Heimskringla - 09.06.1926, Blaðsíða 7

í
WJNNIPEG, 9. JÚNl, 1926.
HEIMSKRINGLA
7.BLAÐSIÐA.
v **vat5 lengi sem þú hefir þjátSst af
P.^kverkliim. höfuttvrirkium. bólgnum
j.iikverkjuni, höfutSvérkjum, bólgnum
•JJamótum, og öírum merkjum nýrna-
vfa blö^rusjúgdóma, eyt5a Gin 1*111»
\ J;fsulega þjáningum þínum. 50c hjá
lyfsölum og kaupmönnum.
^•tional DruK & Chemlcal Pompany
of C'anndn, Limited
toronto —--------CANADA
84
Framh. frá 5. bls.
beim.’’ Léttatelpan á prestsetninu
inn í stofuna og fær$i prestinum
Þessi skilaboð.
"Atta menn með sleöa — hingað
" hvab áttu viö, barniö gott'?"
Telpunni varö oröfall. Hún vissi
Svo sem ekki, hvaö hún átti viö.
"Frúin baö mig aö fa.ra og segja
7®ur þetta.”
Segöu Aslaugu að sjá um, að kaffi
sé til handa þeim, svo þeir þurfi ekki
a® hafa langa töf.”
Aö lítilli stundu liðinni sér séra,
^órarinn aö hnakkhestur gengur fyr- i
sammála um, aö þessi breyting hlyti' hann ímyndaö sér aö hún — og þau
að vera aö einhverju leyti þeim aö bæöi — þau ein — gætu lifað hér
úti á þessum útkjálka án þess aö
hafa hljóöfæri. Atti hann ■ ekki aö
skammast sín fyrir að ókunnugir —
vandalausir menn heföu vit fyrir hon
um? Hann hugsaði með hryllingi
til áíöustu missiranna, síöan þau fóru
aö fjarlægjast, síðan þessi þunga
þögn lagöist yfir alt samlíf þeirra.
En nú loksins sá hann og vissi
hvers kyns var. Nú gat það eigi
komiö fyrir aftur.
Og hann vaföi konuna sina aö sér,
kenna — og þeir heföu heyrt hann
grípa í kirkjuorgelið, og þeim heföi
verið sagt að hann heföi spilað mik-
ið á skólaárunum. Og svo hefði
þeim komiö saman um að ’gefa prest-
inum þetta hljóðfæri.
Séra Þórarinn stóðk í sömu spor-
um á meðan Askell talaði. Enginn
af þeim, sem viðstaddir voru, gat
séö, hvernig honum líkaöi. Þeir
fóru aö verða hálfvandaræöalegir —
skyldi þetta hafa. veriöi 'misráðiö ?
Efinn steig upp í hugskoti þeirra
allra jafnt. Nú voru góö ráö dýr
•— ákaflega dýr.
En nú kom þaö fyrir, sem en.gann
grunaði. Séra Þórarinn tekur stól
sem stóð úti í horni, og gengur með
hann a.ð hljóðfærinu. Hann spilar
fyrst sálmalagiö “Þann signaða dag
nú sjáum vér”, og síðan “Sjá þann
hinn mikla flokk sem fjöll”, hægt og
og þítt, og án þess að líta upp.
Undrun kom fyrir efa hjá gefend-
unum, síðan ánægja, og fögnuður,
sitt að rekja til dýra). Mér gæti leg-
iö viö að halda, að eg heföi orðið til
aö uppgötva þessa kenningu Pyþa-
górasar, sem sagt er frá í Filosofú-
mena Hippolyts, VI., 25; en þó þykir
mér þetta fremur ólíklegt, þegar þess
er gætt, hvílíkir lærdómsmenn hafa
um griska heimspéki ritað, og vildi
eg biðja þá, sem fróöir eru i heim-
spekisögu, aö gera kunnugt, ef þeir
heföu
minst.
Dr. Björg líkist í þvi öðrum höf-
undum íslenzkum, sem ritaö hafa um
Ag austan.
Seyðisfirði 24. marz.
Mokafli á Austfjörðum síðustu
viku, eins og áður. A Hornafirði fá
báta.r að jafnaði 5—16 skpd. Einn
ætlaöi fagnaðarlátunum aldrei að
linna. Söngmennirnir höfðu unnið ó-
tviræðan sigur, og gert sér og land-
inu sóma, sem ekki verður um deilt.
Og blómvendi fengu þeir að signr-
launum. Má telja víst, að eigi verði
bátur fékk síðasta mánudag 21 skpd.
Varö þar af aö koma 6 á annan bát, j viðtökurnar lakari í öðrum bæjum,
en flaut sjálfur fneð 15. Netabátur- ! því að Björgvinarbúa.r eru menn
inn Sæfarinn kom inn á mánudag til j söngvandir með afbrigðum.
Eskifja.rðar með 12,000 af stórfiski. | Að . loknum hljómleikunum fóru
einhversstaðar séð á þettajVar það vikuveiði. A Djúpavogi J söngmennimir um borð, og héldu til
hafa á land komið síðustu viku 2921 Stavanger. Þar voru hljómleikar
skpd., alt handfæraveiði. T. d. fékk haldnir á miðvikudagskvöldið, en
á laugardaginn einn bátur með 4
eins og hann hefði heimt hana úr uppruna lífs á jörðu hér, að hún
yfirvofandi lífsháska.
(Morgunbl.)
Lífið og heimssmíðin,
i.
Ein af þeim bókum, sem eg sízt
vildi hafa farið á mis við að lesa,
er líffræði (Biology) Herberts Spenc
ers. Þar er í löngu máli reynt ti!
að segja hvað lífið sé, og hvert það
því þeir heyrðu ekki betur en hann^j. gkal héf - fám-oröum skýrt
— presturinn, færði þeim þakkir
sínar með mjúkum tónunum.
Nú stendur hann upp’. Gengur til
Gríms í Stórholti fyrst, síðan, til As-
kels, og^þá til hvers eins og þakkar
i þeim. Orð hafði hann fá, en hann
lr gluggann. Ser hann ekki betur , . , , , ,
n , . c,. , u- lagði þvi meira þakklæti í handaband
en það sé Skjoni Grims í Storholti. .... .
ið. Síðan litaðist hann um í stof-
unni, sé hvar hljóðfærið færi bezt,
^an,n furðar sig á því, að Grímur
skuli vera hér á ferð með æki, og ..........
ekki í betra færi en þetta, hálfauðri | hað hj::'Pa Ser td a® flytja
jorð.
það til. Ollum kom sanian um að
þarða færi það vel.
Presturinn býður til sætis.
Nú kemur prestfrúin inn. Hún
Úann stendur upp og gengur út á
"^ðið. Enginn var þar nema Skjóní.
, Úann stóð og snuðraði kunnuglega
skemmudyrnar. Prestur furðar j hefir duk a handleggnum. Hún heils
s:„ , , TT , . 'ar gestunum með Handabandi. Ekki
a þessu. Hann gengur fram a °............
,.. , - ... htur hun a hljoðfærið, en tekur til
u«jarholinn, til þess að svipast eftir. ' .
framreiðslunnar. Hun gengur hljóð-
lega um, og fer er gestirnir voru
seztir að borðinu.
Er gestirnir höfðu fengið aftur í
bóllana, stóð séra Þórarinn. upp.
Hann mælti fáein orð. Þakkaði
hina óvæntu gjöf.. Hann sagðist
vilja mega eiga það til góða að þakka
kornumönnum. Þar ætlar hann ekki
a® trúa. sínum eigin augum og eyrum.
Úann sér átta menn með sleðaæki
itan og neðanundir hólnum í efri
Jíkjarhvamminum. Það var eins og
^ennirnir væru að fara í felur. Hvað
v°ru þeir að gera þarna?. Og hann
keyrir högg og barsmíöar. Hann sér
'kki betur en að þetta séu bændur Þeim eins ^era bæri. En það eitt
sveitinni. Hann þekti Grím á vlldi hann >eim strax> at5
Stórholti, Tómas í Sölvabrekku o.fl. enfn ^öf hefSi verið ser kærkomn-
Séra Þórarinn var ekki vanur að ar 1 en Þessi-
v«ra í vandræðum með það, hvernig 1 Þá he>’rSist Það a andardrætti As,-
han- •»>»: i---- kels á Bollastöðum, að af honum var
frá nokkrum árangri af tilraun í
sömu átt. Læt eg fyrst orðin koma
hér eins og eg hefi haft þau á ensku.
Life is an attempt to master and
harmonize the energies of lifeless Nat
ure. When this attenipt has succeeded,
the Universe will have evolved into
a God, a being of an infinity of
minnist ekki á, að það er til íslenzk
kenning um þetta efni, þar sem er um
nokkurskonar framhald hinnar grísku
speki að ræða. A þýzku mætti sú
kenning heita: die Theorie der .bio-
radiativen Entstehung des Lebens
auf unsere Erde. Lífið á jörðu vorrf
er óefað í fyrstu fram komið fyrir
geislan fyá lifandi verum á einhverj-
um öðrum hnetti eða hnöttum. Líf-
ig er nokkurskonar hleðsla (Charge,
Ladung). Vel getur verið, að hin
hugvitssama tilgáta Arrheniusar, um
að lífsfrjó berist um geiminn fyrir
ljósi, sé rétt, en um hitt efast eg, að
fyrstu byrjan lífsins á jörðunni sé
þangað að rekja. •
Að endingu vil eg geta þess, að mig
furðar á því, að eins fróð kona og
dr. Björg Þorláksdóitir er, skuli hafa
sagt frá aldri jarðarinnar eins ó-
fróðlega og get er í áðurnefndri
ritgerð. Engum jarðfræðingi kemur
fimtudagskvöldið í Haugasundi. Síð-
mönnum 9 skpd. A Fáskrúðsfirði lan komið til Bergen aftur á föstu-
fá bátar í róðri 12—15 skpd., alt á
dagsmorguninn, og verður kyrt þang-
forms, each of which is infinitely
perfect. The evolution of the infin- til hugar að ímynda sér, að jörðin sé
handfæri. A Norðfirði fengu 2 vél-
bátar í gær 9 skpd. hvor á nýveidda
loðnúbeitu þar. A Seyðisfirð
Norðfirði hafa róðrarbátar orðið
fiskvarir síðustu viku; alveg óvenju-
legt um þetta leyti; fengið 1
af góðum göngufiski.--------
Sólskin og sunnanblíða hér daglega
síðan um fyrri helgi, en Tiæturfrost.
Heilsufar gott, nema mislingar út-
breiðast; eru vægir. — Reykjavíkur-
útvarpið heyrist hér illa, segja mót-
tökutækjaeigendur og eru óánægðir.
— Hænir.
nn ætti að koma fram gagnvart
En nú var
miklum áhyggjum létt.
s°knarbörnum sínum
hann á báðum áttum. Atti hann að ' Er gestirnir voru farnir, settist séra
fara til þeirra, eða láta sem han„ Þórarmn við/hljóðfæriö. Hann spil-
s*i þá ekki ? En er hann hugleiddi 301 hvert laSlð á fætur ÖSru- Alls“
hað einkennilega tiltæki þeirra, aö konar ,0^ Ymist’ siiInlaiög eða
stansa niðri í lækjarhvammi, þá af- . SleölloS útlend og innlehd.
réði hann að Iáta. þá eiga sig. Hann E.ftir nokkra stund kom Aslaug
fer inn og lætur sem ekkert hafi í- prestkona inn. Hún settist við stofu-
skorist. | Irorðið. Þar sat hún bak við mann
Eftir drykklanga stund ber eitt- sinn» lét ekki á sér bæra — og hann
ite-une God, is the aim and the end
of the world-process. Lífið er til-
raun til að ráða við og samstilla hina
líflausu náttúru, og þegar sú tilraun
tekst til íulls, verður alheimurinn
orðimi að guði, veru sem kemur fram
i óendanlega mörgun^ myndum og i
hverri mynd óendanlega fullkomin.
Tilgangurinn með heimssmíðinni er,
að fram geti kqmið guð, sem er ó-
endanlega margur og þó ein heild.
II.
Margt mætti rita til að sýtva, hvern
ig fornir spekingar og trúarbragða-
höfundar hafa ýitiislegt sagt, sem i
þessa átt stefnir, og ennfremur, hvern
ig ekki þarf anna.ð en að hugsa nógu
rækilega um sitthvnð, sem áunnisí
hefir í líffræði og öðrum náttúru-
visindum, til að skilja, að markmiðið
er sem nú var sagt. Hefi eg ritað
sitthvað um þetta efni áður, og mun
meira síðar. En á því riður oss hiö
mesta að vita, hvernig stefna skal,
til þess að i sannleika geti orðið hér
lif. Vér þttrfum að geta bygt lífsskoð
ún vora á þekkingu, og náð þeim
yfirráðttm yfir magni því, sem lífintt
veldur, að vér getum sigrað þjáning
20 eða 4(f miljóna ára gömul. Þús-
undir áramiljóna nefna menn og
jafnvel tugi þúsunda. F.n þegar um
aldur sólnanna er að ræða, þá þykjast
stjörnufræðingarnir ekki komast af
nteð minna én biljónir ára og jafn-
vel tugi biljóna. Af sliku getum við
nbkkuð ráðið í, hverstt stórkostlegt
fyrirtæki heimurinn er, og eins,
hversu rangt lifið á jörðu hér hefir
þurft að stefna, til þess að vera jafn-
vesall þáttur í sliku fyrirtæki og enn
er orðið.
Hclgi Pjcturss...
Seyðsfirði 9. aprtl.
Fiskia.fli á Austfjörðum var 1. apr-
il alls á árinu 4171 skpd., en á sama
tíma í fyrra 1073 skpd.
A Hornafirði var komið á land 1.
april alls 2915 skpd. Þar hafa flest
verið 28 vélbátar. Hœsti þátur þann
1. april hefir fengið 130 skpd.
A Norðfirði er töluverð fiskveiði.
Einnig á Seyðisfirði. Skamt undan
Skálanesbjarg fiskaðist vænn fiskur
á handfæri um 1—2 skpd. Hafa
menn ekki vitað dæmi þessa um 40
ára bil. Á Borgarfirði var hlaðafli
vikuna 21.—27. marz, og er þa.ð jafn
óvenjulegt, en síðan veiðst vel þegar
gefur.
að til laugardagskvöld. A laugar-
dagskvöld hélt Björgvinjardeild
og | Norðmannasambandsins söngvurunum
veizlu, og síðan var haldið norður
á bóginn. Var áætlunin sú, að
■2 rúm halda samsöng í Arasundi var (2.
maí), í Molde mánudaginn, Krist-
inassund þriðjudaginn og í Niðárósi
miðvikudaginn. Siðan er haldið suð-
ur yfir Dofrafjöll og um Guðbrands-
dal til Osló og sungið þar á föstu-
dagskvöld. Eftir hljómleikana held-
ur Handelsstandens Sangforening
samsæti. Laugardag býður bæjar-
stjórnin, í Osló söngvurununj til
Frognersæteren, og sunnudag syngja
þeir í Sarpsborg og Frederiksstad.
Blöðin hafa tekið söngmönnunum
með kostum og kynjum, og anda.r
þaðan mikilli hlýju til söngmann-
anna. Og sumir hafa ort til þeirra
kvæði. Móttökurnar eru yfirleitt
hinar beztu, og má ganga að því vísu
að söngmennirnir hafi bæði sóma og
ánægju af förinni. S.
Að norSan.
hvert ferlíki fyrir stofugluggann.
Úann lítur ekki upp, því tjú var hann
faðinn í því að láta komumenn hafa
Úrir því að áva,rpa sig að fyrr.i
hragði.
Nú er barið að ^yrum. Prestur
svarar. Hurðin opnast. Inn kemur
Erírnur í Stórholti, oddvitinn, Askell
a Bollastöðum, og á eftir honum
bonia fjórir með stórt harmonium á
.^illi sin. Og enn koma tveir. Þeir
Setja hljóðfærið frá sér. Enginn
^ælir orð af vörum. Séra Þórarinn
horfir ýniist á þá eða hljóðfærið. —r
Úann varast að sýna á sér nokkurn
bndrunarsvip, og lætur eins og þetta
Seti ekki komið sér neitt við. Þeir
Þ°ka sér saman á gólfinu, Grímur
°g Askell standa. fremstir. Grímur
rauf þögnina:
“Þér eigið þetta, séra Þórarinn.”
Presti varð orðfall. Hann rendi
augunum yfir hópinn, síðan á hljóð-
Eerið. Hann gat engu orði fyrir
sig komið. Nokkur augna.blik varð
dauðaþögn í stofunni. Þeir sem aft-
~*stir stóðu í hónpum, urðu ókyrrir í
spori;
Þá tók Áskell á Bollastöðum til
btáls:
í byrjun talaði hann hægt, eins og
Þann þyrfti að leita að orðunum.
En fljótlega náði hann sér á strik.
Úann sagði frá þvi, að menn hefðu
Þózt verða varir við, að séra Þórar-
inn væri eigi með sama gleðibragði
°g áður. — Menn hefðu leitað að á-
steðum. Engum hefði staðið á
sama um þetta. Allir hefðu verið
sammála um, að eitthvað þyrfti að
uðhafast til lagfæringar. — Fjölment
hefði verið til kirkjunnar meira, en
bokkru sinni áður, en alt varð það
arangurslaust; — einn hugði þetta,
annar hitt, — en allir voru þeir
spilaði.
Nú* vae liðin nokkur stund. —
Hafði prestur spilað hvert lagið á
fætur öðru af þeim, sem tiðkuðust á
skólaárum hans i Reykjavík; gamla
kunningja þeirra beggja.
“Viltu ekki svngja?” segir séra
Þórarinn og snýr sér til hálfs að
konu sinni.
“Ætli eg sé nú ekki búin að gleyma
að syngja,” segir hún.
Hann spilar.
Hún stendur upp, gengur að stól-
bríkinni hans og syngur.
Þegar lagið var úti, byrjar hann á
öðru. Hún syngur. Nú sleppir hún
allri þvingun og syngur frjálslega —
syngur svo undir tekur.
“Þér hefir ekkert farið aftur,”
segir presturinn og snýr sér að
henni.
“Manstu hvað þú söngst fyrir
okkur á Gamlárskvöld fyrir sex ár-
um, Aslaug? Manstu hvað eg sagði
við þig, þegar við gengum út Vest-
urgötuna? Manstu —"*
“Hverju heldurðu að eg hafi
gleymt. Hefi eg ekki ha.ft næði til
að festa það i minni mér allan þenna
tíma síðan,” sagði hún. Hún hjúfr
aði sig að manni sínum eins og barn.
Hann horfði þögull fram fyrir sig
um stund. Ferill þeirra rann upp
fyrir honum skýrt og greinilega, það
var eins og þoku hefði verið svift
af augum hans á þessari stundu. Við
hljóðfærið höfðu þau kynlf. Hann
spilaði. Hún söng. I tvö ár höfðu
þau verið a.ð kynnast á þenna hátt.
I tvö ár voru böndin að tengjast á
milli þeirra. En það var altaf við
hljóðfærið. Ast þeirra og lífsfögn-
uður hafði lifnað þar og þroskast.
Hvernig gat hann hafa verið svona
Frá íslandi.
Vtflutningur íslenskra afurSa í
mars.
3,198,470ikg 2,402,130 kr.
Fiskur v.
Fiskur óv.
Karfi salt.
Isfiskur
Sild
Lýsi
Síldarolia
Fiskimjöl
Sundmagi
og dauða. Því að þjáning og dauði jjrQ<rn
er ekkert annað en ósigur viðleitn- Kverksigar
innar á að ná hinni réttu átt og kom- J j)ánn
ast á leið hinnar guðlegu verðandi. I galtkjöt;
Vér þurfum að gera oss ljóst, að
Mör
Skinn, sútuð
og hert
Skinn söltuð
UU
Samtals í marz
saga Hfsins á jörðu hér hefir verið Q.Erur sajt
saga vaxandi ósigra, og enginn þátN
ur lífssögunnar neitt nálægt því eins
líerfilegur og saga mannlífsins. Jafn-
vel þeir, sem hafa gert það að æfi-
starfi sínu, að reyna að átta sig eitt-
hvað á tilverunni, hafa veitt þessu
svo litla eftirtekt, að furðu gegnir,
og þá heldur ekki skilið, að á þessu
getur orðið gagtjgerð breyting, Jpann-
ig að til sigurs verði stefnt fyrir líf-
ið, en ekki ósigurs. Vér þurfum að
átta oss betur á því, að undirstöðu-
lögmál heimssmíðinnar er flutningur
á orku (transference of energy), og
a.ð lífið sjálft er þar engin undan-
tekning.
583.625 —
16 tn.
?
831 —
313,410 kg
481,980 —
480,000 —
1,770 —
110 tn.
1,100 kg
63 —
81 tn.
1,900 kg
85 st.
798 kg
615 —
49,710 —
173,640 —
310 —
204.000 —
9,990 —
157,610 —
192,800 —
97.620 —
3,150 —
3.540 —
440 —
3,870 —
14,290 —
^4,760 —
410 —
2,030 —
1.500 —
109,410 —
Akureyri 7. api il.
Oldruð kona hér í bænurn, Ingi-
björg Sigurgeirsdóttir, velti um log-
andi prímus á laugardaginn. Kvikn-
aði í fötum hennar og brendist hún
svo mikið, að hún beið bana í morg-
un.-------—
— Sumarbliða. — Góður hrogn-
kelsa-afli út með firðinum.
(Isafold.)
3,381,500 kr.
Samtals á þessu ári
í gullkrónum
Jan.—marz í fyrra:
í seðlakrónum
í gullkrónum
11,124,800 kr.
9,084,763 —
14,825.923 —
9,612,980 —
III.
I hinni fróðlegu og þakkarverðu
grein dr. Bjargar Þorláksdóttur:
Helztu tilgátur um uppruna lífs á
jörðu, Eimr. 1925, bls. 202—23, kem-
ur ljóslega fram þessi vanþekking á
eðli ltfsins, sem nú var vikið á. Grein
þessi á í því sammerkt við aðrar rit-
gerðir, sem eg hefi séð um uppruna
lífsins, að þa.r er ekki getið um hina
stórmerkilegu kenningu Py.þagórusa'-
höfuðspekings, þess efnis, að lífið á
jörðu hér sé komið frá öðrum stjörn
um: tas psykhas tón. zóón apo tón
astrón feresþai. Og þó er þetta með
þvi.allra merkilegasta, sem skrifað
hefir verið á grísku, og stendur, sem
forlxtði vísindalegrar þekkingar í líf-
fræði, enganveginn að baki þessara
frægu orða hins ágæta Anaximand-
ers: ex alloeidón zóón ho anþropos
egenneþe, sem hver fróður veit nú
Bergen 30. apríl.
Karlakór K. F. U. M. söng í fyrsta
sinn í Bergen 27. þ. m. Húsið var
fullskipað. — Sverre Jordan skrifar
um sönginn og ber mikið lof á flokk-
inn. Hann segir að söngstjóranum
hafi tekist að skapa úr söngflokkn-
um heilsteypt og hljómfagurt kór,
sem fari mjög vel með viðfangsefnin.
I söngnum sé karlmannlegur þróttur,
hljómfallið hreint og hrukkulaust.
Flokkurinn söng í Stavanger 28.
þ. m. og í Hjaugesund 29. þ. m.“. —
ÖIl blöðin ljúka hinu mesta lofsorði
á sönginn.
1 Bergen syngur flokkurinn í öðru
sinni í kvöld, og síðan á eftir í víð-
varp.
Rvík 3. maí.
Nýtt tímdrit. —» “Acta Philologica
Skandinavien" heitir nýtt tímarit,
sem gefið er ú* hjá Gyldendal í Kaup
mannahofn, og kosta'- 16 krónur ár-
gangurinn (4 hefti). Rit þetta fjall-
ar um málfræði Nlorðurfainda, og
standa aö þvi helztu vísindamenn
teirra fræða á Norðurlöndum: —
Johs. Bröndum-Nielsen, Lis Jacob-
sen, Bengt Herselman, Finnur Jóns-
son, Axel Kock, Sigurður Nordal,
Magnus Olsen og Hugo Pipping. —
Rit þetta verður á ensku, þýzku og
frönsku, bg er na.uðsynlegt öllum
Norrænufræðingum. 'Fyrsta og ann-
aö heftið eru komin út í einu lagi,
200 blaðsíður, og eru í þeim margar
fróðlegar ritgerðir. Frágangur all-
ur hinn vandaðasti.
Einar Bencdiktsson
Skáld, hefir ritað grein í “Tidens
Tegn” 29.f. m., um íslenska list í »
Vesturheimi. Er fyrst stuttlega drep-
ið á Vesturheimsferðir Islendinga frá
upphafi, getið um helstu blöð þeirra,
Lögberg og Heimskringlu o. s. frv.,
en síðari hluti greinarinnar er að
mestu leyti um Emile Walters mál-
ara og list hans. — E. W. hefir
getið sér mikinn orðstír vestra sem
ágætur listamaður. Telur skáldið auð-
sætt, að margt gott mætti af því hljó-
tast, bæði fyrir E. W. sjálfan og
íslenzka málaralist, ef hann kæmi
heim hin£að og kyntist málurum
vorum og náttúrufegurð landslns.
Sverre Jordan er líklega ágætast-
ur af yngri tónskáldum Norðmanna,
og er dómur hans afar mikils virði
fyrir íslendingana. — S. H. f. H.
Rvík 5. m^í.
Um áramót rekinaðist svo, að til væru
í landinu um 90,500 skpd. af verkuð-
um fiski. Útflutningur verkaðs fiskj
a.r hefir síðan verið um 55,900 skpd.,
sem mestmegnis mun vera fyrra árs
framleiðsla. Ættu eftir því að vera
eftir um 34,600 skpd. af verkuðum
fiski.
Af óverkuðum fiski voru til um
áramót 16,663 þur skpd.. Þar við
má leggja aflann frá nýári til 1. a.pr.
sem Fiskifélaginu reiknast til að sé
um 49,005 skpd. Verða það 65,663
skpd. þur. Þar frá dragast 12,256
skpd. , sem flutt hafa. verið út óverk-
uð á sama tíma, og verða það 53,412
skpd. þur, sem munu liggja hér að
mestu óverkuð, með því að mjög lít-
ig hefir verið verkað í vetur af fiski.
Eftir þesu eiga fiskibirgðir lands-
ins 1. april a.ð samsvara ca. 88,000
þurrum skippundum.
Um sama leyti i fyrra voru birgðir
reiknaðar 53,000 skpd., og var árs-
aflinn þá orðinn 66,000 skpd. á móti
49,000 skpd. nú 1. apríl.
Stökur.
yfirtak skammsýnn'? Hvernig gat að sönn eru, (að mennirnir eigi kvn
Söngflokkur K. F. U. M. — ’Lyra
kom með islenzku söngmennina til
Bergen á mánudaginn 26. a.príl kl.
5 síðdegis. Var mikill mannfjöldi
saman kominn til þess að sjá gest-
ina, enda þótt skipið kæmi fyr en
búist var við. Lars Söraas kennari
ha.fði orð fyrir móttókunefndinni og
flutti stutta Og hlýlega ræðu til söng
mannanna og bauð þá velkomna, en
söngflokkurinn svaraði með því að
syngja "Ja, vi elsker”. Síðan íór
mótökunefnd “Ynglingeforeningen”
um borð og fylgdi söngmönnunum á
Hotel' Hospitzet, en þar gistu þeir
um nóttina.
Daginn eftir hélt félagið söngvur-
unum veizlu á Lönningen, og kl. 8
um kvöldið hélt flokkurinn svo fyrstu
hljómleika sina, í Logen. Þrátt fyrir
bliðu veður, sem nægt hefði til að
tæma flesta skemtisali, var hver bekk
ur setinn. Leyndi sér ekki strax i
byrjun, að áheyrendum þótti gott að
heyra, til söngmannanna, og þó hitn-
aði þeim betur, þegar fram í sótti.
Varð að endurtaka fjöldann allan
af lögunum, og að söngnum lbknum
“Þegar allir skilja skáldin".
Kátt mun. verða í koti og höll, —
Kölska og Guð það sætti:
Þegar skáldin yrkja öll
U'rulir kjána hœtt\!
“Þetta er bara skáldskapur”.
Þegar um skáldskap skrafa menn!
Skynsemin nær góðu vígi:
Sannleik fáir sjá þar, en —
Sumir bara kalla' *ann lýgi.
Hvað er skáldskapur?
Alt sem sanrtast sagt var þér
Um sálu-bót: er skáldskapur.
Skáldskapurinn oftast er
Öuppfyltur sannleikur.
“í seinustu snjóum”.
Þó að yglist þú, og grettir þig í
framan,
Að þér eg hlæ og geri gaman:
Grænt og hvítt er fagurt saman. —
Alda-háttur.
Ráðvendninnar táðum er
Ráðið *svo af högum:
Eg má stela og stela af þér,
En stela eftir lögum.
Jak. 7—.
20. maí, J926.