Heimskringla - 14.07.1926, Síða 5

WlNNIPEG, 14. JÚLÍ, 1926.
HEIMSKRINGLA
6. BLAÐSÍÐA.
ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
K A U P I Ð A F
The Empire Sash and Door
Birgðir: Henry Ave. East. Phone A 6356
Skrifstofa: 5. Cólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆCJA.
I ræSu einni eftir hann, sem hann fótum Og þótt 'hann viti, að þér
nefndi “Eilífar helvítis kvalir" jþolig ekki að þyngd almættisins troði
^Eternity of Hell’s Torments), segir | á yður, niun hann ekki taka tillit
Wn, að, á méðal annars, sé tilgang- til þess, heldur merja ySur undir
Ur eilifra kvala sá, að réttlæta há-
fótum sér, án miskunnar; hann mun
margir farið ' þegar á laugardags- skyni, aö sýna þeim gestum, er þang-
kvöldið, og hélzt svo óslitin umferð að kynnu að koma, að enn væri eigi
austur alla sunnudagsnóttina og fram hæstaréttardómur fallinn í þessu
i
‘Lögbergs”-máli. En á hinn bóginn
er leiðinlegt afspurnar að sýna sinn . (
staðinn hvert árið og kaila “Lög- j |
tif>n guðs og gera réttlæti hans dýrð-^merja yður svo að blóð yðar spýtist
iegt. Hann segir ennfremur, að hin upp, og það mun slettast á klæði hans
btennandi ást og þakklæti útvaldra á ^ svo að þau verða öll lituð. Hann
h'tnnum til guðs muni tvöfaldast, er mun ekki aðeins hata yður, heldur
teir sjái eymdarástand fordæmdra mun hann fyrirlíta yður; enginn
sálna. staðuf mun verða skoðaður hæfur
Þessi sama ræða fræðir oss um það handa >'ður' nema undir fótum hans’
að reiði guðs muni veréa úthelt semjsvo að þér verðið troðnir niður, eins slnnn
eldi yfir vonda menn á degi dómsins, saurinn á strætunum...... Þegar
og að syndir mannanna muni þá hafa Þér verSiS 5 l;iessu hörmulega ástandi.
undir nónbil á sunnudaginn.
Valhöll var lokuð almenningi; átti
konungsveizlan þar að standa, og
hafði salurinn * verið prýðilega berg .
s'kreyttur.
Veðrið var hig ákjósanlegasta, sól- I gær.
skin og blæjalogn. Undi fólkið sér j I gær fór konungsfylgdin austur
vel, dreifðist út um hraunin og gjárn fyrir fjall. Var lagt af stað úr:
ar, sat í smáhópum að snæðingi og Rvík kl. 9 og kontið' austur á Kamba-
fékk sér hressingu við og við í tjaldi, brún kl. 10ý4. En þar var síað-
sem Jón. Guðmundsson. hafði látiö næmst. Var útsýni hið fegursta af^
reisa austan við Valhöll. j Kömbum.
Klukkan hálfþrjú eftir hádegi kom! Þegar lagt var af stað af Kamba- j
íconungur og fylgdarlið hans austur. j brún, var farið að Reykjum og hver-(
Knútur prins var með i förinni og irnir skoðaðir, en siðan að ölvesár-
allmargt embættismanna héðan úr
bæ.
Allmargt manna, sem fyrir var,
hafði þá safnast saman í brekkunni
austan við brúna á Oxará, og lauzt
Verið innsiglaðar meðal fjársjóða
hans. “Guð rnun heimta hinn síð-
asta eyri”. Eilífar þjáningar munu
ekki borga svo mikinn hluta aí
skuldinni, ag hann verði sjáanlegur
1 samanburði við alla skuldina. —-
0, hve hörmulegt verður það, þeg-
ar þér eruð í þessum kvölum, að hafa
eöga von, en vita með óyggjandi
vissu, að þér losnið aldrei úr þeim;
að hafa enga von um, að þér fáið
1 °sk yðar uppfylta, þegar þér óskið
að þér væruð orðnir að engu; að
munu íbúar himnarlkis, ganga fram
og horfa á þessa ægilegu sjón, til þess
að þeir fái séð, hversu mikil er reiði
hins almáttka; og er þeir hafa séð
það, munu þeir falla fram og dýrka
mátt hans og hátign.”
Jonathan Edwards var gáfumaður
mikill, og út af honum er mesti
fjöldi ágætra manna kominn. Hann
var fylgjandi Kalvins og fylgdi skoð-
unum hans rökrétt út i yztu æsar.
Beri maður prédikanir hans um ei-
^ , •* lífa útskúfun saman við þögnina,
uafa enga von, þegar þer oskið / 6 ’
sem nú ríkir um það efni, verður
naumast annað sagt en að munurinn
sé þó nokkur.
G. A.
brú og borðaður morgunverð^ir.
Var þá klukkan 1. Sátu þá máltíð
engir nema konungshjónin, fylgdar-
lið þeirra, ráðherrarnir og forsætis-
ráðherrafrúin.
upp margföldu húrrahrópi, þegar | Að morgjtnverði loknum var farið
konungshjónin. nálguðust í bifreið j austur á Brúnastaðaflatir og sköðáð-
' ur aðalskurður Flóaáveitunnar. Hélt
Konungshjónin fóru heim að kon-
ungshúsinu, og dvöldu þar um stund.
En nokkru síðar/ fóru þau í göngu-
för upp í Almannagjá, norðan Öxar-
árfoss, og var Matthiás Þorðarson
*fj ármálaráðherra Jón. Þorláksson þar
ræðu. Síðan var haldið austur að
Þjórsá, en þar var engin viðdvöl og
haldið til baka til ölvesárbrúar, og
sezt að miðdegisverði að Tryggva-
a® þér væruð orðnir að froskum eða
"Öggormum: að hafa enga von, þeg-
ar þér óskið, að þessum hörmungum
!lrætti linna eftir margar miljónir
ara. Þegar þér hafið eytt aldri sól-
arinnar, tunglsins og stjarnanna i
stunum og harmatölum, án taugna-
öliks hvíldar á nóttu eða degi, mun-
UÖ þér enga von hafa um frelsun:
tegar þér hafið enn. eytt þúsund
sinnum þeim tírha, munuð þér held-
Ur enga von hafa, en þér munuð
vita, að þér hafið ekki færst vitund
hasr enda kvalanna; þér munuð vita,
að sömu stunurnar, sömu lcvalaópin,
sömu harmahljóðin munu út ganga
3f vörum yðar, og að reykurinn af
örunanum mun upp stiga að eilífu
.... Líkamir yðar munu brenna i
hvítglóandi eldi allan þenna tíma;
þeir munu ekki eyðast, heldur steikj-
ast þar um all«/ eilífð.”
Nafnkendasta ræða Edwards er sú
er hann. prédikaði í Enfield í Con-
necticut árið 1741, og nefndi: “Synd-
arar í höndunum á reiðum guði”
ISinners in
úod). Sagt er að fólk hafi e’kki |
Konungskoman
til Islands.
(Frh. frá 1. bls.)
Miðdegisveizlah á Hótel Island.
KJ. 7 var sezt að borðum á hótel
Island. Var um eitt hundrað gesta.
Knud Zimsen borgarstjóri hélt ræðu
yfir borðum.
Því næst spilaði hljómsveit P.
Bernburgs “Kong: Christian”.
Að því búnu stóð konungur upp
og mælti nokkur orð. Þakkaði hann
fyrir hinar ágætu og alúðlegu við-
tökur. Hann þalckað i einnig fyrir
viðtökur þær, er Knútur prins fékk
hér í fyrra. Hefðu þau foreldrar
hans*fundið það vel, og mintust þess
með sem leiðbeinandi. Var farið skála.
norður gjána og upp sneiðinginn þar,
en staðnæmst á gilbarminum og not-
ið hins fagra útsýnis yfir vellina og
Þingvallavatn.
Þá var gengið til Valhallar og sezt
að miðdegisverði. Var þá kluRkan
orðin fimm. Hélt Alþingi veizlu
þá, og stjórnaði henni forseti sam-
einaðs þings, Jóhannes Jóhannesson,
og fór hún hið bezta fram.
Að veizlunni lokinni var haldið ti!
Reykjavíkur.
Allmargt manna aðkomandi úr nær
sveitum hafði safnast saman við Öl-
vesárbrú í gær. Þegar konung bar
þar að, bæði í gærmorgun og síðar
um daginn hafði aðkomufól'kið safn-
ast í hópa til húrrahrópa, er fóru vel
fram.
Er konungur kom að austan, tók
Magnús Torfason sýslumaður á móti
honum við Tryggvaskála og óskaði
velkominn.
Haldið var til Reykjavíkur um
kvöldiði
Islendingadagur
Yatnabygdar
að Wynyard 2. ágúst
FJÖLBREYTT DAGSKRÁ.
MINNI ÍSLANDS:
Rgeða.....................Sig. Júl. Jóhannessou
Kvæði.......................Jónas A. Sigurðsson
MINNI CANADA:
Ræða ......................Björn Hjálmarsson
Kvæði.....................Sig. Júl. Jóhannesson
Kór 200 ungmenna undir stjórn hr. Brynjólfs Þorláks-
sonar, skemtir með söng um daginn.
Fegurðarglímu sýna nokkur æfð ungmenni.
ALMENN KAPPGLÍMA:
1. verðlaun $15.00; önnur verðlaun $7.00
Allskonar íþróttir, svo sem hlaup, stökk o. s. frv.
verðlaun gefin.
Þátttakendur í glímunni gefi sig fram við nefndina áður
en dagskráin byrjar.
FJÖLMENNIÐ TIL WYNYARD 2. ÁGÚST!
<i W ii
í
með hlýjum huga, að á mörgum
the Hands of an Angry. jjejmiiurn hér [ Reykjavík hefði hon-
er aö fólk h.ifi exki, um ver;g tekið með opnum örmum,
haldist við í sætum sínum me«an j og & þann hátt hefði fjarvera hans
hann flutti þessa ræðu, heldur stað- ( ag heiman orgjð honum minna til.
>ð upp 0g grátið, eins og dagur dóms- , finnanleg-
ins væri þegar kominn. I Þyi næst mintist hann þess> aS ;
Edwards sagði söfnuðinum, að all- I þetta sinn ætlaði ,hann aij|leggja í
’r, sem ekki hefðu snúist til réttr- j sama ferðalag og faðir sinn hefði
ar trúar, væru á beinni leið til hel- j farig fyrir mörgum árum, Hefði
vítis. “Reiði guðs brennur gegn ^ hann haft h;nar ljúfustu endurminn-
þeim,” sagði hann. “Dikið er reiðu-1 ingar fr4 því ferðalagi. Eftir þvi
húið og eldurinn er kyntur, ofninn, hvernig ferð þessi byrjaði, gerði
er heitur, til þess að taka við þeim, ha;nn sér hjnar beztu vonir um hana.
Hvar var Lögbcrg?
Við fórum nokkrir blaðamenn til
Þingvalla, snemma á sunnudagsmorg-
unipn, og fengum Eggert Briem frá
Viðey með oVcur, til þess að skýra
frá rannsóknum sínum og athugun-
um þar eystra.
En eftir morgunverð hjá Jóni gest
gjafa í Valhöll, gengum við vestur
í Almannagjá. Grjóthellur hafa ný-
lega verið settar víðsvegar á búða-
tóftunum og áletrað hver att haíi
búðirnar. Eins og kunnugt er, eru
búðatætturnar flestar frá 18. öld, og
eru því mörg þau nöfnin, sem höggv-
in eru á grjóthellur þessar, almenn-
ingi litt kunn og ómerkileg.
Gengum við um gjána og upp á
eystri gjáarbarminn. Eggert hafði
orðið. Uts'kýrði hann margt mark-
vert um búðatættur og mannvirki og
leifar þeirra, með sinni frábæru og
al’kunnu rökfimi. Hefir Eggert eins
og kunnugt, unnið um langt skeið aö
athugunum þessum, enda hefir hann
frá mörgu að segja, og hefir sögu-
tilvitnanir á hverjum fingri, og er
engu líkara en hann kunni utanbók-
ar meginið af Grágás, og alt í Is-
lendingasögunum, sem Þingvelli og
Alþingi hið forna áhrærir. Mest mun
Rvík 16. júní.
*Ríkisráðsfundurinn í gær.
Kl. 9 í gærmorgun hélt konungur
rikisráðsfund. Var fundurinn hald-
ínn í efrideildar-sal Alþingis. — A
fundinum mættu, auk konungs, kon-
ungsritari og ráðherrarnir þrír.
Konungsritari færði til bókar það
sem fram fór á fundinum.
Konungur setti rílkisráð’sfundinn
og stjórnaði honum. Ráðherrarnir
lögðu fram til staðfestingar lög þau,
er samþykt voru á síðasta þingi. Voru
þau 51 að tölu, og að auki ritsíma-
samningurinn við Mikla norræna rit-
símafélagið. Konungur staðfesti öll
lögin.
Þar sem almenningur 'ekki veit,
hvernig staðfesting kontings fer fram
i rikisráði, er rétt að segja frá þvi
hér í stórum dráttum.
lög, er hans ráðuneyti tilheyrir. —
Þeir skýra i stuttri tölu aðalefni lag-
anna og gera tilögu til konungs, um
að hann staðfesti lögin.. Þegar kon-
ungur staðfestir lögin, skrifar hann
undir tillögu ráðherra: "Föllumst á
tillöguna”, og nafn sitt undir, og að
þykja um það vert, hvernig Eggert ; því loknu skrifar konungur undir
1 .. '_! ciólí
°g logarnir geysa og snarka. Hið
glóandi svérð er brýnt og hangir yfir
höfðum þeirra, og eldsdikið hefir
opnað gin sitt undir fótum þeirra.
ÚjöfuIHnn stendur reiðubúinn. til þess
að ráðast á þá, þegar guð leyfir hon-
urn þag ..... eins og gráðugt ljón,
sem leitar að bráð og býst við að fá
hana, en er haldið í skefjum um
stund. Éf guð drægi til baka hönd
s’na, sem heldur honum i skefjum,
þá myndi hann brenna vesalings sál-
’rnar á einu augnabliki. Hinn gamli
höggormur bíður þeirra með gap-
andi gini......
“Sá guð, sem heldur yður yfir
helvíti, svo sem þegar maður heldur
köngurló eða öðru viðbjóðslegu kvik-
indi yfir eldi, hatar yður og er yður
síreiður. Reiði hans brennur gegn
yður og hann metur yður einskis
annars verða en þess, að vera í eld
kastað. Augu hans eru svo hrein,
að hann þolir ekki að horfa á yður;
þér eruð tíuþúsund sinntim viðbjóðs-
legri í augum hans heldur en eitruð-
fstu höggormar eru í vorum augum.
.... Ef þér hrópið til guðs og biðj-
’Ö hann miskunnar, þá mun fara
fjarri því að hann. sýni yður misk-
unn í hrellingum yðar, heldur mun
hann í hennar stað troða yður undir
- Þá gat hann þess, í fáum orðum,
hvað mjög það gleddi sig, að sjá,
hve miklum framförum margt hefði
tekið hér á siðari árum. Það væri sér
einnig mjög ánægjulegt, að sjá það
og finna, að með ári hverju yrði
sambandið milli þjóðanna, Islendinga
og Dana, báðum aðilum Ijúfara og
geðfeldara. Að endingu bað hann
menn að drekka skal Islands, með
ósk um velferð þess í hvívetna.-------
Ferfalt húrra — og spilaði hljóm-
sveitin síðan “Ö, guð vors lands”.
Rvík 15. júní.
Sunnudagurinn.
Kl. 10 á sunnudagsmorguninn gekk
lconungur og drotning í ^Trkju ásamt
fylgdarliði sínu. Kirkjuna sóttu ráð
herrarnir allir, sendiherra Dana hér,
og svo margt fólk, sem þar gat fram-
ast rúmast.
Guðsþjónustan fór fram með venju
legum hætti, að öðru leyti en þvt, að
séra Friðrik þjónaði fyrir altari á
undan prédikun, en biskup á eftir
prédikun. Kirkjan var óskreytt.
Laust eftir hádegi lagði konungur
og dr.otning og föruneyti þeirra á
stað til Þingvalla. Var þar mikill
mannfjöldi sarnan kominn. Höfðu
Briem hefir komist að alveg nyrrt
niðurstöðu um Lögberg — hvar það
hafi í raun og veru verið. Stingur
það ntjög í stúf við eldri kenningar
, en er þó svo eðlilegt, að engum get-
ur blandast httgur um, að Brient hafi
svo mikið til sins rnals, að taka veið-
ur tillit til athugana hans og rann-
sókna.
Til þess að skýra Lögbergs-athug-
an.ir hans, svo vel fari, þarf lengra
mál en hér verður að þessu sinni.
Hann álítur, eða öllu heldur sannar.
að áheyrendur sem hlýddu á mál
þeirra, er töluðu að Lögbergi, hafi
staðið i Almannagjá. Mörgum verð-
ur á að spyrja, hvort hér hafi í raun-
inni þurfti aðrar sannanir en þar,
sem felast í nafninu einu. Því þegar*
maður er á staðnum og sér Lögberg,
sem menn á undanförnttm árum hafa
verið að basla við, athuga síðan
hamar þann, sem Briem heldur fram
að sé Lögberg, er í rauninni óskiljan
legt, að nokkur sé á öðru máli eij
E. Briem. Þegar talað er í venjuleg
unt málrómi að Lögbergi E. Br., án
þess að hvessa raust, heyrist hvert orð
í kyrru veðri nálega 400 metra langt
svæði i gjánni. Má geta nærri, hvort
það hefir ekki verið hentugra, heldur
en híma í snarbrattri brekkunni aust-
an við gjána, eða neðan við brekk-
una, langt frá ræðumanni.
Ein af þessum áletruðu grjóthell-
um er komin á hið svonefnda “Lög-
berg”. Var henni velt við í því
lögin sjálf.
Ríkisráðsfun.durinn stóð yfir í rúma
'clukkustund.
Einu sinni áður hefir konungur
haldið ríkisráðsfund hér á landi; var
þ*ð 1921, þegar hann var hér siðast
á ferðinni. Var fundurinn þá hald
inn i mentaskólanum, er þá var bú
staður konungs.
Utan íslands getur konungur hald-
ið ríkisráðsfund með einum ráðherr'
anum.

mikið það hefir gert fyrir bændurna
Landssþítalinn.
Fyrir kl. 11 i gærdag safnaðist j hald greinarinnar er sem fylgir:
múgur og margmenni suður að Lands
spitalagrunninum, til þess að yera
við þá athöfn, sem auglýst hafði ver-
ið að þar ætti fram að fara. Þar var
landsstjórnin og landlæknir og flest-
allir læknar bæjarins.
Rétt kl. 11 kotnu konungshjónin og
föruneyti þeirra. Formaðúr lands-
spítalanefndar, frk. I. H. Bjarnason,
tók á móti drotningu með stórfeng-
legum rósavendi, er hún færði henni
frá landsspítalakonum. x
Er lconungshjónin voru komin til
sæta sinna, las f.orsætisráðherra upp
a,í skjali því, sem múra átti í horn-
steininn, sögu Landsspítalamálsins í
stórum dráttum.
Því næst gekk drotningin úr sæti
sínu og með henni forsætisráðherr-
ann. og Gviðjón Samúelsson. Var
skjalið lagt í steininn, en drotningin
múraði yfir. Því næst steig hún fram
enda í hinum ýmsu löndum. Sölu-
deildin hefir samband í öllum lönd-
u.ti, Sem flytja inn ómalað hveiti, og
sínar eigin skrifstofur í 51 borg.
ekjunum er skift milli meðlimanna
jafnóðum. Með þessari aðferð er
hægt að höndla feiknamikið af hveiti
með mjög litlum kostnaði. Arið
1923 var t. d. sölukostnaður Alberta-
samlagsins aðeins iveir fimtu úr
centi. á hvern mæli.
Það er ekki auðvelt að gizka á,
hve mikið verðið hefir hæ'kkað bein-
línis fyrir aðgerðir samlagsins, en
það, sem hefir umráð yfir rúmlega
helmingi alls hveitis, sem út er flutt,
getur komið í veg fyrir að svo mik-
ið sé nokkurntima borið í markað-
inn í einu, að verðið falli að mun.
Velgengni þess er bein. afleiðing af
möguleikunum á að tryggja mark-
aðinn og að geta selt í stórum stíl til
allra landa.
Stjórnin er í fyllsta máta demó-
lcratisk. Hverju fylki er §kift í 7
héruð, og hverju héraði aftúr í 10
áeildir. A hverju ári sendir aðal-
skrifstofan hverjum meðlim skrá
yfir alla meðlimi í hans deild, með
atkvæðisseðlum, og má hann kjósa
hvern sem er til að mæta sem
fulltrúar deildar sinnar á ársþing-
inu. Kpma þar því saman 70 fulltrú-
ar til að ræða velferðarmál og stefn-
ur fyrir næsta ár. I stjórninni sitja
7 menn, kosnir þannig að hinir 10
deildafullfrúar kjósa innbyrðis einu
úr hverju héraði til þess starfa.
Þetta feikna samvinnufyrirtæki
bændanna á rót sína að rekja til
þeirrar reynslu, sem þ'eir fengu á
stríðsárunum, þegar stjórnin tók að
sér einkasölu á hveiti, en sem var
afnumin strax og íriður var sam-
inn. Fór þá framleiðendunum að
skiljast, |hve nauðsynlegt vceýi að
sölufyrirkomulagið breyttist, þannig,
að komið væri í veg fyrir hinar tíðu
The Canadian Gazette, vikublið' og gífurlegu verðbreytingar.
með myndum, sem gefið er Út i Samlagiö höndlar kornig án nokk-
London á Englandi, og fjallar aðal- nrs ágáða! og Sparar bóndanum þann
lega um canadisk efni, flytur mjög ig fe Soludeildin) meS beinum sam.
ítarlega ritgerð um Hveitisamlagrð bondum getur einnig dregi? úr lcostn
í Canada, þann. 24. júní s. 1.. Inni- aSinunl) sem annars fellur á, milli
framleiðanda og neytanda. Samlag-
ið orkar því að bóndinn þarf ekki
Nytscmi Hvsitisamkigsins í Canada. | aS gizka á> hvenær bezt sé ag selja>
Hvað það hefir gcrt fyrir bœndurna. \ °S tryggir honum meðalverð ársins
á viðhafnarpallinn og talaðL nokkur
orð. Mælti hún á íslenzku, og var
til þess tekið, hvað framburður henn-
ar var góður.
Söngflokkur undir stjórn Sigfúsar
Einarssonar, söng þvl næst kvæði eft-
ir Þorstein Gíslason.
Frá ferðum konungshjónanna i gær
Þegar ríkisráðsfundi var slitið >
Alþingishúsinu, var konungi ekið
beina leið oían á Sjómannastofuna
i Hafnarstræti.
Á sunnudaginn hafði hann minst
á það við séra Bjarna Jónsson dóm-
kirkjuprest, að sig langaði til að líta
á híbbýli Sjómannastofunnar.—Hefir
hann fylgst með því, sem gert hefir
verið hér heima fyrir innlenda og
erlenda sjómenn, og sömuleiðis drotn
ingin. Hefir hún fyrir hver jól, síð-
an Sjómannastofan var stofnuð, sent
jólapakka til sjómanna.
Stjórn Sjómannastofunnar beið
konungs, er hann kom af ríkisráðs-
fundinum. En rétt eftir að hann
var ’kominn þar inn, kom drotningin
með þernu sinni. Hún hafði verið á
gangi og séð á 'eftir konungi inn í
Sjómannastofuna, og yildi jafnframt
Hverr ráðherrann leggur fram þau I lita á húsakynnin. Gengu þau um
híbýlin og leizt vel á þau. Siðan
rituðu þau nöfn sín í gestabókina.
Eftir hádegi fóru' konungshjónin
upp á Landakotsspítala, síðan í
myndasafn Einars,Jónssonar. Höfðu
þau nokkra viðdvöl á báðum stöðum.
Síðan fór *konungur inn á Lauganess-
pítala og kom við í þvottalaugunum
í bakaleiðinni.
(Morgunbl.)
Hveitisamlagið.
íyrir alt hveiti, sem hann selur. Þar
Bændur í Vestur-Canada hafa á; sem Samlagiö á ekki sjálft korn.
3 árum bygt upp hið stærsta sam-; hloSur; hafa Verið gerðir samningar
vinnufyrirtæki af sinni tegund í yis þau félog( sem eiga þær, að taka
heimi. Allir hafa heyrt getið um j vis korni meðlimanna og annast
Hveitisamlagið, en íáir skilja hve sfndingu þess til samlagsins. Ann-
ars er samlagið smátt og smátt að
í Canada. Samlagið, sem tekur yfir j kaupa Qg byggja kornhloSur á hverri
þrjú sléttufvlkin, Manitoba, Sask- j járnbrautarstoS. Jafnótt og Canada
atchewan og Alberta, telur nú 125,000 þroskast> oSlast Samlagið þann
meðlimi, sem hafa umráð yfir 13,- j mynduglcikaj, sem fyr hefir óhugsan-
230,000 ekrum af 21,000,000, sem legur veri5 um samvinnufyrirtæki.
voru í hveitirækt síðastliðið ár. Það
sér um sölu á meirihluta af hveiti- , v
r , .v. , ~ ^ A Lesendum stendur til booa að
fiamleioslu Canada. osr Canada ílyt- . .v „ . ^ ,
, , . . . ,, senda spurmngar viovikjandi ÍSamlag
ur nu ut meira hveiti en nokkurt . .. ,. v . v , .
v , , , , . . ínu til blaosins, og verour þeim
annao land 1 heimi. v , , 1M1
,, r . ... 1 , • svarað 1 þessum dalk.
Mest af þessu hveiti er selt beint
til mylnufélaga og annara hveitikaup-^ ------------x-----------