Heimskringla - 09.06.1926, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 9. JÚNÍ, 1926.
HEIMSKRINGLA
6. BLAÐSÍÐA.
ÞJ E R SE M NOTIÐ
TIMBUR
KAU PIÐ A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
BirgSir: Henry Ave. East. Phone A 6356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
* VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
Við jarðarför Lilju Lindal
P. 12. júní 1917; d. 24. maí 1926.
(Til foreldranna.)
Andi vorsins vekur alt, er svaf,
vöggu lífsins himingeislar ylja;
daggartárin drjúpa stráum af,
dýrðleg brosir sérhver akurlilja.
Gleðin leiðir systur sér við hönd,
samför þeirra oft er þungt að skilja;
þó er víst, að inn í æðri lönd
ótal mörgum bendir fölnuð lilja.
Andi iífsins mælir orðlaust mál,
mannleg hjörtu sem að hálfu skilja;
tungu dauðans skilur sérhver sál —
sama tákn er öllum dáin lilja.
Þið, sem fellið tregatár í dag,
trúið einu, hvar sem vegir skilja:
Samúðinni sungu þögult lag
sálir okkar, þegar kvaddi Lilja.
Andi vorsins vekur alt, er svaf,
vöggu lífsins himingeislar ylja. —
Barnið sefur—-blessið þann, sem gaf ■
hlessun þá, að ykkur fæddist Lilja.
Sig. Júl. Jóhannesson.
kga undir því komiö, hvaö kirkj-
Urnar eru traustar. Hinir illa. laun-
prestar þjóöarinnar eru þeir
^nn, sem viö í rauninni byggjum á,
treniur en hinir vel launuöu banka-
^Rnn og víxlarar. Trú bygöarinnar
er í rauninni virki eigna okkar. Og
tagar vig gætum aö því, að aöeins
af hundraði af þjóöinni eiga. verö
kféf a.f nokkru tæi, og minna
eri 3 af hundraði borga tekjuskatt,
ha eru áhrif kirknanna enn.þá gleggri
^jálfra okkar vegna. og v^gna barn-
anna okkar og þjóðarinnar, þá lát-
n,ri okkur lyfta undir bagga kirkn-
anna og prestanna, Kærum okkur
knllótta þótt kirkjurnar og prestarnir
Sen ekki fullkomin. Kærum okkur
k°Hótta, þó guðfræði þe irra sé úr-
eh- Það meinar aðeins, að væru
hlrkjurnar og presta.rnir færari, þá
lílnndu þau gera meira. Alt sem við
e'gum, er undir kirkjunum komið, þó
ha?t séu lélegar eins og stendur. L
°Hum bænum þá látum okkur gefa
^lrkjunum meira af tíma okkar og
^iri peninga og meiri hugsun, því
a þeim byggist virði alls þess, sem
vð eigum.”
0, nei, herra ritstjóri, Grundvell-
lng.a,r ná í þessar 25 miljónir, en
Varla trúi eg því að þeim takist að
heHa miðaldamyrkri yfir fólkið í
^-anada og Bandaríkjunum.
G. T. A.
' ----------x----------
Draumur.
Þenna draum dreymdi mig aðfara-
nótt þess 11. september 1919. Eg
þóttist vera á ferð milli Selkirk og
Winnipeg. Þetta var seint á degi.
■^á sá eg hvar kennir í loftinu eitt-
hvað með mikilli ferð — já, svo mik
‘'li> að eg hefi aldrei séð þvílíka. —
^egar þetta nálgast mig, sé eg að
frað er rriaður ríðandi á dýri, er eg
hefi aldrei fyr séð. Eg þóttist segja
v,li sjálfan mig: “í>etta er sannar-
^eg gandreið”. — Svo kom þessi mað
Ur til mín, stanzar og heilsar mér
Uljog glaðlega. Og eg sé þá að
í>etta er Jakob Briem, sem heima, á
a Eetel á Gimli. — Mér sýndist þetta.
d>’r. sem hann reið, vera líkast stein-
8eú að vaxtarlagi og stærð. En
h°rnin voru ekki lík. Þau voru mjög
Stór, og hölluðust langt a.ftur á bak;
v°ru þau með nokkrum greinum og
hvi ólik steingeitarhornum. Hann
hélt nieð sinni hendi um hvort horn,
°g mipnir mig að dýrið væri rauð-
j>ratt á lit. — Eg spurði hann ekki
Vaðan hann kæmi; þóttist vita að
hann kæmi frá Winnipeg.
Hann segir þá við mig: “Eg ætla
að biðja þig að yrkja um mig vísu
eða vers, og vera búinn að þv>> þeg-
ar eg kem næst.”
“Eg lofa engu um það,” svaraði
eg. “En hvert ætlar þú a,ð ferðast?’
spyr eg.
“Eg ætla langt norður um bygðir,'
segir hann.
Svo kvaddi hann mig og dýrið fór
af stað með sömu ferð og áður, en
eg stóð eftir hugsandi um þessa und-
arlegu sýn.* En svo alt í einu er
komið mýrkur af nótt. Eg sagði þá
við sjálfan mig: “Hér verð eg að
láta fyrirberast í nótt,’ því engin hús
eru hér nærri. Veður var gott, svo
mér leið ekki illa. —Að lítilli stun.du
liðinni, sé eg geisla mjög bjartan, lík-
an gasljósi, svo albj.a.rt varð í kring-
um mig. — Mér þótti þá eg segja,
að bezt væri að eg notaði þetta Ijós
til að skrifa við það, og fór að
skrifa, án þess a.ð vita, hvað eg
skrifaði, En þegar bjart var orðið
af degi, er Jakoh Briem kominn og
heilsar mér glaðlega og segir: “Ertu
búinn að yrkja um mig?”
“Eg lofaði því aldrei að yrkja um
þig-”
En hann segir: “Þú neitaðir ekki
að gera það. En það er sagt, að
neitir þú ekki að gera það, sem þú
ert beðinn, sé það eins gott og lof-
orð hjá mörgum."
“Heldur þú a.ð eg hafi getað ort
í nótt? Þú komst svo fljótt aftur. Eg
hélt að þú yrðir lengi i þessu ferða-
lagi.”
En hann segir: “Eg er ekki lengi
að bera mig yfir á reiðskjótanum
mínum.”
En alt í einu var kominn til okkar
fjöldi fólks, til þess að heyra á tal
okkar. Þá mundi eg, að eg var að
skrifa eitthvað i nótt, og sagði: —
“Bíðum við. Eg var að skrifa eitt-
hvað í nótt við ljósgeisla, sem kom
til mín. Og eg kom með skjal með
gotnesku skrautletri, með mörguni
litum. Þóttist eg aldrei hafa séð
annað eins snildarverk, og var letrið
þetta vers:
“Har^n. Jakob Briem er bezti tna.ður,
blessaður Ölafs-niðurinn;
hann fef urn strætin hress og glaður.
Hvern sem hann hittir, drengurinn,
nóg af spaugsyrðum hefir hann,
sem hressa og gleðja sérhvern mann.
Allir, sem þarna voru, lásu þetta,
og alir dáðust að því hvað letrið
var skrautlegt og vel gert.
Jakob segir: “Mér þótti verst að
þú mintist ekkert á reiðskjótann
minn.”
eg “Þú baðst mig þes* ekki,” svar-
aði eg.
‘Satt var það,” sagði hann og tók
alúðlega í hönd mína og þakkaði mér
fyrir versið.
Þá var sagt við mig af einhverjum
úr mannfjöldanum, sem þarna. var
viðstaddur: “Þú ættir að yrkja út
af æfisögu þinni.”
“Svona skrautlegt verk!” svaraði
eg. “Það væri skárra.!”
Þá um leijj var draumurinn, Ja-
kob og mannfjöldinn horfinn.
Þessi draumur, sem mig dreymdi,
líktist meira sýn, en verulegum
draum, vegna þess hvað hann var
skýr. Og þykir mörgum, sem eg
hefi sýnt hann, hann vera mjög un.d-
arlegur og hafa fáir ráðið hann sér
fullnægjandi. Þætti mér gaman ef
einhverjir draumspekingar vildu
senda mér ráðningar sínar þær lík-
legustu á þessa.ri draumsýn minni, er
eg ekki vil láta deyja út með mér.
Gimli'7. júni 1926.
Sigurður Ingjaldsson.
----------x----------
Frá íslandi.
Akureyri 24. apr.
Höfrungs- og hnís*veiði er mikil
í fjærðarmynninu og á Skjálfanda.
Bátur úr Húsavík fékk 50 hnísur í
gær, annar frá Grenivík 35. Bátur
úr Ölafsfirði fékk 12 höfrunga, ann-
ar úr Siglufirði jafnma.rga. — Fiski-
laust að kalla, þó talsverð silungs-
veiði á ,pollinum í fyrirdrátt. —
Sumarblíða.
Seyðisfirði 25. apr.
Austfjarð.aafli 1. apríl 1635 skpd.
Mikið aflas’t síðan, emkanlega á Fá-
skrúðsfirði, Berufirði, og einnig
nokkuð hér in.nfjarða.
Ymir kom inn á Fáskrúðsfjörð á
fimtudag með góðan afla a.f Hval-
bak. — Sólskinsbliða.
Rvík 30. apríl.
15 stiga MH var í gær síðdegis á
Geitabergi í Svínadal.
Úr HrútafirSi var símaö í gær, að
þar væri jörð mikið farin áð gróa,
og útsprungnar sóleyjar hefðu sést
þar í túni á einum bæ.
Vifftal við hr. Johs. Fönss. — Vís-
ir átti í gær tal við Johs. Fönss óp-
erusöngvara., þar sem hann býr, hjá
danska sendiherranum, og bað hann
að segja nokkuð af sínum högum og
fyrirætlunum.
— Mig hafði lengi langað að koma
til Islands, sagði Fönss. — Eg hefi
lengi haft kynni af Jslendingum. Þau
fyrstu voru að eg söng í Islepdinga-
félagi á stúdentsárum mínum. Síðait
hefi eg ‘vitað hvað mikLa.r mætur Is-
lendingar hafa á söng, og oft hafa
þeir skorað á mig að fara til Is-
lands. Og þegar vinur minn, sendi-
hernann, bauð mér til sin, og eg
átti mánaðarfri, þá gat eg ekki neit-
að mér um þá ánægju, að fara hing-
að, þótt ferðin væri löng og varla
mætti vænta neinnar sumarbliðu svo
snemm.a. En úr því hefir nú ræzt
yndislega, og hrifinn varð eg, þegar
eg kom upp að landinu í gærmorg-
un og sá jöklana. •— Én þegar eg
nefni jökul, dettur mér annars í hug
skemtileg sagaj sem eg skal segja
yður, því að hún snertir líka söng
minn.
Eg var einu sinni í samkvæmi með
Knud Rasmussen Grænlandsfara. —
Hann hafði þ.a.r með sér einn heið-
inn Grænlending að nafni Osakrak.
Gestunum var. skemt með hljóðfæra-
slætti og söng. 'Fyrst lék þar kona á
fiðlu og eg söng á eftir. Nú þótti okk
ur g.anian að vita, hvort Osakrak
hefði ekki orðið hrifinn af söng-
listinni, en hann var þá horfinn. Loks
fanst hann inni í svefnherbergi hjón-
anna og var skriðinn þar inn undir
rúm. Var hann dreginn undan rúm-
inu náfölur og skjálfandi og spurður
spjörunum úr, en það fékst ekki úr
honum eitt einasta orð. Það var
fyrst nokkrum dögum seinna, að ein-
hver gat fengið hann til að segja
fréttir úr sanikvæminu. — “Þar kom
kona ein,” sagði hann, “með kassa
í hendi. Tók hún til að nudda kass-
ann með einhverskoúar priki. Þá kom
þar úr vein og þa.ö svo ámátlegt og
engu líkara en a.ð þar væri kona í
í barnsnauð ! — Og ekki var þar með
risi og rak upp öskur svo gífurlegt,
búið, því að nú reis upp einn rauður
a.ð mér brá við! Var það líkast drun-
um í skriðjökli !”
— Ætli eg gæti ekki, segir hr.
Fönss, fengið að heyra drunur i
skriðjökli ?
— Jú, en þá er að fara upp að
Hvítárvatni eða austur í Oræfi.
— Það fer mað allan minn tíma
Eg á að syngja í Osló bráðlega og
má ekki dvelja hér nema svo sein
tvær vikur. Eg varð heldur að lofa
Isendingum að heyra. hvað eg sjálfur
gett. Ekki svo að skilja, að eg ætli
að heyja nokkurn kappleik við höfuð-
skepnurnar. Eg met meira listina en
kraftinn.
— Ætlið þér að syngja. oft?
— Það fer eftir aðsókninni. Eg
syng kannske í kirkjunni líka, Qg
svo kann að vefa að eg lesi eithvað
upp úr bók eftir sjálfan mig, sem
heitir “Endurminningar frá leikhús-
starfi mínu.” Það hefir víða fallið i
góðan jarðveg.
. — Það • gerir það eflaust líka hér.
Bókin hefir komið i bókaverslanir
og þótt mjög sketntileg.
— S*o víst sem það er, að fólkið
hlakkar til a.ð heyra hina frægu
bassarödd yðar, svo víst er og hitt,
að menn knuna að rneta það, ef þér
lesið upp skemtilegan kafla úr áður-
nefndri bók.
— Ef fólk þá skilur mál mitt.
Islenska og danska eru ólík mál.
— Rétt er það, en flestir kunna hér
dönsku svo vel,' að menn skilja svo
óvenju góðan og skýran framburð
sem þér hafið. — Til hamingju og
verið þér sælir!
— Verið þér sælir! — Og ef þér
segja söguna af Ösakrak, hún þykir j
tnér svo ágæt! H.
----------x-----------
Theodór Wedepohl
prófessor.
Nýkominn er hingað til bæjarins
frægur þýzkur málari, Theodor
Wedepohl prófessor, er dvaldi hér á
1-andi í fyrrasumar og málaði þá ýms
a myndir, er sýndar hafa verið í Ber-
lín og hlutu þar óskift lof þeirra,
er sáu. Prófessor Wedepohl er Vest-.i
fali, stundaði nám á listaskólanum
í Berlín, og dvaldi síðan í Munchen,
París og víðar og sýndi ýms mál-
verk eftir sig um 1-angt skeið á opin.-
berum listasýningum þessara stór-
borga. Hann heíir málað fjölda
landslagsmynda, einkum þýzljra, og
eru margar af þeim opinberum bvgg
ingum á Þýzkalandi, í Munster í
Vestfalen, Bielefeld, Dortmund, Ber-
lín. og víðar. Fyrir kenslumálaráðu-
neytið í Berlín gerðf hann fyrir
nokkum -árum tvær myndir af keis-
a.ranum og hlaut þá pófessors nafn-
bót (1920). Hann er einn af þekt-
ustu andlitsmálurum Þjóðverja, og
hefir málað um 1200 andlitsmyndir
af ýmsum mönnum, rithöfundum,
leikurum, listamönnum óg öðrum.
Loks er hann rithöfundur og hefir
samið merkilegt rit um fagurfræði
fjarsýnda (Æsthetik der Perspekt-
ive), er kom út 1920, og veitti kenslu
málaráðuneytið í Berlín styrk til bók
■ar þessarar.
Prófessor Wedepohl hefir um langt
skeið málað flatneskjulandslag Bran-
deniborgar-héraðsins (Mark Bran-
denburg) með kyrlátum vötnum, er
skógarlaufið speglast í. Hann ann
kyrðinni og friðnum, og í greinum,
er hann hefir ritað í þýzk blöð um
Islandsveru sína í fyrra, neitar hann
því, að linur fjalla vorra. og landslag
yfirleitt bjóði kyrð og frið; honum
finst fjallalínurnar of margbrotnar
og óreglulegar til að vekja heildar-
áhrif kyrðar. Honum finnast einnig
v.a.tmlitir óhentugir til að mála ís-
lenzkt landslag, því að þó að litir
fjallanna og grassins séu bjartir,
jafnvel þó að sólin skini á það, finst
honum þunglyndisblær hvíla yfir nátt
úrunni og hina léttu viðkvæmni vanta.
Olíulitir eru því að hans áliti miklu
hentugri til þess að mála íslenzkt
landslag.
Prófessor Wedepohl naut kenslu
hinna frægustu málara i æsku og
tók einkum sér til fyrirmyndar þá
Du-cker og Fr. Preller, er málaði
einkum sjávarmyndir, líkt og Were-
schagin, Rússinn, er frægur varð
einkum fyrir orustumyndir sínar. —
Þessi menn hafa allir haft áhrif á
Wedepohl í æsku, og ennfremur
meistararnir, Menzel og Böcklin og
St. James Private Continuation School
and Business College
Portage Ave., Cor. Parkview St.,. St. James, Winnipeg.
Auk vanalegra námsgreina veitum við einstaklega góða til-
sögn í enskri tungu, málfræði og bókmentum, með þeim til-
gangi að gjöra mögulegt fyrir þá sem frá öðrum þjóðum
konta að láta í ljós beztu hugsanir sínar á fósturmáli sínu
Enskunni, eins vel og innfæddir geta gjört.
Þeir, sem standast inntöku prófið, sem er ekki erfitt, geta
byrjað strax.
Skrifið, eða sækið persónulega um inngöngu frá klukkan
8—10 að kvöldinu. Gjald frá $5.00 á mánuði og hærra.
Einnig má fá upplýsingar þessu viðkomandi hjá Mr. H.
Eliasson, og er þeim sem tamari er íslenzkan, bent á að snúa
sér til hans. Simanúmer N-6537 eða A-8020. •
Sími N 8603
Andrew’s Tailor Shop
Föt búin til eftir máli. — Hreinsun og pressun
Verk sótt og sent heim.
ANDREW KAVALEC
346 Ellice Ave., Winnipeg
Munchen-málarinn Ferd. Piloty, er
einkum májaði myndir úr sögu Þjóð-
verja (ThusneldaVog Germanicus o.
fl.), og eru þær kunnar þeim, er
komið hafa á listasafnið í Munchen.
Samtímis Wedepohl voru þeir Max
Klinger, hinn heimsfrægi málari og
myndhöggvari, og Frans Stuck, er
einnig hefir hlotið mikla frægð; þeir
reyndu allir í æsku að ná því sálræna
í landslagi og lifandi verum á sitt
vald, og Wedepohl v.a.rð frægur hálf-
þritugur fyrir andlitsmynd af görnl-
uni prófasti frá Véstfalen, er hann
gerði. Er hún. svo lifandi gerð, að
maður virðist standa augliti til
auglitis við þenna æruverða, öldung;
augu hans glampa af guðhræddu hug
arfari og samstiltu líferni, en mildi
og mannkærleiki skín út úr hverjum
drætti. Eftir þetta skifti Wedepohl
sér að nokkru milli landslagsmynda
og andlitsmynda, en hann málaði þo
einnig suðrænt landslag og v.a.rð enn
þýzkari í Jist sinn.i og trúrri við heim
kynni sín en áður, er hann gat gert
samanburð á litum og blæbrigðum
lofts, láðs og lagar heimkynna sinna
og fjarlægra stranda,
Germanskur andi hefir fylt huga
Wedepohls síðustu árin, og þvi sótti
hann hingað í fyrra til. að sækja i
sig norrænan þrótt fyrir líkama sinn
og sál. 'Hann málaði allmargar
þeirra eða ljósmyndir af þeim til sýn-
myndir hér í fyrra og voru nokkrar
is í skemmuglugga Haraldar. And-
litsmyndir hefir hann og gert nokkr-
ar hér, má einkum geta afbragðs-
myndar af frú Aslaugu sál. Blöndahl.
Próf. .Wedepohl dvelur hér fram
eftir sumri og mun hann vilja mála
nokkra. Islendinga. — Býðst hér sér-
stakt tækifæri, því að óhætt er að
fullyrða, ag enginn íslenzkur lista-
maður á þau tök á andlitsmyndum
sem próf. Wedepohl. Félög og stofn
anir, er heiðra vilja ágætismenn sína
og brautrvðjendur, ættu a.ð nota þetta
tækifæri, því nátúran lifir og bíður
sinna. listamanna á öllum tímum, en
mennirnir hverfa í duftið og li'stin
ein getur varðveitt ytra útlit þeirra
uni komandi aldir. A. J.
samtiðarmenn hans áttu við að búa,
Þega.r Rousseau dó, stóð fyrir dyrum
hi nmikla borgararlega bylting,
franska stjórnarbyltingin, og þó að
hún væri afleiðing af efnahagsþróun,
auðsafni borgararstéttarinnar, auk
annar.a orsaka, var hún sjálf aðallega
pólitisks eðlis. Nú hvggja margir,
að önnur bylting sé yfirvofandi, bylt
ing, sem gerir þjóðarheildina að eig-
anda lands og fr.amleiðslutækja, og
er vonandi, að hún þurfi ekki að
verða með þeim ósköpum, sem hin
lenti í. En þetta sýnir meðal ann-
ars, hva.ð líkt stendur á nú að sumu
leyti sem á siðari hluta 18. aldar.
Bókin er fjörlega rituð, málið lát-
laust og lipurt. Ber húq. þess 1 jós—
an vott, að höf hefir kynt sér efnið
svo rækilega, sem föng voru á, og á
hann skilið þakkir fyrir samninguna.
Útgefandinn. hefir hér ráðist s
þarft verk. og er vonandi að aðrar
bækur ekki síðri megi á eftir fara.
Jakob Jóh. Sntári.
—Visir.
---------x----------
Hveitisamlagið.
Sarnlagið rcynir að fá komlögunum
breytf.
Mjög þýðimgarmikil breting á Korn
lögunum sem Samlagið berst fyrir
hefir komist í gegn um fyrstu og
aðra umræðu í Ottawa-þinginu, og
liggyr nú fyrir akurvrkjumálanefnd-
inni. þessi breyting heimila.r eigand-
anum að ákveða. í hverja safnhlöðu
korn hans skuli sendast, án þess að
hann þurfi að afsala rétti sínum til
að heimta. fulla vigt og tegund. Bæn -
dui; höfðu þennan rétt til 1925 að
lögunum var breytt þannig að hann
var afnuminn.
Mr. C. H. Burnell og aðrir forst-
öðumenn Hveitisamlagsins eru 1
Ottawa til að skýra, afstöðu samlags-
ins fyrir nefndinni, en mótmælandi
þessari brevtingu er þar einnig voldug
nefnd frá Winnipeg Grain Exchange
Úrslita er beðið með eftirvæntingu.
(Vísir.)
----------X------:----
Ritfregn.
Einar Olgeirsson: “Rousseau”.
Akureyri. Bókavfcrzlun Þorst.
M. Jónssonar. Prentsmiðja
Björns Jónssn. 1925.
Bók þessi er þáttur úr "Lýðinent-
un”, safni alþýðlegra fræðirita, þeirn
flokki, er Brautryðjendasögur nefn-
ast. Aðalkaflar bókarinnar eru fjór-
ir; fyrst Inngangur, þá Æfi og sam-
tið, siðan Maðurinn — skáldið, og
loks Brautryðjandinn. Er bókin öll
hin fróðlegasta, sem vænta má, þar
sem urn svo merkilegan og frábæran
mann er að ræða. Má. óhætt segja,
að á flestum sviðum andlegs lífs gæti
áhrifa Rousseaus, bæði í.heimspeki,
trúbrögðum, uppeldisfræði og stjórn-
málum. Og hugsanir Rousseaus eru
eklci neinn forngripur, þótt liðnar séu
meira . en tvær aldir, síðan að hann
fæddist; sömu viðfangsefnin mörg,
sem hann spreytti sig á, blasa _enn
við nútíðarkynslóðinni, aðeins í of-
urlítið breyttri mynd. Er þa.ð því
hinn mesti fróðleikut; fyrir nútiðar-
menn, að kynnast æfi og kenningum
Rousseaus, ásamt ástandi því, er
Kornhlöður í Alberta.
’Samningar hafa verið gerðir
| milli United Grain Growers Limited
í og Hveitisamlagsins í Alberta þannig
! að allar kornhlöður sem Grain Gro-
jwers félagið á þar í fylkinu verða
starfræktar af nýju f^lagi sem verður
stjórnað af nefnd sem verður kosin
til helminga af hvoru félagi. Þetta
nyja félag hefir ekkert annað starf
en að sjá um kornhlöðurnar. Agóði
af rekstrinum skif.tist hlutfallslega
túilli Sámlagsins i Alberta og United
Grain Growers, eftir mælafjölda sem
höndlaður er fyrir hvert félag.
Þessir samningar ná yfir 182 korn-
hlöður sera United Gra.in Growers á
i Alberta, en ekki safnhlöðurnar, og
gldir til tveggja ára. A þeini tima
verður revnt að komast að samnlng-
um um kaup á þessum hlöðum.
Einnig hefir Samlagið ákveðið að
bvggja kornhlöður i þrjátiu bæjum
þar i fylkinu, þar sem Umted Grain
Growers hafa engar nú sem stendur
Ag líkindum verða þær fullgerða.r
í tima til að taka á móti uppskerunni
að hausti.
* * ^ *
Lesendum stendur ti^ boða að
senda. spurningar viðvikjandi Sam-
laginu til blaðsins, og verður þeim
svarað i þessum dálk.
i