Heimskringla - 21.12.1927, Blaðsíða 2

6. BLAÐSÍÐA.
HEIMSKRINOLA
WINNIPEG 21. DES. 1927
DRAUMSÝN
-x-
Gætti eg sauða í Grýtukleif,
glóði sól í heiði,
blasti við dalurinn breiði.
Útsýnið minn huga hreif,
höfgi loks á augun sveif,
vissi ei hve þarna lengi þreyði.
Sá eg margt í svefni þeim,
sem eg ekki skildi,
þó eg þýða vildi.
Leit eg inn í annan heim
eða skuggamynda sveim,
ímyndunar órum, sem að fylgdi?
Fyrir mér dal eg fagran sá,
fjöllin báðumegin
roða slikju slegin —
girtu kletta belti blá,
—breiðir voru stallar á,
eins og steýptur stigi bogadreginn.
Annað fjallið himinhátt
hærra lyfti vindum,
gulli typptum tindum.
Híverja horft sem í var átt,
yfir sýndist hvolfið blátt
glitrandi af geisla kvikum myndum.
Hug minn fanginn heilan tók,
himinprýði dalsins,
og svo fegurð fjallsins.
Líkt var sem eg læfci á bók
h'fsins sögu í hverjum krók
alla — nema ekki syndafallsins.
Leit eg standa hvíta höll,
hlíðar þétt við rætur,
— gaf eg henni gætur —
Myndaletri lögð var öll
h'kast, sem á hreina mjöll V
morgunsólin sindrað geislum lætur.
í því dyrnar opnast, þar
út gekk kona tigin,
heldur aldurhnigin.
Skrýdd í bláa skikkju var,
skein á gullnar bryddingar,
eins og földuð aftanroða skýin.
Álitsfríð mér sýndist sú,
sviphrein, djörf og vitur(
augun björt og bitur.
Heita mátti fögur frú,
framgangs-stillt, í spori drjúg;
fremur virtist fölur andlitslitur.
•e. 1
Þegar björt mig brúður sá(
bros mér virtist líða
milt um munninn fríða.
Kvaddi mig og mælti þá: .
Mér er gleði þig að sjá,
— fræða þig( ef fús ert þú að hlýða.
Kenndi eg þig, er komstu fljótt,
kaus eg þig að finna,
hulinn heim þér kynna.
Oft eg sá þinn huga, hljótt
hvarfla vítt um bjarta nótt,
hamförum í heilabrota þinna.
Ókunnugur ertu hér,
öðrum heimi bundinn.
— stutt er draumastundin —
Velkominn skalt vera mér,
vil eg láta sýna þér
allt, er skilur og þín girnist lundin.
Þeir, sem virða vit og list,
vizkudís mig kalla,
mér að fótum falla.
Háfleygustu hafa gist
hjá mér, því að sannleiks þyrst
sálin leitar ljóss um heima alla.
í því stóð þar-okkur hjá,
íturvaxin meyja,
fögur eins og Freyja.
Hárið glóbjart höfði frá
hneig í bylgjum mjaðmir á(
eins og væri óhneppt silkitreyja.
Eins fullkominn yndisleik
aldrei nokkru sinni
leit eg á lífsferð minni.
Fögur sýndust blómin bleik
brúði hjá, mín lundin veik
varð sem dáleidd væri af fegurðinni.
ímyndun sú altók mig,
að eg kominn væri
lífs yfir landamæri,
hafinn upp á hærra stig,
hæstu völd þar birta sig;
fyrir mig heilög himingyðja bæri.
Mælti þá hin fyrri frú:
Feiminn vera ei máttu,
okkur kynnast áttu.
Mín er yngri systir sú;
sannleikans ef leitar þú,
hana( allt sem óskar, skýra láttu.
HJönd mér rétti hin hýra þá,
huga minn er seiddi;
ljúf mig síðan leiddi
út í lítinn lund þar hjá,
laufrík þar sem björkin há
yfir sína blaða-sólhlíf breiddi.
Þar í blóma-brekku nær
bæði settumst niður;
kvað við fuglakliður.
Þaut í laufi þýður blær,
þarna nærri lækur tær
myndaði sér ofurlitlar iður.
Hissa á öllu er eg sá,
ekkert hafði að segja.
Fyrst — hin fagra meyja
mælti blítt: “Hér muntu sjá
margt, sem ekki er jörðu á.
Héðan guða glóheim máttu eygja.
Landiö( sem þú lítur hér,
landið er kallað dulda,
heiti mitt er Hulda;
skáldin löngum leika sér
Ijóðum í að dást að mér,
um mig hafa þulu marga þulda.
Firðsjá allir eiga sér,
innri sjón er heitir;
— nú þú hennar neytir —
Ósjálfrátt, því einmitt þér,
allt er nú að sjónum ber,
þúsund mílna miljón fjarlægð veitir.
Óskiljanlegt þetta þó
þyki og efa megi(
rétt er sem eg segi.
Huggeisli minn, hraður nóg
heila þinn í svefnsins ró,
byggir nú, svo birtast þér eg megi.
Vissi eg oft, þín innri sýn
út í starði geima,
leitaði huldra heima;
samt gátu aldrei áhrif mín
opnað hugarfylgsni þín,
andagift svo inn þar mæltti streyma.
Stillti eg mína strengi þó
stig við skynjan þinnar(
—mátt ei skildir minnar —
Svipul kjör þér samtíð bjó,
sál þín fékk ei þroskast nóg
til að nema tóna listarinnar.
Hóf eg til þín hugarflug,
herma margt þér vildi,
Skáld er vita skyldi-----------
sálarafl er sveiflubif,
síkvikandi bylgjudrif.
Sannleiksþráin gefur því sitt gildi.
Hér eru önnur eðlislög
en í heimi manna
— afrétt óvitanna, —
lítt er skilja lífs tildrög,
lærðir þó sig haldi mjög(
viltir þekkja ei veg hins fagra og sanna.
Ófullkomið, ljótt og látt
líf er í þínum heimi;
andlegt öfugstreymi.
Viljinn sljór og vitið smátt,
varna því að komist hátt
hugsun nokkur, nema’ á drauma sveimi..
Æðri hugsjón engir ná,
aftrar þokumóða,
upp af gulli og gróða.
Lifir þar hver öðrum á;
annars brauð er hinn að flá.
Hugsun öll um ávöxt sparisjóða.
Vondar hvatir valda því,
vinnur lífsins kraftur
ýmist fram eða aftur.
Sundrung ríkir öllu í,
engin minnsta samúð hlý;
bróðurréttur fjárs af græðgi glaptur.
Enn þið kunnir eruð lítt
alheims reginmætti(
hans og vísdóms hætti,
líf er vekur nýtt og nýtt,
nærir afli og lætur prýtt
sál, er vígir sínum andardrætti.
Innsta því hans eðli frá
andleg frjómögn streyma,
út um alla geima.
Sérhver næirist sál þeim á;
sálir litlum þroska ná,
fyr en að þær fara um ást að dreyma.
Hennar áhrif eru það,
andagift sem nærir,
fegurð hugsun færir.
Bundin er ei stund né stað(
streymir hennar geislabað
alstaðar, sem eitthvert líf sig hrærir.
Fjallið glæsta, sem þú sér,
sigurhæð menn kalla,
þroskastig þess stalla.
Framþróunar ferill er
fjalls í líking sýndur hér;
lífsskeið mörg þar liggja fyrir alla.
Birtist allt, sem er og var
á þess fagurbúnum
sólarbjarma brúnum.
Er þar miðstöð eilífðar,
allir kraftar mætast þart
samdráttsbornir segulþráðum snúnum.
---------x
Sá er nær á hæstu hæð,
hann er fullkomnaður,
orðinn meira en maður.
Samstilltur er alheimsæð,
æðstu stærð og minnstu smæð,
allstaðar þá er hans samistaður.
Unaðssætur andar blær,
engir stormar næða
land um Ijóssins hæða.
Fyrst þar lífið fylling nær,
fagra kærleiks tréð þar grær(
ávextir þess eru guðafæða.
Þangað upp þeir aðeins ná,
allra er krafta neyta,
ljóss og sannleiks leita. -----
Rétt í þessu blundi eg brá,
burt var fögur Hulda, — og þá
veruleikinn búinn öllu að breyta.
Þorskabítur.
Blái kuflinn
Eftir J. P. Pálsson.
Það var ekki nema rétt eftir
henni Díönu — það vissi stjúpa
hennar — að snúa bakinu í
barnið sitt, sem sparkaði tusk-
unum ofan af sér og sperrti
bera angana út í hráslagann,
sem hún og barnið áttu að nota
aðeins sem andrúmsloft, í kjall-
arakompunni, sem þau bjuggu
í. Fyrir framan hana reis
spegilbrot á eldgömlu komm-
óðuskrifli. í vinstri hendi hélt
hún á lítilli litmynd af Maríu
mey, með barnið. Með hægri
hendinni málaði hún sig í
framan; og alltaíf líktist hún
meir og meir Maríumyndinni.
í rauninni var andlitsfall
Maríu og Díönu svipað. Þær
voru líkari en Díönu grunaði,
þegar henni hugkvæmdist að
leika Maríu. Þetta uppátæki
hennar átti upptök sín í huga
Díönu fyrir þá sök, að henni
fannst orðin Díana og Madonna
svo dæmalaust h'k! Svo voru
báðar eitthvað einstæðingsleg-
ar — með barnið í fanginu —
lítinn dreng, brjóstmylking.
Það var svo sem Díana sæi
Maríu, með blessað barnið,
mjaka sér áfram gegum mann.
þröngina á götunni.......Og
Díönu datt það í hug. að leika
Maríu mey þessa jólanótt.
En dytti Díönu eitthvað í hug, !
logaði ákafinn upp í sálu henn- j
ar, unz hann brann út; en þá j
varð líf hennar litlaust eins og l(
öskuflag. Skynjan hennar og
tilfinningar lögðust í dvala —
eins og hún gengi í svefni, þar
til eitthvert smáatvik kveikti
í ímyndunarafli hennar. . .
Og svona hafði hún verið frá
blautu barnsbeini. Það sór
stjúpa hennar — það er að
segja, stjúpa hennar trúði öllu,
sem hún heyrði sagt um Díönu,
og fannst fremur lítið til um
það. .... “Mikið að hún er
ekki komin í tugthúsið eða á
vitlausraspítalann fyrir marg-
lifandi löngu . Þar á hún heima,
aumingja vesalingurinn! Eg
man alltaf eftir( þegar hún
klæddi sig í drifhvítan sumar-
kjólinn sinn um hávetur og festi
um þjófseðli Díönu og líklega
Ibetrunarhússvist; en að lokum
jdrap hún barnið, og böðullinn
beið með snöruna yfir höfði
hennar. Lengra komst stjúpan
ekki fyrir gráti.
* * ¥
Einhversstaðar undir dutl-
unga og drauma Díönu( hafði
Lífið laumað inn í sálu hennar
sínu fyrsta og æðsta boðorði:
“Þú skalt fæða af þér son, óg
elska hann meira en sjálfa þig.”
.... Díönu var ef til vill ekki
Ijóst, að hún var ófær til þess
að sjá fyrir drengnum sínum.
Og ekki var það nema stund-
um, að hún naut móðurgleð-
innar. En þegar þær stundir
runnu upp, varð hjarta hennar
að heilu himnaríki, og þá
gleymdi hún öllu baslinu, sult-
inum og einstæðingsskapnum.
.... Og hver Veit nema móður-
ástin hafi átt þátt í( að Díönu
fannst nafn sitt hljóma líkt og
orðið Madonna; og að móður-
ástin hafi verið sek um að Dí-
ana hnuplaði bláa kuflinum úr
búðinni sem leigði út skraut-
búninga? Aiuðvitað ætlaði hún
að skila. honum aftur. ....
* * *
Stóra kirkjan var troðfull af
spariklæddu fólki, troðfull af
jólaljósum og troðfull af jóla-
dýrð! Og fólkið laut höfði í
heilagri hrifningu og bæn til
guðs drottins föður almáttugs,
sem sendi mönnunum son sinn
eingetinn þeim til eilífrar sálu-
hjálpar. Og presturinn laö
söguna fyrir söfnuðinum í stóru
kirkjunni, söguna um barnið,
Hví ekki?
Úr því að tíminn er undirstaða allra
hluta, hinna allra mikilvægust«( sem
jhinna hégómlegustu, þá er ábyggilegt
sigurverk skýlaus nauðsyn. Það getur
líka verið einhver hin yndislegasta skart
prýði. Hví ekki að gefa henni fallegt
armbandsúr frá Dingwall, eða gefa hon-
um armbandsúr eða vasaúr frá Dingwall ?
Úr ótal gerðum er að velja, og verðstigi
við allra hæfi.
GEFIÐ OR f JÓLAGJÖF
D. R. DINGWALL, LIMITED
Portage at Garry Winnipeg
Gleðileg Jól! Farsælt Nýtt Ár!
Nú er eg nýfluttur í hina mjög vönduðu nýju
KNATTLEIKASTOFU
í hinni nýju byggingu ROYAL BANKANS, Sargent og
Arlington og bið eg viðskiftavini mína verkomna.
STEVEJOHANNSON.
CHRISTMAS SPECIALS AT
Scott’s Grocery
COU. WELLINGTOJf & TORO.VTO ST.
PHONE 25 657
gæsarvængi á handleggina og
þóttist vera engill. Já, drott-
inn minn! Það stríð, sem eg'
átti í með barnið. Og þegar
hann faðir hennar sálugi var
kistulagður, heimifaði hún að
vera sett með honum í kistuna, 1
svo hún kæmist strax til himna
ríkis; og þegar hún fékk ekki
þessu framgengt, gekk hún í
burtu. Og allir vita( hvernig
nú er komið fyrir henni, veöal-
ingnum. Og þó veit guð, að það
hefir verið talað um fyrir henni.
Og mér er sagt að hún sé upp
með sér af að eiga króann.
Ekki veit eg neitt um það. Hún
lætur ekki svo h'tið að tala við
mig, enda þakka eg góðium
guði fyrir að vera laus við
hana.”
Stjúpa Díönu var vön að
þagna, þegar hér var komið, og
bera svuntuhornið upp að aug-
unum. Svo kom næsti kafli
FRBSH CLEANED CURRANTS; per lb. ................ 20c
SUN-MAID SEEDED RAISINS; 2 lbs. fór ............ 35C
SUN-MAID SEEDLESS RAISINS; 2 lbs. for .......... 29c
BLEACHED SULTANA RAISINS; per Ib................ 25c
GLACE CHERRIES, Whole and Good Color; per lb. .. 60c
FRESH MIXED NUTS; per lb..................’..... 25c
XMAS RIBBON MIXED CANDY; per lb................. 26c
Brown Mixed Candy; 2 lbs. for .................. 45c
ROBERTSON’S XMAS PUDDINGS .............. 75c, 90c, $1.20
ROBERTSON’S DECORATED XMAS CAKES; per lb........ 50c
MAPLE LEAF FLOUR; 7 lbs. bags; each ............ 35c
COFFEE, SPECIAL SANTOS; per lb. ................ 45c
ALSO GOOD VARIETY OF FRESH FRUITS AT REASONABLE
PRICES
^nosoosoGossðoo^ðocoðrððeoðCððsoQðscGoooðSQoecoðoooa
Lamattina’s
NÝJA AFGREIÐSLUAÐFERÐ Jj
Símið fyrir jólapantanir ykkar. Vér höfum óteljandi
JÓLAVARNING, sem ekki hefir verið hægt að auglýsa.
S. LAMATTINA |
SÍMI 25 637 615 SARGENT AFE. ^
ð^ocoooeooosaoosoooscðoscoscososecccoscooscooocososco: