Heimskringla - 29.07.1925, Side 5

WINNIPEG, 29. AGÚST, 1925.
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSÍÐA
aS geyma íornleifar af ýmsum smá-
urn skeldýrum, er liföu fyrir mörg-
uru hundraS þúsund eSa miljónum
ára siSan. Eg gat aSeins greint stór
breytingar, eins og aö framan er get-
iö. Áin er afarbreið, en um þenna
tíma árs mjög grunn, og uröum viS
a'ð fara mjög krókótt vegna sand-
rifa. Þegar dregur niður að Atha-
baskavatninu, lækka bakkarnir. Verö
ur þar land flatara, og sýndist mér
víöa engi. Ýmsar tegundir af gses-
um voru þar i þúsundatali.
Við ósa Athabaskafljótsins sýndist
mér aö nauösynlegt væri fyrir stjórn-
ina aö gera einhverjar umbætur.
Mundi það vera þarfara verk en
þaS, er hún er nú aS gera, aö flytja
inn vísunda. Mun eg geta um það '
setnna. Viöa uröum viö a'ð krækja |
fyrir sandrif, áöur en við komumst
í álinn, sem er upptök Þrælafljótsins
(Slave Rivef). Viö vörpuðum akk-
eri viö Chipewyan, á meöan veriö
var að afferma vörur. Sýndist þaö
þriflegt þorp; en þar eð viðstaða var
st.itt, hefi eg lítið um það að segja.
Við lögðum af stað þaðan að kvöldi
dags, en komunist aðeins 20 milur;
þá urðum við að lenda til að bíða
eftir birtu næsta morguns. Skipstjór
inn sagði að þar skamt frá væri harð-
ur straumur, sem betra væri að fara
í gegnum í birtu en myrkri. v
Á svona löngu ferðalagi kynnist
maður öllum, sem á skipsfjöl eru.
Við drógum engar dulur á að við
værum íslendingar, og bar Alexand-
er skipstjóri svo mikið hól á Islend-
inga, er hann hefði mætt á Point
Roberts, að mér þótti nóg um. Efa
eg ekki, að landar hafi komið sér vei
á Point Roberts, sem annarsstaðar,
en skjalli kann eg i'lla; mér fanst
það bitna á mér, úr því landar áttu
t hlut. Þá hafði og vélastjórinn heyrt
að íslendingar væru yfirleitt góðir
taflmenn, og vildi hann fá mig í
taí! við sig. Hafði hann ekki mætt
neinum, sem um hafði farið, er unn-
’ð hefði hann í skák. Bjóst eg þess
vegna við að verða illa leikinn. Tefld
un. við átta skákir alls og vann eg
þær allar. Vita þó allir, sern rnig
þtkkj'a, að' eg er enginn taflkappi.
Næsta dag kl. 12 lentum við 30
milur fyrir ofan Fort Fitzgerald.
Þa- settumst við að fyrir veturinn.
Höfðum við litið meðferðis, þvi vetr
nrforði og farangur áttu að koma
eftir 3 daga; og höfðum við aðeins
mat fyrir þann tírna. Byssu hafði eg
og nokkur skot. Yrði of langt mál
að lýsa ástandinu, er eg og fjölskylda
mir. urðum að líða, þar til farangur
og forði okkar kom, 17. október. —
Eifðum við reglulegu frumbýlingsiífi
sem aðeins er þekt hjá íslenzkum
landnemum, er komu hér fyrst í
land, nema hvað eg átti enn örðugra
með bátleysi og végaleysi, áhaldalaus
Og verkfæralaus. Liðum við þó ekki
ntma stórneyð. En ástæðan fyrir
þessu var sú, að i byrjun bjóst eg
við að ferðast með sama bát og
bafði farangur minn og vörur innan-
borðs, og vissi ekki að hann hafði
ekki leyfi til að flytja farþega, fyr
en að gufubáturinn, sem við þurft-
Km að fara með, var að leggja af
stað frá Fort McMurfray; og þar eð'
eg var fullvissaður um að farangur
nnnn kæmi ekki seinna en á þriðja
degi frá þvi að við lentum, þar sem
við höfðum ásett okkur að setjast að
fyrir veturinn. En orsökin til þess,
að vörur okkar komu ekki fyr en
mn var getið, var sú, að vélin í bátn-
tuu bilaði, og urðu þeir að hrekjast
með straum, þar til að gasolin-bátur
II- B. félagsins tók þá í togi til Ft.
Titzgerald 10. okt. Leið svo vika þar
f-il þeir komu upp ána með minn far-
angur. Hefi eg aldrei fyr farið
svona ferðir, án þess að hafa öll mín
veiðiáhöld og matvöru með mér, og
mun ekki gera það aftur. Auðvitað-
þótti okkur vænt um, að ekkert var
a'ð mönnunum, sem á bátnum voru,
°g að þeir komust heilu og
böldnu, með farangur okkar, þó seint
vari.
Slave River er líkara stöðuvatni
en á, með ótal töngum og eyjum, en
straumhart; víða harðar hringiður,
scm minna mann á, að það er stór-
fljót, en ekki stöðuvatn. Bakkar eru
Egir og skógi vaxnir, og skógur lík-
nr þeim er sást í Nýja íslandi fyrir
30 árum siðan. Ekki er þar eftis
fiskisælt og í Winnipegvatni, því ef
treysta ætti á máltíð úr Slave River
og ekkert annað, þyrfti sá hinn sami
ekki að kviða ellidögum.
Af drætti þessum við að fá far-1
angur minn, drógst fyrir mér að geta
oiðið til taks, þegar veiðitiminn byrj
aöi, og varð eg seinn að koma út
veiðifærum minum. Þar af leiðandi
misti eg að mestu leyti haustveiðina.
Áíorm mitt var að fara til North
West Territories, en vegna þess hve
lítiö veiddist í vetur sem leið, verð
eg hér annað ár, því ekki er auð-
hiaupið yfir línuna til Fort Smith.
Piru fossar á milli Fitzgerald og
Smith í Slave River, svo að farið er
16 mílur yfir land. Er kostnaður 1
dollar á hver hundrað pund, og 50
dollarar og þar yfir fyrir flutning á
bát, eftir stærð. Og þegar til Smith
er komið, verður maður að borga
$/5.00 fyrir að mega halda áfram.
Er það veiðileyfi. Það sýnist svo að
alt sé gert til að halda fólki frá
Norðvesturhéruðunum, og er Hiud-
sor.’s Bay félaginu kent um. Verzl-
unarleyfi kostar þar $150.00. Sú bót
er þó i máli bæði fyrir veiði- og
verzlunarmenn, að þeir þurfa ekki
að borga skatt af skinnvörunni.
Margir þeir, er voru við veiðar í
N W. T. síðastliðinn vetur, fengu
góða vertið, þetta frá 3—4 þúsund
dala virði, einstöku betur. Aftur
getigu veiðarnar ekki eins vel hér
um slóðir. Eftir því sem eg hefi
næst komist, mun sá hæsti hafa veitt
upp á 1500 dali. Eg fékk $960.00,
og var það skárra en meðal útkoma
hér. Eg fór 50 mílur austur og hafði
þvl 100 niílna hringferð. Á þeirri
leið voru mörg vötn og góður fiskur ^
alstaðar. í einu af þessum vötnum.
fékk eg þann bezta silung, er eg hefi
nokkurntíma séð. Var hann rauður
í fisk sem lax. Lítið var um hrein-
dýr (caribou) og elgsdýr (nioose), en
úifar sáust alls ekki. Vetrarkuldar
voru ekki afskapa miklir, líkt og tíðk-
a-.t í Manitoba; en mjög snjóasamt
vat síðastliðinn vetur. Slave River
lagði fyr en vanalega, eftir frásögn
manna; lagði 8. nóvember og braut
ai sér ísa 8. mai. Vorið hefir verið
ein bliða; regn rétt mátulegt til
gt óðurs. »
Eftir harðan og að suntu leyti leið-
iniegan vetur, aðallaga af einveru
minni í svo löngunt veiðitúrum, flutti
eg til Fort Fitzgerald úr vetrarbúð-
uni 8. jú/ií, þvi þar eru meiri opnur
og minna mýbit. Hér eru mýflugur,
“bulldogs” og sandflugur í miljóna
tali, og er sá ófögnuður illþolandi:
en þær nætur, sem viðþol er fyrir
þeint, er sem verið sé i paradís á
jcrðu, þar sent aldrei er nótt, og
þar sem hver íslendingur, sem fór
ftá íslandi í æsku, vaknar af löngunt
diTum. Björtu næturnar minna ntig
á svo margt. Svo' margt, sem eg var
búinn að gleyma, en sern eg hefi
hina óviðjafnanlegustu unun af áð
rr.itna nú. Og nú skýrist svo margt
fvrir mér. trlenzku skáldin koma
í huga minn, og mér finst eg skilja
enr. betur tilfinningar þeirra. Þú
verður að vera '’þar sent björtu næt-
urnar eru, til þess að skilja til fulln-
ustu dýpstu tilfinningar. — Þið fyrir
gefið óbreyttum veiðimanni þenna
útúrdúr. .
I Fort Fitzgerald eru fjórar búð-
ir, eitt matsöluhús og ein knattleika-
stofa. Áður var Jtér riddaralögreglu-
stöð, en er nú í eyði og þorpið þvi
gæzlulaust. Viðgangast alskonar ó-
log og óregla. Her er kaþolsk kirkja
og er prédikað tvisvar á helguni. —
Tíkki sýnist það þó hafa nein áhrif
til siðmenningar, því margt and-
styggilegt sér maður hér, sem mað-
ur skyldi halda að kristinn kennimað
ur gæti breytt til hins betra.
Allur þorri þorpsbúa eru kyn-
blendingar. Aðeins einn hreinn
Irdiáni er sagt að sé hér. Skiftast
þessir kynblendingar í tvo flokka.
þeir er taka “Treaty”, eru kallaðir
Iiidíánar, en hinir, er ekki taka
“Treaty”, láta kalla sig hvitt fólk,
þó dökkir séu. Sem stendur eru hér
5 hvítar konur, en 30 hvítir menn,
sex giftir kvnblendingum.
Hjátrú hefi eg orðið var við hér
á háu stigi, og það hjá fólki er
hefir notið góðrar mentunar. T. d.
mætti eg kynblendingi, er gengið
hafði á High School í Edmonton;
var eg nætursakir með honum nokkr-
uin sinnum í vetur. Er hann að
mörgu leyti skýr maður, og álitinn
skynsamur. Hann vildi ekki gefa
hur.dum gaupu-kjöt (lynx), því hann
á.eit, að það að sýna dauðri gaupu
þá óvirðing, myndi snúa hamingju
sinni á gaupnaveiðum. Eins varð-
Til Einars H. Kvaran*
Eg er ekki hræddur, Einar minn,
að yrkja þér nokkrar bögur;
þú gafst okkur góðar sögur.
Við ellina lyftist andinn þinn
og útsýnin verður fögur.
Þú efaðir snemma, Einar minn,
að alt væri satt, sem trúðum,
í kenningar kreddu-búðum;
og hrygðin greip ungan anda þinn,
þá allir frá Kristi flúðum.
En trúin er dauð, ef vantar verk,
því verkin þau manninn sýna;
það lýsti hugsun þína.
Af þessu myndast orð þín merk,
er okkur sem geisl^r skína.
Með lofi þínu eg lasta ei neinn,
sem lifir á þessum árum
með vaxandi synd og sárum;
því sannleikans vegur sést ei beinn,
ef sjónin er byrgð með tárum.
Þá ástvinur horfinn er úr sýn,
og efinn og sorgir buga,
og dalirnir ekki duga;
þá lifandi sannleiks-leitin þín,
hún lýst hefir mörgum huga.
Þú byrjaðir þetta bezta verk:
að berjast mót gömlum vana,
og myrkur á hól mað mana.
Þín eilífðarvon, hún er svo sterk,
að ekkert fær sigrað hana. .
Og hafðu svo, vinur, hjartans þökk,
að hefja þitt ljóssins merki
svo augljóst í orði og verki.
Á íslandi nóttin dvínar dökk,
ef drenglyndið tekur merki. %
Sigurður Jóhannsson.
(Svo var til ætlast, ati kvætsi þetta yrtsi flutt í
heit5urssamsæti, er þeim hjónum, Einarl skáldi
Kvaran og frú Gíslínú, var halditS í New Westminst-
er, B. C., en sökum ófyrirsjáanlegra hindrana gat
þats ekki ortSitS.)
vtitti hann allar fætúr af þeim bjór-
urn. er.í boga komu hjá honum, sér
til fengsældar.
Allir, er hér búa, eru veiöimenn
eða verzlunarmenn. Sumir stunda
vöruflutninga yfir Smith Portage.
Mér er sagt aö árið 1924 hafi ver-
iö flutt yfir Smith Portage 2500 tonn
af vörum. Mönnum hefir ekki bor-
íð saman, hvaö mikið af skinnavöru
flytjist á ári, og er þaS aðalle^a H.
P. félagiö, sem ekki gefur almenn-
irgi upplýsingar um þaö, er .þeir
flytja. En þaS næsta, sem eg kemst,
mun vera tveggja miljóna dala
virði (auðvitað er þetta ágizkun).
Hér eru engir íslendingar nema eg
oy min fjölskylda og E. B. Hjordal.
Ef> NorSmenn og Sviar taka mikinn
þátt í aö afla sér afurða Norövest-
urlandsins, bæSi sem veiSimenn og
verzlunarmenn. Byggja þeir sér ó-
vónduS vatnsför úr óhefluðum borð-
Uiii, sem bera alt upp í 20 tonn, og
eru þessi för kölluS “scows”, knúö
áíram með gasolín-vél. Þegar Norð-
ur til Mackenzie kemur, seljast þess-
ar “scows” sem borðviður.
Hér ætti að vera tækifæri fyrir ís-
lenzkan félagsskap, sem hefði verzl-
un, veiðimensku og fiskiveiðar um
hönd. I öllum vötnum er mikill fisk-
ttv og selzt vel sem hundafæða, þvi
hér stunda engir fiskiveiðar. Veiði-
menn kaupa fisk fyrir hunda sína.
Hefi eg séð borguð 25 cent fyrir
sugfisk, og er enginn munur á því
gtiður, hver fisktegundin er, heldur
íer verðið eftir stærð. Aðalástæðan
fyrir þvi að" ekki er stunduð meira
fiskiveiði mun vera sú, að á haustin,
þegar fiskur er mikill, eru veiðimenn
á tóuveiðuiú, en á vorin á bjóraveið-
uni. Af þessu leiðir það, að sleða-
hundar eru í afarháu verði. Um jól,
i vetur sem leið, seldust hundar fyrir
$100.00 til $150.00, eftir gæðuni.
Vegna þess, hve lítill fiskur fæst, og
fæða verður ^hundinn á innfluttri
vöru, er mjögt kostnaðarsamt að ala
þá upp. Aðal-hundafæðan er hveiti,
hrisgrjón, maismjög og tólg. Mat-
vara er hér dýrari á vetrum en/á
sumrum. T. d. var hveiti hér í vet-
ur $12 fyrir 98 pundin; hrisgrjón
18c pundið; maísmjöl $9 100 pundin;
tclg 24c pundið; svínafeiti 50c pd.;
smjör $1; kaffi $1. Eg set þetta
verð hér sem dálítið sýnishorn. Eftir
þv' sem norðar dregur, stigur öll
vara i verði.
I vestur frá Slave River eru síð-
ustu leifar skógar-vísunda (Wood
Bnffalos), og hefi eg ekki haft þá
ánægju enn að sjá þessar stórvöxnu
skepnur. Árið 1922 gaf sambands-
stjórnin friðhelgað svæði handa þess-
titn vísundum. Mun það vera um
200 mílur á lengd og um 125 mílur
á breidd. Ómögulegt er að segja,
hvað margir vísundar þarna eru, en
álitið er, að nú muni þeir vera um
1200 talsins. Hefir stjórnin sett
vcrði viðsvegar um þetta svæði, og
eiga þeir að sjá um að ekki séu vis-
undar drepnir. Líta menn á þetta
með ýmsu móti. Illa mælist það fyr-
ir stjórninni að banna þvítum mönn-
um að veiða önnur dýr á þessu svæði,
ert að hún leyfir það Indíánum.
Einn vísundagætir sagði mér, að
siðastliðinn vetur hefðu tveir vis-
undar verið drepnir, og eru þeir engu
ræi hver gerði. Getið hafa menn
sér til, að Indíánár en ekki hvítir
menn séu valdir að þeim glæp.
Fyrir utan alla verði, eru yfir-
tn r.n i Fort Smith, til þess að stjórna
búskapnum. Nú í sumar er stjórnin
að ílytja inn 2000 sléttu-visunda
(Prairie Buffalos) frá Wainwright,
og er sagt, að samningur hafi verið
gerður við Col. Cornwall að fíytja
inn 2000 visunda á ári hverju i 5
ár.
Það mundi vera fróðlegt að víta,
hvað þessi vísui'da-búskapur stiórn
aiiiu ar í Ottawi kostar almenni-"r
Mér er sagt að bað kosti $35 á hvern
grip, er hingað er fluttur frá Wat-
erwavs; en sv:; getur nú verið, að
Col. Cornwall sjái stjórninni í, cg
flvtji vísundana dálitið ódýrara.
Engar girðingar eru til þess að
lrald.i skepnum þessum, svo sagt er
aí ferðamönnum að visundar hafi
sést synda austur yfir Slave River.
C.etm þá skeð, að þið í Manitoha
fáið tækifæri til að fara á vísunda-
veiðr.t.
Þetta frjálslyndi stjórnarinnar.
tv.eð frjálsa vísunda, getur verið
gott, ef maðttr mætti nota sér það,
og vera frjáls að.
ÞJER SEM NOTIÐ
TiMBUR
K A U P I Ð A F
Tha Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East. Phone A 6356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ CÆÐI ÁNÆGJA.
Þetta er nú orðið mikið lengrr,, en
eg ætlaðist til í byrjun, og þó er þetta
ekki nema örlitið af því, er segja
niætti um Norðvesturlandið.
Að endingu óska eg ykkur aflra
framfara, i því sem betur má fara.
B. 'Magnússon.
Fort Fitzgerald, Alta.
—--------x---------
Ur boenum.
WONDERLAND.
Síðustu þrjá dagana í þessari viku
verður sýnd á Wonderland “Wages
of Virtue”, sem er nýjasta leikritið,
sem Gloria Swanson leikur í. Allan
Dwan, sem bjó út “Manhandled” hef
i: búið þetta leikrit út fyrir Para-
mount félagið.
Myndin sýnir hugþekka ástarsögu,
sem gerist kringum unga stúlku úr
fátækrahverfinu, sem verður átrún-
aðargoð “tJtlendinga hersveitarinn-
ar” frönsku. Htlutverk Carmelitu fer
Miss Swanson ágætlega, svo vel, að
“Wages og Virtue” er bersýnilega
ágætasta leikritið frá hennar hendi
ernþá, af mörgum meistaraverkum.
Sagan er hrífandi, áhrifamikil og alt
að einu gamansöm, og oss skjátlar
stórum, ef hún veitir yður eklcí'Seztu
skemtunina á mörgum mánuðum. —
Ben Lyon, sem þér munið eftir frá
“Flaming Youth” og “Painted Pe-
ople’’ leikur aðalhlutverkið af hendi
karlmanna, auk annara framúrskar-
andi leikara svo sem Norman Trevor,
Ivan Linow, Joe Moore, Arinand Cor-
tez, Adrienne d’Ambricourt og Paul
Panger, svo nokkrir aðetns séu
nefndir.
Eebe Daniels leikur aðalhlutverkið
sem Adele Clark í “Dangerous
!Money”, sem sýnd verður á Wonder-
land þrjá fyrstu dagana í næstu viku.
Það er Paramount mynd með ein-
tómum ágætis leikurum. Aðalhlut-
verkið af hendi karlmannaj leikur
Tom Moore, sem Tim Sullivan. Aðr-
ir leikendur eru William Powell, sem
Arnolfo da Pescia prins, Mary Foy,
'Dciores Cassinelli, Charles Slattery,
Peter Long og Edward O’Connor.
Frank Tuttle sá um myndtökuna,
en Julie Herne bjó út sögu John
Russells undir hana, en hún er aftur
bygð á sögu eftir Robert Herrick,
“Clark’s Field”.
---------x---------
Frá íslandi.
Kristnisaga lslands frá öndvcrðu
til vorra tíma heitir nýútkomin bók
eftir dr. Jón Helgason biskup, 270
bls., og er það fyrri hluti ritsins og
nai fram að siðaskiftum. Höf. seg-
i* í formálanum:
“Fyrsta rækilega yfirlitið yfir
kiistindómssögu vora, síðan þeir bisk
ujsarnir Finnur og Pétur rituðu
kirkjusögu sína, samdi eg fyrir nokkr
uin árum á dönsku í tveim binduni.
Fyrst ritaði eg sögu timabilsins frá
siðaskiftum til vorra tíma, sem prent-
uð var í Khöfn 1922 (Islands Kirke
fra Reformationen til vore Dage), en
síðan prjónaði eg framan við sögu
kristninnar í katólskum sið (Islands
Kuke fra dens Grundlæggelse ind til
Reformationen), sem nú er í prent-
un .Einnig hefi eg ritað fyrir hið á-
gæta ársrit hinnar norsku kirkju,
‘ Norvegia sacra”, stutt ágrip kristni
sögu vorrar allrar (Den islandske
Kiikes Kaar under Katholicismen,
í N. S. 1923, og Islands kirkelige Ud-
viklingsgang siden Reformationen,
í N. S. 1924) er að stofninum til er
fyrirlestrar, sem eg flutti á háskólan-
um í Oslo haustið 1923. En áður
hafði komið út á sænsku bæklingur
eftir mig um sama efni (Islands '
Kyrka och deSs stellning i Kristen-
heten. Stockholm 1920), að stofnin-
u;n til Olaus Petri-erindi, sem eg
fifctti á háskólanum í Uppsölum
haustið 1919. En á íslenzku hefir
ki istnisaga vor í heild sinni aldrei
birzt á prenti fyr en nú, er þessi:
Kristnisaga íslands frá öndverðu til
vorra tíma, kemur fyrir almennings-
sjónir.”
Hefir höfundur á undan þessu í
formálanum minst Kirkjusögu Finns
biskups og viðbótar við hana eftir
Fétúr biskup, en þau rit eru á latínu
og því ekki aðgengileg fyrir al-
menning. Er það gott verk, sem
biskupinn hefir tekið sér fyrir hend-
ur, að rita kristnisögu landsins frá
upphafi á þann hátt, að allir lands-
mcnn geti haft hennar full not. Bók-
i" er ntjög læsileg og safnað þar
saman á einn stað miklum fróðleik,
sem dreginn er víða að. Höf. á
þakkir skilið fyrir ritið. Hann er
óvenjulega afkastamikill, og einn
þeirra biskupa þessa lands, sem mest
liggur eftir ritað um kirkju og krist-
ir.dóm. Kaflinn, sem tekinn er upp
úr formála Kristnisögunnar hér á
undan, sýnir, hve mikið Jón biskup
Helgason hefir unnið að þvi, að
kvnna íslenzku kirkjuna út á við og
auka á þann hátt vég hennar.
Prestskosningar hafa farið fram i
Mývatnssveit og Ögurþingapresta-
kalli. I Mývatnssveit er kosinn séra
Hermann Hjartarson í Laufási með
159 atkvæðum, öllufn sem greidd
voru, og í Ögurþingum Óli Ketils-
son, settur prestur þar, með 156 at-
kvæðum, einnig öllum, sem greidd
voru.
A Blönduósi voru haldnir 22. til
23. þ. m. aðalfundir Ræktunarfélags
Norðurlands og Búnaðarfélags la-
lands. Voru þar form. Búnaðarfé-
lagsins, Tr. Þórhallsson ritstjóri, Sig
urður búnaðarmálastjóri og ráðu-
nautarnir Á. G. Eylands og Th. Arn-
bjarnarson.
Embœttisprófi í lögfræði luku við
háskólann nýlega Ingólfur Jónsson
meö annari betri einkunn 83J st.,
Kristján Jakobsson með annari betri
eink., 76§ st., Sigurður Grímsson, 2.
betri eink., 75J st., og Valtýr Blön-
dal 2. betri eink., 102 st. Jón Hall-
vatðsson veiktist, þá er hann hafði
lokið skriflega prófinu og hefir legiö
rúmfastur síðan, og verður því að
fresta prófinu til hausts.
(Lögrétta.)
f
T
o
f ^
I Swedish American Line í
t
T
f
T
♦>
HALIFAX eða NEW YORK
T
f
f
♦f E/S DROT/NINGHOLM IC1TIL E/S STOCKHOLM *f
♦f Cabin og þriðja Cabin ÍSLANDS 2. og 3. Cabin ^
i. ÞRIÐJA CABIN $122.50 i.
Y 1
♦♦♦ KAUPIÐ FARBREF FRÁ NÆSTA UMBOÐSMANNI EÐA ❖
’«*► ♦>
f
f
♦♦♦
♦♦♦♦♦*>'
SWEDISH AMERICAN LINE
470 MAIN STREET.
T
f
❖