Heimskringla - 27.01.1926, Qupperneq 3

WINNIPEG, 27. JAN. 1926.
HEIMSKRINGLA
3. BLAÐSIÐA.
bera í brjósti til þess að láta lífi
Jesú bera saman viö spádóma Gamla !
testamentisins, fer alt saman hjá
þeim á rugling og á ringulreiö. j
Erance sagöi: “Er þaö ekki kyn-
legt, að Jesús, sem' lifði jafn undra-j
verðu og óvanalegu lífi, hvað hann j
var lítið þektur af samtíðarmönnum |
sínum, og sagnir þær sem um hann
hafa spunnist, rangar og ósamhljóða.l
Jóhannes fræðir okkur *ekki um
neitt það sem nokkurs sé um vert. I
Hann var qkki höfundur fjórða j
guðspjallsins. Hann er í dul- j
spekishugleiðingum um Krist, sem
hann ekkert þekkir. Allir elztu
vitnisburðir, sem við höfurn eru i
molum og verða að engu í höndum
okkar. Páll sá ekki neitt. Hann er
elzta vitnið, og því næstur jarð-
nesku lifi Krists. Engum guð-
sp ianamannanna ber saman. Hvar j
eru þá sannanirnar? Hvernig víkur
því við, að samtíðarrithöfundar j
hans, latneskir, skírskota hvergi til
þessarar undraverðu tilveru ? Því er
naumast hægt að trúa. Hann á að
Eafa lifað þessu uhdraverða lífi i j
afkima Júdeu, en Rómverjar voru j
allt of kunnugir um það sem þar j
gerðist, til að leiða það bjá sér. og
geta ekki um það. Sá eini sem á
hann minnist er Pliníus yngri, en
það var um 111 eða 112. Já, eg,
viðuykenni a.ð þessi umfnæli eru til,
en þau eru óljós. Sagnaritarar, J
sem uppi voru í stjórnartíð Tíberí-'
nsar, nefna Krist alls ekki á nafn. j
Pílatus getur ekki hafa h^ft neitt (
saman við hanp að sælda. Hefði
svo verið, Væri þess einhverstðar
getið.”
"En’’, tók einhver fram 'í, “þann
blés þér þó í brjóst hinni yndislegu j
sögu, Landstjórinn í Júdeu."
“Ö,” svaraði Fr.ance, “undir j
handleiðslu hugsjónarinnar, 'hefi eg
aldrei komist nær sannleikanum.’’
Um ódauðleikakenninguna þrosk_
■aðist hugsun Anatole France mjög
í sVipaða átt sem skoðun hans á;
sannsþgulegu gildi tilveru Jesú.
1 Lc Jardin d' Epicurc (Garður
Epikúrs), s^gir hann: ’’Að dauðinn
sé endalok alls, urn það sk.a.1 eg ekk- j
ert fullyrða, en mjög er þ«ð líklegt, {
að svo sé. En þó svo sé, þá höf- [
um við ekkert að óttast. En ef
svo skyldi vera, að eftir það að
(hönd dauðans lýstur oss, að við fá-
U mað Hfa áfram, þá er víst, að hinu_
megin grafarinnar , verðuin við ná-
kvæmlega eins og við vorum hér á
jörðinni. Vafalaust verðum við
ósköp lítilf jörlegar verur. Vel
getur það verið að tilhugsunin um
þetta spilli fyrir okkur bæði í
himnaríki og helvíti. Það svifti
okkur þeirri von, sem sú þrá okkar
nærðist á, að við yrðurn t eitthvað
allt annað en við erum. En það
er okkur með öllu forboðið.’’
Þannig ritaði France 1895. Alda.r-
fjorungi siðar hneig tal hans að
sama efni heirna. hjá honum, að La
Béchellerie. “Við skulum sætta
okkur við það," sagði hann. “að
okkur gefst aldrei að vita, aldrei að
skilja, aldrei að breytast. Þetta er
hugsæisskoðun. Hinar margvís-
legu útvortisbreytingar eru raun-
verulegar fyrir sjónum mínum: ynd-
isþokki likamshreyfinga, unaður
hugsjónaflugs andoa míns. Þetta
nægir hinni skammvinnu tilveru lífs—
ins, þar til sá dagur rennur upp að
vér lokum augunum fyrir ljósinu.
Og með því, er það trúa.miín, — að
öllu sé lokið.”
Þessuhi orðum mælti Anatole
France nokkrum dögum áður en
hann lézt, 12. október 1924. Ef til
vill má skilja þau svo, sem hann i
þeim láti í ljós lifsskoðun sína á
hennar hæsta þroskastígi. Hvort
það er lífsskoðun skynsemistrúar-
ima.nns, því’ læt eg lesendur mína
skera úr. Að líkindum fer það
svo, að hver og einn hafi sína skoð-
un á þeim fvrir sig. En ef vér
skiljum skj-nsemistrúarmann á þann
hátt, að hann sé sá, sem af imiilegri
einlægni, leitist við að komast sem
næst sannleikanum, og dreifa og
eyða ósæmilegum, lágum og skelf-
andi hugarburði,- þá held eg, að
þegar vér lítum yfir alt lífsstarf og
ritsmíð^r Anatoles France, að vér
þurfum ' ekki .a.ð hika við að skipa
honum á bekk með skynsemistrúar-
mönnum. —
Islenzkað hefir
. Sigtr. Agústsson.
—---------x-----------
Símasamningurinn.
. Atvinnumálaráðherrann kemst að
hagki'ccmum sainningum við
Mikla Norrœna.
I- l
Sem betur fór, reyndist sú fregn
ósönn, að Magnús Guðinundsson
atvinnumálaráðherra hefði endur-
nýjað samninginn við Mikla Nor-
ræna ritsímafélagið óbreyttan. Samn-
ingurinn hefir að vísu verið endur-
nýjaður, en með miklum breyting-
um, sem alla.rieru okkur í bag. Verð-
itr mönnum ljóst, að svo er, við að
lesa tilkynningu þá, er atvinnumlála-
ráðuneytið hefir sent út gegnum
Fréttastofuna viðvíkjandi endur-
nýun samningsins og sem hér fer á
eftir:
“Atvinnumáliaráðuneytið tilkynnir
að samningnum milli Islands og
Danmerl^ur og Mikla Norræna rit-
símafélagsins um símasambandið
milli Islands, Færeýja og umeimsins
er lokið með þeim lirslitum, að
einkaléyfi ritsímafélagsins til skeyta-
sending.a. um sæsímann milli Hjalt-
lands, Færevja og Islands er fráin-
lengt um 8j4 ár. Hlutaðeigendur
geta sagt upp samningnum með árs
fvrirvar.áT; þó gildir hann í öllu
falli til ársíoka 1929. Aðalatriði
samningsins eru:—
1. Styrkurinn, sem lsland hefir
greitt ritsímafélaginu, 35 þús. kr.
á ári, fellur niður.
2. Island tekur að sér rekstur þess
hluta símastöðvarinnar á Sevðis-
firði^ sem, ritsímafðlagið hefir
hingað til rekið.
3. Sem borgun fyrir rekstur stöðv-
arinnar á Seyðisfirði og skatt.
greiðir ritsímafélagið árlega ca.
95 þús. gullfranka. Þó hækkar
þessi greiðsla aukist tekjur fé-
lagsins af vaxandi símaviðskift-
um, en lækkar, ef símaviðskiftin
minka. Símaviðskiftin 1924 leggj-
ast til grundvallar fyrir greiðsl-
unni.
4. Ritsímaféjagið annast viðhald sæ-
s'unans, á sinn kostnað.
5 Island hefir rétt til að senda og
ntóttaka þráðlaust: veðurskeyti,
blaðaskeyti, víðboðsskevti og öll
önnur skeyti, ef að sæsíminn bil-
a.r.
6 Skeyti frá Grænlandi verða send
yfir Island með aðgengilegum
kjörum. er ákveöast með sérstök-
um sámning.
7. Þrátt fvrir að alþjóðasiina.fund-
urinn í, París í haust hækkaði
sendi- og móttökugjald ríkjanna
fyrir símskeyti, lækka.r símskeyta-
gj.aldið töluvert milli landa, er
nýju samningarnir ganga í gildi.
8. Island kaupir f.a.steignir ritsituafé-
lagsins á Seyðisfirði ásamt síma-
tækjum öllum óg húsbúnaði fyrir
100,000 danskar krónur. Upphæð-
in greiðist á 10 árum með 5%
vöxtum.
9. Samnhigarnir gerðir að áskildu
samþykki Alþingis.”
II.
Magnús Guðmundsson atvinnu-
málaráðherra hefir rekið érindi
þjóðar sinnar vel og samvizkusam-
lega. Það er alt af hægt að segja
að betur hefði ifiátt gera, en á
þeim orðum einum er litið inark tak-
andi — afrekin dæma manninn. Hin
nýja samningsgerð er okkur hvar-
vetna í hag.
Vér losnum við 35. þú. króna árs-
gjaldið og fáum í þess stað ca. 70
þús. gullkrónur árlega frá félaginu.
Ag sönnu er það að sumu leyti borg-
un fyrir rekstur stöðvarinnar á
Seyðisfirði, — stöðvarinnar, sem nú
verður landsins eign með- sérlega
hagfeldum kjörum, að dómi þeirra,
er bezt þekkja til, — eignirnar fyrir
naumast hálfvir.ði. — Símskeyta-
gjöldin milli la.nda eiga að lækka.
Flversu mikil sú lækkun verður er
þó enn eigi kunnugt, en vafalaust
verður hún svo um munar.
Sérstakt gleðiefni hlýtur blöðunum
að vera það, að fréttaskeytasending-
ar eru gefnar frjálsar. Því jafnvel
þó skeytagjaldið lækkaði til muna
hjá félaginu, getur aldrei viðunan-
legt fréttasamband náðst með þvi að
vera bundinn einu félagi með allar
fréttasendingar. Hér er rétta leið-
in fárin.
—Islendingur.
Áfengi og arfgengi.
Eftir próf. W. Johannsen.
A siðasta mannsaldri hafa verið
^erðar afar margar tilraunir á hund-
.im, rottum, naggrísum, músum og
lænsnum til að sanna arfgengi
veiklunar af völdum áfengis. Hefir
liðursta.ðan orðið sitt á hvað. A-
jætt rit er nýkomið út \im þetta
;fni, eftir sænska, visindamanninn
Gyllensward: “Bidrag till Fragan
om Alkoho|l-verkningars Arffitg-
aet.” — Meðal þeirra. tilrauna sem
nest hefir verið hampað af bind-
índispostulunum til að hræða fólkið
:ru áfengiseitrunartilravmir þær, er
finski læknirinn Laitinen hefir gert.
En rannsóknir hans hafa í raun og
veru enga minstu' þýðingu til að
íýna arfgengi áfengiseitrunar.
Hinn nafnkunni norski áfengishat-
iri og æsti bannmaður, Dr. Scharf-
;nberg, er þó svo sannleikselskur,
ið hann játar hreinskilnislega að
O
:nn þá hafi ekki verið með rökum
sannað, að áfengisveiklun eða eitrun
ajangi að erfðum. Sama er. að
;egja um þýzka kvenlækninn Agnes
Bluhni, .sem er nafnkunnur bindind-
isfrömuður.
En skiljanlegtl er, a.ð trúin á
:rfðaveiklun vegna áfengis sé mjög
Lbreidd. , Fyrst og fremst af því,
ið alþýða nianna er svo afargjórn
i að blanda .saman orsök og afleið-
ng, eða réttara sagt að ruglast í
•iminu, þegar tvent fer saman, og
lalda etidilega, að annar hluturinn
;ða viðburðurinn hljóti að valda
framkomu liins.
Það er engutn vafa bundið, að
írvkkfeldir foreldrar eignast oft —
•n engan veginn þó ætíð— afkvænii,
iem ekki eru eins vel andlega g lík-
Unlega úr garði gerð eins og af-
<væmi foreldra, sem ekki eru gefin
fyrir drykk. Þess vegna heyrist
;vo oft fullyrt. að með ofdrykþj-
,inni hafi foreldrarnir ekki einasta
eyðilagt sig sjálf, beldur að auki
komið til leiðar úrkynjun barna
sinna. Hins vegar hafa ekki verið
færðar hinar minstu sannanir fyrir
að svona sé. Aftur á móti má
með miklum sanni segja, að þeir
menn, sem nú einu sinni eru galla-
gripir að upplagi, falli fremur í
freistni, og meðal annars sé því
hættara við að gerast ofdrykkju-
menn og aumingjar heldur en þeir,
sem eru nokkurn veginn gallalausir.
En úr þvi að gallað uppLa.g veldur
oft drykkfeldni, þá liggur nærri að
álykta, að afkvæmin, sem að meira
eða minna leyti hafa erft galla for-
eldra sinna í einhverri mynd, verði
einnig óstöðug á Svellinu gagnvart
freistingum og öðrum óheillagöAitii
lifsins. Áfengið hefir þó ekki
valdið neinni úrkynjun líkama ög
sálar, heldur er úrkynjunin j.afnt
hjá foreldrunum sem börnunum or-
sök til þróttleysis í baráttunni gegn
freistingum og þá einnig orsök til
þolleysis gegn eitri áfengisins. Þvi í
þessu eru mennirnir mjög misjafn-
lega gerðir, bæði að eðlisfari og eft-
ir þeim lífskjörum og félagsskap,
sem þeir eiga vrð að búa í uppvext-
inum. Eg lék einu sinni illa á einn
áhugamikinn bindindisprédikara, sem
sagði frá því, að á yngri árum hefði
hann orðið strax veikur, þó að hann
ekki drykki nema 'eina eða tvær
flöskur af jbjór. Eg sagði honum,
a^ sennilega væri hann úrkynjaður
(Frh. á 7. bls.) ^
I

HVEITI
prófað að
GÆÐUMiX
Dag tftir dag er Robin
Hood hveit-i haldið jöfnu
að gæðum með efnaraún-
sóknum og prófbökunum
í voru eigin bakaríi. Sér-
hver poki ber ábyggilega
ábyrgð um, að pening-
unum að 10% viðlögðum
sé .skilað aftur, ef hann
revnist ekki vel.
Robin
Hood
Flour

i GAS OG RAFMACN
❖ ___________ - T
Inin nn JAFN I
0DYRT |
T
T
T
T,
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
♦>
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
T
Ý
T
ÓK.EYPIS INNLEIÐING Á GASI f HÚS YÐAR.
Við höfum ágætt úrval af gaseldavélum, sem við
ábyrgjumst að þér verðið ánægðir með.
Gefið auga sýningu okkar á Gaa.Vatnshitunar.
tækjum og öðru
Winnipeg Eleetric Co.
ELECTRIC RAILWAY CHAMBERS (fyrsta gólfi.) •

HEALTH RESTORED
Lækningar 6 n lyfja
Dr- S. G. Simpson N.D., D O. D.O,
Chronic Diseases
Phone: N 7208
Suite 207 Somerset Blk.
WINNIPEG, — MAN.
Dt. M. B. Halldorson
401 Boyd Bld«c.
Skrlfstofusíml: A 3674.
Stundar sérstaklega lungnasjúk-
dóma.
Kr aS fluna & skrlfstofu kl. 11_11
f h. of 2—6 «. h.
Helmill: 46 AUoway Ara
Talslml: Sta. 3.16:1.
TH. JOHNSON,
Ormakari og GulUmiðtn
Selur giftlngaleyfisbríi.
Berstakt atnygll veltt pðntunun
og viVgjörðum útan af Iandl.
264 Main St. Phona ▲ 4S37
Dr. B. H. OLSON
216-220 Medical Arts Sldff.
Cor. Graham and Kennedy 81.
Phone: A-7067
VitStalstlmÍ: 11—12 og 1—6.80
Heimili: 921 Sherburn St.
WINNIPEG, MAN.
ARN I G. EGERTSSON
íslenzkur lögfrœðingur,
hefir heimild til þess að flytja. mál
bæði í Manitoba og Saskatchewan.
Skrifstofa: WYNYARD, SASK.
DK. A. BI.ÖMIAL
818 Somerset Bldg:.
Talsími N 6410
Stundar sérstaklega kvensjúk-
dóma og barna-sjúkdðma. AS httt*
kl. 10—12 f. h. 03 3—5 e. h.
Heimili: 806 Victor St.—Slmi A 8110
W. J. Lindal J. H. Línde1
B. Stefánsson
fsienzkir lögfræðingeu'
708—709 Great West
Permanent Building
356 MAIN STR.
Talnmi A4963
Þeir hafa einnig skrifstofur að
Lundar, Riverton, Gimli og Piney og
eru þar að hitta á eítirfylgjandi
tímum:
Lundar: Annanhverr. miðvikudag.
Rivertson: Fyrsta fimb'Jag í hverj-
un? rnánuBL
Gimli: Fyrsta Mið*>kudag hvers
mánaðar.
Piney: Þriðja föstuáag 1 mVnuði
hverjutn.
Stefán Sölvason
Teacher oí Piano
Ste. 17 Emily Apts.
Emily St. Winnipeg.
ii
Dr. K. J. Backman
Specialist in Skin Diseases
404 Avenue Block, 265 Pprtage
Phone: A 1091
Res. Phone: N 8538
Hours: 2—6.
J. JÍ. Stitt . G. S. Thorvaldson
Stitt & Thorvaldson
Lögfr. og málafærslumenn.
807 Union Trust Bldg.
* Winnipeg.
Talsími: A 4586
Kr. J. Austmann
M.A., M.D., L.M.C.C.
Skrifstofa: 724J4 Sargent Ave.
Viðtalstímar: 4.30 til 6 e. h.
og eftir samkomulagi.
Heimasími: B. 7288
Skrifstofusími: B 6006
MKS B. V. tSFELD
Plnnlnt & Tencher
STUDIOt
666 Alveralone Street. ,
Phnnei B 7020
A. A. 4^6 A^A A^k A^k A^A A^A A^k A^A A^. Ak A^A Ak A^A A^A A^A A^A A^l
Vy vy Vy
•-:♦♦:♦
EMIL JOHNSON — A. THOMAS
Service Electric
524 SARGENT AVE-
Selja rafmagnsáhöld af öllum teg-
undutn.
Viðgerðir á Rafmagnsáhöldum,
fljótt og vel afgreiddar.
Talsími: B-1507. Heimasími: A-7286
■ ■ - =Fdl
T.l.fmli 4888» DR. J. G. SMDAL rANNLIEKNIR 814 Domtnct Bl.ck PortkRt Av.. WINNIPM

dr. j. stefánsson 21« MEDICAL ARTS BLBfl, Horni Kennedy o* Grahaxa. Standar rlnaónKu •■(»-, eyraa-. aef- o« kverka-ajúkdflma. '* kltta frfl kl. 11 <11 13 (. k. »* kl. S II 5 r k Tal.lml A 8531. >I..ii.m N Klver Ave. r. M61

DR. C- H. VROMAN Tannlæknir Tennur ySar dregnai eða lkg- aðar án allra kvala Tal*ími A 4171 505 Boyd Bldg. Winnipcg

' T , .' Latið oss vita um 'bújarðir, sem þéf hafið til sölu. J. J. SWANS0N & CO. 611 Patis Bldg. Winnipeg. Phone,: A 6340 j

DAINTRY’S DRUG STORE Meðala sérfrs^ingv. “Vörugæði og fljót afgreiðsla” eru einkunnarorð vor. Horni Sargent og Lipton. Phone: Sherb. 1166.
fp= M —
Mrs. Swainson 627 Sargent Ave. hefir ávalt fyrirliggjandi úrvals- birgðir af nýtízku kvenhöttum. Hún er eina íslenzka konan, sem slíka verzlun rekur í Winnipeg. Islendingar! Látið Mrs. Swain- son njóta viðskifta yðar.
—^ =*
A. S. BARDAL j »el«r ltkklstur og ttnn&st um út- farlr. Allur úlbúnaDur eé beztl Ennfremur selur hann allskonar mlnnlsvarha of legetelna : i 848 SHERBROOKE 8T. , f*hooei N 6607 WINNIPHG

Arthur Furney Teacher of Violin 932 Ingersoll Street PHONE: N 9405.

Professor Scott. Sínii N-8106 NýjastL’ vals, Fox Trot ofl. Kensla $5,00 290 Portage Ave., Yfir Lyceum. J