er; íng’jasetri í útjaðri Rómaborgar — gegnum hann, sem gerir götu þá, er ekkert gat runnið fram. Palsimi er
Oxford, heíir þvj hefjr aðallega skömmin á honum myndirnar i henni eftir Michael An- er undtirfagurt málverka- og mynd;| nieð þvi liggur, nokkuð hlvkkjótta.
gelo eru heimsfrægar, enda eru þær safn ; þar sá eg til dæniis frummynd- Mest viðbrigði voru mér, hve bærinn
gersemi. Upp í Kapitolium er geng- jna “Jarðnesk og himnesk ást” eftir er al-islenzkur. Hér heyrist varla
ið eftir feikna mikltim steinstiga; þar j Tizian, sem Iifði 1477—1576 og átti enskt orð eða ávarp, og betri íslenzka
lcngst af heima í Venizia. Mynd er her <öluð alment en á flestum
til
I
Manitoba sendi
hann aldrei lent i neinu kirkjustappi skolIið.
og því á Lögbergs vísu ekki orðið sér
né Islendingtim yfir höfuð til sæmd-
ar. Þegar nú Heimskringla getur,
ekki að sér gert en að henda gaman
að “lofkvæðintt”, reiðist Jón svo yfir
.sig, að hann ryður úr sér þeirri ill-
orðustu skammargrein, er vér mun-
ttm eftir að hafa lesið, og er þá mikið
sagt.
Greinarhöfundinum er borið á brýn
“guðlast, lýgi, illmenska og heift”,
með öðru jafn góðu og göfugu.
Hvað guðlastinu viðvikur, er ekki
gott að vita, hvað átt er við, því
fæsta mun hafa grunað, að þeir Jó«
og Hjálmar væru komnir í guðatölu.
Að þeir eru “heilagir menn” og
“guðsbörn”, vita náttúrlega allir.
Það þarf ekki meira til þess nú á
dögum en að gerast meðlimur Fyrsta
lútherska safnaðar (sbr. “— í samfé-
lagi heilagra” og “— guðsbörn mega
líða eins og annara manna lxirn”,
.sem brúkuð er uin óbr.eytta meðlimi
safnaðarins). Hitt eru meiri frétt-
Suðurgangan.
Eftir I. G.
Tekið úr Lögréttu.
I á vinstri hönd, þá upp er gengið,
| sést úlftir í búri, reikar hann oftast
hér nær í hverju húsi og eins út um
bygðina. ,
F.ins og eg hefi áður getið um, er
bærinn og bygðin í kring íslenzkari
en eg hefi áður þekt hér í landi; og
trúað gæti eg því, að hér vrði eitt
þessi er mjög fræg, og hefir Róm- sveitaheimilum, sem eg þekki i öðr-
fram og aftur og virðist ekki kttnna verjunt verið lioðið fyrir hana svo nrn nýlendum. Islenzk gestrisni er sterkasta vigi islezks þjofierms, á
. sem liezt við sig; á það líklega að j miljónum króna skiftir. Einn af fler a háu stigi, svo lengra verður, he«s siðustu dogum. Vonandi verð-
vera úlfynjan, sem bjargaði þeim höfðingjum þessarar Borghesiættar varla komist, eða svo hefir mér "r þess langt að bíða, en ah þvi mun
\l ram k- . . Rómulusi og Remusi jorðum; sjást j var gjftur systur Napoleons I.; hefir revnst það. J h° reka un' síðir. Eg oska íslenzka
. 1 .arRafi e.rU "m: SUm'r aístaðar myndir af henni með strák- hún því um eitt skeið verið húsmóðir Un, efnahag manna hér get eg! hæl""n al,ra hei,,í' ,anKra ,ifdaSa-
h^ð n «r k *' Ve.'' eR ana á spenunum; gæti eg trúað. að, j hou þessari og sat víst fyrir (sem ekkert sagt, til þess er eg ekki nógu' Þess skaI ^et'ð, að eg hefi enn
l'fi A 'V' V' °K m' ' C J m>'nd l)ess' v*r' merki Rómaborgar. Model), er frægtir franskur mynd- kunnugur; en hreinleg og myndar-jekk' konníi aS (,'nil'. Ma vel vera,
inri a, gu , og gersemum. Mærst Uppj 4 Kapitoljuin *eru stórar'og hoggvarj var að búa til Venusstatue leg eru húsakynni hér, og hvergi hefi aP sá bíer sé ennÞá Wenxkari, og
og 1 omumes er e urs ir jan, f.(grar hvggjngar. T einni af bygg- eina mikla og nierkilega, sem þar er eg orðið var við verulegan skort eða ^ess v,ld' epr oska' Þa hef' eg
,>nr ,ram'in 3na er ’’ °r SVa ' ingtim þeim er ráðhús Rómabórgar; tjj sýnis. Kringum höll þessa er stórt örbirgð, sem oft má sjá í bæjum, von um' afl 'slenzkan eigi langa
a f)v' har Pýramid'. Margfaldar þangafi streymdi á sunnudögum og fagUrt skrautsvæði; þar standa þótt smáir séu.
. úlnaraðir eru til beggja hliða við f joldj af hjónaefnum til að láta gifta; ’ineskin i röðum meðfram gangstíg- Bærinn varð fyrir miklu tjóni í
sv.tði þett.i og myndást göng á niilli sjg ^>g fygldi þar með fjöldi mikill; um. Má þar einnig sjá fjölskrúðug- vor, þar sem verzlunarstræti hans^
laðBnna, en þak er yfir. Þegar inn en útj fyrjr þiðu hifreiðar og hesta- al, jurtagróður, tjarnir, gosbrunna brann til kaldra kola. Var þá ekki!
að íslenzkan
framtið fyrir höndum í þessu landi.
GuSm. Jónsson
(frá Vogum.)
1 kirkjuna er komið sést legió af
páftim, höggnuni í marmara, eru . . .
bættismenn
líkneski þessi engin smásmíði. Svo
situr Pétur jiostuli þar — úr bronce.‘^f K
vrgnar svo hundruðtim skifti. Em- ^ og 1 eikvelli. J hægt að kalla, að nein verzlun væri
í einkennisbúningi skift-| Af sjúkrahústim þeim, er eg kom á eftir í bænum. Á þessu réðist þó
Jóhann Breiðfjörð.
Jóhann Gtiðmundsson Breiðfjörð
apitolio er ágætt útsýn vfir For- J er Policlinico nefnist; er það stórt ir komu upp skýlum til bráðabirgða var fæddur að Bæ í Steingrímsfirfi
Hefir hann kórónu á hófði og er um romanum, Colossetim og Palatin-Jog íJkrautlega og hi'ð vandaðasta í ug hafa rekið þar verzlun, þótt í i Strandasýslu 15. júlí 1845 og ólst
1 þessi engin smásmíði. Svo ust jj afi framkvæma giftingarnar. '' í Róm, þótti mér mest koma til þess, furðt, fljótt bót. Allir kaupmennirn-;
h:nn tigulegasti, kyssa allir á fót|hæfiina “Forum” — þessi frægi
hans. sem töluvert er farinn að eyð-j srmkomustafiur R(',mverja _
er 1
alla staði. Læknarnir eru mjög vin- smærri stíl hafi verið en áður, og
giarnlegir og sjúklingarnir margir sumir þeirra eru búnir að byggja bet-
og mein þeirra margvísleg eins og ur en áður. Aðrir eru að byggja,
gengui-.
Eftir að eg hafði dvalið rúmar 4 fyrir veturinn verður vonandi flest
irnar, og hefir ekki áður heyrst, að ast> >ví f,estir J5urka vist af ho,,unl l*gð milli hæðanna: þar er mikið af
alt þetta fólk séu guðir; hefir breyt- íyst með vasaklfit sínum. Inni í rústum, hafa líklega verið hoFog
ing sú víst orðið, þegar flutt var í aðalaltarinu eru margir helgir dóm-, kirkjur; þar ertt margir merkir sig-
T jaldbúðina. . ar> d- hápa Péturs og skrin með urbogar, sumir nokkuð brotnir og viknr • i Róm, vildi eg fara að halda komið í samtlag aftur. Aðeins ein
Á “lýgi, illinensku og heift” er ekki einhverju af hans jarðnesku leyfuni hrot af súlum. Rústirnar á Palatin-^ lengra suður á bóginn, því Neapel verzlun þyggir ekki í ár, en það er
heldur gott að átta sig í Heims- í Auðvitað er þar hjá stórt líkneski, hæðinni eru stórfenglegar; þar hafa .carð-eg að sjá, áður en eg færi að verzlun þeirra Revkdals og Sigur-
kringlugreininni. Hún sýnir sig sjálf,■ mynd af Pétri á krossinum, veit höf-^þeir Ágústus keisari og Keró bygt snúa heim á leið. Samferðamenn jóns Sigurðssonar. Þeir áttu áður
hvort
þar upp til 16 ára aldurs. Þá fór
hann til Guðbrandar í Hvítadal
stjúpföður síns og Sigríðar móður
eða í undirbúningi með það, svo aðjsinnar, konu Guðbrandar, og dvaldi
þar er nokkru logið, og ill- „ðið niður; sögnin segir, að hann^ fagrar hallir og margir fleiri keisar-
þar í fjögur ár. Hann mun hafa
verið í hákarlalegum frá því er hann
l’ór frá Guðbrandi, þar til vorið
1876, aö hann fór til Ameríku. PTann
var fyrsta veturinn á Gimli. Þar
mínir vildu ekki yfirgefa Róm strax, stór húsakynni en miður vönduð, og,riisti hann fvrrikonu sína, Guðrúntt
4