Heimskringla - 01.12.1926, Blaðsíða 1

Heimskringla - 01.12.1926, Blaðsíða 1
»«• R- Pítursson x 45 Homte St. — CITY XLI. ÁRGANG-UR. WINNIPEG, MAN, MIÐVIKUDAGINN,- 1. DESEMBER 1926. NÚMER9 QmbW’O'' .i-—»-o«an»>() ()»()•< 'CANADA! I I fvrri viku settust á ráðstefnu hér i Winnipeg fulltr-úar hveitisam- laganna j í sléttufylkjununil .þremur, Alberta, Saskatchevvan og. Manitoba. Er búist vifi nierkilegum nýungum af þeim fundi, og helzt þá því, ai5 forsætisráöherra Alberta, Hon. J. E. Brownley, muni láta af embætti sínu og takast á hendur aöalráðsmenskti fyrir hinum sameinuðu hveitisam- lögum fylkjanna. ) Samkvæmt fréttum frá Ottavva, er tullyrt þar aS samgöngumálaráðherr ítnn, Hon. Ch. Dunning, hafi fengið nafnkendasta hafnarverkfræðing, sem nú er uppi í samveldinu brezka, Mr. Palmer, til þesá að rannsaka hafnar- stæðið i Port Nelson, og segja fyrir tun það, hvernig höfnin verði hagan- legast gerð. Mr. Paínier er yfir- timsjónarmaður London- og Glasgow hafna. Eru báðar fljótahafnir, sem 'kunnugt er, og eiga.að sagt er, við ýmsa söniu örðugleika að striða og Uelsonhöfnin, Nýlega lézt á almenna sjúkrahús- ínu hér, einhver einkennilegasti og ítð sumu leyti merkilegasti borgari bæjarins, Albert Robert Snook, vana lega kallaður “Ginger” Snook, eða einungis "Ginger”. Það auknefni hlaut hann. fyrir orðbragð sitt, sem var mergjað og hispurslaust í nieira lagi. “Ginger” var 91 árs að aldri. — Hann fæddist á Englandi 1835. 12 ára gamall varð hann að fara að vinna í verksmiðju og fékk 13 cent á viku. Hann gekk á niála í herinn «g var þar 12 ár. Síðan varð hann lögregluþjónn i London, og gekk vel fram. Hingað til Ameríku fluttist hann árið 1879, og 1882 til Winni- peg. Fyrstu árin vann hann við járnbrautarlagningu, og skrúfaði síð asta teininn í tengsli á Kyrrahafs- brautinni, þann er tengdi saman Austur- og Vestur-Canada. Skrúf- lykilinn, sem hann notaði til þess, geymdi hann til dauðadags. dómari. settur lagaskólastjóri, af hálfu lagaskólans. Þökkuðu þeirwel unnið starf og óskuðu fararheilla og gengis. Þakkaði Mr. Thorson hlýjum orðum samstarfið og velvildina. 1 fjórtánda sinni á síðastliðnum 1'6 árutn hefir Canadamaður hlotið hæstu verðlaun fyrir hveiti á alls- herjarsamkepninni í Chicago, og þar með “heimsmeistara”-titilinn fyrir hveitirækt. Heitir sá Herman Trelle ffá Wetnbly, Alberta, er verðlaunin hláut í ár. Erlendar fréttir. Bandaríkin. Frá Toronto er síntaö, að Mr. Woodsworth hafi sagt, áð hann hefði í hyggju að leggja það til á þingi, i að kosin sé þingneínd, til þess að fara yfir stjórnarskrána, og gera við hana brevtingartillögur, ef þurfa þykir. Kveðst Woodsworth í tillögu sinni muni gera grein fvrir því, að landshag ir hafi breyzt svo á siðastliðnum 60 árum, að sum fylkin séu orðin mjög óánægð með lögin, eins og þau eru. Þá háfi og iðnaðarþróunin leitt í j ljós nauðsynina á því að breytt' þeint. I Ennfremur muni tillagan fara fraín j á, að væntanleg nefnd búi svo unr hnútana, að fvlkin nái framvegis' fullum sérréttindum innan sambands. ins, og er þar sérstaklega hugsað til þess að rýra vald öldungaráðsins, sem hvað eftir annað hefir komið fyrir kattarnef frumvörpum til laga, er santþykt hafa verið í neðci mál ■ stofunni. Ekki höfðu margir sætaskifti í bæjarráðinu við kosningarnar á föstudaginn. C. C. Chisholm var kosínn í stað J. S. McDiarntid, þing- manns Winnipeg syðri, og W. M. Kolysnyk, var kosinn í stað R. Dur- ward’s bæjarráðsmanns i þriðja hverfi. Mr. Victor B. Anderson skorti aðeins 13 atkvæði til þess að vera kosinn. því að Boyd bæjarráðs- maður fékk einum 12 atkvæðuni fleira en hann. Er vonandi að nokk uð margir Islendingar í því hverfi geti skift heiðrinum af þeim 13 at- kvæðum á milli sin, og svo þeirra, sem bezt hefðu getað styrkt hann, en vöruðust það mest. Sú nýlunda varð við þessar kosn. ingar, að við þær komst fyrsti kom- múnistinn í Noröur-Ameriku í opin. I bera stöðu, að því er hann sjálfur Arið 1887 tók hann að sér bæjar. fullyrðir. Maðurinn er Mr. Kolvs- tæstingu, og fékst 'dh ræstingarstörí 1 nyk. Er vonandi að ekki hafi orðið að grafa grunna það sem efttr var æfinnar. Ginger” Snook varð brátt nafn- kunnur íyrir þátttöku sína í bæjar- Tnálunt. Hans varð aldrei saknað á opinberum fundum, og ,af þvi að hann var hreinskilinn. hvassyrtur og djarfmæltur, svo að tíðuni þótti Við of, og þekti prýðilegu snöggu blett- ina á hverjunt bæjar- og stjórrtmála- skúm, þá hélzt deyfðin aldrei við í nærveru hans. Hann var gersamlega ómentaður en jprýðisvel náttúru- slys að kosningunni; enginn fengið slag, er þeir heyrðtt um ósköpin. — Eftir því sent Mr. Kolysnyk segir sjálfur frá, gengur hann hovrki með rýtinga, skammbyssur eða sprengi. kúlur g sér, né heldur veður hann ihversdagslega í manndrápsbollalegg- ingttm. ViII sjálfsagt ekki láta menn halda sig stórum hættulegri en borg- arstjórann. 'En svo er það líklega ekkert að marka, þótt Mr. Kolysnyk segist vera vanalegur, friðsamur borgari. Að niinsta kosti skýra sum greindur, og þótti fáum gott að eiga | blöð lesenduttt sinum frá því, að náttból undir tungu hans. Munaði kommúnistar séu fjarskalega' og eigi nema fátun atkvæðum eitt sinn, að hann væri kosinn i bæjarstjórn. Honum græddist vel fé, en mest oiun þó hafa gengið af honttm áðttr skelfilega vondir og hættulegir menn. Mikið orð hefir farið af þvi und. anfarið, að eimlestastjórar og starfs- en hann dó, í ntalaferlum, og-kendi menn járnbrautafélaganna miklu, hann mikið af þvi lögmannaprettum. , væru fastráðnir i því að leggja nið- En hvað jsem um það er, hafði hann i ur vinmt, ef þeir ekki fengju lattn á sér almennings orð fyrir ráð- ; sín hækkuð um sex af hundraði, svo vendni, og, var virtur af mörgum j að þeir fengju jafnmikið og starfs. góðum mönnutn, meira en liklegt j bræður þeirra i Bandaríkjunum. — mætti þykja samkvæmt mentun hans. j’Hafa járnbrautirnar að þessu neitað Hann .var óslípaður •gimsteinn, en þvert að verða við ósk þeirra. Er betri og einlægari álitið að hin mestu vandræði ntyndn þrátt fyrir það borgari, en margur, sent fágaðri var og rneira metinn. — Lagaskólanemar við Manitoba- háskólann, héldu Joseph T. Thorson, þingmanni Mið-Winnipeg syðri, kveðjusamsæti á Marll>orough Hotel á fimtudaginn var. Um 75 manns toku þátt í samsætinu: stúdentar, af hljótast. ef til verkfalls kæmi, því ekki er auðgert að fá þegar 15,000 ntenn í skarðið. Hefir Dunning samgöngumálaráðherra því skorist í leikinn núna síðustu dagana og reynt að fniðla málum. Er sá árangur af því orðinn, að yfirmenn járnbrauta- félaganna, hafa samþykt að ganga til samtals við fulltrúa iemlestastarfs manna. Verða Sir Henry W. Thorn- Mikla athygli hefir það vakið unt stundarsakir í Bandaríkjunum, að Taft háyfirdómari og fyrvó forseti, hefir látið “á þrykk út ganga” þá staðhæfingu, að þaö væri fullkontin svivirða, hvernig farið væri með hegningarlöggjöfina í Bandaríkjun- um. Þessi ummæli hans birtust í bæklingi, sent lagadeild Harvard- háskóians gefur út. — Auðvitað eru þeir, sem stefnt er að, alt annað en ánægðir. William nokkur D. Guth- rie, forseti málafærslumannafélagsins í New York, krafðist þess að stað- hæfing Tafts væri tafarlaust nurnin úr bæklingnum. Kvaðst hann hafa fullan rétt til þess, með því að hann hefði þegar gefið $10,000 til laga- skólans við Harvard, í ‘sjóð þann er verja skal til lagárannsóknar. Kveð- ur hann þessa einu málsgrein hafa gert rneira ógagn en nokkra aðra einstaka staðhæfingu, siðustu 30 ár. in. Wilson S. Powell, formaður út- gáfunefndar bæklingsins, er það djarfari en klerkarnir í Detroit, að hann kvað engu verða breytt í bæk- lingnum; Mr. Taft hefði látið sér likt um munn. fara 1908, 1909 og 1918, og hefði ekki andæft 1923, þeg ar það hefði verið haft eftir hon- um í návist hans, á opinberum fundi. — Ennfremur bauð Henry Lewis Stinson, einn af þektustu lögmönn. ttm Bandaríkjanna, Mr. Guthrie að sanna honurn, að ummælin væru sönn, ef hann vildi koma með sér í 10 mínútur í sakamálaréttinn í Man- hattan. • aftur. Síðustu fréttir, en óáreiöa'n- Lgri, segja 500,000 manns vera kontna að vinnu og bætist daglega margir í hópinn. Telja þær fréttir þess vegna vist, að verkfallinu sé lok ið. Töluvert hefir það rénað i seinni tíð, sem algengt hefir verið í Banda. ríkjunum. að skríllinn taki dónts- og framkvæmdarvaldið i sinar hendur, og hengi eða drepi ákærða menn án dóms og laga (lynching). Þó brenn- ur þetta æði oft við enn, og helzt i suðurríkjunum, þar sem mest eimir eftir af hugsunarhættinum frá þrælasölutímunum. Hafa dómstól- arnir að jafnaði gert sér lítið far unt að hegna þessháttar atferli, því oft eiga þektir menn i hlut. — Þess vegna þykir það hin mesta nýlunda, að vel þektur maður í Georgiu riki, Brown riddarahersir (major) var ný. lega dreginn fyrir dómstólinn, ásamt átta vinurh sinum, ákærður fyrir að hafa, meðaðstoð þeirra, brotið upp ríkisfangelsi og tekið þaðan hvitan mann, að nafni Dave Wright, og drepið hann. (Wright þessi var á- kærður fyrir að hafa myrt mágkonu Brown’s.) Var Brown dænidur í æfilangt fangelsi, fyrir morð,, en vin ir hans í fjögra til tuttúgu ára fang- elsi. Dómarinn, sem þannig skar úr málinu, heitir Harry Reed, í Douglas, Ga. Hefir dómurinn vakið almenna athygli og mælist alstaðar vel fyrir, nema meðal Ku Klux Klan manna. í Bretland. protessorar og lögmenn, sem numið hafa og starfað við Iagaskólann und-1 ton fvrir hönd C. N. R., en E. W. Ir umsjón Mr. Thorson. Fyrir Beatty fyrir hönd C. P. R. Af niinni heiðursgestsins mæltu, Mr. Cliff starfsmanna hálfu er S. N. Berry Brock, af hálfu stúdenta, og Robsonaðalmaðurinn. Ekki er fullráðið fram úr kola- þrætunni enn. Þegar til kom, neitaði meirihluti námumanna að ganga að þeim kostuni, sem fulltrúar þeirra geng að um daginn. Voru það aðal- lega Walesbúar og Skotar, sem ekki vildu bugast látá. ien Englendipgar flestir ákváðu að beygja sig, enda munu margir þeirra þegar hafa geng ið til vinnuj svo að nú eru, sam. kvæmt áreiðanltegum fregnum, um 350,000 manns kontnir í námurnar Or ýmsum áttum. Fru Astor, kona Astors lávarðar á Englandi, á sæti í neðri deild brezka þingsins, sem kunnugt er.. Hún er amerísk að ætt og uppruna, greind og framgjörn vel. Hún telst til liberala flokksins og hefir sómt sér allvel á þingi. Hún vill gjarna skifta rétt sól og regni' milli con- servatíva og verkamanna. Villist hún þá stundum á glapstigu, og hefir verkamönnum oft þótt hún tala af rneiri góðvild en skvnsemi um verka- menn og málstað þeirra. Um dag- inn sló alvarlega í brýnu milli hinn- ar göfugu frúar og nokkurra verka. flokksþingmanna. Hófust skærurn- ar á deilu milli hennar og Miss Ellen Wilkinson (Wee Ellen, sent kölluð er, en hún er mjög smávaxin og fín. gerð), sent þykir gáfuðust kona á þingi. Þótti Miss Wilkinson frúin grípa fram í fyrir sér af litlum skilningi, og bað hana nokkuð hvast, að hætta því að leggja sér orð í munn, er aldfei hefðu frá sér kontið. Rétt á eftir fékk Mr. Lansburv orðið. Var hann skamt kominn, er frú Astor greiþ frant í fyrir honum. Svaraði Lansbury jafnharðan; “Hin göfuga frú nyti nteiri virðjngar, ef hún vildi læra að halda sér santan.” Varð hlátur mikill á þingbekkjum, en forseti átaldi Mr. Lansbury fyrir að svara óþinglega. Bað Lansbury þá forseta að niælast til þess við frúna, að hún þegði, en fékk. það svar aftur að þetta væru óþingleg orð. Hélt Lansbury svo áfram ræðu sinni, að frú Astor greip ekki aftur |ram í fyrir honum. Næstur fékk orðið Mr. Buchanan frá Glasgow, einn af þektari þing- mönnum Skota. Kvað hann mjög slæmt ástand i Glasgow, og gengju þar margar fjölskýldur hungraðar, sökum þess að svo niiklir ágallar væru á löggjöfinni um fátækrahjálp. ©all frúin þá enn við og skoraði á hann að nefna einhverja, til dæmis. Annars væri honum ekki leyfilegt að bera fram slíkar staðhæfingar. Mr. Buchanan bauð frú Astor að koma með sér til Glasgow, svo hún gæti gengið úr skugga um að hann hefði rétt að rnæla. Vildi frúin þá ekki taka því boði, pn hélt áfram að ala á þessu, að hann svaraði spurnjngu sinni. Svaraði Buchanan þá hvast; “Eg skyldi svara, ef þér vilduð þá þagna og hlusta. Þér ættuð þó að minsta kosti að reyna að viðhafa einhverja mannasiði og skynsemi.’’ Varð nú alment rifrildi, og reyndi forseti að stilla til friðar, en fékk það svar úr ýmsum áttum, að þá yrði hann að kenna frú Astor að hafa betri heniil á tungu sinni. Kvað Buchanan hana verða að minnast þess, að hún væri hér ekki á hrossa- markaði heinia í Newmarket. — Lauk þessu svo bráðlega, að allir stiltust, og frúin líka. C. T. PETBRSON. (Sjá grein á 4. bls. áður en leikurinn byrjar, og mil'i þátta. Aðgöngumiðar 50c, börn 25c. Unmeyjafélagið “Aldan” vill enn minna fólk' á “bazaarinn”, sem verður haldinn að 641 Sar- gent Ave. næstkomandi föstu- dag og laugardagskvöld eftir kl. 6 e. h. Verða margir eigulegir munir þar á boðstólum. KAUPIÐ JÓLAGJAFIR YKK. AR HJÁ ÖLDUNNI. Þeir bræður Oli og Gladstone 01- afssynir, frá Tantallon, Sask., voru í borginui fyrri hluta vikunnar, sá síðarnefndi til að leita læknisráða hjá Dr. Halldórsson. Heirn fóru þæir aftur í gærkvöldi. Dr. Tweed tannlæknir verður á Gimli miðvikudaginn og fimtudaginn 8. og 9. desember, og i Arborg mið- vikudaginn og fimtudaginn 15. og 16. desember. Klúbburinn “Helgi Magri” heldur fund að 662 Ross Ave. þriðjudags- kvöldið 7. þessa mánaðar. — Með- lirnir, mætið- Herbergi til leigu og fæði til sölu að 628 Victor St. Athygli lesenda er veitt að aug- lýsingu Jóns Sigurðssonar félagsins itm Hermannaritið, á öðrum stað hér í blaðinu. “Landafræði og ást” í kvöld kl. 8 samkomusal Sambandssafnaðar. Mrs. I. Goodntan, 1060 Döwning Street. leggur af stað í kvöld, áleið- is til Seattle. Dvelur hún þar i vetur hjá Birni bróður sinum. SAG'A Önnur bók annars árgangs, kem- ur út um miðjan desember, og verð- ur send til áskrifenda um hátíðirn- ar. Mörguni, sem vel eru læsir á is- lenzku, nær seín fjær, hefir ennþá sést yfir að skrifa sig fyrir þessu eina missirisriti, sent út er gefið hér vestra, og veita sér þá ánægju, að stytta sér stundir við lestur þess í skammdeginu. Verðið er tveir dalir árgangurinn (tvær þækur). Með þessari bók, sem nær frá september- byrjun til febrúarloka, eru tveir ár- gangar af Sögu komnir út. 1 þess- ari bók verður margt til skemtunar; Islenzkar skáldsögur og æfintýr; þjóðsagnir, munnmæli og smásögur; kvæði, stökur og gamanvísur; nýj- ustu vísindi og uppgötvanir; fróð- leikur héðan og þaðan; stuttar rit- gerðjr; erlendar sögur og skrítlur; smágreinar eftir valda höfunda, og margt fleira til gleði og gagns. Það væri fallega gert af Vínlend. ingum, að senda Sögu heinr til ís. lenzku bræðranna á ættjörðinni. — Fyrirhafnarminst er að senda mér áskriftargjaldið, þvi þá borga eg flutningsgjaldið heim, þó ei sé nema ein bók keypt. En ef einn eða fleiri árgangar eru kevptir í einu, skal eg ennfremur kaupa ábyrgð á sending- una, svo hún glatist síður, og senda póátskírteinið ásamt kvittun til þess sem sendir. Styðjið íslenzkan iðnað vestan hafs með því að kaupa Sögu. — Tryggið langlífi yðar og íslenzkrar tungu i landinu. — Pantið Sögu. fyrir jólin. Þorsteinn Þ. Þorstcinsson, 732 McGee Street, Winnipeg, Man., Canada. Málfundafélagið hélt sinn venjulega fund í Labor Hall á mánudaginn var. Var aðsókn sæmileg, eti hefði þó átt að vera betri. Agúst Sædai flutti þar erindi mjög gott og lipurt. — Það er skaði að slík erindi skuli ekki vera betur sótt. Málfundafélagið auglýsir alt af fundi sína til að gefa almenningi tækifæri til að koma og hlusta á það sem þar fer frarn, og jafnvel taka þátt í umræðum. Það væri nær fyrir fólk að koma og hlusta með eigin eyrum, hvað þar er sagt, heldur en að fá rangar hugmyndir um það út úr götuhornarugli óvinveittra ruglara Næsta sunnudag verður þar flutt erindi um “Hvert þjóðlíf Tslendinga stefni í þesjsu lan<?i”. Komið á Labpr Hall, kl. 3 næsta sunnudag. Stúdentafélagið hefir ákveðið að hafa “Toboggan. Party’’ í River Park næsta laugardag. — Allir þeir sem vilja fara, eru beðnir að koma sam. an hjá Jóns Bjarnasonar skóla kl. 7.15. — Nauðsynlegt er að hver hafi með sér 30 cents og “car fare” — Veitingat á eftir. — Vonandi að stúdentar fjölmenni. Ritari. Fjær og nær. “Landafræði og ást” verður leik- in aftur í samkomusal Sambands. safnaðar í kvöld. Nýjar gramófón- plötur, sungnar L Þýzkalandi af [ Eggert Stefánssyni, verða spilaðar Vinnukona óskast á íslenzkt heim- ili. . Umsækjendur snúi sér til Mrs. A. Eggertsson, 766 Victor St. Næsti Vínlandsfundur á þriðju- dagskvöldið 7. þ. m., á venjulegum stað og tíma. Allir meðlimir mæti þar stundvíslega. ------------* Lcsið. Nú hafa Goodtemplarar ákveðið aö sýna tvo sjónleiki í Goodtemplara hús, á mánudaginn 13. desember. Mr. ölafur Eggertsson hefir æft leikfólkið, og hefir alla umsjón með sjónleikunum. , Nánar auglýst í næstu blöðum. Ncfndin..... Tilkynning- Þá er annað af lögum mínum ný- hlaupið af stokkunum. Það er við vísu Matthíasar Jochumssonar ; "Þekti eg marga fríða frú”. Bæði á íslenzku og ensku. Utsett í f-moll (min.) og stígur aðeins eina áttund, c—c; er því við hvers manns hæfi. Kostar 15c Mig langar ,til að nota tækifærið til að þakka löndum mínum fyrir þær framúrskarandi viðtökur, sem fyrsta lag mitt. “Ad Cinaram”, fékk hjá þeim, því þeir hafa svo að segja kepst hver um annan þveran að greiða götu þess. Vona eg að þetta lag fái ekki lakari viðtökur, þó að það sé enn minna fyrir sér, þar eð það er aðeins rímnalag, eitt af 20—30, er eg hefi ’samið við íslenzkar ferskeytlur. —- Það verður ekki um það deilt: Vest- lingar kunna að meta þá viðleitni á nteðal þeirra, sem miðar að því, að reyna að gera vel. Það er ekki lítil ánægja, eftir að hafá brotist áfrarn af eigin ramleik. án styrktar frá nokkrum manni, stjórn eða stofnun, að sjá verkum mans svo vel fagnað. Lögin geta menn íengið hiá herra P. S. Pálsson, 715 Banning St., Win- nipeg, ,eða beint frá höfundinum. Virðingarfylst, Magnús A. Árnason, 722 Montgomery St.. San Francisco, Calif.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.