Heimskringla - 04.02.1925, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 4. FEBRÚAH, 1925
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSiÐA
-----------------
The Dominion
Bank
HORNI NOTRE DAME AVE
oe SHERBROOKE ST.
HöfuSstóll uppb........$ <,000,000
Vwasjóöur ..............$ 7,700,000
AlUr eignir, yfir ....$120,000,000
Sérstakt athygli yeitt viðskift-
Um kaupmanna og verzlunar-
félaga.
Sparisjóðsdeildin.
Vextir af innstæðufé greiddir
Jafnháir og annarsstaðar við-
Rengst.
PHONE A 9253
P. B. TUCKER, ráðsmaður.
History of Iceland.
BY
KNUT GJERSET, Ph. D.
Ncw York.
Mactnillan Cotnpany 1924. X -f 482
bU. og 2 myndablöð (.þjóðfáninn og
landabréf). — Vcrð 4 dalir bundin.
Að svo miklu ieyti sem það er á-
uægjulegt fyrir oss, að aðrar þjóöir
þekki land vort og þjóð, hag hennar
°g sögu, er bók þessi góð. Hún er
fullkomnasta Islands.saga, sem til er
' einu iagi, og hún er rituð á víð-
kunnustu tungu veraldarinnar. Hiin
er skýrt og skorinort rituð, og af vel-
vilja og skilningi. Hún er bygð á
eldri ritum og er vitnað í þau um
flest neðan meginmáls; hefur höf-
undurinn kynnt sér margt slíkt að
v'su og flest það er nauðsyn bar til,
en undarlega víkur því við, að hann
vitnar ekki í hina nákvæmlegu ls-
lendinga.sögu meistara Boga Th.
Melsteðs, og skýrir þó frá því, þar
sem hann segir frá honum (bls. 422),
að 2 bindi séu komin út af henni; _
þau eru nú nærri 3. Því síður getur
höf. um hinaó minni íslands-sögur
®°Ka Jóns Aðils, eða siðaskifta.
Sögu Páls E. Ólasonar.
Yfirleitt er þessi saga rétt, eftir því
sem alment hefur verið álitið um flest
atnði og aðrir höfundar hafa talið
áður. Bókanöfn og höfunda eru þó
mjög víða rangt eða óviðkunnanlega
TÍtuð og ýmsar fleiri þess háttar smá-
villur, sem hér er oflangt mál að
f'na. t. d. að Koðrán að Giljá hafi
orðið talinn á að fá Þorvaldi syni
sínum skip til utanfarar (bls. 50), að
Fagrey, þar sem Sturla Þórðarson dó
sé í Borgarfirði (bls. 220), að hirð-
stjóri (Vigfús Ivarsson) hafi stefnt
Þórði Sigmundarsyni (1394 til Mos.
felU (fyrir Mosz’alla), og raunar eru
f,eiri villur í frásögninni um það mál
(hls. 250—52; Jón Arason er sagður á
e.num stað (bls. 277) hafa verið bisk-
UP í Skálholti, og Þorlákur helgi á
öðrum stað (bls. 279) hafa verið Þor.
láksson. Alt þvílíkt má auðveldlega
Jagfæra á viðaukablaði, og við endur.
pt entun, ef til kemur. En bagalegri
eru ýmsar rangar frásagnir og greina
gerðir; á þeim ber langmest i 3. kapt-
tuIa, sem er um stjórnarskipulag lýð-
veldisins. Þar er t. d. sagt (bls. 33)
að Úlfljótur hafi verið kosinn 927 til
að undirbúa lögbók, hann hafi and-
asr 930 (bls. 34); að alment sé við-
urkent, að dómendur t fjórðungs-
dómi hverjum hafi verið 36; rangt
er skýrt frá dómnefnu í fimtardóm
^hls. 39) og það ekki rétt, að hann
hafi setið með (together with) Iög-
'éttu, og að það hafi leitt af stofnun
ans- að hólmgöngur voru af teknar
með lögum; þá skoðun Maurers hef-
Ur Vilhj. Finsen hrakið; en höf. virð-
lst ekki þekkja rit hans uni stjórnar.
s^ipulagið á lýðveldistímabilinu — né
gefa gaum alþingissöguágripi Einars
Arnórssonar. Það verður hvergi séð
að lögbergsgangan hafi verið “pro-
cession ’ til lögbergs (bls. 42), þótt
"afnið á henni bendi til að það sé
"Pphafle^a dregið af því, að menn
gengu þá fyrst alment til lögbergs, —
Þvi að þaðan skyldí gangan hefjast,
— þá er henni lýst í Grágás sem
procession” frá löghergi (sbr. Árb.
F°rnl.fél. 1911. bls. 10—13). Rangt
'er það líka, ýið fjórðunjgsdómarn-
't 'hafi setið að dómum hvern þing-
óag, nema þegar lögrétta átti setu eða
lögsögumaður bauð þeim til setu á
lögbergi, að lögrétta hafi farið út 4
akveðna daga í hverju þingi; þeir
voru oftast 3, en þriðja hvert ár
hefur lögréttan haft samkomu þess
utan í upphafi þings til þess að kjósa
(venjulega endurkjósa lögsögumann-
mn. Frá alþingisstaðnum sjálfum,
einkum lögbergi, er ekki alls kostar
rétt né vel skýrt, (bls. 42)—44). Höf
virðist taka góð og gild nýmæli
Björns próf. Olsens viðvíkjandi
stjórnmálabaráttu nokkurra kristinna
goða, er kristni var hér í lög tekin,
án þess að geta þess þó, hversu á
þeim kenningum stendur (bls. 63). —
Fleiri dæmi skulu nú ekki til tind hér.
Höf. skýrir greinilega frá stjórnar.
baráttunni, alt frá því að farið var að
hreyfa endurreisn alþingis og þar til
er stjórnarskráin var fengin (16.
kap.), og síðan (í 8. kap.it-hinni stð-
ari baráttu (1881—1918), alt til þess
er Island var af Dönum viðurkent
fullvalda ríki. I siðasta, 19. kap. skýr.
ir höf. all-greinilega frá innflutningi
Islendinga til Ameríku og sögu
landa vestra.
Þessi íslands.saga er ekki að eins
stjórnarfarssaga, styrjalda og at-
burða, heldur jafnframt að dálitlu
lejdi bókmenta saga og annarar
menninga-, ræðir um landshagi og
verzlr.n, um hag og ástæður þjóðar.
innar í ýmsum greinum. Bókin er
þannig hin fróðlegasta og mumt
margir kunna höfundi og útgefanda
þakkir.
Anægjulegt væri að fá nú út jafn-
góða Islands.lýsing frá sama forlagi,
nema beÞi yrði, og síðan myndábók
með þeim báðum.
Hingað koma nú árlega allmargir
lenskumælandi menn og ýmsir leita
hingað fróðleiks um Island og Is.
lendinga. Því er hér ástæða til að
mælast til þess, að bóksalar hér á
landi hafi þessa Islands.sögu jafnan
til. — M. Þ. — (Skírnir.)
Fréttabréf.
(.Fratnhald).
Þegar ég lagði á stað frá Everett
kl. 10 f. h., 14. þ. m. var sama snjó
slydda, og var næsti bær sem stopp.
að var Snokomish 42 nrílur frá
Seattle, en Seattle er 33 mílur frá
Everett, lítill bær en heldur laglegur,
og aðeins með einni sögunarmilnu.
Eand þar að sjá alt óunnið og leit
úr með lítilli framför. Svo var hald-
ið áfram, þar til stoppað var í Sky.
komist. Sá bær er neðan við Cascade
fjöllin, talsvert stór bær og timbur.
iðnaðarbær og margar sögunarmvln-
ur. Land þar sýnist mjög iítið rækt-
að. Hann er um 50 mílur frá Ever.
ett. Svo var haldið áfram næstum
stanslaust, þar til komið var til
Wenatchee (heimsfrægur eplagarður).
Það er stór hær, um 8i—10,000 manns.
Þar er ekki mikið af verksmiðjum,
utan kassa verksmiðjur, og á milli
hans og þess bæjar, sem ég nefndi
síðast, er það hrikalegasta og ljótasta
land, sem ég hefi séð og rennur lest
in i hring kringum einn himinháan
sandskriðuhólin eftir annan, og er
það að kalla ónýtt land, eða svo leist
mér á það. Þá var ég kominn 132
mílur frá Everett.
Næsti bær þar sem við stönz.
uðum var Odessa, 230 mílur frá
Everett. lítill og Iaglegur bær, með
talsverðum iðnaði og land ræktað að
mun. Næst kom Harrington, mjög
snotur bær, en ekki stór, 252 mílur
frá Everett. Svo var haldið til
Spokane, 300 rnílur tfrá Everett,og
er það 3. stærsta borgin í Washing.
tonriki og með hátt upp í 125,000;
Ijómandi falleg borg, og er hún talin
fallegasta og þriflegasta Irorgin í
Washington.ríki, enda er alt land þar
i kring einn aldingarður, enda er það
almenningssögn, að hvergi í stórborg
sé líðan fólks betri.
Þaðan var haldið inn í Montana;
er komið var til Cut Bank, 742 mílur
frá Seattle; laglegur bær með 1500
íbúum. Frá því eg fór frá Spokane, og
þar til ég kom til Cút Bank, gat ég
ekki neitt séð, því nótt var, utan
land var alt undir tveim fetum af
snjó, eða vel það, en eftir því sem
letigra dró austur, varð snjórinn
minni.
Þá er Blackfeet Indian Reserve;
mest alt að sjá lítið unnið og hæð-
ótt land, og að líkindum alt of þurt
í flestum árum.
Þá kom Shelby; langt frá að
vera girnilegur bær, og. ekki stór, og
langt frá því að vera nógu stór fyrir
að halda hnefabardaga í fyrir
Dempsey, og varð honum hált á því
1923, því allir töpuöu, sem studdu að
þvi peningalega, og var mér sagt, að
ekki tæki minna en 10 ár þó góð ár
væru að rétta við. Svo var stanzað
í bænum Havre 871 m. frá Seattle;
stór bær og mjög þriflegur; fékk ég
15—20 minútur til að skoða hann, er
hann talinn einn með fallegustu bæ.
um í Montana með 8000 ibúum, eða
þar um. Montana er að mestu slétt-
lendi, og mun véra stærst af öllum
norðurfylkjum Bandaríkjanna, og
manni rennur til rifja að sjá alla þá
auðu sléttu, húsa. og allslausa, liggja
óunna, og ekki svo mikilsvirði, að
hægt væri að hafa þar fjárhóp, því
ekki er vatnsdropa að fá á 100 og upp
i 1000 mílna svæði.
Næst var stoppað í Chinook, þar
sem C'hief Joseph var yfir-
unninn 1872. Sá bær er með 1500 L
búum, þriflegur bær og með breið
stræti, en ekki sá ég þar neina iðn.
aðarbyggingu. Hann er 892 mílur frá
Seattle. Þar var hópur af gripum
að herja gegnum gaddinn, um 2 feta
snjó og 15—18 fyrir neðan zero, en
þar mun vera mikil griparækt, og er
það pláss kent við Milk River Valley.
Svo var komið til Wolf Point, og
er þá komið inn i Ft. Peck Indian
Reserve og nær hún alla leið frá
Glasgow til Willeston. Borgin hefur
um 2500 íbúa og er 1073 milur frá
Seattle.
Þá kemur Williston með 12—1500
íbúum.
Eg hefi oft hugsað með sjálfum
mér, svona: á hverju lifa og stækka
allir þessir stóru bæir í Montana, þar
sem mikið af landinu er ónýtt til alls.
Nú var nóttin komin, svo ég varð
að hætta að hugsa um öll þessi und,
ur með Montana, og þegar ég vakn-
aði var ég kominn langt inn í Norð.
ur Dakota, og brá mér þá við. Að.
eins grátt af snjó, en gegnum alt
Montana, sem ég sá, var tvö fet og
meir yfir allt.
Jæja, ég er nú ekki neitt að lýsa
Dakota, kom til Grand Forks kl. 12.10
og varð feginn að koma út. Eg fór
í talsímabókina og fann þar númer
af húsi míns góða og gamla ná.
granna, Mr. og Mrs. Á. Árnason,
sent lengi bjuggit norðvestur af
Hensel, og þar var tekið á móti mér
eins og bróðir og var ég þar til kl.
8 næsta morgun. Eg hitti þar Mr.
Friðrik Reinholt, og sýndi hann mér
mikið af verzlunarparti bæjarins og
hafði ég mikla skemtun af samfylgd
hans. Hann er skýr maðtir og hefur
rutt sér braut hér í Dakota. Hann á
marga uppkomna sonu, sem lifa á
stórbýli sem hann á 130 mílur norð-
vestur af Grand Forks. Á hann
góða húseign hér í Grand Forks, og
hefur yngri börn sín hjá sér, og njóta
þau skólamentunar.
Þetta er orðið býsna langt mál, og
bið ég alla vel að virða, ef eitthvað
er rangt hermt.
Eg kom til Hallson um kb. 3 á laug
ardag, en lagði á stað frá Blaine kl.
4.30 á þriðjudag, og farið kostaði
$57.00 og svefnvagn $9.00, og mál-
tíðir aldrei undir $1.00.
Með beztu óskum ti! blaðsins og
allra landa.
S. A. Andcrson,
Hallson, N. Dak.
------0-------
Ritfregn.
Islanske smásagor. Adolf För.
sund sette um til norsk. Oslo, Ol-
af Norlis Forlag, 1924.
heyið og Guðm. Hegalín: Tófu-
skinnið.
Um þýðingar Försunds er það að
segja, að þær virðast hárréttar og
nákvæmar, að því er ég frekast hefi
getað séð við fljótan lestur, og er á
þeim vandvirkni mikil um orðaval
alt og setningar. En enginn hægðar.
leikur er að þýða t. d. sögur eftir
Guðtnund Friðjónsson á önnur mál.
En það sýnir best, hve norskt sveita-
mál og hugsunarháttur alþýðu í
mörgu er líkur því, er hér gerist, að
þar sem daglegt mál er einna best
þrætt í sögunum, eins og t. d. hjá
Guðm. Friðjónssyni og Hagalín, þar
er þýðing Försunds viða hvað best
og mest lifandi. Hefir Försund víða
gengið all-langt í því að halda ís.
lenzkurti orðum og orðatiltækjum.
þar sem eitthvað tilsvarandi finst í
norsku sevitamáli, þótt eigi sé notað
venjulega í nýnorslku ritmáli.
Enda er sveitamál Försunds (í
Sogni) auðugt að gömlum orðum,
sem sjaldgæf eru eða óþekt annar.
staðar um sveitir Noregs.
Ummæli Försunds sjálfs um þýð-
ingu sína, lýsa ef til vill best starfi
hans. Hiann segir á þessa leið í
bréfi:
“ ...... Eins og þú sérð, er sumt
rétt, sum hér um bil rétt, — og sumt
rangt. En venjulega hefi ég þó haft
einhverja ákveðna meiningu með
hverju atriði. Orðrétt þýðing er þetta
eigi. Stundum hefi ég með ásettu
ráði vikið ýmsu við, einnig getur
skeð, að ég hafi mislesið á stöku stað,
svo að misskilningur hafi orðið, og
auðvitað getur líka hafa komið fyrir
stöku sinnum, að ég hafi eigi skil-
íð frummálið nógpi vel. En svo hef.
ir það einnig komið fyrir, að þó ég
hafi skilið islenzkuna, þá hafi ég með
en-gu móti getað fundið tilsvarandi
orð á norsku .....”.
Það má fullyrða, að Försund hafi
tckist mjög vel með þýðingar þess.
ar, enda var hann orðinn vel fær í
íslenzku og hafði lesið allmikið af ís-
lenzkum bókmentum, fornum og nýj-
um. Meðan hann var hér heima,
hafði 'hann þýtt Höllu eftir Jón
Trausta, og mun hann ætla sér að
þýða fleiri sögur af þeim sagna-
bálki. (Heiðarbýlið), og fá leyfi að-
standenda til að gefa þær út. —
Eg hefi að gamni mínu borið sam-
an þýðinguna og íslenzku söguna
Tófuskinnið, orði til orðs og dáist ég
að því, hve vel þýðandinn hefir náð
orðalaginu í samtölunum, sem víða
eru allsérkennileg. Það má vonandi
fullyrða, að Försund muni eiga eftir
að vinna íslenzkum bókmentum og
íslenzkri menningu yfirleitt, mikið
gagn í Noregi. Hann er grandvar
mjög og vandvirkur og drengur góð
ur. Hefir hann fulilaní skólning á
þjóðlífi vou og menningu, og mun því
jafnan segja satt og rétt frá eftir
bestu vitund, án þess þó að lofa um
það, sem sæmileg er, né lasta um of
það, sem miður kanna að fara. Hætt
ir of mörgum útlendingum, því mið-
ur, við þessu hvorutveggja, og er
eigi auðgert að segja, hvort skaðlegra
er þjóð vorri. —
Försund er nú kennari í lýðhá-
skólanum á Jaðri.
Helgi Valtýrsson.
> — Visir.
--------•-------
Frá íslandi.
Norsku stúdent og kennari Adolf
Försund, sem mörgum er kunnur, síð-
an hann dvaldi hér í fyrra og stund-
aði nám við háskólann í fyrravetur,
hefir unnið allmikið að því, síðan
hann kom heim aftur til Noregs, að
kjnna Island og ísl. bókmeri(tir þar
i land'- Hefir hann haldið allmarga
fyrirlestra víðsvegar, um Island og
isl. menning, og einníg þýtt talsvert
úr bókmentum vorum á Norsku (ný.
norsku). M. a. hefir hann ritað í
stúdentablaðið “Fram” alllanga grein
um tsl. bókmentir, og birt þar smá.
kafla í bundnu máli og óbundnu, er
hann hefir þýtt úr íslenzku. Má þar
til nefna smásögu E. Kvarans, Þurk.
ur. Kafli úr Fornar ástir, eftir Sig- 1
utð Nordal, kvæði eftir Davíð Stef.
ánsson, — og Island farsælda frón.
Fríkirkjan. — Siðastl. sunnudag
var fyrst messað í Fríkirkjunni hér i
hænuni eftir þær miklu umbætur á
henni, sem gerðar hafa verið á þessu
hausti. Vígði séra Ólafur Ólafsson
hina nýju kirkju með snjallri og
skörulegri ræðu, er. siðan flutti séra
Arni Sigurðsson prédikun, jtalaði
um vöxt Fríkirkjusafnaðarins og
mintist þeirra manna, sem mest og
bezt hafa unnið að þroska hans og
gert honum fært að eignast stærstu
kirkjuna, sem nú er til hér á landi,
en það er Fríkirkjan, eftir stækkun.
ina í haust.
Árni Jónsson alþm. er fyrir nokkru
alfluttur hingað til bæjarins með
fjölskyldu sina og tekur við ritstjórn
“Varðar” nú um áramótin.
Nu hefir Försund safnað nokkrum
af þyðingum sínum í bók, sem nýkom-
i" er ut á forlag ólafs Norli í Osló.
— Sögur þessar eru : Einar H. Kvar.
an: Vistaskifti og Marjas. Gestur
Pálsson: Grimur katipmaður deyr.
Jon Trausti: Þegar eg var á frei-
gátunni. Guðm. Friðjónsson: Gamla
Nýtt sálmasafn hefir Isafoldar-
prentsmiðja gefið út að tilhlutun
Haralds prófessors Níelssormr, og
verður það notað við guðsþjónustu-
gerðir hans i Fríkirkjunni. Safnið er
ekki stórt að eins 77 sálmar, og er
meira en helmingur þeirra eftir séra
Matth. Jochumsson.
'Stúdentagarðurinn. — Eignir sjóðs
hans eru nú: I sparisjóði um 42 þús.
kr. Skuldabréf og hjá gjaldkera um
7 þús. kr. Safnað i Kaupmannahöfn
um 10 þús. kr. Loforð úr s. st. um
10 þús. kr. Gjöf Thors Jensen og
frúar 10 þús. kr. Gjöf lækna 5 þús.
kr. Samtals eru þetta um 85 þús. kr.
Utistandandi er enn (fyrir happa.
drættismiða o. fl.) um 15 þús. kr.,
eignir á sjóðurinn fyrir c. 3500 kr. og
svo fiamlag sáttmálasjóðs. Er gert
ráð fyrir því, að hann verði orðinn
um 100 þús. kr. með vorinu. Er
þesta getið hér til fróðleiks fyrir þá
mörgu, sem lagt hafa skerf til sjóðS.
ins, því önnur nánari skýrsla hef.
ir .ekki verið géfin út.
Magnús Jochumsffin* jpósffnájarit-
rai er nýfarinn til Khafnar og ætlar
að vera þar á 300 ára afmælishátíð
póststjórnarinnar dönsku.
Sigurður Briem póstmeistari er
nýlega sæmdur kommandörkrossi
Dannebrogsorðunnar, 2. gr.
Rauði krossinn. 10. des. síðastl.
var stofnaður hér í bænum “Rauða-
krossfélag Islands”. I stjórn þess vo' ii
kosnir læknarnir: Guðm. Thoroddsen,
Gunnl. Claessen, Stgr. Matthiasson
og Þórður Thoroddsen, en auk þeirra
L. Kaaber bankastjóri, Sv. Björnsson
fyrv. sendiherra, Tr. Þórhallsson rit-
stj., Inga L. Lárusdóttir, ritstj. og
Hallgrímur Benediktsson heildsali.
Sigurður Magnússon kand. theol.
frá Flankastöðum andaðist hér í bæn
um síðtstl. laugardagsmorgun, fanst
örendur úti á götu. Hann kom heim
hingað frá Ameríku fyrir nokkrum
missirum, en hafði þá dvalið vestan
hafs nál. 20 árum. Hann var fæddur
7. febr. 1866 í Nestjum á bfvalsnesi,
itonur Magi^úsar Stefánssonar, sem
þá var vinnumaður þar, og Elínar
Ormsdóttur bónda á Nýlendu á
Hvalsnesi, Ólafssonar. — Stúdemc
varð hann 1889 og úrskrif-
aðist af prestaskólanum 1891. Síða»
var hann við kenslu og verzlunar-
störf hér í bænum og kvæntist 1894
Gróu 'Helgadöttur kaupmanns
Helgasonar. Eignuðust þau nokkur
börn, en skildu, og fór hann skömmu
eftir aldamótin vestur um haf og var
þar til og frá, lengst um vestur á
Kyrrahafsströndum, þangað til hann
leitaði heim aftur, eins og fyr segir.
Hann var greindur maður og náms-
maður góður, en líjtill staðfeij U-
maður. Á yngri árum sínum var hann
einn af helstu Ieikendum þessa bæjar.
0

ivanhoe Meat Market
E. COOK, EIGANDI
PHONE A 9663
764 WELLINGTON A V E.
Héðan af xnun ég ætíð hafa birgðir af ágætis
HANGIKJÖTI
auk annara tegunda af kjöt- og matvöru
af beztu gæðum.
Æski viðskifta Islendinga sérstaklega.
EIMSKIPA og JÁRNBRAUTA
FARBRJEF
il og frá öllum pörtum heimsins
----- UMBOÐ FYRIR ÖLL
VRVAL LEIÐA
— Á —
Landi eða Sjó
U MBOÐ FYRIR ÖLL
EIMSKIPAFJELÖG
ÓKEYPIS AÐSTOÐ VIO CTVEGUN VEGA-
BRÉFA, RÆBISMANNA UNDIRSKIUFTA
LANDGONGULEYFA O. S. FRV.
Farbréf borguð í Canada
VER GETUM HJALPAÐ YÐUR VIÐ
FLUTNING SKYLDMENNA YÐAR TIL
CANADA
Spyrjið nœsta umboðstnann:
CANADIAN NATIONAL RAILWAYS
Styzta leiðin milli Vestur.Canada og ættlandsins er með Can-
adian National Railways, um Halifax, N. S. eða Portland, Me.
Úrval leiða — beint eða um Toronto.
fcARMnW*
gAHNWS
Va" T»f Ti" <0. Tál
♦♦♦
♦♦♦ Wýjar vörubirgðir Timbur, Fjalviður af ölL. ♦♦♦
—--------------------------- um tegundum, geiréttur ♦♦♦
♦Ia og allskonar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar. ♦!♦
X. Komið og sjáið vörur. Vér erum ætíð fúsir að
x
sýna, þó ekkert sé keypt.
♦!♦ TheEmpire Sash & Dood Co.
♦*■♦ Limited.
t
♦♦♦ HENRY AVE. EAST.
♦;♦
t
i
i
WINNIPEG. V

| KOL! - - KOL! '
T
T
t
X
HREINASTA og BEZTA TEGUND KOLA.
Bæði til HEIMANOTKUNAR og fyrir STÓRHÝSI.
Allur flutningur með BIFREIÐ.
t
T
t
t
t
♦!♦
Empire Coal Co. Limited
t Sími: N 6357—6358 603 Electric Ry. Bl<
’V'
•^^{♦^♦^^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
f
t
t
t